Mayabang na tinaas ni Jane ang noo at sinabing, “Hindi yun maiintindihan ng isang tulad mong walang kwenta. Kilala ko ang vice president ng Cloude hospital. Siyempre, malalaman ko ang ganung bagay.”Base sa asta ni Jane, mukhang hindi siya nagsisinungaling. Gayunpaman, kung totoo man yun, maraming hindi maipaliwanag na aspeto sa sitwasyong ito tulad ng kung bakit ito tinatago ni Xavia kay Joseph. Sa kasalukuyan kondisyon ng katawan niya, malaking risk ang dala ng pagbubuntis. At saka, bakit sa Cloude City siya pumunta? Wala masyadong tourist attraction sa maliit na lugar na yun.Sa sandaling yun, isang batang couple ang dumaan sa harap nila.“Sinabi ko na sa iyo. Hindi ako pwedeng magpa-abort kung anim na buwan na akong buntis. Sinusubukan mo bang takasan ang pagbabayad ng dowry?” Sigaw ng babae.“Hindi, sweetheart. Magpapakasal din tayo. Pangako na mababayaran ko ang dowry balang-araw…”Inobserbahan ni Chloe ang couple hanggang sa mawala na ang ito sa paningin niya. Bigla siyang
Umangat ang tingin ng binata at tiningnan siya, puno ng init ng spring ang mga mata nito. “Ms. Chloe, nandito ka rin ba para bisitahin si Mr. Harold?”“Oo, mag-isa ka lang?”“Oo, busy ang mga elders ng pamilya ko.”“Pwede mo ba akong humiling ng pabor sa iyo?”“Sure. Sabihin mo lang sa akin ang kailangan mo, Ms. Chloe.”“Una, pumasok ka sa loob at tingnan mo kung may ibang tao sa ward. Kung wala, i-message mo ako at saka ako papasok.”Isang ngiti ang unti-unting lumitaw sa sulok ng mga mata ni Noah. “Ang “ibang tao” ba na sinasabi mo ay si Mr. Joseph?”“Oo….”“Okay, Ms. Chloe. Hintayin mo ang message ko.”“Hindi mo ako kailangang tawaging Ms. Chloe. Tawagin mo na lang akong Coco, o dahil mas bata ka sa akin, ate Coco na lang. Siyempre, hindi yun para samantalahin ka o anuman!”Ngumiti ang binata, sasagot na sana siya nang isang batang lalaki na may hawak na ice cream ang aksidenteng bumangga sa kaniya mula sa likuran. Mabilis na humingi ng tawad ang bata kay Noah, sinabi nit
Pinakita ni Chloe ang pagdududa niya, nagtanong siya, “Yun lang po ba?”Dahil hindi na siya nakatira sa villa, madali niyang matatanggap ang three-month buffer. Mabilis lang lumipas ang oras.“Oo, pero may isa akong kondisyon.”Makikita sa ekspresyon ni Chloe na hindi ito magiging madali katulad ng inaakala niya kanina.“Huwag kang matakot. Gusto ko lang bisitahin mo ako paminsan-minsan at i-check si Toto sa villa. Ang laki ng nabawas sa timbang ni Toto simula nang umalis ka.”Nasa dilemma si Chloe. Ibig sabihin ay hindi niya maiiwasang makita si Joseph. Ayaw niya itong makita sa ngayon, at hindi niya rin gustong magkaroon ng anumang contact sa kaniya.“Kung hindi pa rin kayo magkakaayos pagkatapos ng tatlong buwan, susuko na ako. Kung hindi, hindi ako mapapanatag dito sa ospital. Paano kung bigla akong mamatay?”Nangamba si Chloe sa sinabi ni Harold, “Lolo, huwag niyong sabihin ‘yan!”“Kung ganoon, pumapayag ka ba?”“Well…”“Ack, ack, ack!”Biglang nagsimulang umubo si Haro
