**P.O.V. ni Troy**“Ang babae ay hindi mo asawa, di ba?” Tanong ni Grace na may suspisyosong tingin.Ngumiti ako at umiling.“Magandang malaman na hindi siya,” malawak na ngumiti si Grace.‘Hindi pa asawa si Sarah ngayon. Pero balang araw magiging asawa ko siya. Siya ang manganganak ng mga anak ko. Marami tayong magiging anak, at mas magiging matao pa ang palasyo natin.’ Ngumiti ako sa sarili ko habang ini-imagine ito.“Pumunta tayo sa bungalow ko sandali. Siguradong matutuwa ang Mom na makita ka,” bumalik ako sa pulang buhok na babae.Hinawakan ni Grace ang kamay ko at hinila ako palabas.Baka okay lang na dumaan sandali sa bungalow ni Grace. Hindi naman ito masyadong malayo.“Joyce, sabihin mo kay Sarah na pupunta ako sa bungalow ni Grace sandali!”“Opo, Mr. Peterson.”Pagkatapos iwan ang mensahe kay Joyce, naglakad kami ni Grace papunta sa kanyang bungalow. Mahigpit na hawak ni Grace ang aking braso. Ang stepson ni Aunt Lucy ay palaging malapit sa akin. Si Aunt Lucy ay nak
**P.O.V. ni Troy**“Halika, Prince. May lunch ka dito!” Lumabas si Sarah mula sa kwarto na mukhang iba. Hindi ko naiwasang titigan siya ng walang kislap.Ngayon, nakasuot si Sarah ng long-sleeved blouse at jeans.“Heto, kunin mo si Prince,” iniabot sa akin ni Sarah ang sanggol.“Iwan mo muna si Prince sa akin. Tingnan mo, agad siyang tumatahimik sa mga braso ko. Dapat kumain ka muna kasama si Gillian!” Sinasadyang pinilit ko siya.“Talaga?”“Talaga, magandang ina. Kumain ka ng maayos para hindi magkulang ng gatas ang aking champion dito,” pinasigla ko siya habang dinadala si Prince sa porch.“Gillian, halika na’t kumain!” Narinig kong tinatawag ni Sarah ang kanyang anak na babae.“Opo, Mom!”Nakakaramdam ako ng awa kay Sarah at Gillian. Dahil sa matagal nilang paghihintay sa akin, natagalan silang mag-lunch.Nagsimulang matulog si Prince sa aking mga braso. Hinagkan ko ang pisngi ng chubby na sanggol ng may pagmamahal.‘Ikaw ang magiging pride ko, Prince. Ituturo ko sa iyo k
"Parang may iba sayo ngayon.," sabi ni Troy, habang ngumiti at sumulyap sa akin habang nilalagyan ko ng pasta ang kanyang plato.**"Iba paano?" tanong ko, na parang hindi ko nauunawaan at walang pakialam. Pero tumitibok ng mabilis ang puso ko. Sana hindi niya naririnig. Sinusuri ako ni Troy mula ulo hanggang paa."Mukha kang fresher, parang isang dalagang babae," puri niya.Oh Diyos, nakatitig pa rin si Troy sa akin nang hindi kumikislap."Oo nga, siguro nga. Dahil lang sa isang dalagang babae ang dumating, nagsimula kang mag-imagine ng mga bagay. Ngayon iniisip mong mukhang dalaga ako."Tumaas ang kilay ni Troy."Ano bang ibig mong sabihin? Hindi ako nag-iimagine. Talagang mukhang iba ka ngayon."Wala akong isinagot. Hindi ko dapat sinabi iyon kay Troy. Baka isipin niyang naiinggit ako.‘Oh hindi! Baka nga naiinggit ako.’"Gusto mo ng juice o tubig?" tanong ko pagkatapos ilagay ang plato na may pagkain sa harap niya."Okay lang ang tubig!" sagot niya, patuloy na nakatingin s
"Maglakad tayo. Malapit lang ang bungalow," paliwanag ni Troy.Magkatabi kaming naglakad sa kalye sa pagitan ng iba't ibang bungalow na may magkakaibang estilo ng arkitektura."Uh... Ayaw mo bang hawakan ang kamay ko?" Lumapit si Troy sa akin. Paminsan-minsan, nagkakasalubong ang aming mga braso at balikat habang naglalakad kami.Ngumiti lang ako, hindi sumagot sa tanong ni Troy."Serioso, ayaw mo bang maghawak ng kamay?" inulit niya, sinubukang abutin ang aking mga daliri."Ano'ng bungalow iyon?" Sinubukan kong ilihis ang paksa, umatras at nagkunwaring kinakaskas ang aking ulo, kahit na hindi naman ito makati."Ito yung may mga ilaw na naka-on," itinuro ni Troy ang isang bungalow na mga dalawampung metro ang layo. May tatlong luxury cars na nakaparada sa harap."Troy, hindi kaya mag-isip sila ng mga kakaibang bagay tungkol sa atin mamaya?" tanong ko, pakiramdam na hindi komportable."Hayaan mong isipin nila ang gusto nila. Wala namang problema," sagot niya nang kalmado.Humug
