Unexpected"Miss, Miss!"Nagising ako dahil sa sunod-sunod na tapik ng magaspang na palad ang naramdaman ko sa aking mukha.Dumilat ako at tumambad sa akin ang mukha ng estrangherong lalaki. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa mahabang upuan sa terminal ng bus at inayos ang sarili.Nahihiya akong tumingin sa mukha ng taong nasa harapan."M-May biyahe na po ba?" nanghihina kong tanong.Tumango ang driver at nagsalita. "Mayroon na pero alas sais ng umaga pa ang alis. May ticket ka na ba?"Umiling ako. "K-Kukuha pa lang po..."Nanginig ang boses ko dahil sa malamig na ihip ng hangin ang bumalot sa aking katawan.Tumango ang kausap ko at tinuro ang kuhaan ng ticket. "Punta ka na roon, para makapag pa-reserve ka. Saan ka ba, ineng?"Napangiti ako."Salamat po. Sa Villa Alcatraz po ako," tugon ko.Sinuri ako ng estranghero mula ulo hanggang paa at hindi pamilyar sa akin ang bumalatay na emosyon sa kaniyang mga itim na mata. Pagkuwa'y umiling-iling ito."Dito ka natulog?"Tumango lamang muli
Who“Don't touch me…” I begged but he continued sensually kissing.“Hmm... stop... I-I have a boyfriend,” I was pushing him just to stop kissing me but he didn't listen. He continued kissing me passionately. My thought is killing me but I couldn’t deny that I almost lose my sense and slowly felt delicate and withered.No, I can’t do this. I love Kaleb.“Please, don't!!!”Napabalikwas ako mula sa higaan dahil sa panaginip na iyon na halos araw-araw akong kinokonsensiya.Dama ko ang butil-butil na pawis ang namumuo sa aking noo. Napahimalos ako sa aking mukha dahil sa prustrasyong nararamdaman.Stop pestering me! I know it's my fault. Please tama na... kumawala ang mahinang hikbi sa aking bibig dahil sa paulit-ulit na bangungot.Pananginip na totoong nangyari at patuloy na bumabagabag sa aking isipan. Pangyayaring hindi ko na mababago pa.Suminghap ako bago tumayo. Pinasadahan ko nang tingin ang buong apat na sulok ng kuwarto bago naisipan lumabas ng silid.Pinusod ko ang aking buhok a
Back I made my face fierce as the cold wind spanked on my face making my long ash blonde curly hair embroil as I descended from our private plane. I proudly walked with upper gaze with full self-confidence. "Is she K.D?" "Yeah, I think so. She's been mysterious to us since then but now, she's here!" I heard people gossip somewhere. I shook my head ignoring them and continued walking as soon as I noticed all the successive flashes of the cameras taking a picture of me. My jaw slowly clenched. What's happening? I thought I would arrive in tranquility, but what is this? Damn this, I still despise people’s attention. I sighed heavily as I held my phone so tight, and I was about to call Papa to ask what was happening, but apparently, I heard a frigid voice booming in the airport. "Step aside and stop taking pictures of Miss K.D!" The profound voice makes everyone gasp and startled. Dahan-dahan silang gumilid sa dinaraan ko. Sinalubong naman ako ng isa sa mga bodyguard ni Papa at k
Meeting Three days passed, I met another client and I'm glad that I got the contract. I already have two projects in just few days. At kapag nakuha ko pa ang JRS ay posibleng mananatili muna ako rito sa Pinas pansamantala.Ligtas naman si Khloe dahil mapagkakatiwalaan ang nagbabantay sa kaniya. Nanghihinayang din kasi ako sa proyekto na 'to dahil naglalakihang kumpanya ang kumukuha sa akin.Kaya sino ba naman ako para tumanggi? Grasya na ang lumalapit.Another day came. Maaga akong nagising at nag-ayos ng sarili dahil ngayong araw ko kikitain si Mr. Silverio.I don't know him that much but as far as I remember, he's a bachelor and a well-known businessman in the world. Ganoon din naman ang kaniyang ama na si Jorus Rye Silverio. And I think the JRS now is getting bigger than before since it was inherited by him.I wore a sexy fitted nude dress up to my tight and showing my waistline curved. My cleavage is a bit showing up, but it’s not my manners to seduce him by wearing this.Sa maha
