Taas noo akong naglakad patungo sa working station ko.Ayaw kong tingnan ang bandang kinaroroonan ni Diego habang nasa working station nito ang binata at kausap si Sir June.
Nilagpasan ko lang ang dalawa at binati ng goodmorning si Sir June habang pilit kong huwag dumako ang paningin ko sa guwapong mukha ng Ex-husband ko. subalit, sa gilid ng mga mata ko ay alam kong nakatitig saakin ang dati kong asawa.
Wala akong pakialam sa kanya.Pagkatapos ng ginawa niyang paghalik saakin kahapon, hindi ko na siya kayang harapin pa dahil sa buweset kong sarili at nagawa akong ipagkanulo ng sarili kong damdamin kaya ako tumugon sa mga halik nito.
"Goodmorning girl!" si Joy na kararating lang din.
"Good morning too." sagot ko ng hindi nakatingin dito dahil sa inaayos ko pa ang mga kagamitan ko sa ibabaw ng mesa.
"Mukhang malakas yata ang tama ng isa doon." narinig kong wika ni Joy habang inginunguso ang kinaroroonan ni Diego.
Napasulyap ako sa kinaroroonan ni Diego at hindi ko alam na nakatingin din pala ito saakin kaya, bigla kong binaling ang tingin ko kay Joy.
"Baka nakasinghot ng droga!" Inis kong wika.
"Grabe siya! sa guwapo ba namang nilalang niyang asawa mo, mukha bang nakasinghot ng droga iyan?" natatawang wika ni Joy.
"Correction! he's not my husband anymore.At saka hindi naman basehan ang panlabas na anyo para malaman mong nakasinghot nga siya ng droga.Lu-level up na ang mga drug users ngayon.Karamihan na sa kanila ay mga guwapo at macho pa nga kung tutuusin."
Bumunghalit naman ng tawa si Joy dahil sa sinabi ko kaya, biglang napalingon si Sir June at Diego sa kinaroroonan namin.
Nag-iwas ako ng tingin at muling itinoon ang pansin sa ibabaw ng mesa ko.Inayos ko ang mga magazines na gagawin kong reference para sa maaarte kong clients.
"Makalayas na nga!" narinig kong wika ni Joy saka ito tumalikod at nagtungo sa sariling working station.
Umupo ako pasimple kong sinuri ang sarili ko sa maliit na salamin na nakapatong sa mesa ko.
"You looks beautiful, as always."
Halos mahulog ako sa kinauupuan ko ng marinig ko ang baritonong boses ni Diego mula sa harapan ng mesa ko.
"What are you doing here?" masungit kong tanong dito at muling sinilip ang sarili ko sa salamin na hawak ko ngayon.
"I just want to ask, how are you? Kumusta na ang pakiramdam mo?" Hindi ko alam kung totoo ba ang concern na nahihimigan ko mula dito.
Tumaas ang kaliwa kong kilay saka naman nagsalubong ang maiitim at makakapal nitong kilay.
"I'm okay!" now, will you please shooo away?" I said irritatedly.
"Ipinagtimpla pala kita ng kape."
Saka ko pa napansin ang hawak nitong kape ngayon.
"I don't need coffee!" mataray ko paring saad.
"Alam kong hindi ka pa nagkakape."
"Wala kang pakialam! asik ko.
"Will you please stop yelling at me.Hindi ka ba puwede magsalita ng hindi mataas ang boses? Look pinagtitinginan nila tayo." mahina nitong wika.Pasimple ko namang inilobot ang paningin ko sa mga kasamahan ko.
Inirapan ko ang mga iyon ng makitang halos mapunit na ang mga labi ng mga hinayupak dahil sa lapad ng pagkakangiti lalong lalo na si Joy.Halos mangisay na ito dahil sa sobrang kilig.
Alin ba ang nakakakilig sa pag-uusap namin ni Diego? nakakakilig ba masigawan? hay kalukreng!
"You can go back to work na bawal makipagchika habang nasa oras ng trabaho." mahina kong wika.
Nakita kong sinulyapan nito ang pambisig na relos.
"It's too early.Coffee time pa.Look at them." anito sabay turo sa mga kasamahan ko doon.
