LOGINShare
Episode 32 : ยอมแพ้
Last Updated:
2024-11-22 17:54:24Related chapters
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 33 : ความสุข
ดีซีตุ้บ!!มือถือของหลุดมือทันทีเมื่อได้ยินปลายสายพูด นะ....นี่ผมกำลังฝันอยู่ใช่มั้ย(เป็นอะไรคะ)เสียงที่ออกมาจากมือถือทำให้สติของผมกลับคืนมาผมไม่ได้ฝัน ไอ้สัสเอ๊ย(ได้ยินอิงค์มั้ยคะ)“ดะ...ได้ยินครับ”(งั้นอิงค์ไม่กวนแล้วดีกว่า เจอกันตอนเย็นนะคะ)“ครับ เดี๋ยวพี่รีบกลับนะครับ”ผมวางสายอิงค์แลนด์แล้วนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า นอกจากจะไม่ได้ฝันแล้วตอนนี้เหมือนผมกำลังจะขึ้นสวรรค์เลยอ่ะ ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่อิงค์แลนด์โทรหาผม ผมก็ดีใจหมดแหละแถมน้ำเสียงที่ไม่เหมือนเดิม และผมไม่เคยได้ยินเมียตัวเองพูดแบบนี้นานแล้ว“ไอ้คิมเมียกูโทรหาแหละ ฮึก เมียกูโทรหากู” ผมรีบบอกไอ้คิมที่นั่งทำงานอยู่ก่อนจะชี้ไปที่มือถือของตัวเอง“ฝันหรือเปล่า” ไอ้คิมเดินมานั่งลงตรงข้ามผม“หรือกูฝันวะมึงช่ว.....”ผลัวะ!!!“เป็นไงเจ็บมั้ยนาย เอาอีกป่ะ” ไอ้คิมต่อยเข้าที่ปากผมเต็มแรงก่อนจะถาม“ไอ้สัส มึงแค่สะกิดกูก็ได้มั้ย” เพราะนอกจากผมจะไม่ได้ฝันปากผมก็ยังแตกเพราะมันอีกด้วย“ดีใจด้วยนะ ต่อไปจะได้ทำตัวเหมือนคนขึ้นหน่อย” มันบ่นผมยกใหญ่“มีงานอะไรที่กูต้องเคลียร์อีกมั้ย” ผมถามมันเพราะผมคงรอให้ถึงตอนเลิกงานไม่ไหว“ถ้าบอกว่ามี
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 1 : ตั้งใจ
ดีซี“นายครับพรุ่งนี้คนออกแบบคนใหม่จะเข้ามาเริ่มงานแล้วนะครับ”ก่อนอื่นผมต้องขอแนะนำตัวก่อนผมชื่อดีซีครับ อายุยี่สิบแปดปี ที่บ้านทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์แต่พอดีผมไม่ชอบผมก็เลยมาเปิดบริษัทนำเข้ารถแทน ผมเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีครับตั้งแต่เกิดมาผมก็อยู่เกาหลีตลอด พ่อผมเป็นคนไทยส่วนแม่ก็นั่นแหละตามนั้น“แล้วกูต้องเอาพรมมาปูรับมั้ยล่ะคิม” ผมถามลูกน้องตัวเอง“แจ้งเพื่อนทราบครับนาย”“เออกูรับทราบ และเดี๋ยวกูจะออกไปข้างนอก” ผมบอกไอ้คิมที่กำลังนั่งเช็คข้อมูลอยู่หน้าคอม คิมเป็นลูกน้องคนสนิทของผมเองครับ สนิทจนมันสามารถสั่งงานแทนผมได้ทุกอย่าง“จะให้ไปส่ง” มันถามผม“กูแจ้งเพื่อทราบ” ผมพูดย้อนมัน ที่จริงผมมีนัดกับเพื่อนที่ร้านกาแฟ ไม่ใช่ว่าผมว่างนะครับเพื่อนผมต่างหากที่ว่างคือไม่ไปก็ไม่ได้เดี๋ยวพวกมันจะเล่นงานผมเอา“เชิญครับ” ผมมองหน้าไอ้คิมก่อนจะเดินออกจากห้อง “คุณดีซีคะพรุ่งนี้....” ผมออกมาก็เจอเลขาของผมอีกคนพูดขึ้น“ไปอยู่กับไอ้คิมนะครับ” ผมบอกพี่แนนนี่ก่อนจะเดินออกมา ทำไมต้องตื่นเต้นกันจังแค่คนออกแบบคนเดียวผมขับรถออกจากบริษัทเพื่อไปหาเพื่อนคือพวกมันมาแล้วไงเลยโทรจิกผมกันใหญ่ ที่ไปนั่งร้
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 2 : คนสำคัญ
