Walang tulog, walang kain! Hindi mapakali si John. Hindi niya matanggap na ganun ganun na lang. Masamang masama ang loob niya kay Leila pero hindi siya makapayag na hindi malilinawan ang lahat. Labis ang pagseselos ni John nang nakita niya na sumakay si Leila sa kotse ni kennedy at kung ano ano kaagad ang pumasok sa kaniyang isipan. Hindi muna bumalik ng Maynila si John. Isang lugar lamang ang naisip niyang pinag-sstayan ni Kennedy at doon nga sa rest house dito ng pamilya Grande. Wala nang sinayang na oras si John. Sumakay siya ng taxi patungong rest house at maswerte naman siyang pinapasok ng guard dahil kilala siya nito. "Boss, long time no see. good morning!" bati ng guwardiya sa kaniya. "Si kennedy. Nandiyan ba siya?" tanong ng namunula ang matang si John sa Puyat at hinanakit. "Opo, boss. Sakto kakarating lang po nila." nadulas ang guwardiya ng sabi. "Nila? kararating lang nila ni Leila?" Alam na kaagad ni John ang tinutukoy ng guwardiya na kasamang dumating ni k
JOHN'S POINT OF VIEW. Galit, selos, at kasiyahan. yan ang halo-halong emosyon na nararamdaman ko ngayon. Kumpirmado ko nang si kennedy ang ipalit sa akin ni Leila at galit na galit ako sa kanila lalong-lalo na kay Leila. it was unfair for me. Bakit ang bilis? bakit hindi niya ako binigyan ng second chance? kung kailan naman desidido na akong seryosohin ang lahat bakit bigla na lang niya akong ipinagpalit? Matatanggap ko pa sana dahil ang dami kong kasalanan sa kaniya pero bakit pati ang bata inililihim niya sa akin? nagsinungaling siya! at hindi ko mapigilan na hindi isipin na kaya niya itinatago ang bata ay para magsama na sila ni kennedy at si kennedy na ang ituring nitong ama. Hindi. Hindi ako makakapayag. Anya.... Anya. Hindi na ako makapag-antay na makita ka anak ko. Wala na akong sinayang na oras. Agad-agad kong pinuntahan ang sinasabing ospital na kinaroroonan ngayon ng anak ko. Salamat sa Diyos. Salamat sa guwardiya. Kung hindi dahil sa kaniya ay habang buhay kong ii
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW As for ky observation, tuwing umaga dumadalaw si Leila kay baby Anya kaya naman nagdesisyon ako na hapon na palagi dumalaw. Maaga akong nag-out ng work dahil malayo layo rin ang Manila sa bulacan. Pagdating ko sa ospital ay nadatnan ko si Baby Anya na pangko ng Nurse niya. Mula sa bintanang salamin, sa tingin ko ay umiiyak si baby at pinatatahan siya ng kaniyang nurse. Maluha-luha ko silang pinagmamasdan mula sa labas ng kwarto. Parang gusto kong pumasok doon at kunin sa nurse si baby Anya at ako na ang magpatahan sa kaniya kaya lang ay hindi pwede. Hindi pa pwede. Sa ngayon ay nagkasya na lang ako sa pagtingin sa kaniya mula sa malayo. "Oh, anak ko. Tahan na. Andito na si Daddy." wika ko sa hangin na akala mo ay narinig niya at tila masunurin na bigla na kang tumahan at ibinalik na ng nurse sa kaniyang higaan. napangiti ako dahil tumahan na ang anak ko. maya maya pa ay lumabas na ang babaeng nurse. Dito na ako nagtago dahil baka mapansin na ni
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW SEEING THE GIRL YOU LOVE KISSING WITH SIMEONE ELSE MAKES MY HEARTS CRASHES INTO PIECES. Hindi na sana ako pumunta para makita si Leila. Kung alam ko lang, nag-stick na lang ako sa kung ano yung unang napagdesisyunan ko. Matapos kong maiuwi kasi si baby Anya ay akala ko magiging madali na ang lahat para sa aming mag-ama. I rushed her to the hospital in Manila because she still needs to be incubated. She still needs Light therapy for her condition. But the problem is, pagdating namin don iyak nang iyak si baby Anya at ang sabi sa akin ng nurse ay kailangan daw na dumede ni baby Anya. As in ibang klase yung iyak niya, nangingitim na sa kakaiyak. Bilang ama, madaling nahihirapan ang kalooban ko na makita siyang umiiyak sa gutom. Madaling lumambot ang puso ko para kay Leila at naisip ko na kailangan ding malaman ni Leila na buhay si Anya at kailangan siya nito ngayon. And so, I quickly rushed to where she is. At hindi ko inaasahan na ganito pa ang mak
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Ang unfair lang ng buhay. Kung sino pa yung nagloko, kung sino pa yung manloloko at manggagamit siya pa yung nabubuhay ng masaya ngayon. Kahit ayoko, hindi pa rin naiwasan na hindi ako makatanggap ng balita tungkol kay John. Hindi siya artista pero nababalita ang buhay niya sa news at social media. Ganoon siya kasikat dito sa Pilipinas. Ewan ko pero ang daming pumupuring tao sa kaniya. Kung alam lang nila kung anong klase siya. At ako, heto, nabubuhay pa rin sa lungkot sa pagkamatay ni baby Anya. Hindi madali ang maghilom kapag anak mo na yung nawala. Minsan naiisip ko na talagang sumunod na lang sa anak ko. Gusto ko nang kitilin ang buhay ko. Kaso sa tuwing pagtatangkaan ko ang buhay ko biglang dumadating si kennedy. Hindi tuloy natutuloy ang tangka kong pagpapakamatay. "Leila!!! STOP THAT!! Ano ka ba? anong ginagawa mo? bitawan mo nga yan!" Nagmamadaling inagaw ni kennedy ang kutsilyo na hawak ko na nakatakda ng ihiwa ko sa pulso ko. "Huwag
"Brad, totoo nga ang balita. May anak ka nga talaga. Sino ang nanay niyan? siya ba ang anak mo kay Leila?" Peter Asked. Pumunta ito sa unit ni John para personal itong kumustahin dahil lately ay napapansin niya na hindi ito nagpaparamdam at nagulat si Peter sa kaniyang naabutan. Naabutan niya kasing may buhay si John na umiiyak na sanggol. tila hirap na hirap sa pagpapatahan. "No, Brad. Wala na kaming anak ni Leila. Anak ko ito sa ibang babae." pagsisinungaling ni John. "What? what do you mean? anak mo sa iba? Paano mo nasabing wala na ang anak niyo ni Leila? enloghten me please?" Aniya ni Peter na tila naguguluhan. "Basta, ang sabi ni Leila nakunan siya at ako ang sinisisi niya. Anyway, just forget about her and I don't want to hear anything about her. Ang mabuti pa tulungan mo na lang muna akong patahanin si baby Anya." Makalipas ang dalawang buwan na pamamalagi ni baby Anya sa ospital ay sa wakas at nauwi na rin siya ni John. Akala ni John ay magiging madali lang ang la
"ANONG KAGULUHAN 'YAN?" Napatigil ang lahat matapos magsalita ng isang pamilyar na boses. Ang lahat ay hinanap ang kinatatayuan ng nagsalita. mga natahimik at nagsiyuko. Si kennedy, hindi niya inaasahan na pagkakaguluhan si Leila ng kaniyang mga empleyado sa unang araw nito sa trabaho. Hindi lingid sa kaalaman ni kennedy na ang kaniyang bagong hired na secretary ay sikat at dating artista. pero hindi niya inaasahan na ganito pa rin kasikat si Leila matapos mawala sa showbiz ng ilang buwan. "S-sorry, s-ir." paghingi ng paumanhin ni Leila rito. Wala sila sa bahay ngayon kaya sir ang tawag niya rito. Si kennedy naman talaga ang matagal na niyang boss pero nakasanayan niya lang dati na tawagin ito sa pangalan. Ngayon ay boss na boss na talaga ang datingan nito. Malayo sa kennedy na nakakasama niya noon sa resthouse. Napaka pormal ni kennedy sa suot at talaga namang ginagalang sa lahat. May matipunong katawan at guwapong mukha. kumbaga isa siya sa Hottest CEO in town. Maraming
