Huminga nang malalim si Chloe. “Naiintindihan ko. Please, gusto ko munang mapag-isa ngayon.”Pagkatapos umalis ni Jake, nahiga siya sa kama. Paikot-ikot, hindi siya makatulog.Isang batang couple ang dumaan sa labas ng ward niya. Nakasuporta ang lalaki sa babaeng kagagaling lang ng surgery. Nagrereklamo siya pero halata sa boses niya ang pag-aalala para sa babae.Kumurap si Chloe. Naintindihan niya na bigla kung bakit bigla niyang namiss nang sobra si Joseph pagkatapos niyang magising. Dahil, sa nakalipas na kalahating taon, sinasamahan siya lagi ni Joseph sa tuwing naoospital siya.Sa sandaling ito, baka kagigising lang ni Joseph at palabas na para sa kaniyang morning run. O baka kasama nito si Xavia. Nag-aalmusal sila at nag-uusap tungkol sa mga simpleng bagay sa buhay nila.Pinigilan ni Chloe ang matinding sakit sa puso niya at nagtalukbong ng kumot. Pinilit niyang makatulog.*Umaga na ngayon pero nagkakagulo pa rin ang mga tao sa bar at walang pakialam sa oras. Sunod-sunod
Walang emosyon na sinabi ni Joseph, “Ihatid mo siya sa bahay niya.”“Ngayon mismo.”*Pagkatapos asikasuhin si Ava, naligo si Joseph at dumiretso sa Fairlight.Sa opisina, magalang na lumapit sa kaniya si Lucas. “Sir, hinihintay kayo ni Ms. Xavia sa labas.”Habang walang ekspresyon tulad ng palagi niyang dating, binuksan ni Joseph ang pinto at pumasok.Nang makita si Joseph, agad na lumiwanag sa pagmamahal ang mukha ni Xavia. “Nandito ka na. Pumunta… ka ba sa business gathering kagabi? Nakakaamoy ako ng alak.”“Hindi.” Walang emosyon ang boses niya, ang maikli niyang buhok ay bahagyang basa. Inayos niya ang kaniyang tie at umupo sa harap ng computer. Makikita sa gilid ng tingin ang kaniyang nakahulmang panga na pinapakita ang malamig at mailap niyang ugali.Natigil ang ekspresyon si Xavia. “Joe, bad mood ka ba?”Ang maitim na mata ni Joseph, sing itim ng ink ay may bahid ng pula. Minasahe niya ang sintido niya at parang hindi mapakali. “Kaunti.”“Dahil ba sa trabaho o… person
Nakakapaso ang hininga ni Joseph, ang malaki niyang kamay ay nakahawak sa pisngi ni Chloe. Nakatingin siya sa mata niya at bumulong, “Sabihin mo sa akin, saan mo gustong pumunta?”“Sa sasakyan.”Pumayag si Joseph at binitawan ang hawak sa kamay niya.Habang sinasamantala ang pagkakataon, agad ginawa ni Chloe ang self-defense technique na natutunan niya noon. Sa bilis, inangat niya ang kaniyang tuhod at sinipa ang pambabang katawan ni Joseph. Dahil sa gulat, namutla agad ang mukha ni Joseph, ang gwapo niyang mukha ay napuno ng galit at madilim na ekspresyon na para bang handa na siyang kumain nang buo.Sa takot, hindi nagawa ni Chloe na lumingon at agad na binuksan ang pinto, tumakbo siya sa pagkataranta. Habang palapit na matapos ang forum, napansin ni Icarus ang namumulang mukha ni Chloe at hindi napigilan na magtanong. “Hindi ba't galing ka sa restroom? Bakit ang pawis mo?”Nagsisisi na nag reply si Chloe, “Maraming tao sa restroom.”Tumango si Icarus pero bago pa siya makapagt
May makikita na hindi mapakali sa mukha ni Joseph habang iniwas niya ang ulo niya at naghanap ng pamalit na damit. “Habang nandiyan ka, gumawa ka ng snack sa dalawang aso. Kung kaya mo silang ibalik, tinatamad akong samahan ka.”“Snack para sa mga aso?” Inalog ni Chloe ang ulo niya, iniisip ang mga gamit na kailangan bilhin. “Mas maganda na sumama ka sa amin. Hindi ko kayang dalhin lahat.”Para maluto ang gusto ng isang tao, kailangan bumili ni Chloe ng ingredients na pang dalawang araw, kailangan na bawat pagkain ay may anim na iba't ibang putahe na hindi nauulit ang sangkap. Bukod pa doon, kailangan may chicken breast at malalaking buto para sa pagkain ng aso. Marami ang nasa shopping list ar malinaw na hindi sapat ang dalawang malaking bag para sa lahat.Kaswal na inayos ni Joseph ang gusot sa damit niya, bahagyang naiirita ang ekspresyon niya. “Ugh, masyado kang pabigat.”Plano ni Chloe na bisitahin ang malapit na wet market pero sinabi ni Joseph na sa Hola Mart na lang. Kilala
