Share

Chapter 3

Author: Hikikomori
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Napahawak ako sa pisngi ko nang pag-akyat na pag-akyat ko sa itaas ay ang mabigat na palad ni dad ang sumalubong sa akin. Malalim akong bumuntong hininga at saka siya tiningnan.

“What did I do?” mahinahong tanong ko kahit na sa totoo lang ay gusto ko siyang sigawan. If I only had the guts to fight him, I would have done it a long time ago.

“Are you really asking because you don’t know?”

“Magtatanong ba ako kung alam ko?” tanong ko pabalik, dahilan para ang kabilang pisngi ko naman ang sampalin niya. Nakagat ko na lamang ang labi ko at inayos ang buhok ko dahil napunta ang ilang hibla noon sa mukha ko.

“You are foul-mouthed just like your whore mother.” Agad kong sinamaan ng tingin ang walang kwenta kong ama nang sabihin niya ang bagay na iyon.

“You can say whatever you want to say to me but don’t you dare insult my mother. She’s already dead! Kailan mo siya titigilanㅡ” Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang marahas niyang hinatak ang buhok ko. I knew this would happen but for fuck’s sake, late na ako sa school.

“How dare you raise your voice at me?!” Napapikit ako nang mariin nang mas lalo niyang higpitan ang pagkakahawak sa buhok ko. He’s always been like this, he always hurts me whenever he got the chance. May hindi lang siya nagustuhan ay pagbabalingan niya ako ng galit. Sobrang init ng ulo niya sa akin to the point na kulang na lang ay bugbugin niya ako dahil lang sa humihinga ako.

“I-I’m sorry.” paghingi ko na lamang ng tawad dahil the more na sinusuway ko siya ay the more na sinasaktan niya ako.

“Where did you go last night?” tanong niya sa akin, ang kamay niya ay nasa likod pa rin ng buhok ko.

“I got drunk so, I stayed at the hotel.” sagot ko.

“Hindi ‘yan ang sagot na gusto kong marinig. Saan ka nanggaling kagabi?” Bahagya akong napapitlag dahil nagka-ideya na ako kung ano ang kinaiinit ng ulo niya. Right, kahit hindi ako umuwi ay walang siyang pakialam. He’s not mad because I didn’t go home, he was mad for some other reason and I know that lying will only make it worse. Siya pa naman iyong tao na nagtatanong pa rin kahit alam na niya ang sagot.

“Sa engagement party ni Dosㅡ” Marahas niya akong itinulak kaya naman natumba ako at muntik pang mauntog sa sahig dahil sa sobrang lakas ng impact noon. Mabuti na lang ay naiharang ko ang likod ng palad ko.

“Matagal na kitang sinabihan na lumayo ka sa pamilya nila, bakit dikit ka pa rin nang dikit?!” bulyaw niya sa akin, dahilan para lumabas ng kwarto si Kathy, my stepsister. I’m sure siya ang nagsabi kay dad kung saan ako pumunta kagabi kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Ngumisi lang siya sa akin nang lagpasan niya ako at saka lumapit kay dad para hawakan ito sa braso na parang linta at handang s******p.

“Dad, don’t scold her too much. Alam mo naman na hindi siya makatiis na hindi lumapit sa mga Del Roman dahil may gusto siya sa kambal.” Kinuyom ko ang mga kamao ko at balak pa sanang magsalita ngunit nag-ring ang phone ni dad. I sighed a breathe of relief, that was a close call.

“Manang-mana ka sa nanay mong malandi.” ani dad bago sagutin ang tawag at pumasok sa study room niya. Agad akong tumayo at nilagpasan si Kathy dahil wala na akong natitirang oras para makipag-argue pa sa kanya. Not that I have time for her bullshit.

“P****k.” pasaring niya, dahilan para mapangisi ako saktong pagkaikot ko ng doorknob. Nilingon ko siya at nakitang nakahalukipkip siya habang nakataas ang kilay sa akin na akala mo’y may nakuha siyang achievement. I’m already used being hurt by dad, physically or verbally. He’s been doing that for ten years now and I’m almost immune to it. Kung akala ni Kathy ay naaapektuhan pa ako roon, well she’s wrong.

“Nakatira ka na sa malaking bahay, utak squatter ka pa rin.” nakangising sabi ko bago marahas na buksan ang pinto ng kwarto ko at padabog iyong isara.

