เฮคเตอร์ผมยืนยิ้มให้กับเมียตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำรีบอาบน้ำ พอแล้วว่ะพอแล้วจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ชาไทยคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ผมรีบอาบน้ำก่อนจะเดินออกมา“ไหนบอกจะนอนพร้อมกันไง” ผมบ่นพลางก้าวขึ้นเตียงเพราะเมียผมเล่นหลับก่อนสะงั้น“ฮึก...เฮคอย่าไปนะ” ผมก้มมองเมียตัวเองที่พูดทั้งน้ำตาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่ต้องร้องแล้ว” ผมปลอบเมียตัวเองที่ละเมออยู่ผมดึงเมียเข้ามากอดแม่งโคตรจะคิดถึงเลยไม่ได้กอดตั้งนาน ถ้าผมเชื่อพ่อกับแม่และเพื่อนที่เตือนตอนนั้นเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นก็ดีนะมันทำให้ผมได้รู้ว่าเมียผมรักผมแค่ไหน“จุ้บ ขอบคุณที่กลับมาหาเฮคนะครับที่รัก” ผมบอกคนที่หลับสนิทในอ้อมกอดของผมจนมาถึงตอนนี้ผมยอมรับว่าผมกลัวมากกลัวว่าจะเสียเมียผมไปอีกยิ่งชาไทยทำให้ผมเห็นว่าไม่มีผมเธอก็อยู่ได้ผมยิ่งกลัว..เช้า“จุ้บ รักเฮคนะ” ที่จริงผมตื่นตั้งนานแล้วแหละแต่ผมอยากจะรู้ไงว่าเมียผมตื่นมาจะทำอะไร“รักเหมือนกันครับ” ผมบอก“เฮคเตอร์ทำไมชอบแกล้ง” ผมหัวเราะออกมาจนลั่นห้อง“จุ้บ ทำไมตื่นเช้าหื้มมมม” ผมถาม“ก็ตื่นเช้าทุกวันอยู่แล้ว” เมียผมพูดก่อนจะขย
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมบอกเพื่อนเสร็จผมก็พาเมียมาที่รถทันทีกลับมาคราวนี้เมียผมแม่งรุกแรงว่ะ วันนี้วันเกิดผมแต่ผมดันลืมสะงั้นเพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของเมียตัวเองนี่แหละ"จุ้บ....อืม"ผมหันมาจูบปากเมียตัวเองที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"เฮคพอแล้ว""อย่าอ่อยเยอะครับเดี๋ยวจะไม่ได้นอน"ผมพูดเสียงดุ"ไม่ได้อ่อยสักหน่อยเถอะ"ผมหันกลับมายิ้มให้เมียตัวเองที่กำลังยืนเขินอยู่"จุ้บ กลับคอนโดกันครับที่รัก"ผมขับรถพาเมียกลับคอนโดก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารีบกลับทำไมผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าของขวัญที่เมียจะให้มันคืออะไรกันแต่ที่แน่ๆ คืนนี้เป็นของผมทั้งคืน"ไหนของขวัญครับ"ทันทีที่เข้าห้องมาผมก็ถามเมียตัวเองทันที"หัวใจชาไง"หึ....ผมรีบเดินตามเมียเข้าห้องนอนก่อนจะจับเมียหมุนตัวมาหา"เรียนจบแล้วมีลูกกันนะชา"ผมบอกเมีย"เดือนหน้าก็จบแล้ว"เมียผมพูดเสียงเบาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมา"รักเมียตรงนี้แหละ จุ้บ"มันเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอดผมอยากมีครอบครัวอยากมีลูกผมว่าผมโตพอที่จะดูแลเมียได้แล้ว ที่จริงผมกับเพื่อนก็ทำธุรกิจกันอยู่แล้วผมก็พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างเห็นผมไม่เอาไหนเรื่องความรักแต่เรื่องการเรื่องงานผมโอเคนะเว้ย“เสียเวลาเรามาเริ่
