Share

Isang CEO Pala Ang Forever Ko
Isang CEO Pala Ang Forever Ko
Author: eZymSeXy_05

Naudlot Na Kasal

Author: eZymSeXy_05
last update Huling Na-update: 2022-05-09 18:05:36

NANGINGINIG ang aking mga tuhod habang nakatayo ako at tinatanaw ang papalayong bulto ng lalaking nangako saakin ng walang hanggang na pag-ibig.

Kaya't wala sa sariling hinayaan ko lang na pumatak ang masasaganang luha sa aking pisngi hanggang sa tuluyan nang lumabo ang aking paningin at hindi ko na nga maaninag pa si Jordan.

"Hoy, Samantha! Babalatan ko talaga ng buhay ang Jordan na ‘yon kapag nagkita ulit ang landas namin!" Gigil na sambit ng matalik kong kaibigan na si Nicole. Siya rin sana ang maid of honor ko.

"Aba, isipin mo huh...grabe ang kahihiyan na idinulot niya sa'yo! At saka sayang din ang ginastos niya. Ang bongga pa naman sana nito'ng simbahan oh. Akalain mo 'yon dito ka dapat ikakasal sa pinakamaganda at pinakamalaking simbahan sa Makati. Tapos bigla lang mauudlot." Patuloy pa rin sa pagdaldal si Nicole at wala man lang itong pakialam sa paligid kahit pa nga pinagtitinginan na siya ng mga tao.

"Ang tanga talaga niyan ni Jordan! Ni-hindi man lang siya nanghinayang sa anim na taon niyong relasyon pati na rin sa pang miss universe mong beauty. Naku! Mapapatay ko talaga siya!" Giit pa ni nito.

Sa halip na sawayin siya sa kanyang mga sinasabi ay hinayaan ko na lamang ito. Nagmamadaling naglakad ako palabas ng simbahan. Hinubad ko na rin ang sapatos kong four inches ang takong. Maging ang lahat ng naroon ay hindi ko na rin pinansin lalo pa't alam kong ako ang pinagbubulungan nila.

"Hoy Sam! Sandali nga! Hintayin mo naman ako!" Malakas na hiyaw ni Nicole, ngunit hindi ko man lang ito nagawang lingunin.

Nagtuloy-tuloy lang ako hanggang sa masalubong ko ang bestfriend ni Jordan na siya rin sana’ng magiging best man sa kasal namin..

"Oh, Sam...what happen?" Anang lalaki. Bakas sa tinig nito ang labis na pag-aalala.

Hindi ko siya sinagot. Dire-direstso lamang ako sa paglalakad, ngunit hindi ko inaasahan'g susundan niya pa pala ako.

"Hey! What's wrong?" Gulat akong napalingon nang maulinigan kong muli ang kanyang tinig. ''Ano ba'ng nangyari? Where is Jordan? Akala ko ba ngayon ang kasal niyo ng kaibigan ko?" Sunud-sunod na tanong nito saakin.

"Sir Iñigo, iniwan niya na ako!" Hindi ko na napigilan pa ang emosyon na kanina ko pa'ng kinikimkim. Kaagad ko siyang niyakap at walang pag-aalinlangan na umiyak ako sa kanyang dibdib.

Maya-maya lang ay dahan-dahan niyang kinalas ang mga braso kong nakayakap sa kanya at pagkatapos ay nakangiwing tumingin saakin.

"Yong damit ko ba't idinamay mo sa problema mo?" reklamo nito habang nandidiring itinuturo ang nabasa'ng bahagi ng kanyang damit.

"So-sorry na sir." Nakangusong paghingi ko ng paumanhin. "Kasalanan mo rin naman kasi 'yan eh. Kung hindi ka dumating eh 'di sana'y hindi ikaw ang napili kong iyakan at singahan ng uhog." Animo'y isa akong bata na sinisisi siya.

"So, kasalanan ko pa pala? Ako na nga ang tumulong sa'yo para gumaan ang pakiramdam mo ngayon eh!" dagdag pa nito.

"Eh 'di thank you na lang Sir Iñigo Bartolome! Ang arte mo naman! Siguro magkasabwat kayo ng kaibigan mo!" Puno ng pagdududang pinandilatan ko pa ito ng mata.

