"SIR, please take care of my daughter. Gusto niya'y may sandalan kapag natutulog. Yakapin mo siya habang mulat pa ang mata. Painumin mo rin ng milk," bilin ng nasa kabilang linya.
Hindi siya makapagsalita. Hindi maiproseso ng utak kung ano ba ang dapat sabihin sa kausap. "Mommy, ikaw po ba yung nakita ko kanina?" "Yes, baby." "Then, why are you hiding, mommy?" Ilang segundong tumahimik ang nasa kabilang linya. Kakaibang pitik ang sumisipa sa kaniyang puso. Hindi alam kung bakit ganito ang nararamdaman. Kahit ilang beses na niyang pinapakinggan ang boses ay hindi talaga niya mahalukay sa kailaliman ng isip kung sino ito. "Mommy, you don't love daddy anymore?" Parang may bumarang malaking bato sa lalamunan niya. Love? Siya? Mahal siya nito? Shit! Sino ba ang kausap nila? "Baby, I have to go. Tinatawag na ako ng tita ninang mo. I love you, baby. Take care of yourself. Huwag kang magpalasaway, ha!" Huli na nang rumihistro sa isipan niya ang sinabi nito. Ni hindi man lang siya nakapagsalita. Hindi natanong ang pangalan. "F*ck!" mura ng isipan niya matapos mag-end ang tawag nito. Agad niyang idi-nial ang number na ginamit nito, ngunit operator na ang sumasagot. Out of coverage na. Nahigit niya ang hininga sa labis na inis sa sarili. Kumulo ang dugo niya sa gigil. "Bullshit!" bulong niya. Muli niyang idi-nial ang number at tulad ng una, hindi na iyon nag-ri-ring. Sinulyapan niya ang katabing bata. Kampante na ito. Ang paa ay sumasayaw habang nakalawit sa upuan. "Baby..." "Yes po, daddy?" Masiglang bumaling ito sa kaniya. "Don't you remember your mommy's name?" Sandali itong napipilan. Waring nag-iisip. "Ang tawag po sa kaniya ni Tita Ninang ay Mariz." "Mariz?" Hinalukay niya sa kailaliman ng kaniyang isipan ang pangalang Mariz, pero tinamaan siya ng sampong sipa, he can't remember her name. Gigil na gigil na siya. Nakararamdam na rin siya ng inis sa ina ng bata. Kung siya ang ama nito, bakit hindi ito nagpapakita sa kaniya? Takot ba ito? O, galit sa kaniya? Pero, kung anak niya ito, hindi ba dapat siya ang dapat magalit? Nag-ring muli ang phone niya, but this time, si Tyron ang tumatawag. "Hurry up, dude! Nagkaroon ka lang ng anak, bumagal ka nang mag-drive," pabirong saad nito. Lalong nadagdagan ang inis niya. Ang kilay niya'y nagbabanggaan na. Tinanong niya kung nasaan ang mga ito, at matapos marinig ang sagot ay agad niyang tinapos ang tawag. Wala siya sa mood para makipagbiruan. Diniinan niya ang engine, brake. Sa isang iglap ay nasa parking lot na siya ng mall. Nakita niyang nakatayo ang lima sa harapan ng kani-kanilang sasakyan. Matapos makapag-park ay binuhat na niya si Avi. "Daddy, galit ka po ba sa akin?" Sinulyapan niya ang bata. Nagpapaawa na naman ang anyo nito. "No. I'm upset with your mom." "Why po?" "Basta!" "Daddy, mahal mo po ba ang mommy ko?" Mahal? Paano niya mamahalin ito? E, hindi nga niya kilala ang ina ng batang ito. Nag-apuhap siya ng maisasagot. Mabuti na lamang, sinalubong sila ni Drake. "Hi, baby!" Pilit nitong kinuha sa bising niya ang bata. Ibinigay niya na rin ito. "Bakit natagalan kayo?" Alam niyang siya ang tinatanong ni Drake, pero dahil sa bata ito nakatingin, si Avi ang sumagot. "I saw my mom po." Awang ang bibig nang lingunin siya ng kaibigan. Nagtatanong ang mata nito. Tango ang isinagot niya. "Nakilala mo na ang mommy niya?" "No!" Umarko ang kilay ni Drake pero hindi ito nagsalita, bagkus ay tumitig sa kaniya. "Hindi