Kabanata 1

Andrie

"YOU ARE grounded! No cellphone. No night out. No allowance. No car. Hindi ka gagalaw ng kahit na anong bagay na nasa paligid mo. Hindi ka pwedeng lumabas sa mansyon." Parang kulog na dumagundong ang galit kong boses sa loob ng opisina ko habang nasa harap ko si Candros.

Ilang sandali noong sumunod sila dito ni Cathy kay Pulahan at hindi na ako nagpaligoy ligoy pa. Nagpupuyos ako sa galit dahil sa katigasan ng ulo niya.

"B-But Ate---"

"Kung gusto mong magkapera at matustusan lahat ng pangangailangan mo magtrabaho ka sa farm o dito sa resort. You choose Candros." Masamang masama ang tingin ko sa kanya habang nakayuko siya habang ang dalawa pa naming kasama ay gan'on din. Si Cathy at Pulahan.

"Sinasagad mo ang pasensya ko kaya magmatigasan tayo ngayon." Asik ko pa. Tumayo ako at humarap kay Pulahan. "Bukas na bukas ipunin mo lahat ng tauhan at sisimulan kong ayusin ang kapalpakan ng tarantadong ito."

"Okay. Uuwi ba muna kayo sa mansyon? Ipapahanda ko ang kotse." Ani Pulahan.

"Go on."

Nang makalabas siya ay hinarap kong muli ang mga kapatid ko. "Uuwi tayo ngayon, lets go." Agad naman silang sumunod.

"Ate wala ka manlang bang pasalubong sa'kin?"

Malungkot na tanong sa'kin ni Cathy.

Magkakasabay kaming naglalakad at pinagtitinginan ng mga tao dito sa resort. Kahit papaano ay nawawala lahat ng stress ko sa trabaho dahil kasama ko ngayon ang mga kapatid ko. Inakbayan ko si Cathy at nakangiting ginulo ang buhok niya.

"Don't worry, Ate, will you a money para makabili ka ng gusto mo."

"Yehey, thank you ate. I love you so much."

Tuwang tuwa siyang humalik sa pisngi ko.

Naramdaman kong may yumakap sa bewang ko at nakita kong si Candros iyon.

"Ate sorry na, hindi ko naman sinasadya talagang hindi ko lang alam kung paano mamalakad dito si Ate Pulahan lang ang pinapabantay ko," tugon niya. Nakayakap silang dalawa pareho sa bewang ko at kahit simpleng bagay lang iyon ay kusang gumagaan ang pakiramdam ko dahil nasa tabi ko sila.

"Kahit anong sabihin mo grounded ka pa rin. Kailangan mong matuto sa lahat ng pagkakamali na nagawa mo." Seryosong tugon ko at tinapik ang balikat niya.

"Pero Ate bigyan mo rin ako ng pera wala ka ring pasalubong sa'kin, ang unfair naman kung si Cathy lang." Ungot niya pa.

"Eww Kuya, so gross ka ang laki mong tao pero umungot ka na prang girl. Mas matanda ka pa sa'kin pero kung mag-isip ka parang si budoy." Natatawang singit ni Cathy. Sinamaan siya ng tingin ni Candros.

Hinila nito ang buhok ng kapatid namin. "Ang epal mo talaga kahit kailan."

"Candros, wag mong sinasaktan ang kapatid mo," saway ko.

"Ako nga ate sinuntok mo para akong nakakita ng stars kasi naalog ang ulo ko," reklamo niya.

"Iyon ang nababagay sa mga tarantadong katulad mo," nakangising tugon ko.

Hanggang sa makarating kami sa labas ng resort ay panay ang bangayan ng dalawa at nakayakap pa rin sila sa'kin. Nakita ko ang Pagani Huayra kong sasakyan na iniwan sa mansyon. Kulay gray iyon at isa sa pinakaiingatan kong car collection. Nakangiting lumabas doon si Pulahan at ihinagis sa'kin ang susi.