"Hoy, Samantha Dimaguiba, ayusin mo nga 'yang pananalita mo! Dahil wala akong alam sa sinasabi mo! Huwag mo nga akong idamay sa kalokohan ni Jordan! Magkaiba kami no'n!" Gigil niyang pahayag bago ako tinalikuran.

"Hala! Nagalit yata sa'kin si Sir Iñigo!" Wala sa sariling naibulalas ko. Agad rin akong napalingon nang marinig ko naman ang boses ng aking kaibigan.

"Sam, nandito ka lang pala eh! Kanina pa kaya kita hinahanap!" Hinihingal na reklamo ni Nicole matapos akong yakapin.

"Sorry, nawala ako sa sarili matapos akong iwanan kanina ni Jordan eh." Nakayukong tugon ko.

"Naku, mabuti pa umuwi na tayo. Mag-beauty rest na lang tayo tutal naman ay wala na rin naman'g pag-asang matutuloy pa ang kasal ninyo ng lintik na Jordan na iyon." Anang kaibigan ko na ngayon ay magkakrus pa ang dalawang braso habang sunud-sunod ang ginawang pag-irap.

"Siya nga pala Sam, natanaw ko kanina na galing rito 'yong kaibigan ng groom mo ah. Ano 'yon dumidiskarte na agad sa'yo?" Pangungulit pa nito.

"Hoy! Tumigil ka nga! Ang dumi niyang isip mo eh!"

"Sus, ako pa tuloy huh! Eh anong ginawa no'n sa'yo kanina? Nakita kong nakayakap ka sa kanya ah."

"Wala nga! Nag-usap lang kami."

"Talaga ba? Naku, siguraduhin mo lang Sam. Remember, broken hearted ka ngayon. Kaya please lang huwag mo muna'ng pairalin 'yang kagagahan mo! Bawal muna'ng lumandi at magtiwala ng basta-basta lang."

"Hay naku, walang malisya 'yon! At saka kaibigan 'yon ni Jordan! Siguro naman walang masama kong sabihin ko sa kanya ang ginawa ng kaibigan niya." Katwiran ko pa.

"Tss, ewan ko sa'yo!Concern lang naman ako sa beauty mong iniwanan!" nakairap niyang sambit.

"Kumalma ka nga!" naiinis na singhal ko sa kanya.

"Hmm...okay. Sabi mo eh!" Napipilitan'g pag-sang-ayon nito. "Tara na uuwi na lang tayo." Nagpatiuna na ito sa sasakyan kaya't bubulong-bulong na sumunod na lang din ako.

"Hoy! Ano nga ba kasi ang pinag-usapan niyo kanina ni sir pogi?" Akala ko pa naman ay okay na ang tungkol sa bagay na iyon, subalit hindi pa rin pala. Patuloy niya akong kinulit sa loob ng sasakyan kaya't naiinis na tinarayan ko ito.

"Puwede ba Nicole, manahimik ka nga muna! Ang gulu-gulo ng isip ko ngayon oh! " Naiiritang singhal ko sa kanya.

"Sus, napaka-sensitive." Reklamo pa nito.

Sa halip na kumibo pa ay itinuon ko na lang sa labas ang aking atensiyon at hanggang sa makarating na kami sa bahay ay tahimik lang akong dumiretso sa aking silid. Subalit nanatili lamang akong nasandal sa hamba ng pintuan nitong silid ko kaya’t dinig na dinig ko ang kanilang pag-uusap sa sala.

"Tingnan mo 'yon. Paniguradong magluluksa na 'yon sa ginawa ng kanyang hudas na groom!" Pabulong na saad ni Nicole ngunit hindi iyon nakaligtas sa aking pandinig.

"Ano'ng nangyari sa kaibigan natin? Kumusta nga pala ang wedding no'n?" dinig kong sabad ni Lesley na ngayon ay kakarating lang galing Paris. Mabuti na lang talaga at hindi ito um-attend sa wedding ko, dahil masasayang lang ang oras at panahon nito.

"Naku, ang malas ng kaibigan natin! Nabiktima ng budol-budol niyang groom." Pagkukuwento rito ni Nicole.

"Ano?" gulat na tanong ni Lesley. "Paanong nabudol? Na-nasaan si Jordan?" Patuloy na usisa nito.