“Fuck!” madiing mura ko. Kung may ibang tao lang ang nakakita sa lahat ng nangyari, malamang ay aakalain nilang anak ako sa labas at si Kathy ang tunay na anak but, no—I’m the legitimate daughter at anak lang si Kathy ng mistress ni dad. We don’t even share the same blood pero kung paboran siya ni dad ay parang siya pa iyong tunay na anak at ako lang ang sampid. If it wasn’t for my father’s mistress, hindi sana magkakaganito ang buhay ko. If it wasn’t for her, buo pa sana ang pamilya namin, maayos sana ang trato sa ‘kin ni dad at higit sa lahat... My mother would still be alive.

“Why are you late?” mahinang tanong sa akin ng kaklaseng si Reo nang hinihingal akong tumabi sa kanya, mabuti na lang at lumabas ang prof kaya hindi ako masesermunan. I’m already a graduating student, I can’t keep being tardy.

“I’ll tell you later.” sagot ko habang hinahabol ang paghinga at pinapaypayan ang sarili gamit ang notebook na kinuha ko sa tapat ni Reo. “Nag-attendance na?”

“Yeah, don’t worry. I wrote your name.” aniya, dahilan para mapangiti ako nang malawak at halikan siya sa pisngi, but as usual—nandiri siya kaya naman natawa ako habang nakatingin sa kanya. His black shoulder-length hair with blonde highlight and the two small tattoos under his left eye was really attractive. He’ll be a real catch if he wasn’t into guys. Too bad, hindi kami talo.

Hindi mo talaga aakalaing lalaki ang tipo ni Reo dahil sa itsura at pangangatawan nito. I mean, despite being gayㅡhe’s so freaking manly. Isa nga siguro iyon sa mga dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nadidiskubre ng iba ang sikreto niya.

Now that I think about it, nabuo ang pagkakaibigan namin noong mahuli ko siya na may kahalikang lalake sa nightclub. Hindi pa kami magkakilala noon pero kinabukasan ay nagkita ulit kami sa iisang classroom at na-realize na magkaklase kami. I still remember how he threatened me not to breathe a word of what I saw in the nightclub and since then, lagi na kaming magkasama at magkatabi sa klase.

“For real? Must be sucks, na-reject ka ng hindi nagco-confess. Ano? Asa pa?” ani Reo matapos kong ipaalam sa kanya ang tungkol sa engagement ni Dos. Hindi ko kasi siya sinabihan dahil alam ko na sermon ang aabutin ko sa kanya.

“Come on, you’re supposed to comfort me.” Ngumuso ako ngunit ngumisi lang siya.

Well, hindi ko rin siya masisisi kung bakit hindi niya ako kinokomfort sa oras na ito. Ilang beses na kasi niya akong sinabihan na ‘wag akong umasang mutual ang nararamdaman namin ni Dos pero pilit pa rin akong umasa. I mean, what can I do? I’m confused with the mixed signal he’s been giving.

“And so? Who gave you a hickey?” Nasamid ako nang tanungin niya iyon saktong pag-inom ko ng milk tea at bumara ang pearl sa lalamunan ko.

“Lol, sorry.” Paghingi ng tawad ni Reo matapos niyang tapik-tapikin ang likod ko at abutan ako ng tissue. Inilapag ko ang milk tea ko sa mesa at humawak sa leeg kong may Band-Aid. As expected, he’s sharp as needle. He knows exactly what’s going on. Scary!

“I had a one-night with Uno.” mahina kong sabi, natatakot na baka may makarinig sa amin since nasa cafeteria kami. Mabilis pa man din kumalat ang balita sa campus, minsan ay magugulat ka na lang na topic ka na sa forum kaya kailangan kong mag-ingat. Konting galaw lang kasi ay issue na sa mga estudyante rito sa university, iyon nga ang dahilan kung bakit talamak ang bullying dito. That’s one of the dark secrets of our school, akala ng iba ay maganda mag-aral dito dahil isa sa mga top universities. They thought studying here will give them a privilege, well yes somehow that’s true but studying here means living in hell.

