Home / Romance / KEEP ME CLOSE / CHAPTER 002 - The Present Time

Share

CHAPTER 002 - The Present Time

Author: TALACHUCHI
last update Last Updated: 2023-05-09 14:16:00

SIXTEEN YEARS AFTER TRINI GOT TURNED OFF.

"Trinity Ann Valencia, wake up."

"Ano ba..." reklamo niya saka ibinaon ang ulo sa unan. Why was Gene in her house so early? Ano na ba'ng problema nito?

"Wake up."

Naiinis siyang umungol nang maramdaman ang paghila ni Gene sa braso niya. "Leave me alone, I wanna sleep..."

"You can't sleep. We need to talk."

Nakapikit pa rin niyang kinapa ang kumot saka hinila iyon upang itakip sa ulo. "Leave me alone, my head hurts."

Subalit hindi nakinig si Gene. Hinila nito ang kumot mula sa kaniya at muli siyang hinawakan sa braso.

"Matulog ka pagkatapos nating mag-usap."

Inis niyang tinabig ang kamay nito saka padabog na bumangon. Bahagya siyang nakaramdam ng lamig pero hindi niya pinansin. Nananakit ang ulo niya at alam niya kung bakit. The last thing she remembered was drinking the whole bottle of gin with Gene last night. Then, naalala niyang lumangoy siya sa pool—no, it was a hot spring, actually. Naalala niyang sa kalasingan ay nahilo siya sa ilalim ng tubig, umaagaw-agaw ang dilim at liwanag sa kaniyang paningin. At dahil masama na ang pakiramdam niya habang nasa ilalim siya ng tubig ay nabunggo siya sa pader ng pool. Naalala niya ang pag-ahon niya at ang pagsinghal sa kaniya ni Gene na takpan ang sarili niya.

That was it. Hindi na niya alam ang sunod na mga nangyari. Everything else that happened since she emerged from the water was vague.

Nakapikit siyang muling nagsalita. "Ano ba, Gene... What do you need?"

"Did you know that we slept together in this bed?" Kakaiba ang tono ni Gene nang umagang iyon, pero muli ay hindi niya pinansin. He probably woke up in the wrong side of the bed. Walang bago roon.

"And so what? Ilang beses na akong nakitulog sa kwarto mo since we became friends at five. At ilang beses na ba akong natulog katabi ka sa living area ng bahay mo katabi ka? My God, simpleng bagay, pinapalaki." Muli siyang umungol at akmang hihiga nang muli siyang hawakan sa braso ni Gene.

Naiinis siyang nagmulat at akma itong itutulak nang matigilan siya.

Gene was standing in front of her butt-naked. Ang anyo nito'y nagdidilim.

Pinanlakihan siya ng mga mata. Tuluyang nagising ang diwa.

"Why are you... naked?" Para siyang binuhusan ng nagyeyelong tubig habang binabalikan sa isip ang mga nangyari kagabi. Pero para naman siyang sinilaban nang bumaba ang kaniyang tingin sa matayog na bagay na pumapagitan sa mga binti nito.

Muli siyang pinanlakihan ng mga mata. She and Gene had been friends for twenty-four years, but this was the first time she'd ever seen him in his birth suit. And boy was he sexy!

"Do you remember what happened last night?" pukaw ni Gene.

Subalit hindi siya nakasagot. Wala siyang maisagot. Ang kaniyang tingin ay tutok na tutok pa rin sa poste ng Meralco na nakatayo sa kaniyang harapan.

Damn—why was it erected, anyway?

Oh, wait. Totoo pala ang kasabihang kusang tumatayo ang poste ng mga lalaki sa umaga? Wait—kasabihan lang ba talaga iyon, o scientifically correct?

Nahinto siya sa pag-iisip nang marinig ang sunud-sunod na pagmumura ni Gene, at bago pa niya tuluyang maalis ang tingin sa matayog na bagay sa kaniyang harapan ay hinawakan na siya nito sa braso at hinila patayo. Nagpaubaya siya, at nang makababa siya sa kama ay doon niya naramdaman ang panlalambot ng kaniyang katawan. She was also sore down there, but she had no time to complain because Gene pulled her to the bathroom. Hindi niya alam kung papaano niya nagawang makapaglakad nang hindi natitisod.

