**This chapter contains suicide that may be triggering. Read at your own risk.
The sound of loud thunder wakes me up from my sleep. Marahan kong minulat ang mga mata ko at kinusot ‘yon nang makitang malakas ang ulan sa labas. Kinapa ko ang ilalim ng unan ko at bumangon nang maalalang naiwan ko nga pala ang phone ko sa attic. Marahan akong umalis sa kama at lumabas ng kwarto ngunit pagpasok ko sa attic ay awtomatiko akong napaupo nang paatras kasabay nang malakas na kidlat at kulog.Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimulang tumulo ang luha ko habang naka-angat ang tingin sa umugoy-ugoy na katawan ng pamilyar na pigura sa loob. Nakasabit ang katawan nito mula sa kisame habang dilat ang mga mata. Napatakip na lamang ako sa bibig ko at nang muling kumulog at kumidlat ay mas nakita ko nang malinaw kung sino iyong nakasabit.
At that exact moment, a shiver went down my spine.
“Mommy!”
I woke up gasping for air as I t
“Kharris, we’re here.” ani Reo at doon lang napansin na nasa parking lot na kami ng school. Inalis ko ang pagkakasuot ng seatbelt ko ngunit nagkamali ako nang paggalaw ng braso ko kaya napadaing ako sa sakit.“Shit.” mura ko nang mapikit ako nang mariin.“What’s wrong?” nag-aalalang tanong ni Reo. Balak ko pa sana siyang sagutin pero nakahalata na siyang may mali sa braso ko. Kumunot ang noo niya at marahang hinawakan ang palapulsuhan ko.“It’s nothing—”“What the actual hell?” hindi makapaniwalang singhal niya nang iangat niya ang sleeve ko at makita ang mga mahahabang pasa roon gawa nang paglatay ng belt ni dad doon. Naitago ko na lamang ang labi ko at kahit masakit ay binawi ko ang palapulsuhan ko at ibinaba ang sleeve ko.“I’m okay.” tipid kong sabi, “I’m really okay.”“There’s no
“Hi, Kharris.” bati sa akin ng schoolmate ko nang madaanan niya ang mesang kinauupuan ko. “Hello.” Bati ko pabalik, matapos noon ay nagtulakan sila ng kasama niya na akala mo’y elementary school na nag-aasaran dahil napansin ng crush. Napailing na lamang ako at tiningnan si Reo na naghihintay sa counter para kuhain ang pagkain na in-order niya. Imbes na sa cafeteria ay mas pinili naming kumain sa labas dahil baka magpakita na naman sa akin si Kathy. I don’t want to deal with her right now, hindi ngayong wala ako sa mood makipagtalo. Quota na sila sa akin kahapon, I need a Goddamn break! “Sigurado ka bang hindi ka kakain ng kanin?” tanong ni Reo nang ilapag niya ang tray sa mesa at maupo siya sa tapat ko. “Yeah, wala akong gana kumain.” sabi ko bago kuhain sa tray ang fries at sundae na pina-order ko sa kanya. “You should at least eat this burger, para may
I took a glance into one of the mirrors. My hair was surprisingly neat considering the massive wind outside. Inayos ko ang suot kong sweater na hiniram ko kay Reo para matakpan ang suot kong uniform, matapos noon ay nilingon ko siya na hanggang ngayon ay nakasilip pa rin sa bintana ng kotse niya“I’m going to be okay.” Paninigurado ko. Tipid siyang tumango at nag-okay sign sa akin kahit alam ko na nag-aalala pa rin siya.“Okay, message me if something happens.” aniya at ngumiti naman ako. Hinintay ko siyang makaalis bago ako tuluyang pumasok sa hotel kung saan sumalubong sa akin sa entrance si Siegren. How did he know that I’m here already? More importantly, why do I need to meet his boss at the hotel?“Where’s Uno?” tanong ko na lamang nang ipasok ko ang kamay ko sa bulsa ng suot kong sweater.“Naghihintay siya sa rooftop.” ani Siegre