siya nagpakita sa akin. Si Avi lang ang nakakakita sa kaniya. She called me. Ibinilin lang ang bata." "You asked her name?" Iling ang isinagot niya. "How did she get your number?" Natigilan siya sa mga tanong nito. Hindi niya naisip iyon kanina, tulad din ng hindi niya naisip na itanong ang pangalan ng ina ng bata. Makailang beses niyang minura sa utak ang sarili, dahil sa katangahang nagawa. "Bakit ang slow ko ngayon?" Inis na inis siya sa sarili. "Hindi ka na nakapagsalita," siniko siya nito. "Huh? Uhm, iniisip ko kung paano niya nalaman ang number ko." "Who?" "Sino?" Panabay na tanong ng iba pa niyang kaibigan. Tsk. Humihina ka na ngang talaga, dude," tinig ni Drake, umiling pa ito. "Tinawagan siya ng ina ni Avi. Ang seste, hindi niya naitanong ang pangalan at hindi niya alam kung paano nalaman ang kaniyang number." Kita niya ang pag-awang ng bibig nang ilan sa kaibigan, si Tyron nama'y ngumisi lang. "Don't worry, dude. Bukas na bukas ay aalamin ko kung sino ang ina ni Avi. Ako na ang bahala," hayag ni Jack. Tinapik pa ang balikat niya. "For the meantime, mag-shopping muna tayo. Excited na akong ipamili ng gamit ang anak mo." Tinulak nito si Drake papasok ng mall. Naiwan siyang umiiling. Walang kapaguran ang magkakaibigan sa pamimili ng gamit ni Avi. Lahat ng maibigan ng mga ito ay kinukuha, kahit ayaw ng bata. Mapa-laruan, damit o sapatos man. Pinagtinginan na sila ng ilang costumer, maging ng mga saleslady. May ilang nagpapa-cute pa. Nang magsawa ay sa supermarket naman sila nagpunta. Siya ang nakararamdam ng pagod para sa mga kaibigan niya. Hindi lang sa mall natapos ang pagsisilbi ng mga kaibigan niya kay Avi. Inihatid din sila nito sa bahay. Ang balak niyang sa condo matulog ay hindi na naman natuloy dahil sa bata. Wala pa roon ang kaniyang ama nang pumasok sila. Napuno ng gamit ni Avi ang silid niya. Habang ipinapasok ay hindi niya napigil ang mapangiti. Iba rin pala kapag may kaibigan kang kalog. Dadamayan ka sa lahat ng oras. Alagang-alaga pa ang kaniyang anak. Nang oras na ng pagtulog ay pinalinisan muna niya ito At dahil lalaki ang mga kaibigan niya, sa isang kasambahay na niya pinagawa. "Kailangan mong mag-hire ng nanny para kay Avi, Aedam." Tumaas ang tingin niya kay Tyron. Abala siya sa cellphone, nagbabaka-sakaling mag-ring ang number ng ina ni Avi. "Yeah! Bukas ay magpapahanap ako." "Don't worry, dude, ako na ang bahala," singit ni Kent, tumabi pa ito ng upo sa kinauupuan niya. Si Zeus ang nagpatulog sa kaniyang anak. Tulad nga ng sinabi ng ina nito, naghanap ang bata ng milk at gusto pa ay may nakayakap. Dumating na rin ang kaniyang ama. Kinumusta nito si Avi. Hatinggabi na nang umalis ang kaniyang mga kaibigan. Matapos niyang ihatid sa labas ng gate ay muli siyang bumalik sa silid. Naabutan niyang himbing na himbing ang bata. Mukhang napagod sa paglilibot sa mall. Pumasok siya sa banyo para maglinis ng katawan. Sa walk-in-closet na siya nagbihis. Boxer at sando ang isinuot niya. Umupo siya sa gilid ng kama't pinakatitigan ang mukha nito. Hindi niya akalaing may makakatabi siyang bata sa pagtulog. Ni sa panaginip niya ay hindi iyon sumagi. Kung mukha lang ang pagbabasihan, masasabi niyang anak niya ito, dahil hawig na hawig sila. Masaya siyang nakilala't nakasama ito. Sa maikling panahon ay napalapit na ang loob niya sa bata. Maingat niyang iniangat ang kumot. Tumabi siya ng higa rito. Pinagsawa ang mata sa pagtitig dito. Itinukod