เฮคเตอร์เสียงเมื่อกี้เสียงจุดพลุต้อนรับผมสินะ ตอนนี้ผมกับเพื่อนยืนเรียงแถวหน้ากระดานพร้อมกับมองไปด้านบนของบ้านก่อนจะเจอใครบางคนยืนถือปืนอยู่ปัง ปัง!!!"กูถามว่าคนไหนไอ้เฮคเตอร์"ไอ้เชี้ยเอ้ยนี่พ่อตากูกะให้กูตายหน้าบ้านเลยหรือไงวะ หน้าก็โหดอยู่แล้วนิสัยก็ยังโหดตามอีกไม่แปลกใจเลยเมียกูได้นิสัยใครมา"เฮคมึงรีบบอกไปไอ้สัสกูยังไม่อยากเป็นศพ"เสียงไอ้กายบอกผม"ไอ้นี่ครับพ่อกำนัน"ไอ้เป้รีบถีบผมออกมายืนข้างหน้าปัง!!ผมกระโดดหนีลูกปืนนี่ถ้าหลบไม่ทันกูตายเลยนะเว้ย คือกลับตอนนี้มันยังจะทันมั้ยวะไม่น่าเลยไม่น่ามาเลยจริงๆ เอาชีวิตมาทิ้งเพื่อเมียคนเดียวเนี่ยนะมันคุ้มกันมั้ย"สะ..สวัสดีครับคุณพ่อผมเฮคเตอร์ผัวชาไทยครับ"ผมรีบกล่าวทักทาย"เฮคแค่แนะนำตัวมึงยังไม่ต้องแนะนำสถานะ"ไอ้ติณณ์รีบบอกผม"ใครพ่อมึงไม่ทราบ""ก็ผมเป็นผัวชาไทยนี่ครับก็ต้องเรียกพ่อสิหรือพ่อกำนันจะให้ผมเรียกว่าอะไรล่ะครับ"ผมถามออกไป"ไอ้เฮคมึงอย่าห้าวไอ้เวรสงสารพวกกูบ้าง"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาปรามผม"ตายแล้วพี่กำนันทำอะไรเนี่ย"เหมือนเสียงสวรรค์มาโปรดเลยว่ะ ผมมองผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังวิ่งมาอยู่ด้านหน้าพวกผม"สวัสดีครับ"ผมรีบกล่าวทักทาย"
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมคุยกับพ่อตาและแม่ยายเสร็จตอนนี้รู้มั้ยว่าพวกผมอยู่ที่ไหน กูโดนพ่อกำนันไล่ยิงบนบ้านจนต้องวิ่งหนีตายลงจากบ้าน คือกูตอบตามความเป็นจริงไง ก็แม่ยายกูถามว่าได้กันท่าไหนกูก็ตอบตามตรงกูผิดหรอ"ไอ้เพื่อนเวรกูเลิกคบมึง"เสียงไอ้ติณณ์บ่นผมยกใหญ่"กูผิดอะไรทำไมมึงต้องเลิกคบ"ผมหันมาถามเพื่อน"ไอ้สัสมึงตอบผู้ใหญ่แต่ล่ะอย่าง"ไอ้กายนี่ก็อีกคน"ก็เขาถามกูก็บอกกูผิดตรงไหนมึงก็รู้กูซื่อจะตาย"ผมหันมาถามอีกรอบ"มึงไม่ได้ซื่อไอ้สัส มึงกวนตีนและมึงกำลังจะพาเพื่อนมาตายไอ้สันขวาน"เนี่ยแล้วก็ชอบด่าผม"นี่ดีนะลุงกำนันไปประชุมแล้วไม่งั้นพวกมึงได้เป็นปุ๋ยแน่"เสียงไอ้เป้ที่เดินมาหาพวกผม โล่งอกไปหน่อย"ไอ้เฮคเตอร์!!!!!มานี่"ใครแม่งเรียกกูอีกวะเนี่ย ผมหันมองก่อนจะเจอเมียตัวเองยืนยิ้มอยู่"ก็เดินมาดิเมียเมื่อกี้วิ่งเหนื่อย"ผมบอกก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะหินหน้าบ้านป้าบ!!!"โว้ยยย...เมีย ตบทำไมวะ"ผมโวยวายเมื่ออยู่ๆ ก็โดนเมียตบเข้าที่หัวถ้าแรงกว่านี้หัวกูหลุดแน่"ฉันทำทุกอย่างเพื่อที่เราสองคนจะได้ไม่ต้องแต่งงานกันแต่นายกลับทำมันพัง ตอบไปได้ยังไงวะสมองอ่ะมีมั้ย"ผมกลอกตามองบนนี่ก็อีกคน"เรื่องมันมาถึงขน