อิงค์แลนด์ฉันก็พึ่งรู้ว่าผู้ชายเกาหลีนี่หลงตัวเองเหมือนกันนะ ฉันไม่เหมารวมทั้งหมดแต่ฉันหมายถึงคนที่ยืนจ้องหน้าฉันอยู่ แถมยังไม่มีความเป็นมิตรเลยสักนิดอีกอย่างเขาเป็นคนเดินมาชนฉันเองนะ“งั้นก็ขอโทษด้วยค่ะ” ฉันพูดแล้วก้มหัวให้แต่เดี๋ยวนะทำไมเขาพูดภาษาไทยได้ด้วยล่ะ“กองไว้ตรงนั้นแหละ”ฉันมองหน้าผู้ชายที่พูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่งคือจะเอายังไงกับฉันวะ นี่ฉันก็ยอมขอโทษทั้งที่ฉันเองไม่ได้ผิดเลยนะแล้วดูสิ่งที่เขาตอบกลับมาสิ“งั้นก็ขอตัวค่ะ” ฉันบอกก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาจากตรงนั้นทันทีฉันชื่ออิงค์แลนด์หรือจะเรียกอิงค์เฉยๆ ก็ได้ค่ะ ฉันอายุยี่สิบสี่แล้วสงสัยใช่มั้ยว่าฉันมาทำอะไรที่เกาหลี ฉันถูกบริษัทส่งมาทำงานที่นี่ค่ะฉันทำงานออกแบบ มาเกาหลีเจอต้อนรับแบบนี้ก็ประทับใจเลยฉันกำลังกลับคอนโด ฉันเองพึ่งมาถึงวันนี้แหละหลังจากลงเครื่องฉันก็ขี้เกียจรอพี่ฮาร์เปอร์ก็เลยนั่งรถเอากระเป๋ามาเก็บแล้วมานั่งรอที่ร้านกาแฟ และไม่ต้องสงสัยนะคะพี่ฮาร์เปอร์เป็นพี่ชายของฉันค่ะ ฉันเป็นเด็กกำพร้าพ่อกับแม่ของพี่เขารับอุปการะฉันตั้งแต่เด็กแล้ว“เหนื่อยจัง” ทันทีที่เข้าห้องมาฉันก็ทิ้งตัวลงที่เตียงนอนไหนใครบอกว่าโอปป้านิสัยดีไ
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 3 : เริ่มงาน
ดีซีวันนี้ผมมาออฟฟิศตั้งแต่เช้าเพราะได้ข่าวว่าคนออกแบบคนใหม่จะมาเริ่มงาน และตอนนี้ผมก็กำลังมองคนที่ยืนอยู่หน้าประตู วันแรกก็มาทำงานสายเลย“อะไรกันครับท่านประธานนี่ยังเหลือเวลาตั้งเกือบสิบนาที อย่ามารับน้องแบบนี้สิครับ” แล้วไอ้คนที่นั่งไขว่ห้างหมุนเก้าอี้ไปมาเนี่ยมันจะมาทำไมกัน“ไอ้ฮาร์เปอร์มึงมาทำไม” ผมถามเพื่่อนรักตัวเอง“กูก็มาส่งคนสำคัญของกูไง ถ้ารู้ว่าเป็นบริษัทมึงกูไม่ยอมให้อิงค์มาหรอก” มันบอกผม“บริษัทกูแล้วทำไม” ผมถามมันกลับ“ก็มึงเรื่องมากไงครับ”“ไอ้เวรส่งเสร็จก็กลับไป กูจะทำงาน” ผมบอก เพราะถ้าขืนมันอยู่กวนตีนผมนานกว่านี้ผมได้ฆ่ามันแน่“อิงค์คะมาหาพี่มา” มันเรียกคนที่ยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ผมปรายตามองก่อนที่เธอจะเดินมาหาเพื่อนผม“สวัสดีอีกครั้งค่ะ” เธอพูดขึ้น“ถ้ามันทำอะไรหนูบอกพี่เลยนะคะ เดี๋ยวพี่จัดการมันให้” ไอ้ฮาร์เปอร์บอก“ร่ำลาเสร็จก็เชิญ นู่นประตู” ผมบอกไป“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับนะคะ ตั้งใจทำงาน จุ้บ” แล้วผมต้องมานั่งดูอะไรแบบนี้ด้วยวะหลังจากที่ไอ้ฮาร์เปอร์ออกไปตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับพนักงานใหม่และไอ้คิม และเหมือนว่าเธอจะจ้องหน้าผมนานเกินไปแล้วมั้ง“จ้องเพื่อ” ผมถาม“พ
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 4 : แกล้ง
