Promise"Class, dismiss!" imporma ng professor namin at diretso nang lumabas ng classroom.Tumayo na rin ako at nagligpit ng gamit nang may biglang kumalabit sa akin kaya bahagya akong napaigtad sa gulat.It's been two weeks since our class started. At ngayon lang talaga may pumansin sa akin kaya nagulat ako.Dahan-dahan kong nilingon ang taong kumalabit sa akin at tumambad sa harapan ko ang nakangiting mukha ng kaklase ko."Hi," he greeted.Napangiwi ako at bumati na lang din pabalik. " Hello."Napakamot siya ng batok at halatang nahihiya. Binalingan ko ang inaayos na bag at sinukbit iyon sa kaliwang balikat bago bumalik ang atensiyon sa kaniya."May kailangan ka?" tanong ko.Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa. Mas matangkad siya sa akin kaya napatingala pa ako ng konti.Bumalik ang tingin ko pataas sa kaniyang mukha ng wala akong nakitang ID niya kaya hindi ko rin alam kung anong pangalan niya. Hindi rin naman kasi ako nagmamasid sa loob ng room.Ngumisi siya at mabilis na umil
PleasureWarning: R-18"Ohh, Kaleb!"Napasabunot ako sa kaniyang buhok nang gumapang pababa sa aking leeg ang kaniyang mainit na halik.Napakagat labi ako nang maramdaman ang pagngiti ng kaniyang labi habang nakalapat sa aking balat na mas lalong nagpatindi ng init na lumulukob sa kalamnan.Napaliyad ako nang marahan niyang kinagat ang balat ko kaya napahigpit ang kapit ko sa kaniyang buhok."Kaleb... s-stop..." I whispered almost losing my senses.He just snorted. "Damn, baby. I miss you..."Pinilit kong imulat ang mga matang biglang inantok dahil sa kaniyang masuyong paghaplos. "S-Stop it, Ohh...""How can I stop if you keep on moaning?" he teased.I bit my lower lip in a bit of embarrassment."Just stop touching me, Kaleb. Stop seducing me..." malat kong bulong na ikinahalakhak niya."Seduce, huh?" namamangha niyang bulong malapit sa aking tainga at muling napangisi.Nawala sa pagkakahawak ang kaniyang kamay at bahagyang lumayo sa akin kaya para akong natauhan sa nangyari.Lumingon
Tawag"Tired?" bulong niya."G-Grabe ka..." saad ko."I enjoy pleasuring you," he mumbled.Pinilit kong dumilat kahit na bigla akong inaantok. Sinamaan ko siya nang tingin na hindi mawala ang ang pagkamangka sa mga mata."Nasa lamesa 'yong pagkain pero ako ang pinapak mo," maktol ko.Muli lang siyang tumawa at sunod na akong binuhat."Well, that's your punishment for avoiding me for more than two weeks. Isn't it amazing?" he snickered."Ewan ko sa'yo... umalis ka na nga," sambit ko.Dinala niya ako sa kuwarto at diretsong hiniga sa kama. "Wait, I'll clean you first."Hindi na ako umimik pa at hinayaan siyang linisin ako. Pumikit ako at hindi matawaran ang sayang nararamdaman sa dibdib.P-Para kaming mag-asawa kung umakto.Naramdaman ko na lamang ang marahan niyang pagpunas sa hubad kong katawan kaya nagmulat ako."Umuwi ka na sa inyo. 'Di ba kailangan ka sa negosyo n'yo?" sabi ko.Saglit niya lang akong binalingan at nagpatuloy din sa ginagawa."Umuwi ka na, Kaleb. Maayos naman na tay
PartnerI was in focus while doing my job. Kagaya ng dati, naka-assign pa rin ako sa mga online orders. Nadagdagan na rin ang staffs sa resto at maraming schedule ang nabago.Naapektuhan din kasi ang Ishi's restaurant na kasosyo ng Villaruz resort kaya lahat ng empleyado roon ay nilipat sa ibang branch ng restaurant.This is not the main resto branch, pero kailangan pa rin ng maraming tao dahil kamakailan lang ay dumadagsa ang mga customer. Kaya kahit hindi ko na trabaho ang mag-serve ng orders ay tumutulong ako.I printed out all the receipts for online orders when a dark shadow blocked in front of me.Dahan-dahan akong nag-angat ng ulo at agad napabusangot ang aking mukha nang nakita siya."Hi, Kyline..." he greeted.I sighed in front of him, making him feel that I'm not interested."May order ka?" saad ko pa rin.Pinilit kong ikalma ang boses dahil kahit anong mangyari ay customer pa rin siya. Binalik ko ang mata sa screen ng computer. Tumikhim naman siya."Puwede bang ikaw ang i-o
