Mag-log inShare
KABANATA 73.
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
IMITATION. KABANATA 74.
“Andres!!” Mahaba niyang tili.Andres just slapped her on her ass.*************Napuno ng halinghing at mga hingal ang loob ng silid. Hawak ni Andres sa magkabilang bewang si Destiny, habang panay ang taas baba nito sa kanya.Nakapatong sa kanyang dibdib ang mga palad nito habang ang kanilang ibaba ay panay ang salpukan. Nakatingala ito sa kisame, kagat ang ibabang labi at panay ang impit na mga halinghing.Oh! Pleasure was written all over her face, and her moan was like music to his ear. Isang napakagandang musika.“Baby, Destiny…”Marahan na inangat niya ang itaas na bahagi ng katawan at itiniukod ang mga siko sa malambot na kama. Ramdam na ramdam niya ang pagsagad ng sarili sa kaibuturan ng babaeng mahal niya.“Oh, Andres!” Mas lalo itong naging desperado sa pag-indayog sa kanyang kandungan. Humawak ito sa kanyang magkabilang balikat at kagat labi na tumitig sa kanya habang ang balakang ay iginigiling sabay marahan at sensual na umatras abante. She looks damn hot, gorgeous, and
IMITATION. KABANATA 75.
Napangiti siya kasabay ng paglandas ng luha sa magkabilang pisngi. Hindi niya inaasahan na ganito ang eksena na kanyang maratnan sa loob ng pribadong silid ng kanyang ama. Nasa loob ng silid ang kanyang mag-ina. Si Destiny ay pinupunasan ang mga braso ng kanyang ama, at ilang bahagi ng katawan nito, at ang Anak na si Amya ay nakatungo ito sa mukha ng kanyang ama at hinahaplos ito sa pisngi habang kinakausap. “Ate, Destiny bubuksan ko po ba ang bintana—” Ang kapatid na si Adriana na lumabas mula sa banyo. Natigil ito sa pagsasalita at napatingin sa kanya. Nginitian niya lang ang kapatid sabay harang ng hintuturo sa labi. “Oo, Anna, buksan natin kahit panandalian lang ng makasagap naman ang Papa ng natural na hangin.” Tumayo ito at kinuha ang cellphone na nasa ibabaw ng bed at napakunot noo na tumitig sa screen. “Ito talagang papa mo, pinatayan ako ng cellphone.” reklamo nito sabay nguso ng labi. Mas lalong lumapad ang kanyang pagkangiti. Kaysarap lang lukumusin ng halik ang
IMITATION. KABANATA 76.
“Tumigil ka Bernadeth!” Destiny faces Bernadeth, and she can't help but raise her voice. She tried so hard to compose herself, ngunit sadyang ayaw siyang tantanan ni Bernadeth.“Tumigil? Ikaw ang dapat tumigil malandi ka. Umalis ka sa buhay ko at buhay ni Andres!” Bernadeth shouted at her. Muli ay tumaas ang isang braso nito at akmang muling hablutin siya. Ngunit mabilis na humakbang siya paatras sabay tabig ng kamay ni Bernadeth.“Tumigil ka!” Isang malalim na hugot ng paghinga ang kanyang ginawa. “Hindi ako aalis, Bernadeth. Hindi ko iiwan pang muli ang ama ng mga anak ko!” “You bi–”“Bitch?” She stared back at Bernadeth. Hindi lang basta titig ang kanyang ipinukol dito. He glared at Bernadeth with a glazing fire in her eyes. Bernadeth doesn't have any right to call her bitch o di naman kaya ay Malandi. Iisang lalaki lang ang dumaan sa buhay niya at nagmamay-ari sa kanya. Yun ay ang ama ng mga anak niya. Walang sinuman ang may karapatan na pintasan ang pagkatao niya, lalo na ku
IMITATION. KABANATA 77.
Maingay ang loob ng establisyimento na kinaroroonan ni Bernadeth, malakas ang tugtog ng maharot na musika, at maging ang samut-saring kulay ng ilaw ay magaslaw ang galaw. She felt so intoxicated.Ilang bote na ba ng beer ang kanyang nainom? Ilang shot na ba ng whiskey ang kanyang natungga? Narito siya sa lugar na ito upang mag wala at lunurin ang sarili sa alak. Nagbabakasakali na mawala ang matinding sakit sa dibdib. But heck!Walang epekto ang letseng alak sa sistema niya. Nanatiling naroon sa dibdib ang matinding sakit at hapdi. Bitbit ang isang bote ng alak ay tumayo siya. Sa pagtayo niya ay biglang umikot ang kanyang paningin. “Shìt!” “Are you okay?”That baritone voice is quite familiar to her ears. Napatingala siya. Sumingkit ang kanyang mga mata at pilit inaaninag ang mukha ng lalaking nasandalan niya.“You're drunk again.” Yumakap ang matipunong braso ng lalaki sa kanyang bewang at ang kanyang kanang braso ay ikinawit nito sa leeg. “Let go of me!” asik niya sabay tulak
IMITATION. KABANATA 78.
