"Lasing ka nanaman Diego," mariin kong wika ng bumungad sa may pintuan ang pasuray-suray kong asawa na si Diego.Palagi nalang itong lasing galing sa trabaho.Simula ng maikasal kami ay palagi itong huli kung umuwi galing trabaho.Halos palagi rin kaming nag-sasagutan kapag kinokompronta ko ito. "It's none of your business! mind your own!" anito at pasuray na tinungo ang sofa sa sala. sinundan ko naman ito doon.Sa totoo lang pagod na talaga akong intindihin ito pero dahil asawa ko ito, ay kinailangan kong habaan ko pa ang pasensiya ko. Isang Engineer si Diego at ako naman ay isang Archetict.Sa katunayan, kami talaga ang bumuo ng bahay na tinitirahan namin sa ngayon.Hinayaan ako nito sa gusto kong gawing disenyo sa bahay namin.Magkatrabaho kami at palaging kami ang magkapares sa tuwing may projects na gagawin para sa malalaking kliyente.Hanggang sa nagkamabutihan kami.Niligawan niya ako at agad ko namang sinagot ito.Isang taon pa lang mula ng magpakasal kami
Napabalikwas ako ng bangon.Masyado na palang tirik ang araw.Natitiyak kong late na ako sa trabaho.Dali dali akong bumaba ng kama at dumiretso ng banyo upang maligo.Siguro napuyat ako kagabi dahil sa pagtataboy ko kay Diego.Ayaw kasi nitong umalis.Masyado itong mapilit na patawarin ko.Hindi rin makapal ang mukha niya.Pagkatapos niya akong saktan? Kung ano man ang hirap na nararanasan niya sa ngayon, ay sa tingin ko deserve niya iyon. Pagkatapos kong maligo ay nagbihis na rin ako.Hindi na ako nag-almusal pa dahil tiyak kong lalo akong male-late sa trabaho.Subalit, pagbaba ko hindi ko nanaman inaasahan ang makikita ko.Dali-dali akong humakbang palapit kay diego upang kumprontahin ito. "Sino ang may sabi na pakialaman mo ang kusina ko?" Kaagad naman itong lumingon subalit naroroon parin ang lungkot sa mga mata nito. "Wala naman, naisip ko lang na lutuan ka ng paborito mong sinigang sa miso." Anito at alanganing ngumito. Tumaas ang kilay ko.
Dali dali akong bumaba ng building at tumungo sa garahe kung saan naroroon ang sasakyan ko.Katatapos lang namin ni Diego gawin ang project na ibinigay saamin ni sir June.Hindi maganda ang bungad ng araw na ito para saakin.Palagi kaming nagde-debate ni Diego maging sa oras ng trabaho. Nakakawalang gana ang araw na ito lalo at nakita ko nanaman ang gwapong mukha ng dati kong asawa. guwapo? saan galing iyon? Dali-dali akong pumasok sa loob ng sasakyan ko subalit, ganoon nalang ang labis kong pagkadismaya ng mapagtanto kong nasiraan ang sasakyan ko. "What happened? Maayos ka naman kanina." bulong ko bumaba ng sasakyan.Mas lalo akong nairita ng makitang flat ang gulong ng kotse ko. "Holy shit!! bakit flat? hindi naman ito flat kanina? ano ba ang gagawin ko? Medyo madilim na pauwe at wala akong masasakyan," "Need help?" Napabuga ako ng hangin ng marinig ang boses na iyon.Si Diego nanaman! basta nalang itong sumusulpot.Akala ko pa nam
Naging abala ang araw ko ngayon dahil sa isang proyekto na gagawin ko sa Quezon City para sa renovation ng malaking eskwelahan.I am very thankful na hindi si Diego ang kasama ko sa proyektong ito.Natitiyak kong magbabangayan nanaman kami ng sungay kapag nangyari iyon. "Let's eat our lunch." narinig kong wika ni Engineer Leo, ang ka-partner ko sa proyektong katatapos lang namin gawin ngayon. Nakita ko kanina kung gaano nasira ang mukha ni Diego nung sabihin ni Sir June na si Engineer Leo ang kasama ko sa trabaho.Buti nga sa kanya.Alak kong nagseselos ito pero, wala akong pakialam. "Lunch na ba?" Natatawa kong saad. "Yes! Siguro, dahil sa kaiisip mo niyan sa Ex-husband mo kaya hindi mo namalayan ang oras." Natatawa nitong wika.Inirapan ko lang ito at saka humakbang patungo sa bakanteng mesa at kaagad na umurder ng pagkain.Naramdaman kong sumunod naman ito.Umupo ito sa bakanteng upuan paharap sa kinauupuan ko.
