Chapter 5

Lagi akong may napapanaginipan. Tila isang pelikula na nagsisimulang rumolyo mula pagpikit ng aking mga mata, hanggang sa kahimbingan ng aking pagtulog, at magtatapos sa pagmulat ko. Iisa lang ang palaging laman nito, pinapanood ko ang sarili kong hinahabol ng isang anino hanggang mahulog ako sa isang malalim na bangin, doon ko gugulin ang walang hanggan, hanggang sa magising na lang ako nang nanginginig sa takot. Parang pahiwatig ng isang unos na naghihintay.

Ginising ako ni Sly sa mahimbing kong pagkakatulog. Tila hindi karaniwang naglalawa ang pawis ko sa buong katawan, basang-basa ang dibdib ng suot kong mahabang pulang dress na tila inilubog sa tubig, sobrang lagkit sa pakiramdam. Pinunasan ko na rin ang mga laway na kumalat sa aking pisngi, kinuskos ko ang aking mga mata upang maaninag ang paligid. Dahan-dahan akong tumayo at bumalik sa dati kong pwesto upang muling mag-bantay sa mga hostage.

Sa kasalukuyan, winawagayway na nila ang puting bandera na simbolo ng pagsuko ng aming panig. Kung kaya't kahit anong uri ng bayolente at marahas na pamamaraan para lumabas kami ng gusali ay hindi na kailangan. Mabilis na kumalat ang balita sa iba't-ibang pahayagan sa kasalukuyang kaganapan. Ang mata ng mass media at ang simpatya ng mga tao ang dahilan kung bakit isa lang ang naging casualty hanggang sa ngayon. Isa rin sa mga dahilan nito ang maayos na pamamalakad ni Sly sa mga hostage.

Ang mga susunod naming hakbang ay mahalaga sa maayos naming paglabas. Ngunit tulad ng paalala ni Golden, walang sigurado sa heist na ito kaya't kailangan naming humanda sa anumang krisis na mangyayari magmula ngayon. Isa-isang pinababa ni Sly ang mga hostage na nakakpwesto sa bintana ng The Heimz. Pinagpalit niya ito sa mga dati nilang damit at pinahubad ang jumsuit na suot nila, paghahanda sa kanilang paglaya. Nagmamadaling nagpalit ang mga ito, pagkatapos nilang magbihis, pinindot na ni Sly ang pulang button. Naging mabagal ang pagbukas ng gate, tila bumagal ang oras at bumilis ang pagtibok ng aking puso. Halos hindi ako makahinga sa mga nangyayari. Itinaas naming apat ang aming mga hawak na M16 rifles at itinutok sa labas ng entrance habang isa-isang lumalabas ang mga hostage nang nakataas, at nakawagayway ang mga puting bandera na hawak nila. Mangiyak-ngiyak sila sa tuwa nang makalabas sila sa The Heimz, at nang makita ang mga miyembro ng kanilang pamilya na ilang araw ng naghihintay sa paglabas nila, halos madapa na ang iba dahil sa patakbong lakad ng mga ito upang mabilis na makalapit sa mga kapulisan.

Nang makalabas na ang mga hostage na pinili ang kalayaan nila kaysa sa pera, pinindot na muli ni Sly ang pulang button upang isara ang gusali. Biglang bumilis ang mga pangyayari. Naging kaunti ang pader na nagpo-protekta sa amin. Kada minutong lumilipas, nagiging tensyonado ang lahat, dahil malalaman na ng kapulisan ang totoong bilang at ang totoong pwersa ng aming hanay. Hindi maiwasang manginig ng mga kamay ko kapag sumasagi ito sa isip ko.

"Hindi ba dapat kanina pa nandito si Neon?" tanong ko.

"Wala tayong magagawa kundi mag-hintay lang. Sa kanya na ngayon nakasalalay ang heist na ito," sagot ni Carbon.

Aligaga akong nagpaikot-ikot dahil sa hindi pagsipot ni Neon sa tamang oras. Maging ang mga kasama ko ay nangangamba ngunit pinapanatili nila ang kanilang kahinahunan.

