Library
Maghanap
Home / Romance / KIDNAPPED / CHAPTER-71

Share

CHAPTER-71

Author: Saturn
last update Huling Na-update: 2023-02-05 05:49:52
HOPE

Hindi ko alam kung makakaramdam pa ba ako ng awa para sa kaniya.

Mas nanaig sa akin ang galit at matinding pagkamuhi.

Medyo nag-iba ang itsura niya. Halata ang kawalan nito ng tulog nang kung ilang gabi.

Magulo ang buhok nito at tila wala pang ligo.

Nangingitim ang ilalim ng mga mata niya at medyo humigpis din ang mukha niya.

I wonder if nakakain pa ba ito. Parang hindi na.

Gusot gusot pa ang damit niya.

Pero matatag ko siyang hinarap, ayaw kong makaramdam ng awa.

"Pakawalan mo na ako Sin! Ayaw kitang kasama! Ayaw kitang makita! Mahirap bang intindihin 'yon?! Namumuhi ako sa 'yo!" Puno ng galit kong sabi.

Nakakahiwa ang pinukol kong tingin sa kaniya.

Umaalon ang dibdb ko sa sobrang galit.

Umiwas ako ng tingin nang makita ko na naman ang sakit na nakabalatay sa kaniyang mga mata.

Nakaupo ako sa gilid ng kama.

Lumapit siya sa akin pero napausog ako. Nag squat siya para magpantay ang mga mukha namin. Ayaw ko siyang tingnan.

Ayaw kong makita ang mga mata niyang puno ng k
Saturn

Di pa edited.

| 1
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (9)
goodnovel comment avatar
Acaly JEan D Garci
obsess k tlga sin
goodnovel comment avatar
Anna Fegi Caluttong
takot lang siyang iwan mo Hope ikaw Kasi Ang nagpapabago sa kanya kaya masyado siyang obsessed sa iyo
goodnovel comment avatar
Jenyfer Caluttong
sa sobrang pagmamahal ni Sin nagiging obsessed na siya kay Hope
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • KIDNAPPED   CHAPTER-72

    HOPE"Handa na ang lahat, Mine. Aalis na tayo bukas na bukas rin." Yon agad ang bungad niya sa akin, pagkabukas ng pinto. Napasulyap siya sa pagkaing nakapatong sa maliit na mesa na kahit anong gutom koy hindi ko nagawang galawin. "Hindi kapa kumakain? Mine, please you need to eat, kahapon ka pa hindi kumakain man lang..." Hindi ko pinansin ang pag-aalala niya. Ang mga mata niya sa akin ay puno ng pakiusap pero binaliwala ko. I was so bothered by the thought na mailalayo niyang muli ako. Naalarma ako sa una niyang inihayag. Ano raw, aalis na kami? At bukas na? At saan lupalop na naman kaya ng mundo niya ako ulit dadalhin?Shit. Kailangan kong makaalis rito. Kung mailalayo niya akong muli, hindi pa rin ako sigurado kung makakabalik pa rin ako. "Sin, ayaw kong umalis... Ayaw kong iwan ang pamilya ko... Please, let me with my parents." Pakiusap ko.I have no fvcking choice, but to beg him.Try to convince him. Malamlam ang mga mata niya akong pinagmasdan. Nagkaroon ako ng pag-as