เฮคเตอร์พอผมพูดจบทุกคนก็เลิกสนใจผมทันที กูพูดจริงนะครับคอยดูเถอะมีโอกาสเมื่อไหร่ผมทำแน่ ส่วนเรื่องแต่งงานมาถึงขนาดนี้แล้วผมทำอะไรไม่ได้แล้วแหละส่วนเมียผมที่ไม่อยากแต่งแต่ก็ขัดพ่อกำนันไม่ได้ ผมบอกแล้วไงแค่แต่งงานทำไมต้องคิดมากด้วยวะ"พาไอ้บ้านี่ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้"เนี่ยชอบเรียกผัวว่าไอ้อ่ะไม่ชอบเลยสักนิด"ทำไมต้องไล่ตัวเองเป็นคนบอกให้มาเถอะ"ผมถามเมียกลับ"ถ้ารู้ว่ามาแล้วเป็นแบบนี้ไม่ต้องมาจะดีมาก"เหอะ...สมน้ำหน้า"เฮคกูว่าเรากลับเถอะ"ไอ้กายรีบมาสะกิดผม"แล้วเมียไม่กลับด้วยกันหรอ"ผมถามเมียตัวเองที่นั่งอยู่"ฉันกลับเองได้""ไอ้เฮคกลับเถอะกูไม่อยากอยู่เป็นศพนะ"ไอ้กายรีบบอกผม"หรือมึงจะอยู่รอพ่อกำนันกลับมาถ้าอย่างนั้นพวกกูกลับก่อนนะ"ไอ้พีตาร์บอกก่อนจะเดินไปที่รถทันที"ไม่กลับจริงอ่ะ"ผมถามเสียงอ้อน"เลิกกวนจะได้มั้ยกลับได้แล้วเดี๋ยวมันจะค่ำ"เมียผมพูดเสียงดุ"กลับก็ได้ จุ้บ"ผมพูดเสร็จก็จุ้บปากเมียไปหนึ่งที"ไอ้...โว้ยยยยย"ผมหันกลับมายิ้มหวานให้เมียตัวเองทันทีผมกับเพื่อนกำลังกลับกรุงเทพโดยมีไอ้กายเป็นคนขับเพราะไอ้เป้แม่งหลับไปแล้ว และตลอดทางผมโดนพวกมันด่าแล้วด่าอีกจนผมอยากจะลงข้างทางคื
เฮคเตอร์หึ....ปีหน้าช้าไปสำหรับเฮคเตอร์อาทิตย์หน้านี่แหละกูเอาฤกษ์สะดวกครับ ผมกดวางสายเมียตัวเองก่อนจะนั่งยิ้มคิดถึงวันแต่งงาน สุดท้ายผมก็ได้ครอบครองผู้หญิงที่ผมรักสักที"กูจะทำยังไงกับสันดานมึงดีวะเฮค"ไอ้นี่ก็อีกคนผมหมายถึงไอ้ติณณ์ที่มันนั่งอยู่ข้างๆ ผมเนี่ย"ก็กูรีบกูไม่อยากรอกูอยากแต่งงาน มึงจะบ่นกูทำเชี้ยอะไร"ผมหันมาถามมัน"กูแค่สงสารชาไทยที่ต้องมาเจอผัวบรรลัยแบบมึง"กูออกจะคนดีเพื่อนรัก"ที่ด่ากูเนี่ยมึงชอบเมียกูใช่มั้ย"ผมถามเพราะมันไม่เคยเข้าข้างเพื่อนอย่างผมเลย"ไม่ได้ชอบ กูมีคนที่ชอบอยู่แล้วอีกอย่างชาไทยน่ะไม่ใช่สเปคกู""แล้วมึงจะห้ามกูเพื่อ"ผมถามก่อนจะเอาเท้าถีบมัน"กูแค่ไม่อยากให้มึงเสียใจเมื่อทุกอย่างมันสายไปไง ปากมึงก็บอกว่ารักชาไทยแต่การกระทำมึงเนี่ยมันรักแบบไหนวะ กูก็ยังเห็นมึงควงสาวๆ อยู่เลย แค่ยังไม่แต่งสาวๆ ของมึงก็มาหาเรื่องชาไทยอยู่ประจำนี่ถ้าแต่งกูว่าพวกเธอไม่ฆ่าชาไทยเลยหรอเฮค"ไอ้ติณณ์พูดขึ้นก่อนที่ผมจะเงียบไม่ได้ตอบอะไร".....................""