Tama naman ito.Hindi pa naman iyon ang start ng working hours.Simula kasi ng muling ibalik ni Sir June si Diego dito sa branch, palagi akong nag-uumpisang magtrabaho ng maaga para lang iwasan ito.Kung maaari nga lang, maging bulag pansamantala, para hindi ko lang makita ang pagmumukha nito.
"Pwes! magkape ka mag-isa mo!"
He clenched his jew halatang napipikon na saakin.
"Ayaw mong tanggapin ang kape ko?o baka gusto mong sumikat kahit ngayong araw lang?" nakangising saad nito na hindi ko naman na gets ang ibig nitong sabihin.
"Eh di pasikatin mo!"
"Really? Sarkastiko nitong wika.Dahan-dahan nitong inilapag ang kape sa mesa ko.
"Guys!" tawag pansin nito sa mga naroroon.Kaagad namang nakuha ang atensiyon ng lahat.
"I'm gonna show us my new discovered challenged." ani Diego.Naging interesado naman ang mga loko.
"Okay sure!" si Joy.
"Anong challenge ba'yan Engineer? tanong naman ni Engineer Leo.
"Kiss your Ex-Wife challenge!" mabilis nitong tugon at tinapunan ako ng nakakalokong ngisi.
Hindi ko tuloy maiwasang kabahan.Pero, hindi ako nagpahalata at pinilit ko paring magsungit-sungitan sa harapan nito.
"Hoy! lalaking nakasinghot ng droga! huwag mo akong dadaanin sa mga ganyang biro!" Singhal ko.Narinig ko naman ang mahihinang tawanan ng mga kasamahan namin at tila tuwang-tuwa pa.
My whole body couldn't react.I knew that he's going to kiss me dahil, unti-unti nitong inilapit ang mukha sa mukha ko.Para akong na-hipnotized.Rinig ko ang malalakas na hiyawan ng mga naroroon pero, hindi ko parin magawang gumalaw.
Ilang sandali lang ay naramdaman ko na ang paglapat ng mga labi nito sa mga labi ko.
He gently kissed me na halos ikamatay naman ni Joy dahil sa sobrang kilig ganun din ang mga kasamahan namin.
"See.Hindi mo nga maitatangging mahal mo parin ako." Pabulong nitong wika.Halos kasing pula ng makupa ang mukha ko dahil sa sobrang hiya na nararamdaman ko sa ngayon.
Wala sa sariling mabilis akong humakbang palabas ng department na iyon at lumabas ng building bitbit ang bag ko.Uuwi na lang ako.bahala na ang mga kliyenteng nangangailangan saakin.
Hindi ko namalayang unti-unti na palang bumagsak ang mga luha ko.
Bakit ba ramdam ko parin ang pagmamahal ko kay Diego? Bakit sa kabila ng lahat mahal ko parin siya?
Ano ba sa akala niya ang ginagawa niya saakin? Pinaglalaruan niya ba ang damdamin ko? Bakit niya ginagawa saakin iyon gayong may ibang mahal na siyang mahal.
Tinungo ko ang kinaroroonan ng sasakyan ko.Sumandal muna ako doon at marahang pinahid ang mga luha ko.
Siguro, ilang minuto rin akong nakasandal doon hanggang sa may narinig akong tumikhim at alam kong si Diego nanaman iyon.Hindi ko ito nilingon.
"I'm sorry kung napahiya kita kanina." narinig kong wika nito.
"Masaya ka na?"
Naramdaman ko ang paghakbang nito.Naramdaman ko rin ang paghawak nito sa kamay ko pero hindi ko magawang bawiin iyon.
Wala paring ipinagkaiba, malaki parin ang epekto nito saakin sa tuwing nagdidikit ang mga balat namin.
"Look, I'm saying sorry already.Can you forgive me?" Sincere nitong wika.
Hindi ako makasagot.Ang ginawa ko ay binuksan ko ang pinto ng kotse ko at pumasok doon.Lilisanin ko ang lugar na iyon pero, bago ko pa napaandar ang sasakyan ko ay nakita kong nakaupo na ito sa upuang katabi ko.
"Pati ba naman dito?" Inis kong wika.