    Huling Na-update : 2023-02-05

  • KIDNAPPED   CHAPTER-73

    HOPE "No. Please... Don't leave...Just stay with me," he looked at me. Hindi ko maaninag ang mukha niya but, I know he's very sad. Parang sinasaksak ang dibdib ko sa sakit habang nakatingin sa kaniya. I shouted his name repeatedly na parang mawawalan na ako ng boses. I stopped him from leaving me pero nagpatuloy lamang siya sa paglakad palayo sa akin. "Please, don't go! Please!" I sobbed. Pumaling paling ang ulo ko. Ang imahe niya ay unti-unting naglalaho sa hangin.Damang dama ko ang sakit nang iwan niya."Sin!!!" Napabalikwas ako ng bangon. Nanlalaki ang mga mata kong hilam sa luha. Habol ko ang aking paghinga. Ang kirot sa dibdib koy damang-dama ko. Naninikip... The same dream... Again...Hinawi ng palad ko ang pawis sa aking noo, pati ang aking mga luha. Pinawisan pa rin ako kahit pa nga bukas naman ang aircon. Ang hikbi ko ay naroon pa rin... Paulit-ulit na lang akong minumulto ng nakaraan ko sa aking panaginip. Noon, nanaginip rin naman ako pero hindi gano'n kadalas.

    Huling Na-update : 2023-02-06

  • KIDNAPPED   CHAPTER-74

    HOPE Nakaupo siya sa pang-isahang sofa. Magkasalikop ang kamay. Bahagyang nakayuko. Agad kong napansin ang mga mahahaba niyang mga binti. He's wearing a black business suit. Ang panloob niya'y puti na polo.Wala siyang suot na kurbata at ang polo niya'y bukas ang dalawang botones mula sa bandang leeg. Nanatili ang mga mata ko sa kaniya. I waited, I waited for him to look at me. Or kahit i-angat lamang niya ang paningin pero hindi niya ginawa. Hindi niya ako tiningnan. Hindi ko pa man nakukumpirma kung talangang siya nga siya pero nasaktan agad ako sa tila pangbabaliwala nito sa akin at kawalan ng interest. Napalunok ako. Bahagyang uminit ang sulok ng mga mata ko. Ang mga kasama niya ay pawang mga nakatingin sa akin. Tatlo sa kanila ang may tipid na ngiti sa labi ang isa naman ay bahagyang nakangisi. Tumikhim si Dad. Pinisil naman ni Kuya ang balikat ko. Natauhan akot napakurap. Tiningala ko si Kuya Ivan."E-uuwi mo pa ba ang mga bata? Mahimbing na ang tulog nila sa taas. Di

    Huling Na-update : 2023-02-08

  • KIDNAPPED   CHAPTER-75

    HOPE Tumawag ako sa mansion para ipaalam na male-late ako ng uwi. Gusto ko sanang tanungin kung pumunta roon ang ama ng mga anak ko pero pigil ko ang sarili dahil sa sama ng loob sa patong patong na dahilan. So, 'yong mga bata lang ang kinumusta ko. Pero hindi maiwasan na ibalita rin sa akin na nagpunta nga siya sa mansyon. "Oo hija. Huwag kang mag-alala sa mga bata dahil nakakain sila ng maayos. Nandito ang daddy nila kaya iba ang energy nilang tatlo. Naku, mahihirapan na naman umalis 'to mamaya lalo na't laging nakakarga at tila ayaw nang bumitaw ng bunso mo." Iba ang energy nila? Uminit ang dibdib ko at the same time sinundot ako ng pangamba. Naalala ko ang lungkot ni Silverlyn kaninang umaga. Halatang sabik na sabik ang mga anak ko sa presensya ng ama nila. Nasasanay na sila sa presensya ng daddy nila sa napakaikling panahon. Nararamdaman kong mas gustong bigyan ni Sin ng oras ang mga anak niya pero sa akin wala na. Ayaw na niya. Pero dapat ba akong maging masaya kahit

