Chapter 38

“Paano mong nagawa sa amin ito, Summer? Pamilya mo kami, pero nagawa mong maglihim sa amin at itago ang totoong sitwasyon mo?” Galit na tanong sa akin ni Winter na may halong sumbat ng tuluyang mawala sa harap namin ang mga bata. Ang mukha nito ay kababakasan mo ng hinanakit. Hindi ko na napigilan pa ang aking mga luha at wala itong humpay sa pagpatak.

“I’m so sorry, maniwala ka, hindi ko sinasadya ang lahat, natakot kasi ako sa oras na malaman ni Daddy ang tungkol sa pinagbubuntis ko.” Ani ko sa mahinang tinig, nang maalala ang aking ama ay nakaramdam ako ng lungkot dahil matagal na panahon na rin ang lumipas ng huli kaming nagkita nito. Nang dahil sa pagiging tanga ko sa pag-ibig pati mga magulang ko ay tiniis ko.

“Do you think na uupo lang sa isang tabi ang ating ama, at manonood na lang kung paano apihin at saktan ang kanyang anak? Oh, come on, Summer, masyado mong minaliit ang kakayahan ng ating Ama.” Bigla ang pagkabôg ng aking dibdib ng marinig ko ang sinabi ni Winter. Nagtat