ดีซีตอนนี้ผมกำลังนังรอข้าวเที่ยง ไม่รู้ว่าไปสั่งถึงไหนทำไมไปนานขนาดนี้ ที่ผมทำนี่ไม่ได้ชอบเธอหรอกครับผมแค่หมั่นไส้เพื่อนผมและหมั่นไส้เธอก็แค่นั้น“นายครับรายงานการประชุม” ผมรับแฟ้มเอกสารจากไอ้คิมมาดู“อือ..ขอบใจ”“แล้วอิงค์ไปไหนครับนาย ผมว่าจะชวนน้องไปกินข้าวเที่ยงด้วย” ผมตวัดสายตามองไอ้คิมที่ยืนถามหาเธอแกร๊ก“อ้าวอิงค์ ไปซื้อข้าวมาแล้วหรอพี่ว่าจะชวนอิงค์ไปกินข้าวพอดีเลย” ผมปรายตามองคนที่เปิดประตูเข้ามาก่อนไอ้คิมจะชวนเธอไปกินข้าว“นี่ค่ะข้าวที่คุณสั่ง” เธอยื่นถุงข้าวให้ผม“นายครับงั้นผมขอพาน้องไปกินข้าวนะครับ” ไอ้คิมบอกผม “ฉันขอตัวไปกินข้าวนะคะ”“ผมขอดูงานที่ออกแบบหน่อยครับ” ผมพูดก่อนที่สองคนจะหันกลับมาหาผมพร้อมกับสายตาที่ตั้งคำถามมากมาย“ตะ..แต่นายครับนี่ช่วงพัก” ไอ้คิมพูดขึ้น“แต่ผมจะดูตอนนี้หรือใครมีปัญหา” ผมบอกไป“ไม่เป็นไรค่ะพี่คิมไปเถอะอิงค์ฝากซื้อข้าวด้วยนะคะ” เธอบอกกอ่นจะเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานเหมือนเดิม แต่สายตาของไอ้คิมมันกำลังยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผมอยู่“กูต้องเปิดประตูให้มึงด้วยมั้ยคิม” ผมเลิกคิ้วถามมัน“ไปแล้วคร้าบบบบบบ”“ถ้าการแกล้งฉันมันเป็นเรื่องสนุก ฉันบอกเลยนะคะว่าฉันไม
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 5 : อยากเจอ
อิงค์แลนด์ฉันเดินออกมาจากห้องทำงานโดยที่ไม่สนใจคนที่ฉันกระแทกเสียงใส่เมื่อกี้ นี่เป็นการทำงานที่ฉันเหนื่อยที่สุดเท่าที่เคยทำงานมาเลยนอกจากจะเรื่องมากแล้วยังแกล้งเก่งอีกครืด ครืด“ค่ะ”(เลิกงานยังครับ)“พึ่งเลิกค่ะ อิงค์ขอเดินเล่นแถวนี้รอพี่นะคะ”(โอเคค่ะเดี๋ยวพี่ไปรับ)ฉันวางสายพี่ชายตัวเองไป คอยดูนะจะฟ้องให้หมดเลยว่าเพื่อนรักของพี่ชายฉันเนี่ยแสบแค่ไหน ฉันเดินออกจากบริษัทตรงไปที่สวนสาธารณะ วันนี้ต้องนอนเร็วแล้วมั้งเพราะพรุ่งนี้ต้องมาสู้รบกับเจ้านายบ้าบออีก“อิงค์แลนด์อันฮยอง อิงค์” ฉันหันมองตาเสียงที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี“นาบี คิดถึงจังเลย” ฉันวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนทันทีนาบีเป็นชาวเกาหลีคนเดียวที่ฉันมีเลยนะ“คิดถึงเหมือนกัน”ฉันยืนกอดกับเพื่อนอยู่นานก่อนที่นาบีจะลากฉันมานั่งแล้วซักฉันใหญ่เรื่องมาทำงานที่นี่ ที่จริงฉันกับนาบีเจอกันแทบจะนับครั้งได้เลยนะ ส่วนเรื่องที่เรารู้จักกันไว้มีเวลาจะเล่าให้ฟัง“อิงค์ทำงานกับคุณดีซี” นาบีถามฉันแล้วยังทำหน้าตื่นเต้น“อืม..บริษัทส่งมา” ฉันบอกเพื่อนไป“คุณดีซี”“จะพูดถึงเขาทำไมเล่า รู้มั้ยว่าวันนี้อิงค์โดนแกล้งทั้งวันเลยนะ” ฉันบอกก่อนที่นาบีจะทำท่าสงสัยแ
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 6 : อ่อยเก่ง