เฮคเตอร์หลังจากที่เรียนจบได้สองเดือนรู้มั้ยตอนนี้เมียผมท้องแล้วนะเว้ยเป็นไงล่ะทันใจมั้ย ตอนแรกที่รู้ว่าเมียท้องผมถึงกับขาอ่อนเลยนะไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้"เฮคเสร็จหรือยัง"เสียงเมียผมร้องถามรู้มั้ยครับตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ผมกำลังตากผ้าไงครับ"เสร็จแล้วครับ ชาจะเอาอะไร"ผมถาม"แค่ถามดู"ผมไม่ให้เมียทำอะไรเลยเพราะช่วงนี้ต้องระวังให้มาก ส่วนเรื่องงานผมก็ไปช่วยคุณตาไปช่วยพ่อบ้างแต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือดูแลเมียกับลูก"ฟอด เดี๋ยวพวกไอ้พีตาร์มานะครับ"ผมบอกเมียถึงจะเรียนจบแต่พวกมันก็ยังทำตัวเหมือนว่างยิ่งไอ้กายนี่โคตรว่างเลยเถอะจะเว้นแต่ก็ไอ้ติณณ์เพราะรายนั้นแม่งบ้างาน"เฮคเตอร์เพื่อนรัก"ตายยากกันจริง"ปากหวานขนาดนี้มึงจะเอาอะไร"ผมถามไอ้กายที่เดินเข้ามา"ไม่เอาอะไรครับตอนนี้กูกำลังอยู่ในช่วงมีความรัก"ความรักของมันผมเห็นมีทุกวัน"แล้วพีตาร์ล่ะ"เมียผมถามขึ้น"ไปรับอัญชัญน่ะเดี๋ยวคงมา"ไอ้เป้รีบบอก"พี่น้องท้องชนกันไอ้สัส หวงน้องจนหน้ามืด"ไอ้กายบ่นเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้พีตาร์มันมีน้องสาวแต่เป็นลูกของเพื่อนพ่อมันนั่นแหละทีแรกก็น้องอยู่หรอกแต่หลังๆ พี่น้องยังไงไม่รู้มันถึงได้ข้ามขั้นให้อัญชัญเป็นเม
เฮคเตอร์"กูรู้ว่าใจมึงอยู่คณะวิศวะ แต่ตอนนี้มึงช่วยเข้าห้องสอบกับพวกกูก่อนได้มั้ยเฮค"เสียงไอ้พีตาร์เพื่อนรักของผมบ่น ก่อนมันจะมาดึงแขนผมเดินเข้าห้องสอบ สวัสดีครับผมเฮคเตอร์ผมเป็นลูกชายคนโตของคุณเธียเตอร์และคุณมะนาวครับมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อมะปราง ผมอายุยี่สิบปีส่วนนิสัยดีมากครับดีพอๆ กับหน้าตาเลยล่ะครับ"ทำไมต้องสอบวันนี้วะ"ผมบ่นก่อนที่เพื่อนทั้งสามจะหันมามองผมเป็นตาเดียว"ไอ้สัส อาจารย์เขาแจ้งมาจะเป็นเดือน แล้วมึงเป็นเชี้ยอะไร ประจำเดือนเลื่อน"ที่ผมอารมณ์เสียแล้วเพื่อนยืนด่าอยู่มีไม่กี่เรื่องหรอกครับ"จะอะไรสะอีกล่ะ ก็วันนี้ชาไทยว่างช่วงเช้าอ่ะดิมันเลยดิ้นเป็นหมาโดนน้ำร้อนแบบนี้"ไอ้พีตาร์เอ่ยขึ้น ชาไทยคือใครน่ะหรอ ชาไทยก็คือคนที่ผมชอบและจีบอยู่ครับ"มึงนี่ก็หน้าด้านหน้าทนเนาะเฮค กูไม่เห็นชาไทยจะดีใจที่เจอมึงสักที จีบเขามาตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้ปีสามจะปีสี่อยู่แล้วมึงก็ยังจีบไม่ติด"ก็ตามที่เพื่อนผมบอกแหละครับผมจีบชาไทยตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้เธอก็ยังไม่รับรักผมเลย ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งๆ ที่ผมก็ฮอตมากเลยนะ"จะจีบติดได้ยัง วันก่อนไปเที่ยวผับมันยังนั่งเมานมสาวๆ อยู่เลย และที่คะแนน
