Chapter 1

7 years earlier.

Have you ever been in love with someone who is in love with someone else?

And have you ever wished to be that someone else?

It’s really painful to think about it but my mind was full of questions about how love can be cruel sometimes. I can’t help but close my eyes and let out a deep fucking sigh.

“Hey, ‘wag kang bumuntong hininga sa engagement party ko. Malas ‘yon.” Para akong nakuryente nang maramdaman kong akbayan ako ni Dos at magtama ang balat namin. Marahan ko itong nilingon at tila ba kinabahan nang makita ang malawak niyang ngiti. Damn! that’s illegal. “Nabo-bored ka na ba?”

“No, marami akong nakain. Pinapakiramdam ko ‘yong tiyan ko. Baka bigla ako mag-number 2, e.” Bahagya siyang natawa sa sinabi kong iyon bago tumingin sa likuran at tawagin ang fiancée niyang busy rin sa pakikipag-usap sa bawat bisita.

I’ve known Dos ever since we were kids and yeahㅡI’m in love with him for God-knows-how-long. Pretty sucks right? Seeing your first love getting engaged.

“Kharris, meet my soon to be wife. Shia.” Pakilala ni Dos nang hawakan niya ang baywang ng fiancée niya.

Buong akala ko ay magkakaroon ako ng pag-asa kay Dos despite our 7-year age gap. Umaasa ako na may patutunguhan ang pagiging malapit naming dalawa sa isa’t isa, but hellㅡall this time, meron pala siyang girlfriend. And worst? Ipakikilala niya lang sa akin kung kailan magiging asawa na niya.

“...And love, this is Kharris. We’ve lived next to each other since we were kids. She’s like my little sister, an adorable one.”

“Hello, congratulations. Pagtiisan mo si Dos, ha? Matanda na kasi, e. Medyo mahirap na alagaan.” Biro ko habang nakangiti nang matamis kahit alam ko na mukha naman iyong pilit.

“Hey! I’m just 29.” Hinawakan ni Dos ang tuktok ng ulo ko, bagay na madalas niyang gawin sa akin at tila nakasanayan na. Bahagya akong napayuko at pilit itinago ang kilig na naramdaman.

“Love, you’re 30 remember?” Pagpapaalala ni Shia bago sila sabay na tumawang dalawa na parang sila lang ang tao sa mundo. Nagising tuloy ako sa reyalidad at nakitawa na lang para kahit paano ay mukha akong masaya. Kahit sa totoo lang, gusto ko nang lumubog sa lupa sa sobrang sakit. They really look good together, walang wala akong laban.

“Ahem... Mauna na ako. Congratulations again and nice to meet you, Shia.. I’ll excuse myself.” Balak ko na sanang tumalikod ngunit tinawag ako ni Dos.

“You want me to drive you home?”

“Come on, hindi ka pwedeng mawala sa sarili mong party. Magta-taxi na lang ako.” Tipid itong tumango bago lumapit sa akin at hawakan ulit ang ulo ko.

“Okay, mag-ingat ka. Mag-message ka rin ‘pag nasa bahay ka na, okay?” Tumango ako at ngumiti bago tuluyang umalis palabas ng venue at doon ibuhos ang lahat ng luha na kanina ko pa gustong ilabas.

For him, I’m just a little sister. Akala ko more than friends na kami pero hanggang ‘friends’ lang pala talaga. Goddamnit! Unrequited love really sucks. Para akong sinampal ng reyalidad na hindi ako magugustuhan ng taong gusto ko. Na kahit kailan, hindi niya ako mapapansin.

Huminga na lamang ako nang malalim at pilit pinigilan ang pag-iyak bago mabilis na pinara ang dumaang taxi.

“More.” Marahas kong inilapag ang pang-walong baso sa bar counter, I wanted to drink until I forgot everything. I wanted to forget the pain of one-sided love.

“You trying to get yourself drunk, little miss?” Hininto ko ang pag-inom sa pang-siyam na baso at tiningnan kung sino iyong naupo sa bar stool na katabi.

I stare so long at him because my vision began to get blurry, I tilted my head sideways at him as if I were seeing him for the first time. “Oh, if it wasn’t Mr. Uno the kupal.”

“Don’t just give me a weird name right off the bat.” Reklamo niya at ipinagpatuloy ko naman ang pag-inom bago muling tumingin sa kanya.

“So, what are you doing here? Pets aren’t allowed here, you know?” Humingi ako ng panibagong inumin sa bartender at ininom iyon ngunit hindi ko naubos nang kuhain iyon ni Uno sa kamay ko. “Hey!”

“You look miserable.” Naningkit ang mata ko sa sinabi niyang iyon, hindi ko alam kung matatawa ba ako maiinsulto. In the end, mas pinili kong tumahimik na lang. Because knowing his personality? Malamang ay lalo lang magiging miserable ang gabi ko.

“Why did I fall in love with someone I can’t have?” I mumbled, not wanting him to hear that I was drunk already. “Alam mo bang ikakasal na si Dos?”