Alam mo kung paano nagiging exciting ang isang heist? It's when you all f*ck it up.

"Klarissa! Calm down!" sigaw ni Sly.

"Papasukin na nila tayo, Sly! Anong gusto mong gawin ko, umupo at mag-muni katulad mo?!" hiyaw ko.

"I said calm down you, little twat!"

"Ipapahamak ni Neon ang heist na 'to pati tayo!"

Habang siya ay nagdudumaling naglakad papalapit sa akin, inilabas ko ang aking handgun na Glock 47 at itinutok sa kanyang malapad na dibdib, hinugot niya mula sa kanyang likod and kaniyang handgun na Glock 47 din. Nakatutok ang mga baril namin nang point-blank range sa isa't-isa. Mabilis tumaas ang tensyon sa loob ng silid.

"You're the only one who's gonna end up dead if you won't shut up," wika ni Sly.

"Papasabugin ko muna 'yang bungo mo bago mo ako mapatay," tugon ko.

"So, you're f*cking crazy. This b*tch wanted to show me she's crazy HAHAHAHAHA!"

Napaatras ako ng tatlong hakbang at napakunot ang noo ko sa kinikilos ni Sly, nagpadagdag lalo ito ng inis ko sa kanya.

"Alam mo, Sly? Namatay siya dahil hindi hinayaan ng Diyos na makasama ang huwad na katulad mo— arogante, magnakakaw, mamamatay tao!" tugon ko sa kanya.

"YOU!"

Ramdam ko ang sakit at pagbagok ng aking ulo nang itulak ako ni Sly gamit ang kanyang malakas na pwersa. Pinalibutan ng malaking kamay niya ang leeg ko na siyang ikinagulat ng lahat. Lumapit si Carbon na kasalukuyang nasa lobby, habang nagpupumiglas ako sa pagkakasal ni Sly. Ginamit ko ang natitirang lakas ko para makalmot si Sly at para mabitawan niya ako. Paulit-ulit ko itong ginawa hanggang sa halikan ng matulis kong kuko ang ilalim ng balat niya, nag-iwan na ito ng masasagwang marka hanggang sa unti-unting lumabas ang pulang likido sa mga sugat na natamo nito.

"You want crazy, huh? Just wait, I'll show what crazy really is, you little twat!" sigaw niya.

"Sly!" tawag sa kanya ni Nitrate.

Tila bumalik siya sa kanyang wisyo nang marinig ang boses ni Nitrate. Mabilis niya akong binitawan at humarap sa kanya. Mabilis din na nawala ang bloodlust nitong awra. Alam ko na kung nahuli ng isang segundo sa pagtawag si Nitrate kay Sly ay lalagutan na niya ako ng hininga. Nanghihina kong hinawakan ang namumulang leeg ko na may marka ng mga daliri ni Sly. Patuloy kong hinahabol ang aking hiningi dahil sa higpit ng pagkakasakal niya. Matulis ang mga naging tingin ko kay Sly, nahiga muna ako sa sahig upang bawiin ang lakas ko. Hindi ko lubos akalain na magagawa iyon ni Sly. Nanghihina kong inabot ang revolver na nakatago sa hita ko, ito ay isang S&W 686 Plus kaya 7 ang bala nito sa loob hindi katulad ng madalas na makitang mga revolver, tinanggal ko ang anim na bala at nagtira ng isa. Pinaikot ko ang cylinder at ini-swing ito pabalik. Tinutok ko ang revolver sa aking sentido.

"Tapos na namin ilagay sa van yung mga crates, pwede na naten sila palabasin," dagdag nito.

"Sure," tugon ni Sly nang nakangiwi.

Naiwan ako sa kinatatayuan ko, malayo ang tingin, malalim ang iniisip. Alam kong may laman ang sinabe ni Sly. Sobrang malaman. Hindi niya hahayaang mabastos siya ng isang dukhang tulad ko, pero sa heist na 'to parehas lang kami ng estado.

