CHAPTER-71

HOPE

Hindi ko alam kung makakaramdam pa ba ako ng awa para sa kaniya.

Mas nanaig sa akin ang galit at matinding pagkamuhi.

Medyo nag-iba ang itsura niya. Halata ang kawalan nito ng tulog nang kung ilang gabi.

Magulo ang buhok nito at tila wala pang ligo.

Nangingitim ang ilalim ng mga mata niya at medyo humigpis din ang mukha niya.

I wonder if nakakain pa ba ito. Parang hindi na.

Gusot gusot pa ang damit niya.

Pero matatag ko siyang hinarap, ayaw kong makaramdam ng awa.

"Pakawalan mo na ako Sin! Ayaw kitang kasama! Ayaw kitang makita! Mahirap bang intindihin 'yon?! Namumuhi ako sa 'yo!" Puno ng galit kong sabi.

Nakakahiwa ang pinukol kong tingin sa kaniya.

Umaalon ang dibdb ko sa sobrang galit.

Umiwas ako ng tingin nang makita ko na naman ang sakit na nakabalatay sa kaniyang mga mata.

Nakaupo ako sa gilid ng kama.

Lumapit siya sa akin pero napausog ako. Nag squat siya para magpantay ang mga mukha namin. Ayaw ko siyang tingnan.

Ayaw kong makita ang mga mata niyang puno ng k