"Kailan mo ba ako patatawarin Venice?" Sa halip ay tanong nito.
"Kapag pumuti na ang uwak kaya, bumaba ka na."inis kong turan.
Sa halip ay bumaba,nanatili ito sa loob at sa hindi ko inaasahan, ay kinuha nito ang mga palad ko at itinapat ito sa dibdib nito kung nasaan ang kanyang puso.
"You're still there inside my heart.It is only beats just for you.You are the only woman who owns my heart."
Nanatiling nakaawang ang mga labi ko habang pinagmamasdan ang mga palad kong nasa dibdib nito.Ramdam ko ang tibok ng puso nito sa mga sandaling iyon.
Hindi ko alam kung maniniwala pa ba ako.Naguguluhan ang puso at isip ko.Paano niya nasabi iyon kung may iba namang babae itong nagugustuhan?
"I don't believe you." saad ko sabay bawi ng mga palad ko.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito.
"Tell me, what should I do para lang maniwala ka?" malungkot nitong tanong habang nakatingin sa malayo.
Hindi ako sumagot.Alam ko sa sarili ko na mahal ko parin ito pero, mas nangingibabaw ang takot ko na baka, masaktan akong muli.Ayaw ko nang balikan ang masakit kong karanasan sa piling nito noon.
"Please, Venice. Nahihirapan na ako.Everytime na nasisilayan ko ang mukha mo, ay pakiramdam ko mas lalong lumalalim ang pag-ibig ko sa'yo."
Nagbaling ako ng tingin dito.I saw such sincerity in his eyes.Gusto kong maniwala.Gusto kong iparamdam dito ang pagmamahal ko pero, natatakot na talaga ako.
"You can go back to your work." Sa halip ay wika ko."Pakisabi nalang kay Sir June na masama ang pakiramdam ko.Bukas na ulit ako papasok." dugtong ko.
"Hindi na rin ako babalik doon.Sasamahan kita.Please, ayusin na natin ang nasirang relasyon natin noon.Kaya kitang pakasalan muli.And I promise, hinding-hindi na kita sasaktan pang muli."
"Sana ganun lang kadali ang lahat, Diego."
"Please Venice."pagmamakaawa parin nito.He cupped my face at hindi ko inasahan ang kasunod na nangyari.
He instantly kiss my lips at ayon nanaman ang tila mahikang bumalot sa buo kong pagkatao.
I closed my eyes and feel the warmth of his lips.I slowly incircled my arms into his neck.Kasing lakas ng tambol ang pagtibok ng puso ko sa mga sandaling iyon.
We stopped kissing each others lips.I catch my breath dahil pakiramdam ko hindi na ako makahinga.
His eyes were mesmerizing while staring my eyes too.
"You still love me, Venice." nakakasigurong bulong nito.
"But you love someonelse."
Nakita ko ang sunod-sunod nitong pag-iling.
"Do you think, magagawa pa kitang habulin kung may mahal na akong iba? Do you really think na hahalikan kita kung may mahal na akong iba?"
"So please tell me, sinong babae ang ipinagpalit mo saakin noon?" tanong ko kahit na hindi ako sigurado kung tama nga ang hinala kong may ibang babae ba talaga itong ipinalit saakin noon.Ang alam ko lang kasi, nasasakal na ito saakin kaya hiniwalayan ako noon.
"Hiwalay na kami."
So tama pala ang hinala kong may iba ito at ginawa pang dahilan ang pagkasakal saakin para magkahiwalay na kami ng tuluyan.Ang sakit sa damdamin ng mga walang kabuluhang mga rason ng pakikipaghiwalay nito saakin noon.
"Paano ako makakasigurong totoo ang sinasabi mo?" Tanong ko sa medyo garalgal na boses.
"Hayaan mo akong ipakita ko araw-araw ang pagmamahal ko para sa'yo."
Naghigit ako ng isang malalim na buntong-hininga hininga.Siguro, karapatan naman nito na mabigyan ng pagkakataon upang ipakita ang pagmamahal kono na sinasabi niya.Huwag lang siyang magkakamaling saktan ako muli dahil, natitiyak kong wala na siyang babalikan.
"Okay."