***

Marahang binaba ni Sly ang hawak hawak niya na Glock 47 at aroganteng naglakad palayo habang nakataas ang noo patungo sa counter area na katapat ng entrance, sa gilid ng malaking hagdan. Inilapag nya ang kanyang Glock 47, at dinukot ang kanyang balaclava mask sa kanya bulsa at ipinatong sa counter, tinawag niya ang atensyon ng binatang hostage na nagtatago sa ilalim ng counter.

"Hey, what's your name?" mahinang bulong ni Sly sapat lang para marinig ng binata habang nakatayong pinupunasan ang M16 n'ya.

"I-I'm Kai," tugon nito,"this experience is so cool!" nakangiting sagot nya na puno ng pananabik.

"I know you," and a grim smile formed in his lips,"I want you to kill Golden."

"I'm no murderer. I can't do that," tugon niya.

"I know your house," nanlaki ang mata nila sa gulat at napaatras sa kinauupuan niya hanggang sa maramdaman niya ang malamig na pader. He's speechless.

"Make your first kill legendary, kid. Make your momma proud! Make your house achieve one more triumph! You'll be known as the Golden Hand Slayer, how about that?" panunukso ni Sly.

"I-I can't. I don't even have a gun."

Tinuro ni Sly gamit ang kanyang nguso ang nakaabang na balaclava mask at Glock 47 na handgun sa counter. Kinuha ito ni Kai at itinago sa kanyang likod.

"Did you know who take the House of Gold in the Organization?"

"W-who?" he confusedly asked.

"Don't be so funny, kid. Of course, you House! The House of Sapphire is so fucking cruel, barbaric, and a cold-hearted House. I wouldn't fuck with your Mom, the current Superior of the Organization," he said.

"My mother can't do that!" he suddenly raised his voice in shock that caught the attention of some hostage around.

"We are running a fucking candy shop! How can you say that?! My mother has always been decent, modest, and a soft lady but never fierce!"

"I guess dear mother do keep secrets at home then," he said.

"Did you know what did they did? They tortured the current head of the Administration, Superior Bowie. The old man man may rest in piece," he signed of the cross, "And the 2 best assassins that ever graced the organization, Lady Anna and his husband Tyron, such a waste of talents," he stopped.

"I don't wanna hear that. I'll report this treason to Golden. You fucking freak, what are you planning huh? Ruin the heist? I could scream that out loud and they'll hear," Kai said.

"Go on, little coward of House Sapphire. That's why momma rather be with the Madams than his son—" he breathe deeply, he forcibly grab his collars and pulled his face close to him.

"Superior Bowie got his nails removed like how you carefully removed two cheese stacked together. Bruises and infections all over the body. Feet amputated like a fucking pig, stabbed 135 times in whole body, face was crushed like a fucking chocolate cake. And his brains is scattered like scrambled eggs on the floor, the carpet's squishy like sponge because of Bowie's crimson blood flowing like a river. Door and walls are decorated by their blood, and room smells like— iron. Imagine what they did to the other two?" he said continuously and didn't even breath to stop.

"Unfortunately, they left a wolf alone, and like what the old man say, the sheep are never safe," he teased.

"Why couldn't you stop!" Kai screamed while weeping.

He cannot fathom everything and lost in confusion. He slowly sat down against the wall and put his hand on his head grabbing and pulling his hair. The organization, the Houses, her mother being a murderer. It keeps on spinning in his head.

"He did this heist to regain his House, now called 'House of the Burnt' and shall blood run cold, House of the Burnt will come to your House, and your mother, you vicious mother, no, your whole house will vanish in the organization entirely HAHAHAHAHAHA!" he added.

Sly manipulated Kai's emotional instability to foolishly courage him to kill Golden. His heart is racing fast. He unconsciously grab the Glock 47 and the balaclava mask, hid behind his jumpsuit, asked Sly.

"So, what should I do then?"

"See that girl wearing a long, red, silk dress? The one who's holding an M16."