“Sakay.” Walang bahid ng negosasyon ang tono ni Joseph.Bumagsak ang puso ni Chloe. Dahil pumayag siya sa hiling ni lolo, alam niyang kailangan niya itong harapin. Huminga siya nang malalim, binuksan niya ang pinto ng kotse at sumakay.“Nakausap ka na ba ni lolo tungkol doon?”“Mm.”“Tatlong buwan simula ngayon. Pero huwag mong asahan na patatawarin kita,” Malamig na sabi ni Joseph.Ngumiti nang maliit si Chloe. “Parang ako dapat ang nagsasabi sa iyo niyan.”‘Isang gago na nakipagtalik sa dalawang babae sa isang babae.’Tiningnan siya ni Joseph at mapanghamak na ngumisi. “Kung ganun, bakit ka pumayag sa sinabi ni lolo?”“Isa akong taong may damdamin at emosyon. Nagpapasalamat ako sa kabutihan na pinapakita sa akin ni lolo. Anong mali kung papayag ako sa hiling niya? Kailangan bang maging kasing sama at kawalang-puso kami katulad mo?”Suminghal si Joseph, tila kumbinsidong may tinatagong motibo si Chloe.Ayaw na niyang bigyan pa ng atensyon pa si Joseph, humalukipkip si Chloe
Nakapatong ang magandang kamay ni Joseph sa manibela ng sasakyan habang nakatingin sa passenger seat sa kaniyang rearview mirror. Inobserbahan niya ang itsura ni Chloe, sunod-sunod ang pagbabago sa features nito. Parang alon ang emosyon nito, dahilan para maintriga siya pero nag-iingat pa rin.Habang nakataas ang mga kilay, naging isang linya ang mga labi niya. Malinaw na naabot na ni Chloe ang isang importanteng desisyon.‘Kung ganun nga katindi ang pagnanais ni lolo na magka-apo, paano kung talagang dala-dala ni Xavia ang anak ni Joseph? Sa senaryo na yun, makakapasok siya sa pamilya Whitman dahil sa kasal, kasama ang anak na isang hindi maitatangging koneksyon. Kahit na ayaw man ni lolo kay Xavia, hindi naman niya ipagpipilitan ang abortion, hindi ba? Ang rebelasyon na yun ang posibleng makapagpapawalang-bisa sa three-month cooling-off period.’Nag-isip nang mabuti si Chloe at sinabing, “Nakasalubong ko si Jane kahapon.”Nanatiling seryoso ang mukha ng lalaki, halata ang paghihi
Naningkit ang mga mata ni Joseph. “Oo.”“May kutob akong nagsasabi ng totoo si Jane.”“Sinasabi mo bang talagang buntis si Xavia?”“Posible.”Nawala ang palabirong tono ng boses ni Nathan at seryosong sinabi, “Hindi ito nakakatawa.”Tumingala nang bahagya si Gabriel at sinabing, “Malalaman lang natin ang totoo kung titingnan natin ang surveillance footage. Kung nandoon talaga siya, siguradong may naiwang bakas.”Natahimik si Joseph. Kung talaga ngang buntis si Xavia, kailangan niya itong bigyan ng proper status. Yun ay isang bagay na ayaw niyang harapin o mangyari. Ayaw niya rin mag-imbestiga pa.Lahat ng naroon ay naiintindihan ang iniisip ni Joseph, at nag-desisyon silang lahat na huwag nang ituloy pa ang usapan, bukod kay Gabriel.Nag-desisyon si Gabriel na mag-isang kumilos, nagpadala siya ng tao para mag-imbestiga sa Cloude Hospital. Sa loob ng isang linggo, nakatanggap siya ng surveillance footage mula sa obstetrics and gynecology department ng ospital.Sinimulan niya it
Nagdilim ang ekspresyon ni Joseph. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ni Chloe at hinila siya papasok sa kotse niya. Dahil sa kaniyang inis, hindi niya pinansin ang lakas niya, nag-iwan ito ng marka sa kaniyang balat.Suminghap si Chloe dahil sa sakit. “Ouch! Nasasaktan mo ako!”Nang marinig yun, niluwagan ni Joseph ang hawak niya, pero hawak niya pa rin si Chloe, hindi siya makatakas. Kahit ayaw niya ay sumunod na lang siya sa kotse nito, umaasang maibsan ang sakit.“Inimbita ka ni Noah, ano?” Malamig na tanong ni Joseph, magkasalubong ang mga kilay niya.“Oo, anong problema?” Sagot ni Chloe, halata sa boses niya ang pagka-irita.Tinuon ni Joseph ang tingin sa mukha ni Chloe, pinansin niya ang layer ng makeup sa mukha niyo. Bakas ang panlalait sa boses niya habang nakangisi, “Ilang bilyon ang halaga ng mga bisitang nakakatanggap ng invitations sa mga ganung event, at gusto ni Noah na pumunta ang isang advertising spokesperson na tulad mo sa okasyon na yun. Nandun ka ba para mag-