เฮคเตอร์ตอนนี้ผมกับเพื่อนก็อยู่ที่คณะวิศวะเรียบร้อยแล้ว ที่จริงผมก็มีเพื่อนเรียนอยู่คณะนี้นะ พอมาถึงผมก็มองหาคนที่ผมตามหาทันที แต่มองยังไงก็ไม่เจอไม่รู้ไปไหน"มึงมองขนาดนี้ วันหลังกูแนะนำติดกล้องนะครับ"เสียงไอ้เป้ลอยมา นี่แหละเพื่อนผมอีกคน"มึงก็ไปยุมัน ไอ้เวรมันยิ่งปัญญาอ่อนอยู่ด้วย"ไอ้พีตาร์พูดก่อนจะยกยิ้มให้ผม"เป็นหลานเจ้าของมหาลัยมันดีแบบนี้นี่เองเนาะ"เนี่ยแล้วผมก็ต้องมาโดนพวกมันเหน็บอยู่แบบนี้อ่ะ"ชาไทยอยู่ไหน"ที่ผมสนิทกับไอ้เป้ก็เรื่องนี้นี่แหละครับ"อยู่ไหนน้าาาาา""เก๋ชาไทยอยู่ไหน"ผมไม่สนใจรีบมองหาอีกรอบก่อนจะเจอเพื่อนสนิทของชาไทยเดินมาพอดี"อยู่ที่ห้องเรียนน่ะ ไม่ว่างคุยจะไปเข้าห้องน้ำ"ผมยกยิ้มใส่เพื่อนก่อนจะเดินเข้าห้องเรียน ผมกวาดสายตาไปรอบห้องก็เจอบางคนนั่งเล่นมือถืออยู่อาจารย์ยังไม่มาสะด้วย"คิดถึงแฟนจังครับ"ชาไทยฉันหันไปมองไอ้คนที่พูดเสียงหวานเป็นน้ำตาลเชื่อมก่อนจะกรอกตามองบนใส่ ไม่รู้ว่าฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรนักหนาชาตินี้ฉันถึงต้องมาเจอไอ้บ้านี่ สวัสดีก่อนค่ะฉันชื่อชาไทยอายุยี่สิบปีค่ะ เรียนวิศวะปิโตรเคมี ที่เรียนไม่ใช่บ้าผู้ชายนะแต่เพราะไม่รู้จะเรียนอะไร"เรียนเสร็จไ
เฮคเตอร์สุดท้ายว่าที่แฟนผมก็ต้องยอมแพ้ผมจนได้ ตอนนี้ผมพาชาไทยมากินข้าวที่ห้างเพราะมันยังไม่ถึงเวลากลับ และผมเองก็อยากใช้เวลาอยู่ใกล้เธอด้วย"จะกินอะไรครับที่รัก"ผมหันมาถามคนที่เดินอยู่ข้างๆ หน้าตาบ่งบอกว่าอยากมามาก แต่แล้วยังไงผมแคร์หรอ"คิดไม่ออกแล้วแต่นายเลย"ผมแย่งมือถือของชาไทยมาอีกรอบก่อนจะโดนมองตาขวาง"ก็รู้นะว่าต้องทำยังไง"ผมยกยิ้มใส่"อาหารญี่ปุ่นก็ได้"สุดท้ายผมก็ชนะอีกรอบ ผมเดินตามชาไทยเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นทันทีเพราะถ้าช้าสงครามเกิดแน่ที่ผมอดทนจีบชาไทยมาได้ตั้งหลายปี อย่างแรกคือชอบครับอันนี้ผมตอบได้เต็มปากเลยและอีกอย่างก็คืออะไรที่มันได้มายากๆ ผมว่ามันตื่นเต้นดีด้วย ส่วนเรื่องสาวๆ ผมคอนโทรลของผมได้ไม่ต้องห่วงหรอก"จ้องแบบนี้อยากท้องหรอครับ"ผมถามชาไทยที่นั่งจ้องหน้าผมอยู่"ขอมือถือคืนด้วย"ผมช้อนตามองคนหน้าบึ้งที่แบมือขอมือถือคืน"คิดว่ายังไง"ผมถามเสียงดุ"ไม่เบื่อบ้างหรือไงเฮคเตอร์ ฉันเองโคตรจะเบื่อนายเลยนะ"ชาไทยถามผม"ถ้าเบื่อก็คงถอดใจตั้งแต่เธอไปคบกับไอ้เวรนั่นแล้วมั้ย"ใช่ครับ ชาไทยเคยมีแฟนประชดผมแต่สุดท้ายก็ไปกันไม่รอด แต่เหตุผลอะไรผมก็ไม่รู้เพราะเคยถามแล้วโดนโกรธเป็นเดือน
ชาไทยช่วงนี้ชีวิตฉันหาความสงบไม่ได้เลย อย่าว่าแต่หาเลยเถอะเพราะไอ้บ้าเฮคเตอร์เล่นตามติดฉันยังกับลูกน้อยเลย คือเข้าใจป่ะว่ารำคาญมาก"ไอ้เฮคไปเรียนได้แล้วมั้ยมึง จะเฝ้าอะไรนักหนา"ติณณ์บ่นไอ้บ้านี่แล้วมันสนใจที่ไหนกันล่ะ"กูไม่รีบ พวกมึงไปก่อนเลย""มึงดูหน้าชาไทยสักหน่อยก็ได้มั้ยไอ้เวร กูล่ะอึดอัดแทน"ฉันนั่งยิ้มให้พีตาร์ที่ด่าเพื่อนตัวเองก่อนจะโดนมองดุ แล้วสายตาของเฮคเตอร์เวลาดุคือมันไม่เคยล้อเล่นเลยสักนิด"เฮ้ย...