Kai squinted and said, "I lost my glasses, I can't see her face clearly but I can see the figure."

"She's one of the moderator, ask her to take you to the bathroom, and there— you take the bitch out. Wear your fucking mask when you come back. In any minute, Golden will come down and will release there rest of the hostages, but not you."

"Then how can I get out of here? I cannot be in jail." he confusedly ask.

"You're mother's Superior in the Mafia Organization! Therefore, she's the head of the current administration! She runs the Underworld! Tch." Sly exclaimed.

"I didn't know House Sapphire are dumb people. Now, get going!" he added.

Kai call Little Finger's attention just as they saw Golden slowly walking down the stairs while smiling out from ear to ear.

"Uhm, Golden? Can I use the restroom? Lalabas na kasi." Pakiusap ni Kai habang nakahawak sa ibabang parte ng katawan niya.

"Sure, Little Finger will assist you," he squinted, something flashed into his mind, something familiar, he feels like he saw that boy before, but he just ignored the thought.

Little Finger assists Kai to the restroom. She's directing him from the back while her M16 is pointing at his back.

"You know you can accidentally pull that trigger and kill me, baka di na ko makaihi," he jokingly said.

"Alam ko ang cardinal rules kaya wala sa gatilyo ang daliri ko. Ano naman kung mamatay ka ngayon? Marami ka bang gagawin bukas?"

"You're fun at parties, huh!"

"Umihi ka na, limang minuto," utos ni Little Finger.

"Baka pwede mong isara pinto, bobosohan mo ba 'ko? O papanoorin mag-poop? HAHAHAHAHAHA!" Kai jokingly said.

"Anong sisilipin ko sa'yo, Triple A battery?"

Little Finger grabbed the door and slammed it.

She's short tempered with cocky people, especially men. Kai locked the door and pull out the Glock 47 and the balaclava mask behind his pocket. He hastily wear the mask and sat at the bowl. He's praying for some courage and atonement for what he will do, she's about to knock a girl and soon will kill someone.

"Tapos na limang minuto! Lumabas ka na dyan!"

Kai harshly kick the door that put Little Finger off-guard. She took a while to compose herself but Kai took the golden opportunity and hit her head using his gun. Little Finger fell on the floor unconsciously with a loud thud while her blood gush to the floor from the wound Kai inflicted. He patiently wait for Sly's signal.

BANG! BANG! BANG!

Ang magkakasunod na putok ng Glock 47 ang naging hudyat ni Sly para bumalik sa lobby at gawin ang task na ibinigay nito. Nanginginig ang mga tuhod ni Kai habang papalapit sa nagkakalabugang mga bala sa lupa gamit ang kanilang mga heavy rifles. Nang makarating siya sa lobby napansin niyang nakalabas na ang lahat ng hostage, naabutan niyang nagmamadali si Nitrate na ayusin ang pundasyon ng nahihimbing pang M1917 Browning machine gun, habang kino-cover siya ni Sly, ngunit nanlaki ang kanyang mga mata at nanindig ang kanyang mga balahibo sa hindi inaasahang pangyayari.

***

[15 MINUTES AGO]

"Alright, line up the new members of our team Sly!" pasigaw na utos ni Golden.

"Didn't you hear that?! Line up in front of him— horizontally!"

Walang patumpik-tumpik na pumila ang mga hostages harap ni Golden nang pahalang, nakataas ang mga noo, at nakalabas ang mga dibdib na tila sundalo sa kanilang mga tindig. Iba't-iba emosyon mula sa iba't-ibang mukha ang nasisilayan ni Golden, masaya sya sa tagumpay at tulong na maibibigay niya sapagka't alam niya na mababago niya ang buhay ng mga ito kapag kumatok na ang bulto-bultong pera sa pinto nila.

"Proud ako sa inyo. Hinahangaan ko ang dedikasyon at tapang niyo na sumama sa amin. Pagdating ng panahon, aanihin niyo rin ang inyong mga itinanim dito sa The Heimz. Mabuhay kayo," huminga ito ng malalim bago magsalita, "Sly! Buksan mo na ang gate para sa ating mga bagong pamilya."

