enjoy reading.! Please support my as a writer, kindly #VOTE# for my novel.. Thank you.
Tahimik na siyang nakahiga muli sa malambot na kama. Basa pa ang kanyang buhok, dahil sa naligo nga siya. Nakakaramdam muli siya ng antok kahit ayaw niyang matulog, idagdag pa na nakakaramdam siya ng panghihina. Naghilakbot siya kanina ng nakalapit na sa kanya si Drix, akala niya ay may masama itong gagawin sa kanya ulit, ayaw na ayaw na kasi niyang mauulit pa na may mangyayari sa kanilang dalawa, hindi tama at hindi dapat. Pero nang maramdaman niyang walang plano ito na kung ano sa kanya, dahil hinimas nito ang kanyang likod na parang inaalo siya at puno ng pag-aalala ay nawala ang kanyang kaba. Pero sobra ang naging pag-iyak na ginawa niya kanina sa harapan ni Drix. Talagang bumigay siya ng todo. Yung pakiramdam na ibinuhos niya ang buong damdamin niya sa pag-iyak, dala ng sama ng loob ng nangyayaring pagkakakulong niya doon. Nadedepressed na yata siya dahil sa kasalukuyang niyang sitwasyon. Nakita naman niya sa mga mata ni Drix na nakaramdam ito ng awa sa kanya kahit hindi nag
Napabalikwas siya ng bangon, nang makita niya si Drix. Nakaupo iyon sa isang upuan, habang nakatingin sa kanya. Medyo napakurap-kurap pa siya, habang binabalikan ang lahat. Hindi agad nagrehistro sa kanya ang sitwasyon na mayroon siya. Galing kasi siya sa kanyang panaginip. Sa nakaraan nila ng Ex-boyfriend niya. Kaya kahit gusto pa niyang balikan ang mga masasayang alaala na iyon ay bumangon na siya sa pagkakahiga. Nahihiwagahan siya kay Drix, kung bakit nandoon na naman ito sa kwartong iyon. Natatakot siya na may masamang pakay sa kanya ito. Kaya kailangan na alerto siya lagi. Tahimik lang siya na tinignan niya ito, nagtatanong ang mga mata niya at puno ng pagtataka ang tingin niya dito. Pero nananatiling walang expression ang itsura ng lalaki. Tapos ay napansin niyang may hawak ito na isang baso ng alak. Lalo tuloy siyang nakadama ng takot. Matiim siyang tinignan nito, saka inubos ang laman ng bote. Tapos ay tinignan siya ulit. Yung pakiramdam na napipikon na siya sa mga inaas
Todo lakas niyang itinulak si Drix."Hayaan mo ako! Pwede?" Pagalit na bulyaw niya dito kasabay ng panlilisik ng kanyang mga mata.Gusto na niyang lumaya mula sa lalaki. Pero ayaw nito na ibigay sa kanya iyon.Kaya kahit sa alak ay maging malaya siya pansamantala.Si Drix nakatayo na lang sa harap niya habang matiim na nakatitig sa kanyang mukha, tinantya niya kung muli siyang pakikialaman nito, pero mukhang hindi na.Hindi na nga gumagalaw sa harapan niya. Dahan dahan siyang napaupo sa sahig, kasabay ng pagluha niya.Isang mahabang lagok pa ay naubus na niya ang laman ng boteng hawak niya.Napasulyap muli siya kay Drix, pinanunuod lang talaga siya nito.Pero napansin niyang parang dumodoble ang tingin niya dito. Kaya naisip niyang tinamaan na siya ng ininom niya. Hindi naman siya sanay na uminom talaga, kaya hindi malabong mangyari iyon."Ano tinitingin mo dyan?" Tanong niya sa pagalit na tono.Wala lang reaksyon sa kanya si Drix."Diba gusto mo ikulong lang ako dito ha! Kaya umalis
Napakalalakas na mga pagbayo ang sunod sunod na ipinadarama ni Drix sa kanya,. Mistulang walang kapaguran ang malaki at mahabang sandata nito, katibayan na sobrang nananabik sa kanya ang lalaki. Hindi niya ito masisisi dahil pareho sila ng nadarama. Parang gusto pa nga niyang magpasalamat sa lalaki dahil sa luwalhati na ibinabahagi nito sa kanya. Talagang nakakabaliw, iniaakyat siyang pilit patungo sa r***k ng sensayon. "Aahh, A-Alex oohh, do-do you like it?"Malakas na tanong nito sa kanya, sa pagitan ng mga pagbayo. Dinig din niya ang malalakas na paghingal ng kaulayaw. "Oohh o-oo! D-Drix, aahh!.." Sagot niya, tanggap na niya sa sarili na alipin siya ng lalaki. Ito lang ang pinapangarap niya mula noon hanggang ngayon. "Do y-you want more?" Hinihingal ni Drix na tanong. "Ye-yes Drix yes! Aahh, oohh." Nanginginig pa siya sa sobrang pagnanasa na kanyang nadarama, mababaliw siya kapag hindi niya naabot ang kanina pa niya gustong abutin. Sa kalagitnaan na siya ng walang kahalintul