รักเดียวใจเดียวเหมือนอาเธียร์ที่รักอามะนาวไม่ได้เลย มันยากขนาดนั้น"มันถามผมอีกครั้ง"กูรู้ว่ากูต้องทำยังไงมึงไม่ต้องห่วงห
ชาไทยสุดท้ายวันที่ฉันไม่อยากให้มาถึงก็มาถึงจนได้ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งนิ่งๆ ให้เก๋แต่งหน้าให้ที่จริงคุณแม่ของเฮคเตอร์จะจ้างคนมาแต่ฉันไม่อยากวุ่นวายก็เลยปฏิเสธไป ส่วนเรื่องชุดไอ้บ้าเฮคเตอร์ให้คนมาส่งตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว"วันนี้เพื่อนกูสวย สวยแบบผัวมึงเห็นแล้วอ้าปากค้าง"เก๋จ้องหน้าฉันแล้วชมไม่หยุด"รีบแต่งค่ะ"ฉันพูดประชด"มึงก็ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยชา อย่างน้อยก็เป็นคนที่ไม่เคยทำร้ายมึงนะ"เก๋พูดขึ้น"รู้แล้วน่าเสร็จหรือยังกูจะไปแต่งตัว"ฉันถามเพื่อน"เสร็จแล้ว จะว่าไปเฮคเตอร์นี่ก็เลือกใช้ได้เลยนะเว้ยแถมยังรู้อีกว่ามึงชอบสีอะไร"ที่เก๋พูดถึงน่ะมันคือชุดไทยสีเทาเงินซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าเฮคเตอร์ไปหามาจากไหนถึงได้พอดีกับตัวฉันขนาดนี้เก๋ช่วยฉันแต่งตัวเกือบสามสิบนาทีก็เสร็จที่จริงแต่งตัวธรรมดาก็ได้เพราะก็มีแต่คนในครอบครัวเท่านั้นเอง ฉันยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจก นี่ฉันมีผัวทั้งที่ยังเรียนไปไม่จบเลยหรอวะ"สวยจังเลยลูก"แม่ฉันเปิดประตูเข้ามาก่อนจะชมฉันยกใหญ่"พอเลยแม่"ฉันรีบบอกทันที"ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้วชาไม่ต้องเสียใจหรอกลูกเฮคเตอร์ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร และอีกอย่างเขารักชาอันนี้แม่รู้สึกได้"แม่พูด
ชาไทยถือว่าฉันโชคดีไปที่ยังไม่ต้องเข้าหอกับไอ้บ้านี่ แต่ตอนนี้ฉันกำลังยืนงงว่ามันจะมาชวนฉันกินไอติมทำไมเวลานี้ ฉันยืนมองคนที่นั่งยิ้มอยู่บนเตียง"กินมั้ยครับที่รัก"ฉันชักจะไม่ไว้ใจกับเสียงหวานเยิ้มของเขาแล้วน่ะสิ"ไม่กินไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย"ฉันพูดเสียงดุ"กินหน่อยดิเมีย""ฉันแปรงฟันแล้วไม่กิน"ฉันพูดย้ำอีกรอบ"เมียจ๋าดูสิ""กรี๊ด ไอ้เฮคเตอร์ไอ้โรคจิตไอ้......."