Taas noo akong naglakad patungo sa working station ko.Ayaw kong tingnan ang bandang kinaroroonan ni Diego habang nasa working station nito ang binata at kausap si Sir June.Nilagpasan ko lang ang dalawa at binati ng goodmorning si Sir June habang pilit kong huwag dumako ang paningin ko sa guwapong mukha ng Ex-husband ko. subalit, sa gilid ng mga mata ko ay alam kong nakatitig saakin ang dati kong asawa.Wala akong pakialam sa kanya.Pagkatapos ng ginawa niyang paghalik saakin kahapon, hindi ko na siya kayang harapin pa dahil sa buweset kong sarili at nagawa akong ipagkanulo ng sarili kong damdamin kaya ako tumugon sa mga halik nito."Goodmorning girl!" si Joy na kararating lang din."Good morning too." sagot ko ng hindi nakatingin dito dahil sa inaayos ko pa ang mga kagamitan ko sa ibabaw ng mesa."Mukhang malakas yata ang tama ng isa doon." narinig kong wika ni Joy habang inginunguso ang kinaroroonan ni Diego.Napasulyap ako sa
"This is too much, Diego!" galit kong wika sa kakambal kong si Diego.Ano ba ang kasalanan na nagawa ni Venice noon upang humantong sa ganoon ang pagsasama nila bilang mag-asawa.Sa nakikita ko kasi sa dating asawa nito, ay may malambot na puso para sa kanya at hindi niya deserve ang lokohin.Parang hindi ko na kayang ipagpatuloy ang gusto ng kakambal ko.Nakokonsensiya na talaga ako.Daig ko pa ang beteranong aktor kung umarte sa harap nito bilang katauhan ng kambal kong si Diego.Diego begged me to pretend as Venice's husband.I am Daniel, ang kakambal ni Diego na kailanman hindi gusto ng commitment in life pero, heto ako, trying to catch Venice bilang si Diego.Honestly, I really do not know why would I agreed my twin brother's wish."Please, I admit, pinagsisisihan ko na ang pang-iiwan ko kay Venice noon dahil mas pinili kong makasama si Anna, ang babaeng tunay kong mahal." ani Diego."Ano pa ba ang magagawa ng pagsisisi mo Diego?" t
"Sir Daniel, bakit niyo po kasama ang dating asawa ni Sir Diego?" Usisa ni Ruel isa sa mga pinakamagaling na chef sa pag-aari kong Restaurant. Katulad ng napag-usapan namin ni Venice kahapon, dinala ko ang dalaga dito para tikman ang mga putaheng masasarap subalit, hindi niya alam na na ako talaga ang nagmamay-ari ng Restaurant na iyon.Siyempre, ang buong akala niya ay Si Diego Baldecañas ang kasama niya araw-araw.Kawawang nilalang. "Just shut your mouth up, Okay?basta sabihin niyo lang na ako si Diego." wika ko at sinulyapan ang kinaroroonan ni Venice.Tahimik itong nakaupo sa isang bakanteng upuan habang naghihintay ng order naming dalawa. "Ano? Bakit naman po?" "Basta, it's a long story." Sagot ko atsaka nagpaalam upang balikan ang kinaroroonan ni Venice. "Hi, are you okay?" Kaagad naman itong nag-angat ng tingin. "Ofcourse!" maagap nitong sagot. Naghila ako ng upuan paharap dito. Napasinghap ako ng masi
"Hi goodmorning," bati ko sa babaeng nasa counter."Nandiyan ba ang may-ari ng restaurant na ito?" Naglaan talaga ako ng oras para makausap ang nagmamay-ari ng restaurant na iyon.Gusto kong pag-usapan kung ano ang problema at nagawa nitong siraan ang negosyo ko.I just want to clarify something at hindi rin ako galit kundi, gusto ko lang ng peace between us lalo at magkalapit lang pala ang parehong restaurant namin. For me, rivalry is common in bussiness pero, nasa desisyon ng mga costumer kung saan ang choice nilang puntahan o kainanan. "Yes sir." anito at may inutusan upang puntahan ang may ari ng restaurant na iyon.Ilang sandali lang ay bumalik na ito. "Sir, you can go to her office, this way sir." magalang na wika nito kaagad naman akong sumunod dito. "Nandiyan po si Ma'am sa loob hinihintay kayo."anito saka nagpaalam na at iniwan ako sa labas ng pinto ng opisina ng nag-mamay-ari ng restaurant na iyon. Kumatok ako ng tat
