Chapter 1

Alessia's POV

HINDI naging madali ang lahat, lalo na at isang napakalaking eskandalo ang nangyari sa kaharian. Kumalat sa buong Valeria ang hindi natuloy na pagpapakasal ni Elijah kay ate.

Nagkulong naman si ate sa kanyang kwarto at hindi tumatanggap ng kahit na sinong panauhin. She was shutting us down and we all know the reason.

I felt guilty for what happened. Alam ko na parte ako sa kasalanan dahil hinyaan ko si Elijah. My agreement to entertain his feeling was the root of this mess. Kung hindi ako pumayag, kung nagmatigas ako, siguro ay masaya na ngayon si ate.

Hindi ko alam kung malaking kaginhawaan ba sa pakiramdam na hindi nila alam na ako ang dahilan. But for some reason, I know my sister is suspecting me. Hindi niya lang magawang komprontahin ako dahil sa nagpapagaling pa siya sa pinsalang natamo galing sa malaking kahihiyan na iyon.

Nagbalik ulit sa normal ang lahat pagkatapos nun. Umakto si Elijah na tila walang nangyari. Bumalik ang sina Rostov at Natalia sa kani-kanilang kaharian. Bakas sa mukha ni Natalia ang kasiyahan na nasira ang kasunduan ni Elijah at ate. Isa siyang potensyal na kaaway oras na malaman niya na isa akong babae.

Kaya agad naman na nagpatawag si Elijah nang pagtitipon sa aming tatlo upang pag-usapan ang misyon sa paghahanap ng relic.

Nandito naman kami ngayon sa silid tanggapan ng hari. Pinilit kung alisin ang kung ano man alaala ang meron ako dito. Pinag-uusapan ngayon ang kung paano kukunin ang unang relikya na nasa isang bulkan. Hindi ko alam na sa dinami dami ng pwedeng paglagyan ng relikya, doon pa sa ilalim ng bulkan.

Inactive volcanoes are still dangerous because it still has lava. Kahit sabihin na natin na hindi ito pumuputok, pero nakakamatay pa rin ito oras na nagkamali ka nang pasok. It has tectonic plates, vulnerable from breaking and has lava in it.

"We will be heading to Eleftheria tomorrow. But we have to take it by land since we cannot disturb the perimeters by using the armageddon." Saad ni Elijah at kaming tatlo ay nakatingin sa mapa.

Tinuturo nito ang isang bundok na matatagpuan sa hilagang silangan ng Valeria. Kumunot naman ang noo ko dahil kung pagbabasehan namin ang layo, masyadong malayo ito at alam ko na hindi ito kayang marating ng isang araw lang.

"B-bakit hindi tayo pwedeng gumamit ng sasakyan himpapawid?" Alam ko na sinabi na niya na hindi pwedeng gambalain ang lugar palibot ng Eleftheria pero hindi ba talaga pwedeng gawin iyon? Iyon ang magiging pinakamabilis na paraan upang makarating kami doon kaagad.

Tumingin naman si Elijah sa akin. Blanko ang kanyang ekspresyon at laking pasalamat ko naman dahil sumusunod ito sa gusto kong mangyari. Ang huwag akong landian sa harap ng iba at huwag ipaalam na may kung ano man namamagitan sa amin.

"We cannot disturb the winged baboons. They will attack our ship if we are in Eleftheria's domain." Sagot niya sa akin at naintindihan ko na kung bakit hindi kami sasakay sa barkong himpapawid.

"Does it mean...we are safer on the ground?" Tanong ko ulit pero sino ba ang niloloko ko? Walang ligtas na lugar sa kagubatan ng Valeria. There are always beast and monsters lurking, waiting to ravage you.

