Prologue.

Naririnig ni Destiny ang malakas na ugong ng sasakyan mula sa labas ng malaking bahay. Kung gaano kalakas ang ugong ng sasakyan ay ganun din kalakas ang dagundong ng kanyang dibdib. 

Tumagilid siya ng higa. Mariin na kumapit ang kanyang mga kamay sa kumot kasabay ng mariin na pagpikit ng kanyang mga mata. Gusto niyang bumangon at salubungin ang asawa. Ngunit sa halip na gawin iyon ay heto siya. Namayani sa buong sistema ang takot. Takot na makita ang galit at sakit na nakaguhit sa mukha ng asawa. Galit at sakit na siya ang may gawa.

Halos tumigil ang kanyang paghinga ng marinig ang tunog ng pagbukas ng pinto. Kagat ang ibabang labi habang nanatiling mariin na napapikit kasabay ng paghigpit pa lalo ng pagkapit ng mga kamay sa kumot.

Malakas na tunog ng pagbalya ng pinto ang yumanig sa kanya. Pakiramdam niya ay tila nahulog ang kanyang puso mula sa kanyang dibdib.

“Sleeping, huh!” 

Napalunok siya. 

Nagtatalo ang isip at puso niya kung sasagutin ang asawa o manatili sa pagkukunwaring tulog. Ang totoo ay gustong-gusto na niyang bumangon at lapitan ang asawa niya. Yakapin ito at halikan tulad ng dati. 

Ngunit hindi niya magawa. 

Tunog ng pagbaklas ng asawa nang sinturon nito ang dahilan ng sunod-sunod niyang paglunok. Hanggang sa maramdaman niya ang paglundo ng kama. 

Marahas na hinawi ng asawa niya ang makapal na kumot. Hinawakan siya nito sa kanyang balikat at marahas na pinihit siya paharap rito. 

“You haven't done your duty, wife. Kaya wala kang karapatan na matulog.” 

Hinawakan nito ang waistline ng suot niyang pajama pants at marahas na pinunit iyon kasunod ng kaperasong saplot na nakatakip sa kanyang kaselanan.

“Andres!” 

“You shut up! Did you forget what I told you, huh, Destiny? You are not allowed to speak until I say so, Destiny!” 

Tiim ang mga bagang nitong sinunod na pinunit ang suot niyang pang-itaas. Gusto niyang umiyak ngunit pinigilan niya ang sarili ang tangi niya lang magagawa sa mga oras na iyon ay lumunok at kagatin ang ibabang labi upang pigilan ang nagbabadyang pagpatak ng mga luha.

Kinaumbabawan siya ng asawa at kapagkuwan ay walang pag-iingat na kinubkob nito ang kanyang isang dibdib kasabay ng marahas na pagsipsip nito ng kanyang balat sa leeg. S****p na sinasabayan ng pagkagat.

Umakyat ang labi nito sa kanyang punong tenga at bawat maraanan ng labi nito ay s********p sa kanyang balat. Ramdam na ramdam niya ang bawat hapdi sa bawat s****p nito at kagat.

Tulad ng nagdaang gabi. Alam niyang mag-iiwan muli ng marka ang ginagawa nito sa kanya. Marka na maging tanda ng matinding poot at galit nito sa kanya.

Hanggat sa tinumbok ng labi nito ang kanyang mga labi. Andres kissed her harshly, and he did not even give her a chance to respond to his kisses. Marahas na halos ikinadugo ng kanyang mga labi.

He svcked her lips and bit them hard. Ramdam niya ang hapdi. Hapdi na tumatagos kanyang puso at buong pagkatao. Hindi nito tinigilan ang kanyang mga labi sa marahas na paghalik, hanggang sa maramdaman niya ang pamamaga n'on at nalalasahan niya maging ang lasa ng kalawang sa bibig.

Her lips are now swollen and it's now bleeding.

“Ginusto mo ‘to hindi ba, Destiny? Pwes ibibigay ko sayo!” 

Gusto niyang ipagtanggol ang sarili at sabihin rito na nagkakamali ito at hindi niya ginusto ang sitwasyon na kinsusuungan. Ngunit alam niyang wala na rin silbi na ipagtanggol pa ang sarili dahil sarado ang isip at puso nito sa anumang pagpapaliwanag niya.

Muli siya nitong hinalikan ng marahas sa leeg pababa sa kanyang dibdib. Napakapit ang magkabila niyang mga kamay sa malambot na bedsheet at nilukumos iyon kasabay ng pamamalisbis ng mga luha.

Marahas na kinubkob ng isang kamay nito ang isa niyang dibdib habang marahas na s******p nito at marahas na kinagat-kagat ang ituktok na isa pa niyang dibdib.

Naghahalo ang sakit at kiliti sa buo niyang sistema. Ngunit mas namayani ang hapdi sa kaibuturan ng kanyang puso at pagkatao. Halos mapahiyaw siya ng maramdaman ang marahas na pagsagad ng pagkàlàlàki nito sa kanya.

Hinawakan siya nito sa magkabilang pulso at itinaas iyon sa kanyang uluhan. Inangat nito ng bahagya ang katawan habang marahas na sumusulong sa loob ng kanya.

“This is who you are Destiny, in people's eyes you are Serenity my loving wife, and in my eyes, you are nothing but my whore!” 

“Andres!” Usal niya habang walang patid ang pagdaloy ng mga luha.

Marahas ang bawat pagsulong nito sa loob niya. Nanlilisik ang mga mata nitong nakatitig sa kanya at tiim ang mga bagang habang walang patid ang marahas na paghugot baon nito. 

“You will be forever, Serinty's imitation, Destiny. You will live in your twin's shadow all the rest of your life.”

Hinugot nito ang sarili mula sa loob niya. He flips her. Pinadapa siya nito. Kapagkuwan ay hinawakan siya nito sa magkabilang bewang sabay angat. Muli ay marahas itong muling lumusob sa loob niya at muling marahas na humugot baon.

Despite the pain. Hindi niya maikaila ang masarap na sensasyon na namumuo sa kanyang kaibuturan. “Andres, Ah!” She tried to reach for him. 

Ngunit hinawakan lang siya nito sa kanyang palapulsuhan. Pinatong nito ang kanyang mga pulso sa kanyang batok at idiniin ang kanyang kanang pisngi sa malambot na unan, habang tuloy-tuloy lang ito sa marahas na paghugot baon mula sa kanyang likuran.

Hanggang sa tuluyan ay kapwa narating ang sukdulan. Ilang sandali lang ang lumipas ay agad hinugot ng asawa ang sarili nito mula sa kanya. Bumaba ito ng kama at pagkatapos ayusin ang sarili ay muling lumabas ng silid.

Muli siya nitong iniwan sa loob ng silid. Iniwan kasama ng sakit at kirot sa kanyang dibdib. Sa muling pag-iisa ay pinakawalan niya ang kanina pang pinipigilan na hikbi.