"What do you mean by that?" Nakangiting tanong nito.
"I will give you a chance to prove that I will not mistaken of choosing you again."
Dahil sa sinabi ko, bigla ako nitong niyakap ng kayhigpit.
Napangiti ako.I already felt those familiar warmth of his body three years ago.
"I can't breath!" reklamo ko dahil sa higpit ng yakap nito.
"I'm sorry! anito sabay kalas sa pagkakayakap.
"Can I drive you home?" Nakangiting tanong nito.
"Okay." Sagot ko at nagpalit na kami ng puwesto ng upuan.
Pagdating sa bahay, sinundan kami ng mga tingin ng mga kasambahay ng may pagtataka.
"Himala!" Narinig kong bulalas ng isa sa mga kasambahay ko.
Hindi namin pinansin iyon.Dumiretso kami sa kusina.
"Anong gustong kainin ng "Mahal kong Reyna."nakangising wika ni Diego habang naghahanda ng mga sangkap para sa lulutuin.Ayon pa dito, uumpisahan na daw niya ang pagpapakitang gilas.I will let him do what he want.Nakangiti akong umupo sa harap ng mesa habang pinagmamasdan ang bawat galaw nito.
Napasinghap ako ng makita ang kakisigan ng katawan nito habang nakatalikod saakin dahil sa ginagawa.
He look so manly with the apron that he wear.Gumagalaw din ang mga biceps nito.
Naibaling ko kaagad sa ibang direksiyon ang paningin ko ng bigla itong pumihit paharap saakin at nahuli akong nakatitig dito.
Narinig ko ang pagtikhim nito.
"Enjoying the view, right?" nakangising saad nito.
"What view?" Kunway hindi ko alam ang tinutukoy nito.Hindi ko parin magawang humarap dito upang itago ang pamumula ng pisngi ko.
"View, I mean my body built."mayabang nitong wika.Inirapan ko lang ito pero, hindi ko maiwasang kiligin.
"This is too much, Diego!" galit kong wika sa kakambal kong si Diego.Ano ba ang kasalanan na nagawa ni Venice noon upang humantong sa ganoon ang pagsasama nila bilang mag-asawa.Sa nakikita ko kasi sa dating asawa nito, ay may malambot na puso para sa kanya at hindi niya deserve ang lokohin.Parang hindi ko na kayang ipagpatuloy ang gusto ng kakambal ko.Nakokonsensiya na talaga ako.Daig ko pa ang beteranong aktor kung umarte sa harap nito bilang katauhan ng kambal kong si Diego.Diego begged me to pretend as Venice's husband.I am Daniel, ang kakambal ni Diego na kailanman hindi gusto ng commitment in life pero, heto ako, trying to catch Venice bilang si Diego.Honestly, I really do not know why would I agreed my twin brother's wish."Please, I admit, pinagsisisihan ko na ang pang-iiwan ko kay Venice noon dahil mas pinili kong makasama si Anna, ang babaeng tunay kong mahal." ani Diego."Ano pa ba ang magagawa ng pagsisisi mo Diego?" t
"Sir Daniel, bakit niyo po kasama ang dating asawa ni Sir Diego?" Usisa ni Ruel isa sa mga pinakamagaling na chef sa pag-aari kong Restaurant. Katulad ng napag-usapan namin ni Venice kahapon, dinala ko ang dalaga dito para tikman ang mga putaheng masasarap subalit, hindi niya alam na na ako talaga ang nagmamay-ari ng Restaurant na iyon.Siyempre, ang buong akala niya ay Si Diego Baldecañas ang kasama niya araw-araw.Kawawang nilalang. "Just shut your mouth up, Okay?basta sabihin niyo lang na ako si Diego." wika ko at sinulyapan ang kinaroroonan ni Venice.Tahimik itong nakaupo sa isang bakanteng upuan habang naghihintay ng order naming dalawa. "Ano? Bakit naman po?" "Basta, it's a long story." Sagot ko atsaka nagpaalam upang balikan ang kinaroroonan ni Venice. "Hi, are you okay?" Kaagad naman itong nag-angat ng tingin. "Ofcourse!" maagap nitong sagot. Naghila ako ng upuan paharap dito. Napasinghap ako ng masi
