Prologue

Third Person's POV

"YOUR majesty, patay na po si Lady Elena." Hayag ng manggagamot ng Palasyo na si Anisto pagkatapos ng pagbagsak ni Elena, sa unang pagkakataon na nakita ito ni Elijah.

Lumukob ang pagsisisi sa mukha ni Elijah habang nakatingin siya sa walang buhay na katawan ni Elena. Ang babaeng hindi niya ginustong pakasalan at kailanman ay hindi sinubukan kausapin at kitain.

Labis na pagsisisi ang kanyang nararamdaman ngayon. Noon ay hindi siya nagka-interes na kitain si Elena. Ang alam niya lang ay may taglay itong ganda na namumukod tangi sa lahat. Bagama't hindi siya nagkakainteres kahit gaano pa kaganda ang itsura ng isang nilalang. Kahit kailan ay hindi pa siya nagkagusto nino man. Hindi mahalaga sa kanya ang panlabas na anyo, dahil kapakanan ng Valeria ang lagi niyang inuuna.

Ang buong plano niya ay si Natalia ang kanyang pakakasalan, para mas paglawigin ang kapayapaan ng Wysteria. Kahit ang mga matataas na opisyales ay iyon din ang gusto. Ang pakasalan si Natalia. Tanging ang heneral ng digmaan lamang ang hindi sumangayon na pakasalan si Natalia. Kailangan, kung sino man ang nakatakda ay siya ang dapat pakakasalan. Hindi ibang nilalang.

Pero ngayon, sa unang pagkakataon na dumapo ang kanyang mga mata sa babae, tila huminto ang kanyang mundo sa unang pagkakataon. Tumibok ang kanyang puso, labis na pagtibok na hindi pa niya naramdaman kahit kailan.

Pero bago pa niya nalaman na ang babaeng nasa harapan niya, ay ang babaeng dapat pakasalan niya ay huli na ang lahat. Nawalan siya ng buhay, sa isang iglap lang. Wala man lang siyang nagawa para mapigilan iyon.

Nagtagis ang bagang ni haring Elijah at napapikit siya ng mariin. Tumayo si Elijah at binuhat niya ang walang buhay na katawan ni Elena. Pakiramdam niya ay nilamukos ang kanyang puso sa sobrang sakit.

Naglakad si haring Elijah at hindi na niya namalayan na tumutulo na ang kanyang mga luha. Lahat ng mga sentinels at mga serbidora ay nakayuko dahil sa kalungkutan. Tahimik ang lahat at pumasok sa isang silid si Elijah, at inihimlay niya si Elena sa isang higaan na gawa sa isang malambot na tela at kulay itim at ginto.

Hindi iyon kwarto, kundi isang silid kung saan ang himlayan ni Elijah kung siya ay babawian ng buhay. Hindi niya iyon nagamit, at ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakapasok siya doon.

Isang kuwarto na kulay itim at ginto. Isang malapad na kama at nakahimlay doon si Elena. Para lang itong natutulog sa kanyang paningin. Hindi masasabing wala na itong buhay.

"I-I'm sorry..." Naibulong niya sa hangin at napaluhod siya sa gilid ni Elena. "Kasalanan ko lahat ng ito. Kung pwede ko lang bawiin ang lahat." Humikbi si Elijah na punong puno ng pagsisisi at paghihinayang. Sa unang pagkakataon, nakaramdam ng labis na pagsisisi si Elijah. Ang klase ng pagsisisi na kinakain ang kanyang kalooban.

Nakaluhod lang si Elijah doon, tumutulo ang luha at hindi alam kung kailan siya makakaahon sa labis na pagsisisi at kalungkutan na nararamdaman niya. Hindi na napansin ni Elijah kung gaano siya katagal doon sa loob. Nakatingin lang siya sa walang buhay na katawan ni Elena at humihiling na sana ay panaginip lang ang nangyayari. Sana ay gigising na lang siya dahil panaginip lang ito at ang una niyang gagawin ay ang huwag ituloy ang orihinal na plano.

Napalingon naman si Elijah nang biglang bumukas ang pintuan at iniluwa doon ang babaeng kilala niya. Si Natalia, ang reyna ng Mythion.

"I heard she's finally dead. You're free now." Paunang saad ni Natalia pero hindi siya pinansin ni Elijah. Ang buong atensyon niya ay nasa babaeng nakahimlay ngayon sa kanyang harapan. "Why do you look so sullen all of the sudden?"

"Not today, Natalia. Please, give me peace." Hiling ni Elijah. Hindi niya gustong bastusin ang reyna pero nawawalan siya ng pasensya ngayon. Lalo na at mas lalo lang pinagmumukha sa kanya ang sitwasyon.

"Why? Isn't this what you want? You want her to be gone, I just—"

Lahat ng sasabihin ni Natalia ay nalunok ulit ng biglang dakmalin nito ang leeg ng reyna at ibinalya siya ni Elijah sa dingding. Malakas na napadaing ang reyna dahil doon.