Pagdating sa banyo ay napaharap sila sa full-sized mirror na kaharap ng pinto, at nanlaki ang kaniyang mga mata nang makita ang sariling repleksyon doon. Sa kaniyang leeg, sa magkabilang balikat, pababa sa kaniyang dibdib ay may pulang marka siyang nakikita. At kahit na hindi pa siya nagkakaroon ng syota sa loob ng dalawamput siyam na taon ng buhay niya ay alam niya kung ano ang tawag sa mga markang iyon.

But most importantly... why was she naked, too?!

Muli siyang pinaglakihan ng mga mata nang mapagtantong katulad ni Gene ay hubot-hubad din siya. Pero imbes na mahiya ay para siyang gaga na napatanong ng;

"W-Where are... my clothes?"

"That's not the reaction I expected to see and hear from you, Trinity," Gene stated wryly. Ang pagdidilim ng anyo nito'y nanatili.

Napalunok siya. "W-Who gave me these marks?"

Nakita niya ang pagsalubong ng mga kilay ni Gene sa repleksyon nito sa salaman. He was pissed—he was annoyed at her question.

"Sino ba ang katabi mo sa kama buong gabi, Trinidad?"

"I-Ikaw?"

"Malamang!"

"Eh... bakit ka nagagalit kung ikaw naman pala ang nagbigay sa'kin nito—"

"Because this wasn't supposed to happen!"

Nagulat siya sa biglang pagtaas ng tinig nito, at bago pa niya napigilan ang sarili ay humarap siya at tinulak ito. Sandali niyang inalis sa isip na pareho silang hubo't hubad ng gago.

"Baliw ka ba? Ako dapat ang nagsasabi ng ganiyan! I was drunk and I fell off the water—"

"You did, pero nagawa mo pang umahon at ubusin ang alak!"

"Well, hindi ko maalala!"

"Because you were drunk! We were both fucking drunk!"

Muli niya itong tinulak. "Bakit ka ba nagagalit?"

"Dahil hindi ko alam kung talagang may nangyari sa atin o wala!"

Natigilan siya.

Walang nangyari?

Wait, bakit siya dismayado?

Nasapo niya ang ulo nang muling makaramdam ng pananakit niyon. Nakayuko siyang humakbang palabas ng banyo at dumiretso sa kama. Wala na talaga siyang pakialam sa kahubaran niya. She's used to take off her clothes in front of Gene whenever she had to change. Walang habas siyang magpalit ng damit sa harap nito at balewala na iyon sa kaibigan.

Shit. How dare she call him a friend?

"Trinity," tawag ni Gene na sumunod sa kaniya. Muli siya nitong hinawakan sa braso.

Nahinto siya sa paghakbang at hinarap ito. There was something in Gene's dark green eyes that she couldn't explain. Something like... guilt. But there was also something else.

What was it?

Was it... desire?

Shit. Hindi magandang kombinasyon ang pagsisisi at pagnanasa.

"I was also drunk last night and I don't remember much of it. Ni hindi ko alam kung paano tayo nakarating sa silid mo. But one thing is for sure—I gave you those marks."

Napalunok siya nang luminaw ang damdaming nakita niya sa mga mata ni Gene.

Sigurado na siya ngayon,

Gene's green eyes darkened in passion.

He wanted her.

At tila ba biglang sumiklab ang buong katawan niya. Her body was responding to the way he looked at her. Pero tama bang maramdaman nila ang ganoon sa isa't isa?

Tumaas ang kamay ni Gene mula sa kaniyang braso patungo sa kaniyang balikat. Then, it moved up to her neck, then his thumb gently rubbed the hollow of her throat.

Muli siyang napalunok, at siguradong naramdaman iyon ni Gene.

"Sa tingin mo ba ay may nangyari?" he asked. His voice was gentle this time.