Sobrang competitive ng mga estudyante kaya uso ang bullying. Karamihan ng nag-aaral dito ay feeling entitled, lalo na iyong galing sa mayayamang pamilya dahil alam nila na kahit anong gawin nila ay mapagtatakpan dahil may pera. But despite all that, hindi ko mapagkakaila na magaling ang mga professors sa pagtuturo. Marami at malawak ang matututunan, iyon nga lang… Hindi lahat pumapasa dahil sa hard work, ang iba ay dahil sa pera.

“Kharris to earth!” Sunod-sunod akong napakurap nang pumalakpak si Reo sa mismong mukha ko. Hindi ko namalayang lumilipad na pala ang isip ko.

“Sorry, what were you saying?” tanong ko bago ipagpatuloy ang pag-inom ng milk tea ko.

“I said who initiated the one-night stand? I mean, you hate that man so why?”

“He asked me if I wanted him to alleviate my loneliness so, I asked him back if he could make me forget all my problems. One thing led to another, so we ended up doing it.” Paliwanag ko, gusto ko pa sanang banggitin na in love si Uno sa fiancée ng kambal niyang si Dos pero na-realize ko na secret nga pala iyon at hindi tama na magpaka-Marites ako at ipagkalat ang tungkol doon.

“Damn, you’re wilding.” ani Reo, dahilan para mapangisi ako habang nasa bibig ko ang straw.

“Tell me about it.”

“Does he not have a girlfriend? That Uno Del Roman I mean.” tanong ni Reo, and for some odd reason natigilan ako. Wait, now that I think about it… Huling bisita namin ni Dos sa sariling bahay ni Uno ay may nakasalubong kaming babae na blonde ang buhok. Realizing that now makes me shiver, did I sleep with a guy who has a girlfriend? I mean, just because he’s in love with his brother’s fiancée doesn’t mean he can’t date.

“Shit.” Mura ko bago nagmadaling kuhain ang phone ko para ma-dial ang number ni Uno, naguguluhang tumingin sa akin si Reo kaya saglit akong nagpaalam na lalabas ako saglit. “Come on, pick up.”

“What’s wrong?” Iyon ang agad na bungad ni Uno nang sagutin niya ang tawag matapos mag-ring noon ng ilang beses.

“Where are you? Let’s talk.”

“Kharris, you know I’m a busy man.” aniya bago makarinig sa background ng kabilang linya ng mga taong nag-uusap, more like parang nagpe-present.

“Are you in a meeting?”

“Yeah.” sagot niya at may balak pa sana akong sabihin ngunit ibinaba na niya ang tawag. Hindi ako makapaniwalang tumingin sa phone ko at hinigpitan ang hawak doon, damn that bastard! He’s back in his usual self, he’s back to being dismissive.

Napakagat na lamang ako sa labi ko at itinago ang phone sa bulsa ko bago balikan si Reo ngunit pagdating ko sa mesa namin ay nakaupo na sa pwesto ko si Kathy. What’s her deal this time?

“What are you doing here? Noob’s not allowed here.” sabi ko dahil ang layo ng tourism department dito sa cafeteria’ng kinakainan namin.

“Pfft!” natawa si Reo kaya naman lumukot ang mukha ni Kathy, hindi naman kasi langad sa kaalaman ko na sinusubukan niyang akitin si Reo dahil ang akala niya ay may namamagitan sa amin. That’s just how she is, ugali niyang agawin ang lahat ng meron ako. She likes pissing me off pero laging kabaligtaraan ang nangyayari dahil kahit anong gawin niya ay hindi ko pinapakita na apektado ako. I already mastered the art of pretending, I’m a pro when it’s come to hiding my real emotions.

My deceased mother told me that I should be brave, that I should not show any weakness. And for as long as I can remember, ginagawa ko iyon kahit na sobrang hirap. It’s taking a toll on my emotional health but still—doing that helped me survive.

“Here.” May binato si Kathy sa mesa at nanlaki ang mata ko nang makitang picture ko iyon at ni Uno sa bar, iyong time na nasalo niya ako after kong mawalan ng balanse. What the hell?

“Did you put a tail on me last night?” seryosong tanong ko nang titigan ko siya nang diretso sa mata, and since nakaupo siya ay kinailangan niyang mag-angat ng tingin sa akin.

“What if I am? What are you gonna do about it?” nakangisi niyang tanong, dahilan para ngumiti ako nang matamis. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at ipinakita sa kanya ang picture niya na napapalibutan ng mga lalake sa isang nightclub noong mga panahong hindi pa nila nauuto ang dad ko. Noong mga panahon na sa squatter pa siya nakatira.