ฉันกรี๊ดสุดเสียงเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้บ้านี่เปิดลูกชายของตัวเองให้ฉันดูอ่ะแล้วมันยังมีหน้ามายิ้มให้ฉันอีก"เฮ้ย...เมียนี่ของผัวป่ะไม่ใช่ของคนอื่น ทำยังกับไม่เคยเห็นไม่เคยจับ"ฉันยืนหันหลังให้คือฉันเคยเห็นเคยจับแล้วก็จริงแต่ตอนนั้นมันไม่เหมือนกันไง"ทำไมเป็นคนแบบนี้เฮคเตอร์"ฉันถาม"ก็มันขึ้นแล้วเนี่ยจะให้ทำยังไงเล่าแล้วใครใช้ให้เป็นประจำเดือนวันนี้วะ"เฮคเตอร์พูดเสียงดัง"แล้วมันกำหนดได้ที่ไหนเล่า""แล้วจะกินไม่กิน"เฮคเตอร์ถามฉัน"ไม่กิน ถ้าขึ้นเองก็ลงเอาเองนู่นห้องน้ำ"ฉันชี้ไปทางห้องน้ำคือเข้าใจมั้ยว่ามันไม่ใช่ของกินและฉันจะไม่กินมันด้วย"เออ...จำไว้เลยนะถ้าหายเมื่อไหร่จะเอาให้คลานเลยคอยดู"เสียงกระทืบเท้าเดินเข้าห้องน้ำฉันถึงกับถอนห
ชาไทยฉันโดนเฮคเตอร์ลากกลับกรุงเทพตั้งแต่เช้าเพราะอะไรน่ะหรอก็เรื่องที่เขาบอกฉันเมื่อคืนไงล่ะ ทั้งจดทะเบียนสมรสทั้งเปลี่ยนนามสกุลฉันล่ะยอมใจเลยเถอะขัดแม่งก็ไม่ได้"ต่อไปก็ไปเก็บของย้ายไปอยู่คอนโดกับผัวนะครับ"เหอะ....มันก็แค่บอกให้รับรู้แค่นั้นแหละเพราะเฮคเตอร์ให้คนไปเก็บของที่คอนโดฉันเรียบร้อยแล้ว"เหลืออะไรที่ยังไม่ได้ทำ"ฉันถามประชด"หมดแล้วครับกลับคอนโดกันเถอะ"เออ...หมดสักทีเถอะเพราะถ้าไม่หมดความอดทนของฉันจะหมดแล้วเนี่ย"ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องจดด้วยจะรีบไปไหนไม่ทราบ"ฉันหันมาถามเฮคเตอร์ที่กำลังขับรถอยู่"แต่งงานแล้วก็ต้องจดดิ เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย""แล้วนายมั่นใจแค่ไหนว่าชีวิตคู่ของเราจะไปกันรอด"เพราะฉันดูท่าแล้วไม่น่ารอดเลยเถอะ"อ้าว..ชาทำไมพูดแบบนี้วะ"เฮคเตอร์หันมาถามฉันเสียงดุ"ไม่รู้สิความรู้สึกมันบอก นิสัยเราต่างกันสุดขั้วเลยนะไม่มีอะไรที่เข้ากันได้สักอย่าง"ฉันพูดออกไป"อย่าพูดแบบนี้ให้เฮคได้ยินอีกนะชาเฮคไม่ชอบ เราต้องอยู่ด้วยกันและเราจะไม่มีวันแยกจากกัน"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันฟังเฮคเตอร์แล้วรู้สึกกลัวเพราะทั้งน้ำเสียงและหน้าตาบ่งบอกว่าเฮคเตอร์ไม่ได้พูดเล่นเลย"แล้วทำไมต้