Life is full of surprises. Sometimes life gives us a story we didn’t expect to get or didn’t intend to make, very so often life will throw us a gigantic ball that we just weren’t quite prepared for.In real life, we don’t know what’s going to happen next. But you know what? Sometimes life isn’t about figuring out what to do next. The real challenge is simply doing the things we know we should be doing.Malalim akong napabuntong hininga at nagmadali sa paglalakad para sana mag-follow up ng order sa kitchen ngunit napahinto ako nang makitang nagtaas ng kamay ang customer na bagong upo.“Miss.” Agad ko itong nilapitan bago inilabas ang order slip at ballpen ko mula sa bulsa ng suot kong uniform.“Good afternoon, sir. My name is Kharris, I will be your server for today. Are you ready to order?” nakangiting sambit ko ng greeting script na halos minu-minuto kong sinasabi, medyo hinihingal pa ako dahil
7 years earlier.Have you ever been in love with someone who is in love with someone else?And have you ever wished to be that someone else?It’s really painful to think about it but my mind was full of questions about how love can be cruel sometimes. I can’t help but close my eyes and let out a deep fucking sigh.“Hey, ‘wag kang bumuntong hininga sa engagement party ko. Malas ‘yon.” Para akong nakuryente nang maramdaman kong akbayan ako ni Dos at magtama ang balat namin. Marahan ko itong nilingon at tila ba kinabahan nang makita ang malawak niyang ngiti. Damn! that’s illegal. “Nabo-bored ka na ba?”“No, marami akong nakain. Pinapakiramdam ko ‘yong tiyan ko. Baka bigla ako mag-number 2, e.” Bahagya siyang natawa sa sinabi kong iyon bago tumingin sa likuran at tawagin ang fiancée niyang busy rin sa pakikipag-usap sa bawat bisita.
Ramdam ko ang pagkahilo nang pabagsak akong mapaupo sa kama at matanggal ang suit sa balikat ko. I’m drunk but I’m still pretty aware of what’s happening. I’m about to do it with my greatest enemy but I don’t care.Still, hindi ko pa rin maiwasang lumunok nang marahas nang makitang tinatanggal niya ang pagkakabutones ng suot niyang itim na business vest.“I know you’re not thinking straight because you’re devasted and drunk, but are you sure about this?” He asked and I could see his muscles flexing when he removed his shirt, showing off his muscled tattooed chest and abs.“I might regret this afterwards, but yeahㅡmake me forget your brother. Kahit isang gabi lang.” desidido kong sabi.“Kharris, pwede ka pang umatras hangga’t may self-control pa ako. I’m just kidding when I asked you earlier.”“You didn’t sound like you’re joking, an
Napahawak ako sa pisngi ko nang pag-akyat na pag-akyat ko sa itaas ay ang mabigat na palad ni dad ang sumalubong sa akin. Malalim akong bumuntong hininga at saka siya tiningnan.“What did I do?” mahinahong tanong ko kahit na sa totoo lang ay gusto ko siyang sigawan. If I only had the guts to fight him, I would have done it a long time ago.“Are you really asking because you don’t know?”“Magtatanong ba ako kung alam ko?” tanong ko pabalik, dahilan para ang kabilang pisngi ko naman ang sampalin niya. Nakagat ko na lamang ang labi ko at inayos ang buhok ko dahil napunta ang ilang hibla noon sa mukha ko.“You are foul-mouthed just like your whore mother.” Agad kong sinamaan ng tingin ang walang kwenta kong ama nang sabihin niya ang bagay na iyon.“You can say whatever you want to say to me but don’t you dare insult my mother. She’s already dead! Kailan mo siya titigilanㅡ” Hi
“What are you on about?” seryosong tanong ni Uno habang nakasandal siya sa swivel chair habang ako naman ay masamang nakatingin sa kanya mula sa couch. I can’t believe na pinasundo niya ako sa tauhan niya at dinala rito sa mismong office niya para rito mag-usap. It’s my first time coming here and I hate the attention I got when his right-hand man was escorting me.“Do we really need to talk here?” tanong ko.“I told you I’m a busy man. Do you expect me to make time for you and go outside?” seryoso niyang tanong, dahilan para tumayo ako at lumapit sa mesa niya. Marahas kong pinatong ang kamay ko roon sa mismong harap ng desk name plate niya kung saan nakalagay ang pangalan niya at ang title na president.He’s really different from his twin brother, same age naman sila pero sa kanilang dalawa ay mas matured siya. I mean, they are both matured but in a different ma