“He’s my twin brother.” tipid niyang sabi at muntik ko nang makalimutan ang tungkol doon. Hindi naman kasi sila totally na magkamukha ni Dos since they’re biracial twin. Mas dark ang balat ni Uno nang kaunti and he’s intimidating unlike his twin na sobrang amo ng itsura.

“Damn it! Why?” tanong ko sa sarili bago maglapag ng pera sa counter para bayaran ang lahat ng nainom ko. Matapos noon ay tumayo na ako at umalis sa kinauupuan, muntik pa akong ma-out of balance but thanks to Uno’s quick reflexes, nahawakan niya ang baywang ko bago pa man ako tuluyang matumba.

“I admire your quick reflexes, but you can let go now. You’re too close.” diretso kong sabi ngunit hindi siya bumitaw.

“You’re drunk, ihahatid na kita sa inyo.” Tumawa ako sa sinabi niyang iyon at saka siya bahagyang tinulak para bumitaw sa akin.

“Stop being nice. Seriously, you’re creeping the hell out of me.” Hinawi ko ang mahaba kong buhok at nagpatuloy sa paglalakad. Ramdam ko pa ang pagsunod sa akin ni Uno hanggang sa tuluyan akong makalabas ng bar. He was just following me without a word.

“What? Playing stalker? Ganyan ka ba ka-concern sa ‘kin?” tanong ko nang huminto ako at harapin siya.

“Well, something bad might happen and I felt responsible.” Hindi ko alam pero natawa ako sa sinabi niyang iyon. Hindi ako sanay na mabait siya sa akin, usually siya pa itong masaya kapag nakita akong miserable. He’s a sadist, bata pa lang ay hindi na talaga kami magkasundong dalawa, lagi kaming nagbabangayan na parang aso’t pusa kahit na ilang taon ang tanda niya sa akin.

“I’ll be nice to you tonight since my brother broke your heart,” aniya nang i-abot niya sa akin ang kamay niya. Tiningnan ko lamang iyon dahil hindi ko alam kung ano ang gusto niyang mangyari. “It’s a deal so you’re supposed to take my hand and shake it.”

Nailing ako sa huli niyang sinabi kaya nakipagkamay na ako sa kanya bago pa siya mangawit. Hindi rin naman kasi langad sa kaalaman niyang may gusto ako sa kambal niya. Well I respect him for keeping his mouth shut.

“Okay! Please be my dog tonight, Uno.”

“Ha? Don’t push your luck. You know I’m part of the mafia, right?”

“Are you threatening me right now?”

“No, I’m just reminding you ‘cause you’re the only one who has the guts to disrespect me like this.”

“Ah, sorry young monsterㅡI mean master.” Yumuko ako at medyo nahilo kaya dumausdos ako, mabuti na lang at napigilan ng tiyan ni Uno ang tuluyan kong pagtumba dahil humarang siya.

“That hurts! May bato ba sa tiyan mo?” tanong ko habang nakahawak sa tuktok ng ulo ko.

“Tsk! Let’s go, you need to sober up.” ani Uno bago ipatong sa balikat ko ang hinubad niyang suit. Nakasuot na lang siya ngayon ng itim na business vest at pinanuod kung paano niyang iangat ang sleeve ng white button-down shirt niya. Dahil doon ay nakita ko ang tattoo sa braso niya, pinagmasdan ko lang siya ‘cause damn! He’s the perfect definition of tall, dark, and handsome. No wonder half the girls he met swooned over him like a hungry piranhas.

“Hey! Stop eye-fucking me, Kharris.”

“Hangal. Hindi mo katulad.” singhal ko bago siya sipain sa gilid ng tuhod.

“Then why are you staring at me like that? Do you enjoy being a creep?”

“Well... Na-realize ko lang na ang gwapo mo pala.” diretso kong sabi, dahilan para mapangisi siya at humakbang palapit sa akin lalo pero huminto rin siya nang magsalita ulit ako. “And saying that makes me want to throw up, gross.”

“Tch. Don’t compliment me if you’re just going to insult me afterwards.” naiiling niyang sabi bago umatras, “Are you sober now? Feeling better?”

Hindi ako nag-abalang sumagot at humakbang lang papunta sa kanya. Tumingala ako sa kanya at saka tumingkayad habang nakahawak sa balikat niya para maabot ko ang pisngi niya at m*******n siya roon. Medyo nahirapan pa ako dahil ang tangkad niya.

“You’re an asshole but, thank you for accompanying me. I appreciate that.” Balak ko na sanang maglakad paalis ngunit hinawakan niya ang sling bag na nakasabit sa balikat ko.

“Where do you think you’re going? Ihahatid kita pauwi.” aniya bago ako hilahin papunta sa harap ng motor na pagmamay-ari ng isa sa mga tauhan niya.

“You kidding me? Where’s your common sense, Uno? Isa lang ang helmet na dala mo.”

“Ah! What a pain.” bulong niya pero sapat na ang distansya namin para marinig ko iyon.

“Let’s take a walk.” suhestiyon niya.

“I’m dizzy.”

“Let’s take the bus or taxi then.”

