Sa mga sumusubaybay kay Ice at Yumi. Salamat. Alam kong narito kayo at hindi na dahil sa romance part ng genre kung hindi dahil sa plot mismo. Malapit na akong matapos sa Season 2. Team ISYUMI's story supposed not long kaya hanggang Season 2 lang dapat, pero sorry at hindi ko mapigilan ang malikot kong imagination kaya need magkaroon ng Season 3. But I promise you na hanggang doon na lang tayo. (Kasalanan kasi ng story ni Trace kaya meron S3, nando'n sa ending ni Trace ang reason.) Anyway ay hindi naman mahaba ang per season ni Ice. Hindi naman siya gaya sa story ng pinsan niyang si Trace na bawat season ay nasa 60-80 chapters yata. Hanggang 40-46 lang naman tayo rito kay Ice. Nasa 36 na tayo ngayon sa S2 kaya pilitin ko hanggang 46 lang siya or 44 gaya sa S1 niya.
YUMI "Ang tagal mo..." sabi ni John sa akin nang lapitan ko siya. Tiningnan niya ang ayos ko mula ulo hanggang paa. Natawa. "And you didn't inform me we needed to change outfits." "We need to go," sabi ko na lang. Sa labas ko na siya kakausapin at wala na kaming panahon pa. Habang palabas kami ay binalikan ko ang usapan namin ni Cent. ****** "Julianna wanted to kill Libby..." ulit ko sa narinig kong mga sinabi ni Cent. "You said 'bakas' at gusto ni Julianna na walang matira kahit sa mga anak ni Libby para hindi maagaw ang trono niya sa Veleno. Kapatid ni Julianna si Libby, tama ba?" tanong ko para mapag-ugnay ko na ang mga sinabi niya sa narinig ko nakaraan kina Louisianna at Liza, na sabi ay ampon lang ng huli si Libby. "Yes, si Libby ang anak ni Don Hugo Agosti na si Malaya Lumacad Agosti." "Lumacad?!" Nanlaki ang mga mata ko. Pareho kaming Lumacad ang apelyido kung gano'n! "Lumacad... Malaya... Agosti..." parang lutang na usal ko. "Lumacad is the maiden last name of Tita
ICE “Tahimik ka…” puna ni Trace sa akin na hindi ko alam kung kanina pa ba nakatingin sa akin. But his kind of gaze, I know he was thinking of something and waiting for me to say anything about it. “Just some thought,” I reasoned. Kung ano man ang nasa isip ko ay sa akin na lang ‘yon. Kinuha ko ang bote ng beer na nakapatong sa mesa at inubos ang laman niyon. Kasabay ng pagbaba ko ng bote sa mesa ay napabuga ako ng hangin. Si Yumi… siya ang nasa isip ko. Alam kong siya talaga ang nakita ko kanina. Kanina pa iyon dahil narito na kami sa mansion ni Trace sa Quezon City. Dito na ako dumiretso pagkagaling ko sa mansion ni Alguien sa Bulacan. Bukas ang libing ni Don Raymundo kaya babalik na lang ako bukas para makilibing. Ang mga anak kong lalaki ay iniwan ko muna kina Cent at Chloe. I called Viviana to check Ebony and Ivory and I was told they are in Salvacion. Isinama sila ni Paige. Naiwan sa isla sina Libby at Clarita. “Cent said that you mistook someone for Mayumi,” mahinang wi
YUMI “I need to talk to you!” sabi ko kay Helio na medyo nagulat pa sa biglang pagpasok ko sa opisina niya at pabalagbag na bukas ng pinto. “What about?” tanong niya sa akin sabay baba ng hawak niyang sign pen sa desk table. She was obviously signing some documents but I fucking care. “Ilan ba talaga kaming anak mo?” tanong ko dahil hindi ko naman pwedeng idirekta sabihin na alam ko na ang tungkol kay Libby bilang si Malaya. “Ako lang ba mag-isa? Baka may iba pa? Baka may iba ka pang pwedeng pahirapan?!” Napatitig siya sa akin. Nasa mga mata ang pagtataka sa tanong ko. “I am fucking interested to know, Mama!” I spat again the term mama with my insulting tone. “What’s the importance? Kahit sampo pa kayo o isang dosena, ang katotohanan na nag-iisa ka na lang ngayon na natira sa akin ang importante sa lahat.” “Si Libby. She’s—” “Libby is your beloved Isidro Ferreira’s wife. Why? You need help to eliminate her now?” She sneered next. “Siya ba ang dahilan ng galit mo? Have you se