"Ewan ko kung nasaan. Basta kanina sumulpot sa simbahan, palihim na nag-sorry kay Sam, tapos nagmamadali ng umalis." Ani Nicole."Eh ikaw, ba't nandito ka? Akala ko ba hindi ka makakauwi ng Pilipinas kasi sabi mo may fashion show na magaganap ngayon'g araw na ito sa Paris."

"Huh? Eh, ano kasi...na-na-cancelled. Oo, na-cancelled 'yong fashion show at pina re-schedule na lang. So, baka one of these days ay babalik din ako doon."

"Okay. Mapera ka pala. Marami kang pambayad sa plane ticket!" Ani Nicole na kahit hindi ko nakikita ay batid kong nakairap na naman ito.

"So ano, hindi man lang ba natin iko-comfort si Sam?" Anang boses ni Lesley.

"Eh, anong gagawin natin, samahan siya sa kuwarto at maki-duet tayo sa pagngalngal niya?" Puno ng iritasyon sa tinig ni Nocole. "Kung ako 'yan sa club ako didiretso eh. Magsi-celebrate pa ako do'n."

Mas lalo pa nitong nilakasan ang kanyang tinig. Marahil ay sinasadya niya iyon para lumabas ako ng silid.

"Naku, grabe ka naman! Ang harsh mo naman sa kaibigan natin." Saway rito ni Lesley.

Hindi rin ako nakatiis. Lumabas nga ako at nilapitan sila.

"Sa tingin ko tama ka nga Nicole. Mabuti pa siguro lumabas tayo at mag-enjoy na lang." Walang buhay na suhestiyon ko sa kanila.

"Sabi ko na sa'yo Sam eh!" Tumitiling sigaw ni Nicole. Kapagkuwa'y sinugod ako nito ng mahigpit na yakap.

"Tara na dali!" dagdag pa ni Nicole na halos kaladkarin na ako nito palabas ng kanyang bahay.

"Hindi ako sasama. Pagod ako sa biyahe eh." Ani Lesley na siyang ipinagtaka namin.

"Huh? Hindi puwede 'yon. Akala ko ba dadamayan niyo ako." Mas lalo lang nadagdagan ang sama ng loob ko.

"Sam, sorry talaga. Promise babawi ako next time. Sadyang-"

"Oops...tama na ang pag-eexplain." Pagpigil ni Nicole sa iba pang sasabihin ni Lesley. "Sam,huwag na lang natin pilitin ang ayaw!" sarkastikong dagdag pa nito.

Sabay namin'g tinalikuran si Lesley. Madalas kasi ay may pagka-kill joy at kuripot itong kaibigan namin kaya minsan ay naaasar kami sa kanya lalo na kapag may perang involve sa mga naiisipan namin'g gawin ni Nicole.

Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
missXmaam
familiar ang Jordan teaaa. HAHAHHAHA
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Pagkapahiya

    "NASAAN na ba si Francis? Oorder pa tayo ng isang bucket eh!" ani Nicole na humahaba na ang leeg kakatanaw sa kaibigan namin’g bakla na siyang may ari ng bar na ito.“Hoy, tama na! Nakadalawang bucket na tayo oh, baka hindi na tayo makauwi." protesta ko."Girl, kailan ka pa tumanggi sa alak? Huwag ka nga'ng pakimerot diyan at baka sabunutan kita!" maarteng wika ni Nicole. “Grabe ka naman saakin, Iniisip ko lang naman ang kalagayan natin eh uuwi pa tayo.” Nakairap kong saad."Hoy Sam, huwag ka nga'ng duwag diyan! Ano tayo teenager? Hello...we're both twenty five years old na. Kayang-kaya na natin'g umuwi ng lasing. At saka, nandiyan naman si Sir Pogi. For sure, ihahatid tayo niyan." Napatingin ako sa kabilang mesa kung saan ay nakaturo ang kamay ni Nicole.Laking gulat ko pa ng magkasulubong ang tingin namin ni Iñigo. Bahagya akong napalunok dahil pakiwari ko ay matutunaw na ako sa malalagkit niyang titig saakin.Kumindat pa ito kaya naman ako na mismo ang unang umiwas. Itinuon ko na l