Missing"Ah! Ano ba Kaleb!" napasigaw ako sa inis dahil magpahanggang ngayon ay wala pa ring nagpaparamdam na Kaleb."Sabihin mo kung ayaw mo na! Hindi 'yong, hindi ka na lang nagpaparamdam bigla! Nakakainis ka!"Hindi ko maiwasan ang masaktan. Isang buwan. Isang buwan ng hindi nagpaparamdam si Kaleb. Hindi ko rin masiyadong nakikita si Yhael na pumupunta sa restaurant.Muli kong sinubukan silang tawagan pareho ngunit hindi ko pa rin makontak. Hindi ko na napigilan ang pamamasa ng mga mata dahil sa bigat ng pakiramdam.Nang makababa ako ng tricycle sa harap ng resto ay saglit akong gumilid. Tumingala ako at pinikit ang mga mata, makalipas ang ilang minuto nang nakarinig ng sunod-sunod na busina ay napadilat ako.Mahigpit kong hinawakan ang bag ko nang nilingon ang pinanggalingan ng busina at lumukso sa tuwa ang dibdib ko nang nakita ang sumulpot na sasakyan ni Sir Vincent.Nabuhayan ako ng loob makita siya upang magtanong tungkol kay Kaleb, ngunit nadismaya ako ng iba ang lumabas.Si
Warning: SPG Together Nag-igting ang kaniyang panga at sunod na hinablot ang aking braso sabay hila sa akin palabas ng coffee shop. Ramdam ko ang higpit nang hawak niya ngunit wala roon ang atensiyon ko. Nakatitig lamang ako sa kaniya at dinama ang kaniyang mabangong amoy na nanuot sa aking ilong hanggang sa tumigil siya at tumapat kami sa isang magarang sasakyan na ngayon ko lang nakita ng personal. “Get inside,” malamig niyang saad. Agad akong tumalima papasok ng sasakyat at umikot naman siya patungo sa driver seat. “Seat belt.” Nanginig ang kamay ko nang sundin siya at walang sabi-sabing pinatakbo ang sasakyan. Hindi ako makaimik sa gulat, inis, at kaba. Napapikit ako at dahan-dahan siyang nilingon na nanatiling seryoso. Umangat ang kamay ko upang hawakan siya ngunit agad niyang hininto sa gilid ng kalsada ang sasakyan. Napaayos ako sa pagkakaupo at tumingin sa labas ng kotse dahil malapit na ito sa Elite village. “Why are you with him?” My heart ached. I was expecting
Warning: SPGMoment"Kaleb!" napasigaw ako sa gulat nang bigla niya akong binuhat pagkapasok ng apartment.Diretso siyang nagtungo sa loob ng kuwarto at walang sabi-sabing initsa ako sa ibabaw ng malambot na kama.Napaawang ang labi ko dahil sa kaniyang ginawa ngunit nanatili lamang na seryoso ang kaniyang mukhaNatahimik na lang ako habang nakatitig sa kaniya.He then grinned as he slowly walked directly to my cabinet and opened it. Nagsalubong ang kilay ko sa inaakto niya ngunit agad ding napanganga nang dukutin niya mula sa loob ng cabinet ang naiwan na belt."A-Anong gagawin mo?"Sinarado niya ang cabinet sabay lingon sa gawi ko. He licked his lips and slowly stepped closer to me. "Punishment?""Papaluin mo ako?" paanas kong sinabi ko at napaatras papunta sa dulo ng kama.Napalunok ako nang hawakan niya ang dulo ng kaniyang sinturon at nilantad sa aking harapan. Ngumisi pa siya habang inuunat iyon pahaba bago ako matamang tinitigan"This is what I desired to do with you if we are
CollapseNagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana ng aking kuwarto na tumatama sa aking mukha. Mahina akong napadaing dahil ramdam ko ang mahapdi sa maselan kong bahagi.Nilingon ko ang magkabilang gilid at doon ko lang napansin na wala si Kaleb sa tabi ko. Baka nasa labas lang o kaya umalis na naman.Napabuntong hininga ako.Yumuko ako at napahilamos ang palad sa mukha. Hindi ko makakalimutan kung paano kami naging mapusok sa bawat isa kagabi.Para kaming uhaw sa isa't-isa kaya ilang beses ang nangyari sa amin at halos umagahin na kami.Kung noon nakakailang rounds lang kami pero kagabi... namula ang mukha ko. Dumoble ang bilang ng pagtatalik namin. Mas nadama rin namin ang init ng katawan dahil hindi siya nagsuot ng condom.Tumayo na ako, lumabas ng kuwarto at diretsong nagtungo sa banyo nang napansin na mali-late na ako sa school. I wonder why Kaleb didn't wake me up.Sinilip ko pa ang kusina pero wala naman siya roon. Nakita ko na lamang na may nakahain ng pagk
SPECIAL CHAPTER Kaleb Oliver Villaruz Naalimpungatan ako dahil sa ingay na nagmumula sa sala. Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata at napansin kong bukas ang pintuan ng kuwarto. Lumingon ako sa tabi ko at wala na roon ang asawa at anak ko kaya agad akong napabangon mula sa kama at nagmamadaling lumabas ng silid. Diretso akong nagtungo sa living room dahil doon nanggagaling ang ingay. Nang makababa ay doon ko lamang napansin na may ibang kasama si Kyline. “I miss you so much.” Nangunot ang noo ko dahil pamilyar ang boses sa akin. Dahan-dahan akong lumapit dahil nakatalikod ito sa akin habang kayakap si Kyline. “Nagtatampo pa rin ako. Ang tagal mong nawala at hindi nagparamdam,” sambit ng asawa ko. Mahina akong tumikhim upang makuha ang kanilang atensiyon at hindi nagtagal ay sabay silang napalingon sa akin. “Hi, honey,” si Kyline na ngumiti sa akin. I smiled back at her as I walked toward her. Nang nakalapit ay agad ko siyang h******n sa ulo pababa sa pisngi. “Hoy mahiya