"Shut your mouth, Natalia. If you are smart enough to see, I am not a bit happy, not at all." Banta ni Elijah kay Natalia. Kung naging babae pa lang si Natalia ay baka nasuntok na niya ito.

Hindi natakot si Natalia, imbes na tumahimik ay nagsalita ulit siya.

"What's wrong? You're the one who ask to kill her, now it was done successfully. Are you not satisfied on how she was killed?" biglang nawalan ng hangin ang lalamunan ng reyna at lumarawan doon ang lagim sa kanyang mukha na maaari niya itong ikamatay sa kamay ni Elijah.

"Yes. I killed her, I killed the one I love!" Sigaw ni Elijah na halos mawarak ang tenga ni Natalia. "Our agreement is cancelled. I will never marry you Natalia." At binitawan niya si Natalia na ngayon ay naging kulay ube na dahil sa kawalan ng hangin.

Parang naging hayok na hayok sa hangin si Natalia nang pakawalan siya ni Elijah. Nagtagis ang kanyang mga panga dahil sa ginawa ni Elijah sa kanya.

"Wag mong ibunton sa akin ang galit mo. You're the one who hired a sorcerer to kill her. Don't pretend that you're regretting all of this. This is what you want, Elijah. You wanted this. Kung sino man ang may kasalanan dito, siguradong hindi ako yun. You killed Elena for your greed—"

"Get out!" Dumagundong ang boses ni Elijah at biglang bumukas ang pintuan kahit walang nagbukas nun at biglang lumitaw sa hangin si Natalia at patilapon itong lumabas sa silid na iyon.

Napasandal si Elijah sa dingding at dahan dahan siyang dumausdos pababa. Ramdam ang pagsisisi, panghihinayang at galit sa sarili. He's been too cruel for thousands of years. Wala siyang pakialam kung sino man ang masasagasaan niya, basta matupad lang lahat ng kanyang mga gusto.

Ngayon ay natupad na nga ang kagustohan niyang mawala sa landas niya ang nakatakda para sa kanya, ngunit para naman siya ngayong nalunod sa pagsisisi. Galit na galit siya sa kanyang sarili at hindi niya kailanman mapapatawad ang mga kasalanan nagawa niya kay Elena. Hindi aiya karapat dapat na sumaya dahil sa nagawa niya.

Nanatili siyang ganoon nang matagal. Hindi siya nakakaramdam ng gutom hanggang pumasok na si Stefano, ang kanyang kanang kamay na ngayon ay nag-aalala na kay Elijah.

"Kamahalan, kailangan na pong ilibing si Lady Elena." Saad ni Stefano kay Elijah na ngayon ay nakaupo lang sa sahig, nangangalumata at hindi makausap.

Hindi sumagot si Elijah. Nakatingin lang siya sa walang buhay na katawan ni Elena. Nang walang nakuhang sagot si Stefano ay pinalapit na niya ang mga sentinels para buhatin si Elena pero mabilis na tumayo si Elijah at pinigilan ang ginagawa ng mga sentinels.

"Don't touch her!" Dumagundong ang boses ni Elijah at nakaramdam ng takot ang mga sentinels.

"Kamahalan, kailangan na natin siyang ili—" naputol naman ang dapat sabihin ni Stefano nang biglang may pumasok na nag-aalab ang galit.

"Pinatay mo ang anak ko!" Sigaw ng ina ni Elena na ngayon ay umiiyak at naghihinigpis. "Namatay ang anak ko, hindi mo ako hinayaan na makita siya. Hindi mo ginusto ang pakasalan siya, kaya ka nagbayad para patayin ang anak ko." Galit na galit na saad ng ina ni Elena.

"Lady Felicidad, huminahon ka—" biglang sinampal ni Felicidad si Stefano.

"Ayokong marinig ang mga paliwanag niyo. Sapat na sa akin na alam ko na pinatay niyo ang anak ko! Mga wala kayong puso! Ang anak ko na lang ang natitirang pamilya ko!" Humihiyaw na saad ni Felicidad at galit na galit itong tumingin kay Elijah. "Sana dumating ang araw na pagbabayaran mo ang lahat ng ito. Isinusumpa ko na hindi ka magiging masaya!" At bigla na lang may hinugot na itim na bote si Felicidad at ininom nito ang laman. Agad nitong nabitawan ang bote at huli na para malaman nila na nakakamatay iyon na lason para sa isang imortal.

Mabilis na dinaluhan si Felicidad nang bigla itong natumba at nangisay. Bumubula ang bibig nito hanggang sa tumigil na ito sa paggalaw.

Natahimik ang lahat. Pati si Elijah na nagulat. Sinubukan ni Anisto na ibalik ang buhay ni Felicidad pero naging bigo ito. Nagpakamatay si Felicidad dahil hindi nito kinaya ang pagkamatay ng anak, lalo na at nalaman nito kung sino ang nag-utos na ipapatay si Elena. Walang ibang maisip si Elijah kundi si Natalia ang nagsabi kay Felicidad kung sino ang pumatay kay Elena. Walang ibang nakakaalam nun, kundi si Natalia at Stefano.