Someone send this picture to me last year, if my memory serves right... Isa sa mga ex ni Kathy, hindi ko alam kung saang lupalop niya nalaman na hindi maganda ang relasyon ko sa babaeng iyon. One day, nagulat na lang ako na sinend niya sa akin itong picture sa messenger.

Can’t believe magagamit ko ito ngayon, now.... Wala na ang ngisi sa labi ni Kathy kaya naman hinawakan ko ang laylayan ng buhok niya at pinaglaruan iyon bago yumuko nang bahagya at ngumisi.

“Remember this Kathy, Devil works hard but I work harder.”

Related chapters

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 4

    “What are you on about?” seryosong tanong ni Uno habang nakasandal siya sa swivel chair habang ako naman ay masamang nakatingin sa kanya mula sa couch. I can’t believe na pinasundo niya ako sa tauhan niya at dinala rito sa mismong office niya para rito mag-usap. It’s my first time coming here and I hate the attention I got when his right-hand man was escorting me.“Do we really need to talk here?” tanong ko.“I told you I’m a busy man. Do you expect me to make time for you and go outside?” seryoso niyang tanong, dahilan para tumayo ako at lumapit sa mesa niya. Marahas kong pinatong ang kamay ko roon sa mismong harap ng desk name plate niya kung saan nakalagay ang pangalan niya at ang title na president.He’s really different from his twin brother, same age naman sila pero sa kanilang dalawa ay mas matured siya. I mean, they are both matured but in a different ma

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 5

    “Ris!”“Kharris!”“Kharris Villa Luna!” Sunod-sunod akong kumurap nang marinig ang baritonong boses ni Uno. Tumingin ako sa labas at doon lang na-realize na nakahinto ang kotse niya.“Ah, were you saying something?” Binalik ko ang tingin kay Uno at tinagilid ang ulo ko nang tumitig lang siya sa akin. “W-What?”“You’re staring at me for minutes now, what kind of dirty things are you imagining?” tanong niya bago mag-abot ng tissue sa ilong ko at punasan ang basang likido doon. Nanlaki ang mata ko nang makitang may dugo na iyon. The heck? When did I have a nosebleed?“Sorry, naalala ko ‘yong nangyari kagabi.” pagsasabi ko ng totoo bago kuhain ang tissue sa kanya at ituloy ang pagpupunas sa ilong ko. That was mortifying! I need to change the topic.“Oh right, nagkita kami ni D

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 6

    **This chapter contains suicide that may be triggering. Read at your own risk.The sound of loud thunder wakes me up from my sleep. Marahan kong minulat ang mga mata ko at kinusot ‘yon nang makitang malakas ang ulan sa labas. Kinapa ko ang ilalim ng unan ko at bumangon nang maalalang naiwan ko nga pala ang phone ko sa attic. Marahan akong umalis sa kama at lumabas ng kwarto ngunit pagpasok ko sa attic ay awtomatiko akong napaupo nang paatras kasabay nang malakas na kidlat at kulog.Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimulang tumulo ang luha ko habang naka-angat ang tingin sa umugoy-ugoy na katawan ng pamilyar na pigura sa loob. Nakasabit ang katawan nito mula sa kisame habang dilat ang mga mata. Napatakip na lamang ako sa bibig ko at nang muling kumulog at kumidlat ay mas nakita ko nang malinaw kung sino iyong nakasabit.At that exact moment, a shiver went down my spine.“Mommy!”I woke up gasping for air as I t

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 6.5

    “Kharris, we’re here.” ani Reo at doon lang napansin na nasa parking lot na kami ng school. Inalis ko ang pagkakasuot ng seatbelt ko ngunit nagkamali ako nang paggalaw ng braso ko kaya napadaing ako sa sakit.“Shit.” mura ko nang mapikit ako nang mariin.“What’s wrong?” nag-aalalang tanong ni Reo. Balak ko pa sana siyang sagutin pero nakahalata na siyang may mali sa braso ko. Kumunot ang noo niya at marahang hinawakan ang palapulsuhan ko.“It’s nothing—”“What the actual hell?” hindi makapaniwalang singhal niya nang iangat niya ang sleeve ko at makita ang mga mahahabang pasa roon gawa nang paglatay ng belt ni dad doon. Naitago ko na lamang ang labi ko at kahit masakit ay binawi ko ang palapulsuhan ko at ibinaba ang sleeve ko.“I’m okay.” tipid kong sabi, “I’m really okay.”“There’s no