"No Ales. But it's a safer die than breaking your neck from a heavy fall." Natawa naman saad ni Stefano sa akin kaya sinamaan ko siya ng tingin. Naging maayos na kaming dalawa ni Stefano. Hindi ko alam kung bakit, pero simula nang masira si Elijah at Ate ay naging mabait na ito sa akin at hindi na inuungkat ang kung ano man nararamdaman ko. "Nagbibiro lang ako Ales. Syempre, walang mamamatay." Ginulo naman nito ang aking buhok at mabilis naman tumikhim si Elijah na ikinakuha ng atensyon namin dalawa.

"You're not coming, Ales." Saad ni Elijah na ikinakunot ng noo ko. Hindi ako sigurado kung tama ba ang dinig ko.

"Ano?" Sana mali ang pagkaintinde ko.

"Hindi ka sasama. Masyadong delikado doon—"

"Ano naman ngayon kung delikado?" Derechang tanong ko sa kanya.

"Ehem your majesty." Biglang saad naman ni Stefano na tila ipinaalala nito na dapat akong gumalang dito dahil hari itong kausap ko.

"Your majesty..." para naman akong posporong napundi dahil nakalimutan kong gumalang. Sa dami nang iniisip ko, nakalimutan ko na ang paggalang sa kanya.

"Ales, I won't put you in danger. That's final." Saad niya sa akin na tila hindi ko na mababawi ang kanyang desisyon.

Hindi ako nagsalita. Naiinis ako kung bakit ayaw niya akong payagan. Alam ko na delikado, pero gusto kong sumama at makatulong.

"Then what's my point of being here and finding the clues? Ayos, hindi ako sasama pero kayo na ang humanap sa mga natitirang clue. Don't ask my help." Malamig na saad ko sa kanya at pumihit na ako para lumabas ng silid tanggapan ni Elijah.

"Ales." Tawag sa akin ni Elijah pero hindi ako nakinig.

Derecho akong lumabas na naiinis. Naiintindihan ko naman kung bakit hindi niya ako isasama, dahil ayaw niya lang akong mapahamak, pero may umuudyok sa akin na sumama at gusto kong nakita ang mga pangyayari. Yun ang hindi ko maintindihan sa sarili ko, kung bakit ramdam na ramdam ko ang pagtatampo. Bakit sumama ang loob ko nang sinabi ni Elijah na hindi ako isasama? Kung sa kadalasan pa iyon, wala akong magiging pakialam kung isasama ba ako o hindi.

Pumunta na lamang ako sa silid aklatan para magbasa ng libro tungkol sa Eleftheria. Siguro naman ay may impormasyon doon tungkol sa bulkan. Doon ko na lang ibubuhos ang sama ng loob ko at inis. I am being immature at hindi ko rin maintindihan ang sarili ko.

Malawak ang silid aklatan ng Palasyo. Kahit igugol ko ang isang taon sa pagbabasa dito ay hindi ko mauubos ang lahat ng libro. Mabuti na lang din at madali lang mahanap ang mga kailangan mong basahin dito dahil may nakalagay talaga na mga pangalan.

Pumunta naman ako sa hanay kung saan ay mga libro tungkol sa iba't-ibang parte ng Valeria. Nakita ko doon ang isang libro tungkol sa Samona, Caracass, Avalone at Valencia. May libro din tungkol sa mga halimaw na nasa kagubatan ng Valeria at nahagip ng mata ko ang Eleftheria.

Agad na kinuha ko iyon pati na rin ang libro ng mga halimaw. Kapwa gawa sa balat ang mga libro at mabibigat ang mga ito. Bitbit ko ang dalawang libro patungo sa isang pahabang lamesa na madalas kong ginagamit tuwing nag-aaral ako.

Tahimik ang paligid at ginawa kong komportable ang aking sarili bago ko binuksan ang libro ng Eleftheria. Binasa ko kaagad ang unang pahina.

Ang bundok ng Eleftheria ay siyang pinakamataas na bundok sa buong mundo. Sa sukat na sampong libong talampakan, lagpas ito sa kaulapan.