ICEIbinaba ko ang phone sa tabi at pinagpatuloy ang pagda-drive papunta sa sabi ni Trace kung saan kami magkikita. Naroon ang babaeng pinagkamalan ko kaninang si Yumi at naroon na rin daw si Cash, pasimpleng bumubuntot sa isa. I need to talk to the woman. Siya ang siguradong magtuturo sa akin kay Mayumi. Oblivion. Nasa Malate iyon at malapit na rin naman ako sa area. Paliko na sana ako sa isang crossing nang tumunog ang phone sa tabi ko. Sinulyapan ko lang ang screen para malaman kung sino ang caller. Si Zeno. “Zup?” tanong ni Zeno sa akin nang kusang kumonekta ako sa kaniya dahil sa airpods ko. “You called…”“Yeah…” sabi ko. “Just wanna ask some favor.” “About what?” tanong nito. “Anyway, Trace is still not contacting me for help and if this is about finding Louisia—”“I did not call for my cousin. May sariling plano ‘yon,” putol ko na sa sinasabi niya para hindi na humaba pa at iba naman ang sadya ko sa kaniya. “Ang itinawag ko ay ang tungkol sa Incognito. I want to know if you s
ICE I closed my eyes as I remembered them… Sina Laya… Maya… At Mara… And their mother, si… ****** “Señora Rosanna!” tawag ko sa babaeng palabas mula sa kuwarto ni Abuelo Ignacio. She stopped from stepping forward. Nilingon niya ako at nakangiti ko siyang nilapitan. “Hielo…” mahinang wika niya. Iyon ang tawag niya sa akin. Inayos niya ang buhok niyang magulo at saka ko napansin na namumula ang pisngi niya. May sugat din siya sa sulok ng labi kasi may natuyong dugo roon. Nilingon ko ang pinanggalingan niya. I furrowed my brows. Nawala na ang ngiti ko kanina. “What Abuelo Ignacio did to you?” tanong ko. Bata pa lang ako pero alam kong may mali. Baka napagalitan siya at nasaktan ng abuelo ko. Alam ko naman na nananakit talaga si Abuelo Ignacio ng mga tauhan niya kahit kaunting pagkakamali lang. Señora Rosanna shook her head. She smiled but it looked like a grimace when she tried to hide the pain from smiling because of her broken lip. “Are you going to play with my dau
ICE “Señora…” I said in my hushed tone. Nakatitig lang ako sa kaniya. Nanlalaki rin ang mga mata niyang nakatingin din sa akin. “Why are—” She approached me and it stopped me from asking why she was covered with blood. “Hielo…” she uttered. “You should go to your room. Stay there. Just—” Umatras ako. And my gesture stopped her from talking. Natakot kasi ako sa kaniya. Sa malapitan ay may mga dugo rin pala siya sa mukha. Anong ginawa niya? At nasaan ang mga anak niya? Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa bukas na pinto ng bahay nila. Madilim din doon kagaya sa mansion. Bakit walang kuryente? I gulped. Iniisip ko kung ano ang gagawin habang nakatingin sa kaniya. Wala akong nakitang tao ni Abuelo Ignacio. Napalingon ako. Ang mga tiyuhin ko… hindi kaya sila nagising ng malakas na kulog? At ang abuelo ko… nasaan din siya? “Mama…” iyak ni Mara mula sa likod ng bahay nila. “Mama…” Napalingon si Señora Rosanna. Muli akong tiningnan at halata sa mukha niya na naguguluhan din siya.