"Namiss ka ng alaga mo."

"Ang dukha talaga nito pasimple pa siyang ipapakuha gusto lang naman gamitin." Nakangising tugon ko habang papasakay sa driver seat samantalang ang mga kapatid ko ay sa back seat.

"Gago ka buti nga kinuha ko at syaka hindi ako dukha naambunan ako ng pagyaman mo. Pakyo!" Inis niyang binuksan ang passenger seat at naupo roon.

"Whatever."

"Kaya wala kang jowa kasi dyan sa kasungitan mo."

"Jowa? What is it?" takang tanong ko.

Nagkatinginan sila ng mga kapatid ko at sabay sabay na nagtawanan habang ako ay salubong ang mga kilay na pinaandar ang sasakyan.

"Saang lupalop ka ba nagtago Andrie? Jowa means kasintahan, kadugdugan, karomansahan at mapakyohan."

"Tsk. Girlfriend?" Patanong iyon.

"Ate bakit girlfriend di ba dapat boyfriend kasi babae ka?" Takang tugon ni Cathy.

"Girlalu 'yang ate mo sa pisikal pero mani rin ang hanap niyan."

"Yang mga salita mo parang bakla." Puna ko.

Pulahan is Red Manansa, kasama ko na siya since the day I was born at magkasama kami in ups and downs of our lives. She's a boyish or lesbian like me, well I can say that I am a lesbian becuase never in my entire life that I am become attracted to a guy pero hindi rin naman ako attracted sa mga babae. Hindi ko alam kung anong tawag sa'kin.

"Tangna mo ginawa mo pa akong bakla lalaki 'to."

Nang makalabas kami sa premises ng resort ay tinahak na namin ang gitnang parte ng Isla kung saan matatagpuan ang mismong bayan. Nasa bukana ng Isla ang resort at nasa gilid iyon ng malawak na karagatan. Maraming mga punong kahoy kaming nadadaanan at lahat ng mga tao ay napapasunod ang tingin sa sasakyan namin.

Nang makadaan kami sa rice field ay lahat huminto sa ginagawa at yuko sa'min samantalang ako ay tuloy sa pagmamaniho papalapit sa lupain ng mansyon.

"Wag kang dumaan sa main entrance maraming tao doon dahil nagwewelga sa pasahod at patanim." Pagkuay sabi ni Pulahan.

Napatingin ako sa gawi ni Candros na agad namang nag-iwas ng tingin. Napapailing ako at sa mismong entrance ko kinabig ang monobela.

"Hindi matatapos ito kong hindi haharapin," tugon ko.

Medyo may kalayuan pa kami pero tanaw ko na ang mga taong nagkukumpulan sa malaking tarangkahan ng mansiyon. Malayo ang mismong bahay mula sa tarangkahan kaya alam kong hindi sila magtatangkang pumasok.

"Nandito na sila! Nandito na sila!" sigaw ng isang matanda.

Aligaga naman ang mga guard na nasa tarangkahan dahil sa dami ng tao. Lumapit sa'kin si Mang Danyo na siyang pinagkatiwalaan ko sa seguridad dito habang wala ako.

"Boss hindi po kayo makakadaan dito dahil hinaharangan nila ang entrance." Kabadong tugon nito ng makitang ako ang nagbukas ng salamin ng sasakyan sa passenger seat.

Tumango lamang ako at seninyasan si Pulahan na bumaba gan'on rin ang ginawa ko.

"Wag kayong bababa," utos ko sa mga kapatid ko.

"Yes, ate," sabay nilang sagot.

Gamit ang seryosong mukha ay humarap ako sa mga tao. Nanlaki ang mga mata nila at napaatras ng makita ako. Siguro'y hindi nila inaasahan ang pagdating ko. Naglakad ako papalapit sa kanila pero para silang mga tupang nagsiiwas sa tingin ko. Dahil sa paggigitgitan nila na makalayo sa'kin ay may natumbang isang lalaki.