Gayunpaman, sinumang kayang maikasal sa pamilya Whitman ay siguradong hindi ordinaryong tao, kaya pakiramdam niya ay hindi na niya kailangan mag-imbestiga pa.“Ikinagagalak kong makilala kayo, Mr. Desmod. Ako po si Chloe Johnson,” Pakilala ni Chloe kay Desmond.Nasiyahan si Desmond sa composure ni Chloe at sinenyasan niya itong maupo at uminom ng tsaa. Hindi niya alam ang intensyon ni Desmond, tinaas ni Chloe ang teacup at uminom, ninamnam ang bango at kakaiba nitong lasa. Kahit kaunti lang ang alam niya sa tsaa, masasabi niyang napakaganda ng kalidad nito.“So, kasal ka sa panganay na apo ni Harold?” Tanong ni Desmod.Bahagyang kumibot ang mukha ni Chloe. “O..opo.”Huminto sandali si Desmond, at mabait na ngumiti. “Normal lang para sa mga batang mag-asawa na mag-away. Isang remarkable talent si Joseph sa henerasyon niya. Karapat-dapat mo siyang pagkatiwalaan.”Hindi magawang tumanggi ni Chloe kaya naiilang na lang siyang tumango.Sa sumunod na kalahating oras, kaswal na nakipag
Nagliliyab sa galita ng dibdib ni Joseph, isang emosyon na kailangan niyang ilabas. Kakaiba ang alak na ininom niya ngayong gabi, siguradong hinaluan ito ng matandang yun. Pero, sa sandaling ito, hindi niya na yun iniisip. Puno ang isipan niya ng mga imahe nina Chloe at Noah habang magkahawak ang mga kamay nila.‘Bakit lagi siyang nagmamatigas? Nangako siya sa akin na makikipaghiwalay siya kay Icarus, pero lumalapit naman siya ngayon kay Noah. Sa tingin niya ba talaga ay hindi siya mabubuhay nang walang kasamang lalaki?’Gumuho na ang huling linya niya ng depensa dahil sa selos, tinitigan ni Joseph si Chloe bago niya ito pilit na hinalikan. Si Chloe na hindi nagpapaapi ay parang isang kuneho na handang lumaban anumang oras.Pak!Binigyan niya ng umaalingawngaw na sampal sa mukha si Joseph, hindi niya ito kinaawaan. Napalingon si Joseph sa kabilang direksyon dahil sa lakas ng sampal, sandali siyang natigilan. Tila tumigil ang oras pagkatapos ng ginawa niya. Bakas sa gwapo niyang muk
Agad na kumaway si Chloe. “Hindi na, makakahanap din ako ng masasakyan.”Dinoble niya ulit ang bayad. Pagkatapos maghintay ng sampung minuto, ganon pa rin ang resulta. Gumamit siya ng ibang platform, pero ganoon pa rin.Nagkunwari si Harold. “Sobrang late na ngayon at malayo itong bahay. Normal lang na hindi ka makahanap ng masasakyan. Kahit na may mahanap ka, baka masamang driver pa ang masakyan mo. Baka nakawan ka pa at pagsamantalahan. Napakadelikado nun!”Kinilabutan si Chloe bago niya maalala ang balita tungkol sa mga babaeng napapahamak sa pagsakay nang mag-isa sa mga taxi sa gabi… Sa huli, nagdesisyon siyang magpalipas nang gabi sa bahay. Nakahiwalay siya ng kwarto pero nasa iisang palapag lang sila ni Joseph.Nagkulong siya sa kwarto. Pagkatapos maghilamos, nahiga siya sa kama at tinext si Icarus. Akala niya ay natutulog na ito ngayon pero tinawagan siya nito.“Chloe, bakit hindi mo sinagot ang video call? Busy ka pa ba sa office?”“Hindi…Pumunta ako sa birthday celebrati