    Huling Na-update : 2023-02-08

  • KIDNAPPED   CHAPTER-76

    HOPE Tiningnan niya ang ayos ko. Lalong nagdilim ang mukha niya. Parang nakakita ba ng mali. He hissed. "How did you manage to wear such a short dress? I didn't raise you that way, damn it." Tinapunan ko siya ng hindi makapaniwalang tingin. Desente pa rin naman ang suot kong dress kahit lamopas tuhod ang haba nito. Anong gusto niya? Ang liit ko na nga, gusto pa yata niya mahabang dress ang suotin ko!'Di Manang na ang naging dating ko niyan!Hinawakan niya ako sa siko at mabilis na iginiya papuntang elevator.Nakaawang ang mga labi kong tiningnan si Sunny. Oo ngat kasalanan nito kaya siya nasuntok ni Sin. Pinagpapasalamat kong dumating ito sa tamang oras dahil kung hindi, ay baka kung ano na ang nagawa ni Sunny sa akin lalo na't lasing na ito. Gano'n pa man, hindi pa rin puwede na iwan na lang namin si Sunny sa ganiyang sitwasyon. Baka napaano na ito dahil sa matinding pagkakasuntok ni Sin sa kaniya. Nakahandusay ito sa sahig ay parang hindi na humihinga. Pinigilan ko Sin sa

    Huling Na-update : 2023-02-11

  • KIDNAPPED   CHAPTER-77

    HOPE Sa buong duration ng biyahe namin ay hinayaan ko siyang hawakan ang kamay ko. Panakanaka niya iyong pinipisil o 'di kaya'y ginagalaw ang thumb niya pahaplos sa balat ko roon. Ang puso ko ay maya maya kung magwala. Lalo na noong mapahinto ang sasakyan namin sa stop light at dalhin niya ang aking kamay sa kaniyang labi bigyan ng magaan na halik iyon. Halos magliyab ang magkabila kong pisngi. Though, marami pa rin akong tanong. Kung ganito ako kamahal ng taong ito bakit? Bakit nagawa niya akong iwan? Bakit sa ilang taon, ngayon lang niya kami binalikan ng mga anak niya?Bakiy niya kami natiis? May kinalaman kaya ang pag-aaksidente ko sa kaniya? I mean, naaksidente ako noon ay magdadalawang buwang buntis na ako. Buti nga raw at hindi nalaglag ang pinagbubuntis ko noon kahit pa nga medyo malala ang natamo ko.Napaawang ang labi ko nang makita kong lumiko ang sasakyan papunta sa subdivision kung saan kami nakatirang mag-iina. "Sin, ang bata kailangan natin daanan kila mom and d

    Huling Na-update : 2023-02-12

  • KIDNAPPED   CHAPTER-78

    HOPE "Come," he opened his arms for me. Nang hindi ako nakakilos ay masuyo pa rin niya akong kinabig payakap sa kaniya.Siguro kung hindi siya bumalik, baka habang buhay ko na lamang papangarapin ang maraming bagay kasama siya, tulad na lamang ng sandaling ito. Kayakap ko siya, nariyan lamang ang mga anak namin at magkakasama kami sa iisang silid. "Thank you, for coming back to us..." emosyonal kong sabi. Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib. Why I was being too emotional?Dahil siguro ilang taon akong nabuhay sa kalungkutan. Iyong magising ka ng walang maalala. Then, malaman mong buntis ka, pero wala ang ama ng mga anak ko. They said he didn't leave me. Pero hindi naman nila masabi sa akin at maipaliwanag kung nasaan siya, kung kailan siya babalik at kung babalik pa nga ba talaga siya?'Yon 'yong mga panahong tinago ang labis na lungkot at piniling magpakatatag para sa mga anak ko. Parang may kung anong humalukay sa tiyan ko nang magaan na naglanding ang pisngi ko sa dibdib niya.

    Huling Na-update : 2023-02-12

  • KIDNAPPED   CHAPTER-79

    HOPE "Judy, tikman mo nga kung okay na?" nakakaramdam ako ng nerbyos sa hindi ko malaman na dahilan. Binigyan ko siya ng pinggan na may pancit."Hmm..." Aniyang sumubo. Kagat labi kong hinintay ang hatol niya na para bang nasa amazing chef contest ako. "Ang sarap Ma'am, lalong mai-inlove si Sir Sin niyan," ang hagikgik niya. Uminit ang mukha ko. "Akin na 'to Ma'am ha, " aniyang dinala na sa lamesa ang pinggan. Madami dami rin kasi ang nilagay ko. Nakangiti akong tumango. Pinagluto ko si Sin ng pancit. 'Yon daw ang paborito niya. Nagluto pa ako ng kare-kare at nagpa-ihaw ng liempo na timplado ko. Hindi naman 'yan masasayang kung sakali dahil alam kong may mga tauhan siyang kasama. Para naman sa dessert ay gumawa ako ng leche flan na siyang paborito rin daw nito. Nag-text siya sa akin kanina at nakalapag na raw ang eroplanong sinakyan niya. I heard that he usually used a private plane. Handa na ang lahat pagdating na lang niya ang hinihintay, "Judy, ang mga bata a, pakitingi