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 7

    “Hi, Kharris.” bati sa akin ng schoolmate ko nang madaanan niya ang mesang kinauupuan ko. “Hello.” Bati ko pabalik, matapos noon ay nagtulakan sila ng kasama niya na akala mo’y elementary school na nag-aasaran dahil napansin ng crush. Napailing na lamang ako at tiningnan si Reo na naghihintay sa counter para kuhain ang pagkain na in-order niya. Imbes na sa cafeteria ay mas pinili naming kumain sa labas dahil baka magpakita na naman sa akin si Kathy. I don’t want to deal with her right now, hindi ngayong wala ako sa mood makipagtalo. Quota na sila sa akin kahapon, I need a Goddamn break! “Sigurado ka bang hindi ka kakain ng kanin?” tanong ni Reo nang ilapag niya ang tray sa mesa at maupo siya sa tapat ko. “Yeah, wala akong gana kumain.” sabi ko bago kuhain sa tray ang fries at sundae na pina-order ko sa kanya. “You should at least eat this burger, para may

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 8

    I took a glance into one of the mirrors. My hair was surprisingly neat considering the massive wind outside. Inayos ko ang suot kong sweater na hiniram ko kay Reo para matakpan ang suot kong uniform, matapos noon ay nilingon ko siya na hanggang ngayon ay nakasilip pa rin sa bintana ng kotse niya“I’m going to be okay.” Paninigurado ko. Tipid siyang tumango at nag-okay sign sa akin kahit alam ko na nag-aalala pa rin siya.“Okay, message me if something happens.” aniya at ngumiti naman ako. Hinintay ko siyang makaalis bago ako tuluyang pumasok sa hotel kung saan sumalubong sa akin sa entrance si Siegren. How did he know that I’m here already? More importantly, why do I need to meet his boss at the hotel?“Where’s Uno?” tanong ko na lamang nang ipasok ko ang kamay ko sa bulsa ng suot kong sweater.“Naghihintay siya sa rooftop.” ani Siegre

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Prologue

    Life is full of surprises. Sometimes life gives us a story we didn’t expect to get or didn’t intend to make, very so often life will throw us a gigantic ball that we just weren’t quite prepared for.In real life, we don’t know what’s going to happen next. But you know what? Sometimes life isn’t about figuring out what to do next. The real challenge is simply doing the things we know we should be doing.Malalim akong napabuntong hininga at nagmadali sa paglalakad para sana mag-follow up ng order sa kitchen ngunit napahinto ako nang makitang nagtaas ng kamay ang customer na bagong upo.“Miss.” Agad ko itong nilapitan bago inilabas ang order slip at ballpen ko mula sa bulsa ng suot kong uniform.“Good afternoon, sir. My name is Kharris, I will be your server for today. Are you ready to order?” nakangiting sambit ko ng greeting script na halos minu-minuto kong sinasabi, medyo hinihingal pa ako dahil

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 1

    7 years earlier.Have you ever been in love with someone who is in love with someone else?And have you ever wished to be that someone else?It’s really painful to think about it but my mind was full of questions about how love can be cruel sometimes. I can’t help but close my eyes and let out a deep fucking sigh.“Hey, ‘wag kang bumuntong hininga sa engagement party ko. Malas ‘yon.” Para akong nakuryente nang maramdaman kong akbayan ako ni Dos at magtama ang balat namin. Marahan ko itong nilingon at tila ba kinabahan nang makita ang malawak niyang ngiti. Damn! that’s illegal. “Nabo-bored ka na ba?”“No, marami akong nakain. Pinapakiramdam ko ‘yong tiyan ko. Baka bigla ako mag-number 2, e.” Bahagya siyang natawa sa sinabi kong iyon bago tumingin sa likuran at tawagin ang fiancée niyang busy rin sa pakikipag-usap sa bawat bisita.