    Huling Na-update : 2022-05-09
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Hinala

    ISANG linggo na pala ang matulin'g lumipas buhat ng iwanan at ipahiya ako ni Jordan. Isang linggo na rin akong parang wala sa sarili. Minsan nga'y naisipan ko na rin ang magpatiwakal na lang nang sa gayo'n ay makasama ko na rin ang aking mga magulang at para hindi na rin ako mahirapan ng ganito. Mabuti na lang at nariyan sina Nicole at Lesley na matiyagang umaalalay at talaga'ng ginagawa ang lahat para lang mapasaya ako.Isang umaga ay nagising ako dahil sa matinding pag-iingay ng aking mga kaibigan."Ano ba 'yan, natutulog pa 'yong tao eh!" Reklamo ko habang tinatakpan ng unan ang magkabila kong tainga."Hoy, bumangon ka na diyan!" Magkapanabay pa nilang sambit.Si Nicole ay umandar na naman ang kakulitan. Pilit nitong hinihila ang mga unan na nakatakip sa aking tainga. Maging ang kumot na nakabalot sa aking binti ay inalis na rin nito kaya't napilitan tuloy akong bumangon."Babangon naman pala eh! Kailangan pa talagang pilitin!"natatawang reklamo nito."Ang ingay niyo naman! Ba't ba

    Huling Na-update : 2022-05-09
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Masaklap na Katotohanan

    KANINA pa kami palakad-lakad ni Nicole. Sa katunayan ay masakit na ang aking binti at paa dahil sa kakahabol sa kanya. Ang laki kasi ng hakbang nito kumpara saakin kaya naman halos tumakbo na ako para lang makasabay ako sa paglalakad niya."Ano ba? Saan ba talaga tayo pupunta?" Naiinis na tanong ko sa kanya.Sa halip na sumagot ay bigla na lang itong huminto at pansamantalang hinilot ang kanyang sentido.Buong akala ko ay kung ano na ang nangyari dito kaya naman puno ng pag-aalalang nilapitan ko ito."Okay ka lang ba Nics?''tinapik ko pa ito sa balikat."Oo, may iniisip lang ako." Aniya na patuloy pa rin sa ginagawa. "Alam ko dito banda 'yon eh! Nasa'n na ba 'yon?" dagdag pa nito."Hoy, Nicole, umayos ka huh! Anong kalokohan na naman 'to? Ano ba talaga ang hinahanap natin? Masakit na ang paa ko sa paglalakad oh." Reklamo ko dahilan upang mapilitan itong sumagot."Sandali na lang. Iniisip ko pa kasi kung saan banda 'yong building na 'yon.""Tsk...hindi kita ma-gets Nicole!" gigil kong s

    Huling Na-update : 2022-05-09
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Pagkalito at Panghihinayang

    NAKAUWI na ako sa bahay ngunit, tila wala pa rin ako sa sariling katinuan."Are you okay?" Nag-aalalang tanong ni Iñigo. Bigla akong nakaramdam ng hiya nang mapagtanto kong hindi pa pala ako bumababa sa kotse niya."Uhm...so-sorry."Hinging paumanhin ko. Kapagkuwa'y dali-dali akong bumaba ng sasakyan. "Nawala sa isip ko na-"''It's okay. Alam ko naman'g hindi ka pa masyadong nakaka-get over sa mga nalaman mo kanina.""Sa-salamat ulit sir. Kung hindi dahil sa'yo ay paniguradong hanggang ngayon ay wala pa rin akong ideya sa kung ano nga ba ang totoong dahilan ng-" Muli ay hindi niya na naman ako pinatapos sa aking sasabihin." Sige na. Pumasok ka na sa loob. Magpahinga ka na para hindi ka nagkakaganyan. Tawagan mo na lang ako bukas huh, incase na hindi ka pa ready na pumasok sa office. Don't worry, maiintindihan naman kita." Aniya na sinundan pa ng sunud-sunod na pagkaway at ang kaninang ngiti niya sa labi ay hindi pa rin nabubura hanggang ngayon. Kaya't kahit paano ay napilitan rin akong

    Huling Na-update : 2022-05-19
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Invitation Card