pa ang siko at ginawang patungan ng ulo ang palad. Pinasadahan ng daliri ang malambot nitong pisngi. Nang magsawa ay dinampian ito ng halik sa noo. Tulad ng bilin ng ina, niyakap niya ito. SUMIRAY-SIRAY na pumasok ng condo si Aedam. Nagkayayaan ang magbabarkada at hindi niya napigilang maparami ang inom. Hindi na niya pinagkaabalahang buhayin ang ilaw, kabisado na niya ang bawat sulok ng kaniyang unit. Pumasok siya sa silid. Malamlam ang ilaw na nagmumula sa lampshade na nasa gilid. Sa paghiga niya sa kama ay may narinig siyang ungol. Ungol na nagmumula sa babae. Sumilay ang pilyong ngiti sa kaniyang labi. Inapuhap ng kamay niya ang umungol. "Baby..." Binuklat ang kumot at tumambad sa lasing niyang isipan ang magandang imahe ng babae. Nakapikit ang mata nito. Blue nighties ang suot. Ang dalawang bundok ay parang nilagyan ng malalim na ilog sa ginta. "What a beautiful view! Pero, sino ang babaing ito?" Tuluyan nang nilamon ang kakarampot na katinuan niya ng pagnanasa. Tila isa siyang gutom na hayop. Walang pakundangang sinibasib ang nakahaing pagkain. Nagkamalay ang babae. Sa una ay pumalag ito. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang pulsuhan para hindi ito makagalaw. Nilakumos ito ng halik. Bumaba ang labi niya sa leeg, paulit-ulit iyong pinaraanan ng dila. Ang kaninang pagtanggi ay napalitan ng mumunting ungol. Sin**sip, at marahang kinagat, hindi alintana kung mag-iiwan ng marka ang kaniyang ginagawa. Bumaba pa ang labi niya. Naglunoy sa pagitan ng dalawang bundok, at pinaglaruan iyon gamit ang dila. Para siyang dumi**la sa lollipop. Gamit ang dila ay hinawi niya ang manipis na telang tumatabing sa dibdib nito, at sa isang iglap ay natumbok niya ang nais. Pinagsawa niya ang sarili. Para siyang uhaw na sanggol na tangay ang dibdib ng ina. Tagaktak ang pawis ni Aedam nang magmulat ng mata. Napabalikwas pa siya ng bangon. Sunod-sunod ang pagtahip ng kaniyang dibdib. "Panaginip?" Sinuklay ang buhok gamit ang sariling palad. "O baka'y ibinabalik ako ng aking panaginip sa nakaraan?" Tinapunan niya ang katabing bata. Pilit niyang inalala ang mukha ng babaing napanaginipan, ngunit bigo siya. Hindi rumihistro sa nanlalabong kamalayan ang mukha ng babae. "Sino ka ba?" sambit niya sa sarili. Mariing pikit ng mata ang ginawa niya. Pinayapa ang sarili. "Makikilala rin kita."TULAD ng sinabi ni Aedam sa mga kaibigan, isinama niya si Avi sa office, isa pa'y wala rin ditong magbabantay kapag iniwan niya. Ang daddy niya'y may aasikasuhin sa Cebu, pupuntahan nito ang ipapatayo nilang branch doon. Siya sana ang pupunta pero ayaw niyang iwan ang bata. "Baby, stay ka lang muna rito, ha! May gagawin lang si Daddy." Iniupo niya ito sa couch. "Okay po, daddy.""Do you want to watch a cartoon movie?"Umiling ito. "No po. Play na lang po muna ako.""Okay. Kung nagugutom ka, magsabi ka lang." Nakapag-almusal na sila bago umalis. Nagbaon din siya ng milk, in case na humingi ito.Tumango ang bata. Nagtungo na siya sa harap ng mesa. Ilang sandali pa ay naging busy na siya. Maya't maya ang pasok ng secretary niya. May isinubmit itong report. Manaka-naka'y sinusulyapan niya ang anak, busy pa rin ito sa mga laruang bigay ng mga kaibigan niya. Malapit nang sumapit ang tanghalian nang gambalain siya ng ni Drake. May dala itong pizza at ang paborito ni Avi, fried chicken fr