Tumugtog muli ang isang jazz music habang papalabas isa-isa ang mga hostage, sa lakas ng tugtog ay umaalos na ang sahig ng The Heimz. Muli, naririnig ang tugtugin na ito mula sa hanay ng mga magnanakaw patungo sa hanap ng mga kapulisan. Nang makaalis na ang lahat, itinaas ni Sly ang kanyang kamay at itinutok sa kisame ang hawak niyang Glock 47.

"Anong ginagawa mo, Sly? Isara mo na ang gate!" sigaw ni Nitrate.

Tahimik lang si Golden at pinagmamasdan ang pangyayari. Nawala ang mga emosyon ni Golden at napalitan ng mga matatalim na tingin at nag-ngangalit na mga panga. He knows someone triggers the ticking time bomb, and they are about to get busted. Sly is a sociopath, a suicidal-maniac, and a ticking time bomb.

"That Little Finger is a bitch! She said she wanted crazy— you know I'm generous and I take requests sometimes, since we have bonded throughout this heist."

"I'm pretty sure you don't wanna go down there, Sly," kalmadong sabe ni Nitrate.

Itinutok ni Nitrate ang kanyang M16 kay Sly para ipakita ang kayang resistance. Alam ng lahat na wala ng sibilyan sa loob ng The Heimz at hindi mangingiwing pumasok ang mga pulis para itumba sila.

"Well, I'm pretty sure I AM going down there," tugon niya.

"The gate's still open, Sly. You need to make your decision real quick," pagbabanta ni Carbon kasunod ng pagtutok niya ng M16 kay Sly.

"C'mon! We're making history! This heist has been really boring from the beginning not until the boy died, that was funny. We have to make this heist memorable— and disastrous as possible! We used to lived in heist together before, right? Yes, I'm talking to you Golden."

"It was all in the past, Sly! You're still living in your past! And you wanted to ruin this for what? For your unrequited love?! WAKE UP!" sigaw ni Golden.

"You wasted 8 years of my life, you- you ended it just because you met a beggar roaming in the streets of Tondo?! I am always cursing Elizabeth's name! I always hated that name, Matias." Nagsimulang tumulo ang mga luha ni Sly.

"I love you. But I cannot love you the way you wanted me to. We already shared some moments we shouldn't speak of. It ended ages ago, Sly."

"Matias, it only ended NOW!"

BANG! BANG! BANG!

Tatlong bala ang humalik sa kisame ng The Heimz, at tatlong alingawngaw ang bumulong sa hanay ng kapulisan. Everyone hears the thudding of the gunfire on the walls all over The Heimz. Nakayukong nagtago ang lahat habang chini-check ang mga natitirang bala nila.

***

[PRESENT TIME]

"Carbon! Cover me!" sigaw ni Golden.

Wala itong tugon na narinig kung kaya't nakayuko siyang tumakbo sa likod ng counter upang tawagan ng Imbestigador. Maingat niyang kinuha ang telepono na nakapatong sa ibabaw ng counter. Niyakap niya ito nang mahigpit at huminga nang malalim ng tatlong ulit. Nanginginig at naglalawa sa pawis ang kamay nya habang pinipindot ang mga numero sa telepono upang makausap ang Imbestigador. Nag-ring ito nang ilang ulit at agad din na sinagot ni Mr. Flores.

"Cease fire! Let us leave The Heimz alive!" Umiiyak na pagmamakaawa nito.

"It's not my jurisdiction anymore, Golden. I'm sorry. You may live a longer life."

Binaba ni Mr. Flores ang telepono— ang nag-iisang sinulid nila ng pag-asa sa sitwasyon na ito. Sumisikip na ang mundo ng mga troops sa loob ng The Heimz. Lahat sila ay nasa r***k na ng kanilang emosyon. Sa pagbaba ng kumpiyansa ni Golden sa sarili nabalot lalo ng dilim ang buong silid.