YUMI “Pinuntahan ko kayo ni Malaya…” ani Helio na nagbalik sa kaniya ng atensyon ko. “Doon sa ampunan kung saan kayo dinala ng mga tauhan ni Ignacio. Iniwan ko si Marikit doon sa motel na tinuluyan namin pagkatapos kong maitakas siya. Iniwan ko siya sa janitress ng motel na pinakiusapan kong bantayan muna siya. Nang bumalik na ako sa motel ay kasama ko na kayo ni Malaya pero…” She inhaled angrily. “Pero wala na si Marikit doon. At kahit ang janitress na nagbantay kay Marikit ay wala na rin…” she paused and squared her shoulders next. “Kinabukasan ay nasa balita na natagpuang patay ang janitress na ‘yon. Pati siya… pati siya ay nadamay…” Hindi ako makasalita. Wala akong maibatong pangontrang salita sa kaniya ngayon. Nanatili na lang akong nakatingin sa kaniya at nakikinig sa sinasabi niya. Hindi ko siya mabara dahil nakikita ko sa kaniya ang halo-halong emosyon na alam kong pinipigilan niya lang sa puso niya. At hindi ko na masabing wala siyang kwentang ina at napakasama niya. All t
YUMII wiped my tears and left my mother’s office. Kung bakit naman kasi ayaw tumigil ng mga luha ko. Hindi na rin ako pinigilan pa ni Mama. Hindi na rin ako pinasundan pa kay John. She was obviously in shock and pain, too. I entered my room then I weep again as I recall what I said na sarili ko ang niloloko at walang iba nang sabihin kong hindi ko na babalikan si Ice. But that’s true… Totoong lolokohin ko na talaga ang sarili ko simula ngayon. Lolokohin ko na hindi ko na mahal si Ice para hindi ko na siya balikan pa dahil mas dapat niyang mahalin si Libby. Si Libby… Ang sakit… Bakit naman kasi ang lupit maglaro ng tadhana sa aming tatlo? Tadhana? And when did I believe in that word? Just now… just fucking now!I bit my lower lip hard as my mother’s image earlier entered my thoughts once more. Ang gulat sa mga mata niya. Ang sakit. She was stunned when I told her that Libby is Laya… Kung nagulat ako na kapatid ko si Libby ay mas lalo na ang nanay namin pagkatapos malamang anak niya
ICETiningnan ko ang oras, isang oras na lang at darating na ang private plane ng FSO na susundo sa akin. Paalis ako papuntang Mexico at may kailangan ang apat sa akin. Kailangan na wala sana akong pakialam kung hindi lang dahil involve si—Tawag ni Trace ang sumunod na umistorbo sa akin. “What’s this time?” tanong ko agad sa pinsan kong wala na naman gagawin sigurado kung hindi ang kumbinsihin ako na huwag umalis sa Foedus. “Na-miss lang kita, masama ba?” pang-asar na tugon niya. “Kung wala kang importanteng sasabihin ay sige na.” Mabuti pang tapusin ang usapan namin agad at wala akong plano makipag murahan sa kaniya sa telepono. “Paalis ka raw?” tanong ni Trace na ikinakunot-noo ko. Bakit parang huli na siya sa balita? “May pa-party kasi si Chloe mamayang gabi. Despedida party namin bago ang international cruise na pinangako kong honeymoon namin sa kaniya. Baka lang gusto mong pumunta. Sa Baguio gaganapin ang—”I ended the call. Hindi ako interesado. At alam ko ang tungkol sa part
YUMI“What’s that?” tanong ko kay Rex nang ilapag niya ang isang sobre sa harap ko. “Want me to read it to you or you will check it on your own?” He grinned. “Kagaya ng sabi ni Izzy ay normal na ang mga mata mo. Malinaw kagaya sa mga bata.” Nilingon nito si Izzy na nilalaro si Yara. Nilapitan ni Rex si Yara at binuhat. “Da-da…” Yara uttered and smiled at Rex. She giggled next when Rex kissed her cheek. Napangiti ako kay Yara na hinila ang tainga ni Rex. Dada ang tawag ni Yara kay Rex at Didi naman kay Gigi. “Art should marry you one day, Yara…” bulong ni Rex sa baby ko na humagikhik dahil akala nakakatawa ang sinabi ng isa. “They are cousins,” paalala ko kay Rex. Hindi magkadugo ang anak niya at anak ko, pero dahil kinokonsidera pa rin si Art na isa sa mga anak ng pinsan ni Ice na si Brix Silva ay naisip kong sabihin ‘yon. “They’re not,” kontra ni Rex sa akin at muling pinanggigilan si Yara. Rex was so fond of Yara kahit noon pa. Malambing naman talaga ito kahit pa sa mga anak.