"I... don't know." That was true. She didn't know. How could she tell, anyway?

"Aren't you sore?"

Pinakiramdaman niya ang sarili. "W-Well, masakit ang.. buong katawan ko."

"No, not your whole body. I mean... down there."

Naramdman niya ang pag-gapang ng init sa magkabila niyang pisngi. Nahuli niya ang ibig nitong sabihin.

"N-No... I can't tell."

Tumango ito at ang tingin ay nalipat sa kama. Ang kumot ay bumagsak sa sahig nang hilahin siya nito kanina at ang mga unan ay nasa uluhan. They were both expecting to see that particular stain on the sheet that would prove something might have happened.

But, nothing was there.

Ibinalik ni Gene ang tingin sa kaniya. "You said you were a virgin."

"I... think I still am."

Hindi nakasagot si Gene. Dahil hindi rin nito alam kung ano ang totoo.

And for the next sixty awkward seconds, they just stared at each other, both wondering what really happened. Did something really happen? Did they have sex last night?

Nauwi sa pagbuntonghininga si Gene, at bago pa siya muling nakapagsalita ay tumalikod na ito at kinuha ang mga damit na nakasampay sa single sofa katabi ng kama. Humarap ito at doon ay nakita niya ang muling pag-seryoso ng anyo nito.

"Get some sleep. Uuwi na ako."

"U-Uuwi? Saan?"

Wait, wala sila sa bahay nila. They were in a resort somewhere in Batangas! At naroon sila dahil—shit. It was her birthday. Kaarawan niya ngayon.

"P-Pero—"

"Mag-usap tayo bukas, o sa susunod na araw. For now, let's give ourselves a break. Let's... think this over." Pumasok si Gene sa banyo at doon nagbihis. Siya nama'y tulalang naglakad patungo sa kama, dinampot ang kumot na nasa sahig saka ipinulupot iyon sa katawan.

Paglabas ni Gene sa banyo ay hindi na siya nito tinapunan pa ng tingin. Dire-diretso ito sa pinto ng ino-okupa niyang cottage bitbit ang cellphone at ilan pang mga gamit na hinablot nito mula sa side table.

"I'll call you tomorrow." Then, just like that, Gene got out of the room and left.

Tulala siyang napatitig sa pinto bago unti-unting naupo sa kama. Ipinatong niya ang mga siko sa magkabilang tuhod saka sinapo ang ulo.

She could not remember what happened last night. Basta ang alam niya ay naglasing sila habang naglalaro ng baraha. She remembered they were having fun. 

Muli niyang sinulyapan ang pintong nilabasan ng kaibigan, at doon ay para siyang kandilang unti-unting nauupos. 

Was that the end of their twenty-four-year of friendship? Ang nangyaring ito ba ang badya na hindi na sila babalik pa sa dati? 

Gene was her only family; ano na ang mangyayari sa kaniya? 

Yes, she had no one else but Gene. She was all alone now because she no longer have parents. Her father died when she was eighteen— a heart attack. Whilst her mother died when she was twenty-two of cancer. And Gene never left her side since.

Simula nang tuluyan siyang maulila ay si Gene at ang pamilya Zodiac na ang naging pamilya niya.

Pero nitong nakaraang mga buwan ay naging desperada na siya, lalo nang makita niya kung gaano ka-saya ang nakatatandang mga kapatid ni Gene sa pagkakaroon ng sariling pamilya.

She had been part of the Zodiac family since she and Gene became friends. Kilala niya ang magkakapatid at nasaksihan niya ang pagbinata ng mga ito habang lumalaki sila ni Gene. Nakita rin niya ang mga babaeng ni-date ng mga ito, pati na ni Gene. Almost two years ago, Quaro, the eldest of the Zodiac brothers, married the love of his life. He now had a son named Quentin. The next year, Phillian married his first love and now has a son named Theo. Nakilala niya sina Kirsten at Calley noong kasal ng mga ito dahil inisasama siya ni Gene.

Noong binyag ni Theo ay muli siyang binitbit ni Gene, and while they were having a great time, she couldn't help herself envisioning her own family.