    Huling Na-update : 2023-02-14

Pinakabagong kabanata

  • KIDNAPPED   FINAL CHAPTER

    NORTH SINISTER "Ayaw ko na rito! Ilabas niyo na ako tang*na niyo talaga isa isahin ko kayong gagapasin!" nanganglit ang bagang ko sa sobrang galit nang paggising koy nakatali muli ang buong katawan ko. "Kumalma ka nga, Sin!" Iritadong bulyaw na sa akin ni Rocco. I glared at him. Nagpumilit akong makawala pero masyadong mahigpit ang pagkakagapos ko.He heaved a sigh. Namaywang sa harapan ko. "Sin, magpagaling ka muna matatakot mo lang si Hope at lalong magkakagulo kung ganiyan ka pa rin na haharap sa mag-iina mo." Kumawagkawag ako pero masyadong mahigpit talaga ang pagkakatali nila sa akin. Napatingin ako sa lamesa kung saan laging nakapatong ang urn ng anak ko. It wasn't there. Naalarma ako. Where is it?Aburido ang mga mata kong hinanap sa paligid. "Muntikan mo nang matabig kagabi kaya inalis ko muna diyan at nilagay sa altar-""G-gusto ko lang makasama ang anak ko." Agad kong sabi. Medyo naging mahinahon at nakayuko. Nagwala na naman ba ako tulad ng lagi nilang sinasabi? Wa

  • KIDNAPPED   CHAPTER-89

    NORTH SINISTER Nanghihintakutan ang mukha niyang tinakbo ang drawer, hinili iyon pabukas. Pero bago pa niya mahugot ang kuwarenta'y singkong baril nito sa loob ay sinipa ko ang ulit ang drawer pasara.Napasigaw ito ng malakas at namilipit sa sakit mula sa pagkakaipit ng kamay nito. I grabbed him. Pumalag siya. I hit his face multiple times with my fist. Pumutok and labi't kilay niya. Nagkandadugo dugo ang mukha niya. I tied him up. I dragged him out of his room. Dinala ko siya sa hallway. Lupaypay ang ulo niya pero ang mga mata ay nanatiling matalim at palaban. "Sinasabi ko na nga ba, traydor ka North!" Hingal niyang utas. "Did I surprise you, Alexander?" ang ngisi ko. Nagsindi ako ng sigarilyo. Humithit at binuga ang usok sa mukha nito. "Hayop ka, pagsisihan mo ito, hindi mo pa talaga kilala ang anak ko North," mahinang tawa nito kahit na kitang galit na galit. Tumiim ang titig ko sa kaniya at umigting ang aking panga. Kailangan kong isunod agad ang baliw na babaeng iyo

  • KIDNAPPED   CHAPTER-88

    NORTH SINISTER Laking takot ko nang makarating sa akin ang nangyaring kaguluhan sa Isla. Sinugod ito ng mga kalaban. I wasn't there. But I wasted no time. I called my pilot and I immediately flew to the island.Masuwerte na lang ako at nasa loob lamang ako ng bansa. Agad din akong humingi ng back up sa mga kaibigan ko. Though Daniel is with her, hindi pa rin ako kampanti. Hindi basta basta ang mga kalaban ng organisasyon na kinabibilangan ko.Bukod pa sa mga kaaway namin sa negosyo."Gagu ka ba? Nandyan kapatid ko papasugod ko ang Isla niyo?" He's pissed. Malay ko ba kung tinopak ito at hindi lang pagpapadala ng spy ngayon ang trip niya. "Kung may plano man ang mga sa opisyal ng Zagu ay siguradong makakarating sa akin ' yon." Ibig sabihin malaki ang posibilidad na hindi nga Zagu ang mga lumusob."Siguraduhin mong ligtas ang kapatid ko. Kapag may nangyari sa kapatid ko Ricci tutugisin ko pati kaluluwa mo," shit. My jaw clenched. Pinatayan ko na siya ng tawag. Nakakabingi na an