KINATANGHALIAN ay dumating ang makukulit niyang kaibigan maliban kay Jack, at tulad nang dati, may mga dala na namang pagkain. Nagpapakitang gilas sa anak niya, lalo na si Drake. Nagpakawala siya ng malalim na hininga at pansamantala ay tinawag ang mga ito. Ayaw pa sanang bitiwan ang bata, nagmamatigas na sumunod sa kaniya. "May sasabihin ako, bilisan niyo! Huwag niyong sayangin ang oras ko, kundi hindi niyo na makikita ang bata." Maliksing nagsipagkilos ang mga ito. Lumapit sa kaniya habang ang bata ay tila walang pakialam. Nagpatuloy sa pagkain ng chicken. Isa-isa niyang tiningnan ang mukha ng mga ito. "Lumabas na ang result ng DNA test at positive, he's my daughter." "Oh, tapos?" nakangiwing tanong ni Kent. "Dude, kita naman ang ebidinsiya, kamukhang-kamukha mo ang bata," tinig ni Drake na base sa mukha ay naiinis ito. "Kailangan pa palang ipa-DNA test para maniwala kang sa iyo ang bata," segunda ni Zeus. Napipilan siya, ngunit agad ding nakahuma. "Gusto ko lang maniguro
"G-GOOD morning po, sir! I'm your new secretary. My n-name-- uhm sorry po. I'm Meadow Raizy Zamonte po." Saglit na sinulyapan ni Aedam ang babaing nakatayo sa harapan niya. Sinipat ang kabuohan nito. Hindi naman ito nerd tingnan pero hindi niya maiwasang matawa sa hitsura nito. Kakaiba lang sa paningin niya. Nakasuot ito ng eyeglasses. Hanggang hati ng binti ang palda, turtle neck sweeter ang pang-itaas nito. Mukhang nilalamig. Para itong old maid sa paningin niya. "Hayst! Boring!" mahinang saad niya. In the age of twenty-four siya na ang nakaupo bilang CEO, siya ang pumalit sa ama. Pumanaw ang kaniyang ina at simula noon ay unti-unti nang napabayaan ng ama ang kanilang kompanya. Nagbigay ng ordinansa ang board members na kung hindi nito aayusin ang pamamalakad at trabahong nakaatang ay tiyak na maglalaho ang pinaghirapan. Ipinagpatuloy ng ama niya ang trabaho pero sadyang hindi na nito magampanan ng maayos. Nang dumating siya sa tamang edad ay siya na ang pumalit dito. At nga
Simula nang araw na masermunan siya ng ama, palagi nang mainit ang ulo niya sa kaniyang secretary. Kaunting pagkakamali lang ay pinagsasalitaan na niya ito ng masasakit na salita. Kung anu-anong mabibigat na gawain ang pinapagawa niya rito kahit hindi naman dapat. Seven days na niya itong secretary pero parang taon na para sa kaniya. Abot-langit ang galit niya rito. Nang araw na 'yon ay makikiipag-meeting siya sa CCB Plaza. Kasama niya ito sa sasakyan, ito ang nasa tabi ng driver. Hindi ito nagsasalita, marahil ay takot sa kaniya. Dumating na sila sa lugar at habang nakikipag-usap siya sa ka-meeting ay aksidenteng natapig nito ang juice. Sumambulat iyon sa suot niya. "Shit!" Kumulo ang dugo niya sa galit. "Oh my God! Sorry po, Sir!" Hindi niya tinanggap ang sorry nito. Kahit maraming tao ang nakapaligid at kaharap ang bigating tao ay pinagsalitaan niya ito ng hindi maganda. "Bobo ka talaga! Hindi ba matatapos ang araw na wala kang nagagawang pagkakamali? Hindi ko alam kung paan
TULALA si Aedam matapos balikan kung paanong nag-krus ang landas nila ng ina ni Avi. Nasa loob na sila ng room niya. Nakatulog na rin ang bata matapos niyang palitan ito ng damit. Malupit siya sa ina nito, kaya siguro hindi ito nagpapakita sa kaniya. Na-trauma na sa masasakit na salita mula sa kaniya. Kaya pala alam nito ang number niya, hindi lang basta naka-s*x niya ang babae. Inapuhap niya ang papel na may picture nito. Tinitigan iyon. "Kumusta ka na kaya ngayon?" Ang bawat masasakit na salitang binitiwan niya rito'y daig pang kutsilyong humihiwa sa puso niya. Ngayon niya napag-isip-isip, bakit malaki ang galit niya kay Meadow? One week lang niya itong naging secretary pero parang taon ang ipinaranas niya rito. Sinulyapan niya ang anak na natutulog. Dinama niya ang tapat ng kaniyang dibdid nang gumuhit ang pamilyar na kirot doon. Ngayo'y hindi niya alam kung bakit siya nasasaktan. Siguro, nakokonsensiya lang siya, lalo na ngayong nagkaroon sila ng anak. Dinala siya ng paa