ถึงจะเป็นเพื่อนก็หวงว่ะ""ไปเรียนได้แล้วมั้ง เรียนเสร็จค่อยมาหาใหม่ก็ได้ไม่หนีไปไหนหรอก"ฉันบอกไอ้คนที่นั่งซบไหล่ฉันอยู่"โอเค งั้นเรียนเสร็จจะมาหานะ""ทีกับเพื่อนพูดจนปากเปียกปากแฉะไอ้สันขวาน พอกับสาวนี่ยังกับลูกแมว"ที่ฉันพูดดีด้วยคือเข้าใจมั้ยคะว่ามันเป็นวิธีทำให้ไอ้บ้านี่ยอมหลังจากที่ตัวปัญหาไปฉันก็ได้นั่งหายใจแบบโล่งสักที มาเฝ้าจนคนทั้งมหาลัยคิดว่าเราเป็นผัวเมียกันหมดแล้ว ทำไมฟ้าไม่ส่งผู้ชายดีๆ มาให้ชาไทยสักคนคะอยากมีผัวแล้วเนี่ย"อ้าว....สุดหล่อกูไปไหน"นี่ก็อีกคนนอกจากจะไม่ช่วยฉันแล้วยังไปเข้าข้างไอ้บ้านั่นอีก"กูเพื่อนมึงมั้ยเก๋"ฉันค้อนใส่เพื่อนตัวเอง"มึงนี่ก็เก่งเนาะชา
ชาไทยตอนนี้ฉันกำลังนั่งอารมณ์เสียอยู่ที่คณะ เพราะอะไรรู้มั้ยก็เพราะไอ้บ้าเฮคเตอร์ยึดมือถือของฉันไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วมันไม่คืนจนตอนนี้ฉันก็ยังไม่เห็นหัวไอ้บ้านั่นเลย"ชากูโทรหาทำไมไม่รับ"เสียงเก๋บ่นฉันยกใหญ่"เฮคเตอร์เอามือถือกูไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"ฉันรีบบอกเพื่อนไป วันนี้วันเกิดฉันแต่ฉันต้องมานั่งหัวเสียมันใช่หรอ"เดี๋ยวนี้........""มึงหยุดค่ะ ถ้าพูดกูตบปากแตก"ฉันชี้หน้าเพื่อนรักเมื่อมันจะแซว"เออ...กูรู้หรอก กูอยากรู้จังปีนี้ใครจะอวยพรวันเกิดมึงเป็นคนแรก"เก๋ถามฉัน"มึงก็ไม่น่าถามนะเก๋"ฉันบอกเพราะเฮคเตอร์จะเป็นคนแรกที่ส่งข้อความให้ฉันคนแรก"แล้วตอนเย็นจะเอาไงคะ"วันนี้วันศุกร์พรุ่งนี้หยุดแล้วคิดว่าคนอย่างชาไทยจะทำไงล่ะ"วันปล่อยผีค่ะเพื่อนรัก"ที่จริงฉันไม่ได้เที่ยวผับบ่อยขนาดนั้นหรอกนานๆ ถึงจะเที่ยวที"โอเค เพราะเจ้ามือบอกไม่อั้น"เจ้ามือที่ว่าคือรุ่นพี่ที่สนิทกันนี่แหละค่ะผับตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับแล้ววันนี้คนเยอะมากอาจจะเป็นวันศุกร์ด้วยมั้ง แต่แล้วยังไงคะวันนี้วันปล่อยผีค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเมาเพราะฉันคอแข็งเว้ย"มึงเฮคเตอร์อยู่ข้างบน"เก๋กระซิบบอกฉันก่อนจะชี้ไปด้านบน"เดี๋ยวกูจะไป
เฮคเตอร์หลังจากที่เรียนจบได้สองเดือนรู้มั้ยตอนนี้เมียผมท้องแล้วนะเว้ยเป็นไงล่ะทันใจมั้ย ตอนแรกที่รู้ว่าเมียท้องผมถึงกับขาอ่อนเลยนะไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้"เฮคเสร็จหรือยัง"เสียงเมียผมร้องถามรู้มั้ยครับตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ผมกำลังตากผ้าไงครับ"เสร็จแล้วครับ ชาจะเอาอะไร"ผมถาม"แค่ถามดู"ผมไม่ให้เมียทำอะไรเลยเพราะช่วงนี้ต้องระวังให้มาก ส่วนเรื่องงานผมก็ไปช่วยคุณตาไปช่วยพ่อบ้างแต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือดูแลเมียกับลูก"ฟอด เดี๋ยวพวกไอ้พีตาร์มานะครับ"ผมบอกเมียถึงจะเรียนจบแต่พวกมันก็ยังทำตัวเหมือนว่างยิ่งไอ้กายนี่โคตรว่างเลยเถอะจะเว้นแต่ก็ไอ้ติณณ์เพราะรายนั้นแม่งบ้างาน"เฮคเตอร์เพื่อนรัก"ตายยากกันจริง"ปากหวานขนาดนี้มึงจะเอาอะไร"ผมถามไอ้กายที่เดินเข้ามา"ไม่เอาอะไรครับตอนนี้กูกำลังอยู่ในช่วงมีความรัก"ความรักของมันผมเห็นมีทุกวัน"แล้วพีตาร์ล่ะ"เมียผมถามขึ้น"ไปรับอัญชัญน่ะเดี๋ยวคงมา"ไอ้เป้รีบบอก"พี่น้องท้องชนกันไอ้สัส หวงน้องจนหน้ามืด"ไอ้กายบ่นเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้พีตาร์มันมีน้องสาวแต่เป็นลูกของเพื่อนพ่อมันนั่นแหละทีแรกก็น้องอยู่หรอกแต่หลังๆ พี่น้องยังไงไม่รู้มันถึงได้ข้ามขั้นให้อัญชัญเป็นเม
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมบอกเพื่อนเสร็จผมก็พาเมียมาที่รถทันทีกลับมาคราวนี้เมียผมแม่งรุกแรงว่ะ วันนี้วันเกิดผมแต่ผมดันลืมสะงั้นเพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของเมียตัวเองนี่แหละ"จุ้บ....อืม"ผมหันมาจูบปากเมียตัวเองที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"เฮคพอแล้ว""อย่าอ่อยเยอะครับเดี๋ยวจะไม่ได้นอน"ผมพูดเสียงดุ"ไม่ได้อ่อยสักหน่อยเถอะ"ผมหันกลับมายิ้มให้เมียตัวเองที่กำลังยืนเขินอยู่"จุ้บ กลับคอนโดกันครับที่รัก"ผมขับรถพาเมียกลับคอนโดก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารีบกลับทำไมผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าของขวัญที่เมียจะให้มันคืออะไรกันแต่ที่แน่ๆ คืนนี้เป็นของผมทั้งคืน"ไหนของขวัญครับ"ทันทีที่เข้าห้องมาผมก็ถามเมียตัวเองทันที"หัวใจชาไง"หึ....ผมรีบเดินตามเมียเข้าห้องนอนก่อนจะจับเมียหมุนตัวมาหา"เรียนจบแล้วมีลูกกันนะชา"ผมบอกเมีย"เดือนหน้าก็จบแล้ว"เมียผมพูดเสียงเบาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมา"รักเมียตรงนี้แหละ จุ้บ"มันเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอดผมอยากมีครอบครัวอยากมีลูกผมว่าผมโตพอที่จะดูแลเมียได้แล้ว ที่จริงผมกับเพื่อนก็ทำธุรกิจกันอยู่แล้วผมก็พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างเห็นผมไม่เอาไหนเรื่องความรักแต่เรื่องการเรื่องงานผมโอเคนะเว้ย“เสียเวลาเรามาเริ่
เฮคเตอร์ผมยืนยิ้มให้กับเมียตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำรีบอาบน้ำ พอแล้วว่ะพอแล้วจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ชาไทยคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ผมรีบอาบน้ำก่อนจะเดินออกมา“ไหนบอกจะนอนพร้อมกันไง” ผมบ่นพลางก้าวขึ้นเตียงเพราะเมียผมเล่นหลับก่อนสะงั้น“ฮึก...