Chapter 35 Nagkapatawaran na kami ng Ina ni Daniel. I was suprise dahil sa biglang pagsulpot ng mga ito sa bahay. "Thank you for forgiving us, Venice." maluha-luhang wika nito sabay yakap sa akin. "Matagal na po iyon at wala na po iyon. Sa totoo lang, gusto ko po talagang magkaayos tayo noon pa man, per.. "Hindi kita binigyan ng pagkakataon," putol nito sa sasabihin ko. Tipid akong ngumiti at kumawala mula sa mga yakap nito. "Ang mahalaga, okay na po tayo ngayon," "Mom, babe, hinahanap na kayo ng birthday boy natin," Ang nakangiting si Daniel ay papalapit sa amin. Ito ang unang kaarawan ng anak namin ni Daniel. At ngayon ay magaganap ang simpleng handaan. Friends and neighbors ang imbitado sa kids party na magaganap sa tapat ng bahay kung saan, may mumunting Hardin na naroroon. "Masyadong excited talaga itong apo ko, masyado pang maaga para sa selebrasyon," naiiling na wika ng aking biyenan. Nagkatawanan lang kami ni Daniel. "Mag-usap na muna kayo diyan, ako na muna ang
I could see the gleam in Daniel’s eyes as he watched my entirely naked body. He was at the top of the bed while watching me slowly stepped towards the bed. I heard his heavy sigh. I also couldn't help the strange heat I felt while staring at his naked body as well. My eyes landed on the object standing between his thighs. It was hard and long, the reason to further enslave me now the heat I feel. Hindi pa man ako nakakalapit sa kinaroroonan nito, nauna na itong bumangon at sinalubong ako ng mahigpit na yakap. Ramdam ko ang kahubaran ng aming mga katawan. Ramdam ko rin ang simpleng pagtudyo ng pagkalalaki nito sa hiyas ko. He gently kissed my lips, down to my neck. I groaned and moan as I encircled my arms to his neck. Pabalik-balik ang mga labi nito sa aking labi at leeg tila isa itong asong may gustong hanapin at amuyin. Bumaba ang mga labi nito sa mauumbok kong dibdib. Pinaglaruan ng dila nito ang mga u***g ko dahilan upang mas lalong lumakas ang aking pag-ungol. Maybe he co
Chapter 33"Ano ba? Bakit ka ba pabalik-balik dito sa bahay?" inis kong tanong nang pagbukas ko pa lang ng pinto ay bumungad na sa pagmumukha ko ang mukha ng babae ni Daniel at hindi ko alam kung paano ito nakapasok. Hindi ko kasi narinig na tumunog ang doorbell sa labas."Hindi ako titigil hanggat hindi ko nakikita si Daniel!" mariin nitong saad. "Alam kong itinatago mo siya sa akin!" "Hoy! huwag mo akong pagbebentangan dahil wala akong alam sa sinasabi mo," "Sinungaling! Hindi ka aamin ha?" nanggagalaiting singhal nito sabay sampal sa mukha ko. Pakiramdam ko nalaglag lahat ng mga ngipin ko dahil sa sobrang lakas ng pagkakasampal nito. Parang nagdilim ang paningin ko dito kaya, walang babalang sinugod ko ito at ubod lakas na hinila ang buhok. Nakapanggigigil isudsod ang pagmumukha nito sa sahig."Get off me!" sigaw nito habang pinipigilan nito ang mga kamay ko na isudsod ang pagmumukha nito sa semento."Hindi ako papayag na pinagbebentangan ng kung sino-sinong kabet lang. Ngayon, k
VENICE Nakakunot ang noo ko habang pababa ng hagdanan. Kanina ko pa hinahanap si Daniel pero hindi ko makita. Sobrang tahimik ng bahay ni ang parents nito ay hindi ko rin nahagilap kagabi, hindi ko alam kung bakit. "Good morning," bati ko sa kusinerang abala ngayon sa pagluluto ng agahan. "Ay good morning, ma'am. Wait lang po ha, medyo maya-maya pa ito maluluto." anito. "Ay okay lang po, hindi pa naman ako nagugutom. Hinahanap ko lang si Daniel at ang mag-asawa kong biyenan?" Mabilis nitong hininaan ang laki ng apoy sa gas range. "Hindi po ba nagpaalam sa inyo kagabi, umalis po siya kagabi. Magpapalamig lang daw po siya," Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman sa mga sandaling iyon. Napaisip ako kung ano ang nagawa kong kasalanan at halos lumuwa ang mga mata ko ng maalala ang ginawa ko dito kagabi. "Kasalanan mo ito, Venice!" palihim kong sermon sa aking sarili. "S-saan po ba siya pupunta? Baka po nabanggit niya?" naiiyak kong tanong. Saglit itong nag-isip tila pinipilit hagi