LULAN na sila ng sasakyan patungong office. Abala ang anak niya sa pakikinig ng music, sinasabayan pa nito ang tugtog. Bumibirit din sa tuwing tumataas ang tono ng kanta. Hindi niya napigilang mapahalakhak sa ginawa ng kaniyang anak. Ibayong ligaya ang kaniyang nararamdaman. "Daddy, why are you laughing at me?" Pinigil niya ang pagdaan ng ngiti sa labi. "Coz, you are so cute, baby." Sumilay ang ngiti sa labi nito. "Mana lang po ako sa iyo, daddy." Natawa siya sa sinabi nito. Maya't maya pa ay sabay silang napatingin sa cellphone niya. Unknown number. Sumikdo ang kakaibang pitik sa puso niya. Ang ina ba ni Avi ang tumatawag? "Daddy, your phone!" Ilang ulit siyang kinalabit ng bata, nakatulala na pala siya sa phone. In-off muna niya ang stereo ng sasakyan, at binalingan ang phone na patuloy sa pag-ring. May panginginig ang kamay na pinindot niya ang answer button. "G-good morning po, Sir," bati ng nasa kabilang linya. Ang nanay ni Avi. Shit! Anong sasabihin niya?
"OH, god! Ito na ba si Meadow? Ang dati kong secretary? katanungang lumabas sa isipan ni Aedam."Mommy..." Tumakbo si Avi patungo rito. "Ano pong ginagawa mo rito? Susunduin mo na po ba ako.""Birthday ng tita ninang mo 'di ba? At kailangang nandoon tayo sa party. Tiyak na magtatampo iyon sa atin kapag hindi tayo nakadalo."Bahagyang yumuko si Meadow. Kita niyang bumuka ang laylayan ng suot nito, parang gusto niyang puntahan at hilahin paibaba. Bakit ganoon ka-iksi ang suot nito? Hindi ba nito alam na kunting pagkakamali ay puwede na itong masilipan? Binuhat nito si Avi. "How's my baby? Hindi ka ba nagpasaway? Baka nama'y kinukulit mo ang 'yong daddy," saad nito.Ngumuso ang kaniyang anak. "Behave po ako, mommy. Tanungin mo pa si daddy." Sinalubong niya ang titig nito. Pinong ngumiti ang babae."Holy cow! Ang cute ng ngiti nito."Para siyang teenager na nginitian ng crush. Pakiramdam niya'y mahuhulog na ang kaniyang puso. "Baby heart, umayos ka! Tandaan mong nakadikit ka lamang ng k
PAROO'T PARITO si Aedam sa loob ng office. Kung may buhay lang ang mga gamit, tiyak na nahilo na ang mga iyon sa kaniya. Hihinto lang siya sa tuwing sumasagap ng hangin. He massage his temple. "Argh! What I'm gonna do?"Nahinto siya sa pagparoo't parito nang bumukas ang pinto. Pumasok ang ama niya, bihis na bihis."Where is Avi?""Kinuha ni Meadow." Tinungo niya ang mesa at ibinagsak ang katawan sa upuan."Kinuha?" gulat nitong tanong. "As in... binawi?"Kita niya ang pagbalatay ng takot sa mukha nito. "No! Sinundo, may pupuntahan sila na birthday party, ninang yata ni Avi. Ibabalik din niya ang 'yong apo." Hinihilot ang noong umuupo siya."Nagkita na kayo ng ina ni Avi?" Para itong tsismoso na sumasagap ng balita. Umupo pa ito sa bangkong nasa harapan ng mesa niya. "Dad, kasasabi ko lang na sinundo ni Meadow si Avi, hindi ba? Malamang na nagkita kami!"Napaisip naman ito. "Oo nga pala! Sorry. By the way, anong sabi niya sa iyo?""Wala naman, dad. Hindi kami gasinong nakapag-usap.