Kaleb Oliver VillaruzAs time passed by, nothing changed. There’s nothing to improve about the investigation because they stick to what they know. I am not losing my hope even day by day it could break me down. Did I fail to protect her? Is this the payback for my sacrifices?I buried my face in my office desk as another fresh tear rolled down my cheek. “Please baby, come back…”I immediately fixed myself when I heard someone knocking. I don’t want them to see how desperate I am now. I wiped my tears as I spoke. “Come in,” I said calmly. No one knows how hopeless I am. How miserable my life was day by day without my girlfriend. I pretended to check all the resort sales when I notice Mommy appeared.“Mom, what brought you here?” I asked without looking at her because my eyes don’t lie. I hear Mommy close the door as she walked toward me.“Your father is in a meeting and the resort is slowly going back to normal. We are very proud of you…” she expressed. I nodded. “Thanks, Mom. Whe
Kaleb Oliver Villaruz The following days were not been easy. After a day of spending time with her almost every day, I got busy at the same time Kyline's school started. I admit whenever I am with her I am always distracted and I even forgot my job because all I want is to be with her. And the most unexpected day happened when my mother gets kidnapped and thankfully that Owen and his team are immediately taking action. It was a successful mission by saving Mommy because the syndicates group didn’t aware that we are arriving. On that night they planned to assail the warehouse they traced for the past few days when someone give them a lead on this place.“Cousin, you should stay in the car or you should go home. This is not your job anymore,” said Owen which makes me shook my head as I held my gun tightly. “Just let me help you with this. I wanted to catch who dare to hurt my mother,” I insisted. “But it quite dangerous-” “I will be a careful cousin. I can defend myself.” Hindi
Kaleb Oliver VillaruzSince that day, I have been pretending to be a delivery boy in my cousin's restaurant. It's way better so I could slowly be friends with her.Baka kasi kapag nalaman niyang mayaman ang pamilya ko ay layuan niya rin ako. Knowing that she hates wealthy people. And that proves that she's such a simple woman with a nice personality.And I still remember the day I saved her from that asshole who tried to harass her inside her apartment. I was blaming myself for being late. Kung hindi sana ako unang umalis hindi mangyayari sa kaniya iyon. I was in the SM store to buy something for her. Nagmamadali akong bumalik ng resto ngunit napansin kong wala pa siya. “Miss, dumating na ba si Miss Gamboa?” I asked nicely.Ngumiti ito sabay iling ulo kaya agad na nabalot ng kaba ang dibdib ko. I was about to call her but damn it, I forgot my phone in my unit. Dali-dali akong sumakay sa dinadala kong motor sa pag-deliver at pinaharurot ito pabalik sa apartment. And I never thought t
Oliver Kaleb Villaruz (POV)Napabalikwas ako nang bangon mula sa higaan nang nakarinig nang pagkahulog ng isang bagay mula sa kung saan.Pupungas-pungas ang mga mata kong bumangon at agad napalingon sa aking tabi. I immediately smiled genuinely when I saw our little angel peacefully sleeping. I stared intently at Khloe's face as I slowly neared my face to her. My eyes watered and no words could define how happy I am knowing that she's my daughter. Our daughter. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa lahat.They said, I already did my best to find Kyline before. But it feels like it was not enough. I still felt useless.Kung ginawa ko lang sana ang lahat hindi aabot ng anim na taon bago ko nalaman na may anak ako sa babaeng akala ko hindi na ako mahal.My tears rolled down my cheeks while pecking a soft kiss on her cheek.Hindi ko man lang siya nakita noong lumabas siya. Hindi ko man lang na alagaan ang mommy niya habang nasa sinapupunan siya nito.Hindi ko man lang sila na