Latest chapter

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 8

    I took a glance into one of the mirrors. My hair was surprisingly neat considering the massive wind outside. Inayos ko ang suot kong sweater na hiniram ko kay Reo para matakpan ang suot kong uniform, matapos noon ay nilingon ko siya na hanggang ngayon ay nakasilip pa rin sa bintana ng kotse niya“I’m going to be okay.” Paninigurado ko. Tipid siyang tumango at nag-okay sign sa akin kahit alam ko na nag-aalala pa rin siya.“Okay, message me if something happens.” aniya at ngumiti naman ako. Hinintay ko siyang makaalis bago ako tuluyang pumasok sa hotel kung saan sumalubong sa akin sa entrance si Siegren. How did he know that I’m here already? More importantly, why do I need to meet his boss at the hotel?“Where’s Uno?” tanong ko na lamang nang ipasok ko ang kamay ko sa bulsa ng suot kong sweater.“Naghihintay siya sa rooftop.” ani Siegre

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 7

    “Hi, Kharris.” bati sa akin ng schoolmate ko nang madaanan niya ang mesang kinauupuan ko. “Hello.” Bati ko pabalik, matapos noon ay nagtulakan sila ng kasama niya na akala mo’y elementary school na nag-aasaran dahil napansin ng crush. Napailing na lamang ako at tiningnan si Reo na naghihintay sa counter para kuhain ang pagkain na in-order niya. Imbes na sa cafeteria ay mas pinili naming kumain sa labas dahil baka magpakita na naman sa akin si Kathy. I don’t want to deal with her right now, hindi ngayong wala ako sa mood makipagtalo. Quota na sila sa akin kahapon, I need a Goddamn break! “Sigurado ka bang hindi ka kakain ng kanin?” tanong ni Reo nang ilapag niya ang tray sa mesa at maupo siya sa tapat ko. “Yeah, wala akong gana kumain.” sabi ko bago kuhain sa tray ang fries at sundae na pina-order ko sa kanya. “You should at least eat this burger, para may

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 6.5

    “Kharris, we’re here.” ani Reo at doon lang napansin na nasa parking lot na kami ng school. Inalis ko ang pagkakasuot ng seatbelt ko ngunit nagkamali ako nang paggalaw ng braso ko kaya napadaing ako sa sakit.“Shit.” mura ko nang mapikit ako nang mariin.“What’s wrong?” nag-aalalang tanong ni Reo. Balak ko pa sana siyang sagutin pero nakahalata na siyang may mali sa braso ko. Kumunot ang noo niya at marahang hinawakan ang palapulsuhan ko.“It’s nothing—”“What the actual hell?” hindi makapaniwalang singhal niya nang iangat niya ang sleeve ko at makita ang mga mahahabang pasa roon gawa nang paglatay ng belt ni dad doon. Naitago ko na lamang ang labi ko at kahit masakit ay binawi ko ang palapulsuhan ko at ibinaba ang sleeve ko.“I’m okay.” tipid kong sabi, “I’m really okay.”“There’s no

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 6

    **This chapter contains suicide that may be triggering. Read at your own risk.The sound of loud thunder wakes me up from my sleep. Marahan kong minulat ang mga mata ko at kinusot ‘yon nang makitang malakas ang ulan sa labas. Kinapa ko ang ilalim ng unan ko at bumangon nang maalalang naiwan ko nga pala ang phone ko sa attic. Marahan akong umalis sa kama at lumabas ng kwarto ngunit pagpasok ko sa attic ay awtomatiko akong napaupo nang paatras kasabay nang malakas na kidlat at kulog.Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimulang tumulo ang luha ko habang naka-angat ang tingin sa umugoy-ugoy na katawan ng pamilyar na pigura sa loob. Nakasabit ang katawan nito mula sa kisame habang dilat ang mga mata. Napatakip na lamang ako sa bibig ko at nang muling kumulog at kumidlat ay mas nakita ko nang malinaw kung sino iyong nakasabit.At that exact moment, a shiver went down my spine.“Mommy!”I woke up gasping for air as I t