อิงค์แลนด์หลังจากที่เมื่อคืนฉันโดนคนบ้าโทรกวนจนนอนไม่หลับสุดท้ายฉันก็เลือกที่จะนั่งออกแบบต่อเอาไว้ให้เขาดูหลายๆ แบบเพราะฉันคิดว่าคนอย่างคุณดีซีจอมกวนคงไม่จบแค่ที่คุยเมื่อคืนแน่แกร๊ก“สวัสดีค่ะพี่คิม” ฉันพูดพลางมองพี่คิมที่กำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่ที่โต๊ะทำงาน“อ้าวอิงค์มาสะเช้าเลย” พี่คิมทักฉัน“ค่ะ เพราะเจ้านายของพี่คิมเล่นโทรกวนอิงค์จนอิงค์นอนไม่หลับเลย” ฉันบอกไป“ถือว่าอิงค์โชคดี” หื้ม..ฉันรีบเดินมานั่งตรงข้ามกับพี่คิมทันที“พี่คิมว่าอะไรนะคะ” ฉันถามพี่คิม“ปะ..เปล่าพี่แค่จะบอกว่าปกตินายไม่เป็นแบบนี้” หึ..เป็นหนักกว่านี้น่ะสิ“เจ้านายของพี่เกลียดอิงค์เถอะ”ฉันบอกแต่เหมือนพี่คิมจะยิ้มนะ เมื่อกี้ฉันเห็นว่าพี่คิมแอบยิ้มอ่ะ“ไม่ต้องมายิ้มเลยค่ะ อิงค์จะรีบทำงานให้เสร็จแล้วก็จะกลับไทย” ฉันบอกไป เพราะถ้าขืนยังเป็นอยู่แบบนี้ฉันได้กลายเป็นฆาตกรแน่ๆ“คิดว่าง่ายขนาดนั้นหริออิงค์”“แล้วทำไมต้องทำให้มันยากด้วยล่ะคะ หน้าที่อิงค์คือจบงานจบแยกย้าย” ฉันนั่งคุยกับพี่คิมอยู่นานคุณเจ้านายก็ยังไม่มาสักที“แล้วนี่ใครมาส่ง เฮียฮาร์เปอร์หรอ” พี่คิมพูดแบบนี้สนิทกับพี่ชายฉันชัวร์“ค่ะ อิงค์จะมาเองก็ไม่ยอม”“
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 7 : ขาดความอบอุ่น
ดีซี“ก็นายเคยให้ผู้หญิงนั่งรถที่ไหนกัน”ผมหันมองไอ้คิมตาขวางทันทีเมื่อมันพูดออกมา แบบนี้คนอื่นก็เข้าใจผิดหมดดิว่าผมชอบเธอ ซึ่งนั่นมันไม่ใช่ความจริง“ไอ้คิมมึงพูดใหม่” ผมชี้หน้ามัน“ผมก็พูดความจริง”“แล้วมึงจะให้คุณอิงค์แลนด์นั่งรถไปเอง ซึ่งจะถึงตอนไหนไปถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้” ผมพูดก่อนจะหันมามองคนที่ยืนข้างผม“ครับ ครับ”“และอีกอย่างกูไม่อยากให้ไอ้ฮาร์เปอร์มาแหกอกกู มาว่ากูใช้งานคนสำคัญของมัน” ผมบอกไป“ไปกันหรือยังคะ” เสียงเล็กดังขึ้นจนผมกับไอ้คิมหันมามองกันเป็นตาเดียว“ดูงานแทนกูด้วย” ผมบอกก่อนจะเดินออกจากห้อง และตามด้วยคนที่เดินอย่างใจเย็น“อิงค์ไปดูงานกับเจ้านายพี่แนนนี่นะคะ” เสียงของเธอที่บอกเลขาของผมที่นั่งอยู่หน้าห้อง คือผมจะไม่อะไรถ้าเลขาไม่มองผมแล้วนั่งอมยิ้มซึ่งอาการมันเหมือนไอ้คิม“ไปครับ” ผมกัดฟันพูด“รีบก็ไปก่อนสิคะ”อิงค์แลนด์ฉันบอกคนที่ยืนหน้าบึ้งแล้วสั่งนู่นสั่งนี่ฉัน คือฉันไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องไปดูด้วยเพราะในเมื่อฉันก็มีรูปภาพทั้งหมดอยู่แล้ว คงไม่แกล้งไปทิ้งฉันไว้กลางทางหรอกนะ“ก็แล้วแต่ ถ้าไปถึงช้าคุณก็เลิกงานช้านะครับ ส่วนผมก็ไม่ค่อยรีบไม่ค่อยรีบเท่าไหร่” เฮ้อ..ฉันย
Latest chapter
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 33 : ความสุข
ดีซีตุ้บ!!มือถือของหลุดมือทันทีเมื่อได้ยินปลายสายพูด นะ....นี่ผมกำลังฝันอยู่ใช่มั้ย(เป็นอะไรคะ)เสียงที่ออกมาจากมือถือทำให้สติของผมกลับคืนมาผมไม่ได้ฝัน ไอ้สัสเอ๊ย(ได้ยินอิงค์มั้ยคะ)“ดะ...ได้ยินครับ”(งั้นอิงค์ไม่กวนแล้วดีกว่า เจอกันตอนเย็นนะคะ)“ครับ เดี๋ยวพี่รีบกลับนะครับ”ผมวางสายอิงค์แลนด์แล้วนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า นอกจากจะไม่ได้ฝันแล้วตอนนี้เหมือนผมกำลังจะขึ้นสวรรค์เลยอ่ะ ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่อิงค์แลนด์โทรหาผม ผมก็ดีใจหมดแหละแถมน้ำเสียงที่ไม่เหมือนเดิม และผมไม่เคยได้ยินเมียตัวเองพูดแบบนี้นานแล้ว“ไอ้คิมเมียกูโทรหาแหละ ฮึก เมียกูโทรหากู” ผมรีบบอกไอ้คิมที่นั่งทำงานอยู่ก่อนจะชี้ไปที่มือถือของตัวเอง“ฝันหรือเปล่า” ไอ้คิมเดินมานั่งลงตรงข้ามผม“หรือกูฝันวะมึงช่ว.....”