"AEDAM...""Hmmm?""Gusto kong pumunta sa lugar kung saan mo ako nakitang muli."Sinulyapan niya ito. "Bakit?" Kasalukuyan silang nakahiga, ang kanilang anal ay himbing na himbing na, pinagkakasya ang mga katawan sa pang-isahang bed na nasa gilid. Nakaunan ito sa kaniyang braso."Gusto kong makausap si Rodolfo at si Jun-jun na rin." Sinalubong niya ang pag-angat nito ng paningin. "Kaya mo na ba siyang harapin?"Tumango lang ito. Ang mata ay namumungay na nakatitig sa kaniya. Tumagilid siya ng higa paharap dito, idinait ang palad sa mukha at masuyong hinaplos iyon. "Okay. If that's what you want," sang-ayon niya. "Pero sasamahan kita, ha? Ayokong malalagay kang muli sa kapahamakan. Hindi ko na kakayanin pa kung may masamang mangyayari sa iyo." Pagkawika ay hinagkan niya ito sa noo, tungki at bumaba sa labi. Ilang segundo ring naglapat ang labi nila. "I love you!" Hindi naman masamang umamin ng tunay na nararamdaman, hindi ba? Wala naman itong boyfriend, hindi tunay na fiance si Rey
HINDI makapaniwala si Aedam sa nalaman. Ikinuwento ni Meadow ang buhay nang maliit pa ito. "Ikaw ang babaing 'yon?" Ang mata ay namimilog na. Tumango si Meadow. "Ako nga," anito at saka'y payak na ngumiti. Umawang ang kaniyang bibig. Kakikitaan siya ng gulat at pagkamangha. Matagal na pala siya nitong kilala at siya... heto't hindi nakilala ang batang naging parte ng kanilang buhay. Matagal na rin itong hinahanap ng kaniyang ama. "Ako ang batang sinabihan mo na ingatan ko ang mata ng 'yong ina, dahil kapag hindi, kukunin mong muli ito sa akin. Naalala mo ba... umiyak pa ako matapos mong sabihin 'yon sa akin--" "Sinabi ko rin na, binibiro lang kita. At kapag hindi ka tumigil ay hahalikan kita," dugtong niya. Naalala niya na hinanap niya ang babaing pinagsalinan ng mata ng kaniyang ina. Kahit ayaw pumayag ng doktor ay nagpumilit siyang malaman kung sino iyon. Nakita niya ito sa dulo ng hospital. Doon niya ito tinakot. Hindi niya ipinagtapat sa ama na nakilala niya ang batang
NAKATULOG na si Avi habang hawak ang kamay ni Meadow. Ang mga kaibigan ni Aedam ay nagsiuwi na, pero nangakong babalik kinabukasan. Nagpapasalamat siya dahil hindi iniwan ni Drake ang kaniyang anak. Ang anak nadamay sa sigalot na napasukan niya. Dalawang taon niyang hindi ito nakapiling. Alam niyang nagdusa rin ito tulad niya, mas matinding paghihirap pa ang pinagdaanan nito. Ramdam niyang na-trauma ito sa nasaksihang pagbaril sa kaniya. May sinabi pa ang ama nitong pinatingnan ito sa psychiatrist. Nangingiting hinahaplos-haplos niya ang buhok, maging ang pisngi nito. "Ang laki mo na, 'nak." Ngayong bumalik na ang kaniyang alaala, sisiguraduhin niyang mapupunan ang mga oras na nagkawalay silang mag-ina. Ibibigay niya ang lahat dito. Ang tagal niyang tila nagngapa sa ditna ng karimlan, pinsan at ang lugar kung saan nag-ugat ang lahat, doon pala manunumbalik ang kaniyang nawalang memorya. Ang bahay na 'yon, tahanan dati ni Brenda at ng magulang nito. Maraming beses siyang isinama ng