May kalamigan ang klima ng Eleftheria. Maraming puno at mga damong ligaw. Higit sa lahat ay pinamumugaran ito ng mga hayop na hindi nakikita sa ordinaryong panahon.

Tinatawag nilang enchanted beast ang mga iyon. Mga unggoy na lumilipad, mga higanteng gagamba at marami pang iba. Ang Eleftheria ay isang lugar na hindi dapat pinupuntahan ng ordinaryong mamamayan. Kamatayan ang naghihintay sa sinuman magtatangkang pasukin ang Eleftheria.

Napalunok ako sa aking binabasa. Simula pa lang ng pahina ay sinasabi na nito na huwag kaming pumunta. Delikado ang Eleftheria at hindi ito ang lugar kung saan ay pwede kang mamasyal. This is definitely land of the beasts.

Ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit ayaw akong isama doon ni Elijah. Mas malaki pala ang panganib kaysa sa inaasahan ko. Siguro ay dapat makinig na ako sa kanya at hindi na ako magtatampo kung hindi man niya ako isasama sa mga lakad na katulad nito. It's not like he's a kill joy, but more like he's just protecting me from impending danger.

Nawalan na ako ng gana sa pagbabasa kaya napangalumbaba na lamang ako at pumikit. Bakit ba ang dali kong nagtampo kanina? Bakit hindi ko pinairal ang pag-iintindi ko sa kung ano man ang layunin ni Elijah?

Napabuntong hininga na lamang ako at naisip ko na naman si lolo. Hindi ko na siya nakausap at wala din paramdam. Hindi ako sigurado kung nasa Pilipinas pa ba siya o nandito na siya sa Wysteria. Wala akong paraan para malaman yun, kung hindi ay galing mismo kay lolo.

"Natutulog ka ba?" Napamulat naman ako ng marinig ko ang boses ni Stefano.

Hindi ko siya napansin na pumasok ngunit hindi na ako magtataka pa doon dahil alam ko na kaya niyang gawin iyon.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya at kunawari ay nagbabasa ako ng libro pero hindi na iyon pumapasok sa aking utak.

Narinig ko naman ang marahan na pagtawa nito bago ito umupo katabi ko ngunit may espasyo doon sa pagitan namin.

"Namiss lang kita. Matagal din kaya akong nagtampo sa iyo, pero di mo man lang ako sinuyo." May pagtatampo sa tono nito pero alam ko na nag-iinarte lang ito.

Pinaikot ko naman ang aking mga mata dahil sa kanyang inaakto. Ilang beses na kaming may hindi pagkakaunawaan, pero bumabagsak pa rin iyon sa pagbabati na tila walang nangyari.

"Ano ka, babae para suyuin?" Taas kilay na saad ko sa kanya at isinarado ko naman ang libro. Suko na ako sa pagpapanggap na pagbabasa.

"Ineng, hindi lang babae ang may prebelehiyong suyuin. Minsan, dapat sumusuyo din ang babae, hindi yung kami lang na mga lalaki ang gumagawa." Reklamo naman niya sa akin na hindi ko alam kung ano ang pinanhuhugutan niya dahil nasabi niya ang mga ganoon.

"Stefano, hindi bagay sayo ang ganyan. Para kang nanlilimos ng atensyon." Irap ko sa kanya. Sangayon naman ako sa sinabi niya na hindi lang ang babae ang may prebelehiyo na suyuin, ang mga lalaki din. Pero hindi ko pa naman nasusubukan iyon dahil wala naman akong naging kaibigan na lalaki o kaya naman ay naging karelasyon.

He gave me a smug smile. "Ako? Nanghihinge ng atensyon? Baka nakakalimutan mo na marami ang nagkakagusto sa akin." Pagyayabang naman niya sa akin.

"Lakas naman ng hangin dito, muntik na akong tangayin." Asar ko naman dito at nakita ko naman na napasimangot si Stefano.

