Chapter 96

NATASHA'S POV

SABI nga nila kapag sobrang saya ka may kaakibat na lungkot ang susunod. Akala ko kasabihan lang iyon pero ngayon ko masasabing totoo pala.

Luhaan ang aking mga mata habang nasa biyahe kami pabalik ng manila. Nalaman kong napasama si mama sa isang ambush papunta sa restaurant. Ito na kasi ang nag-aasikaso ng restaurant simula noong nakaraang linggo.

“Hush, wife.. everything will be ok.” Pang-aalo sa akin ni Hubby.

Gustuhin ko mang kumalma pero hindi ko magawa dahil natatakot ako. Sana ayos lang si mama at hindi malala ang kanyang kalagayan. Hindi ko alam ang gagawin kapag pati si mama ay mawala sa akin. Hindi ko kaya, baka ikamatay ko.

Hindi pa man napaparada ng maayos ni Hubby ang sasakyan ay bumaba na ako, muntikan pa nga akong matumba dahil sa panlalambot ng mga paa. Narinig ko pa ang mahinang mura ng asawa ko at ang malakas na pagsarado ng pinto ng kotse pero hindi kona iyon nilingon.

Tuloy-tuloy akong pumasok sa loob ng hospital at tinanong