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 5

    “Ris!”“Kharris!”“Kharris Villa Luna!” Sunod-sunod akong kumurap nang marinig ang baritonong boses ni Uno. Tumingin ako sa labas at doon lang na-realize na nakahinto ang kotse niya.“Ah, were you saying something?” Binalik ko ang tingin kay Uno at tinagilid ang ulo ko nang tumitig lang siya sa akin. “W-What?”“You’re staring at me for minutes now, what kind of dirty things are you imagining?” tanong niya bago mag-abot ng tissue sa ilong ko at punasan ang basang likido doon. Nanlaki ang mata ko nang makitang may dugo na iyon. The heck? When did I have a nosebleed?“Sorry, naalala ko ‘yong nangyari kagabi.” pagsasabi ko ng totoo bago kuhain ang tissue sa kanya at ituloy ang pagpupunas sa ilong ko. That was mortifying! I need to change the topic.“Oh right, nagkita kami ni D

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 4

    “What are you on about?” seryosong tanong ni Uno habang nakasandal siya sa swivel chair habang ako naman ay masamang nakatingin sa kanya mula sa couch. I can’t believe na pinasundo niya ako sa tauhan niya at dinala rito sa mismong office niya para rito mag-usap. It’s my first time coming here and I hate the attention I got when his right-hand man was escorting me.“Do we really need to talk here?” tanong ko.“I told you I’m a busy man. Do you expect me to make time for you and go outside?” seryoso niyang tanong, dahilan para tumayo ako at lumapit sa mesa niya. Marahas kong pinatong ang kamay ko roon sa mismong harap ng desk name plate niya kung saan nakalagay ang pangalan niya at ang title na president.He’s really different from his twin brother, same age naman sila pero sa kanilang dalawa ay mas matured siya. I mean, they are both matured but in a different ma

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 3

    Napahawak ako sa pisngi ko nang pag-akyat na pag-akyat ko sa itaas ay ang mabigat na palad ni dad ang sumalubong sa akin. Malalim akong bumuntong hininga at saka siya tiningnan.“What did I do?” mahinahong tanong ko kahit na sa totoo lang ay gusto ko siyang sigawan. If I only had the guts to fight him, I would have done it a long time ago.“Are you really asking because you don’t know?”“Magtatanong ba ako kung alam ko?” tanong ko pabalik, dahilan para ang kabilang pisngi ko naman ang sampalin niya. Nakagat ko na lamang ang labi ko at inayos ang buhok ko dahil napunta ang ilang hibla noon sa mukha ko.“You are foul-mouthed just like your whore mother.” Agad kong sinamaan ng tingin ang walang kwenta kong ama nang sabihin niya ang bagay na iyon.“You can say whatever you want to say to me but don’t you dare insult my mother. She’s already dead! Kailan mo siya titigilanㅡ” Hi

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 2

    Ramdam ko ang pagkahilo nang pabagsak akong mapaupo sa kama at matanggal ang suit sa balikat ko. I’m drunk but I’m still pretty aware of what’s happening. I’m about to do it with my greatest enemy but I don’t care.Still, hindi ko pa rin maiwasang lumunok nang marahas nang makitang tinatanggal niya ang pagkakabutones ng suot niyang itim na business vest.“I know you’re not thinking straight because you’re devasted and drunk, but are you sure about this?” He asked and I could see his muscles flexing when he removed his shirt, showing off his muscled tattooed chest and abs.“I might regret this afterwards, but yeahㅡmake me forget your brother. Kahit isang gabi lang.” desidido kong sabi.“Kharris, pwede ka pang umatras hangga’t may self-control pa ako. I’m just kidding when I asked you earlier.”“You didn’t sound like you’re joking, an

  • In the Arms of a Possessive Billionaire    Chapter 1

    7 years earlier.Have you ever been in love with someone who is in love with someone else?And have you ever wished to be that someone else?It’s really painful to think about it but my mind was full of questions about how love can be cruel sometimes. I can’t help but close my eyes and let out a deep fucking sigh.“Hey, ‘wag kang bumuntong hininga sa engagement party ko. Malas ‘yon.” Para akong nakuryente nang maramdaman kong akbayan ako ni Dos at magtama ang balat namin. Marahan ko itong nilingon at tila ba kinabahan nang makita ang malawak niyang ngiti. Damn! that’s illegal. “Nabo-bored ka na ba?”“No, marami akong nakain. Pinapakiramdam ko ‘yong tiyan ko. Baka bigla ako mag-number 2, e.” Bahagya siyang natawa sa sinabi kong iyon bago tumingin sa likuran at tawagin ang fiancée niyang busy rin sa pakikipag-usap sa bawat bisita.

DMCA.com Protection Status