Mag-log inShare
Kabanata 7
Kaugnay na kabanata
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 8
Narinig ko ang mga sinabi ni Steven, wala akong naramdaman. Walang galit, walang lungkot—wala lang.Ito ay totoo. Sa sandaling tumigil ka sa pagmamahal sa isang tao, ang kawalang-interes na lang ang natitira."Steven, mahigit sampung beses kitang tinawagan noong araw na iyon, at tinanggihan mo ang bawat tawag ko," malamig kong sabi. "At anong ginagawa mo noong mga panahong iyon? Oh, naalala ko na. Nakikipaghalikan ka kay Melanie."Nakatayo sa malapit, inosenteng kumurap si Melanie at lumapit na may hawak na baso ng red wine.Matamis niyang sinabi, "Anya, hindi ko talaga alam na ganoon ka-urgent ang sitwasyon mo noon. Hindi mo ba mapapatawad si Steve?"Tignan mo—kakahiwalay mo lang sa kanya at nakahanap ka na agad ng kapalit. Pero hindi katulad mo, laging nasa iyo ang puso ni Steve. Let's let bygones be bygones. Hinayaan ko na ‘yon."Lumingon ang lahat sa akin, naghihintay ng reaksyon ko.Kinuha ko yung baso sa kamay niya tapos... ibinuhos ko ito ng diretso sa ulo niya.Ang red
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 1
Hinimas ko ang aking tiyan, masakit pa rin dahil nakunan ako at naisip, I'm sorry, little one. Dumating ka sa maling oras.'Sa paglunok ng pisikal at emosyonal na sakit, ni-replay ko ang video ni Melanie Jacobson. Napuno ang screen ng kanyang namumulang pisngi, kumikinang na mga mata, at nag-uumapaw na pagmamahal. Sa ibaba, dumagsa na ang mga komento.[Nandoon ako! I swear, si Steven at Melanie ay totoong nag-french kiss!][Wow! Steven's got moves. Hindi kataka-taka na parang nataranta siya. Nakita mo ba ang mukha ni Lanie?][Ang galing parin: ang mga babae sa labas ay mas matamis ang amoy kaysa sa asawa sa bahay!]Natapos ang video nang sa wakas ay naghiwalay sila, pagkatapos ng pakiramdam na parang magpakailanman.Mas marami pang mapanuksong komento ang nakita ko, at piling sinagot ni Melanie ang ilan.Melanie: [Come on guys, wag na kayong mag-umpisa ng chismis! Magkaibigan lang kami ni Steve—good pasl!]Melanie: [Ituloy mo ang pagsasabi ng ganyan, at baka magalit si Roly-P
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 2
Tama, pitong taon kaming nag-date ni Steven at limang taon na kaming kasal.Noong nasa school, halos usap-usapan sa campus ang paghahanap ko sa kanya.Pagkatapos magpakasal, lumipat kami sa hindi nagamit na villa ng aking mga magulang.Ibinigay ko ang aking ipon para tulungan siyang magsimula ng negosyo, at ginawa ng aking ama ang lahat ng kanyang makakaya para maging matagumpay ito.Sa loob ng limang taon, si Steven ang naging hinahanap na Mr. Cobham .Sa aming kasal, nanumpa siya sa harap ng lahat, "Anya, I swear to love and cherish you forever."Naniwala ako sa kanya kaya tahimik akong umalis sa spotlight, binigyan siya ng buong kontrol sa kumpanya.Gayunpaman, ang kanyang bagong nahanap na kayamanan ay nagdala ng kanyang crush sa high school, si Melanie, na kinuha niya bilang kanyang personal assistant.Dati, baka nagtampo ako, napasigaw, o napaiyak. Sa tuwing gagawin ko, minamaliit ako ni Steven, pinagagalitan ako sa pagiging di makatwiran at insecure.Ang hindi niya alam
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 3
Biglang naputol ang tali sa isip ko. Sa sandaling iyon, naging malinaw ang lahat.Ang pitong taong pag-ibig ay hindi kayang makipagkumpitensya sa isang matamis na pangungusap mula kay Melanie.Parang naubos ang kaluluwa ko sa katawan ko. Dahil sa pagod, napahiga ako sa kama at nakatulog ng mahimbing.Pagkagising ko kinaumagahan, sa inaasahan, wala pa rin si Steven sa bahay.Kumulo ang tiyan ko, kaya binuksan ko ang aking telepono at naghanap ng restaurant na gusto kong subukan. Kung hindi mabusog ang puso ko, atleast mabubusog ang tiyan ko.…Pagkatapos kong magmaneho papunta sa restaurant, pumasok ako at nanlamig.Nandoon sila—sina Steven at Melanie—na nakasandal sa isa't isa, parang isang pares ng love-struck na mga teenager.Una akong napansin ni Steven, umasim ang ekspresyon sa iritasyon."Anya, ini-stalk mo ba ako ngayon?" Matalas ang boses niya, nakaka-cut. "Gaano ka kaawa-awa?"Napabuntong-hininga ako, pagod na magsalita. Parang isang malupit na biro na kailangan kong