She wasn't getting any younger. She was already twenty-eight at the time and she wanted to have her own family, too.

So, she started blind-dating men from all ages. May ni-date siyang mas bata sa kaniya at inayawan niya dahil hindi niya bet ang topic na ikinu-kwento nito. May ni-date siyang mas matanda ng sampung taon sa kaniya pero hindi niya nagustuhan dahil masyado itong matured mag-isip at hindi siya maka-relate. She was complaining to Gene over and over until she ended up asking him to just give her a child.

She was fine with it. Kahit hindi na siya mag-asawa, basta magka-anak man lang siya bago magka-lumot ang matres niya.

And yes, she did ask her best friend for twenty-four years to have sex with her and impregnate her. She did that in the past few weeks

Paulit-ulit niyang sinabi iyon kay Gene noong naging desperada na siya.

At noong una'y iisa lang ang sagot nito...

Related chapters

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 003 - Never Gonna Happen

    THREE MONTHS BEFORE THAT UNFAITHFUL MORNING... "What the fuck is wrong with your brain, Trinidad Valencia? Nababaliw ka na bang talaga?" singhal ni Gene sabay hampas ng malaking wrench na hawak nito sa ibabaw ng metal table. Napanguso siya saka kinutkot ang kuko. "Noong nagpaturo ako sa;yo kung papaano ang tamang paghalik, nagalit ka. Noong nagpaturo ako kung papaano ba mag-BJ, napikon ka rin. Noong sinabi kong turuan mo na lang ako ng mga gustong posisyon ng mga lalaki sa sex, muntik mo na akong batukan. Ngayong hiniling ko na lang sa'yong bigyan ako ng anak para hindi ko na kailangang aralin ang lahat ng iyon, nagagalit ka na naman. Saan na lang ako lulugar, Isaac Genesis Zodiac?" "Lumugar ka sa dapat na pag-lugaran mo!" muli nitong singhal; kulubot na naman ang mukha ang inis. She could tell that anytime soon, he would throw her out of his workshop—again. Nagpakawala siya nang malalim na paghinga. Lumapit siya at tinabihan ito. "Malapit n

    Last Updated : 2023-05-09
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 004 - Never Him

    NAPA-ILING SI TRINI NANG sa paglingon niya sa dalawang palapag na bahay ng matalik na kaibigan ay nakita ang isang babaeng lumabas ng front door; magulo ang mahabang buhok at bitbit sa isang kamay ang high-heels na sapatos. Tahimik nitong ini-sara ang pinto saka nakayapak na naglakad patungo sa gate."Pang-ilang babae na naman 'to ngayong buwan..." bulong niya sa sarili bago umikot patungo sa trunk ng kulay pula niyang Toyota Vios upang kunin ang mga pinamiling groceries. Alas-siete na ng gabi, at malamang na buong maghapong nagkulong si Genesis kasama ang flavor of the month nito sa kwarto. Sarado ang workshop tuwing biyernes dahil iyon ang araw na pahinga ng kaibigan kaya marahil nakakuha ito ng oras para bumiyaheng langit."Hi," bati ng babae nang makalabas ng gate.Nakangiti siyang nag-angat ng tingin mula sa pagkakayuko sa trunk at bumati rin dito. "Good evening.""Are you Gene's best friend?" huminto ito sa gilid ng kotse niya upang isuot ang mga sapatos."Yes, ako nga."Napangu

    Last Updated : 2023-05-17
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 005 - Indecent Proposal

    NAHINTO SI TRINI SA PAGHAKBANG NANG SA PAGLABAS niya sa automatic glass door ng pinapasukang insurance company ay nakita si Gene na naghihintay sa labas. Nakasandal ito sa gilid ng kotse niya, nakahalukipkip. He was wearing his brown leather jacket, his favorite black turtle-neck cotton shirt inside, his faded blue jeans, and his boots. Poging-pogi sana, kung hindi lang pamatay ang tinging ipinu-pukol sa kaniya. Humagikhik siya at itinuloy ang paglapit. "Look who's here. Sinusundo mo ba ako, darling?" "Don't darling me, damn you. Naubos ang oras ko kahahanap sa sleeping pants na ginamit mo kagabi." &

