Tawag"Tired?" bulong niya."G-Grabe ka..." saad ko."I enjoy pleasuring you," he mumbled.Pinilit kong dumilat kahit na bigla akong inaantok. Sinamaan ko siya nang tingin na hindi mawala ang ang pagkamangka sa mga mata."Nasa lamesa 'yong pagkain pero ako ang pinapak mo," maktol ko.Muli lang siyang tumawa at sunod na akong binuhat."Well, that's your punishment for avoiding me for more than two weeks. Isn't it amazing?" he snickered."Ewan ko sa'yo... umalis ka na nga," sambit ko.Dinala niya ako sa kuwarto at diretsong hiniga sa kama. "Wait, I'll clean you first."Hindi na ako umimik pa at hinayaan siyang linisin ako. Pumikit ako at hindi matawaran ang sayang nararamdaman sa dibdib.P-Para kaming mag-asawa kung umakto.Naramdaman ko na lamang ang marahan niyang pagpunas sa hubad kong katawan kaya nagmulat ako."Umuwi ka na sa inyo. 'Di ba kailangan ka sa negosyo n'yo?" sabi ko.Saglit niya lang akong binalingan at nagpatuloy din sa ginagawa."Umuwi ka na, Kaleb. Maayos naman na tay
PartnerI was in focus while doing my job. Kagaya ng dati, naka-assign pa rin ako sa mga online orders. Nadagdagan na rin ang staffs sa resto at maraming schedule ang nabago.Naapektuhan din kasi ang Ishi's restaurant na kasosyo ng Villaruz resort kaya lahat ng empleyado roon ay nilipat sa ibang branch ng restaurant.This is not the main resto branch, pero kailangan pa rin ng maraming tao dahil kamakailan lang ay dumadagsa ang mga customer. Kaya kahit hindi ko na trabaho ang mag-serve ng orders ay tumutulong ako.I printed out all the receipts for online orders when a dark shadow blocked in front of me.Dahan-dahan akong nag-angat ng ulo at agad napabusangot ang aking mukha nang nakita siya."Hi, Kyline..." he greeted.I sighed in front of him, making him feel that I'm not interested."May order ka?" saad ko pa rin.Pinilit kong ikalma ang boses dahil kahit anong mangyari ay customer pa rin siya. Binalik ko ang mata sa screen ng computer. Tumikhim naman siya."Puwede bang ikaw ang i-o
Missing"Ah! Ano ba Kaleb!" napasigaw ako sa inis dahil magpahanggang ngayon ay wala pa ring nagpaparamdam na Kaleb."Sabihin mo kung ayaw mo na! Hindi 'yong, hindi ka na lang nagpaparamdam bigla! Nakakainis ka!"Hindi ko maiwasan ang masaktan. Isang buwan. Isang buwan ng hindi nagpaparamdam si Kaleb. Hindi ko rin masiyadong nakikita si Yhael na pumupunta sa restaurant.Muli kong sinubukan silang tawagan pareho ngunit hindi ko pa rin makontak. Hindi ko na napigilan ang pamamasa ng mga mata dahil sa bigat ng pakiramdam.Nang makababa ako ng tricycle sa harap ng resto ay saglit akong gumilid. Tumingala ako at pinikit ang mga mata, makalipas ang ilang minuto nang nakarinig ng sunod-sunod na busina ay napadilat ako.Mahigpit kong hinawakan ang bag ko nang nilingon ang pinanggalingan ng busina at lumukso sa tuwa ang dibdib ko nang nakita ang sumulpot na sasakyan ni Sir Vincent.Nabuhayan ako ng loob makita siya upang magtanong tungkol kay Kaleb, ngunit nadismaya ako ng iba ang lumabas.Si
Warning: SPG Together Nag-igting ang kaniyang panga at sunod na hinablot ang aking braso sabay hila sa akin palabas ng coffee shop. Ramdam ko ang higpit nang hawak niya ngunit wala roon ang atensiyon ko. Nakatitig lamang ako sa kaniya at dinama ang kaniyang mabangong amoy na nanuot sa aking ilong hanggang sa tumigil siya at tumapat kami sa isang magarang sasakyan na ngayon ko lang nakita ng personal. “Get inside,” malamig niyang saad. Agad akong tumalima papasok ng sasakyat at umikot naman siya patungo sa driver seat. “Seat belt.” Nanginig ang kamay ko nang sundin siya at walang sabi-sabing pinatakbo ang sasakyan. Hindi ako makaimik sa gulat, inis, at kaba. Napapikit ako at dahan-dahan siyang nilingon na nanatiling seryoso. Umangat ang kamay ko upang hawakan siya ngunit agad niyang hininto sa gilid ng kalsada ang sasakyan. Napaayos ako sa pagkakaupo at tumingin sa labas ng kotse dahil malapit na ito sa Elite village. “Why are you with him?” My heart ached. I was expecting
