ชาไทย
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอารมณ์เสียอยู่ที่คณะ เพราะอะไรรู้มั้ยก็เพราะไอ้บ้าเฮคเตอร์ยึดมือถือของฉันไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วมันไม่คืนจนตอนนี้ฉันก็ยังไม่เห็นหัวไอ้บ้านั่นเลย
"ชากูโทรหาทำไมไม่รับ"เสียงเก๋บ่นฉันยกใหญ่
"เฮคเตอร์เอามือถือกูไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"ฉันรีบบอกเพื่อนไป วันนี้วันเกิดฉันแต่ฉันต้องมานั่งหัวเสียมันใช่หรอ
"เดี๋ยวนี้........"
"มึงหยุดค่ะ ถ้าพูดกูตบปากแตก"ฉันชี้หน้าเพื่อนรักเมื่อมันจะแซว
"เออ...กูรู้หรอก กูอยากรู้จังปีนี้ใครจะอวยพรวันเกิดมึงเป็นคนแรก"เก๋ถามฉัน
"มึงก็ไม่น่าถามนะเก๋"ฉันบอกเพราะเฮคเตอร์จะเป็นคนแรกที่ส่งข้อความให้ฉันคนแรก
"แล้วตอนเย็นจะเอาไงคะ"วันนี้วันศุกร์พรุ่งนี้หยุดแล้วคิดว่าคนอย่างชาไทยจะทำไงล่ะ
"วันปล่อยผีค่ะเพื่อนรัก"ที่จริงฉันไม่ได้เที่ยวผับบ่อยขนาดนั้นหรอกนานๆ ถึงจะเที่ยวที
"โอเค เพราะเจ้ามือบอกไม่อั้น"เจ้ามือที่ว่าคือรุ่นพี่ที่สนิทกันนี่แหละค่ะ
ผับ
ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับแล้ววันนี้คนเยอะมากอาจจะเป็นวันศุกร์ด้วยมั้ง แต่แล้วยังไงคะวันนี้วันปล่อยผีค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเมาเพราะฉันคอแข็งเว้ย
"มึงเฮคเตอร์อยู่ข้างบน"เก๋กระซิบบอกฉันก่อนจะชี้ไปด้านบน
"เดี๋ยวกูจะไปเอามือถือคืน"ฉันบอกแต่ตอนนี้ขอสนุกก่อน ฉันไม่ได้ชวนไอ้บ้านั่นนะคนอื่นชวน
"อุ้ย...ขอโทษค่ะ"
ฉันรีบพูดขอโทษพี่ผู้หญิงที่ฉันเดินถอยหลังไปชนก่อนที่พี่เขาจะบอกว่าไม่เป็นไร ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะก่อนจะนั่งแล้วมองไปที่ห้องด้านบน
"แก้วกูแก้วไหนวะ"ฉันถาม
"กูจะรู้มั้ยล่ะ บอกให้ถือไปด้วยมึงก็บอกเกะกะ"ฉันนั่งมองแก้วที่เรียงอยู่บนโต๊ะคือแม่งเหมือนกันหมดเลยไง
"แก้วไหนก็เหมือนกันแหละ"ฉันบอกก่อนจะหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม
"เฮ้ย...ชาแก้วนี้ไม่ได้"ฉันยกแล้วเหล้าเข้าปากก่อนรุ่นพี่ฉันจะร้องห้าม
"หมดแล้ว แค่นี้ต้องหวงกับน้อง"ฉันบอกก่อนจะคืนแก้วให้พี่เขา
เฮคเตอร์
ตอนนี้เวลาสองทุ่มตรงและผมกำลังนั่งมองคนที่กำลังเต้นอยู่ด้านล่าง สนุกให้เต็มที่นะครับที่รัก วันนี้วันเกิดชาไทยผมได้เตรียมของขวัญไว้ให้แล้วเรียบร้อย
"วันนี้มึงไม่กินเหล้า"ไอ้พีตาร์ถามผม
"วันนี้กูจะกินชาไทยครับ"ผมบอกเพื่อนรักตัวเอง
"มึงแน่ใจว่าจะเอาแบบนี้"ไอ้ติณณ์ถามผม
"ชาไทยจะไปไหนวะนั่น"ผมรีบหันมองเมื่อชาไทยกำลังเดินออกจากผับ
"มึงไม่ตามล่ะครับ"ไอ้กายสะกิดผม
ผมรีบเดินลงมาด้านล่างก่อนจะเดินตามชาไทยมาที่ลานจอดรถออกมาทำไมกัน ผมเดินเข้าไปหาทันทีนี่ไม่ใช่เมาแล้วหรอกนะ
"ชาไทยมาทำอะไรตรงนี้"ผมถามเสียงดุ
"เรื่องของฉัน ขอมือถือคืนด้วย"เมาแล้วเก่งว่ะ
"อยู่ในรถเดี๋ยวหยิบให้"ผมบอกก่อนจะเดินมาที่รถหยิบมือถือให้
"ขอบคุณสำหรับคำอวยพร"ผมยกยิ้มเมื่อได้ยินแต่ต้องหุบยิ้มเพราะ.......