Namangha si Patrick. ‘Lumabas lang ako dito para magpahangin, at guard na ang tingin niya sa akin. Ganun na ba kababa ang security guards ngayon?’“Hindi na yun kailangan. Sapat na ako para mag-desisyon tungkol dito. Kung hindi ka nagtitiwala sa akin at magpupumilit ka pa, papayuhan na kita. Whitman family home ito. Pwede kang pumasok pero hindi ibig sabihin ay pwede kang lumabas.” Mapagbantang sabi ni Patrick bago siya tumalikod at hindi na muling lumingon pa.Hindi tanga si Ronald. Alam niyang hindi biro ang pumasok sa bahay na ito. Kaya naman, hindi na sila naglakas ng loob na pumasok pa sa loob.Pagkatapos mahusgahan ni Patrick, nagdilim ang mukha ni Ronald. Nalaman niyang hindi sineseryoso ng Whitman family si Xavia at hindi siya dapat nangako na pupunta.Pumasok si Patrick sa hall at bumulong kay Harold. Ngumisi ang huli. Mas may experience siya kaysa kay Xavia. Ang lakas ng loob nitong isahan siya? Walang galang!Nasa hall si Chloe, kaya hindi niya alam ang nangyari sa laba
Kaswal lang ang outfit ni Chloe. Nakasuot siya ng maikling sweater, may beret and isang pares ng jeans, kitang-kita ang payat niyang bayawang. Mukha siyang masiglang dalaga. Parang isa silang couple ni Noah.Hinawakan ni Joseph ang kurbata niya at nanatiling kalmado, pero nakakatakot ang itsura niya para sa iba.Si Octavia na balak siyang lapitan sana ay hindi na naglakas-loob pa.Nakita ni Chloe si Chloe, bahagya siyang kinabahan habang sinusubukang dumikit kay Harold.Nakita ni Joseph ang pagbabago sa ekspresyon ni Chloe, nabalot ng lungkot at kadiliman ang kaluluwa niya.Nang magsimula ang birthday party, nakita ni Harold ang cake na niregalo ni Chloe sa kaniya. Nang malaman niyang siya mismo ang nag-bake nun, abot tainga ang ngiti niya. Pinagmalaki niya ito. “Tingnan niyo. Siya mismo ang nag-bake nito. Ang pinakamagandang regalo ay ang mga bagay na pinaglalaanan ng oras.”“Mahihirap lang ang gumagawa ng regalo para magpanggap na attentive,” Mahinang bulong ni Octavia.Matand
“Pero Whitman din si Jon. Unti-unti rin siyang magma-mature.” Naiinis si Preston. “Dad, ibalik mo siya sa board.”“Hindi na ako pwedeng mangialam simula nang ibigay ko ang pangangalaga sa Whitman Group sa batang yun. Sa kaniya niyo sabihin ang mga hinaing niyo.” Umiwas sa responsibilidad si Harold dahil ayaw niyang mangialam.“Dad, alam niyong hindi papayag si Joe. Kaya kami pumunta sa inyo,” Ayaw sumuko ni Octavia. “Hindi pwedeng paborito niyo lang ang masusunod. Namamaga ang balakang ni Jon dahil sa pagkakasipa sa kaniya.”“Magkaroon ka muna ng achievements bago ka makiusap. Pwede tayong gumamit ng pera para tulungang tumanda si Jon, pero kailangan may ipakita siya.”Umusok ang ilong ni Octavia sa galit. ‘Fine, magkakaroon kami ng achievements! Ang anak ko ang pinakamagaling. Magkakaroon din siya ng achievement at matatalo si Joseph!’Dala-dala ni Chloe ang birthday cake na ginawa niya at isang regalong binili niya habang naglalakad papasok sa Whitman family home. Nang makita ni
Nararamdaman ni Toto ang takot ng kasama niya kaya tinahulan niya si Xavia. Malakas ito kaya napalabas si Joseph.Nabalot ng pagsisisi ang mukha ni Xavia. “Aksidente kong natakpan ang buntot ni Oreo, akala ni Toto binubully ko si Oreo.”Hindi yun sineryoso ni Joseph. Lalo na at laging tumatahol nang malakas si Toto. Malaya ito at walang ginagawa. Kailangan lang nitong mapalo.Ang trip papunta sa Docwood ay para asikasuhin ang trivial affairs ng Whitman Group. Alam ni Jonathan na darating si Joseph ngayong araw kaya hindi siya mapakali habang naghihintay. Pagpatak ng alas onse nang umaga, dumating si Joseph sa Docwood. Lahat ng executives ay lumabas para batiin siya.Lumapit si Jonathan. “Joe, nandito ka na rin.”Tiningnan lang ni Joseph si Jonathan sa sulok ng mga mata niya pero hindi niya ito pinansin. Dahil hindi pinansin sa harap ng maraming tao, magsasalita sana si Jonathan para bawiin ang dignidad niya pero hindi siya binigyan ng pagkakataon ni Joseph, inutusan nito si Lucas