"Aray ko po." D***g nito at bumagsak sa putikan na nasa harapan ko nauna ang mukha. Tumalsik ang putik na iyon sa sapatos ko.

"Mga tarantado bakit niya tinulak ang kapatid ko." Sigaw ng isang babae at nagkukumahog na tulungan ang kapatid niyang makabangon.

Hindi ko binigyang atensyon ang nagaganap sa harapan ko kahit na gusto kong sapakin ang lalaking dahilan kung bakit nadumihan ang sapatos ko. Ipinalibot ko ang tingin sa mga taong nasa harapan ko, walang sumalubong sa'kin ng tingin dahil lahat nalayuko.

"Sino ang presidente ng mga magsasaka?" tanong ko.

Bawat kategorya ng trabaho dito aa Isla De Kastilyo ay may kanya kanyang presidente para magsilbing tagapagsalita ng mga grupo nila dahil hindi agad maaccomodate kung lahat sila dudulog sa'kin kapag may problema.

Walang sumagot hanggang sa lumapit sa'kin si Pulahan at bumulong.

"Yong lalaking nasubsob sa putik ay si Tadeo Merandela, siya ang presidente sa pagsasaka at humahawak ng rice field at pataba sa mga pananim."

Agad namang nabaling ang tingin ko sa tinutukoy niyang lalaki. Pinupunasan ng kapatid nito ang putikan niyang mukha. Para siyang naiiyak na hindi maintindihan. Hinagod ko ito ng tingin mula ulo hanggang paa, nakasuot ito ng puting kamesa de chino na kulay putik na ngayon, itim na pantalon na nirilyo hanggang gitna ng binte, walang saplot sa paa tulad ng iba at may suot na sombrerong bori. Mataas siya at malaki ang katawan pero mukhang lampa.

Natigilan ito ng mapatingin sa'kin at tila napaso na nag-iwas dahil nagsalubong ang tingin namin.

"Tinatanong ko kung sino ang presidente niyo rito," pag-uulit ko pero ngayon may diin na ang bawat bigkas ko.

Napatingin sa lalaki ang lahat samantalang ito ay nanginginig na itinaas ang kamay.

"A-Ako p-po, Boss," kanda utal utal na sagot niya.

"Magpalit kayo ng presidente niyo ngayon din. Hindi nakapagtatakang nandito kayo ngayon dahil may mga reklamo kayo pero baka nasa presidente niyo ang pagkukulang kaya nagkakaproblema. Kailangan ko ng taong malakas ang loob para ipagtanggol ang grupo nya hindi 'yong nauutal sa simpleng tanong ko  lang. Hindi nararapat na maging pinuno ng grupo ang mahina ang loob at walang kakayahang isigaw ang karapatan nila." Tugon ko. Napasinghap ang lahat dahil doon at walang nakakibo maliban sa babaeng katapid ni Tadeo.

"Aba'y mawalang galang na po dahil hindi naman po talaga kayo kagalang galang hindi naman makatarungan ang desisyon niyo. Bumase lang kayo sa pagkautal paano kung natatakot lang talaga siya dahil para kayong demonyo." Asik ng babae. Nakasuot ito ng ball cap na patalikod, malaking t'shirt at jersey short. Titibo tibo.

"Allan tama na. Hindi tama ang asal mo." Saway ni Tadeo, kahit ang pananalita niya ay parang mga babaeng nasa panahon ni Rizal.

"Hindi, hindi ako titigil dahil mali 'yong tatanggalan kanng trabaho dahil lang nautal ka. Aba'y demonyo lang ang kayang gumawa n'on."

Imbes na maooffend ay ngumisi ako sa kanya.

"What is your name?" Bagkus ay tanong ko.

Salubong ang kilay niya. "Allany Merandela."