"เฮ้ย...ชาถอดเสื้อทำไมวะ ใส่กลับไปเดี๋ยวนี่เลยนะ"ผมรีบบอกก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาใส่เสื้อให้
"ชาร้อน"คือแม่งไม่พูดเปล่ามือไม้นี่ลูบตามตัวผม
"กินอะไรมา"ผมถามออกไปก่อนจะจับมือชาไทยไว้ เพราะยัยนี่คอแข็งจะตายแต่อารการมันไม่ใช่คนเมา
"เหล้าค่ะ ชากินเหล้ามา"
"ใครเอาให้กิน"ถึงตอนนี้ผมรู้แล้วว่าชาไทยเป็นอะไรและอย่าให้กูรู้ว่าใครทำนะมึง กูจะขอบคุณมาก
"กินเอง เฮคชาร้อนจัง"
"เข้ารถก่อนเดี๋ยวเปิดแอร์ให้"ผมบอกก่อนจะพาชาไทยเข้ามานั่งในรถ คือกูไม่รู้ว่ากินเยอะขนาดไหน แล้วแม่งใครกล้าใช้วิธีเดียวกับผมวะ
"จุ้บ.....อืม"
คือกูยังไม่ทันสตาร์ทรถเลยเถอะชาไทยแม่งจับกูจูบแล้วเนี่ย นี่กูต้องขอบคุณไอ้เวรนั่นใช่มั้ยที่ทำให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้นเนี่ย
"ชาตั้งสติแล้วมองหน้าเฮคก่อน"ผมผละจูบออกก่อนจะบอกคนที่กำลังจะถอดเสื้อออก
"อย่าขัดใจจะได้มั้ยเล่า"
"ฟังนะตั้งใจฟัง ชาโดนวางยาและเฮคไม่รู้ว่าใครทำ"ผมบอก
"ฮึก ชาร้อนเฮคช่วยชาได้มั้ยขอร้อง"ในเมื่อโอกาสมาถึงแล้วทำไมคนหล่อและฉลาดอย่างผมต้องปล่อยไปด้วยล่ะ ต่อให้ชาไทยตื่นขึ้นมาแล้วเจอผมนอนอยู่ข้างๆ เธอก็ไม่มีสิทธิ์โกรธผมเพราะเธอเป็นคนขอร้องผมเองถูกมั้ย
"ไม่ชา เฮคทำแบบนั้นไม่ได้มันเห็นแก่ตัว"ผมบอก่อนจะปิดประตูแล้วรีบมานั่งฝั่งคนขับ
"แล้วเฮคจะปล่อยให้ชาทรมานแบบนี้หรอ ฮึก ใจร้าย"ไม่พูดเปล่านะครับแม่คุณเล่นปีนมานั่งคร่อมผมเลย
"เฮคจะพาไปหาหมอ อืม......"นี่แหละครับที่กูต้องการ
ผมปล่อยให้ชาไทยจูบผมจนเธอพอใจไ ม่ต้องห่วงหรอกครับบนรถพื้นที่ไม่พอหรอกถ้าว่าที่เมียผมจะร้อนแรงขนาดนี้
"อืม...รู้ใช่มั้ยว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้"ผมถามคนที่กำลังจ้องผมตาเยิ้ม
"ชาก็เป็นเมียเฮคเตอร์ไงคะ"
"พูดแล้วห้ามคืนคำนะครับที่รัก"
"รับทราบค่ะ"เมียกูน่ารักครับ
"และอีกอย่างที่เฮคจะบอกชา"ผมพูดก่อนจะกอดเอวชาไทยไว้
"อะไรคะบอกมาเร็วๆสิ"
"ผัวดุ"
เฮคเตอร์ตอนนี้ผมกำลังพาชาไทยกลับคอนโด ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันจะถึงตอนโดหรือเปล่าเพราะตอนนี้ว่าที่เมียกูกำลังจะถอดเสื้อออกหมดแล้วจนผมต้องใช้มือข้างนึงจับชาไทยไว้"ชาร้อนค่ะ""เดี๋ยวก็ถึงคอนโดแล้วครับ เดี๋ยวเฮคอาบน้ำให้นะ"ผมบอกก่อนจะยิ้มให้ชาไทย"จุ้บ เร็วๆค่ะ"คือยังไม่ทันจะปิดประตูห้องเลยเถอะแม่คุณเล่นจู่โจมผมอีกแล้ว ผมจูบกับชาไทยแล้วพาเดินเข้าห้องนอนทันที"อืม....พอก่อนครับที่รัก"ผมผละจูบออกก่อนจะโดนมองตาขวาง"ฮึก...ใจร้าย เฮคใจร้ายมากเลยรู้มั้ย"ผมมองชาไทยที่กำลังร้องไห้อยู่ก่อนจะรีบจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองอึก อะ...ไอ้เชี้ย ผมเงยหน้ามองชาไทยอีกรอบก่อนจะร้องออกมาอย่างตกใจแม่คุณเล่นถอดเสื้อผ้าตัวเองออกหมดจดหรือชุดชั้นในเท่านั้น"ชาสวยมั้ยคะ"ยั่วขนาดนี้ผมคงต้องสนองแล้วมั้ย"สวยครับเมียเฮคสวยมากเลย"ผมบอกก่อนจะค่อยๆ แกะเสื้อชั้นในของชาไทยออก"อ๊ะ เสียวจัง"ผมเลื่อนมือไปบีบหน้าออกคัพบีซึ่งผมว่ามันพอดีมือมากแถมยังของแท้ด้วย"อืม....ชาไทยอย่าซนครับ"ผมครางเสียงต่ำเมื่อมือของชาไทยไม่อยู่สุขเพราะตอนนี้มันกำลังเลื่อนลงต่ำ"อยากแล้วค่ะ ซี๊ด"ผมจับชาไทยนอนราบกับเตียง ก็คงไม่ต้องบอกว่าเมียกูพร้อมแค่ไห
