NARINIG ko na lamang siyang tumawa. "Ano'ng hindi masakit? Nagdurugo na nga ang iyong pisngi oh," wika ni Uriel habang hawak-hawak ang aking pisngi. Ilang segundo siyang napatitig sa aking mukha. Halatang nabibighani si Uriel kay Thyra."Alam mo Uriel, katulad mo ang gusto kong mapakasalan at syempre... makasiping."Sa sinabi kong iyon ay natumba siya sa kanyang kinauupuan."Sadyang napakainosente at diretso ka kung magsalita, Thyra," nakangiting sambit niya. Naramdaman na lamang namin ang lakas ng tibok ng aming mga puso.Sa mga nagdaraang araw, mas nagkaroon ng oras sa isa't isa at dumating sa punto na may nangyari na kay Thyra at Uriel. Iniisip ni Thyra na si Uriel ang unang lalaki na nagparamdam na siya ay ligtas sa unang pagkakataon.Si Kriselle, "Hindi alam ng lahat na may pabor na hiningi si Thyra kay Uriel, na siya'y itatakas mula sa kanilang grupo. Ang mga babae kasing nalilikom nila ay kanilang gagawing babaeng bayaran sa mga karatig-bayan at ayaw iyon mangyari ni Uriel, dah
"TATLONG araw na lang ay gabi ng Sangria na! Kailangan na nating bumili ng maisusuot," nguso ni Kriselle."Pagkatapos ng ating klase ngayon ay pumunta na tayo sa Kamiseta!" Hiyaw naman ni Moiselle.I pouted. "Wala naman akong pera pambili e!"Ayaw ko naman humingi kay Stalwart dahil malalaman niya na pupunta ako roon. Kay Maestro kaya? Napailing-iling ako, mas nakakahiya."Ako na ang bahala sa pambayad, Artemis," singit naman ni Janus sa amin mula sa likod.I gave him a bored look. "Ano ka ba? Problemahin mo lang ang sa'yo, ako na ang bahala sa aking sarili."Wala naman siyang nagawa kundi tumango."Uuwi na muna ako sa Windorf para humingi ng pera." Palusot ko."Ibig sabihin ay bukas na lang tayo bibili sa Kamiseta?" tanong ni Kriselle upang sabay kaming tumango kami ni Moiselle."Sama ako!" ngiti naman ni Janus ngunit mabilis siyang hinarap ng kambal."Bawal! Makikita mo na agad ang susuotin ng iyong kapareha," buwelta ni Moiselle sa kanyang pinsan."Oo nga Pinsan, bawal ang gano'n.
WHAT GIVES light to the whole place are the large chandeliers, long golden curtains that serve as a design on the wall, in the front is a mini stage with an orchestra playing, round tables covered with white cloth in all corners and in the middle of the hall was the dancefloor where Janus was waiting for me.Tinanggap ko ang kanyang kamay upang umusbong ang masigabong palakpakan at hiyawan ng mga taong naririto. Pumunta naman kaming pairs sa gilid para maghanda sa paunang sayaw, ang La Honradez.Nasa kabilang side ang kambal. Si Kriselle na hawak ang braso ni Luigi habang si Moiselle naman ay kay Jandel. Hinawakan ko naman ang braso ni Janus para mapalingon siya sa akin. Binigyan naman niya ako ng kanyang usual na ngiti. Ngumiti rin ako pabalik.Tumunog muli ang trumpeta na nagpapahiwatig na magsisimula na ang sayaw naming mga Primer. Sumibol naman ang aking kaba upang mas humigpit ang pagkakahawak ko kay Janus."Ikalma mo lang ang iyong sarili at hayaan mong gumalaw ng kusa ang iyong
