Kabanata 38

Lifeless

“How dare you! How dare you to throw away my phone?!” halos maputol ang litid sa aking leeg sa sobrang lakas ng sigaw ko na dumagundong sa apat na sulok ng kuwarto.

Sunod-sunod na bumuhos ang luha sa aking mga mata at matalim ang tingin na ipinukol sa kaniya. Napatiim-bagang ako sa sobrang sama ng loob.

“How dare you! You stupid!”

Nanatil siyang tahimik, nakatitig sa akin. Walang emosyon ang mukha at nakaigting ang panga na para bang pilit pinipigilan ang magsalita.

“Pakawalan mo ako. Sino ka ba?!” muling hiyaw ko.

Unti-unting kumurba ang nakakapanindig balahibong ngisi sa kaniyang labi na agad ding naglaho.

Maya-maya lang ay humakbang siya palapit sa akin. Nanginig ako sa kaba.

I then stared more into his eyes. Still the same but the emotions quickly change in his every movement. Hindi ko mawari dahil paiba-iba iyon.

I tried to pull myself away but he already reached my arms. He held it as he deliberately pushed me, and my body fell on the bed out of balance.

Sinubukan k