"Pero maiba ako, Ales. Ngayong hindi na pakakasalan ng mahal na hari si Lady Roselle, ano ang gagawin mo?" Tanong niya sa akin. Hindi na ako nagulat kung bakit ganoon ang tanong niya, dahil kahit sarili ko ay tinatanong ko din kung ano na ang gagawin ko. Pero tumitili naman ang konsensya ko.

"Wala akong gagawin, Stefano." Sagot ko sa kanya at napatitig ako sa lamesa. Pakiramdam ko ay isasalang na sa impyerno ang kaluluwa ko dahil sa kasinungalingan ko. Elijah and I has this understanding na kaming dalawa lang ang nakakaalam. Pero hindi ko pwedeng sabihin iyan.

"Iniisip mo ba ang sasabihin ng iba? Dahil kapatid mo si Lady Roselle?" Kumpirma niya sa akin.

Huminga naman ako nang malalim bago nagsalita at tumingin sa kanya. "Hindi lang yan ang dahilan, Stefano. Alam mo kung ano ang dahilan."

Napapailing naman si Stefano. "Akala ko ba, matalino ka?" Tanong niya sa akin na pakiramdam ko ay pasimpleng ininsulto niya ako.

Mabilis na napataas ang aking kilay sa kanya. "Anong ibig mong sabihin?" Pinilit ko na huwag lagyan ng talim ang aking tono dahil ayokong magtalo na naman kami ni Stefano.

"Ales, sa tingin mo, para kanino itong ginagawa ni kamahalan?" Tanong niya sa akin.

"Syempre, para sa Wysteria." Sarkastikong sagot ko naman sa kanya. Ano ba naman kasing klaseng tanong yan.

"Oo, iyan...pero hindi yan ang punong dahilan." Saad niya sa akin na naging dahilan para makuha niya ang atensyon ko. "Elijah is planning to gather all the relics to summon the sacred weapon and kill the dark lord before the summer solstice." Saad niya sa akin at nanlaki ang mga mata ko. "In his plan, it's too clear that he's aiming for you, no one else."

Tila nanghina ako sa nalaman ko. Sinabi ni Elijah na gami ang gagawa ng kapalaran namin. Ito na ba ang ibig niyang sabihin? Ang hanapin ang mga relikya at patayin ang hari ng dilim sa loob ng isang taon? Makakaya ba ang lahat ng iyon sa loob ng isang taon?

"P-pero imposible yan. Paano niya matatapos ang lahat ng iyon sa loob ng isang taon? Kailangan niyang magpakasal at magkaanak para hindi siya maapektuhan sa summer solstice." Saad ko kay Stefano na pakiramdam ko ay nakarinig ako ng isang kalokohan.

Napapailing naman si Stefano. "Sinabi ko na rin yan kay kamahalan, pero desidido siya. Ayaw daw niyang bigyan ka ng alalahanin, oras na maging makasarili siya sa iyo."

"Hindi pa ba siya makasarili sa lagay na iyon?" Nababaghan na tanong ko sa kanya dahil para sa akin, pinairal na ni Elijah ang pagiging makasarili niya oras nang itigil niya ang kung ano man ang meron sa kanila ni ate.

Ngumisi naman si Stefano na sa akin na tila may isang maitim na sekreto itong tinatago.

"You haven't seen Elijah's other side. The possessive, greedy and passionate, when it comes to the one he cherish. You still haven't seen that side of him, Ales. He's reigning it tightly because he's afraid it may scare you." Saad niya sa akin na sadyang ikinalunok ko at tila nalunok ko na din ang boses ko dahil sa nga sinabi niya. "Ang tanong ngayon, magiging handa ka ba...na harapin ang isang Elijah na ipagdadamot ka sa iba?"

That stunned me and I felt like his words were a warning. A beautiful and exciting warning.

©️charmaineglorymae