ผลัวะ!!!“เป็นไงเจ็บมั้ยนาย เอาอีกป่ะ” ไอ้คิมต่อยเข้าที่ปากผมเต็มแรงก่อนจะถาม“ไอ้สัส มึงแค่สะกิดกูก็ได้มั้ย” เพราะนอกจากผมจะไม่ได้ฝันปากผมก็ยังแตกเพราะมันอีกด้วย“ดีใจด้วยนะ ต่อไปจะได้ทำตัวเหมือนคนขึ้นหน่อย” มันบ่นผมยกใหญ่“มีงานอะไรที่กูต้องเคลียร์อีกมั้ย” ผมถามมันเพราะผมคงรอให้ถึงตอนเลิกงานไม่ไหว“ถ้าบอกว่ามี
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 32 : ยอมแพ้
อิงค์แลนด์"คุณโรส"ฉันก้าวถอยหลังออกมาจากคนที่ฉันพึ่งเรียกชื่อเมื่อกี้ ลำพังตัวฉันไม่เท่าไหร่แต่นี่ลูกของฉัน ฉันกลัวว่าเธอจะมาทำร้าย"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"คุณโรสทักฉัน"ขอตัวนะคะ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"ฉันบอกก่อนจะหันหลังให้เธอ"ฉันมาดีค่ะ ไม่ต้องกลัวฉันหรอก"ฉันหยุดเดินแล้วหันกลับมาหาเธอ"แล้วคุณมาหาฉันทำไมคะ"ฉันถามออกไป"ฉันมาซื้อของค่ะ แล้วบังเอิญเจอคุณก็เลยเข้ามาทัก และฉันอยากจะขอโทษคุณด้วย"เธอบอกฉันแล้วยิ้มให้"ช่างมันเถอะค่ะ""ดีซีเขารักคุณมากเลยนะคะ"เธอพูดขึ้น"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว...........""ทำอะไรเมียกู"เสียงที่ดังมาจากทางด้านหลังของฉัน"โรสไม่ได้ทำค่ะ แค่มาขอโทษเท่านั้น"คุณโรสรีบบอกแต่คุณดีซีมีหรอเขาจะเชื่อ"กลับไปสะอย่ามายุ่ง เพราะฉันไม่ยอมแน่"เขาพูดเสียงดัง"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เธอแค่มาขอโทษ"ฉันรีบดึงแขนเขาไว้"งั้นฉันขอตัวนะคะ"ฉันเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้นดีซีผมไม่น่าทิ้งให้เมียอยู่คนเดียวเลย นี่ถ้าผมกลับมาไม่ทันมันจะเกิดอะไรขึ้น ผมไม่รู้หรอกว่าโรสเธอมาดีหรือมาร้ายผม หันกลับมาหาเมียตัวเองที่ยืนอยู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"เธอทำอะไรอิงค์มั้ย"ผมถาม"ไม่ได้ทำอะไร ฉันจะก
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 31 : อย่างน้อย
อิงค์แลนด์“แค่พ่อของลูกเท่านั้นค่ะ”ฉันบอกคุณดีซี จากที่เขายิ้มให้ฉันให้ตอนแรกแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าหน้าของเขาเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ฉันยืนมองเขานิ่งๆ และไม่ได้พูดอะไรต่อ“มะ...หมายความว่ายังไงครับพ่อของลูก” เขาถามฉันเสียงสั่น“ฉันว่าคุณเข้าใจความหมายของฉันดีนะคะ”“.......................”