เฮคอย่าไปนะ” ผมก้มมองเมียตัวเองที่พูดทั้งน้ำตาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่ต้องร้องแล้ว” ผมปลอบเมียตัวเองที่ละเมออยู่ผมดึงเมียเข้ามากอดแม่งโคตรจะคิดถึงเลยไม่ได้กอดตั้งนาน ถ้าผมเชื่อพ่อกับแม่และเพื่อนที่เตือนตอนนั้นเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นก็ดีนะมันทำให้ผมได้รู้ว่าเมียผมรักผมแค่ไหน“จุ้บ ขอบคุณที่กลับมาหาเฮคนะครับที่รัก” ผมบอกคนที่หลับสนิทในอ้อมกอดของผมจนมาถึงตอนนี้ผมยอมรับว่าผมกลัวมากกลัวว่าจะเสียเมียผมไปอีกยิ่งชาไทยทำให้ผมเห็นว่าไม่มีผมเธอก็อยู่ได้ผมยิ่งกลัว..เช้า“จุ้บ รักเฮคนะ” ที่จริงผมตื่นตั้งนานแล้วแหละแต่ผมอยากจะรู้ไงว่าเมียผมตื่นมาจะทำอะไร“รักเหมือนกันครับ” ผมบอก“เฮคเตอร์ทำไมชอบแกล้ง” ผมหัวเราะออกมาจนลั่นห้อง“จุ้บ ทำไมตื่นเช้าหื้มมมม” ผมถาม“ก็ตื่นเช้าทุกวันอยู่แล้ว” เมียผมพูดก่อนจะขย
เฮคเตอร์ไม่ใช่ว่าที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะอยากให้ชาไทยเห็นใจแต่ที่ผมทำทั้งหมดเพราะผมรักเมียผมจริงๆ มาถึงวันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมทำมันผิดและมันทำให้เมียผมทุกข์มากแค่ไหนแต่ผมเสียเมียผมไปไม่ได้จริงๆ"ยังไม่ตอบตอนนี้ก็ได้"ผมผละกอดออกก่อนจะมองหน้าชาไทย"ฮึก......เจ็บมั้ยเฮค"ผมยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อเมียผมถามก่อนจะจับที่แก้มผม"ไม่เจ็บครับแล้วชาเจ็บตรงไหนมั้ย"ผมถามออกไป"ไม่เจ็บ"เราสองคนยืนมมองหน้ากันนิ่งๆ ผมรู้ว่าชาไทยกลัวว่าผมจะเป็นเหมือนเดิมแต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ นะ ผมรู้ว่าควรจะรักษาเมียตัวเองไว้ก็เมื่อจะเสียเธอไป"กูจะไปหาไอ้กาย"เสียงไอ้ติณณ์บอกผมผมหันกลับไปมองเพื่อนตัวเองที่ยืนอยู่กับพวกไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์มันไม่ได้มีเรื่องแค่กับผมแต่มันมีเรื่องกับไอ้กายด้วยและเหมือนวันนี้เพื่อนผมมันกำลังจะจัดการกับศัตรูเบอร์หนึ่งของมัน"กูไปด้วย"ผมพูดขึ้นผมบอกแล้วไงเมียผมผมแตะได้คนเดียวคนอื่นอย่าหวัง ผมหันกลับมามองเมียผมที่ยืนร้องไห้อยู่ก่อนจะเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มให้"เดี๋ยวเฮคมานะ"ผมบอกแล้วยิ้มให้เมียตัวเองก่อนจะเดินไปหาไอ้กายแต่...."ฮึก...กลับบ้านกันนะเฮคกลับบ้านกับชานะ"เมียผมวิ่งมาดึงชายเสื้
เฮคเตอร์(มึงไม่ควรด่ากูแบบนี้นะเฮคเตอร์)"เมียกูอยู่ไหน"(ชาไทยสบายดี)"มึงต้องการอะไรว่ามา"(แข่งรถกับมึง มึงฉลาดเฮคเตอร์มึงรู้ว่ากูต้องการอะไร)"ที่ไหนเมื่อไหร่แล้วกูจะแน่ใจได้ยังไงว่าเมียกูปลอดภัย"(ชาไทยจะปลอดภัยหรือไม่ปลอดภัยก็ขึ้นอยู่กับมึง ถ้ามึงลีลากูไม่รับประกันนะว่ากูจะทำอะไรเมียมึงบ้าง)"ไอ้สัสเอ๊ยยยย"(แล้วเจอกันครับ)"ไอ้แชมป์เดี๋ยวไอ้แชมป์ โถ่ววววโว้ยยยย!!!!""