“Stop it Ma. Despite knowing that cigarettes can destroy you, you continue smoking.” “Cigarette is my companion over the years, Andres. Buhay pa naman ako at malakas,” pinagkrus ng ina ang braso sa kanang dibdib at kunot noong tumitig sa kanya. “Bakit ka ba ba narito? Hindi ka pa ba tapos na sumbatan ako at ipamukha sa ‘kin kung gaano ako ka walang kwentang ina at asawa sa ama mo?” He again sighs. He is not here to argue with her mother again. Nandito siya upang kausapin ito at sabihin dito ang saloobin niya. Kinuha niya ang ashtray sa ibabaw ng coffee table at nilagay iyon sa naroong bakanteng upuan saka nilagay mismo sa tapat ng ina ang agahan nito.“Instead of smoking early in the morning why don't you eat your breakfast?” “Kailan ka pa nagkaroon ng concern sa akin, Andres?”“Anak mo ako, kaya concern ako sa kalusugan mo. Madalas man tayo nagtatalo at madalas na nasasaktan natin ang damdamin ng isa't-isa, anak mo pa rin ako at ina kita. Despite all your shortcomings as a mother
IMITATION. KABANATA 79.
Bitbit ni Destiny sa isang food tray ang isang tasa na may umuusok na kape, at sandwich. Alas onse na ng gabi ngunit nasa loob pa rin ng study room nito si Andres, kausap nito ang mga foreign investor.Bukas ang pinto kaya tuloy-tuloy siyang pumasok. Si Tiya Rina at Riza ang pansamantalang nagbabantay kay Amihan sa hospital, si Amaya naman ay tulog na sa loob ng kanilang silid. Napuno ng pag-alala ang dibdib niya. Bukas na ang meeting ng mga board of directors ng MCORP, kaya tutok na tutok si Andres sa pakikipag-usap sa malalaking foreign shareholders ng kompanya. Kahit ilang ulit na pinapaalala ni Andres sa kanya na huwag mag-alala ay talagang hindi niya maiwasan. Alam niya kung gaano kahalaga rito ang MCORP. pinaghirapan iyong itayo ng ama nito.Wearing his transparent eyeglasses while facing the monitor screen. Nakapinta ang ngiti sa labi nito, at panay ang tango. Tinungo niya ang kinaroroonan ng sofa at ipinatong sa naroong mababang mesa ang dalang midnight snack, saka muling ib
IMITATION. KABANATA 80.
Bigla ang paglusob ng kaba sa dibdib. Agad na humakbang siya at tinungo ang kinaroroonan ng anak na si Amihan. Huwag sana siyang bulyawan ni Senyora Edith sa mismong harapan ng mga bata. Natataranta. Nanlamig siyang bigla.“Ate!”Napatingin siya kay Adriana. Alam niyang nakikita ni Adriana sa kanyang kilos ngayon ang pagkabalisa. “Ate, gustong makita ng Mama ang mga bata.”“May I come in?” si Senyora Edith na ngayon ay nanatiling nakatayo sa bungad ng pinto.Saglit na sinuyod niya ng tingin ang mukha ni senyora Edith. Senyora Edith looks sophisticated, ngunit ang mga mata nito ay nagsasabing hindi ito manggugulo. Her eyes look soft, katunayan ay may konting ngiti na sumilay sa mga labi nito.Sana lang ay hindi siya namamalikmata sa nakikita na emosyon sa mukha ng senyora. “P-Pasok po kayo.” Nautal pa siya. Hindi niya kasi talaga maiwasan ang kabahan. Lalo pa at minsan na niyang naranasan ang tindi ng galit nito at ang pananakit nito.Agad na humakbang papasok ng silid si Senyora Ed
IMITATION. KABANATA 81.
Naging magaan ang lahat. Nawala na ng tuluyan ang lahat ng bagay na nagpapabigat sa kanilang mga dibdib. Andres opened his eyes and squinted them afterward. Nasisilaw siya sa sinag ng araw na tumatama sa kanyang mukha. Anong oras na ba? Sa sobrang sarap ng tulog niya ay hindi na niya namalayan ang oras. Nagising siyang nakapinta sa labi ang matamis na ngiti. Ngunit ang ngiting iyon ay agad na napalis ng mapansin na wala na si Destiny sa kanyang tabi. Napabalikwas siya ng bangon. Nahagip ng kanyang paningin ang nakasabit na orasan sa dingding. Alas nwebe na ng umaga. Kaya pala mataas na ang sikat ng araw. Marahil ay nasa baba na ang babaeng mahal at naghahanda na ng almusal. Oh, how beautiful life is. Within thirty-five years of existence, ngayon niya lang sobrang na-appreciate ang buhay. Destiny made him appreciate how beautiful life is. He fixed himself, agad na ginawa ang pang-umgang ritwal. Nang matapos ay agad na bumaba. Gusto niyang makita agad ang mukha ng babaeng mahal.
Pinakabagong kabanata
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