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW BEING A SINGLE DAD IS NO JOKE. Unti-unti ko nang nararamdaman kung gaano kahirap maging isang magulang. na kahit pa may katuwang na ako sa pag-aalaga kay baby Anya ay ramdan ko pa rin yung hirap. Mahirap pero masaya. Masarap mag-alaga ng baby lalo pa at ganitong napaka cute manang mana sa akin. Ang masasabi ko ay malaki na talaga ang pinagbago ko mula sa dating ako. Hindi na ako tulad ng dati. Alam ko na ngayon ang ibig sabihin ng responsibilidad. Tapos na ako sa pagiging binata. Isa na akong ama at may anak na umaasa sa akin. Ayokong maging bad example sa anak ko kaya ako mismo sa sarili ko ay nagbabago na talaga. Gusto kong maging Best version ng sarili ngayong may anak na ako. After how Many months ng pagiging bahay trabaho ko ay ngayon lang ulit ako aalis ng bahay para pumunta sa isang party. Excited akong namili ng akingg susuotin dahil alam ko na ngayong gabi ay ang muli naming pagkikita ni Leila. Pumili ako ng pinaka mahusay na damit sa paningin
JARREN WAYNE SALVADOR POINT OF VIEW ITS LIKE, FUCK! WHAT HAPPEN? Paano nangyari na ang isang neird at boring na babae ay bigla na lang mag-iiba ng anyo? ng personalidad? Hindi mag-sink in sa akin na ganito na ngayon si Anya. Like, hell no! Anong nangyayari sa kaniya? kahapon lang ay plain lang ang flavor niya bakit ngayon ay Hot & spicy na?! Paano ko ito ipapaliwanag kay Mr. John? Among sasabihin ko sa kaniya na dahilan? kaka-update ko lang sa kaniya at ang sabi ko ay maayos ko na nababantayan ang anak niya pero bakit biglang naging ganito ang nangyari? Hindi ako makapaniwala na si Anya nga itong nakikita ko. Isang maganda at sexy na version ni Anya. Version 3.0! Ang kaniyang mukha ay puno ng kalorete at ang kaniyang pananamit ay malaki ang pinag-iba. Sobrang sexy ng kaniyang suot na bumagay sa makinis pala niya na balat at maganda rin pala ang hubog ng kaniyang katawan. Even me, my jaw dropped. "Damn! is that really you Anya?" paulit-ulit kong tanong sa aking isipan. Sh
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW New me, New Anya here! Sinubukan ko lang naman na magkaroon ng pagbabago sa sarili ko. Something like for a change. Napansin ko kasi na hindi tanggap dito ang neird na katulad ko. Oo. neird ang tawag nila sa akin dahil sa suotan ko which is hindi naman ako neird. Sadyang lumaki lang ako ng ganito dahil iyon ang nakamulatan ko sa paligid ko. Na okay naman daw sabi ng aking mga magulang. Dito lang talaga pinagtatawanan ang nga baduy. kaya i'll just go with the flow na lang. "If this change in my appearance will also change the way the students here look at me, why not? If I can make friends here, why not? I grew up with so much love, so my heart is full of love too. I can give love to other people. I can do more for them." Huminga muna ako ng malalim bago ako bumaba ng sasakyan. Ang daming estudyante na papasok na rin sa University na kapwa mga napahinto sa kanilang kinatatayuan pagdating ko. Marahil ay nagandahan sila sa sasakyan na dala ko. "Wai