"MAN DOWN! I REPEAT MAN DOWN!" Nakakabinging sigaw ni Nitrate habang namumugto ang mga mata.

Matamis ang halik na natanggap ni Carbon mula sa bala ng isang assault rifle. Tinamaan nito sa kanyang mata, dinurog nito ang kanyang utak na kumalat na parang scrambled egg nang basagin ng bala ng bungo ni Carbon kasabay ng pagbasag sa bungo nito sa likod ng ulo. Sumisirit na parang chocolate fountain ang dugo mula sa mata niya, ang kulay pula itim niyang suit ay nababad sa dugo na patuloy kumakalat sa carpet ng heist. Napintahan ng talsik ng dugo na parang drizzle sa pancake ang mga pader at nangamoy iron ang paligid. Agad na binawian ng buhay si Carbon dahil sa kanyang natamong gunshot wound.

"CARBON! TUMAYO KA DYAN! WAG KANG MAGBIRO NANG GANYAN!" papiyok na sigaw ni Nitrate.

"Sly! Di pa ko tapos i-setup 'tong machine gun! Take the cover! NGAYON NA!"

Bumalik sa ulirat si Sly dahil sa sigaw ni Nitrate. Mabilis siyang nakahanap ng pwesto sa entrance at nagpatutok pabalik sa kapulisan gamit ang kanyang M16.

Everyone covered their ears as the exploding gunfire surround all sides of the place.

"Golden! We need you here! Get the fuck out!" Sigaw ni Nitrate. Tumayo si Golden at pumalit sa pwesto ni Nitrate.

"Keep her safe," mahinang bulong nito.

Lumapit si Nitrate sa katawan ni Carbon na katabi lang ng machine gun. Tumulo na parang ilong ang mga luha nito. Purong sakit ang nararamdaman niya na parang sinasaksak ang puso niya nang paulit-ulit. Niyakap niya ito nang mahigpit at sumigaw nang puno ng pighati.

"AHHHHHHHH!" sigaw nito, "We could've leave peacefully. I thought we survive the great war, but I guess we didn't," tumatangis na sinabe ni Nitrate. Hinawakan niya ang malamig na kamay nito ang inilapat sa pisngi niya.

"K-kahit sa anong lifetime, hahanapin kita, Gunrick Arevalo. Kahit sa spanish period ng Pilipinas mahahanap kita. K-kahit sa dagat ng tao sa Shibuya Crossing o sa Times Square ng New York,"

"Sly, hanapin mo si Little Finger! I'll buy you time! Alam mo na gagawin mo!" utos nito kay Sly.

"Hindi kita pwedeng iwanan dito, Matias! Hindi ka mabubuhay nang mag-isa dito!" sigaw pabalik ni Sly.

Patuloy ang pag-ulan at pagbaon ng mga bala sa pader ng The Heimz. Samantala, nanginginig ang mga kamay ni Nitrate nang kunin ang Glock 47 ni Gunrick sa kanyang gun belt. Namamawis ang mga kamay niya at marahang ipinikit ang kulay tsokolate niyang mga mata, ipinasok niya ang dulo ng baril sa kanyang bibig at — BANG! Kinalabit niya ang gatilyo habang mahigpit na nakahawak sa kamay ni Gunrick. Muling umagos ang dugo sa sa sahig na s******p ng pulang carpet, nagtila espongha ang carpet ng The Heimz dahil sa maririnig na squish kapag umapak ka rito. Muling umalingasaw ang mala-metal na amoy ng dugo sa paligid at muling nadagdagan ang obra maestra sa pader na nauna nang pinintahan ni Gunrick.

Naging madugo ang mga huling sandali ng troops. Kakatapos lang ng dapit-hapon ngunit matagal nang madilim sa heist. Sa pagkawala ng kanilang dalawang military guard na si Ignacio Policarpio (Nitrate) at Gunrick Arevalo (Carbon), himala at sampung dasal na lang ang makapagpapalabas sa kanila sa The Heimz.