I took a glance into one of the mirrors. My hair was surprisingly neat considering the massive wind outside. Inayos ko ang suot kong sweater na hiniram ko kay Reo para matakpan ang suot kong uniform, matapos noon ay nilingon ko siya na hanggang ngayon ay nakasilip pa rin sa bintana ng kotse niya“I’m going to be okay.” Paninigurado ko. Tipid siyang tumango at nag-okay sign sa akin kahit alam ko na nag-aalala pa rin siya.“Okay, message me if something happens.” aniya at ngumiti naman ako. Hinintay ko siyang makaalis bago ako tuluyang pumasok sa hotel kung saan sumalubong sa akin sa entrance si Siegren. How did he know that I’m here already? More importantly, why do I need to meet his boss at the hotel?“Where’s Uno?” tanong ko na lamang nang ipasok ko ang kamay ko sa bulsa ng suot kong sweater.“Naghihintay siya sa rooftop.” ani Siegre
“Hi, Kharris.” bati sa akin ng schoolmate ko nang madaanan niya ang mesang kinauupuan ko. “Hello.” Bati ko pabalik, matapos noon ay nagtulakan sila ng kasama niya na akala mo’y elementary school na nag-aasaran dahil napansin ng crush. Napailing na lamang ako at tiningnan si Reo na naghihintay sa counter para kuhain ang pagkain na in-order niya. Imbes na sa cafeteria ay mas pinili naming kumain sa labas dahil baka magpakita na naman sa akin si Kathy. I don’t want to deal with her right now, hindi ngayong wala ako sa mood makipagtalo. Quota na sila sa akin kahapon, I need a Goddamn break! “Sigurado ka bang hindi ka kakain ng kanin?” tanong ni Reo nang ilapag niya ang tray sa mesa at maupo siya sa tapat ko. “Yeah, wala akong gana kumain.” sabi ko bago kuhain sa tray ang fries at sundae na pina-order ko sa kanya. “You should at least eat this burger, para may
“Kharris, we’re here.” ani Reo at doon lang napansin na nasa parking lot na kami ng school. Inalis ko ang pagkakasuot ng seatbelt ko ngunit nagkamali ako nang paggalaw ng braso ko kaya napadaing ako sa sakit.“Shit.” mura ko nang mapikit ako nang mariin.“What’s wrong?” nag-aalalang tanong ni Reo. Balak ko pa sana siyang sagutin pero nakahalata na siyang may mali sa braso ko. Kumunot ang noo niya at marahang hinawakan ang palapulsuhan ko.“It’s nothing—”“What the actual hell?” hindi makapaniwalang singhal niya nang iangat niya ang sleeve ko at makita ang mga mahahabang pasa roon gawa nang paglatay ng belt ni dad doon. Naitago ko na lamang ang labi ko at kahit masakit ay binawi ko ang palapulsuhan ko at ibinaba ang sleeve ko.“I’m okay.” tipid kong sabi, “I’m really okay.”“There’s no
**This chapter contains suicide that may be triggering. Read at your own risk.The sound of loud thunder wakes me up from my sleep. Marahan kong minulat ang mga mata ko at kinusot ‘yon nang makitang malakas ang ulan sa labas. Kinapa ko ang ilalim ng unan ko at bumangon nang maalalang naiwan ko nga pala ang phone ko sa attic. Marahan akong umalis sa kama at lumabas ng kwarto ngunit pagpasok ko sa attic ay awtomatiko akong napaupo nang paatras kasabay nang malakas na kidlat at kulog.Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimulang tumulo ang luha ko habang naka-angat ang tingin sa umugoy-ugoy na katawan ng pamilyar na pigura sa loob. Nakasabit ang katawan nito mula sa kisame habang dilat ang mga mata. Napatakip na lamang ako sa bibig ko at nang muling kumulog at kumidlat ay mas nakita ko nang malinaw kung sino iyong nakasabit.At that exact moment, a shiver went down my spine.“Mommy!”I woke up gasping for air as I t
“Ris!”“Kharris!”“Kharris Villa Luna!” Sunod-sunod akong kumurap nang marinig ang baritonong boses ni Uno. Tumingin ako sa labas at doon lang na-realize na nakahinto ang kotse niya.“Ah, were you saying something?” Binalik ko ang tingin kay Uno at tinagilid ang ulo ko nang tumitig lang siya sa akin. “W-What?”“You’re staring at me for minutes now, what kind of dirty things are you imagining?” tanong niya bago mag-abot ng tissue sa ilong ko at punasan ang basang likido doon. Nanlaki ang mata ko nang makitang may dugo na iyon. The heck? When did I have a nosebleed?“Sorry, naalala ko ‘yong nangyari kagabi.” pagsasabi ko ng totoo bago kuhain ang tissue sa kanya at ituloy ang pagpupunas sa ilong ko. That was mortifying! I need to change the topic.“Oh right, nagkita kami ni D