อะไรไอ้เฮค ไอ้แชมป์มันทำไม"ไอ้ติณณ์รีบเข้าถามผม"มันจับเมียกูไป กูจะไปหาเมียกู"ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องทันที"ไอ้เฮคเดี๋ยว มึงรู้หรือไงว่ามันเอาชาไทยไปไว้ไหน"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาห้ามผม"ทำไมทันต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ"ผมหันมาถามเพื่อนตัวเอง"มันจะเอาอะไร"ไอ้กายถามผม"มันจะแข่งรถกับกู""มันไม่น่าจบที่แข่งรถแน่ไอ้แชมป์แพ้ใครไม่เป็นและที่สำคัญวันนั้นมึงเล่นมันเกือบตาย"ไอ้เป้บอกก่อนจะดึงผมมานั่งลง"ช่างแม่งแต่ตอนนี้กูเป็นห่วงเมียกู"ผมนั่งอยู่ที่นามกับเพื่อนรอไอ้ห่าแชมป์ติดต่อกลับมาถ้ามันอยากได้ชีวิตผมนักก็เอาไปผมขอแค่เมียผมปลอดภัยก็แค่นั้นเอง"สนามร้างแถบชานเมือง"ไอ้กายพูดขึ้นก่อนจะโชว์มือถือให้ดูผมกับเพื่อนรีบมาที่สนามตาม
ชาไทยฉันกำลังจะเข้าเรียนวันนี้มีเรียนวิชาสำคัญเมื่อไหร่จะเรียนจบสักทีวะเนี่ย ฉันกับเก๋เดินเข้าห้องก่อนจะนั่งรออาจารย์ส่วนไอ้เป้ไปไหนของมันก็ไม่รู้โทรหาก็ไม่รับคอยดูนะถ้าไม่เข้าเรียนจะบ่นให้หูชาเลย"เงียบจังเนาะวันนี้"เก๋พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"เงียบก็ดีแล้วนี่"ฉันบอกเพื่อนไปเห็นวันนี้มีแข่งรถที่สนามแต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่มาเพราะฉันไม่มีอะไรจะคุย"ไอ้เป้ไปไหนของมันเนี่ย"เก๋ถามเสียงดัง"มาแล้วกูมาแล้ว"ฉันกับเก๋มองไอ้คนที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง"หน้าซีดเป็นอะไรเป้"ฉันถาม"มึงไปไหนมาทำไมมาสาย""ไปสนามแข่งมา"ฉันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาเล่นมือถือของตัวเอง"แล้วมึงเป็นอะไรเนี่ย มึงมองไอ้ชาแบบนี้ทำไมเป้"เก๋ถามขึ้นก่อนที่ฉันจะหันมาจ้องมัน"มีอะไรจะบอกกูมั้ยเป้"ฉันกดเสียงถาม"เฮคเตอร์รถล้ม"ตุ้บ!!! มือถือของฉันหยุดมือเมื่อเป้บอก"ชา ไอ้ชา!!!"ฉันรีบตั้งสติก่อนจะมองหน้าไอ้เป้อีกรอบรถล้มงั้นหรอล้มได้ยังไงกันเพราะปกติเฮคเตอร์ไม่ใช่คนที่จะพลาดง่ายๆขนาดนั้น"แล้ว.............."ฉันถามเสียงเบา"แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่ข้อมือซ้น"เฮ้อออ ฉันลอบถอนหายใจเมื่อได้ยินว่าเฮคเตอร์ปลอดภัย"เป็นห่วงก็
ชาไทยตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำที่มหาลัยโดยมีเฮคเตอร์นั่งอยู่ข้างๆ ฉันไม่ใช่คนใจร้ายใจดำขนาดนั้นหรอก แต่ที่ฉันต้องพูดก็เพราะเฮคเตอร์ยังคอยมาวนเวียนกับฉันตลอด ส่วนเรื่องหย่าฉันก็ยังรอเฮคเตอร์ว่างซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ไม่รู้ว่าจะดึงเวลาไว้ทำไมกัน"เดี๋ยวเฮคมาหาใหม่นะครับ"ฉันหันมองเฮคเตอร์ที่กำลังลุกขึ้น"พอได้แล้วเฮคทุกอย่างมันจบแล้ว ต่อให้เฮคจะมาอีกกี่ครั้งคำตอบชาก็เหมือนเดิม"ฉันพูดขึ้นก่อนเฮคเตอร์จะมองหน้าฉันนิ่งๆ"เฮคแค่อยากมาหา ชาจบแต่เฮคไม่จบหรอกนะ"ฉันถอนหายใจใส่คนที่ยืนพูดอยู่"แล้วแต่เถอะ"ฉันมองเฮคเตอร์ที่เดินกลับไปกับเพื่อนก่อนที่เก๋จะเข้ามานั่งลงข้างฉันแทน ฉันรู้ว่าทุกคนอยากให้ฉันกลับไปคืนดีกับเฮคเตอร์แต่สำหรับฉันไม่ก็คือไม่"แรงไปมั้ยมึงกูสงสารเฮคมัน"เก๋พูดขึ้นพลางชี้นิ้วไปทางเฮคเตอร์"ถ้าจะมาช่วยพูดมึงก็เงียบไปเลย แค่เวลาไม่นานมึงคิดว่าคนอย่างเฮคเตอร์จะเปลี่ยนได้หรอ"ฉันหันมาถามเก๋เสียงดุ"กูว่าครั้งนี้เฮคเตอร์แม่งเลิกจริงแล้วแหละชามึงไม่เห็นสายตาของเฮคมันหรอเศร้าขนาดไหน""พอดีกูเป็นพวกเจ็บแล้วจำว่ะ"ฉันบอกก่อนจะเดินออกมาถ้าเฮคเตอร์กลับตัวได้มันก็เป็นผลดีต่อตัวเขาเองนั่