Warning: SPGMoment"Kaleb!" napasigaw ako sa gulat nang bigla niya akong binuhat pagkapasok ng apartment.Diretso siyang nagtungo sa loob ng kuwarto at walang sabi-sabing initsa ako sa ibabaw ng malambot na kama.Napaawang ang labi ko dahil sa kaniyang ginawa ngunit nanatili lamang na seryoso ang kaniyang mukhaNatahimik na lang ako habang nakatitig sa kaniya.He then grinned as he slowly walked directly to my cabinet and opened it. Nagsalubong ang kilay ko sa inaakto niya ngunit agad ding napanganga nang dukutin niya mula sa loob ng cabinet ang naiwan na belt."A-Anong gagawin mo?"Sinarado niya ang cabinet sabay lingon sa gawi ko. He licked his lips and slowly stepped closer to me. "Punishment?""Papaluin mo ako?" paanas kong sinabi ko at napaatras papunta sa dulo ng kama.Napalunok ako nang hawakan niya ang dulo ng kaniyang sinturon at nilantad sa aking harapan. Ngumisi pa siya habang inuunat iyon pahaba bago ako matamang tinitigan"This is what I desired to do with you if we are
CollapseNagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana ng aking kuwarto na tumatama sa aking mukha. Mahina akong napadaing dahil ramdam ko ang mahapdi sa maselan kong bahagi.Nilingon ko ang magkabilang gilid at doon ko lang napansin na wala si Kaleb sa tabi ko. Baka nasa labas lang o kaya umalis na naman.Napabuntong hininga ako.Yumuko ako at napahilamos ang palad sa mukha. Hindi ko makakalimutan kung paano kami naging mapusok sa bawat isa kagabi.Para kaming uhaw sa isa't-isa kaya ilang beses ang nangyari sa amin at halos umagahin na kami.Kung noon nakakailang rounds lang kami pero kagabi... namula ang mukha ko. Dumoble ang bilang ng pagtatalik namin. Mas nadama rin namin ang init ng katawan dahil hindi siya nagsuot ng condom.Tumayo na ako, lumabas ng kuwarto at diretsong nagtungo sa banyo nang napansin na mali-late na ako sa school. I wonder why Kaleb didn't wake me up.Sinilip ko pa ang kusina pero wala naman siya roon. Nakita ko na lamang na may nakahain ng pagk
NecklaceMy eyes were swollen but my tears didn't stop from pouring. Pagod na ako at mahapdi na ang mga mata sa sobrang pag-iyak. Pero hindi pa rin humihinto. Parang hindi nauubos ang luha ko.I tried to call Kaleb so many times when the video appeared, but still the same. I couldn't reach him, same as his brother.Bumangon ako mula sa pagkakadapa sa kama at chineck ang Facebook user na nag-send ng video.Lalo akong naguluhan dahil friends kami sa Facebook kahit hindi naman ako active sa social media.Ayokong mag-conclude... but the video was telling what's true. Ang sakit lang isipin na binigay ko na lahat sa kaniya, pero hindi pa rin ako naging sapat.He always assured me that I was enough. But he still cheated!He has always given me surreal peace of mind since then, whenever I doubted him he always showered me with his affirmation words.Kaya sinong mag-aakala na sa lahat nang pinaparamdam niya sa araw-araw ay lihim pala siyang nagloloko!"B-Binigay ko naman lahat sa kaniya. Pagma
Unexpected"Miss, Miss!"Nagising ako dahil sa sunod-sunod na tapik ng magaspang na palad ang naramdaman ko sa aking mukha.Dumilat ako at tumambad sa akin ang mukha ng estrangherong lalaki. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa mahabang upuan sa terminal ng bus at inayos ang sarili.Nahihiya akong tumingin sa mukha ng taong nasa harapan."M-May biyahe na po ba?" nanghihina kong tanong.Tumango ang driver at nagsalita. "Mayroon na pero alas sais ng umaga pa ang alis. May ticket ka na ba?"Umiling ako. "K-Kukuha pa lang po..."Nanginig ang boses ko dahil sa malamig na ihip ng hangin ang bumalot sa aking katawan.Tumango ang kausap ko at tinuro ang kuhaan ng ticket. "Punta ka na roon, para makapag pa-reserve ka. Saan ka ba, ineng?"Napangiti ako."Salamat po. Sa Villa Alcatraz po ako," tugon ko.Sinuri ako ng estranghero mula ulo hanggang paa at hindi pamilyar sa akin ang bumalatay na emosyon sa kaniyang mga itim na mata. Pagkuwa'y umiling-iling ito."Dito ka natulog?"Tumango lamang muli