KINAKABAHAN naman akong lumingon sa likod dahil alam niya ang totoo kong katauhan ngunit napangiti ako kung sino ito."Tatanggapin mo ba o hindi?"Tinanggap ko naman ang kanyang kamay. "Oo naman, Maestro Estefanio!"Napatili ako upang matawa siya saka dinala ako sa dance floor. Sadyang napakalambing ng musika ng orchestra."Nakakatouch naman Maestro! Importante pala ako sa buhay mo, ako rin Maestro! Sobrang importante ka rin sa buhay ko.""Oo naman! Ngunit madaya kayong mga kababaihan," he pouted. "At bakit naman Maestro?""Kaming mga kalalakihan ay tatlo lang pwede namig maisayaw, kayong mga kababaihan ay depende sa magyayaya sa'yo. Kung sampu ang nagyaya sa'yo ay maaari," reklamo niya."Gusto mo kasi maraming chix kang maisayaw?" I grinned."Ganyan ang tingin mo sa akin, iha?!" bulyaw niya, mas lalo naman akong natatawa."Parang gano'n na nga!"Ang buong sayaw namin ni Maestro Estefanio ay puro katatawanan at asaran. Mas lalo siyang naaasar nang sinabi kong tinuturing ko siyang pan
"KANINA ka pa riyan sa veranda na parang may hinihintay kang dumating."Napalingon ako sa aking likod at naabutang nakapamewang sa akin si Lola."Wala akong hinihintay, Lola. I was just watching the garden!" palusot ko sa kanya upang napakibit-balikat na lamang siya at muling pumasok sa loob.Pagkatapos ng gabi ng Sangria kagabi ay umuwi na ako kaagad rito sa Earth dahil wala namang pasok sa Aethelmagia ngayong araw. Pahinga na muna raw ang araw na ito ayon kay Maestro Estefanio sa lahat.Naupo ako sa isang upuan dito habang hindi ko maalis ang aking tingin sa parte ng balon kung saan maaaring bumagsak si Stalwart. Napangiti ako dahil ngayong araw kasi ay balak niyang ipaalam ako kay Lola Athena saka kay Mom at Dad kahit wala pa itong mga malay.My smile widened as I remembered our scene last night while going home.Imbes na bumalik kami sa bulwagan para sa gabi ng Sangria, napagdesisyonan namin na umuwi na. At ngayong dis oras na ng gabi ay wala ng katao-tao sa paligid kaya't malaya
DUMAAN muna kami saglit sa bahay para kumain, pagkatapos ay naririto muli kami sa kalesa patungong Aethelmagia. Alas dyis pa ng umaga ang pasok namin kaya may dalawang oras pa akong matulog pagdating ko roon."I-explain mo nga sa akin ng mabuti kung paano mo nakausap sina Arabella at ang kanyang tatay sa pagliban mo sa kasunduang kasal? Just making sure!"Napaisip naman siya."Dumiretso muna ako sa kanyang ama at nag-usap ng masinsinan. Si Sir Aliergo ay ang tumayong ama nang mag-isa akong namuhay rito sa Salamanca kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya. Dumaan ang taon, nakikita niyang ako raw ang papalit sa kanya bilang Punong Konseho balang araw kaya't napagdesisyonan niyang maging anak ako sa papel bilang maging asawa ng kanyang anak na si Arabella na siya ring matalik kong kaibigan. Dati, pumayag ako sa kasunduang kasal dahil bukod sa personal na hiling ito ni Sir Aliergo, prayoridad ko rin na makakuha ng mataas na posisyon sa Konseho para makuha ang hustisya kay Lolo Ompong.