“Mas lalo akong mahihilo.” Bumuntong hininga siya at halatang nauubos na ang pasensya. Kung ibang tao lang ako, malamang ay kanina pa niya ako minura at tinutukan ng baril sa ulo.

“Fine, how about piggy back ride?” Awtomatikong tumaas ang kilay ko sa suggestion niyang iyon.

“Your real intention is spilling out. Gusto mo lang maramdaman boobs ko, e.” Matapos kong sabihin iyon ay nakatikim ako ng isang malutong na pitik sa noo mula sa kanya, napakamot tuloy ako roon ng wala sa oras.

“Damn it! That hurts!”

“Nananaginip ka? Wala kang boobs, moron.” Sinamaan ko siya ng tingin at saka kinuha ang kamay niya para ilagay iyon sa d****b ko.

“Anong tawag mo d’yan?” Inis kong tanong, huli na rin nang ma-realize ko ang kagagahan ko kaya hindi pa man siya nagsasalita ay tumakbo na ako palayo.

“Hey! Where are you going?!” sigaw niya sa akin nang habulin niya ako.

“No! Why are you chasing me? You’re scary!”

“That’s because you’re running! Stop! You’re going to hurt yourself!” Hindi ko sinunod ang sinabi niya at patuloy na tumakbo hanggang sa makakita ako ng public restroom. Pumasok ako roon nang hinihingal kaya naman inangat ko ang tingin sa kisame.

“Shit! You’re batshit crazy.” Nilingon ko si Uno at balak na sanang sumigaw ngunit mabilis niyang tinakpan ang bibig ko. “Shut it, Kharris. Where do you think you are?”

Marahas akong napalunok at tumingin sa gilid ko nang hindi ginagalaw ang ulo. Halos manlaki ang mata ko nang makita ang helera ng urinal doon. Marahang inalis ni Uno ang kamay niya sa bibig ko at bumuntong hininga.

“I feel like I’m babysitting, damn it!” madiin niyang sabi, balak ko na sana mag-sorry ngunit narinig ko ang ilang tawanan ng lalake mula sa labas. Saglit akong nag-panic na maabutan nila ako rito pero mas nag-panic ako nang bigla akong hinila ni Uno at dinala sa dulong cubicle. Sinara niya ang pinto noon kaya napasandal ako sa pader at napanganga.

“What the hellㅡ” Halos masakop na ng malaki niyang kamay ang mukha ko nang takpan niya ulit ang bibig ko. Sinamaan ko siya ng tingin at nainis nang makitang nakangisi siya na para bang natutuwa siya sa ekspresyon na mayroon ako ngayon, dahil doon ay tinanggal ko na ang kamay niya sa bibig ko.

“What?” Bulong ko sa pinakamahinang paraan. Muli itong ngumisi bago marahang inilapit ang kanyang bibig sa kaliwang tainga ko.

“Hey, do you want me to alleviate your loneliness?” Hindi ko alam kung bakit pero biglang uminit ang paligid. I feel like I’m sweating bulletsㅡI felt sober all of a sudden.

Nang marinig ko ang pag-alis ng mga lalake sa labas ay siya ring paghawak sa pisngi ko ni Uno. Marahas akong napalunok at napatingin sa labi niya na hanggang ngayon ay nakangisi.

“Can you make me forget all my problems?” I was so devastated that I can’t even think straight. My mind’s going blank. I mean, alam ko na kung saan pupunta ang usapang itoㅡbut at this point of my life, I wanted to do something that I don’t usually do. I wanted to do something crazy, I’ll do everything to forget my unrequited love.

“Hm? Try me.” His arm suddenly encircled my waist, pulling me closer. He didn’t say anything and just keeps staring at my lips like he wants to eat them. Marahas ulit akong lumunok at tinitigan si Uno.

“If I’m that tempting, kiss me.” Now I’ve done it!

“Gladly.” He slowly bent his head down and kissed meㅡhungrily. Hindi ko inasahan na ganoon ang magiging atake niya kaya naman hindi ko agad nagawang mag-react. Things are escalating quickly, “Hey, open your mouth.”

Hindi ko alam kung ano na ang pumapasok sa isip ko sa mga oras na iyon at sinunod ko ang sinabi niya. Binuksan ko ang bibig ko at walang pagdadalawang isip na ginantihan ang h***k niya sa akin. Ramdam ko ang bawat paggalaw ng dila niya sa loob ng bibig ko, hindi ko namamalayan na kusa nang yumayakap ang braso ko papunta sa batok niya. I can’t believe I’m doing this with him. This feels weird and good at the same time.

“Let’s leave this place.” mahina kong sabi nang ibaba niya ang h***k papunta sa panga ko hanggang sa marating noon ang leeg ko. Pilit ko namang itinago ang labi para maiwasan ang kahit anong weirdong ingay na lalabas doon.

“Mm, good idea.” ani Uno kaya naman tumigil siya sa paghalik sa akin. Saglit pa kaming nagkatitigan bago niya hinawakan ang kamay ko at binuksan ang pinto ng cubicle, mabuti na lang at walang tao roon kaya nakalabas kami ng men’s comfort room nang walang hirap.