ICEKanina pa ako paikot-ikot. Hindi ko makita ang mga bata at hindi ko na rin makita si Yumi. Kahit ang Fumagalli pa na ‘yon ay nawala na rin bigla. I saw Rex. Naisip ko siyang lapitan pero nagbago ang isip ko. Saka ko na siya kakausapin. I can’t trust him. Kahit anong anggulo ang tingnan ko kung bakit sila sabay ni Mayumi bumalik ng Pilipinas, hindi ako maniniwala na hindi niya alam dati na buhay ang isa. “Where’s the four?” tanong ko kay Genesis nang lapitan ko ito. “I saw Libby take them,” Genesis replied. “Kakatapos ng kasal at sabi ni Libby gustong magpahinga ng mga anak mong babae kaya samahan na lang niya sa room nila. Sinama na rin niya pati sina Axel at Anghel.”Tumango ako. Hindi nawawala ang apat, nasa kuwarto lang nila. That’s good to know. “I saw Dominus…” ani Genesis. “Nakita ko siya papuntang elevator. Iyong kasama ni Rex na guwapo naman ay nasa labas na. Mukhang paalis na sila at hinihintay lang si Dominus.”“Guwapo?” I sneered dangerously. “Kailangan may adjectiv
YUMI“And no matter what you do and what you want, I promise that I will always be beside you... supporting you... loving you. Well, I don't need you to make hell a paradise for me, for we don't need it. Why? Because we already have our own paradise, meu Patricio. Our gangsta' paradise…”That was Chloe’s answer to what Trace said and promised earlier. They were so cute. And I admit apektado ako sa mga pinagsasabi nila kanina pa. From Trace’s to Chloe’s vows, pinakinggan ko lahat. When Trace said kaya niyang gawin paraiso ang impyerno para kay Chloe, napangiti ako. Well, that’s metaphorical, of course. And Trace was referring to the life we have in underground society. Yes, magulo ang buhay Mafia. Delikado. Pero ano man ang hinaharap namin ay nasa amin na ‘yon paano iha-handle. We could fight and survive. Or we could take defeat and wait for our death. Hindi ko maiwasan hindi sulyapan na naman si Ice. Kanina pa kami parehong sigeng tingin lang sa bawat isa. Kanina pa rin kinikilig si
ICEKasal ang pinunta ko at hindi libing kaya… I puffed out some air. Tama na. Ayoko na munang isipin ang mga naganap sa sixth floor kanina. And I’d done this before, right? This exact faking of my emotions. Though this time it’s heavier… Still, if I did it before then I could still manage to do it again. Inikot ko ng tingin ang bulwagan. Masaya ang lahat. At dapat makisaya rin ako pero hindi ko magawa. Ang tanging magagawa ko lang ngayon ay maging kalmado hanggang matapos ang kasal at saka pag-isipan kung ano ang pinakamaganda kong gagawin para hindi masyadong masaktan ang mga anak ko. Masasaktan sila. They will. Matatalino ang mga anak ko at hindi na magiging effective sa kanila sa susunod ang mga dahilan ko para kay Yumi kung bakit hindi nila pwedeng lapitan pa. Sa susunod ay magtatanong pa rin sila kung bakit hindi pa rin nila makakasama ang mama nila kahit nagbalik na. Magtatanong sila lalo at kanina pa palipat-lipat ang mga tingin nila sa amin ni Yumi. And when Gigi stood nex