Chapter 31 "Are you done?" Daniel shouted outside my door. "Y-yeah!" taranta kong tugon habang pinagmamasdan ko ang aking kabuuan sa harap ng salamin. Ang ganda-ganda at talagang bumagay sa akin ang gown na napili ni Daniel. Ilang sandali lang ay bumukas ang pinto at nailang ako dahil sa kakaibang mga titig ni Daniel sa sout kong gown. "You're beautiful!" pabulong lamang iyon pero hindi nakaligtas sa pandinig ko. I averted my gaze as I saw him slowly approach me. It was as if there's a tiny electric current touched every fiber of my vein as he took my hand and gently kissed them. Hindi ko alam pero ramdam ko ang kakaibang saya ngayon. Ano ba ang ibig-sabihin ng mga ipinapakita niya sa akin? "D-Daniel lumabas ka na! Susunod na ako. B-baka makita ka pa dito ng gi-girlfriend mo," "What if don't want?" namumungay ang mga matang tugon nito at muling h******n ang aking mga kamay. Napanganga ako dahil sa naging tugon nito. "I wanted to be with you, right here, right now." halos
Chapter 30 Dumating ang tatlong araw biglang umuwi sa Pilipinas ang momy at Uncle Bernard ni Daniel. Tumulong ako sa paghahanda para sa welcome party na magaganap mamaya sa malaking bahay ni Daniel. Mula sa paglilinis hanggang sa pagba-bake ng cakes at cupcakes ay inilaan ko ang Oras ko para doon. Katulad ng inaasahan ko, hindi ako kinakausap ng mag-asawa at alam kong galit na galit pa rin ang mga ito sa akin. "I don't know kung anong pumasok sa kukute ng anak kong si Daniel kung bakit kinailangan pa niyang patirahin ka dito sa pamamahay niya," Napatigil ako sa ginagawa kong pag lalagay ng strawberry icing sa malaking cake, nang marinig ko mula sa aking likuran ang boses ng aking mother in law. Kinabahan ako ng marinig ang mga yabag nitong papalapit sa kinaroroonan ko. "Malandi at twin hunter!" Hindi ko ito pinansin. Gusto kong maiyak pero pinigilan ko ang mga mata ko. "Pipi ka na ba ngayon pagkatapos mong magloko?" Sarkastiko nitong tanong. Tumikhim ako at dahan-dahang itong
Chapter 29 Tahimik lang akong nagdidilig ng mga halaman dito sa labas ng bahay. Simula nang makatuntong ako dito sa poder ni Daniel, nakaugalian ko na rin ang gumawa ng mga gawaing bahay. Nakakahiya din naman kasi kapag wala akong gawin baka masumbatan pa ako. Masaya pa rin naman ako kahit papaano na napunta ako dito dahil sa wakas, malaya ko nang nalalapitan ang anak ko. Para sa anak ko, handa akong magtiis. Pakanta-kanta pa ako habang nagdidilig ng mga halaman ngunit, napahinto ako ng biglang may bumusina sa labas ng gate. Siguro si Daniel na iyon. May pinuntahan kasi ito sa kaniyang restaurant sa pagkadinig ko kanina, hindi ito magtatagal at tama nga ito dahil ngayon ay alam kong siya na ang bumubusina sa labas. Nagpatuloy pa rin ako sa pagdidilig dahil may guards naman na magbubukas doon. Nang makarinig ako ng mga yabag, dahan-dahan akong lumingon upang batiin ito ng good morning ngunit, para akong namagneto ng mapagtantong, may kasama pala ito. Isang babae. Maganda at matangk
Chapter 28I woke up without Daniel by my side. Hindi ko maiwasang malungkot dahil, kahit inangkin niya ulit ang katawan ko, alam kong hindi nagbago ang damdamin niya sa akin. He still hate me.Dahan-dahan akong bumangon mula sa I ibabaw ng kama at mabilis na pinulot ang nagkalat kong damit sa sahig.Nagtungo agad ako sa banyo at naglinis ng katawan. Hindi ko malilimutan ang mga nangyari kagabi. Sa paraan ng pag-angkin niya sa katawan ko, ay alam kong wala na siyang natitirang na pagmamahal ni katiting.Pagkatapos kong maligo, kaagad din akong bumaba at nagtungo sa sala. Gusto kong kausapin si Daniel dahil hindi naman namin napag-usapan ang kasunduan naming dalawa dahil sa nangyari.
Chapter 27Siguro mga ilang oras kong pinakatitigan ang calling card na ibinagay sa akin ni Daniel kagabi. I'm undecided if I will take his offer. Pero gusto kong makasama ang anak namin. And I'm still hoping na magkaayos kaming dalawa.Later on, I found my self dialing the number he has given me. Ilang sandali lang ay may sumagot sa kabilang linya."G-good morning," nag-aatubili kong bati. Pinakinggan kong mabuti kung anong sasabihin niya."Decided ka na ba?" diretsahang tanong nito na hindi pinansin ang pagbati ko.I bit my lower lips and tries to hold back my tears. Ang sakit na nagkakaganito na kami sa isang iglap.