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 4
Pagdating ko sa bahay ng mga magulang ko, mukhang nagulat ang tatay ko at nagtanong, "Sweetheart, bakit napauwi ka dito?"Napayuko ako, walang sinasabi.Nagdilim ang mukha ng nanay ko nang mapansin ang namumugto kong mga mata."Annie," tanong niya, "Sabihin mo sakin—sinaktan ka ba ni Steven?"Isang bukol ang nabuo sa aking lalamunan, at pinigilan ko ang mga luha."Mom, Dad... Niloko ako ni Steven. Gusto ko makipaghiwalay," sabi ko.Hinila ako ng aking ina sa isang mahigpit na yakap, nanginginig ang kanyang boses. "Kung ganoon, edi gagawin natin ‘yan. Kung nakapagdesisyon ka na, susuportahan ka namin."Bumalik sa dati kong kwarto, napansin kong naka-silent ang phone ko.Dose-dosenang mga hindi nasagot na tawag ang lumiwanag sa screen.Bago ko pa sila mapansin, nag-ring ulit ang phone.Galit na boses ni Steven ang tumahol sa kabilang dulo, "Anya, nasaan ka? Sa tingin mo ba kalokohan lang ang divorce? Bibigyan kita ng isang oras para makabalik dito! Mayroon ka pang 59 minutes...
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 5
Matagal kong tinitigan ang litrato, nawala sa pag-iisip.Tahimik na lumapit si mama, tinapik ang balikat ko. “ Annie, ang anak ni Tracy na si Liam ay kakabalik lang sa bansa. Tara kumain tayo ng magkakasama."Nag-alinlangan siya, tinitigan ako ng malapitan.Alam ko kung ano ang sinusubukan niyang gawin—ipakilala mo ako sa isang taong sa tingin niya ay magiging mabuting kapareha.Nag-aalala siyang tatanggihan ko ang ideya nang tahasan, dahil sa panghabambuhay kong paninindigan bilang tagapagtaguyod para sa "libreng pag-ibig."Binigyan ko siya ng isang mahinang ngiti na hindi mabasa. "Okay."Siguro dahil sa pagkakasala—alam kong nagdulot pa rin ako ng pag-aalala sa aking mga magulang kahit na nasa tamang edad na ako. O marahil ay napagtanto ko na ang aking panlasa sa mga lalaki ay napakahirap.Ang "tunay na pag-ibig" na pinaniniwalaan ko ay naging isang pagkukunwari. Marahil ang pag-ibig na binuo sa ibinahaging mga halaga at pantay na katayuan ay magtatagal.Nagliwanag ang aking
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 6
Sa aking narinig, isang alon ng pagkasuklam ang bumalot sa akin.Naalala ko ang isang partikular na araw nang sabihin ni Steven na gusto niya ng barbecue ribs. Dahil sa matinding sikat ng araw, bumili ako ng mga sariwang ribs at naghanda ng isang magandang plato ng malagkit, masarap na pagkain, at inihatid ito sa kanyang opisina.Tuwang-tuwa ako, umaasang matitikman niya ang luto ko. Sa halip, pinadalhan ako ni Melanie ng larawan ng kanyang "puppy" na kumakain ng ribs.Melanie: [Anya, ayaw ni Steve ng maalat. Bawasan mo ng asin sa susunod, okay?]Masakit ang alaala, ngunit habang tinitingnan ko ang gulong-gulong lalaki sa harapan ko, ang tanging naramdaman ko ay pang-aalipusta.Natuwa si Steven sa kilig sa paghabol kay Melanie, sa kanyang mapaglarong alindog at sa emosyonal na pagpapatunay na iniaalok niya. Ngayon, gusto niya ang kaginhawaan at nang maaasahan na ibinigay ko noon.Gusto niya ito sa dalawang paraan.Sa kasamaang palad, ang mundo ay hindi gumagana nang ganoon.Mal
Pinakabagong kabanata
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 8
Narinig ko ang mga sinabi ni Steven, wala akong naramdaman. Walang galit, walang lungkot—wala lang.Ito ay totoo. Sa sandaling tumigil ka sa pagmamahal sa isang tao, ang kawalang-interes na lang ang natitira."Steven, mahigit sampung beses kitang tinawagan noong araw na iyon, at tinanggihan mo ang bawat tawag ko," malamig kong sabi. "At anong ginagawa mo noong mga panahong iyon? Oh, naalala ko na. Nakikipaghalikan ka kay Melanie."Nakatayo sa malapit, inosenteng kumurap si Melanie at lumapit na may hawak na baso ng red wine.Matamis niyang sinabi, "Anya, hindi ko talaga alam na ganoon ka-urgent ang sitwasyon mo noon. Hindi mo ba mapapatawad si Steve?"Tignan mo—kakahiwalay mo lang sa kanya at nakahanap ka na agad ng kapalit. Pero hindi katulad mo, laging nasa iyo ang puso ni Steve. Let's let bygones be bygones. Hinayaan ko na ‘yon."Lumingon ang lahat sa akin, naghihintay ng reaksyon ko.Kinuha ko yung baso sa kamay niya tapos... ibinuhos ko ito ng diretso sa ulo niya.Ang red