Home"Nasaan tayo?" tanong ko nang makababa mula sa sasakyan.Sinarado niya ang pinto bago diretsong lumapit sa akin. Umakbay bigla ang kaniyang braso sa aking balikat."Wait, I need to cover your eyes," halakhak niya at sunod na tinakpan ng tela ang aking mga mata.Sumimangot ako."Ano ba ‘tong pakulo mo Kaleb? Baka pinagtitripan mo ako, ah," sambit ko.Mahina lamang siyang tumawa at inalalayan akong humakbang nang matapalan ng tela ang aking mata."You will like this for sure," paninigurado niya.Hindi na ako umimik pa. Malakas na tumatambol ang dibdib ko habang sinusunod ang kaniyang mga sinasabi.Hanggang sa unti-unti kong naririnig ang pagaspas na alon ng tubig at ang preskong hangin na humahampas sa mukha ko.Napangiti ako, na-relax ang sarili at naalala ang mga biglaang pangyayari sa mga nakalipas na buwan.After the unexpected tragedy, everything prevailed. Villaruz's hidden enemies planned everything to try them down but Villaruz's siblings are too good to be defeated.Furthe
Reason"Mommy… I'm so sorry. I was just excited to see you because Tito Gerome said that we were going to surprise you but…" ani Khloe nang nagising ito mula sa pagkakatulog. Until now she's still trembling and her eyes are swollen. But I'm glad that she's still fine despite what happened. Humigpit ang yakap niya sa akin. Pinunasan ko ang luha sa kaniyang mga mata at marahan na hinagod-hagod ang likod. "Shh, it's alright, baby. We are safe now. Mommy is proud of you. You are very brave…" I whispered full of bliss as I gaze in Kaleb’s direction. Nakatulala ito kay Khloe. Namamangha, namumula ang mga mata."I'm still scared, Mommy… there's a lot of bad people..." hikbi nito kaya niyakap ko siyang muli."Mommy is here now baby, we are safe now…" Muling pumalahaw ang iyak ni Khloe. At dumagundong iyon sa buong apat na sulok ng silid. Napabalik-tanaw ako kay Kaleb nang suminghap ito na animo'y hindi alam ang gagawin. Umangat ang kamay niya na para bang gustong hawakan si Khloe ngunit
ForgivenessWhen Papa brought me to Australia after knowing that I am pregnant. He stayed with me for a couple of months. I also met his parents who are already old but unfortunately, Lolo died after.Papa took care of me. He paid attention and he always gave me everything that I needed.He's been good to me and I could see how he regretted leaving my mother, the reason why as time passed by, I slowly genuinely accepted him being part of my life."Sweetie, I have to go back to the Philippines. But I will be back here," aniya. Tumango ako kay Papa habang nanonood ng TV. "Ano po bang business n'yo?" tanong ko. Tumawa lamang si Papa at ginulo ang buhok ko. He's always like that. Every time I was asking about his business he constantly changed the topic. "Do you want to meet your sister? She can go here if you want," Papa said. Naninikip ang dibdib ko. Pilit kong tinatago ang pait na nararamdaman. But this is one of my dreams… having a family aside from my mother. "If that's okay wi
Scar"W-What happened? W-What should I do?" natataranta niyang tanong.Kahit ako ay parang na blanko ang isipan at hindi rin malaman kung anong gagawin. Nangangatog ang buo kong katawan habang malakas ang pagkabog ng dibdib."M-Mom…"“B-Baby again, inhale and exhale-”"Kuya!" Sabay-sabay kaming napabaling sa mga dumating dahil na rin sa gulat. Nanlalabo ang paningin ko dahil sa luhang nakaharang sa mga mga ngunit hindi nakatakas sa paningin ko ang dalaga. Nabuhayan ako ng loob nang nakita ang kapatid ni Kaleb. "What's happening here?" tanong nila nang nakalapit. Agad kong tiningnan ang dalaga. "Do you have the i-inhaler with you? I saw you holding it—"Tumango ito kahit na bakas ang pagtataka."Here, it's still unused," alanganin niyag inabot sa akin. Agad kong kinuha iyon ay nilagay sa bibig ni Khloe. Alam kong nakatutuok silang lahat sa akin at mahinang nagtatanong ngunit kahit isa ay wala akong pinapansin. Desperada na akong umayos ang paghinga ng anak ko."Baby, use this one t