  • KIDNAPPED   CHAPTER-87

    NORTH SINISTER"Ang sabi ko, bantayan mo at pagsilbihan siya, hindi na kasama roon ang pag-akbay akbay mo at pagkikipagtawanan, Daniel!" malakas na sigaw kong may pagbabanta ang tono. Rocco stopping himself from smiling, I glared at him. Binalik niya agad ang tingin sa screen ng laptop niya. Muli kong hinarap si Daniel na hindi rin maipinta ang mukha. "I'm watching you...Act like a real butler, asshole." He tsked at me. He was pissed. Halatang nagtitimpi lang at ayaw patulan ang paninita ko. "Tang*na naman, Young Master. Umiral na naman 'yang pagkaseloso mo! Pati ba naman ang pagkakaibigan namin ni Hope ay bibigyan mo pa ng malisya-""We had agreement, Daniel. I don't fvcking care if you were friends but follow and obey our fvcking agreement. And to remind you, you cannot just call her by her name, she's your Young Miss asshole!" ang iritado at galit na galit kong paalala sa kaniya. Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga, parang sumusuko na sa pakikipagtalo sa akin. So

  • KIDNAPPED   CHAPTER-86

    NORTH SINISTER "M-mama. Mama ko... bumalik ka na, please. Miss na miss na po kita." Walang tigil ang iyak ko habang nakatayo sa harap ng puntod ni mama. My dad wasn't here. Ang mga kapatid ng mama ko ang nag-asikaso sa labi niya. "Umiyak ka man nang umiyak diyan, sa tingin mo ba maibabalik mo pa ang buhay ng kapatid namin?" "Dapat nga nasa kulungan 'yan e, para kahit paano makakuha naman tayo ng hustisya. Katulad din 'to ng ama niya, napaka demonyo talaga!""Ubusin mo man ang luha mo, hindi na nun mababago ang katotohanan na ikaw ang pumatay sa kapatid namin. Napakabata mo pa demonyo ka na. Mamatay tao!""Katulad mo rin ang iyong ama, puro pasakit lang ang binigay niyo sa kapatid namin! Mas pinili niyong ipagpalit siya sa ibang babae!" Naninikip ang dibdib ko, habang patuloy na tinatanggap lamang ang bawat paninisi nila. Kung puwede nga lang na parusahan ang sarili ko, ginawa ko na. Hindi ko man sinasadya, pero tama sila pinatay ko pa rin ang sarili kong ina. It was an urgent ac

  • KIDNAPPED   CHAPTER-85

    HOPE Dali dali akong pumunta ng aking silid.Nanginginig ang buong kalamnan ko.Halos mabuwal ako. Nanghihina ako at umiikot ang paningin. Nanginginig ang kamay na binuksan ang maliit na drawer ng night table. Kumuha ako ng isang tableta ng gamot sa botelya at agad pinasok sa bibig ko.Uminom ako ng tubig mula sa mineral bottle na nakapatong lang din do'n. Parang bibiyakin ang ulo ko sa sakit. This is not normal. Napasabunot akong muli sa akin buhok. Impit akong sumigaw dahil sa kirot. I'm sweating ice cold. Gusto kong makita si Sin. Pupuntahan ko siya. I should be with him too today—his special day. I hated myself for having amnesia. How did I even forget his birthday?But it wasn't too late yet, right?Wala man akong regalo, at least naalala ko pa rin ang araw na ito. Pupuntahan ko siya at ipapaalam na hindi ko nakalimutan ang kaarawan niya. Pero hinanghina ako at unti unting nanlalabo ang paningin ko. I'm so sorry Sin... Tumulong muli ang mga luha ko. Kinapa ko ang ka