"Hi goodmorning," bati ko sa babaeng nasa counter."Nandiyan ba ang may-ari ng restaurant na ito?" Naglaan talaga ako ng oras para makausap ang nagmamay-ari ng restaurant na iyon.Gusto kong pag-usapan kung ano ang problema at nagawa nitong siraan ang negosyo ko.I just want to clarify something at hindi rin ako galit kundi, gusto ko lang ng peace between us lalo at magkalapit lang pala ang parehong restaurant namin. For me, rivalry is common in bussiness pero, nasa desisyon ng mga costumer kung saan ang choice nilang puntahan o kainanan. "Yes sir." anito at may inutusan upang puntahan ang may ari ng restaurant na iyon.Ilang sandali lang ay bumalik na ito. "Sir, you can go to her office, this way sir." magalang na wika nito kaagad naman akong sumunod dito. "Nandiyan po si Ma'am sa loob hinihintay kayo."anito saka nagpaalam na at iniwan ako sa labas ng pinto ng opisina ng nag-mamay-ari ng restaurant na iyon. Kumatok ako ng tat
"Guys, I have something important to tell." Ani Sir June.Nagtungo kasi ito sa Department namin dahil may iaanunsiyo daw ito. Natahimik naman skaming lahat para makinig. "Next week will be our 7th Anniversary and this will be held in Isla Paradiso." Ang islang iyon ay isa sa pag-aari ng mayamang pamilya ng Azarcon.. "Wow! Salamat naman at mabibigyan na kami ng pagkakataong makita ang kagandahan ng Islang iyon!" masayang saad ni Joy.Natuwa rin kaming lahat dahil sa totoo lang, pare-pareho naming gusto makapunta sa lugar na iyon.Balita ko, maganda raw doon at masasarap ang mga seafoods na inihahain." "Need ko na palang ihanda ang beach body ko ng bonggang-bongga!" si Joy. "Mapapa-swimming nanaman tayo nito!"Si Engineer Leo. "At asahan niyong naroroon ang iba pang empleyado ng branches ng Azarcon and Engineering Services." dagdag pa ni Sir June. Iyon lang inanunsiyo nito saka nagpaalam n
"Kumusta?" Bigla akong napalingon ng marinig ang pamilyar na boses ni Diego. Pansamantala ko munang itinigil ang ginagawang pagpapalit ng gulong ng kotse ko. "Napadalaw ka?" Kuno't-noo kong tanong dito. "Masama bang dumalaw dito?" nakangiting wika nito. "Hindi naman." anito. "Nagpunta lang naman ako dito para sabihing, kararating lang nila Mommy galing states at hinahanap ka." Napangiti ako ng marinig iyon.Ilang taon ko na ring hindi nakikita sila dahil doon na ito nanirahan kasama ng pangalawang asawa na si Uncle Bernard.Simula ng mamatay si Daddy ay sa wakas ay nakakita na rin ito ng pangalawang pag-ibig.Dating may anak si uncle Bernard sa unang asawa at iyon ay si Sir June.Hindi kami gaanong kalapit sa isa't-isa unlike Diego.Nasanay kasi akong mag-isa.I learned myself from being independent hanggang sa mag-isa kong naitayo ang DB Filipino-food Restaurant ng walang hinihinging tulong mula sa pamilya ko. "Kumusta na nga pala k
Panay ang pagbuga ko ng hangin habang pilit na lumilitaw ang magandang mukha ni Venice.Even if I closed my eyes for how many times, I still see the Image of her face. Hinding-hindi ko makaklimutan ang mga pangyayari kagabi.I almost lost my control mabuti nalang at napigilan ko parin ang nagbabagang apoy na umahon sa kaibuturan ko noong gabing iyon.I'm so fuckin' hard that night and I don't even know how to control my lustful desire lalo na at kitang-kita ko ang kagandahan ng katawan ng dalaga ng n*******d. Marahil ay tulog pa ito ngayon sa loob ng kwarto ko.Kaya naisipan ko munang ipagluto ito ng agahan.Sabay narin kaming papasok sa trabaho para mas masaya ang araw ko. Lihim akong napangiti habang inihahanda ang mga sangkap na lulutuin.I have never felt like this before ni wala nga akong ideya kung ano ang feeling nang Inlove. Habang nasa kalagitnaan ng pagluluto, narinig ko ang mga yabag na marahil ay nagmumula sa hagdanan.I feel so excited na muling