"Paris!" sigaw ko sabay balikwas sa kama. Sobrang hiningal ako ngayon na tila'y hinabol ako ng mga brujo't bruja. Napanaginipan ko na naman si Paris, ang masalimuot na nangyari sa kanya. Napalingon ako sa pinto kung saan may biglang pumasok. Mabilis itong lumapit sa akin habang may hawak-hawak ng basong tubig."Ayos ka lang?! Nanaginip ka na naman ba?" nag-aalalang tanong niya, malungkot akong tumango bilang tugon."Heto tubig, uminom ka," patuloy niya at marahan kong ininom ang dala niyang tubig. A few moments later, I closed my eyes because the tears that had formed in the corner of my eyes were slowly released. Naramdaman ko naman ang mahigpit na yakap ni Stalwart habang hinihimas ang aking likod.Mag-iisang buwan na ang nakalipas, Setyembre na't hindi pa rin ako matunawan sa ginawa ni Paris. Tinapos niya ang sariling buhay. Hindi na ako makatulog ng maayos dahil sa araw-araw na masamang panaginip na patungkol sa kanya, kasama na roon ang nararamdaman kong sakit at konsensya.Nang
AGAD akong yumuko nang lumingon siya sa direksyon ko. Ilang sandali pa ay narinig ko ang kanyang hakbang patungong wishing well. Kinuha ko ang pagkakataong iyon makita kung sino siya.Bago siya tumalon sa well, nakangising tumingala siya sa bintana ng aking kwarto. Kahit nakasuot siyang kapa, hindi niya pa rin maitago ang suot niyang uniporme ng Aethelmagia. Mukhang kaedad ko palang siya sa panahong ito. Tumigil ang mundo ko nang makilala ito. I felt tears welling up in my eyes again because I finally got to know who is the culprit. Siya ang mitsa ng lahat ng masasalimuot na nangyari sa buhay ko. Gusto ko siyang saktan, gusto ko siyang alisan ng kapangyarihan at gusto kong umiyak siya sa sakit ngunit hindi ako makagalaw sa aking kinatataguan. Animo'y namanhid ang aking katawan sa sobrang pagkamuhi sa kanya."Masaya akong makilala ka, Artemis," nakangising aniya saka tumalon na sa balon.Doon ko napagtanto na hinayaan ko lang siyang gawin ang mga ito sa buhay ko kaya't hindi ako nagd
"Wishing is not even enough to make our dreams into reality. If you don't do anything to make it happen, the wish will just be a bunch of words." - Artemis Velasquez This novel is dedicated to my younger self, who adored fantasy works to the extent that she wanted to create her own. You did it; you crafted your own world and completed your first book after four years. Thank you self for not giving up, and to my readers who support me all the way and love my characters. I appreciate you all! This is also for you guys! ( ◜‿◝ )♡ See you in the second part of the Into Duology, "Into the Forbidden World"!
MARAHAN kong binaba ang diary ni Stalwart at nagsimulang maglakad palabas sabay hawak sa aking puso. Napaluhod ako, dahan-dahang isinandal ang ulo sa balon at hindi ko na napigilan ang pagbuhos muli ng aking mga luha. "Wishing well, 'pag humiling ba ako ulit sa'yo, matutupad mo ba ulit 'yon? Pwede bang pumunta si Stalwart kahit ngayong araw lang? Kasi ang lungkot ko, kasi masakit, kasi... gusto ko lang naman matupad ang wish ko—to be genuinely happy with him. It's not difficult, isn't it?" I'm still not used to it. I've been with him since I entered Salamanca, and even though he's been gone for two years, it still so painful. Halos humagulhol at guluhin ang buhok dahil sa sakit na nararamdaman. Sa dahilang iyon ay 'di sinasadyang matanggal sa aking ulo ang binigay niyang belo at ito'y mahulog. Mabilis kong sinalo ito ngunit sabay din nito ang pagkahulog ko sa balon. Naramdaman ko na ang sobrang lamig na tubig, sobrang dilim na lugar at sobrang lungkot na pakiramdam. Hinayaan ko lan