  • KIDNAPPED   CHAPTER-84

    HOPE Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi pero heto ako, dilat na dilat pa rin ang mga mata.Ang utak koy gising na gising pa rin. Parang hindi napapagod sa pag-andar. Nakatitig lamang ako sa puting kisame ng aking silid habang binabalikbalikan ang mga nangyari kagabi.I can't believe it...Daniel is alive. How come? Nakita mismo ng dalawang mga mata ko nang bawian ito ng buhay. Pagdating namin ni Kuya dito sa mansyon kagabi ay nadatnan na namin sila. Rui, Manu, Luis and Kuya Rocco was here...And then, Daniel... And Sin.Actually, huli na nang mapansin kong naroon silang lahat.Tanging kay Daniel lamang kasi nakatuon ang buong atensyon nang mga sandaling iyon.Wala akong ibang nakikita kun 'di siya lang...Ni takot akong kumurap or ibaling ang tingin ko dahil baka bigla na lamang siyang mawala na parang bola.At ngayon, binabagabag ako.Hindi naman mawala sa isipan ko ang hindi mailarawang sakit na bumalatay sa mga mata ni Sin habang magkayakap kami ni Daniel. Nang mapatingin ak

  • KIDNAPPED   CHAPTER-83

    HOPE Nanginig ang kalamnan ko...The memory of me, being tied up on the bed flashback. I begged him. He didn't listen. He didn't stop. Ang ginawa niyang kalapastangan sa akin noon, ay nagbalik sa isipan ko. Doon ay nabuntis ako sa triplets kong anak. Now I understand his reaction, noong minsan na sinabi kong hindi naman siguro ako nabuntis lang sa triplets ng hindi ko kagustuhan. He froze. Pero dahil sa masaya ako sa piling niya. Na ramdam kong mahal namin ang isat-isa sa kasalukuyang sitwasyon ay binaliwala ko iyon. But now, the terrifying memory clearly haunts me. Ang akala kong magandang panaginip ay isang kahindikhindik na bangungot pala. Nang maalala ang ginawa nitong pagbihag muli sa akin noon. Kinuha niya ako sa ospital. Then...He raped me... Mugto ang mga mata kong tinitigan ang munting lapida kung saan nakasulat ang pangalan, araw, at taon ng pagkamatay ng anak ko. Ang sakit at hinagpis ay nanariwa sa aking dibdib. Hindi ko maampat ang pagpatak ng mga luha ko.

  • KIDNAPPED   CHAPTER-82

    HOPE Napalunok ako ng sunod sunod nang mahuli ko ang pailalim na tingin sa akin ni Judy nang uminom ako ng gamot para sa sakit ng katawan."May sakit ba kayo, Ma'am?" nakangisi niyang tanong. "W-wala... Medyo masama lang ang pakiramdam ko..." Hindi ako makatingin sa kaniya. "Normal lang iyon Ma'am, lalo na kapag matagal na natingga tapos biglang nabira," humagikgik siya. Parang sinilaban ang mukha ko sa hiya. Napahilot ako sa magkabila kong sintido. Iniwan na niya ako sa lamesa at sinundan si Silverlyn na nakigulo na rin sa mga kuya niya sa sala. Awang labi kong tinitigan ang nag-iingay na cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Pangalan ni Sin ang patuloy na nag pa-pope up sa screen nun. Huminga ako ng malalim. Dinampot ko iyon at pinindot ang green button to accept his call."Mine..." Agad niyang sambit. Naging malamyos ang dating sa akin ng pausang boses niya. Parang nang-aakit. "Hmm?" maikli kong sagot. Napapikit ako. Damn. Gusto ko siyang makita at makayakap. Hindi ko itatang

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status