เฮคเตอร์ตอนนี้ผมกำลังเช็ดตัวให้เมียผมอ ซึ่งมันเกือบจะเที่ยงคืนแล้วหลังจากที่ผมกับชาไทยมีอะไรกันมัน แค่สามรอบเองเพราะชาไทยสลบไปก่อนแต่ก็ดีเหมือนกันเพราะถ้าไม่สลบกูเนี่ยสลบครืด ครืดผมมองมือถือของตัวเองที่มันดังขึ้นใครแม่งกล้าโทรหาผมตอนนี้วะเดี๋ยวพ่อก็เตะคอหักเลยนี่"แหกตาดูเวลาด้วยนะ"(บอกใครไม่ทราบ)"อ้าว....พ่อเองหรอ"(เออ พ่อแกเอง)"มีอะไรโทรหาเนี่ย"(เข้ามาหาพ่อที่บ้านหน่อย)"โอเคครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวเข้าไป"(เดี๋ยวนี้ ให้เร็วพ่อกับแม่รออยู่)อะไรของเขาวะอยากจะตัดสายก็ตัดเลย แล้วจะให้เข้าไปหาอะไรตอนนี้เนี่ย ผมรีบเดินไปแต่งตัวก่อนจะออกมามองคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง"เดี๋ยวเฮคกลับมานะครับ จุ้บ"ผมรีบขับรถออกจากคอนโดทันทีถ้าไม่สำคัญนะจะอาละวาดให้บ้านแตกเลยคอยดูคุณเธียร์เตอร์ ผมใช้เวลาขับรถไม่นานก็มาถึงบ้านที่จริงผมกลับบ่อยนะ“พ่อมีอะไรกับผมครับถึงเรียกมากลางดึกแบบนี้” ทันทีที่ผมเปิดประตูห้องทำงานเข้าไปผมก็ถามทันที“นั่งลงก่อนสิลูก” ทำไมรอยยิ้มพ่อน่ากลัวจังวะ“พ่อมีอะไรผมรีบนะเนี่ย” ผมบอกพ่อไป“ใจเย็นๆ สิลูกจะรีบไปไหนล่ะ"แล้วยังไงขัดได้มั้ยล่ะ“พ่อยิ้มแบบนี้ผมไม่ไว้ใจพ่ออ่ะ บอกมาเลยครับ”
เฮคเตอร์ตะ...แต่งงานเลยหรอวะคือกูก็เอากับคนอื่นด้วยไง แค่สนุกอ่ะทำไมพ่อกับแม่ถึงได้จริงจังขนาดนี้ และอีกอย่างถึงผมจะรักชาไทยแต่เรายังไม่ได้คบกันเป็นแฟนเลยนะเว้ยนิสัยก็พอรู้บ้างแต่ไม่ทั้งหมดไง“ไม่แต่ง” ผมพูดหลังจากที่เงียบอยู่นาน“ไปคุยกับคุณตาเอาเองนะครับ เพราะคุณตาเป็นคนสั่ง” แล้วตาเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ“แต่ผมกับชาไทยยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะ”“เลื่อนขั้นให้แล้วไม่ใช่” เนี่ยพ่อมาแบบนี้แล้วผมจะไปต่อยังไงล่ะ“แต่พ่อกับแม่ก็เรียนจบแล้วค่อยแต่งไม่ใช่หรอครับ” ผมถาม“แต่ของเฮคเตอร์ถือเป็นข้อแม้ไงลูก ไม่รู้เลยหรอว่าคุณพ่อของชาไทยไปอาละวาดที่ห้องทำงานของคุณตา” พะ...พ่อชาไทย“เพื่อ.............”“เรื่องทุกอย่างจะไม่เกิดถ้าเฮคเตอร์ไม่พูดว่าชาไทยเป็นเมีย คิดออกหรือยังและเรื่องนี้คุณตาโกรธมากนะ” อึก...ไอ้ลุงคนนั้นคือพ่อชาไทยหรอวะ“แล้วทำอะไรได้มั้ยล่ะ” ผมถามเสียงเศร้า“สมใจแกแล้วไม่ใช่หรือไง” พ่อถามผมก่อนจะยกยิ้มให้ ไม่น่าปากหมาเลยกูแล้วนี่เมียกูรู้เรื่องหรือยังวะ นี่กูต้องโดนตีนพ่อตาแล้วยังต้องมาโดนตีนเมียอีกหรอ“เชิญกลับไปคิดนะคะว่าจะให้คำตอบคุณตาว่ายังไง” แม่มะนาวบอกผมก่อนจะเดินออกจากห้องไปผมเดิ
เฮคเตอร์ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงพยาบาลก็คงไม่ต้องถามว่าผมมาทำไม ชาไทยแม่งฟาดไม่ยั้งมือเลยเถอะแถมยังมีหน้ามายิ้มเยาะผัวตัวเองอีก"นี่กูไม่รู้จะสงสารมึงหรือสมน้ำหน้ามึงดีเฮค"ไอ้กายพูดพลางพยุงผมเดินออกจากโรงพยาบาล สิบห้าเข็มเมียกูตีหัวกูแตกเย็บสิบห้าเข็มเท่านั้นยังไม่มันต่อยเข้าที่ตาผมอีกสองหมัดจนไอ้ติณณ์ต้องลากชาไทยออกไป เท่านั้นยังไม่พอนะชาไทยยังเอาเท้าถีบหน้าผมอีกให้ตายเถอะ และอีกอย่างคือกูสงสัยมากครั้งแรกของผู้หญิงมันเจ็บไม่ใช่หรอวะแต่ทำไมเมียกูแรงกับดีดยา"มึงก็ไปตอบพ่อชาไทยแบบนั้นไอ้เวรหึงปัญญาอ่อนหึงไม่ดูส้นตีนชาไทยเลย"ก็ใครจะไปรู้วะว่าพ่อชาไทยชอบเอาเบอร์เแปลกโทรหาลูกตัวเองวะ ส่วนที่ชาไทยถามผมก็ตอบไปตามตรงนั่นแหละเพราะถ้าตอบไม่ตรงกูเป็นศพ"เทรนการแต่งหน้าใหม่หรอมึง ลุคนี้กูให้ผ่าน"เนี่ยชอบซ้ำเติมเพื่อน ผมมองค้อนไอ้พีตาร์ที่ยืนหัวเราะเยาะผมอยู่"ผ่านตีนกูไอ้เวร คอยดูนะถ้ากูหายกูจะเอาทบต้นทบดอกเลย"ผมบอกเพื่อน"มึงยังคิดว่าชาไทยจะให้มึงเอาอยู่หรอ เพราะกูดูท่าแล้วไม่ใช่เลยนะเฮค ชาไทยไม่ง่ายขนาดนั้น"ไอ้พีตาร์บอกผมก่อนจะเดินขึ้นรถ"มึงเอาเวลาคิดเรื่องบนเตียงเนี่ยไปคิดเรื่องจะตอบคุณตากับพ่อ