I almost crying the whole day.Hindi rin ako pumasok sa trabaho dahil ayaw kong makita si Diego.Pakiramdam ko biglang nagbalik ang sakit na idinulot nito sa akin noon.Kahit hindi niya aminin, ay alam kong ito ang babaeng iponagpalit niya sa akin noon at malamang ay nagkabalikan na ang dalawa.Pero ano ba ang talaga ang hangarin niya sa akin? Bakit niya pa ako binalikan at pinaasang mahal niya na ako kung may namamagitan din naman pala sa kanila ngayon. He broke my heart and I am stupid because ,I let him broke my heart again.How stupid am I?Kasalanan ko bang mahalin siya uli? Kitang-kita ng dalawa kong mga mata kung paano niya hilain ang babae sa loob ng isang room.Hindi ko nakaya ang mga pangyayari kaya, mabilis akong bumalik sa mesa at nagkunwaring wala akong nakita.Gusto kong ito mismo ang mag-open up tungkol doon.Pero, sino ba namang kriminal ang aamin sa nagawang kasalanan? Wala naman 'diba? Ilang beses na rin akong tinawagan ni Diego ganun din
I automatically smile after seeing my reflection infront of the mirror.I was just wearing a simple royal blue evening gown, at hapit iyon sa bandang bewang ko kaya, kitang-kita ang kaliitan ng aking bewang. Naglagay rin ako ng light makeup hindi kasi ako komportable kapag medyo may kakapalan ang makeup ko sa mukha.Para sa akin, I am beautiful enough para sa gabing ito.Hindi rin kataasan ng heel ng sandalyas ko siguro, nasa mga two inches lang iyon. Umikot-ikot pa ako sa harapan ng salamin.Bago ko napagpasyahang bumaba, kinuhanan ko muna ang sarili ko ng litrato. Nag-spray rin ako ng paborito kong pabango, galing iyon kay Joy advance regalo niya raw sa akin sa pasko. Pagbaba ko, maraming pares ng mata ang nakatingin saakin.Bigla tuloy akong na conscious. Baka hindi bagay sa akin ang suot kong gown. Pasimple akong humakbang patungo sa kinaroroonan ng karamihan.Lahat ng naroroon ay guwapo at maganda sa paningin ko. Napangiti ako ng mahagi
Chapter 35 Nagkapatawaran na kami ng Ina ni Daniel. I was suprise dahil sa biglang pagsulpot ng mga ito sa bahay. "Thank you for forgiving us, Venice." maluha-luhang wika nito sabay yakap sa akin. "Matagal na po iyon at wala na po iyon. Sa totoo lang, gusto ko po talagang magkaayos tayo noon pa man, per.. "Hindi kita binigyan ng pagkakataon," putol nito sa sasabihin ko. Tipid akong ngumiti at kumawala mula sa mga yakap nito. "Ang mahalaga, okay na po tayo ngayon," "Mom, babe, hinahanap na kayo ng birthday boy natin," Ang nakangiting si Daniel ay papalapit sa amin. Ito ang unang kaarawan ng anak namin ni Daniel. At ngayon ay magaganap ang simpleng handaan. Friends and neighbors ang imbitado sa kids party na magaganap sa tapat ng bahay kung saan, may mumunting Hardin na naroroon. "Masyadong excited talaga itong apo ko, masyado pang maaga para sa selebrasyon," naiiling na wika ng aking biyenan. Nagkatawanan lang kami ni Daniel. "Mag-usap na muna kayo diyan, ako na muna ang