MATAPOS dalahin sa presinto si Brenda ay binalikan ni Aedam at Meadow si Avi, kasama rin nila si Zeus. May sariling sasakyan ang huli kaya, silang dalawa lang ang nasa loob ng sasakyan. At habang nagmamaneho ay hindi niya napigilang magtanong."How are you feeling?" Ibinaling ni Meadow sa kaniya ang paningin at saka'y payak na ngumiti. "I'm fine."Alam niyang hindi. Base sa naging diskusyon nito at ni Brenda ay bumalik na ang alaala nito. He tried to reach her hand. Nakaawang ang bibig nang tumingin ito sa kaniya, halatang naguguluhan."I'm sorry.""Para saan?"Sinulyapan niya ito. "Coz, I know, I am the reason why you suffered." Hagyang gumaralgal ang kaniyang tinig. Para siyang babaing anumang oras ay pipiyok at luluha na. Pansamantalang ihinimpil niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada. "I know you're confused and don't want to talk about what happened," inapuhap niya ang isa pang palad nito. "Pero hihingi na ako ng tawad sa iyo ngayon. Sorry sa lahat ng nagawa kong kasalanan. Si
"HINDI ako ang ama ng ipinagbuntis mo, Brenda!" baritonong tinig ni Aedam matapos marinig ang mahabang pagsasalaysay ni Brenda. Ngumisi ito. "Alam ko namang itatanggi mo siya at wala na rin akong pakialam kung ayaw mo sa kaniya, dahil wala na siya. Ikaw ang naging dahilan kung bakit nawala ang anak ko! Kung bakit nagalit ang parents ko sa akin!" "Ate Brenda, please, tama na! Pakiusap, itigil mo na ito." "Shut up!" asik nito. "Pinagkatiwalaan kita, Mariz. Kundi dahil kay Mommy, wala ka ngayon sa posisyon mo. Itinuring kitang kapatid, tapos ito pa ba ang igaganti mo?" "Huwag mong isumbat ang mga naitulong mo sa kaniya," aniya na magkasalubong ang kilay. "Hindi tulong ang tawag diyan." "Shut up, Aedam! Huwag kang magsalita na akala mo'y napakabuti mo, dahil hindi. Masama kang tao! Ikaw ang dahilan kung bakit nawala ang anak ko." "Tsk. Why are you blaming me? It's your fault, because you became obsessed!" Bakit ako ang sinisisi mo? Kasalanan mo, dahil naging obsessed ka!" gi
HINDI makapaniwala si Brenda sa nalaman. May dahilan pala ang pagpupumilit ng kaniyang amang ipakasal siya. Ayon sa kaniyang ina, may pagkakautang ang ama niya kay Mr. Santillan. Pumayag si Darwin sa gusto nitong huwag nang bayaran pero ang kapalit ay pagpapakasal sa anak nito. At dahil hindi siya pumayag, ngayo'y nalalagay ang negosyo nila sa alanganin, bukod pa roon ay kinasuhan ang ama niya ng taong pinagkautangan nito. "Bakit hindi niyo sinabi kaagad sa akin, Mom?" "Your daddy doesn't want to tell you the real reason, 'nak. Another reason, ayaw niyang malaman ng ibang mga kaibigan niya na lubog na tayo sa utang. Na mawawala na sa atin ang negosyong matagal nang ipinundar ng daddy mo?" Nanginginig na napaupo siya sa gilid ng kama. Paano na? Mawawala ang negosyo nila, ang tanging pinagkukunan nila ng salapi. Ano nang mangyayari sa kaniya? Maghihirap ba sila? Tiyak na pagtatawanan din siya ng mga kaibigan niya kapag nalamang naghihirap na sila. "No! It can't be!" hiyaw ng is