“มีอะไรจะถามหรือจะพูดอีกมั้ยคะ ถ้าไม่มีเชิญคุณออกไปข้างนอกฉันจะพักผ่อน” ฉันบอกพร้อมชี้ไปที่ประตู“ไม่เอาแบบนี้สิอิงค์” เขาจับมือฉันไว้เมื่อเห็นฉันกำลังเดินกลับมาที่เตียง“คุณมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรมากกว่านี้หรอคะ ถ้าคุณรับไม่ได้ฉันก็ไม่ว่านะคะ ลูกของฉันไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้” ฉันบอกเขาก่อนจะแกะมือเขาออกทันที“พี่ขอโทษ”“ตอนนั้นฉันก็อยากได้ยินคำนี้จากปากคุณค่ะ แต่เหมือนว่าความอดทนของฉันน้อยเกินไปมั้ง ฉันเลยรอฟังไม่ไหว” ฉันเหยียดยิ้มให้เขา“อิงค์จะให้พี่ทำยังไงพี่ก็ยอม จะด่าจะว่าพี่อิงค์ทำเลย” เขาเดินมานั่งลงกับพื้นแล้วเงยหน้าคุยกับฉัน“คุณแน่ใจหรอคะที่พูดแบบนี้ คุณจะรับได้มั้ยล่ะถ้าฉันขอให้คุณไม่ต้องมายุ่งหรือมาให้ฉันเห็นหน้าอีก คุณทำได้มั้ยคะคุณดีซี” ฉันพูดกับเขาฉันไม่ได้พูดประชดหรือต้องการแค่เอาช
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 30 : แค่พ่อของลูก
ดีซี"โง่ขนาดนี้ มึงเป็นพ่อคนได้ยังไงวะ"กึก ผมค่อยๆ หันมองหน้าไอ้เจฟที่พูด ก่อนที่มันจะรีบเอามือปิดปากแล้วหันหลังให้ผม พ่อคนอย่างนั้นหรอ มันหมายความว่ายังไง นี่ผมเมาจนหูฝาดขนาดนี้เลยหรอวะ"ไอ้เจฟ มึงพูดว่าอะไร"ผมเดินไปตบไหล่จนมันสะดุ้ง"ไม่มี๊..กูกลับก่อนนะ"มันรีบปัดมือผมออก"อิงค์ท้องใช่มั้ย"ผมถามไล่หลังมันก่อนที่มันจะหันมาหาผม"มึงหูฝาดมึงเมา กูกลับนะ"มันพูดแล้วหันหลังให้ผม และมันยิ่งทำให้ผมมั่นใจว่าอิงค์แลนด์ท้อง"ไอ้เจฟ"ผมเรียกมัน"กูบอกไม่ได้ อย่าบังคับกู"มันรีบตอบผม"ผมไม่รู้ ไม่ต้องมามองแบบนี้"ไอ้คิมรีบบอกผมเมื่อผมหันไปมองมัน"อิงค์อยู่ที่ไหนไอ้เจฟ"ผมถามเพื่อนอีกรอบ"มะ...ไม่รู้มึง อย่าบังคับกูดิกูเพื่อนมึงนะเว้ย""เมียกูท้องใช่มั้ย มึงบอกกูมาเถอะ กูขอร้อง"ผมนั่งคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องเพื่อนตัวเอง"ไอ้ซีมึงอย่าทำแบบนี้""ฮึก...อิงค์ท้องใช่มั้ย มึงบอกกูดิเจฟ"ผมถามมันทั้งน้ำตา ยิ่งมันอ้ำอึ้งที่จะตอบผมแบบนี้ผมยิ่งมั่นใจว่าเมียผมท้อง"................""ถ้ามึงไม่บอก คลิปมึงกูจะปล่อยให้หมด"ผมบอกไอ้เจฟที่ยืนนิ่งอยู่ต่อหน้า"ไอ้สัสมึงนี่เอง มึงนี่มันชั่วจริงๆ เลยว่ะ"มันด่าผมยกใหญ่"อิ
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 29 : หายโง่สักที
ดีซีหลังจากที่ผู้หญิงสองคนนั้นออกไป ผมก็นั่งมองโต๊ะทำงานที่อิงค์แลนด์ที่เคยนั่งอยู่ข้างผม คอยถามผมงอนผม นี่ทุกอย่างมันเป็นเพราะผมสินะ ถ้าผมไม่โกหกเมียตัวเองตอนนี้ผมก็คงไม่มานั่งเป็นหมาบ้าอยู่แบบนี้ และไอ้คำว่าไปเที่ยวของไอ้ฮาร์เปอร์พวกคุณรู้มั้ยล่ะว่ามันนานแค่ไหน มันอาจจะพาอิงค์แลนด์หนีผมไปทั้งชีวิตเลยก็ได้“นายกับคุณโรสนายพูดแรงไม่เป็นไร แต่กับ....” ไอ้คิมเดินมานั่งตรงข้าม ผมมองมันตาดุเพราะผมรู้ว่ามันจะพูดอะไรต่อ“หรือมึงต้องการให้กูฆ่าเขา” ผมถามผมว่าชาตินี้ผมคงญาติดีกับแม่ไม่ได้หรอก ยิ่งเห็นหน้ามันก็ยิ่งตอกย้ำและแม่ไม่ควรเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของผมด้วย จะว่าผมชั่วผมเลวยังไงก็ช่างแต่ผมทำใจรับแม่ไม่ได้จริงๆ“แล้วจะเอาไงเรื่องอิงค์แลนด์” ไอ้คิมถาม“แล้วมึงจะให้กูทำยังไง