    Last Updated : 2023-05-18
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 006 - Gonna End Up An Oldmaid

    "SLUTTY, CONSERVATIVE, O NEUTRAL?"Bagot na nilingon ni Gene ang kaibigan nang bigla na lang itong sumulpot sa entry ng workshop. Pagkalingon ay nakita niya ang hawak-hawak na tatlong magkakaibang damit ni Trini."I need to finish some work, Trini. Pwede bang ikaw na ang magpasiya kung ano ang damit na isusuot mo?" He growled in annoyance as he swifted his attention back to the car. May inaayos siyang piyesa sa engine at malapit na niyang matapos iyon. Kukunin ng may-ari ang sports car mamayang gabi at kailangan mahabol niya ang deadline."Anim na damit ang pinagpilian ko, Heneroso. Nauwi ako sa tatlo, pero hindi ako makapili kaya kailangan ko ang opinyon mo.""Just choose the one you like most." Tu

    Last Updated : 2023-05-18
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 007 - Tear It Open

    H'wag mo na akong sunduin—si Deewee na ang maghahatid sa akin pauwi.Paulit-ulit na binasa ni Gene ang text message na pinadala ni Trini nang gabing iyon. Paulit-ulit niyang binasa dahil hindi siya makapaniwalang sasabihin iyon ng kaibigan. Kahit kailan ay hindi pa nagpahatid si Trini sa kahit kaninong lalaking nakaka-date sa bahay nito. Madalas siya nitong tawagan para sabihing sunduin na, o 'di kaya'y magti-text sa kaniya upang sabihing tumawag siya at magkunwaring may emergency para makatakas ito sa ka-date.But this time, it was different.And he couldn't believe his eyes.Muli niyang binasa ang mensahe bago ibinalik ang cellphone sa backpocket. Hindi siya mapalagay—kaya nan

    Last Updated : 2023-05-19
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 008 - Friends For Life

    "AALIS KA?" tanong ni Trini nang sa pag-dating dito sa bahay ni Gene ay nakita ang kaibigang ini-lalagay ang mga tool box sa likuran ng truck. Sa harap ng workshop ini-parada ni Trini ang kotse kaya nakita kaagad nito ang ginagawa ng kaibigan sa loob. "May pupuntahang kliyente," tipid na sagot ni Gene. "I won't be back until 9PM." Sinulyapan ni Trini ang relos. "It's only 5PM. Ilang sasakyan ang aayusin mo at ganoon ka ka-tagal mawawala?" "Masyadong mahirap ayusin ang nasirang makina kaya nagbigay ako ng ganoon ka-habang time frame." Natapos na nito ang pagkarga ng mga gamit

    Last Updated : 2023-05-19
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 009 - The Favorite Girl

    "OH, GENE.... OH! YESSS... YOU'RE DOING IT RIGHT, BABY. YESSSS!!!!" Sinundan iyon ng malakas na pag-ungol na ikina-ngiwi ni Trini. Dire-diretso siya sa pagpasok sa kusina at kunwari ay napa-duwal na tila ba may mapaklang pagkain siyang ini-lagay sa bibig. Abot hanggang sa ibaba ang ingay na nililikha ng babaeng kasama ni Gene sa silid nito sa itaas. Na kung hindi marahil nakasara ang front door ay baka umabot din iyon hanggang sa kalsada. It was Thursday afternoon and Gene didn't know she was coming early. Kinailangan niyang magtrabaho overtime dahil na

    Last Updated : 2023-05-20
  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 010 - Champorado At Tuyo

    "SINO-SINO NGA ULIT SA MGA KUYA MO ANG MAY TATTOO?"tanong ni Trini nang nasa daan na sila patungong Asteria. Tatlong oras mahigit ang biyahe patungo roon at kalalabas pa lang nila sa boundary ng Ramirez patungo sa kasunod na bayan. Gamit ni Gene ang truck nito at nasa front seat siya like usual. "Lance has the most numbers," Gene answered. His eyes focused on the road. "Gusto nga yatang punuin ang katawan, eh." Napalabi siya. "Bagay naman kay Lance, ah? Pero noong huling kita ko sa kaniya ay sa kaliwang braso pa lang siya may tattoo. Dinagdagan ba niya?"  