    MAAGA akong gumising kinabukasan. Ako na rin ang nagluto ng almusal namin ni Nicole at ipinagtimpla ko na rin siya ng kape. Para makabawi ako sa matinding pag-uusap namin kagabi. Kaya naman, ang lapad ng ngiti nito nang makita'ng wala na siyang ibang gagawin kundi ang umupo na lang at isubo ang pagkain."Wow, friendship, naninibago ako sa'yo! Mukha yatang maganda ang resulta ng first day of work mo kahapon ah!'' Ani Nicole."Tsk...nagkakamali ka! Sa totoo lang ay mala-impiyerno. At saka, bumabawi lang ako sa mga nasabi ko kagabi. Alam kong nainis ka sa'kin." Nakairap kong tugon. Kapagkuwa'y umupo na ako sa katapat niyang silya at nagsimula na rin akong kumain."Sus, wala 'yon! Sanay na 'ko sa kadramahan at pagiging martyr mo sa buhay!" nakairap niyang sambit. "Hmm...alam mo, naninibago talaga ako sa'yo kasi sa lahat ng nakaranas ng mala-impiyernong buhay sa work place eh, ikaw lang ang nakita kong nakangiti." Dagdag pa niya na bigla ng inilihis amg pagdadrama ko."Eh kasi nga, akala k

    Huling Na-update : 2022-05-19
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Coffee and Cake

    TULALA ako habang nakasandal saaking kotse. Hindi ko na kasi alam kung ano ba ang dapat kong gawin. Sa totoo lang ay galit ako kina Lesley at Jordan lalo na kapag naaalala ko ang ginawa nilang panloloko sa'kin. Tapos heto na naman at dumagdag pa ang kasal nila na hindi puwedeng ipaalam sa'kin. Nakakalungkot naman isipin na parang habangbuhay yata ang balak nilang panloloko sa'kin.Naikuyom ko na lamang ang aking mga kamay. Gusto ko silang suntukin at pag-untogin ang mga ulo. Ngunit kapag nariyan naman na sila sa harapan ko ay tila nawawala ang lahat ng galit ko. Naiisip ko pa rin ang maraming taon na pinagsamahan namin. Ang friendship namin ni Lesley at ang pagmamahal sa'kin ni Jordan. Naisip ko rin na mas marami naman ang kabutihan na ginawa nila para saakin kumpara sa panloloko nilang ginawa. Kaya lang paano naman ang love life ko? Paano na ang pinapangarap kong pamilya?Bumalik lamang ako sa tamang huwisyo nang may biglang dumating na isa pang kotse at maya-maya lang ay may bumaba n

    Huling Na-update : 2022-05-19
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Makeover

    MARAMING beses na akong humikab simula pagdating ko dito sa kompanya. Pa'no kasi ay madaling araw na kami natulog ni Nicole dahil sa kakaisip ng puwede namin'g gawin sa kasal nina Lesley at Jordan.Nakadalawang tasa na rin ako ng kape pero pakiramdam ko ay hinihila talaga ako ng higaan.Napagdesisyunan kong umidlip muna saglit habang wala pa si Mr. President. Ngunit, hindi sinasadyang napasarap na ang tulog ko.Naalimpungatan lamang ako ng maramdaman kong may nag-alis ng salamin sa aking mga mata.Dahan-dahan akong nagmulat at gayo'n na lamang ang aking pagkagulat matapos kong mapagsino ang lalaking naririto ngayon sa aking harapan.Kinusot-kusot ko pa ang aking mga mata para lang masigurado na totoo nga ang aking nakikita."Siya talaga eh!" bigla ay naibulalas ko."Oh, ba't parang hindi ka yata makapaniwala na ako ang naririto ngayon sa harapan mo? Bakit, may inaasahan ka bang bisita na darating ngayon?" Sunud-sunod niyang tanong saakin.Bigla akong natawa sa mga sinabi niya. Muntik n

    Huling Na-update : 2022-05-19
  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Pagpapanggap