“Joyce, gising na ba si Prince?” tanong ko nang buksan ng babaeng nasa kalagitnaan ng edad ang pinto para sa amin.“Hindi pa, miss. Mahimbing na natutulog siya.”“Salamat, Joyce.” Ngumiti ang babae at tumango, saka umalis, iniwan kaming dalawa sa sala.Maglalakad na sana ako papunta sa kwarto nang hawakan ni Troy ang aking braso ng mahigpit.“Huwag kang umalis, samahan mo ako dito!”Huminto ako sa paglakad at umupo sa tabi ni Troy.Ang gabi ay malamig at tahimik. Sa malayo, maririnig ang musika at karaoke mula sa isa sa mga karatig na bungalow. Yumakap ako sa sarili ko dahil sa lamig.Maraming beses na nagbuntung-hininga si Troy. Tinitingnan niya ako ng seryoso.“Ano'ng nangyari?” tanong ko.“Pasensya na kanina. Mali na hindi kita pinansin.” Seryosong sinabi ni Troy, hindi inaalis ang tingin sa mukha ko.Mabagal akong huminga.“Oo nga pala, sa susunod, huwag mo na akong imbitahin kung gusto mong makipagkita sa pamilya mo,” sabi ko ng mahinahon.Uminom si Troy ng tubig at tu
“Joyce, nasaan si Troy? Gising na ba siya?”“Si Mr. Peterson ay natutulog pa, Mrs. Batterman!”Nakarinig ako ng pag-uusap ni Joyce sa isang tao. Binanggit niya si Mrs. Batterman. Nariyan na ba si Lucy?Kakakumpleto ko lang sa pagpapaligo kay Prince at lumabas ako, itinulak ang stroller niya.“Magandang umaga, Tita Lucy!”“Magandang umaga… Oh, kanino ang sanggol na ito?” Mukhang nagulat siya nang makita ako at si Prince.“Siya ang anak ko. Pumunta ka na, maupo ka. Gusto mo bang makita si Troy? Sa tingin ko ay natutulog pa siya sa kwarto niya,” sagot ko.“Nasaan natutulog si Troy?” Agad niyang nilampasan ako. Aba, itong bungalow nga pala ay pagmamay-ari ng kanilang pamilya.“Sa kwarto na iyon.” Itinuro ko ang isang kwarto na nasa likuran at mas maliit kaysa sa kwarto kong tinutulugan.“Bakit hindi natutulog si Troy sa master bedroom? Bakit nasa guest room siya? At ikaw naman ay komportableng natutulog sa master bedroom. Ano kayang iniisip ni Troy?” Biglang huminto si Tita Lucy s
“Hindi mo ba naawa kay Grace? Talagang umaasa siyang makakasama ka sa tennis court,” patuloy na nanliligaya ni Lucy kay Troy.“Pasensya na, hindi ko magagawa. Nangako na akong ilabas sina Sarah at ang mga bata mamayang hapon.”Hindi ko inaasahan ang sagot ni Troy. Sigurado akong magagalit at mas lalong mag-iinit ang ulo ng tita niya.“Mas pipiliin mong makipaglabas sa babaeng may dalawang anak kesa sa makasama si Grace? Bobo ka ba, Troy? Hindi ko maisip na nagpapadala ka sa utos na magbantay ng bata!”“Pasensya na, ano'ng sinabi mo? Na bobo ako?” Tunog malamig at matibay ang boses ni Troy.“Hindi ko iyon ibig sabihin, pero… baka pwede kang pumunta sa aming bungalow saglit? Doon tayo mag-usap!” Ang tono niya ay nagsimulang humupa. Hindi na siya kasing-insistente tulad ng dati.“Pasensya na, sinabi ko nang hindi ko magagawa. Ang pandinig mo ay okay pa rin, ‘di ba? O baka ang memorya mo ang may problema?”Nagtawanan ako sa bagong pahayag ni Troy. Siguradong pagkatapos nito, hindi n
“Si Troy Peterson ba ‘yan, ang aktor?”“Matagal nang hindi nasa limelight, at bigla na lang may anak siya.”Narinig kong pinag-uusapan ng mga patrons ng restawran habang naglalakad kami sa tea plantation.“May tsismis na malapit siya sa isang balo. Baka siya ‘yung magandang balo.”“Huwag magtaka kung interesado si Troy. Ang ganda ng balo, parang batang babae.”“Kahit gaano siya kaganda, balo pa rin siya. Sayang naman sa isang gwapo tulad niya na mapunta sa ganoon!”“Oo, dapat si Troy ay nasa kasama ng ibang celebrity o sikat na modelo. Sa halip, kasama niya ang balo na may dalawang anak na.”Bakit sila nangungusap ng ganito sa harap namin? Parang umiinit ang mga tainga ko. Hinawakan ko ang kamay ni Gillian at pinabilis ang aming paglalakad sa landas sa tea plantation patungo sa pavilion.“Ano ang nangyayari?” biglang humabol sa akin si Troy habang buhat si Prince, at hinawakan ang aking kamay.“Bitawan mo,” mariing sagot ko, tinanggal ang matibay niyang kamay, na nagulat sa ka