“What are you on about?” seryosong tanong ni Uno habang nakasandal siya sa swivel chair habang ako naman ay masamang nakatingin sa kanya mula sa couch. I can’t believe na pinasundo niya ako sa tauhan niya at dinala rito sa mismong office niya para rito mag-usap. It’s my first time coming here and I hate the attention I got when his right-hand man was escorting me.“Do we really need to talk here?” tanong ko.“I told you I’m a busy man. Do you expect me to make time for you and go outside?” seryoso niyang tanong, dahilan para tumayo ako at lumapit sa mesa niya. Marahas kong pinatong ang kamay ko roon sa mismong harap ng desk name plate niya kung saan nakalagay ang pangalan niya at ang title na president.He’s really different from his twin brother, same age naman sila pero sa kanilang dalawa ay mas matured siya. I mean, they are both matured but in a different ma
Napahawak ako sa pisngi ko nang pag-akyat na pag-akyat ko sa itaas ay ang mabigat na palad ni dad ang sumalubong sa akin. Malalim akong bumuntong hininga at saka siya tiningnan.“What did I do?” mahinahong tanong ko kahit na sa totoo lang ay gusto ko siyang sigawan. If I only had the guts to fight him, I would have done it a long time ago.“Are you really asking because you don’t know?”“Magtatanong ba ako kung alam ko?” tanong ko pabalik, dahilan para ang kabilang pisngi ko naman ang sampalin niya. Nakagat ko na lamang ang labi ko at inayos ang buhok ko dahil napunta ang ilang hibla noon sa mukha ko.“You are foul-mouthed just like your whore mother.” Agad kong sinamaan ng tingin ang walang kwenta kong ama nang sabihin niya ang bagay na iyon.“You can say whatever you want to say to me but don’t you dare insult my mother. She’s already dead! Kailan mo siya titigilanㅡ” Hi
Ramdam ko ang pagkahilo nang pabagsak akong mapaupo sa kama at matanggal ang suit sa balikat ko. I’m drunk but I’m still pretty aware of what’s happening. I’m about to do it with my greatest enemy but I don’t care.Still, hindi ko pa rin maiwasang lumunok nang marahas nang makitang tinatanggal niya ang pagkakabutones ng suot niyang itim na business vest.“I know you’re not thinking straight because you’re devasted and drunk, but are you sure about this?” He asked and I could see his muscles flexing when he removed his shirt, showing off his muscled tattooed chest and abs.“I might regret this afterwards, but yeahㅡmake me forget your brother. Kahit isang gabi lang.” desidido kong sabi.“Kharris, pwede ka pang umatras hangga’t may self-control pa ako. I’m just kidding when I asked you earlier.”“You didn’t sound like you’re joking, an
7 years earlier.Have you ever been in love with someone who is in love with someone else?And have you ever wished to be that someone else?It’s really painful to think about it but my mind was full of questions about how love can be cruel sometimes. I can’t help but close my eyes and let out a deep fucking sigh.“Hey, ‘wag kang bumuntong hininga sa engagement party ko. Malas ‘yon.” Para akong nakuryente nang maramdaman kong akbayan ako ni Dos at magtama ang balat namin. Marahan ko itong nilingon at tila ba kinabahan nang makita ang malawak niyang ngiti. Damn! that’s illegal. “Nabo-bored ka na ba?”“No, marami akong nakain. Pinapakiramdam ko ‘yong tiyan ko. Baka bigla ako mag-number 2, e.” Bahagya siyang natawa sa sinabi kong iyon bago tumingin sa likuran at tawagin ang fiancée niyang busy rin sa pakikipag-usap sa bawat bisita.