Kinabukasan, sinimulan ni Chloe ang araw niya sa paghahanda ng isang healthy breakfast. Napuno ang kusina ng nakakatakam na aroma ng brewed coffee at sizzling bacon. Pagka-upo niya para kumain, ang combination ng mga flavors at texture ay nagbigay sa kaniya ng matinding saya.Kumakain siya habang nag-rereview ng study materials. Straightforward ang mga tanong para sa driving test, kailangan ng kaalaman sa theory imbes na practical application. Pagdating ng nine o’clock, dumating na siya sa opisina.Sa lobby sa ground floor, isang middle-aged na lalaki na nasa fifties ang nagpapalinga-linga, halatang may hinihintay. Paglapit ni Chloe, hindi niya mapigilang masurpresa.“Patrick?”Tumalikod si Patrick at ngumiti. “Ms. Chloe, napadaan lang ako at naisipan kong pumunta dito.”Hindi naniwala si Chloe dahil pamilyar na siya kay Patrick. Pabiro siyang nanukso, “Napadaan lang, huh?”“Ms. Chloe, matalino ka talaga. Walang nakakalagpas sa iyo,” Sabi ni Patrick, nilabas niya ang isang invita
Habang nagsisimulang pumatak ang ulan sa labas, natakpan ng mga itim na ulap ang buwan.Nakatayo si Chloe sa labas nang walang payong, naghihintay ng isang ride-hailing car.Paglipas ng limang minuto, lumabas si Joseph mula sa underground parking lot. Binaba niya ang bintana ng kotse para ipakita ang kaniyang mukha. “Sumakay ka. Maulan ngayong gabi, at hindi ka makakakuha ng taxi.”Tiningnan ni Chloe ang ride-hailing order sa phone niya, kahit na mataas na ang presyo, walang driver na tumatanggap nito. Dahil lumalakas ang ulan, alam niyang mas magiging mahirap pa ang maghanap ng masasakyan. Hindi na siya nag-alinlangan at sumakay na sa kotse ni Joseph at sinabi niya ang kaniyang destinasyon.Dahil dalawang beses nang nakapunta sa bahay ni Chloe noon, natatandaan pa n Joseph ang ruta at hindi na kailangan gumamit ng navigation. Noong una ay walang nagsasalita sa kanila habang si Chloe ay nakatingin sa labas. Lumakas lalo ang ulan, at natakpan ng malalaking patak ang bintana ng kotse
Nararamdaman niyang matagal na nitong pinipigilan ang galit niya. Dahil ba sila na ni Icarus?Hindi niya alam kung gaano katagal siya nitong hinalikan, at sa tuwing sinusubukan niyang kumawala, kakagatin lang siya ni Joseph. Dahil sa takot sa sakit, hindi siya gumalaw, namumula ang malinaw niyang mga mata, parang isang kunehong galit pero hindi makapagsalita, hinayaan niyang kunin nito ang gusto.Matapos ang tila walang hanggan, binitawan na rin ni Joseph si Chloe. Gayunpaman, ang mga labi lang nito ang iniwan niya, hawak niya pa rin ito sa baywang. Huminga nang malalim si Chloe, namamanhid ang kaniyang mga labi. Kahit hindi niya tingnan, alam niyang namamaga ang mga ito.Nilaro ni Joseph ang mga hibla ng buhok ni Chloe, malalim at katakot-takot ang boses niya habang sinasabi, “Uulitin ko sa huling pagkakataon. Makipaghiwalay ka kay Icarus o hindi lang simpleng bankrupt ang mangyayari sa kaniya. Lalo na at si Icarus lang ang nag-iisang anak na lalaki sa pamilya niya.”Mababa ang ti