    NAPABUNTONGHININGA na lamang ako matapos patayin ni Iñigo ang tawag ko. Kapagkuwa'y hindi ko namalayan na bigla na pala akong napasimangot."Oh, anong nangyari sa'yo, Sam? Kahit yata si Leonardo Da Vinci ay hindi kayang maipinta 'yang pagmumukha mo eh!" sita sa'kin ni Nicole."Tsk...eh kasi naman si Sir Iñigo!" nakangusong tugon ko."Sus, ang ganda-ganda mo kaya, tapos sisirain mo lang dahil diyan sa pagbusangot mo."Dagdag pa ng kaibigan ko. "Tingnan mo nga 'yang sarili mo sa salamin." Giit pa nito na talagang pilit akong iniharap sa malaking salamin na naroon sa sala. "Sa tingin mo, may mag-aakala pa ba na broken hearted ka? Aba'y mukha ng naka-moved on 'yan eh.""Oo na! Sige na! Salamat na rin sa libreng pa-make over niyo sa'kin ni Sir Iñigo." Naiinis na sambit ko na sinundan ko pa ng sunud-sunod na pag-irap."Kay Iñigo ka mag-thank you. Siya nakaisip ng ideya na 'yan at siya rin ang gumastos ng lahat." Ani Nicole habang magkakrus ang mga braso."Eh, kaya nga ako nakasimangot dito k

    Huling Na-update : 2022-05-25

Pinakabagong kabanata

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   FINALE

    BUONG akala ko ay makakalabas agad ako kinabukasan. Subalit laking gulat ko nang magsulputan sa hospital sina Nicole at Mr. President."Hoy, frenny! Ano ang nangyari sa'yo? Diyis ko, pinag-alala mo ako ng husto!" Anang kaibigan ko na halos hindi na ako makahinga dahil sa higpit ng pagkakayakap nito saakin."Okay na ako. Huwag ka ng masyadong OA diyan! Salamat sa pagdalaw. Actually, kahapon pa dapat ako laabas kaso ayaw naman ni Iñigo.""Hmm...mabuti na rin 'yon para naman mabantayan at maalagaan ka niya rito lahit isang gabi lang Kumusta si baby?""Okay din siya. Eh ikaw, medyo halata na 'yang tiyan mo ah.""Yup, at nagpa-ultrasound na din kami ni Dylan. Mag-gender reveal kami sa sunday. Kailangan nandoon ka ah.""Oo naman! Hindi pwedeng mawala ako do'n." nakangiting pahayag ko.Maya-maya pa ay ang presidente naman ang sunod na lumapit saakin. Si Iñigonay nasa labas. Aasiksuhin niya daw muna ang mga hospital bills ko.Naawa na rin ako sa kanya. Wala siyang maayos na tulog kaga

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Hospital

    PAGDILAT ko ng aking mga mata ay nasa hospital na ako. Nagpalinga-linga ako sa paligid at wala akong makita at makausap na tao. Kaya kahit nanghihina pa ako ay nagpumilit akong bumangon. Subalit bago pa man ako tuluyan'g makabangon ay biglang bumukas ang pintp ng ward.Namilog ang aking mga mata nang mapagsino ko ang pumasok. It was Jordan. Hindi agad ako nakapagsalita. Sa halip ay muli akong nahiga."How are you, Sam?" nag-aalala'ng tanong niya saakin."Why are you here, Jordan?" sa halip na sumagot ay tinanong ko rin siya."Vacation." maikli niyang tugon."Ikaw ba ang nagdala saakin sa hospital?""Yeah.""Huh? Paano nangyari 'yon? Bakit hindi si Iñigo ang nagdala sa'kin?""That was supposed to be my question to you, Sam." mariin niyang sambit.Napabuntonghininga muna ako bago ko siya nagawang sagutin. "He's busy.""Busy?" balik tanong niya at pagkatapos ay pagak na natawa. "In this kind of situation ay busy siya? Sam, paano kung tuluyan nga kayong mapahamak ng bata na na

