DenyingTulala ako nang ihatid ako ng ina ni Kaleb sa isang bakanteng kuwarto sa kanilang tahanan. Kahit anong pilit kong umuwi ay hindi nila ako hinayaan. The documents precisely indicated my father's case. Ayoko pang maniwala pero awtorisado ang mga dokumento. Lalo na nang nakita ang background niyang impormasyon na kasama kami ni Mama. Napatingala ako. Napahawak sa naninikip na dibdib. Akala ko magiging maayos na ulit ang buhay ko nang nakilala ko siya, ngunit mukhang mas lalo pang naging komplikado. “Kumain ka muna, dinala ko na ang pagkain mo rito. Alam kong hindi ka sasabay sa amin.”“Bakit hindi mo sinabi sa akin ang lahat?” kompronta ko.Umangat ang mata ko sa kaniya. Nilapag niya ang tray ng pagkain sa ibabaw ng kama sa kabilang side bago lumihis ang ulo patingin sa akin. He licked his lips as he slowly sat down beside me. Umatras ako ng kaonti at nanatili ang kaniyang tingin sa akin. “K-Kailan mo pa alam?” nanginig ang boses ko. “Noon pa…” he paused. “Sa Alcatraz,” da
Truth“See, it was you?!” I hissed after showing his scandal as I turned off his phone and threw it at him. My tears continued streaming down as my heart felt so heavy. Gusto ko lang naman malaman kung saan ako nagkulang sa kaniya.Yes, I may be young at the time when we entered into a relationship. Though I still always understand him. I do always my best to be mature enough so that my young age would not be a burden to us. “Do you really believe in that?”Payak akong natawa. “Bakit hindi Kaleb, huh? Hindi posibleng gawin mo nga iyan dahil palagi kang nawawala noon! Palagi akong nagtatanong pero paulit-ulit mong iniiba ang usapan. At kahit isang paliwanag mula sa’yo ay wala akong narinig!” sikmat ko sa kaniya.Nabigo ako sa planong hindi na muli siyang kakausapin. Nabigo akong huwag nang halungkatin ang nakaraan. Subalit heto ako ngayon, kinokompronta siya, sumisigaw at umiiyak para sa katotohanan na matagal niyang itinago sa akin.Nandoon na rin ang pagnanais na malaman kung anon
Beg“Baby, w-what happened?” I asked, feeling nervous.“Ah! Mommy, where are you? I’m s-scared. There are a lot of guys here. T-They also hurt Yaya Lilita-”“Tangina, iyong bata!” rinig kong sigaw ng boses lalaki sa kabilang linya.“Khloe! Khloe! Baby what’s happening there?!” natataranta kong sigaw ngunit tuluyan nanf naputol ang linya.Muli kong sinubukan tawagan ang numero ngunit hindi ko na ito makontak. Nanlumo ako at nanginig ang buong katawan.Please, no. Not my Khloe.Another fresh tear rolled down my cheeks as I continued calling Lilita’s phone but it was already out of coverage. “No, please…” I kept on mumbling to myself while panicking, not until I heard their voice.“Who’s Khloe, Kyline?”Napakagat labi ako nang dahan-dahang umangat ang ulo. Napatingin ako kay Kaleb at Vixon na magkasabay na nagsalita habang rumaragasa ang luha sa aking mga mata at nagmamakaawang hinawakan ang kanyang kamay.“Please, I need to go back to Australia as soon as possible, I need help…” I beg
Breathe "Kyline!" sigaw nila sa akin ngunit agad na akong patakbong lumabas ng kotse. Nanlabo ang paningin ko dahil sa nakahambang luha. Ang sinungaling niya! Napakasinungaling niya! Sasabihin niyang mahal niya ako pero may anak pala siya sa iba? Malalaki ang hakbang kong naglakad nang maramdaman ang kamay na kumabig sa akin. Napaharap ako sa taong iyon at napasubsob sa kaniyang dibdib. "Tumatakbo ka naman palayo…" bulong niya. Mariing pumikit ang mata ko at pilit tinanggal ang luha. Ayokong ipakitang apektado ako sa nalaman. Ayokong ipakita na pagdating sa kaniya ay nanghihina pa rin ako.Mabilis ko siyang itinulak palayo at matapang na sinalubong ang kaniyang mga mata. "Kailangan ko ng makuha ang anak ko...""You shouldn't run again with me, Kyline. This place is dangerous," bulong niya. Tinanggal ko ang kaniyang kamay na nakahawak sa akin at lumayo. "Kailangan ako ni Khloe—""No, you will stay inside the car. And we'll save our daughter.""Hindi puwede! Sasama ako sa loob!