"Call the sorcerer." Utos ni Elijah at hindi niya hinayaan na kunin nila ang katawan ni Elena. Nakabantay siya sa gilid ng higaan.

Naintindihan naman ni Stefano ang ibig niyang sabihin kaya mabilis na lumabas si Stefano para ipadala ang mensahe sa pamamagitan ng isang phoenix na sa isang iglap lang ay matatanggap na ng kung sino man ang padadalhan ng sulat.

Ang nais ni Elijah ay kausapin ang salamangkero, kung may posibilidad pa ba na maibalik ang buhay ni Elena. Ipinagdarasal niya na sana ay mayroon paraan para doon.

Naiwan siya sa loob ng silid. Ang mga sentinels naman ay dinala ang labi ni Felicidad na mauunang ilibing kaysa kay Elena.

Trienta minutong lumipas ay dumating na ang salamangkero na kasama ni Stefano. Agad na napatingin si Elijah doon. Tinitigan niya ang matandang salamangkero na si Sicario. Siya ang pinakaunang salamangkero at isa sa mga hindi bumigay sa kasamaan. Kaya mapagkakatiwalaan niya ito.

"Ikinagagalak ko po kayong makita muli, mahal na hari." Pagbibigay pugay ni Sicario at yumukod ito.

Tumango lamang si Elijah dito at pinagmasdan pa rin niya ito. Mahaba ang puti nitong buhok dahil sa katandaan at kulubot ang mga balat. Minsan lang nakikita ang mga ganitong klaseng nilalang sa Wysteria, dahil walang tumatanda sa mga imortal, maliban sa mga salamangkero na tumatawid sa mortal na mundo.

"Wala na siyang buhay." Mahinahon na saad ni Sicario at mukhang nakilala kaagad nito kung sino ang babaeng nakahimlay ngayon sa higaan.

"Hindi na ako magpapaligoyligoy pa, Sicario. May paraan ba na maibabalik ang buhay ni Elena?" Matiim na tanong ni Elijah rito.

Bumadha naman ang gulat sa mga mata ni Sicario dahil sa narinig mula sa hari. Hindi nito inaasahan na sasabihin ito ni Elijah, sapagkat ang puno't-dulo nang pagkamatay ng itinakda ay si Elijah. Nag-utos ito na tapusin ang buhay ni Elena.

"Ikinakulungkot ko mahal na hari, pero hindi na sakop ng aking kapangyarihan ang bumuhay ng patay." Nanghihinging paumanhin ni Sicario dito. Mas lalong nagtaka ang matanda kung bakit ganito ang inaakto ng hari. Pero hindi niya sinubukan na magtanong.

Bumuntong hininga naman si Elijah bago nagsalita. "Wala ba talaga? Kahit ano? Nagsisisi ako sa lahat ng naging desisyon ko. Kung may paraan, kahit ano pa man, gusto kong panghawakan iyon." Tila nawawasak si Elijah at namamalimos ng pag-asa.

"Meron isang paraan, kamahalan." Usal ni Sicario na agad na kumuha ng atensyon ni Elijah. "Kailangan niyong hintayin ang muling kapanganakan ng itinakda." Saad ni Sicario na mas lalong napakunot noo si Elijah.

"Anong ibig mong sabihin?" Si Elijah, na ngayon ay tuluyan ng lumapit kay Sicario.

"Muling ipapanganak ang itinakda, isang daan taon mula ngayon." Usal ng matanda na tila nagbabasa ito ng isang propesiya. Ikinumpas niya sa ere ang kamay at may lumitaw doon na isang kuwintas na kulay jade na hugis bilog at may mga desenyo ng gintong dragon at umiilaw ito. "Ito ang magiging palatandaan ng itinakda. Ipapanganak siya sa bagong pagkatao at pagkakakilanlan. Makakamit niya ang kuwintas na ito, sa ika dalawampo na kaarawan niya. Ang itinakda lamang ang tanging makakapagpailaw sa kuwintas na ito, oras na suot na niya ito." Mahabang saad ni Sicario at itinatak ni Elijah iyon sa kanyang balintataw ang kuwintas at naglaho iyon sa kanyang paningin.

"Sinasabi mo ba na lilitaw siya, isang daan taon mula ngayon?" Paglilinaw ni Elijah kay Sicario.

"Hindi siya lilitaw, kamahalan. Mahahanap mo siya, sa isang tagpong hindi mo aasahan." Sagot ni Sicario at naglaho na lang ito sa kanyang harapan. Nakuha na niya ang sagot na kailangan niya. Isang daang taon mula ngayon, ay ipapangank muli si Elena sa ibang pagkatao at pagkakakilanlan. Ang kuwintas na tumatak na sa kanyang isipan ay siyang magiging palatandaan.

Napalingon siya sa walang buhay na katawan ni Elena. "It's not yet goodbye, sweetheart. It's see you again, hundred years from now."

©️charmaineglorymae