    Last Updated : 2023-05-20

Latest chapter

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 133 - FINAL CHAPTER

    "ARE YOU MOVING TO MINDORO FOR GOOD?" tanong ni Dra. Hernandez habang nakatutok ang tingin sa ultrasound monitor. Nasa kamay nito ang transducer na pinaiikot sa tiyan niya."Not for good, but I'm keeping the place for our future family. Binili ko na ang property mula sa kompanya ni Jerome, at balak namin ni Gene na gawin iyong bahay-bakasyonan pagdating ng araw. It's a really nice place, pero malayo sa kabihasnan," sagot niya habang ang tingin ay nasa tiyan. She was in her second trimester, and her tummy was exceptionally bigger than normal. At dahil nasa ika-apat na buwan na ang tiyan niya'y madalas na siyang makaramdam ng malakas na pagtibok mula sa loob. Sunud-sunod, walang pahinga.Makulit; mukhang may pinagmanahan talaga..."Naku,

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 132 - Soulmates

    "GENE?" ani Trini makalipas ang ilang sandali. Hindi makapaniwala. Hindi niya alam kung totoo itong nakikita niya at nararamdaman. She was injected with pain-killer, at kung ano-ano pang gamot para sa mga sugat niya. Ano'ng malay niya, baka imahinasyon lang niya ang nakikita niya ngayon? Pero bakit ang higpit ng yakap ni Gene? Bakit parang hindi siya makahinga? If this was just a dream, why did it feel so real? "Gene...?" she called out again.

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 131 - Without Her

    "NAKAUSAP KO NA SI ARTHUR, at sinabi niyang nakahanap siya ng lead kung saan maaaring dinala ni Jerome Sison si Trini."Mula sa pagtanaw sa malawak na garden sa tapat ng bahay/shop ni Aris ay lumingon si Gene. Nakita niya si Aris na nakatayo sa gitna ng sala hawak-hawak sa isang kamay ang cellphone nito.Naroon siya sa bahay ng nakatatandang kapatid upang kausapin ito tungkol sa paghahanap kay Trini. May kaibigan si Aris na nakasama nito sa Karate club noong kolehiyo. Arthur was a retired cop. Limang taon ang tanda nito kay Aris at nagretiro na sa pagpupulis upang magtayo ng security agency katuwang ang father in law nito na dating chief of police sa bayan ng Cartagena– limang oras ang layo mula roon sa bayan na kinaroroonan ni Aris.

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 130 - Selfish Love

    SINAKOP NG LAMIG ANG BUONG KATAWAN NI TRINI; hindi nito alam kung ano ang iisip at mararamdaman.Napatitig siya sa mukha ng doktora; hindi niya magawang sulyapan ang monitor dahil malibang hindi rin niya maintindihan kung ano ang makikita roon ay natatakot siyang umasa.Kahit si Dra. Hernandez ay hindi siguro; para saan ang umasa?Masaya na siyang kahit papaano ay nagkaroon siya ng pagkakataong takasan ang sumpa ng pamilya ng mommy niya. Kung paanong nangyari iyon ay hindi niya alam. Basta ang alam niya'y mas maganda ang bukas na naghihintay sa kaniya. At kahit hindi pa nag-uumpisa ang pangalawang pagsusuri ay buo na ang pag-asa niyang patuloy na mabubuhay.Milagro nang maituturing

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 129 - Must Face The Reality