NINE in the morning na nang makabalik si Brenda sa mansiyon. May naabutan siyang kausap ng ama. Tinawag siya nito at kahit ayaw niyang makipag-usap ay napilitan na ring siyang humarap sa mga ito. Dalawang lalaki ang nakita niyang nakaupo sa sofa, ang isa pala roon ay ang ipinapakasal sa kaniya. Ang isa nama'y ang magulang nito. "Anak, we have decided that in two months you will get married."Nanlalaki ang matang tumitig siya sa ama. Gusto sana niyang magprostesta, tumanggi, pero wala siyang magawa. Naging sunod-sunuran na naman siya sa kagustuhan ng ama. Subalit, hindi siya susuko. Ipaglalaban pa rin niya ang kaniyang karapatan. Nang dahil sa kinakaharap na suliranin ay panandaliang nakalimutan niya ang nangyari. Sinuri niya ang sinasabing kaniyang mapapangasawa, mula dulo ng buhok hanggang sa dulo ng suot na sapatos. Titig pa lang ay halos masuka na siya, bukod sa kakaibang estilo ng pananamit ay ubod pa ng laki ang katawan nito. Kapag umibabaw ito sa kaniya'y tiyak na hindi siya m
ISANG mahabang diskusyon ang namamagitan kay Brenda at Darwin, ama ng dalaga. May gusto itong ipagawa sa kaniya, bagay na hindi niya sinasang-ayunan. "Bakit ako magpapakasal sa lalaking hindi ko gusto?" "Coz I know what is best for you, Brenda! At iyon ay ang pakasalan siya." "Best?" Ngumisi si Brenda. "Are you sure of that, Dad? Sa akin nga ba o para sa iyo?" Muli siyang napangisi. "Alam ko naman ang tunay mong dahilan, dad, kaya huwag mo akong gawing kasangkapan sa kayabangan mo!" Lumagapak ang palad ng ginoo sa pisngi niya. Pakiramdam niya'y tumabingi ang mukha niya sa lakas ng sampal na natamo. Napatayo ang ina niyang kanina pa lumuluha sa sulok. Ngunit, alam niyang wala rin itong magagawa, kaya hindi na siya humingi ng tulong dito. "Anong karapatan mong pagsalitaan ako ng ganyan? Anak lamang kita! Whether you like it or not, you're going to marry him, as soon as possible!" hiyaw ng kaniyang ama, pagkatapos ay tinalikuran siya. Iniwan siyang tila naka-hang sa hangin. Awang
GULONG-GULO ang isipan ni Meadow. Kasalukuyang binabagtas na nila ang kahabaan ng kalsada, pero hindi niya alam kung saan sila patungo. Ang mga binitiwang salita ni Aedam ang nagpapagulo sa kaniya. Pakakasalan siya nito? Sinabi ni Rex na ito raw ang fiance niya. At ang lalaking kasama niya ay sinasabing ama ng anak niya, na nagsabing pakakasalan siya. Bakit? Malamang na mahal siya nito. Nais niyang pukpukin ang sarili dahil sa lumalabas sa isipan. "Pero, may anak kami. Sapat na sigurong basehan iyon para maniwala ako sa pangako niya," bulong niya. "What did you say?"Bigla siyang natauhan. Nakadama ng hiya matapos mapagtantong narinig nito ang sinabi niya. Nagkunwari na lang siyang walang sinasabi. "H-huh?" "May narinig ako pero hindi malinaw, ano iyon?" "Hah! Ahm, w-wala 'yon." Bagama't nakatuon ang atensiyon nito sa tinatahak na kalsada'y manaka-nakang sumusulyap ito sa kaniya. "Sabi ko, sana'y bumalik na ang alaala ko. Ang hirap na para kang nangangapa sa gitna ng kadilim