I could see the gleam in Daniel’s eyes as he watched my entirely naked body. He was at the top of the bed while watching me slowly stepped towards the bed. I heard his heavy sigh. I also couldn't help the strange heat I felt while staring at his naked body as well. My eyes landed on the object standing between his thighs. It was hard and long, the reason to further enslave me now the heat I feel. Hindi pa man ako nakakalapit sa kinaroroonan nito, nauna na itong bumangon at sinalubong ako ng mahigpit na yakap. Ramdam ko ang kahubaran ng aming mga katawan. Ramdam ko rin ang simpleng pagtudyo ng pagkalalaki nito sa hiyas ko. He gently kissed my lips, down to my neck. I groaned and moan as I encircled my arms to his neck. Pabalik-balik ang mga labi nito sa aking labi at leeg tila isa itong asong may gustong hanapin at amuyin. Bumaba ang mga labi nito sa mauumbok kong dibdib. Pinaglaruan ng dila nito ang mga u***g ko dahilan upang mas lalong lumakas ang aking pag-ungol. Maybe he co
Chapter 33"Ano ba? Bakit ka ba pabalik-balik dito sa bahay?" inis kong tanong nang pagbukas ko pa lang ng pinto ay bumungad na sa pagmumukha ko ang mukha ng babae ni Daniel at hindi ko alam kung paano ito nakapasok. Hindi ko kasi narinig na tumunog ang doorbell sa labas."Hindi ako titigil hanggat hindi ko nakikita si Daniel!" mariin nitong saad. "Alam kong itinatago mo siya sa akin!" "Hoy! huwag mo akong pagbebentangan dahil wala akong alam sa sinasabi mo," "Sinungaling! Hindi ka aamin ha?" nanggagalaiting singhal nito sabay sampal sa mukha ko. Pakiramdam ko nalaglag lahat ng mga ngipin ko dahil sa sobrang lakas ng pagkakasampal nito. Parang nagdilim ang paningin ko dito kaya, walang babalang sinugod ko ito at ubod lakas na hinila ang buhok. Nakapanggigigil isudsod ang pagmumukha nito sa sahig."Get off me!" sigaw nito habang pinipigilan nito ang mga kamay ko na isudsod ang pagmumukha nito sa semento."Hindi ako papayag na pinagbebentangan ng kung sino-sinong kabet lang. Ngayon, k
VENICE Nakakunot ang noo ko habang pababa ng hagdanan. Kanina ko pa hinahanap si Daniel pero hindi ko makita. Sobrang tahimik ng bahay ni ang parents nito ay hindi ko rin nahagilap kagabi, hindi ko alam kung bakit. "Good morning," bati ko sa kusinerang abala ngayon sa pagluluto ng agahan. "Ay good morning, ma'am. Wait lang po ha, medyo maya-maya pa ito maluluto." anito. "Ay okay lang po, hindi pa naman ako nagugutom. Hinahanap ko lang si Daniel at ang mag-asawa kong biyenan?" Mabilis nitong hininaan ang laki ng apoy sa gas range. "Hindi po ba nagpaalam sa inyo kagabi, umalis po siya kagabi. Magpapalamig lang daw po siya," Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman sa mga sandaling iyon. Napaisip ako kung ano ang nagawa kong kasalanan at halos lumuwa ang mga mata ko ng maalala ang ginawa ko dito kagabi. "Kasalanan mo ito, Venice!" palihim kong sermon sa aking sarili. "S-saan po ba siya pupunta? Baka po nabanggit niya?" naiiyak kong tanong. Saglit itong nag-isip tila pinipilit hagi
Chapter 31 "Are you done?" Daniel shouted outside my door. "Y-yeah!" taranta kong tugon habang pinagmamasdan ko ang aking kabuuan sa harap ng salamin. Ang ganda-ganda at talagang bumagay sa akin ang gown na napili ni Daniel. Ilang sandali lang ay bumukas ang pinto at nailang ako dahil sa kakaibang mga titig ni Daniel sa sout kong gown. "You're beautiful!" pabulong lamang iyon pero hindi nakaligtas sa pandinig ko. I averted my gaze as I saw him slowly approach me. It was as if there's a tiny electric current touched every fiber of my vein as he took my hand and gently kissed them. Hindi ko alam pero ramdam ko ang kakaibang saya ngayon. Ano ba ang ibig-sabihin ng mga ipinapakita niya sa akin? "D-Daniel lumabas ka na! Susunod na ako. B-baka makita ka pa dito ng gi-girlfriend mo," "What if don't want?" namumungay ang mga matang tugon nito at muling h******n ang aking mga kamay. Napanganga ako dahil sa naging tugon nito. "I wanted to be with you, right here, right now." halos