Drix POVNapakabigat ng nararamdaman niya dahil damang dama niya kung gaano kalaki ang galit sa kanya ni Alex.Kung paano niya aalisin ang galit nito ay wala siyang ideya. Akala niya at umasa siya na okay na sila ng pinakamamahal niyang babae dahil naramdaman niya kung gaano siya pinanabikan nito ng angkinin niya.Damang dama niya na hanggang ngayon ay siya lang ang nasa puso nito.Pero pagbalik niya sa loob ng kwarto ay punong puno na naman ng galit si Alex sa kanya.Kung alam lang ni Alex na wala naman sa plano niya na gawin itong sexslave o kahit na sipingan ito.Kung alam lang nito kung gaano niya ito kamahal at iginagalang.Sadyang napakalakas lang ng tukso sa katawan niya, hindi niya mapigil na hindi angkinin ito lalo na at lantad sa mga mata niya ang napakaganda nitong katawan, idagdag pa ang sobrang pananabik niya dahil sa mahal na mahal niya si Alex.Mula noon hanggang ngayon ay tanging si Alex lang ang laman ng puso niya.Nung nakita niya ito sa shower area nang ganoong ayos
He feels so hopeless na umuwi siya ng bahay nila ni Diana. He tried to be strong para sa kanya kakapit ang asawa, pero sa kalooban niya ay nanghihina siya. lalo pa at kitang kita niya kung paano ito pinahihirapan ng sakit.Siya bilang lalaki, pakiramdam niya ay sobrang hina niya, wala siyang kayang gawin kundi ang maghintay ng isang himala.Yeah, himala nang matatawag ang ganoon, na malagpasan ni Diana ang sakit na cancer.The Doctor also advise him na don’t stop praying for the heal of her wife. He know na hindi lang direct to the point ang manggagamot sa pagsasabi na walang imposible sa prayers. Dahil ang imposible ay yung gumaling ang asawa niya sa sakit nito.Iniwan niya ang asawa, pero bibilisan lang niya as fast as he can na makabalik sa ospital. May limang araw na kasing nakaconfine ang asawa niya, at siya ay ngayon lang makakauwi para makakuha nang something that they needed.Wala kasi sa plano na mako-confine pala ang misis niya.Her wife need some clothes to change, some hea
Kahit lalaki siya, ay talagang napaiyak siya pagpasok pa lang ng kanilang private room. Buti na lang, at mahimbing na natutulog si Diana.Wala itong kaalam alam sa nararamdaman niyang bigat ng kalooban. Hindi pa siya handa na maiwan mag-isa ng asawa niya. Kahit inaalis niya sa isip ang posibilidad na iyon, ay hindi pa rin niya magawa.Actually, kanina pa niya pinipigil ang mabigat na emosyon sa harapan ng Doktor ng kanyang asawa.Less than an hour after Diana fell asleep. The nurse called him para pumunta siya sa doctor’s office. He knew why, but he was still worried at natatakot sa sasabihin sa kanya. Kung pwede lang na mamaya na, saka na or wag na lang siyang makipag-usap.Doon niya nalaman na mas malala pa pala ang misis niya kaysa sa kanyang inaasahan. The laboratory result tells na hindi na tinatanggap ng katawan ni Diana ang anumang gamot na ibinibigay dito. Mas lalo pa daw iyon nakakapagdulot ng sakit na nadarama ng asawa niya, kaya ang payo ng Doctor ay iuwi na lamang niya ang
Four Months Later…“Good morning my wife, your looking good and beautiful today.” Nakangiting bati niya sa kanyang asawa. Hinalikan rin niya ito sa humpak nitong pisngi.“Good morning too.” Mahinang balik bati nito sa kanya, nakaupo na ito sa wheel chair ng datnan niya. Alam niya na hirap ang babae na lumipat sa wheelchair mula sa higaan nito. Pero kusa pa rin nitong ginagawa kung minsan, dama niya na nahihiya ito sa kanya.Ayaw siya nitong istorbohin sa pagtulog, kaya naman daw nito, ang laging katwiran sa kanya. Kaya nga sa madalas ay pinipilit niya na mas maunang magising sa asawa. Pero may mga pagkakataon na paggising niya ay hindi na nga niya ito katabi.Nadatnan niya ang asawa sa may balcony nila. Hinihimas himas nito ang mga bumukang bulaklak ng mga alaga nitong rose at sunflower.Kahit papaano ay nabawasan aang pag-aalala niya dahil nakita niyang parang masaya si Diana. Marami kasing mga nagsibukahan na mga bulaklak kaya masaya ito.“Wait Honey, I will prepare our breakfast, o