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Pakikipag-Ayos

    KINABUKASAN ay tinotoo nga ni Iñigo ang galit niy saakin.Maaga daw itong umalis sabi ni Ellie. Dadaan daw ito sa school niya para kausapin mismo ang kanyang teacher. Bigla akong nakaramdam ng lungkot at hindi ko maiwasan'g kausapin ang aking sarili. "Napagod na ba si Iñigo sa ugali ko?"Naihilamos ko na lamang ang aking mga palad at muli akong bumalik sa tabi ni Ellie."Kumusta ang pakiramdam mo?""Okay na ako tita mommy. Pwede na nga po akong pumasok sa school eh." nakangiti niyang sagot saakin."Masaya ako na okay ka na. Pero, kailangan muna natin na kausapin nag dad mo kung papayag na ba siyang pumasok ka sa school.""Okay po.""Iwanan na muna kita ah. Puntahan ko lang si Sammuel.""Sige po tita mommy."Nang makalabas ako ng silid ay bigla akong nakaramdam ng bahagyang pagkahilo. Kaya naman dahan-dahan akong nangapa ng pwede kong makapitan at gayo'n na lamang ang pagkagulat ko nang mismong ang balikat ng presidente ang nahawakan ko."Hey, are you okay, Sam?" Aniya na puno ng pag-

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Acting Like A Child

    LINGGO ngayon kaya't sinadya kong gumising ng maaga. Araw ng pamamalengke ni Aling Flor kaya naman, sasamahan ko na lang siya nang sa gayo'n ay hindi ko makita ang pagmumukha ni Iñigo." Nay!" tawag ko sa matanda nang hindi gad ito nakita sa kusina."Oh, bakit? May problema ba?" aniya na galing pala sa silid niya."Punta ka na ba ng palengke 'nay?""Oo.""Tara na po, sasamahan na kita.""Huh? Eh, wala ba kayong lakad ngayon ni Iñigo?""Wala po." determinadong sagot ko."Who told you that?"Gulat kaming napalingon sa pinanggalingan ng tinig. Si Iñigo 'yon. Nakasuot pa ng pantulog at halatang kakagising lang."Uhm, ako. Narinig mo naman di'ba?" pamimilosopo ko rito."Naku, mukhang iba na naman ang ihip ng hangin dito. Mabuti pa siguro ay mag-isa na lang akong magtungo sa palengke." Anang matanda."Sasama ako 'nay!" patuloy na pagpupumilit ko."Just stay here, Sam." maawtoridad na pahayag ni Iñigo.Nakasimangot na tinalikuran ko si Iñigo. Pumunta ako sa sala at walang imik na naupo

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Good News

    NANG makalabas na ng silid si Iñigo ay dahan-dahan rin akong lumabas at maingat akong lumipat sa silid ni Ellie.Nakabenda pa rin ang kanan nitong paa. Kaya naman naroon lang ito sa kanyang kama. Nakaupo at doon na rin mismo kumakain."Tita mommy!" sigaw niya na agad ko rin'g sinenyasan na tumahimik.Nilapitan ko ito at umupo ako sa tabi niya. "How are you, baby?""I'm not okay tita mommy." malungkot niyang tugon. "Gusto ko ng alisin 'tong benda ng paa ko."Ba't ikaw lang mag-isa ang kumakain. Bakit hindi ka man lang inalalayan ng dad mong kumain?"Nakagat pa nito ang pang-ibabang labi bago sinagot ang katanungan ko."As I told you before, tita mommy...my dad is so damn strict. He won't tolerate you to -""Nasobrahan naman siya ng pagka-strict. Dapat man lang sama sinubuan ka niya o kaya naman inalalayan kang lumabas patungo sa hapag kainan.""That's impossible! Sabihin pa no'n sa'yo...you're not a disable person. So you better do it with your own.""Ang harsh naman ng da

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Truth or Lies

    PAGDATING sa hospital ay nakita ko agad si Iñigo. Patakbong nilapitan ko ito at mahigpit kong niyakap."How's Ellie?" nag-aalalang tanong ko sa kanya."She's okay now. Sorry hindi na ako akapagpaalam sa'yo kanina.""It's okay. Ang mahalaga okay na si Ellie. Uhm, hindi pa ba siya pwedeng dalawin?""Makakalabas na siya ngayon. Hintayin na lang natin 'yong doctor." Aniya ngayon ay nakangiti na."Mabuti naman. Halika, maupo na muna tayo." Hinawakan ko siya sa braso at hinila ko papunta sa may waiting area. Nagpatianod naman ito at maya-maya lang ay bigla na naman'g naging malungkot ang ekspresyon ng kanyang mukha."Hey, what's wrong?""Wala. May naisip lang ako." aniya na sinundan ng isang malalim na buntonghininga."Hmm, ano 'yon? Magkuwento ka. Makikinig ako.""Uhm, actually...tungkol 'to sa'yo eh. Naisip agad kita kanina habang dinadala si Ellie sa emergency room.""Huh? But why?" gulat kong tanong sa kanya."Sam, alam ko na ngayong kung ano ang pakiramdam na makitang nakahi