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 7
Hindi nagtagal, natanggap ko ang mga text ni Melanie.Melanie: [Huwag mong isipin na maaari mong gamitin ang divorce bilang banta para nakawin ang pag-mamahal ni Steve!]Melanie: [Mahal niya ako. Ang kumpanya ni Steve, ang kanyang pera, ang kanyang bahay—lahat ay magiging akin.]Melanie: [Magiging asawa na ako ng amo ko!]kalmadong sagot ko sa kanya.Anya: [Well, ang totoo, mistress ka lang.]Sumagot naman ni Melanie.Melanie: [Ang hindi lang niya mahal ay ang maybahay.]Oh, ang kawawang tanga. Hindi niya siguro alam na nasa pangalan ko ang bahay.Tungkol sa kumpanya... Gumawa ako ng group chat kasama ang ilang pinagkakatiwalaang dating kasamahan mula sa dati kong pinagtatrabahuan—yung mga may kakayahan at maaasahan.Sinabi ko sa kanila ang tungkol sa aking bagong venture at nag-extend ng imbitasyon. Magiging pareho ang suweldo, at ang mga komisyon ay magiging mas maganda.Ang tugon nila ay maganda.[Anya, tama na ang kaguluhang dulot ng babaeng dinala ni Mr. Cobham !][Si
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 6
Sa aking narinig, isang alon ng pagkasuklam ang bumalot sa akin.Naalala ko ang isang partikular na araw nang sabihin ni Steven na gusto niya ng barbecue ribs. Dahil sa matinding sikat ng araw, bumili ako ng mga sariwang ribs at naghanda ng isang magandang plato ng malagkit, masarap na pagkain, at inihatid ito sa kanyang opisina.Tuwang-tuwa ako, umaasang matitikman niya ang luto ko. Sa halip, pinadalhan ako ni Melanie ng larawan ng kanyang "puppy" na kumakain ng ribs.Melanie: [Anya, ayaw ni Steve ng maalat. Bawasan mo ng asin sa susunod, okay?]Masakit ang alaala, ngunit habang tinitingnan ko ang gulong-gulong lalaki sa harapan ko, ang tanging naramdaman ko ay pang-aalipusta.Natuwa si Steven sa kilig sa paghabol kay Melanie, sa kanyang mapaglarong alindog at sa emosyonal na pagpapatunay na iniaalok niya. Ngayon, gusto niya ang kaginhawaan at nang maaasahan na ibinigay ko noon.Gusto niya ito sa dalawang paraan.Sa kasamaang palad, ang mundo ay hindi gumagana nang ganoon.Mal
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 5
Matagal kong tinitigan ang litrato, nawala sa pag-iisip.Tahimik na lumapit si mama, tinapik ang balikat ko. “ Annie, ang anak ni Tracy na si Liam ay kakabalik lang sa bansa. Tara kumain tayo ng magkakasama."Nag-alinlangan siya, tinitigan ako ng malapitan.Alam ko kung ano ang sinusubukan niyang gawin—ipakilala mo ako sa isang taong sa tingin niya ay magiging mabuting kapareha.Nag-aalala siyang tatanggihan ko ang ideya nang tahasan, dahil sa panghabambuhay kong paninindigan bilang tagapagtaguyod para sa "libreng pag-ibig."Binigyan ko siya ng isang mahinang ngiti na hindi mabasa. "Okay."Siguro dahil sa pagkakasala—alam kong nagdulot pa rin ako ng pag-aalala sa aking mga magulang kahit na nasa tamang edad na ako. O marahil ay napagtanto ko na ang aking panlasa sa mga lalaki ay napakahirap.Ang "tunay na pag-ibig" na pinaniniwalaan ko ay naging isang pagkukunwari. Marahil ang pag-ibig na binuo sa ibinahaging mga halaga at pantay na katayuan ay magtatagal.Nagliwanag ang aking
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 4
Pagdating ko sa bahay ng mga magulang ko, mukhang nagulat ang tatay ko at nagtanong, "Sweetheart, bakit napauwi ka dito?"Napayuko ako, walang sinasabi.Nagdilim ang mukha ng nanay ko nang mapansin ang namumugto kong mga mata."Annie," tanong niya, "Sabihin mo sakin—sinaktan ka ba ni Steven?"Isang bukol ang nabuo sa aking lalamunan, at pinigilan ko ang mga luha."Mom, Dad... Niloko ako ni Steven. Gusto ko makipaghiwalay," sabi ko.Hinila ako ng aking ina sa isang mahigpit na yakap, nanginginig ang kanyang boses. "Kung ganoon, edi gagawin natin ‘yan. Kung nakapagdesisyon ka na, susuportahan ka namin."Bumalik sa dati kong kwarto, napansin kong naka-silent ang phone ko.Dose-dosenang mga hindi nasagot na tawag ang lumiwanag sa screen.Bago ko pa sila mapansin, nag-ring ulit ang phone.Galit na boses ni Steven ang tumahol sa kabilang dulo, "Anya, nasaan ka? Sa tingin mo ba kalokohan lang ang divorce? Bibigyan kita ng isang oras para makabalik dito! Mayroon ka pang 59 minutes...