ชาไทยฉันนั่งคุยกับมะปรางและติณณ์อยู่นานจนเป้กับเก๋มารับ ฉันรู้ว่าทุกคนอยากให้ฉันคิดทบทวนอีกรอบแต่เพราะฉันคิดมาดีแล้วที่เหลือก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามเวลาก็แค่นั้น“มึงแน่ใจแล้วหรอชา” เก๋ถามฉัน“รู้ว่าเป็นห่วงแต่กูตัดสินใจแล้ว” ฉันบอกเพื่อนไป“แล้วไอ้เฮคมันจะยอมหรอชา” นี่ก็อีกคนฉันหันมองหน้าเป้จนมันต้องหลบตา“ไม่ยอมแล้วยังไงมึงจะให้กูกลับไปให้เขาเหยียบหัวใจกูอีกหรอเป้” ฉันถามเพื่อนเสียงดุ“กูก็แค่ถามไงมึงจะดุทำไมกูกลัว”“แล้วพ่อกำนันรู้เรื่องยัง” เก๋ถามฉัน“รอให้ทุกอย่างมันจบแล้วกูจะบอกป๋าเอง”ฉันไม่อยากให้แม่กับพ่อมาคิดมากเพราะเรื่องของฉันหรอกนะ ฉันโตมากพอที่จัดการกับชีวิตตัวเองได้แล้ว อีกแค่ไม่กี่เดือนฉันก็จะเรียนจบฉันจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่สักทีเก๋ให้ฉันมาอยู่ด้วยเพราะมันให้เหตุผลว่าเป็นห่วงกลัวฉันคิดมาก ฉันเองก็ไม่ได้ติดอะไรหรอกฉันอยู่ไหนก็ได้ขอแค่มันเป็นที่ที่อยู่แล้วสบายใจ“ถ้ารู้ว่ารักแล้วมันเจ็บขนาดนี้นะ” ฉันพูดพลางทิ้งตัวลงที่เตียง“อย่างน้อยก็ได้รักแหละมึง ต่อไปจะได้รู้ไงว่าเราต้องทำตัวยังไงเมื่อกลับมาเดินคนเดียว” นั่นสินะแต่ที่จริงฉันก็เดินคนเดียวมาตลอดอยู่แล้วนี่“เจ็บส
เฮคเตอร์ผมรีบเดินตามเมียออกมาด้านนอกทันที หย่างั้นหรอฝันไปเถอะให้ตายยังไงผมก็ไม่หย่าหรอก ผมหยุดอยู่ที่หน้าประตูเพราะเมียผมหันมาเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง"ไม่มีโอกาสไม่มีครั้งต่อไปแล้วนะเฮค เฮคทำมันพังไปหมดแล้วทั้งความรักทั้งความเชื่อใจไว้ใจที่ชามีให้เฮคทำมันพัง"เมียผมหันมาพูด"ขอโทษ ไม่เอาแบบนี้ดิชา"ผมรีบเข้าไปกอดเมียไว้"ชาต้องฟังอีกกี่ล้านครั้งหรอเฮค บอกแล้วไงว่าชีวิตคู่มันไม่สนุกเหมือนที่เฮคคิดไว้ เฮคทำผิดอย่างอื่นชายังจะพอให้อภัยได้นะแต่นี่เฮคนอกใจนอกกายชาอ่ะเฮคทำได้ยังไง ที่ชาให้มันไม่พอหรอเฮคถึงได้ออกไปหากินข้างนอก"เมียผมแกะมือผมออกทันทีก็อารมณ์มันพาไปจะให้ทำยังไงวะแม่ง......"ต่อไปเฮคจะไม่ทำแล้วชา"ผมรีบบอก"ไม่มีครั้งต่อไปแล้วเฮคความอดทนของชามันหมดแล้ว ถ้ายังรักสนุกอยู่เฮคไม่ควรจะเอาห่วงมาผูกตัวเองไว้และอย่าเอาความเห็นแก่ตัวมารั้งคนอื่น"ผมยืนฟังอยากจะเข้าไปกอดอีกครั้งแต่เมียผมก็ถอยหนี"เฮครักชานะ""รักของเฮคกับรักของชามันต่างกันเกินไป ดูแลตัวเองดีๆ นะ""ไม่ชาไม่เฮคไม่ให้ชาไปไหนเด็ดขาดชาต้องอยู่กับเฮคสิ"ผมรีบวิ่งมาจับมือเมียไว้"ขอโทษนะตอนนี้ชารักตัวเองมากกว่า"ผมยืนมองเมียตัวเอ