เฮคเตอร์คิดว่าคนอย่างเฮคเตอร์จะกลัวอย่างนั้นหรอไม่มีทางหรอกเ มียผมมันก็แค่ขู่ผมไปงั้นแหละ คงไม่มีใครกล้าเอาปืนมาไล่ยิงคนหรอกบ้านเมืองเขามีกฎหมายนะเว้ย"ฉันจะไปเรียนส่วนนายจะไปไหนก็ไป"เออ...ดีว่ะทิ้งผัวกลางทางเลย"เรียนเสร็จเดี๋ยวไปหาและอยู่รอด้วยเข้าใจมั้ย"ผมพูดเสียงดุ"ทำไมต้องรออ่ะ""เฮ้ย...เมียผัวพูดอะไรก็ฟังกันบ้างดิวะ"ผมพูดเสียงดังจนคนหันมามอง"จะเสียงดังเพื่อ"เดี๋ยวกูก็ตะโกนสะเลยนี่ "จะให้ไปส่งมั้ยเดินไหวหรือเปล่า"ผมถามเมียด้วยความเป็นห่วง"ไม่ได้พิการฉันเดินเองได้"เออ...อันนี้กูเชื่อเพราะกูสัมผัสมาแล้ว"มองอะไรกันครับไม่เคยเห็นผัวเมียเขาคุยกันหรอ โอ๊ยยยย"ผมยังพูดไม่ทันจะจบก็โดนเมียฟาดเข้าที่หลังเต็มแรง"หุบปากเน่าๆ ของนายสะเฮคเตอร์""ลืมไปวันนี้ว่างเดี๋ยวไปนั่งเฝ้าเมียดีกว่า"ผมไม่สนใจหรอก ผมเดินนำออกมาจะไปหาไอ้เป้ด้วยผมกับชาไทยเดินมาถึงคณะผมเดินไปหาไอ้เป้ส่วนเมียผมก็เดินเข้าห้องเรียน มาถึงตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้แล้วแหละแต่งก็แต่ง ก็แค่แต่งงานไม่เห็นจะยากเลยสักนิด"หัวมึงไปโดนอะไรมาเฮค"ไอ้สันขวานนี่ก็สังเกตุดีจังเลย"ไอ้กายมึงไม่ได้เล่าให้มันฟัง"ผมหันมาถามไอ้กายที่นั่งเล่นเกมส์อ
เฮคเตอร์เสียงเมื่อกี้เสียงจุดพลุต้อนรับผมสินะ ตอนนี้ผมกับเพื่อนยืนเรียงแถวหน้ากระดานพร้อมกับมองไปด้านบนของบ้านก่อนจะเจอใครบางคนยืนถือปืนอยู่ปัง ปัง!!!"กูถามว่าคนไหนไอ้เฮคเตอร์"ไอ้เชี้ยเอ้ยนี่พ่อตากูกะให้กูตายหน้าบ้านเลยหรือไงวะ หน้าก็โหดอยู่แล้วนิสัยก็ยังโหดตามอีกไม่แปลกใจเลยเมียกูได้นิสัยใครมา"เฮคมึงรีบบอกไปไอ้สัสกูยังไม่อยากเป็นศพ"เสียงไอ้กายบอกผม"ไอ้นี่ครับพ่อกำนัน"ไอ้เป้รีบถีบผมออกมายืนข้างหน้าปัง!!ผมกระโดดหนีลูกปืนนี่ถ้าหลบไม่ทันกูตายเลยนะเว้ย คือกลับตอนนี้มันยังจะทันมั้ยวะไม่น่าเลยไม่น่ามาเลยจริงๆ เอาชีวิตมาทิ้งเพื่อเมียคนเดียวเนี่ยนะมันคุ้มกันมั้ย"สะ..สวัสดีครับคุณพ่อผมเฮคเตอร์ผัวชาไทยครับ"ผมรีบกล่าวทักทาย"เฮคแค่แนะนำตัวมึงยังไม่ต้องแนะนำสถานะ"ไอ้ติณณ์รีบบอกผม"ใครพ่อมึงไม่ทราบ""ก็ผมเป็นผัวชาไทยนี่ครับก็ต้องเรียกพ่อสิหรือพ่อกำนันจะให้ผมเรียกว่าอะไรล่ะครับ"ผมถามออกไป"ไอ้เฮคมึงอย่าห้าวไอ้เวรสงสารพวกกูบ้าง"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาปรามผม"ตายแล้วพี่กำนันทำอะไรเนี่ย"เหมือนเสียงสวรรค์มาโปรดเลยว่ะ ผมมองผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังวิ่งมาอยู่ด้านหน้าพวกผม"สวัสดีครับ"ผมรีบกล่าวทักทาย"
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมคุยกับพ่อตาและแม่ยายเสร็จตอนนี้รู้มั้ยว่าพวกผมอยู่ที่ไหน กูโดนพ่อกำนันไล่ยิงบนบ้านจนต้องวิ่งหนีตายลงจากบ้าน คือกูตอบตามความเป็นจริงไง ก็แม่ยายกูถามว่าได้กันท่าไหนกูก็ตอบตามตรงกูผิดหรอ"ไอ้เพื่อนเวรกูเลิกคบมึง"เสียงไอ้ติณณ์บ่นผมยกใหญ่"กูผิดอะไรทำไมมึงต้องเลิกคบ"ผมหันมาถามเพื่อน"ไอ้สัสมึงตอบผู้ใหญ่แต่ล่ะอย่าง"ไอ้กายนี่ก็อีกคน"ก็เขาถามกูก็บอกกูผิดตรงไหนมึงก็รู้กูซื่อจะตาย"ผมหันมาถามอีกรอบ"มึงไม่ได้ซื่อไอ้สัส มึงกวนตีนและมึงกำลังจะพาเพื่อนมาตายไอ้สันขวาน"เนี่ยแล้วก็ชอบด่าผม"นี่ดีนะลุงกำนันไปประชุมแล้วไม่งั้นพวกมึงได้เป็นปุ๋ยแน่"เสียงไอ้เป้ที่เดินมาหาพวกผม โล่งอกไปหน่อย"ไอ้เฮคเตอร์!!!!!มานี่"ใครแม่งเรียกกูอีกวะเนี่ย ผมหันมองก่อนจะเจอเมียตัวเองยืนยิ้มอยู่"ก็เดินมาดิเมียเมื่อกี้วิ่งเหนื่อย"ผมบอกก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะหินหน้าบ้านป้าบ!!!"โว้ยยย...เมีย ตบทำไมวะ"ผมโวยวายเมื่ออยู่ๆ ก็โดนเมียตบเข้าที่หัวถ้าแรงกว่านี้หัวกูหลุดแน่"ฉันทำทุกอย่างเพื่อที่เราสองคนจะได้ไม่ต้องแต่งงานกันแต่นายกลับทำมันพัง ตอบไปได้ยังไงวะสมองอ่ะมีมั้ย"ผมกลอกตามองบนนี่ก็อีกคน"เรื่องมันมาถึงขน
เฮคเตอร์พอผมพูดจบทุกคนก็เลิกสนใจผมทันที กูพูดจริงนะครับคอยดูเถอะมีโอกาสเมื่อไหร่ผมทำแน่ ส่วนเรื่องแต่งงานมาถึงขนาดนี้แล้วผมทำอะไรไม่ได้แล้วแหละส่วนเมียผมที่ไม่อยากแต่งแต่ก็ขัดพ่อกำนันไม่ได้ ผมบอกแล้วไงแค่แต่งงานทำไมต้องคิดมากด้วยวะ"พาไอ้บ้านี่ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้"เนี่ยชอบเรียกผัวว่าไอ้อ่ะไม่ชอบเลยสักนิด"ทำไมต้องไล่ตัวเองเป็นคนบอกให้มาเถอะ"ผมถามเมียกลับ"ถ้ารู้ว่ามาแล้วเป็นแบบนี้ไม่ต้องมาจะดีมาก"เหอะ...สมน้ำหน้า"เฮคกูว่าเรากลับเถอะ"ไอ้กายรีบมาสะกิดผม"แล้วเมียไม่กลับด้วยกันหรอ"ผมถามเมียตัวเองที่นั่งอยู่"ฉันกลับเองได้""ไอ้เฮคกลับเถอะกูไม่อยากอยู่เป็นศพนะ"ไอ้กายรีบบอกผม"หรือมึงจะอยู่รอพ่อกำนันกลับมาถ้าอย่างนั้นพวกกูกลับก่อนนะ"ไอ้พีตาร์บอกก่อนจะเดินไปที่รถทันที"ไม่กลับจริงอ่ะ"ผมถามเสียงอ้อน"เลิกกวนจะได้มั้ยกลับได้แล้วเดี๋ยวมันจะค่ำ"เมียผมพูดเสียงดุ"กลับก็ได้ จุ้บ"ผมพูดเสร็จก็จุ้บปากเมียไปหนึ่งที"ไอ้...โว้ยยยยย"ผมหันกลับมายิ้มหวานให้เมียตัวเองทันทีผมกับเพื่อนกำลังกลับกรุงเทพโดยมีไอ้กายเป็นคนขับเพราะไอ้เป้แม่งหลับไปแล้ว และตลอดทางผมโดนพวกมันด่าแล้วด่าอีกจนผมอยากจะลงข้างทางคื
เฮคเตอร์หลังจากที่เรียนจบได้สองเดือนรู้มั้ยตอนนี้เมียผมท้องแล้วนะเว้ยเป็นไงล่ะทันใจมั้ย ตอนแรกที่รู้ว่าเมียท้องผมถึงกับขาอ่อนเลยนะไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้"เฮคเสร็จหรือยัง"เสียงเมียผมร้องถามรู้มั้ยครับตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ผมกำลังตากผ้าไงครับ"เสร็จแล้วครับ ชาจะเอาอะไร"ผมถาม"แค่ถามดู"ผมไม่ให้เมียทำอะไรเลยเพราะช่วงนี้ต้องระวังให้มาก ส่วนเรื่องงานผมก็ไปช่วยคุณตาไปช่วยพ่อบ้างแต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือดูแลเมียกับลูก"ฟอด เดี๋ยวพวกไอ้พีตาร์มานะครับ"ผมบอกเมียถึงจะเรียนจบแต่พวกมันก็ยังทำตัวเหมือนว่างยิ่งไอ้กายนี่โคตรว่างเลยเถอะจะเว้นแต่ก็ไอ้ติณณ์เพราะรายนั้นแม่งบ้างาน"เฮคเตอร์เพื่อนรัก"ตายยากกันจริง"ปากหวานขนาดนี้มึงจะเอาอะไร"ผมถามไอ้กายที่เดินเข้ามา"ไม่เอาอะไรครับตอนนี้กูกำลังอยู่ในช่วงมีความรัก"ความรักของมันผมเห็นมีทุกวัน"แล้วพีตาร์ล่ะ"เมียผมถามขึ้น"ไปรับอัญชัญน่ะเดี๋ยวคงมา"ไอ้เป้รีบบอก"พี่น้องท้องชนกันไอ้สัส หวงน้องจนหน้ามืด"ไอ้กายบ่นเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้พีตาร์มันมีน้องสาวแต่เป็นลูกของเพื่อนพ่อมันนั่นแหละทีแรกก็น้องอยู่หรอกแต่หลังๆ พี่น้องยังไงไม่รู้มันถึงได้ข้ามขั้นให้อัญชัญเป็นเม
