yeheeyy!! may 402 followers na ako rito!! Thank you so much!
Tila kay bagal ng oras. Ang kaba sa dibdib ni Andres ay hindi pa rin humuhupa. Humugot siya ng isang malalim na paghinga at ang paningin ay itinuon sa altar. Nasa loob siya ng chapel ng hospital. He told Destiny na mag to-toilet lang siya. Pero talagang dito sa chapel ang pakay niya. Apat na bagay lang naman ang hiniling niya sa taas, yun ay ang tuluyan na pag-galing ng kanyang ama, successful operation ng anak at fast recovery, ang mairaos ang krisis ng kompanya at mapanatiling buo ang binuo nilang pamilya ni Destiny. Kapalit ng kahilingan na iyon ay ang isang pangakong binitawan sa taas. Pangako na mamahalin ang kanyang mga anak, at ang ina ng mga ito ng higit pa sa buhay niya at sisikapin na magiging mabuting tao. Tahimik lang siyang nanalangin at paulit-ulit na humihingi ng kapatawaran sa lahat ng kanyang nagawang kasalanan at pagkakamali. Hindi niya maiwasang isipin na baka pinaparusahan na siya sa lahat ng nagawa niya. Sa ginawa niya kay Serenity at Red, at sa ginawa niya s
Andres did not waste any more time. All he has in mind is to fix everything, fixing all his mess. Pagkatapos ng successful operation ng anak, he decided to talk to Mr. David Clarkson. He needs to formally cut off the engagement bago pa ang nakatakdang kasal. Isang magaan na halik ang iginawad niya sa labi ng babaeng mahal. Ingat na ingat siyang hindi niya ito magising. Mahimbing ang tulog nito, mag-umaga na kasi ng nakauwi sila mula Quijano Medical Center.“I love you, Tadhana. I will fix everything as soon as possible, babe. Ayaw ko ng may iisipin ka pa.” Ilang minuto lang ay tinatahak na ng kanyang sasakyan ang kahabaan ng highway tungo sa isang golf course. Wala na siyang pakialam sa kung gaano man kalaki ang mawawala sa MCORP. Ang tanging mahalaga sa kanya ngayon ay ang kanyang mag-ina.Every problem that can be solved by money is not a problem at all. Makikita pa niya ang pera, ngunit ang mawala sa kanya ang kanyang mga anak at ang babaeng katulad ni Destiny ay isang problema n
He really wants to take her, right at this moment. His groin was now aching and John Thomas was now getting hot and wild inside his pants. “Anong ginagawa nyo?” Kapwa ay napakalas sa isa't-isa. “A-Amaya, w-wala anak. H-Halika ka na sa komedor kumain na tayo.” Utal at taranta na wika ni Destiny sa anak.Hindi niya na pigilan ang sariling matawa. Ngunit ng tumingala sa kanya si Amaya ay bigla siyang kinabahan. Kumunot ang munting noo nito at ang mga kilay ay naging isang linya habang nakatitig sa kanya.“Papa?!” Ma awtoridad ang tinig nito at ang tono ay nagtatanong.“Anak, wala. Naglalambing lang si Papa kay Mama.” aniya sabay wasiwas ng mga palad sa ere at sunod-sunod na umiling.Destiny let out a laugh. Nakatingala ito sa kanya habang kagat ang ibabang labi.“Babe, ‘wag mo ‘ko tawanan.” nilapitan niya ito sabay pulupot ng braso sa bewang sabay lapit ang mukha sa punong tenga nito. “Humanda ka sakin mamaya.” Pagbabanta niya. “Sino tinatakot mo?” Tugon nito sabay hila ang anak patu
“You are destroying not just yourself but you are also destroying our family Andres, pagsisihan mo na hindi ka nakinig ka sa ‘kin. Pagsisihan mo na mas pinili mo ang babaeng iyan kesa sa akin na ina mo na nag luwal sa'yo!” Tinuro-turo siya ng ina ni Andres. Walang nagawa si Destiny kundi ang umiyak. Gusto niya na lang na takpan ang kanyang mga tenga upang hindi marinig ang pagtatalo ni Andres at ina nito. Ngunit ang tanging nagawa niya lang ay ang isubsob ang mukha sa matigas na dibdib ni Andres at yakapin ito. Ayaw niya ng ganito. Ayaw niya na maging dahilan ng samaan ng loob ni Andres at ng ina nito. She tightened her grip on Andres's shirt while hugging him tight, her tears kept flowing in her eyes. She felt the harsh movement of Andres's chest because of his fast breathing and the loud pounding of his heart.“I am not destroying our family, Mother. It was you who wanted to destroy me. So please leave, Umalis ka na at huwag na muling lapitan ang ina ng mga anak ko.” Mababa na an