Chapter 30 Dumating ang tatlong araw biglang umuwi sa Pilipinas ang momy at Uncle Bernard ni Daniel. Tumulong ako sa paghahanda para sa welcome party na magaganap mamaya sa malaking bahay ni Daniel. Mula sa paglilinis hanggang sa pagba-bake ng cakes at cupcakes ay inilaan ko ang Oras ko para doon. Katulad ng inaasahan ko, hindi ako kinakausap ng mag-asawa at alam kong galit na galit pa rin ang mga ito sa akin. "I don't know kung anong pumasok sa kukute ng anak kong si Daniel kung bakit kinailangan pa niyang patirahin ka dito sa pamamahay niya," Napatigil ako sa ginagawa kong pag lalagay ng strawberry icing sa malaking cake, nang marinig ko mula sa aking likuran ang boses ng aking mother in law. Kinabahan ako ng marinig ang mga yabag nitong papalapit sa kinaroroonan ko. "Malandi at twin hunter!" Hindi ko ito pinansin. Gusto kong maiyak pero pinigilan ko ang mga mata ko. "Pipi ka na ba ngayon pagkatapos mong magloko?" Sarkastiko nitong tanong. Tumikhim ako at dahan-dahang itong
Chapter 29 Tahimik lang akong nagdidilig ng mga halaman dito sa labas ng bahay. Simula nang makatuntong ako dito sa poder ni Daniel, nakaugalian ko na rin ang gumawa ng mga gawaing bahay. Nakakahiya din naman kasi kapag wala akong gawin baka masumbatan pa ako. Masaya pa rin naman ako kahit papaano na napunta ako dito dahil sa wakas, malaya ko nang nalalapitan ang anak ko. Para sa anak ko, handa akong magtiis. Pakanta-kanta pa ako habang nagdidilig ng mga halaman ngunit, napahinto ako ng biglang may bumusina sa labas ng gate. Siguro si Daniel na iyon. May pinuntahan kasi ito sa kaniyang restaurant sa pagkadinig ko kanina, hindi ito magtatagal at tama nga ito dahil ngayon ay alam kong siya na ang bumubusina sa labas. Nagpatuloy pa rin ako sa pagdidilig dahil may guards naman na magbubukas doon. Nang makarinig ako ng mga yabag, dahan-dahan akong lumingon upang batiin ito ng good morning ngunit, para akong namagneto ng mapagtantong, may kasama pala ito. Isang babae. Maganda at matangk
Chapter 28I woke up without Daniel by my side. Hindi ko maiwasang malungkot dahil, kahit inangkin niya ulit ang katawan ko, alam kong hindi nagbago ang damdamin niya sa akin. He still hate me.Dahan-dahan akong bumangon mula sa I ibabaw ng kama at mabilis na pinulot ang nagkalat kong damit sa sahig.Nagtungo agad ako sa banyo at naglinis ng katawan. Hindi ko malilimutan ang mga nangyari kagabi. Sa paraan ng pag-angkin niya sa katawan ko, ay alam kong wala na siyang natitirang na pagmamahal ni katiting.Pagkatapos kong maligo, kaagad din akong bumaba at nagtungo sa sala. Gusto kong kausapin si Daniel dahil hindi naman namin napag-usapan ang kasunduan naming dalawa dahil sa nangyari.
Chapter 27Siguro mga ilang oras kong pinakatitigan ang calling card na ibinagay sa akin ni Daniel kagabi. I'm undecided if I will take his offer. Pero gusto kong makasama ang anak namin. And I'm still hoping na magkaayos kaming dalawa.Later on, I found my self dialing the number he has given me. Ilang sandali lang ay may sumagot sa kabilang linya."G-good morning," nag-aatubili kong bati. Pinakinggan kong mabuti kung anong sasabihin niya."Decided ka na ba?" diretsahang tanong nito na hindi pinansin ang pagbati ko.I bit my lower lips and tries to hold back my tears. Ang sakit na nagkakaganito na kami sa isang iglap.