WARNING: LONG CHAPTER AHEAD"Ang Ginoo ng Aethelmagia ay si... ang Prinsipe ng Salamanca—Janus Wrikleson!" anunsyo ng host na si Maestra Gemira. Dumagundong ang malakas na hiyawan at sigawan ng lahat dito sa Quadrado. Lalo na ang nasa unahang kambal na hindi na maawat ni Jandel sa kakatalon at kakatili. Kahit kaming mga ibang kalahok ay ganoon din habang ako lang yata ang nakangiti ng malapad. I just smiled, it's so obvious that Janus will win. Not because of his lineage but his presence and appearance. Parang mga kuko lang niya ang mga kalaban mula sa Segundar at Trercer. "Ngayon naman ay ang mga nagagandahang Mutya!" sigaw ni Maestra Gemira upang umabante kaming tatlong kababaihan. Wala silang runner ups dito, isa lang ang nanalo bilang Ginoo at Mutya. Binalot muli ng ingay ang paligid. Ang dalawa kong kalaban mula sa higher levels ay nakangiti pero halatang peke. Alam kong kinakabahan na sila sa akin. They're beginning to acknowledge me as their greatest adversary. "Ang Mutya
SUHAYAG: Isusulat at ipapahayag ang Katotohanan sa mga taga SalamancaPagpatay sa Pang limang Komandante ng Valhalla—daan sa katotohanan, hustisya at kapayapaan!Maraming kaganapan noong nakaraang linggo—muling pag-atake ng mga brujo't bruja sa Lowlands sa kabila ng kanilang pangako na hindi na gagambala sa Salamanca kailanman, paglabas ng sinaunang nilalang na Bakeneko, at ang kakaibang itim na mahika na bumalot sa buong Kaharian. Ito ay pakana ng isang espiya at mamalarang mula sa Valhalla, ang panglimang Komandante ng Valhalla na si Florentin na nagbabalat-kayong personal na kasambahay ni Mutya Mercedes sa bilang Ponty Renti sa loob ng ilang dekada. Siya rin ang nagpasimuno sa biglaang atake ng mga brujo't bruja sa Kaharian at ang pumatay sa yumaong Pangalawang Mutya na si Mutya Susanna noong Disyembre Dalawang libo't walo. Isang patunay na inosente ang dating Punong Armada na si Adolfo Persalez at ang pamilya nito. Hindi ko na tinapos basahin ang buong laman ng diyaryo ng Suh
KUSANG GUMALAW paitaas ang aking mga kamay upang nagsiliparan ang mga nilalang sa ere. Kita sa kanyang mukha ang pagkagulat ngunit napalitan din ito ng isang sarkastikong reaksyon."Hindi ko inaakalang may natitira ka pang lakas, Binibini. Gusto man na makipaglaro pa sa iyo subalit... nagmamadali ako. Hindi dapat ako nag-aaksaya ng panahon dito," aniya sabay paglabas ng napakaraming itim na mahika. Bukod sa nasisira ang mga nadadaanan nito tulad ng mga halaman at bulaklak saka mga brujo at bruja, sobrang lawak din nito upang wala na akong kawala.It's the same attack she did earlier. "Paalam, Binibining Artemis Velasquez!"Muli siyang tumalikod at naglakad papalayo. I should be worrying or do something but my body got stiff as well as my mind seemed blank and thoughtless.Except for killing her.I closed my eyes and opened them, sending her a cold sensation. As a result, all the power she release simply vanished. Nawala ng parang bula. Kinuha ko na rin ang pagkakataong iyon para lapi