Tumango tango ako. "Ikaw ang papalit sa kapatid mo. Mas madada mas mabuti."

Napasinghap sila at alam kong kating kati na silang magbulong bulungan pero pinipigil nila dahil nakaharap pa ako.

"Hindi pwede 'yon dahil ako na ang presidente ng korporasyon sa palengke." Angal niya. I like her attutide dahil palaban siya at walang kinakatakutan.

"Then magpalit kayo."

"Hindi kaya ng kuya ko na magbuhat ng mga tunituniladang isda at mga gulay." Sagot niya pa habang ang kapatid niya ay pilit siyang sinasaway.

"Pwes, humanap kayo ng ibang papalit sa kanya."

"Ang sama mo!" sigaw niya at kulang nalamg ay lumabas ang mga litid sa leeg.

"I know." Ngumisi ako at namulsa. "Kapag nakahanap na kayo ng matatag na leader ay gumawa kayo ng presentation tungkol sa grupong kinabibilangan niyo at ang mga problema. I need it tomorrow para maayos ang lahat." Pagkatapos kong sabihin 'yon ay muli akong bumalik sa sasakyan kasunod si Pulahan.

Bumusina ako ng malakas at ilang ulit para tumabi sila. Masamang masama ang tingin sa'kin ni Allany habang ang kapatid niya ay mahinhin na pinipigilan siya. Napapailing ako. Ibang iba na talaga ngayon ang panahon, lalaki na ang kilos babae at ang mga babae na ang kilod lalaki. Sa panahon ngayon hindi na masasabing hindi kayang gawin ng mga lalaki ang gawain ng mga babae.

Mabilis namang binuksan ni Mang Danyo ang tarangkahan.

"Alam mo Ate magaling pong trabahador si Kuya Tadeo, magaling siyang gumamit ng mga feltilizer at gumawa. Graduate po siya ng Agriculture at matalino po siya 'yin nga lang ay medyo mahiyain kaya nauutal," imporma sa'kin ni Cathy.

"Tama Ate palaging maganda ang ani ng mga prutas, gulay at palay dahil sa mga organic feltilizer na gawa niya." Dagdag ni Candros.

"At nasaan ang mga perang nakukuha sa magagandang ani?" Sarkastiko kong tanong.

Napangiwi siya at napasimangot dahil alam niyang winaldas niya kaya hindi umabot sa'kin.

"Kahit gaano kagaling ang isang tao o katalino walang saysay 'yon kung walang kumpyansa sa sarili at walang diskarte. As they say, talo ng madiskarte ang taong matalino."

Ilang sandali pa ay nasa tapat na kami ng mismong mansyon. Napangiti ako kahit papa'no dahil at home na at home ako ng makapasok sa loob. Walang pinagbago ang lahat simula ng umalis ako. Ang masyon na ito ay pinaghalong Spaniard and modern design.

"Magandang hapon po Boss." Bati ng mga katulong na sumalubong sa'min. Wala akong mga dalang gamit kaya wala silang ginawa kundi ang sumunod sa bawat hakbang ko at maghintay ng utos.

"Maghanda kayo ng hapunan." Utos ko at nagsimula akong umakyat sa grand stair na papunta sa second floor kung nasaan ang silid ko.

"Ate sa labas lang ako mangangabayo ha?" paalam ni Cathy.

"Wag kang lalabas sa premises ng tarangkahan at mag-iingat ka." Sagot ko ng walang lingon.

"Ate ako---"

Pinutol ko agad ang sasabihin ni Candros.

"Tumulong ka sa paghahanda ng hapunan."

"Ate naman," angal niya.

"Sunod ka kung ayaw mong pat pag-aaral mo patigilin kita."

"Opo." Walang magawang sagot niya.

Tuluyan akong nagtungo sa silid ko at tumanaw sa veranda para makita ang kabubuan ng lupaing naipundar ko.