    DALAWANG LINGGO MUNA ANG LUMIPAS bago nagawang lumuwas ni Trini papuntang Asteria. Sa loob ng dalawang linggong iyon ay nakapatay ang cellphone ng dalaga upang umiwas sa lahat, maliban kay Jerome na pinadadalhan niya ng email tuwing gabi upang hindi ito mag-alala at magpadala ng tao sa bahay niya.Sa loob ng dalawang linggong iyon ay pinag-isipan niya nang mabuti kung makikipagkita kay Dra. Hernandez. Una, nasabi na nito kay Felicia ang bagay na dapat ay ito lang at siya ang may alam. She hated the fact that her doctor disclosed that sensitive information to someone else, especially to one of the Zodiacs. At ngayong alam na ni Felicia, siguradong alam na rin ni Gene.Pangalawa, kung ang importanteng bagay na nais nitong ipakipag-usap sa kaniya ay tungkol sa sakit niya, ano'ng silbi? She didn

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 128 - Return To Faith

    TWENTY ONE DAYS LATER. Asteria."Mrs. Felicia Zodiac?" Malapad na ngumiti si Dra. Hernandez nang makita ang pumasok sa private clinic nito. Umalis ang doktora mula sa harap ng mesa at humakbang patungo sa bagong pasok. Pagkalapit ay yumuko ito at humalik sa pisngi ni Felicia.Malibang naging pasyente din nito si Felicia noong araw ay dati na rin silang magkakilala. They went to the same university. Hindi sila naging malapit na magkaibigan, pero noong kadalagahan nila ay nagkasama ang dalawa sa isang sports team. Matanda lang ng dalawang taon si Dra. Hernandez."Dra. Hernandez," ani Felicia, masuyong nakangiti. "How have you been?""Oh, still the same, Feli. I'm so glad to see you again."

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 127 - It's Still Her, Always Have Been

    Trini's mind was fuzy with desire, yet she couldn't just ignore how Gene pleaded for an answer. Napakurap ang dalaga, sandaling namangha. Hanggang sa naramdaman nito ang paghigpit ng mga kamay ni Gene sa baywang nito. At doon pa lang tila natauhan si Trini."I wantyou, Gene," she answered emotionally. "I want all of you."Her answer satisfied him. And that's when he began to shove into her-- over and over, in a slow yet strong motion. He called out to her, enticing her through the smoke of consuming pleasure until Trini let out a long, pleasurable moan that drove him even wilder.Binilisan ni Gene ang pagkilos nang maramdaman ang pagtugon ni Trini sa ibabang bahagi ng katawan nito. She was tightening up for him, and her tightness was pushi

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 126 - So Easy To Please

    GUMAPANG ANG KILABOT sa buong katawan ni Trini nang maramdaman ang mga kamay ni Gene sa baywang nito.Hindi alam ng dalaga kung bakit dito nauwi ang plano nitong paghingi ng tawad. Ang plano nitong malapit na sanang magtagumpay ay mukhang muling babagsak. And she didn't even give a damn.As for Gene... There was a little hesitation. Yet he couldn't say no to this. He couldn't pull his mouth off her. He couldn't stop himself from responding. Because deep within him, he knew he wanted this. He needed this. He needed her.At this point, Trini was leading the kiss. Ito ang nag-umpisa, ito ang gumigiya. Si Gene ay tumutugon nang may bahagyang kontrol. He didn't want Trini to notice how much he lon

  • KEEP ME CLOSE   CHAPTER 125 - No Resistance

    SA SINABI NIYA'Y SAKA PA LANG NAGBAWI NG TINGIN SI GENE. Muling umangat ang mga mata nito at sinalubong ang kaniya. Napalunok pa. Hindi niya alam kung dahil sa kalasingan, o sa dilim, o sa kung ano pa man, pero hindi niya mabigyan ng pangalan ang damdaming nakapaloob sa mga mata nito. She just knew... deep in her heart, there was something there. Something that Gene was trying so hard to keep. Hanggang sa bumitiw ito nang dahan-dahan, umatras, at muling naupo nang tuwid sa couch. Doon pa lang siya nakahinga nang maluwag. At doon ay sinamantala niya ang pagkakataon. Mabilis siyang tumayo at lumayo rito. Si Gene ay nakasunod ang tingin sa kaniya.

DMCA.com Protection Status