NAUNAHAN KAMI ni Ponty nang gumawa siya ng harang na nakapalibot sa sarili at may itim na usok ang lumabas sa kanyang mga kamay. Unti-unting namilog ang aming mata dahil ang mga usok na ito ay nagkakaroon ng hugis at kalauna'y anyo. "Mapalad kayong apat dahil masasaksihan ninyo ang tatlong pinakamalakas at pinakamaliksi na Brujo at Bruja ng Valhalla!"My eyes couldn't follow. Everyone is now in chaos. Agresibong inatake ng mga bagong labas na nilalang ang tatlong kasama kong lalaki. Bagama't itim din ang kanilang suot na kapa ngunit kakaiba ang mga itsura nito. Hindi nakakadiri at nakakatakot ang kanilang mukha ngunit ang pagkakaiba nito ay wala silang bibig. Ang kanilang mahahabang kamay at paa ay korteng espada na sobrang talas ang dulo na kanilang ginagamit ngayon sa pakikipaglaban. Sobrang liksi at lakas din ang bawat hampas upang mahirapan ang tatlo na gamitin ang kanilang mahika at tanging magawa ay umilag o umiwas na lamang. Nang makita kong nasisiyahan si Ponty sa nakikita,
NANG BUMALIK na ang lahat sa dati, katahimikan ang naghari sa buong hardin. Tila'y tumigil ang aming buong sistema nang nadiskubre na namin ang espiya sa Kaharian. Buong akala ni Stalwart ay simpleng tagapagsilbi lamang ito ng Mutya ng Salamanca, buong akala ni Ate Maria at Lola Tinay ay bukod sa pagiging tagapagsilbi ay suki lamang ito noon sa Kamiseta, buong akala ni Jandel ay isa ito sa mga tumayong ina sa loob ng Kaharian, at higit sa lahat, buong akala ni Janus ay ito ay matapat at may malasakit na nanilbihan ito sa kanilang pamilya sa loob ng maraming dekada. Puro akala, ngayon ay hindi na makapaniwala.Siya pa naman ang unang taong nakadiskubre ng aking kapangyarihan. Hindi ko alam pero masama ang kutob ko. She has taken more advantage when she witness my natural magic last time. "Nawala ang mahika ko! Ibalik mo ito!" galit na aniya at sinampal ako ulit pero ganoon pa rin, wala pa ring epekto. I was a little confused because I couldn't understand him as he was yelling at me to
SA PAMAMAGITAN ng isang palakpak, napatigil niya ang kumosyon sa ancestral house. Sabay sabay na bumagsak sa sahig ang lahat ng lumulutang at nagwawalang kalat saka mga gamit. Napangiti kami sa isa't isa dahil nagawa naming makaalis doon."M-Mas malala pala ang ganoong pangyayari kaysa makipaglaban sa mga halimaw. Hindi mo alam kung makakabalik ka pa sa iyong tunay na kalawakan o hindi na," masayang wika niya habang magkahawak aming mga kamay. Mas hinigpitan ko ito saka ngumiti, "Oo nga! Nagulat ako na isa kang corporate person doon. Bongga. Gano'n pala ang other self mo sa ibang universe!"Hindi man maintindihan ngunit tumango-tango na lamang ito. That was actually a one time opportunity to see Janus living in my realm. Working as a corporate person suits him well. He'd be one of the most popular bachelors in town!Narinig naman namin ang mga papalapit at nag-aalala na sina Lola Tinay, Ate Maria, saka Stalwart. "Maraming salamat at ligtas kayo! Naniniwala talaga ako na kaya mo ta
"MAESTRA TINAY?"Tumango ako.His eyes widened. "Maestra Athena Fuertemente Persalez?!"I chuckled then nodded again. Mentioning Lola Tinay's full name touches my heart. Napaatras at napalingon-lingon siya sa paligid sa sobrang hindi makapaniwala."Sasali raw siya sa ating alyansa. Matagal na raw siyang nanahimik. Oras na para bumalik ang pinakamagaling na mangagamot na tumapak sa Salamanca," I smiled. As a result, a series of tears fell in Janus's eyes. Those tears filled with longing and happiness at the same time. "H-Hindi siya galit sa akin?" halos pumipiyok na tanong niya. "Hindi 'no! Kailanman ay hindi iyon nagalit sa iyo. P-Pero nainis siya ng kaunti kay Lolo Ompong..."Mabilis niya akong nilapitan, "B-Bakit kay Maestro?"I grinned. "Nainis siya sa kanyang asawa dahil hindi man lang daw nito binanggit ang totoong pangalan ni Boljak!"Hindi naman niya mapigilan na tumawa habang umiiyak. It is a tradition in Salamanca to introduce new members of the Kingdom when they reach