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Family Day

    KINABUKASAN ay sinadya kong huwag sumabay sa kanila ng pag-aalmusal. Ayokong makasabay si Iñigo lalo pa't naaalala ko ang nangyari kagabi.Nanatili lang akong nakahiga sa kama habang nakatakip ng unan ang aking mukha. Kapagkuwa'y may kumatok. Ngabingi-bingihan ako. Ngunit hindi ko inaasahan na si Iñigo pala iyon.Naramdaman kong binuksan niya ang pinto at naglakad palapit sa'kin."Baby, mag-aalmusal na." Aniya habang pilit na hinihila ang unan na naroon sa aking mukha."Ano ba, Iñigo! Mauna na kayong kumain." reklamo ko."Tss, galit ka pa rin ba?""Lumabas ka na nga lang!""Hmm...galit ka pa rin nga. Akala ko pa naman okay na tayo. Tumugon ka na sa halik ko kagabi, kaya't inakala ko na okay na tayo." naging malungkot na naman ang tinig nito.Ibinato ko sa kanya ang unan na nakatakip sa mukha ko. "Nakakainis ka! Ba't pinaalala mo pa ang halik na 'yon? Kaya nga ayaw ko lumabas dahil do'n eh."Nakangisi na lumapit ito saakin."Kaya pala eh. Gusto mo bang ulitin natin 'yon at-""S

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Acting

    BIGLA na naman akong nakaramdam ng inis, matapos magtago nina Iñigo at Ellie. Kaya naman nakasimangot na umupo ako at walang pakundangan na sinimulan ko ng kainin ang mga pagkain na nakahain sa mesa. At batid kong si Iñigo ang may kagagawan no'n.Malapit na akong matapos ng magsilabasan sila. At tama nga ang hinala ko,nagtago nga sila at kasabwat pa nila si Nicole."Baby, ba't nauna ka ng kumain?" sita saakin ni Iñigo. "That was supposed to be a surprise for-""Surprise niyo 'yang mukha niyo!" naiinis na singhal ko sa kanya.Naiinis na binalingan ko si Ellie. Kanina pa ito ngumingisi habang pinagmamasdan niya ang pag-irap na ginagawa ko."Ellie, sabayan mo 'yang ama mo at 'yang Tita Nicole mo! Nawalan na ako ng gana'ng kumain.""Hala, tita mommy naman! Makikipagbati na nga sa'yo si dad ngayon eh." reklamo nito."Mag-aayos na ako ng gamit. Kailangan ko ng makahanap ng malilipatan." giit ko pa dahilan upang mawindang sina Nicole at Iñigo."Frenny, umayos ka nga! Nandito si Iñig

  • Isang CEO Pala Ang Forever Ko   Sulat

    KINABUKASAN ay napabalikwas ako sa higaan ng manuot sa ilong ko ang mabango'ng amoy ng pagkain. Kaya naman bumangon ako at sinundan kung saan nagmumula ang amoy na 'yon.Dinala ako ng aking mga paa sa kusina. At halos himatayin ako sa tumambad saakin.Napatakip ako sa aking bibig. Pakiwari ko ay nakadikit na rin ang aking mga paa sa pinto ng kusina pagkakita ko sa hubad na likuran ng lalaking abala sa pagluluto.Kahit nakatalikod ito ay hindi ako pwedeng magkamali kung sino nga bang Poncio Pilato iyon."Hindi ka pa rin ba tapos na titigan ang aking likuran? Halika, pwede kang lumipat sa harapan para mas lalo mong maaninag ang maganda kong katawan." Puno ng sarkasmo ang kanyang tinig habang binabanggit ang mga katagang iyon. Ilang segundo rin na hindi ako nakakibo. Nanatili lamang akong nakatitig sa kanya. Kaya't napilitan itong humarap at lapitan ako."I-Iñigo?" sa wakas ay garalgal ang tinig na naibulalas ko."Mmm...ba't gulat na gulat ka yata? Ayaw mo bang ipagluto

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status