Scar"W-What happened? W-What should I do?" natataranta niyang tanong.Kahit ako ay parang na blanko ang isipan at hindi rin malaman kung anong gagawin. Nangangatog ang buo kong katawan habang malakas ang pagkabog ng dibdib."M-Mom…"“B-Baby again, inhale and exhale-”"Kuya!" Sabay-sabay kaming napabaling sa mga dumating dahil na rin sa gulat. Nanlalabo ang paningin ko dahil sa luhang nakaharang sa mga mga ngunit hindi nakatakas sa paningin ko ang dalaga. Nabuhayan ako ng loob nang nakita ang kapatid ni Kaleb. "What's happening here?" tanong nila nang nakalapit. Agad kong tiningnan ang dalaga. "Do you have the i-inhaler with you? I saw you holding it—"Tumango ito kahit na bakas ang pagtataka."Here, it's still unused," alanganin niyag inabot sa akin. Agad kong kinuha iyon ay nilagay sa bibig ni Khloe. Alam kong nakatutuok silang lahat sa akin at mahinang nagtatanong ngunit kahit isa ay wala akong pinapansin. Desperada na akong umayos ang paghinga ng anak ko."Baby, use this one t
ForgivenessWhen Papa brought me to Australia after knowing that I am pregnant. He stayed with me for a couple of months. I also met his parents who are already old but unfortunately, Lolo died after.Papa took care of me. He paid attention and he always gave me everything that I needed.He's been good to me and I could see how he regretted leaving my mother, the reason why as time passed by, I slowly genuinely accepted him being part of my life."Sweetie, I have to go back to the Philippines. But I will be back here," aniya. Tumango ako kay Papa habang nanonood ng TV. "Ano po bang business n'yo?" tanong ko. Tumawa lamang si Papa at ginulo ang buhok ko. He's always like that. Every time I was asking about his business he constantly changed the topic. "Do you want to meet your sister? She can go here if you want," Papa said. Naninikip ang dibdib ko. Pilit kong tinatago ang pait na nararamdaman. But this is one of my dreams… having a family aside from my mother. "If that's okay wi
Reason"Mommy… I'm so sorry. I was just excited to see you because Tito Gerome said that we were going to surprise you but…" ani Khloe nang nagising ito mula sa pagkakatulog. Until now she's still trembling and her eyes are swollen. But I'm glad that she's still fine despite what happened. Humigpit ang yakap niya sa akin. Pinunasan ko ang luha sa kaniyang mga mata at marahan na hinagod-hagod ang likod. "Shh, it's alright, baby. We are safe now. Mommy is proud of you. You are very brave…" I whispered full of bliss as I gaze in Kaleb’s direction. Nakatulala ito kay Khloe. Namamangha, namumula ang mga mata."I'm still scared, Mommy… there's a lot of bad people..." hikbi nito kaya niyakap ko siyang muli."Mommy is here now baby, we are safe now…" Muling pumalahaw ang iyak ni Khloe. At dumagundong iyon sa buong apat na sulok ng silid. Napabalik-tanaw ako kay Kaleb nang suminghap ito na animo'y hindi alam ang gagawin. Umangat ang kamay niya na para bang gustong hawakan si Khloe ngunit
Home"Nasaan tayo?" tanong ko nang makababa mula sa sasakyan.Sinarado niya ang pinto bago diretsong lumapit sa akin. Umakbay bigla ang kaniyang braso sa aking balikat."Wait, I need to cover your eyes," halakhak niya at sunod na tinakpan ng tela ang aking mga mata.Sumimangot ako."Ano ba ‘tong pakulo mo Kaleb? Baka pinagtitripan mo ako, ah," sambit ko.Mahina lamang siyang tumawa at inalalayan akong humakbang nang matapalan ng tela ang aking mata."You will like this for sure," paninigurado niya.Hindi na ako umimik pa. Malakas na tumatambol ang dibdib ko habang sinusunod ang kaniyang mga sinasabi.Hanggang sa unti-unti kong naririnig ang pagaspas na alon ng tubig at ang preskong hangin na humahampas sa mukha ko.Napangiti ako, na-relax ang sarili at naalala ang mga biglaang pangyayari sa mga nakalipas na buwan.After the unexpected tragedy, everything prevailed. Villaruz's hidden enemies planned everything to try them down but Villaruz's siblings are too good to be defeated.Furthe