“Anong ginagawa mo?! Ibaba mo ako!”“Susubukan lang kung epektibo ba ang oyster shooter.”*Hindi makagalaw sa gulat si Chloe, para bang natamaan siya ng kidlat, hindi niya magalaw ang katawan niya.Hinagis siya ni Joseph sa kama at pumatong sa katawan ni Chloe, pinaulanan siya nang hindi matapos tapos na halik.Isinantabi ang nararamdaman niya, agad bumalik sa katinuan si Chloe, hinahawakan ang damit niya, pinipigilan na gumawa pa ng hakbang si Joseph. “Hindi, huwag mong gawin ‘to…”“Huli na.”Nag iwas ng tingin si Chloe, kinakagat ang mapula niyang labi. “Kasalanan ko. Hindi dapat kita inudyok. Please, huwag mong gawin ‘to… Please?” Nagdadalawang isip siyang umamin na ayaw niya ngayon at nagsisisi siya na binigyan niya ng oyster shooter si Joseph.“Huwag… Please huwag mong gawin ‘to…”*Pagkatapos ng ilang oras, natapos na rin.Bumalik si Chloe sa kusina, naghahanap ng pamilyar na yakap sa pagluluto. Ginawa niyang lakas ang galit niya, ginamit yon para mapabilis ang paghah
Hindi pinansin ni Gabriel ang pagkainis ni Chloe, dahil sa mata niya, isang bagay lang si Chloe. Ang dating niya kasama pa ang magandang katawan ang naging dahilan bakit kakaiba siya sa mga mata ng lalaking tulad niya na may kakaibang talento at nakakilala na ng maraming magandang babae sa buhay niya.May ibang dating ang pangyayari ito lumagpas pa sa dati niyang karanasan, kasama ang kay Xavia.Bumaba si Joseph sa hagdan, kalalabas lang ng shower. Makikita ang tulo ng tubig sa dibdib niya sa bahagyang nakabukas niyang bathrobe. Ang tindig niya at malamig na tingin ay nagpapakita ng satisfaction.Nang makita yon, agad naintindihan ni Gabriel ang sitwasyon at ngumiti, sinabi niya, “Nagsasaya ka sa masarap na pista, ano?” Idinagdag niya ang mahinang implikasyon at tumingin sa gawi ni Chloe.*Iniwas ni Chloe ang tingin niya, ayaw niyang harapin ang ganoong tingin at agad bumalik sa kusina. Inangat ni Joseph ang kilay niya, hindi siya umamin o tumanggi at simpleng tinanong, “Kararati
Nang matuto na siya, tumalikod siya at bumulong habang palabas ng opisina, “Tingnan natin kung malakas ang loob ko.”Baka dahil sa imahinasyon niya, pakiramdam ni Chloe ay may sumusunod sa kaniya habang pauwi. Nang makarating siya sa bahay niya, nawala ang takot niya dahilan para tanungin niya ang kaniyang sarili kung sumusobra na ang pag-aalala niya.*Kinabukasan, dumating ang private car ng Exotic Star para sunduin siya. Dinala ni Chloe ang laptop niya, plano niya magtrabaho habang nasa biyahe. Sinabihan siya ni Noah na naging maayos ang lahat at kaya nilang tapusin ang shoot sa loob ng tatlong araw.Bilang bago lang sa industriya, kailangan niya aralin at intindihin ang mga kailangan. Pero, dahil sa mabilis siya makaintindi at masanay ay nagawa niyang magawa nang maayos lahat, naging maayos ang shooting process nila.Lumipas ang dalawang araw, at kahit na may maliit na problema, naging maayos naman ang lahat. Isang araw na lang at matatapos na nila ang project.Pagkatapos ma
Napuno ng gulat ang mata ni Noah, isang saglit na liwanag ang makikita sa kaniyang tingin. Pero, agad niyang inayos ang kaniyang sarili at kalmado na sumagot, “Makakahanap ka ng mas mabuti.”Wala nga sa lalaki na ito ang yaman ni Joseph pero panigurado na mas maganda ang ugali niya kaysa sa kaniya.“Salamat, Noah,” sagot ni Chloe.“Kukuha ako ng sasakyan para ihatid ka pero baka abutin pa ng kalahating oras,” alok ni Noah."Huwag mo na abalahin ang sarili mo. Tumawag na ako ng cab. Magkita na lang tayo ulit kapag may pagkakataon,” pagtanggi ni Chloe.Tumango si Noah. “Sige, sa susunod na lang.”Pagkatapos nila maghiwalay ni Noah, bumalik ang pakiramdam ni Chloe na may nakasunod sa kaniya. Binilisan niya ang lakad niya at biglang lumingon. Isang mahabang kalsada, maraming tao na mukhang officer worker at lalaking nakasuot ng headphone. Dahil wala siyang napansin na kakaiba, nagsimula siyang maglakad papunta sa hotel.Ang kwarto na hinanda ni Noah kay Chloe ay isang deluxe suite n