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 3
Biglang naputol ang tali sa isip ko. Sa sandaling iyon, naging malinaw ang lahat.Ang pitong taong pag-ibig ay hindi kayang makipagkumpitensya sa isang matamis na pangungusap mula kay Melanie.Parang naubos ang kaluluwa ko sa katawan ko. Dahil sa pagod, napahiga ako sa kama at nakatulog ng mahimbing.Pagkagising ko kinaumagahan, sa inaasahan, wala pa rin si Steven sa bahay.Kumulo ang tiyan ko, kaya binuksan ko ang aking telepono at naghanap ng restaurant na gusto kong subukan. Kung hindi mabusog ang puso ko, atleast mabubusog ang tiyan ko.…Pagkatapos kong magmaneho papunta sa restaurant, pumasok ako at nanlamig.Nandoon sila—sina Steven at Melanie—na nakasandal sa isa't isa, parang isang pares ng love-struck na mga teenager.Una akong napansin ni Steven, umasim ang ekspresyon sa iritasyon."Anya, ini-stalk mo ba ako ngayon?" Matalas ang boses niya, nakaka-cut. "Gaano ka kaawa-awa?"Napabuntong-hininga ako, pagod na magsalita. Parang isang malupit na biro na kailangan kong
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 2
Tama, pitong taon kaming nag-date ni Steven at limang taon na kaming kasal.Noong nasa school, halos usap-usapan sa campus ang paghahanap ko sa kanya.Pagkatapos magpakasal, lumipat kami sa hindi nagamit na villa ng aking mga magulang.Ibinigay ko ang aking ipon para tulungan siyang magsimula ng negosyo, at ginawa ng aking ama ang lahat ng kanyang makakaya para maging matagumpay ito.Sa loob ng limang taon, si Steven ang naging hinahanap na Mr. Cobham .Sa aming kasal, nanumpa siya sa harap ng lahat, "Anya, I swear to love and cherish you forever."Naniwala ako sa kanya kaya tahimik akong umalis sa spotlight, binigyan siya ng buong kontrol sa kumpanya.Gayunpaman, ang kanyang bagong nahanap na kayamanan ay nagdala ng kanyang crush sa high school, si Melanie, na kinuha niya bilang kanyang personal assistant.Dati, baka nagtampo ako, napasigaw, o napaiyak. Sa tuwing gagawin ko, minamaliit ako ni Steven, pinagagalitan ako sa pagiging di makatwiran at insecure.Ang hindi niya alam
Isang Halik? Hiwalay na! Kabanata 1
Hinimas ko ang aking tiyan, masakit pa rin dahil nakunan ako at naisip, I'm sorry, little one. Dumating ka sa maling oras.'Sa paglunok ng pisikal at emosyonal na sakit, ni-replay ko ang video ni Melanie Jacobson. Napuno ang screen ng kanyang namumulang pisngi, kumikinang na mga mata, at nag-uumapaw na pagmamahal. Sa ibaba, dumagsa na ang mga komento.[Nandoon ako! I swear, si Steven at Melanie ay totoong nag-french kiss!][Wow! Steven's got moves. Hindi kataka-taka na parang nataranta siya. Nakita mo ba ang mukha ni Lanie?][Ang galing parin: ang mga babae sa labas ay mas matamis ang amoy kaysa sa asawa sa bahay!]Natapos ang video nang sa wakas ay naghiwalay sila, pagkatapos ng pakiramdam na parang magpakailanman.Mas marami pang mapanuksong komento ang nakita ko, at piling sinagot ni Melanie ang ilan.Melanie: [Come on guys, wag na kayong mag-umpisa ng chismis! Magkaibigan lang kami ni Steve—good pasl!]Melanie: [Ituloy mo ang pagsasabi ng ganyan, at baka magalit si Roly-P