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมบอกเพื่อนเสร็จผมก็พาเมียมาที่รถทันทีกลับมาคราวนี้เมียผมแม่งรุกแรงว่ะ วันนี้วันเกิดผมแต่ผมดันลืมสะงั้นเพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของเมียตัวเองนี่แหละ"จุ้บ....อืม"ผมหันมาจูบปากเมียตัวเองที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"เฮคพอแล้ว""อย่าอ่อยเยอะครับเดี๋ยวจะไม่ได้นอน"ผมพูดเสียงดุ"ไม่ได้อ่อยสักหน่อยเถอะ"ผมหันกลับมายิ้มให้เมียตัวเองที่กำลังยืนเขินอยู่"จุ้บ กลับคอนโดกันครับที่รัก"ผมขับรถพาเมียกลับคอนโดก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารีบกลับทำไมผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าของขวัญที่เมียจะให้มันคืออะไรกันแต่ที่แน่ๆ คืนนี้เป็นของผมทั้งคืน"ไหนของขวัญครับ"ทันทีที่เข้าห้องมาผมก็ถามเมียตัวเองทันที"หัวใจชาไง"หึ....ผมรีบเดินตามเมียเข้าห้องนอนก่อนจะจับเมียหมุนตัวมาหา"เรียนจบแล้วมีลูกกันนะชา"ผมบอกเมีย"เดือนหน้าก็จบแล้ว"เมียผมพูดเสียงเบาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมา"รักเมียตรงนี้แหละ จุ้บ"มันเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอดผมอยากมีครอบครัวอยากมีลูกผมว่าผมโตพอที่จะดูแลเมียได้แล้ว ที่จริงผมกับเพื่อนก็ทำธุรกิจกันอยู่แล้วผมก็พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างเห็นผมไม่เอาไหนเรื่องความรักแต่เรื่องการเรื่องงานผมโอเคนะเว้ย“เสียเวลาเรามาเริ่
เฮคเตอร์ผมยืนยิ้มให้กับเมียตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำรีบอาบน้ำ พอแล้วว่ะพอแล้วจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ชาไทยคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ผมรีบอาบน้ำก่อนจะเดินออกมา“ไหนบอกจะนอนพร้อมกันไง” ผมบ่นพลางก้าวขึ้นเตียงเพราะเมียผมเล่นหลับก่อนสะงั้น“ฮึก...เฮคอย่าไปนะ” ผมก้มมองเมียตัวเองที่พูดทั้งน้ำตาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่ต้องร้องแล้ว” ผมปลอบเมียตัวเองที่ละเมออยู่ผมดึงเมียเข้ามากอดแม่งโคตรจะคิดถึงเลยไม่ได้กอดตั้งนาน ถ้าผมเชื่อพ่อกับแม่และเพื่อนที่เตือนตอนนั้นเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นก็ดีนะมันทำให้ผมได้รู้ว่าเมียผมรักผมแค่ไหน“จุ้บ ขอบคุณที่กลับมาหาเฮคนะครับที่รัก” ผมบอกคนที่หลับสนิทในอ้อมกอดของผมจนมาถึงตอนนี้ผมยอมรับว่าผมกลัวมากกลัวว่าจะเสียเมียผมไปอีกยิ่งชาไทยทำให้ผมเห็นว่าไม่มีผมเธอก็อยู่ได้ผมยิ่งกลัว..เช้า“จุ้บ รักเฮคนะ” ที่จริงผมตื่นตั้งนานแล้วแหละแต่ผมอยากจะรู้ไงว่าเมียผมตื่นมาจะทำอะไร“รักเหมือนกันครับ” ผมบอก“เฮคเตอร์ทำไมชอบแกล้ง” ผมหัวเราะออกมาจนลั่นห้อง“จุ้บ ทำไมตื่นเช้าหื้มมมม” ผมถาม“ก็ตื่นเช้าทุกวันอยู่แล้ว” เมียผมพูดก่อนจะขย
เฮคเตอร์ไม่ใช่ว่าที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะอยากให้ชาไทยเห็นใจแต่ที่ผมทำทั้งหมดเพราะผมรักเมียผมจริงๆ มาถึงวันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมทำมันผิดและมันทำให้เมียผมทุกข์มากแค่ไหนแต่ผมเสียเมียผมไปไม่ได้จริงๆ"ยังไม่ตอบตอนนี้ก็ได้"ผมผละกอดออกก่อนจะมองหน้าชาไทย"ฮึก......เจ็บมั้ยเฮค"ผมยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อเมียผมถามก่อนจะจับที่แก้มผม"ไม่เจ็บครับแล้วชาเจ็บตรงไหนมั้ย"ผมถามออกไป"ไม่เจ็บ"เราสองคนยืนมมองหน้ากันนิ่งๆ ผมรู้ว่าชาไทยกลัวว่าผมจะเป็นเหมือนเดิมแต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ นะ ผมรู้ว่าควรจะรักษาเมียตัวเองไว้ก็เมื่อจะเสียเธอไป"กูจะไปหาไอ้กาย"เสียงไอ้ติณณ์บอกผมผมหันกลับไปมองเพื่อนตัวเองที่ยืนอยู่กับพวกไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์มันไม่ได้มีเรื่องแค่กับผมแต่มันมีเรื่องกับไอ้กายด้วยและเหมือนวันนี้เพื่อนผมมันกำลังจะจัดการกับศัตรูเบอร์หนึ่งของมัน"กูไปด้วย"ผมพูดขึ้นผมบอกแล้วไงเมียผมผมแตะได้คนเดียวคนอื่นอย่าหวัง ผมหันกลับมามองเมียผมที่ยืนร้องไห้อยู่ก่อนจะเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มให้"เดี๋ยวเฮคมานะ"ผมบอกแล้วยิ้มให้เมียตัวเองก่อนจะเดินไปหาไอ้กายแต่...."ฮึก...กลับบ้านกันนะเฮคกลับบ้านกับชานะ"เมียผมวิ่งมาดึงชายเสื้
เฮคเตอร์(มึงไม่ควรด่ากูแบบนี้นะเฮคเตอร์)"เมียกูอยู่ไหน"(ชาไทยสบายดี)"มึงต้องการอะไรว่ามา"(แข่งรถกับมึง มึงฉลาดเฮคเตอร์มึงรู้ว่ากูต้องการอะไร)"ที่ไหนเมื่อไหร่แล้วกูจะแน่ใจได้ยังไงว่าเมียกูปลอดภัย"(ชาไทยจะปลอดภัยหรือไม่ปลอดภัยก็ขึ้นอยู่กับมึง ถ้ามึงลีลากูไม่รับประกันนะว่ากูจะทำอะไรเมียมึงบ้าง)"ไอ้สัสเอ๊ยยยย"(แล้วเจอกันครับ)"ไอ้แชมป์เดี๋ยวไอ้แชมป์ โถ่ววววโว้ยยยย!!!!""อะไรไอ้เฮค ไอ้แชมป์มันทำไม"ไอ้ติณณ์รีบเข้าถามผม"มันจับเมียกูไป กูจะไปหาเมียกู"ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องทันที"ไอ้เฮคเดี๋ยว มึงรู้หรือไงว่ามันเอาชาไทยไปไว้ไหน"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาห้ามผม"ทำไมทันต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ"ผมหันมาถามเพื่อนตัวเอง"มันจะเอาอะไร"ไอ้กายถามผม"มันจะแข่งรถกับกู""มันไม่น่าจบที่แข่งรถแน่ไอ้แชมป์แพ้ใครไม่เป็นและที่สำคัญวันนั้นมึงเล่นมันเกือบตาย"ไอ้เป้บอกก่อนจะดึงผมมานั่งลง"ช่างแม่งแต่ตอนนี้กูเป็นห่วงเมียกู"ผมนั่งอยู่ที่นามกับเพื่อนรอไอ้ห่าแชมป์ติดต่อกลับมาถ้ามันอยากได้ชีวิตผมนักก็เอาไปผมขอแค่เมียผมปลอดภัยก็แค่นั้นเอง"สนามร้างแถบชานเมือง"ไอ้กายพูดขึ้นก่อนจะโชว์มือถือให้ดูผมกับเพื่อนรีบมาที่สนามตาม
ชาไทยฉันกำลังจะเข้าเรียนวันนี้มีเรียนวิชาสำคัญเมื่อไหร่จะเรียนจบสักทีวะเนี่ย ฉันกับเก๋เดินเข้าห้องก่อนจะนั่งรออาจารย์ส่วนไอ้เป้ไปไหนของมันก็ไม่รู้โทรหาก็ไม่รับคอยดูนะถ้าไม่เข้าเรียนจะบ่นให้หูชาเลย"เงียบจังเนาะวันนี้"เก๋พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"เงียบก็ดีแล้วนี่"ฉันบอกเพื่อนไปเห็นวันนี้มีแข่งรถที่สนามแต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่มาเพราะฉันไม่มีอะไรจะคุย"ไอ้เป้ไปไหนของมันเนี่ย"เก๋ถามเสียงดัง"มาแล้วกูมาแล้ว"ฉันกับเก๋มองไอ้คนที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง"หน้าซีดเป็นอะไรเป้"ฉันถาม"มึงไปไหนมาทำไมมาสาย""ไปสนามแข่งมา"ฉันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาเล่นมือถือของตัวเอง"แล้วมึงเป็นอะไรเนี่ย มึงมองไอ้ชาแบบนี้ทำไมเป้"เก๋ถามขึ้นก่อนที่ฉันจะหันมาจ้องมัน"มีอะไรจะบอกกูมั้ยเป้"ฉันกดเสียงถาม"เฮคเตอร์รถล้ม"ตุ้บ!!! มือถือของฉันหยุดมือเมื่อเป้บอก"ชา ไอ้ชา!!!"ฉันรีบตั้งสติก่อนจะมองหน้าไอ้เป้อีกรอบรถล้มงั้นหรอล้มได้ยังไงกันเพราะปกติเฮคเตอร์ไม่ใช่คนที่จะพลาดง่ายๆขนาดนั้น"แล้ว.............."ฉันถามเสียงเบา"แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่ข้อมือซ้น"เฮ้อออ ฉันลอบถอนหายใจเมื่อได้ยินว่าเฮคเตอร์ปลอดภัย"เป็นห่วงก็
ชาไทยตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำที่มหาลัยโดยมีเฮคเตอร์นั่งอยู่ข้างๆ ฉันไม่ใช่คนใจร้ายใจดำขนาดนั้นหรอก แต่ที่ฉันต้องพูดก็เพราะเฮคเตอร์ยังคอยมาวนเวียนกับฉันตลอด ส่วนเรื่องหย่าฉันก็ยังรอเฮคเตอร์ว่างซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ไม่รู้ว่าจะดึงเวลาไว้ทำไมกัน"เดี๋ยวเฮคมาหาใหม่นะครับ"ฉันหันมองเฮคเตอร์ที่กำลังลุกขึ้น"พอได้แล้วเฮคทุกอย่างมันจบแล้ว ต่อให้เฮคจะมาอีกกี่ครั้งคำตอบชาก็เหมือนเดิม"ฉันพูดขึ้นก่อนเฮคเตอร์จะมองหน้าฉันนิ่งๆ"เฮคแค่อยากมาหา ชาจบแต่เฮคไม่จบหรอกนะ"ฉันถอนหายใจใส่คนที่ยืนพูดอยู่"แล้วแต่เถอะ"ฉันมองเฮคเตอร์ที่เดินกลับไปกับเพื่อนก่อนที่เก๋จะเข้ามานั่งลงข้างฉันแทน ฉันรู้ว่าทุกคนอยากให้ฉันกลับไปคืนดีกับเฮคเตอร์แต่สำหรับฉันไม่ก็คือไม่"แรงไปมั้ยมึงกูสงสารเฮคมัน"เก๋พูดขึ้นพลางชี้นิ้วไปทางเฮคเตอร์"ถ้าจะมาช่วยพูดมึงก็เงียบไปเลย แค่เวลาไม่นานมึงคิดว่าคนอย่างเฮคเตอร์จะเปลี่ยนได้หรอ"ฉันหันมาถามเก๋เสียงดุ"กูว่าครั้งนี้เฮคเตอร์แม่งเลิกจริงแล้วแหละชามึงไม่เห็นสายตาของเฮคมันหรอเศร้าขนาดไหน""พอดีกูเป็นพวกเจ็บแล้วจำว่ะ"ฉันบอกก่อนจะเดินออกมาถ้าเฮคเตอร์กลับตัวได้มันก็เป็นผลดีต่อตัวเขาเองนั่
ชาไทยฉันนั่งคุยกับมะปรางและติณณ์อยู่นานจนเป้กับเก๋มารับ ฉันรู้ว่าทุกคนอยากให้ฉันคิดทบทวนอีกรอบแต่เพราะฉันคิดมาดีแล้วที่เหลือก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามเวลาก็แค่นั้น“มึงแน่ใจแล้วหรอชา” เก๋ถามฉัน“รู้ว่าเป็นห่วงแต่กูตัดสินใจแล้ว” ฉันบอกเพื่อนไป“แล้วไอ้เฮคมันจะยอมหรอชา” นี่ก็อีกคนฉันหันมองหน้าเป้จนมันต้องหลบตา“ไม่ยอมแล้วยังไงมึงจะให้กูกลับไปให้เขาเหยียบหัวใจกูอีกหรอเป้” ฉันถามเพื่อนเสียงดุ“กูก็แค่ถามไงมึงจะดุทำไมกูกลัว”“แล้วพ่อกำนันรู้เรื่องยัง” เก๋ถามฉัน“รอให้ทุกอย่างมันจบแล้วกูจะบอกป๋าเอง”ฉันไม่อยากให้แม่กับพ่อมาคิดมากเพราะเรื่องของฉันหรอกนะ ฉันโตมากพอที่จัดการกับชีวิตตัวเองได้แล้ว อีกแค่ไม่กี่เดือนฉันก็จะเรียนจบฉันจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่สักทีเก๋ให้ฉันมาอยู่ด้วยเพราะมันให้เหตุผลว่าเป็นห่วงกลัวฉันคิดมาก ฉันเองก็ไม่ได้ติดอะไรหรอกฉันอยู่ไหนก็ได้ขอแค่มันเป็นที่ที่อยู่แล้วสบายใจ“ถ้ารู้ว่ารักแล้วมันเจ็บขนาดนี้นะ” ฉันพูดพลางทิ้งตัวลงที่เตียง“อย่างน้อยก็ได้รักแหละมึง ต่อไปจะได้รู้ไงว่าเราต้องทำตัวยังไงเมื่อกลับมาเดินคนเดียว” นั่นสินะแต่ที่จริงฉันก็เดินคนเดียวมาตลอดอยู่แล้วนี่“เจ็บส
เฮคเตอร์ผมรีบเดินตามเมียออกมาด้านนอกทันที หย่างั้นหรอฝันไปเถอะให้ตายยังไงผมก็ไม่หย่าหรอก ผมหยุดอยู่ที่หน้าประตูเพราะเมียผมหันมาเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง"ไม่มีโอกาสไม่มีครั้งต่อไปแล้วนะเฮค เฮคทำมันพังไปหมดแล้วทั้งความรักทั้งความเชื่อใจไว้ใจที่ชามีให้เฮคทำมันพัง"เมียผมหันมาพูด"ขอโทษ ไม่เอาแบบนี้ดิชา"ผมรีบเข้าไปกอดเมียไว้"ชาต้องฟังอีกกี่ล้านครั้งหรอเฮค บอกแล้วไงว่าชีวิตคู่มันไม่สนุกเหมือนที่เฮคคิดไว้ เฮคทำผิดอย่างอื่นชายังจะพอให้อภัยได้นะแต่นี่เฮคนอกใจนอกกายชาอ่ะเฮคทำได้ยังไง ที่ชาให้มันไม่พอหรอเฮคถึงได้ออกไปหากินข้างนอก"เมียผมแกะมือผมออกทันทีก็อารมณ์มันพาไปจะให้ทำยังไงวะแม่ง......"ต่อไปเฮคจะไม่ทำแล้วชา"ผมรีบบอก"ไม่มีครั้งต่อไปแล้วเฮคความอดทนของชามันหมดแล้ว ถ้ายังรักสนุกอยู่เฮคไม่ควรจะเอาห่วงมาผูกตัวเองไว้และอย่าเอาความเห็นแก่ตัวมารั้งคนอื่น"ผมยืนฟังอยากจะเข้าไปกอดอีกครั้งแต่เมียผมก็ถอยหนี"เฮครักชานะ""รักของเฮคกับรักของชามันต่างกันเกินไป ดูแลตัวเองดีๆ นะ""ไม่ชาไม่เฮคไม่ให้ชาไปไหนเด็ดขาดชาต้องอยู่กับเฮคสิ"ผมรีบวิ่งมาจับมือเมียไว้"ขอโทษนะตอนนี้ชารักตัวเองมากกว่า"ผมยืนมองเมียตัวเอ