YUMIMistula na lang akong dahon na nagpaanod sa tubig nang isama ako nina Nite at Isagani sa lobby. Ang sabi ni Rex ay kung kailangan ko pa ng ilang minuto ay sasabihan na lang nito si Trace, pero hindi na, pareho lang ‘yon. Magkikita pa rin naman kami ni Ice kahit anong mangyari. At ayoko naman na para akong paespeyal na iniintindi rito dahil sa pag-iyak ko.Next, I can feel the gaspings of everyone who knows me when we were at the lobby already. Kahit si Elliot ay nilapitan ako para kumustahin. And why not? It had been years. Sabi nga ni Ice ay matagal ang two years niyang paghahanap sa akin at pag-aalala. Pare-parehong mahigpit na yakap ang ginawa ng triplets sa akin at sinunod-sunod ng mga tanong. Nahinto lang sila nang lapitan ako ni Cent at yakapin din ng mahigpit. She cried sorry and whispered that we need to talk. After Cent, I was left standing alone. Observing. Waiting for the ceremony to start. I was upright and seemed fine but I… I ain’t.Ang totoo, kinakaya ko na lang
ICEExplanation. Iyon lang ang kailangan ko para maunawaan ang ginawa niyang pag-iwan sa amin ng mga bata. Pero bakit hirap na hirap siya?“Hinanap kita…” masama ang loob kong wika nang naulit ang pananahimik niya. “Para akong gago na kung sino-sino ang kinakausap. Sinusuhulan kahit sino para makita ka lang.” I balled my fists. “Trace was right when he told me that I will never find someone who doesn’t want to show herself. Probably, all along… Trace knew.”Hindi ko pa nakakausap si Trace pero hinala ko iyon. Iniisip na baka pati siya ay alam noon pa na niloloko ako ni Yumi. Kaya pala noong sabihin kong bulag itong isa ay nagulat si Trace, alam niya mula simula na hindi bulag ang asawa ko. Kasama niyang pinagtakpan ang kalokohan ni Mayumi kung gano’n. I stared at Mayumi. Still, no words coming from her. She doesn’t want to explain. “What’s the reason, Mayumi?” parang ewan na tanong ko ulit. At sa pananahimik niya ay lalong sumasama ang loob ko. Lalo niyang dinadagdagan ang galit ko
YUMI“What now, Mayumi?” muling tanong ni Ice. “Pagtapos ng kasal bago tayo mag-usap,” I replied with all my defiance. I cocked my head up. Ice must know I won't tolerate his madness. Hindi niya ako pwedeng binabantaan na lang basta. Pero… Pero bakit kasi ako apektado? Bakit ako natatakot? I already have plans in my mind for this moment. Saulado ko na ang dapat sasabihin at gagawin ko. I should be composed. Iyon ang paulit-ulit kong nilagay sa utak ko kaso… iba pala kapag tunay na ang senaryo at kaharap ko na siya. Ice snorted. “Hindi kasama sa pagpipilian ‘yang pagtapos ng kasal na ‘yan. Ano?” He glared at me. “Simulan ko na ba ang gulo?” I counted one to three… Then, breathed in and out simultaneously. Tiningnan ko si Gigi. “Is it—” I sighed. “Is it okay, Gigi, if you leave us? I—I need to talk to Isidro first. Please…” Gigi sternly looked at me. He glanced at Ice that the latter returned with his death stare. “Are you sure you wanna talk to him?” he concernedly asked. “I co
ICEBuwisit.Ito na ang pinaka sa lahat ng pinaka buwisit na ginawa sa akin ni Trace. Pagdating sa airport ng Los Angeles para sa stop over ng sinakyan kong eroplano ay hindi na ako dumiretso ng Guadalajara. Nag-book ako agad ng ticket pabalik ng Pilipinas. Kahapon pa ako nakabalik ng bansa pero hindi ako nagpapakita kay Trace. Nandito na rin ako sa Baguio pero sa katapat na hotel tumuloy. It was all because of my longing to talk to Mayumi first. I wanna see her first and hear her explanations. But all I was looking for turned to nothing. Ang sabi ni Zeno sa akin ay wala sa hotel kung saan sila tumutuloy si Rex. Kung wala si Rex sa hotel ni Trace ay maaring wala rin doon si Mayumi. Even Giuseppe Fumagalli wasn’t there.And that fucker! That Fumagalli! Siya ang nagtago kay Mayumi ng dalawang taon. At siya rin ang—Fuck! My phone’s ringtone disturbed my thoughts. Si Trace. Ayoko sanang sagutin para makaganti man lang pero para saan patulan ang kalokohan ng pinsan ko? Whatever Trace