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW RIGHT. Mali lang ata ako ng enterpretasyon. Totoo ngang mabait siya at ganoon din siya sa lahat. At oo. Kasalanan ko dahil yung dalawang beses na pagtulong niya sa akin ay nabigyan ko kaagad ng ibang kahulugan. I already fell for him without knowing him well. I start liking him not knowing that this feeling will eventualy hurt me. Kagaya ngayon, I saw him kissing a Girl. torriedly kissing. Nagselos agad ako at nasaktan nakita bagay na dati naman ay hindi ko nararamdaman. Its not Jarren's fault. it was mine. Kung bakit ako nasasaktan ngayon problema ko yon. Nagkagusto agad ako sa kaniya at nasanay ako na lahat ng gustuhin ko ay darating sa akin. but not Jarren. Nakita niya ako at tinawag sa aking pangalan. Nagkunwari akong hindi ko siya nakita o narinig dahil hindi ako marunong magpanggap o magtago ng feelings. Sounds funny pero umiiyak ako. Nasaktan ako at hindi ko alam kung paano pagaanin ang nararamdaman ko ngayon. Sinubukan kong mag-focus sa
I am Jarren, 25, and I live here in America as a student during the day and work at a fast food chain at night. We used to be wealthy and my parents ran a company in the Philippines, but my dad had bad luck and the company went bankrupt, leaving us in debt. We were forced to move abroad to keep my dad from going to jail, so here I am, enduring this life to finish college. Then I got a job that would give me enough income to pay for my studies. America is so big, and imagine, my dad met his former business partner here. Si Daddy kasi ay kasulukuyang nagtratrabaho as billing staff dito sa isang malaking ospital sa America mga 2 months na and it happens na dito pala nagpapagaling ang kaniya noong dating kaibigan/business partner sa Pinas. Nagkita sila. Nagkumustahan at nagkwentuhan. Hanggang nabanggit ni Daddy ang tungkol sa akin at sa kung ano ang sitwasyon namin dito. And Tito John made an offer. Dahil hindi pa kaya ni Daddy na suportahan ako sa pag-aaral dahil bago pa lang siy
Dahil kay Jarren, unti-unti ko nang nagugustuhan ang buhay na mayroon ako dito. Akala ko puro lungkot na lang. Nasanay kasi ako na sobra akong inaalagaan ng mga magulang ko. Yung tipong bantay na bantay ako para masiguradong walang makakapanakit sa akin o may mangyayaring masama. Malungkot ako sa sitwasyon na mayroon kami ng pamilya ko ngayon. Yung tipong bigla na lang naging ganito na dati ay larawan kami ng isang masaya. Ang hirap kasing maging masaya kapag may sakit ang isa sa magulang mo. Mahirap yung araw-araw na hindi mo sila nakakasama at ang pinaka masakit ay alam mong araw-araw nakikipaglaban si Daddy sa kaniyang buhay. Buti na lang at may isang Jarren akong nakilala dito. Siya ang dahilan ng pagngiti ko. Siya ang inspirasyon ko para sipagin ako na pumasok sa University. Kahit bago ko pa lang siyang nakikilala alam ko kaagad na may mabuti siyang puso. Sana bukas magkita kami ulit. Kinabukasan, Ganoon pa din. Maaga akong gumising para mamili ng damit na susuotin. Maula
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "This is the first time I felt my heart beat so fast. I can't explain why I felt that way when that guy came and saved me." It sounds like i experienced a powerful feeling of gratitude and perhaps even attraction. Its uncommon. He's handsome and very gentleman. Ewan ko ba na sa kabila ng pangit na nangyari ngayong araw sa akin ay heto at nakukuha ko pang ngumiti mag-isa. Naiisip ko lagi ang guwapong mukha niya. Anong year na kaya siya? Anong course niya? gusto ko ulit siyang makita bukas! Nandito na ako ngayon sa bahay. katatapos ko lang maligo at magbihis. Ako lang ang tao dito sa bahay dahil nga nandoon si Daddy kasama ang mommy para sa kaniyang heart therapy. Nakatayo ako ngayon sa harapan ng salamin at nagsusuklay. Sinisipat kong maigi ang mukha ko sa repleksyon sa salamin. "Nagagandahan kaya siya sa akin?" pagkausap ko sa sarili sa harap ng salamin. Lumaki ako ng hindi naging malapit sa kahit sinong lalaki at never nagkaroon ng pagkakata
