Confrontation"Kaleb!" I screamed in worry.Mabilis akong tumayo at patakbong lumapit sa kaniya. Agad ko siyang inalalayan sa braso ngunit mabilis siyang umatras."You're still awake?" kaswal niyang tanong.My brows furrowed and I ignored his question as I checked his arms with both having some dried blood."Bakit ka ba may d-dugo?" nag-aalala kong tanong.Napalitan ng labis na pangamba ang buong sistema ko nang nakitang may sugat siya sa kaniyang braso."Kaleb-""I'm fine, Kyline. Don't worry about it..." aniya kaya lalong nagsalubong ang aking kilay habang matamang nakatitig sa kaniya.Kalaunan, napairap ako sa kaniya at hinila na lamang siya patungo sa lababo."Hugasan natin, tapos gagamutin!" sikmat ko na medyo naiinis sa kaniyang tinuran.May sugat na nga siya lahat-lahat at nagdurugo tapos sasabihin niyang maayos lang siya!"Ayos lang ako, Mahal," aniya, nagusot ang aking kilay dahil sa endearment na kaniyang ginamit.Hindi naman kasi iyon ang tawag niya sa akin kaya nakakapagta
Start "Letche ka, bitiwan mo nga ako!" singhal ko sa kaniya, ngunit lalong humigpit ang kaniyang yakap sa aking balakang at kung sakali man na magtagal pa 'to ay paniguradong bibigay na naman ako. "Ayoko nga kasi. Mag-usap muna tayo," mahinahon niyang bulong. "Wala tayong dapat pag-usapan! Kaya umalis ka sa ibabaw ko!" I tried to push him but he just smirked and bit my neck. Napasinghap ako. "There is- Aww!" Mariin kong kinagat ang kaniyang balikat kaya agad siyang napahiyaw sa sakit at napatayo. Napangisi ako at nagmamadaling bumangon at patakbo nang lumabas ng apartment. "Aw, Kyline, let's talk!" he shouted. Hindi ko pinansin ang malakas niyang tawag at dire-diretso lang na pumara sa puting taxi na saktong dumaan sa aking harapan. Nakahinga lamang ako nang maayos nang nakasakay na sa loob. Shit! Muntik na 'yon, kung hindi ako nakaalis paniguradong sa kama ang bagsak ng usapan namin. Inayos ko ang nagulo kong buhok at napabuntong hininga nang lingunin ko ang taxi driver. "Ma
Promise"Class, dismiss!" imporma ng professor namin at diretso nang lumabas ng classroom.Tumayo na rin ako at nagligpit ng gamit nang may biglang kumalabit sa akin kaya bahagya akong napaigtad sa gulat.It's been two weeks since our class started. At ngayon lang talaga may pumansin sa akin kaya nagulat ako.Dahan-dahan kong nilingon ang taong kumalabit sa akin at tumambad sa harapan ko ang nakangiting mukha ng kaklase ko."Hi," he greeted.Napangiwi ako at bumati na lang din pabalik. " Hello."Napakamot siya ng batok at halatang nahihiya. Binalingan ko ang inaayos na bag at sinukbit iyon sa kaliwang balikat bago bumalik ang atensiyon sa kaniya."May kailangan ka?" tanong ko.Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa. Mas matangkad siya sa akin kaya napatingala pa ako ng konti.Bumalik ang tingin ko pataas sa kaniyang mukha ng wala akong nakitang ID niya kaya hindi ko rin alam kung anong pangalan niya. Hindi rin naman kasi ako nagmamasid sa loob ng room.Ngumisi siya at mabilis na umil
PleasureWarning: R-18"Ohh, Kaleb!"Napasabunot ako sa kaniyang buhok nang gumapang pababa sa aking leeg ang kaniyang mainit na halik.Napakagat labi ako nang maramdaman ang pagngiti ng kaniyang labi habang nakalapat sa aking balat na mas lalong nagpatindi ng init na lumulukob sa kalamnan.Napaliyad ako nang marahan niyang kinagat ang balat ko kaya napahigpit ang kapit ko sa kaniyang buhok."Kaleb... s-stop..." I whispered almost losing my senses.He just snorted. "Damn, baby. I miss you..."Pinilit kong imulat ang mga matang biglang inantok dahil sa kaniyang masuyong paghaplos. "S-Stop it, Ohh...""How can I stop if you keep on moaning?" he teased.I bit my lower lip in a bit of embarrassment."Just stop touching me, Kaleb. Stop seducing me..." malat kong bulong na ikinahalakhak niya."Seduce, huh?" namamangha niyang bulong malapit sa aking tainga at muling napangisi.Nawala sa pagkakahawak ang kaniyang kamay at bahagyang lumayo sa akin kaya para akong natauhan sa nangyari.Lumingon