“Andres!!” Mahaba niyang tili.Andres just slapped her on her ass.*************Napuno ng halinghing at mga hingal ang loob ng silid. Hawak ni Andres sa magkabilang bewang si Destiny, habang panay ang taas baba nito sa kanya.Nakapatong sa kanyang dibdib ang mga palad nito habang ang kanilang ibaba ay panay ang salpukan. Nakatingala ito sa kisame, kagat ang ibabang labi at panay ang impit na mga halinghing.Oh! Pleasure was written all over her face, and her moan was like music to his ear. Isang napakagandang musika.“Baby, Destiny…”Marahan na inangat niya ang itaas na bahagi ng katawan at itiniukod ang mga siko sa malambot na kama. Ramdam na ramdam niya ang pagsagad ng sarili sa kaibuturan ng babaeng mahal niya.“Oh, Andres!” Mas lalo itong naging desperado sa pag-indayog sa kanyang kandungan. Humawak ito sa kanyang magkabilang balikat at kagat labi na tumitig sa kanya habang ang balakang ay iginigiling sabay marahan at sensual na umatras abante. She looks damn hot, gorgeous, and
Napangiti siya kasabay ng paglandas ng luha sa magkabilang pisngi. Hindi niya inaasahan na ganito ang eksena na kanyang maratnan sa loob ng pribadong silid ng kanyang ama. Nasa loob ng silid ang kanyang mag-ina. Si Destiny ay pinupunasan ang mga braso ng kanyang ama, at ilang bahagi ng katawan nito, at ang Anak na si Amya ay nakatungo ito sa mukha ng kanyang ama at hinahaplos ito sa pisngi habang kinakausap. “Ate, Destiny bubuksan ko po ba ang bintana—” Ang kapatid na si Adriana na lumabas mula sa banyo. Natigil ito sa pagsasalita at napatingin sa kanya. Nginitian niya lang ang kapatid sabay harang ng hintuturo sa labi. “Oo, Anna, buksan natin kahit panandalian lang ng makasagap naman ang Papa ng natural na hangin.” Tumayo ito at kinuha ang cellphone na nasa ibabaw ng bed at napakunot noo na tumitig sa screen. “Ito talagang papa mo, pinatayan ako ng cellphone.” reklamo nito sabay nguso ng labi. Mas lalong lumapad ang kanyang pagkangiti. Kaysarap lang lukumusin ng halik ang
“Tumigil ka Bernadeth!” Destiny faces Bernadeth, and she can't help but raise her voice. She tried so hard to compose herself, ngunit sadyang ayaw siyang tantanan ni Bernadeth.“Tumigil? Ikaw ang dapat tumigil malandi ka. Umalis ka sa buhay ko at buhay ni Andres!” Bernadeth shouted at her. Muli ay tumaas ang isang braso nito at akmang muling hablutin siya. Ngunit mabilis na humakbang siya paatras sabay tabig ng kamay ni Bernadeth.“Tumigil ka!” Isang malalim na hugot ng paghinga ang kanyang ginawa. “Hindi ako aalis, Bernadeth. Hindi ko iiwan pang muli ang ama ng mga anak ko!” “You bi–”“Bitch?” She stared back at Bernadeth. Hindi lang basta titig ang kanyang ipinukol dito. He glared at Bernadeth with a glazing fire in her eyes. Bernadeth doesn't have any right to call her bitch o di naman kaya ay Malandi. Iisang lalaki lang ang dumaan sa buhay niya at nagmamay-ari sa kanya. Yun ay ang ama ng mga anak niya. Walang sinuman ang may karapatan na pintasan ang pagkatao niya, lalo na ku
Maingay ang loob ng establisyimento na kinaroroonan ni Bernadeth, malakas ang tugtog ng maharot na musika, at maging ang samut-saring kulay ng ilaw ay magaslaw ang galaw. She felt so intoxicated.Ilang bote na ba ng beer ang kanyang nainom? Ilang shot na ba ng whiskey ang kanyang natungga? Narito siya sa lugar na ito upang mag wala at lunurin ang sarili sa alak. Nagbabakasakali na mawala ang matinding sakit sa dibdib. But heck!Walang epekto ang letseng alak sa sistema niya. Nanatiling naroon sa dibdib ang matinding sakit at hapdi. Bitbit ang isang bote ng alak ay tumayo siya. Sa pagtayo niya ay biglang umikot ang kanyang paningin. “Shìt!” “Are you okay?”That baritone voice is quite familiar to her ears. Napatingala siya. Sumingkit ang kanyang mga mata at pilit inaaninag ang mukha ng lalaking nasandalan niya.“You're drunk again.” Yumakap ang matipunong braso ng lalaki sa kanyang bewang at ang kanyang kanang braso ay ikinawit nito sa leeg. “Let go of me!” asik niya sabay tulak
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus