Chapter 6

Ang taas at hugis ng katawan ni Luna ay bahagyang naiiba sa kay Hailey, ngunit ang kanyang hitsura ay mas pino. Nakasuot siya ng masikip at eleganteng tradisyonal na damit, na nakatali ang kanyang buhok sa isang bun. Siya ay tumingin matikas at kaakit-akit, na may mahusay na iginuhit na pampaganda sa kanyang mukha.

Binigyan ni Luna si Hailey ng masamang tingin. "Ano bang meron sayo na gusto ko? Ano bang meron ka na wala ako?"

Napangiti si Hailey. “Sa katunayan, nasa iyo ang lahat. Maging ito ay isang kasintahan, katanyagan, kayamanan, o kahit na isang makapangyarihang patron, ano ang mayroon ako na maihahambing sa iyo? Ngunit may isang bagay na tiyak na hindi mo alam. Nag-iwan ng testamento ang amo."

“Isang kalooban?” Bumilis ang tibok ng puso ni Luna. Siya at si Annie ay naghanap kung saan-saan, ngunit hindi nila mahanap ang kasulatan sa tindahan. May mga koleksyon mula sa mga nakaraang yugto ng panahon na itinago ni Xavier Yates, at hindi rin nila mahanap ang mga iyon, at lahat ng ito ay pera.

“Anong ibig mong sabihin? Sinasabi mo bang nasa iyong mga kamay ang kalooban ng panginoon?"

"Bakit hindi mo hulaan?" Sinuri ni Hailey ang nakatutuwang ekspresyon ni Luna at saka kaswal na idinagdag, “Nga pala, nabalitaan kong engaged na kayong dalawa at handa nang ipagdiwang ang kasal sa loob ng isang buwan. Wala pa akong natatanggap na invitation." Paano nila pinayagan si Hailey na dumalo sa kasal at guluhin ito?

Marahil ay dadalo rin si Travis sa kasal bilang panauhin. Kahit sobrang busy, siguradong magpapadala siya ng representative, gaya ng ginawa niya sa engagement ceremony. Paano nila papayagan si Hailey na magbarge sa harap ng lahat ng mga VIP na iyon? Ano ang ibig sabihin ng lugar na ito, o ng mga koleksyong iyon, kumpara kay Travis Harvey?

Hangga't maaari nilang mapanatili ang isang makapangyarihang pigura tulad niya, hindi ba ang kaluwalhatian at kayamanan ay abot-kamay nila? Mabilis na tinitimbang ni Luna ang mga kalamangan at kahinaan sa kanyang isip, pagkatapos ay malamig na ngumuso, "Hindi ka namin tinatanggap sa aming kasal."

She continued, “Maraming dignitaryo ang dadalo sa kasal namin. At ikaw?” Tumingin si Luna kay Hailey na parang basura.

"Maaari kang ibahagi ang iyong kaalaman tungkol sa kalooban ng master." Kung ayaw mo, edi wag. Isa itong sinaunang lugar at mapanghamak na lugar. Noong nakaraan, binalaan kita na ang aking amo ay madaling durugin ka gaya ng pagdurog ng mga langgam. Kung gumagamit siya ng anumang taktika, lumayo hangga't maaari. Kung hindi, huwag mo akong sisihin sa pagtiyak na hindi ka maaaring manatili sa Holtbay City."

“Na-curious ako. Bakit eksaktong gusto ka ng boss mo?" interesadong tanong ni Hailey.

"Gusto ka ba niya dahil sinasadya mong ginamit ang boyfriend mo para magkaroon ng koneksyon sa akin at nakawin ang trabaho ko?" O nagnakaw ka ba ng trabaho ng ibang tao, sumali dito sa kumpetisyon, at nanalo, kinuha ang grand prize at katanyagan? Hindi kaya isa kang mapanlinlang, palihim, at tusong babae?

Humagalpak ng tawa si Luna, nakakatunog. Tinakpan niya ang kanyang bibig at sinabing, "Makinig ka sa sinasabi mo! Gaano ka kaya magselos? Kung totoo ang iyong pahayag, nahulog ka sa bitag. Wala nang iba pang maipakita kundi ang iyong kakulangan sa katalinuhan! Ano pa bang meron?"

"Hm, tama ka," sagot ni Hailey sa mahinahon at hindi nagmamadaling tono.

“Ang tanga ko talaga noon, kaya ngayon nagbago na ako. Natuto akong maging mas matalino. Sabihin sa akin kung gaano kahusay ang iyong amo, nang sa gayon ay matiyak niyang hindi maaaring manatili ang isang tao sa Holtbay City. Kung sasabihin ko ito sa kanya, hindi mo ba iniisip na madali niyang malalaman ang lahat ng iba pang mga bagay na nagawa mo sa nakaraan?"

“Dare ka?!” Sinamaan ng tingin ni Luna si Hailey, tila isang mabangis na hayop. Kung kaya lang ni Luna, dinudurog na niya ngayon si Hailey!

“Wala akong mawawala. Bakit ayaw ko?” Hindi nagpakita ng kahinaan si Hailey. Pumunta siya dito ngayon na may balak manggulo kay Luna.

Huminga ng malalim si Luna, at isa pa. Sinabi niya sa kanyang sarili na hindi na siya pangkaraniwan at hindi na niya kayang yumuko sa antas ng basurang nasa harapan niya. Sinabi niya, "Hailey, hindi gaanong makatuwiran para sa iyo na gawin ang alinman sa mga ito," na nagkukunwaring naiintindihan.

“Paano ito? Sa tingin mo ba inalis ko ang limelight sa iyo? Sa kasalukuyan, mayroong isang pagkakataon na maaari mong samantalahin upang mabawi iyon. Gusto ni Mr. Harvey na mag-organisa ng isang malaking classic design contest para sa akin. Kung nagmamakaawa ka sa akin, papayagan kitang makilahok. Gayunpaman, tandaan na ako ang nagbigay sa iyo ng pagkakataong ito.”

Natigilan si Hailey. "Anong malaking kompetisyon?"

Nanginginig ang mga labi ni Luna. Sa opinyon ni Luna, ipinakita sa ekspresyon ni Hailey na interesado siya. Hindi ba interesado si Hailey sa katanyagan at kayamanan? Bakit naramdaman niyang kailangan niyang magpakita ng ganitong kalunos-lunos na imahe?

“Ang Global International Design Awards Competition. Siyempre, hindi mo mapanalo ang espesyal na premyo, ngunit maaari ka pa ring makipagkumpetensya para sa unang premyo o kung ano pa man,” mariing pahayag ni Luna.

Huminga ng malalim si Hailey. Maaaring maniwala si Travis na siya ay tunay na mag-oorganisa ng isang makabuluhang kumpetisyon para sa kapakinabangan ng isang indibidwal tulad ni Luna, kahit na tinutukoy ang isang natatanging gantimpala sa likod ng mga saradong pinto. Ha! Talagang minaliit niya ang pagkakaibigan

sa pagitan nina Travis at Luna.

"Hindi ako interesado, at hindi ko gustong sumali," sabi ni Hailey.

“Wala akong balak magpakita ng sinseridad. Nais ko lang na mapanatili ang impormasyon na maaaring makapinsala sa iyo, na pumipigil sa iyong makapagpahinga ng mahimbing sa gabi. Iyon ay magdadala sa akin ng tunay na kagalakan.”

"Hailey, huwag mong pilitin ang kamay ko!" Galit na galit si Luna. Sa kabila ng suot na tradisyonal na kasuotan, naglaho ang dating eleganteng katauhan ni Luna.

Gumalaw ang mga labi ni Hailey. Ibinalik niya ang parehong mapang-asar na tingin na ipinakita sa kanya ni Luna noong una. “Luna, hiling ko sa inyo ni Annie ang mapalad na pagsasama hanggang kamatayan ang maghiwalay sa inyo. Idinadalangin ko rin na ang magiging asawa ng iyong makapangyarihang sponsor ay hindi na susunod sa iyo."

Galit na galit si Hailey sa "ikaw!" na hindi man lang siya makapagsalita. Malamig na ngumuso si Hailey, saka tumalikod para umalis sa opisina ni Luna at tinungo ang hagdan. Nakasalubong niya si Annie, na kagagaling lang sa labas. Sa sandaling bumalik si Annie at nalaman na dumating si Hailey, tumakbo siya sa hagdan at sumugod sa kanya.

"Hailey." Tumigil si Annie bago sumigaw, na may kumplikadong halo ng emosyon na umiikot sa kanyang dibdib.

Napatigil lang sa paglalakad si Hailey nang makita si Annie. Tinatrato niya siya na parang hangin, na parang wala siyang nakita.

Habang naglalampasan ang dalawa, walang kamalay-malay na inabot ni Annie ang braso ni Hailey. Magsasalita pa sana siya ng may narinig siyang boses mula sa itaas.

“Annie!”

Agad siyang kumalas sa pagkakahawak.

Nakatakas si Hailey. Para sa kanya, kahit sabihin ang salitang "Annie" ay nadudumi siya!

Sa opisina ni Luna sa itaas na palapag ng Cirrus Bordado, unang pinalo ni Luna si Annie. Matapos mailabas ang kanyang galit, sinisiyasat ni Luna ang hindi epektibong si Annie at pagkatapos ay biglang umakyat upang itapon ang basura sa tabi ni Hailey.

Sa pag-iisip na iyon, agad siyang nagkunwaring ganap na hindi komportable at sinabi kay Annie, "Ang walanghiyang Hailey na iyon ay hindi maaaring manatili." Kung siya ay buhay, hindi tayo magkakaroon ng kapayapaan. Kunin mo ang kotse at saktan mo siya ngayon."

Nagulat si Annie. Noon pa man ay alam niyang malupit si Luna, ngunit hindi niya akalain na magiging ganito kalupit si Luna. "Hindi, labag iyon sa batas."

“Anong batas?” Galit na saway ni Luna sa kanya.

“Traffic accident lang! Sa karamihan, kailangan mo lang magbayad ng pera! Bilisan mo na. Hindi sila maaaring maging hindi epektibo na hindi nila matatapos ang isang maliit na gawain, tama ba?"

Walang magawa si Annie kundi sundin ang sinabi ni Luna. Siya at si Luna ay naging kasabwat sa parehong krimen mula noong araw na iyon, at ngayon ay napapailalim sila sa mga kahihinatnan nito.

None of them could be fair alone, naglakad-lakad si Hailey sa gilid ng kalsada, patungo sa hintuan ng bus. Habang naglalakad ay naiisip niya ang kompetisyong binanggit ni Luna. Sa sandaling iyon, bigla niyang narinig na may sumigaw, "Mag-ingat!"