ไอ้ฮาร์เปอร์พาเมียกูไปไหนกูก็ยังไม่รู้” ตอนนี้ผมคิดไม่ออกว่าจะต้องทำยังไงต่อ เพราะผมทำร้ายหัวใจของมัน“ทีหลังก็อย่าทำอีกแล้วกัน นายน่าจะรู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองดีนะ ยิ่งอิงค์แลนด์นี่เหมือนก๊อบปี้วางมาเลยเผลอๆ ผมว่ายิ่งกว่าพี่ชายเธอสะอีก”มันก็จริงของไอ้คิม ไอ้ฮาร์เปอร์เวลามันโกรธหรือมันโมโหมันจะนิ่งมาก จนบางทีผมก็ยัง
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 28 : จัดการ
ดีซี"เมียกูไปไหน"ผมตวัดสายตาถามไอ้คิมที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของมันก่อนจะมองหน้าของคนที่ยืนอยู่ ผมลุกขึ้นเดินมาหาไอ้คิมเพราะมันไม่ตอบคำถามของผม"กูถามว่าเมียกูไปไหน!!"ผมกระชากคอเสื้อมันขึ้นก่อนจะถามมันอีกรอบ"คุณอิงค์ลาออกจากบริษัทแล้วค่ะ ส่วนฉันมาทำงานแทน"เธอพูดแทรกขึ้น"ลาออกหมายความว่ายังไง""ก็ลาออกไงนาย ที่อิงค์ทำขนาดนี้นายยังไม่รู้ตัวอีกหรอวะ"ไอ้คิมปัดมือผมออก"กูไม่ยอม""แล้วยังไงวะ ไม่ยอมแล้วทำอะไรได้"ไอ้คิมถามผม"มึงมากับกู"ผมลากคอไอ้คิมออกจากห้องทำงานทันที คิดจะลาออกโดยที่ไม่บอกผัวสักคำไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอวะ"ไปไหนครับ""ไปหาเมียและมึงไม่ต้องพูดมาก"ผมบอกมันก่อนจะขับรถไปที่คอนโดเมียตัวเอง"เพราะนายทั้งนั้นนายคนเดียวนั่นแหละ ทุกอย่างมันเป็นเพราะนาย"ไอ้คิมบ่นผมยกใหญ่"เออ...กูรู้แต่ตอนนี้กูก็จะง้อแล้วไง"ผมบอกมัน"แล้วที่ผ่านมาทำไมไม่ง้อวะ ทำไมต้องรอให้น้องมันหนีไปแล้วค่อยคิดได้ สมองอ่ะนาย"ผมหันมองหน้าไอ้คิมที่มันกำลังพูดประชดผมอยู่"แต่กูมีเรื่องต้องทำ อีกอย่างอิงค์ไม่อยากคุยกับกูไง""จะด่าควายก็สงสาร เรียนจบก็สูงทำไมโง๊...โง่วะ โง่อวดฉลาดอีกสมแล้วแหละที่เมียทิ้ง"เอี๊ยด!!!ผมต
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 27 : เมียกูไปไหน
อิงค์แลนด์“อิงค์ท้อง”ฉันตัดสินใจบอกพี่ฮาร์เปอร์เพราะถ้าไม่บอกวันนี้สักวันพี่ชายฉันก็ต้องรู้อยู่ดี ตอนแรกที่รู้ว่าตัวเองท้องฉันทำอะไรไม่ถูกมือไม้มันสั่นไปหมด“หนูพูดใหม่สิคะ” พี่ฮาร์เปอร์พูดเสียงสั่น“หนูท้องค่ะ” ฉันพูดย้ำก่อนจะมองหน้าพี่ชายตัวเอง“ฉิบหายแล้วไอ้ดีซี” เสียงพี่เจฟพูดขึ้น“ไม่เป็นไรนะคะ” พี่ฮาร์เปอร์พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"อิงค์ป้องกัน แต่ทำไม..."ไม่ใช่ว่าฉันตั้งใจปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อที่จะให้เขาอยู่กับฉัน แต่ฉันกินยาซึ่งฉันเองก็ยังไม่รู้ว่า...เฮ้อ“ช่างมันเนาะ ดีแล้วที่หนูบอกพี่เราจะได้ช่วยกันแก้ไข” พี่ฮาร์เปอร์บอกฉัน"พี่จะไปบอกไอ้ดีซี"เสียงพี่เจฟพูดขึ้นก่อนพี่เขาจะเดินออกจากห้อง"ยะ..อย่าพึ่งไปบอกเขานะคะ"ฉันรีบห้ามพี่เจฟไว้เพราะเรื่องนี้จะมีแค่ฉันและพี่เขาเท่านั้น ส่วนคุณดีซีเขาจะไม่รู้ว่าฉันท้องเพราะฉันไม่อยากให้เขามารับผิดชอบในเมื่อฉันเลือกที่จะออกมาจากชีวิตเขาแล้ว"หนูแน่ใจ""แน่ใจค่ะ เพราะสุดท้ายเขาต้องรับรู้อยู่แล้วค่ะ เพียงแค่ไม่ใช่ตอนนี้"ฉันบอก"ไม่เป็นไรนะคะมีพี่อยู่ทั้งคน หนูไม่ต้องกลัวแค่หลานคนเดียวพี่เลี้ยงเองได้"ฉันนั่งกอดพี่ฮาร์เปอร์แน่น อย่างน้อยพี่ชายฉันเ