ANYA POINT OF YOU. "To be honest, I'm still struggling to adjust to life here in America. It's so different from the Philippines. There are so many things I'm not used to doing, like going to school alone. In the Philippines, I had a driver who would pick me up and drop me off after school, but now I have to drive myself. I miss Mommy's breakfast. In the Philippines, Mommy would cook for me before I went to school, but now I go to school on an empty stomach and rely on fast food for lunch." Going through a lot of changes, and it's understandable that I find it difficult to adjust. It's a big transition to move to a new country and adapt to a different culture. Kailangan kong kayanin ito dahil kinakaya nga ni Daddy yung sakit niya. Ano ba naman itong simpleng pag-aadjust? Oo. pinalaki akong spoled ni mommy at daddy pero hindi nila ako pinalaking mahina. Mag-aaral akong mabuti para masuklian ko ang lahat ng paghihirap nila sa akin. Palagi ko silang mamahalin at bibigyan ng karanga
Sa unang taon na pagsasama ni John at Leila bilang mag-asawa, larawan sila ng isang perpektong pamilya. Si John ay huminto sa pagtratrabaho at nag-focus sa kanilang pamilya. Isinantabi niya ang trabaho kapalit ng makasama ang kaniyang pamilya. Gusto kasi ni John na enjoyin ang buhay kasama ang mag-ina niya. Kagaya ngayon na isang taon na si Anya at nasa edad na kalikutan. Naglalakad na at palaging hinahabol ng kaniyang ina. Habang dumadaan ang araw ay palikot na nang palikot si baby Anya kaya naman doble alaga talaga ang ginagawa ng mag-asawa. Talagang todo bantay, palibhasa'y hindi pa nasusundan kaya naman spoiled talaga ang bata. Sa pangalawang taon naman ng pagsasama nila bilang mag-asawa, ganun pa din. Masaya pa rin ang kanilang pagsasama. #happywife lagi si Leila dahil hindi nagkukulang si John bilang padre pamilya. A good provider and sa gabi naman ay good pleasurer itong si John. Talagang hindi rin siya nagkukulang kay Leila. Halos gabi gabi niya itong inaangkin sa kama.
Finally, the long wait is over! Talagang tuloy na tuloy na ang kasalang JOHN & LEILA. Kinabahan man si John na baka hindi matuloy pero ngayon ay nagagawa na niyang ngumiti dahil narito na siya ngayon sa harap ng altar at pinapanood si Leila na mabagal na naglalakad patungo sa altar na kinatatayuan niya na nakasuot ng puting damit na pang kasal na animoy prinsesa sa ganda at haba. kumikinam ang mga beads at Crystal na siyang disenyo nito na lalong nagpaningning sa ganda ni Leila. Mangiyak-ngiyak si John. Mixed emotion. Hindi niya maipaliwanag ang saya na nararamdaman niya ngayon. Ganoon din si Leila, emosyonal siya ngayon dahil sa sobrang saya. Ilang hakbang na lang ay nasa altar na siya at tuluyan na silang mag-iisa ng lalaking pinaka mamahal niya. I never dreamed 'Cause I always thought that dreaming was for kids Just a childish thing And I could swear Love is just a game that children play And no more than a game 'Til I met you I never knew what love was 'Til I