Kidnap"Oh, you came, Oliver. I thought you were busy?" I heard Marru's casual voice.Walang naglakas loob na magsalita. Miskin ako ay natulala, nagulat. I didn't expect that I would meet him right now.Humakbang pa lalo siya palapit sa akin. Madilim ang mga kayumangging mga mata at bakas ang halo-halong emosyon na naka-ukit doon.I merely made my face fierce not showing any single trace of emotion. Yes, as years passed. I already mastered showing fake facial expressions.Hindi naman kasi sa lahat ng oras, na kung ano ang ipinapakita mo sa labas ay ganoon din ang nararamdaman sa loob. Minsan kailangan din natin magpanggap upang hindi maging mahina sa mata ng iba.And for now, I may look fearless on my outside appearance but I wouldn't deny that I'm still vulnerable inside. All these years, I thought I already moved on but upon seeing him in front of me, I seems back into my old self.Napaatras ako nang tuluyan kaming magkaharap."Kyline...""Excuse me? I'm not Kyline. And I don't kno
Lifeless “How dare you! How dare you to throw away my phone?!” halos maputol ang litid sa aking leeg sa sobrang lakas ng sigaw ko na dumagundong sa apat na sulok ng kuwarto. Sunod-sunod na bumuhos ang luha sa aking mga mata at matalim ang tingin na ipinukol sa kaniya. Napatiim-bagang ako sa sobrang sama ng loob.“How dare you! You stupid!” Nanatil siyang tahimik, nakatitig sa akin. Walang emosyon ang mukha at nakaigting ang panga na para bang pilit pinipigilan ang magsalita.“Pakawalan mo ako. Sino ka ba?!” muling hiyaw ko.Unti-unting kumurba ang nakakapanindig balahibong ngisi sa kaniyang labi na agad ding naglaho.Maya-maya lang ay humakbang siya palapit sa akin. Nanginig ako sa kaba.I then stared more into his eyes. Still the same but the emotions quickly change in his every movement. Hindi ko mawari dahil paiba-iba iyon.I tried to pull myself away but he already reached my arms. He held it as he deliberately pushed me, and my body fell on the bed out of balance. Sinubukan k
Case “Hija, inumin mo muna ito…” Ma’am Fiona handed me a glass of water. Umangat ang ulo ko at tinanggap ko iyon sa kabila nang panginginig ng mga kamay ko. “Thank you, po.”She nodded with a little smile on her lips and slowly sat down beside me as she caressed my back and seemed to be consoling me.“How are you? Vixon already told us what happened,” she said.Muling nanubig ang aking mga mata. Sinubukan kong magsalita ngunit walang lumalabas na kataga sa bibig. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa nakita.“It’s okay. Don’t force yourself to speak…”Tumungo ako at pinilit uminom ng tubig. Hindi pa rin bumabalik ang lakas ko dahil sa nangyari. “Wait, I’ll just get some first aid. You have wounds on your arms,” she noticed. Tumango lamang ako kaya umalis na siya. Dahan-dahan kong nilingon ang braso ko na halos tuyo’t na ang pulang likido.Mukhang nakuha ko ang sugat nang umakyat ako sa bintana para makatakas.Nangangatog pa rin ang kamay ko nang inangat ang baso at mu
DenyingTulala ako nang ihatid ako ng ina ni Kaleb sa isang bakanteng kuwarto sa kanilang tahanan. Kahit anong pilit kong umuwi ay hindi nila ako hinayaan. The documents precisely indicated my father's case. Ayoko pang maniwala pero awtorisado ang mga dokumento. Lalo na nang nakita ang background niyang impormasyon na kasama kami ni Mama. Napatingala ako. Napahawak sa naninikip na dibdib. Akala ko magiging maayos na ulit ang buhay ko nang nakilala ko siya, ngunit mukhang mas lalo pang naging komplikado. “Kumain ka muna, dinala ko na ang pagkain mo rito. Alam kong hindi ka sasabay sa amin.”“Bakit hindi mo sinabi sa akin ang lahat?” kompronta ko.Umangat ang mata ko sa kaniya. Nilapag niya ang tray ng pagkain sa ibabaw ng kama sa kabilang side bago lumihis ang ulo patingin sa akin. He licked his lips as he slowly sat down beside me. Umatras ako ng kaonti at nanatili ang kaniyang tingin sa akin. “K-Kailan mo pa alam?” nanginig ang boses ko. “Noon pa…” he paused. “Sa Alcatraz,” da