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 26 : ขอคืน
ดีซีผมยืนมองเมียตัวเองแล้วหันไปมองโรสที่ยืนจับแก้มตัวเองอยู่ ก่อนที่ไอ้คิมจะเข้ามาสะกิดแขนผม“นายเอาสักอย่าง”“คุณกลับไปเถอะ ผมขอโทษแทนเมียผมด้วยแล้วกัน” ผมบอกโรส“แต่ฉัน....”“กลับไป” ผมกดเสียงเรียบแล้วหันไปมองเมียตัวเองที่กลับไปนั่งทำงานเหมือนเดิมหลังจากที่โรสออกไป ผมเดินกลับมานั่งที่โต๊ะส่วนเมียผมน่ะหรอนั่งเงียบแถมยังนิ่งจนผมรู้สึกกลัว ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งเหมือนไอ้ฮาร์เปอร์เข้าไปทุกที“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นค่ะ ฉันไม่อยากฟังหรือรับรู้เรื่องของพวกคุณสองคน เราเลิกกันแล้วเลิกก็คือเลิกไม่ต้องมารื้อฟื้นหรือสำนึกผิด และโอกาสฉันไม่มีให้คุณแล้ว” ผมนั่งเงียบแล้วมองเมียตัวเองหันหลังพูด“อิงค์พี่ขอโทษ แต่เราไม่เลิกกันได้มั้ย” ผมพูดเสียงเบาก่อนที่อิงค์แลนด์จะหันกลับมา“ฉันไม่มีวันเอาความรู้สึกของฉันไปให้กับคนที่ไม่เห็นค่า แค่คุณลังเลที่จะตอบคำถามของฉันนั่นมันก็ทำให้ฉันมั่นใจแล้ว”แล้วทุกอย่างในห้องก็เงียบไป ผมกับอิงค์แลนด์ทำเพียงแค่มองหน้ากัน เออก็รู้ว่าผมเป็นคนผิดแต่ตอนนี้มันไม่มีอะไรแล้วไง และอีกอย่างผมไม่ยอมเสียเมียผมไปแน่ๆ“คำสัญญาของคุณฉันจำได้จนขึ้นใจ แต่ในเมื่อคุณเลือกที่จะเอาเธอเข้ามาในช
I don't want anyone : ทำไมต้องรัก Episode 25 : เพื่อตัวเอง
อิงค์แลนด์หลังจากที่ฉันคุยกับเขาจบ ฉันก็เดินหันหลังออกจากห้องทันที ฉันไม่จำเป็นต้องมาทนฟังคำว่ารักของคนที่โกหกฉันครั้งแล้วครั้งเล่าหรอกนะ ถึงจะรักแต่ฉันไม่ยอมให้ตัวเองเจ็บ เลิกกันไปน่ะดีแล้วเจ็บตอนนี้ก็ยังดีกว่าฉันนั่งรถกลับคอนโด ส่วนเรื่องงานฉันเคยบอกแล้วว่าฉันแยกแยะได้ ฉันเป็นมืออาชีพพอและอีกอย่างคนที่ผิดไม่ใช่ฉันแกร๊ก“ทำไมกลับตอนนี้ครับ” พี่ฮาร์เปอร์ที่นั่งเล่นเกมส์ถามฉัน“หนูเลิกกับคุณดีซีแล้วนะคะ” ฉันเดินมานั่งลงข้างๆ ก่อนจะบอกพี่ชายตัวเองไว้“มันเกิดอะไรขึ้นแล้ว หนูโอเคหรือเปล่า”พี่ฮาร์เปอร์กอดฉันก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วง และที่ฉันถามคุณดีซีว่าพี่ฮาร์เปอร์รักฉันแบบไหนฉันรู้มาตั้งนานแล้ว แต่เพราะเราเป็นพี่น้องกันไงฉันรู้ว่ายังไงพี่เขาก็ไม่มีวันทำร้ายฉัน“หนูโอเคค่ะ”ฉันเล่าเรื่องที่เพื่อนรักของเขาทำกับฉันไว้ ฉันไม่มีอะไรที่ต้องปิดอยู่แล้วนี่ ส่วนพี่ชายของฉันจะไปคุยกับเพื่อนเขายังไงก็เรื่องของพวกเขาแล้วแหละ“มันแม่ง”“ปล่อยเขาเถอะค่ะ ต่อไปก็ต่างคนต่างอยู่” ฉันบอก“พี่ไม่ชอบให้หนูเป็นแบบนี้ อย่าเย็นชาพี่ขอ” เพราะพี่ฮาร์เปอร์รู้นิสัยของฉันดีว่าเวลาฉันเจ็บจากอะไรสักอย่างผลที่ตาม