Tawag"Tired?" bulong niya."G-Grabe ka..." saad ko."I enjoy pleasuring you," he mumbled.Pinilit kong dumilat kahit na bigla akong inaantok. Sinamaan ko siya nang tingin na hindi mawala ang ang pagkamangka sa mga mata."Nasa lamesa 'yong pagkain pero ako ang pinapak mo," maktol ko.Muli lang siyang tumawa at sunod na akong binuhat."Well, that's your punishment for avoiding me for more than two weeks. Isn't it amazing?" he snickered."Ewan ko sa'yo... umalis ka na nga," sambit ko.Dinala niya ako sa kuwarto at diretsong hiniga sa kama. "Wait, I'll clean you first."Hindi na ako umimik pa at hinayaan siyang linisin ako. Pumikit ako at hindi matawaran ang sayang nararamdaman sa dibdib.P-Para kaming mag-asawa kung umakto.Naramdaman ko na lamang ang marahan niyang pagpunas sa hubad kong katawan kaya nagmulat ako."Umuwi ka na sa inyo. 'Di ba kailangan ka sa negosyo n'yo?" sabi ko.Saglit niya lang akong binalingan at nagpatuloy din sa ginagawa."Umuwi ka na, Kaleb. Maayos naman na tay
PartnerI was in focus while doing my job. Kagaya ng dati, naka-assign pa rin ako sa mga online orders. Nadagdagan na rin ang staffs sa resto at maraming schedule ang nabago.Naapektuhan din kasi ang Ishi's restaurant na kasosyo ng Villaruz resort kaya lahat ng empleyado roon ay nilipat sa ibang branch ng restaurant.This is not the main resto branch, pero kailangan pa rin ng maraming tao dahil kamakailan lang ay dumadagsa ang mga customer. Kaya kahit hindi ko na trabaho ang mag-serve ng orders ay tumutulong ako.I printed out all the receipts for online orders when a dark shadow blocked in front of me.Dahan-dahan akong nag-angat ng ulo at agad napabusangot ang aking mukha nang nakita siya."Hi, Kyline..." he greeted.I sighed in front of him, making him feel that I'm not interested."May order ka?" saad ko pa rin.Pinilit kong ikalma ang boses dahil kahit anong mangyari ay customer pa rin siya. Binalik ko ang mata sa screen ng computer. Tumikhim naman siya."Puwede bang ikaw ang i-o
Missing"Ah! Ano ba Kaleb!" napasigaw ako sa inis dahil magpahanggang ngayon ay wala pa ring nagpaparamdam na Kaleb."Sabihin mo kung ayaw mo na! Hindi 'yong, hindi ka na lang nagpaparamdam bigla! Nakakainis ka!"Hindi ko maiwasan ang masaktan. Isang buwan. Isang buwan ng hindi nagpaparamdam si Kaleb. Hindi ko rin masiyadong nakikita si Yhael na pumupunta sa restaurant.Muli kong sinubukan silang tawagan pareho ngunit hindi ko pa rin makontak. Hindi ko na napigilan ang pamamasa ng mga mata dahil sa bigat ng pakiramdam.Nang makababa ako ng tricycle sa harap ng resto ay saglit akong gumilid. Tumingala ako at pinikit ang mga mata, makalipas ang ilang minuto nang nakarinig ng sunod-sunod na busina ay napadilat ako.Mahigpit kong hinawakan ang bag ko nang nilingon ang pinanggalingan ng busina at lumukso sa tuwa ang dibdib ko nang nakita ang sumulpot na sasakyan ni Sir Vincent.Nabuhayan ako ng loob makita siya upang magtanong tungkol kay Kaleb, ngunit nadismaya ako ng iba ang lumabas.Si
Warning: SPG Together Nag-igting ang kaniyang panga at sunod na hinablot ang aking braso sabay hila sa akin palabas ng coffee shop. Ramdam ko ang higpit nang hawak niya ngunit wala roon ang atensiyon ko. Nakatitig lamang ako sa kaniya at dinama ang kaniyang mabangong amoy na nanuot sa aking ilong hanggang sa tumigil siya at tumapat kami sa isang magarang sasakyan na ngayon ko lang nakita ng personal. “Get inside,” malamig niyang saad. Agad akong tumalima papasok ng sasakyat at umikot naman siya patungo sa driver seat. “Seat belt.” Nanginig ang kamay ko nang sundin siya at walang sabi-sabing pinatakbo ang sasakyan. Hindi ako makaimik sa gulat, inis, at kaba. Napapikit ako at dahan-dahan siyang nilingon na nanatiling seryoso. Umangat ang kamay ko upang hawakan siya ngunit agad niyang hininto sa gilid ng kalsada ang sasakyan. Napaayos ako sa pagkakaupo at tumingin sa labas ng kotse dahil malapit na ito sa Elite village. “Why are you with him?” My heart ached. I was expecting