ชาไทยฉันว่าสิ่งที่เฮคเตอร์ทำมันมากเกินไปและมันเกินไปมากด้วย เขาไม่มีเหตุผลเลยสักนิดและตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถโดยมีเฮคเตอร์เป็นคนขับ ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่านิสัยปัญญาอ่อนของเขามันแค่ภายนอกเท่านั้นเพราะนิสัยของเฮคเตอร์จริงๆ คือคนที่ขับรถอยู่ต่างหากล่ะ"นี่แค่เริ่มต้นชีวิตคู่ก็มีปัญหาแล้ว"ฉันหันมาพูดก่อนเฮคเตอร์จะจอดรถข้างทาง"ปัญหาจะไม่เกิดถ้าชาเชื่อฟังเฮค"เฮคเตอร์พูดเสียงดุ"ชาเชื่อฟังแต่ที่เฮคกำลังทำมันเป็นการบังคับไง"ฉันอธิบายออกไป"เฮคจะทำมากกว่านี้ถ้าชายังดื้อ"สุดท้ายฉันก็เถียงไม่ชนะเขาหรอกและฉันไม่อยากจะเถียงด้วยขี้เกียจทะเลาะ หลังจากมาถึงคอนโดฉันก็รีบเดินเข้าห้องทันที แต่งงานยังไม่ถึงอาทิตย์ก็เป็นแบบนี้แล้วอ่ะฉันว่าเราสองคนไปกันไม่รอดหรอก"อย่ามาทำนิสัยแบบนี้นะชาเฮคไม่ชอบ"เฮคเตอร์เดินเข้ามาบอกฉัน"ไม่อยากทะเลาะ"ฉันบอกก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ"ต่อไปเรียนเสร็จกลับคอนโดเลย ถ้าอยากไปไหนเฮคจะพาไปเอง"ฉันหันกลับมาหาเฮคเตอร์ที่ยืนหน้านิ่งคือนี่ไม่เข้าใจไงฉันเป็นเมียไม่ใช่นักโทษนะ ฉันเดินกลับมาแล้วหยุดตรงหน้า ถามว่าฉันกลัวมั้ยฉันไม่เคยกลัวเฮคเตอร์เลยสักนิด"จ้องแบบนี้ไม่พอใจ"เฮคเตอร์ถามฉัน
เฮคเตอร์หลังจากที่เรียนจบได้สองเดือนรู้มั้ยตอนนี้เมียผมท้องแล้วนะเว้ยเป็นไงล่ะทันใจมั้ย ตอนแรกที่รู้ว่าเมียท้องผมถึงกับขาอ่อนเลยนะไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้"เฮคเสร็จหรือยัง"เสียงเมียผมร้องถามรู้มั้ยครับตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ผมกำลังตากผ้าไงครับ"เสร็จแล้วครับ ชาจะเอาอะไร"ผมถาม"แค่ถามดู"ผมไม่ให้เมียทำอะไรเลยเพราะช่วงนี้ต้องระวังให้มาก ส่วนเรื่องงานผมก็ไปช่วยคุณตาไปช่วยพ่อบ้างแต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือดูแลเมียกับลูก"ฟอด เดี๋ยวพวกไอ้พีตาร์มานะครับ"ผมบอกเมียถึงจะเรียนจบแต่พวกมันก็ยังทำตัวเหมือนว่างยิ่งไอ้กายนี่โคตรว่างเลยเถอะจะเว้นแต่ก็ไอ้ติณณ์เพราะรายนั้นแม่งบ้างาน"เฮคเตอร์เพื่อนรัก"ตายยากกันจริง"ปากหวานขนาดนี้มึงจะเอาอะไร"ผมถามไอ้กายที่เดินเข้ามา"ไม่เอาอะไรครับตอนนี้กูกำลังอยู่ในช่วงมีความรัก"ความรักของมันผมเห็นมีทุกวัน"แล้วพีตาร์ล่ะ"เมียผมถามขึ้น"ไปรับอัญชัญน่ะเดี๋ยวคงมา"ไอ้เป้รีบบอก"พี่น้องท้องชนกันไอ้สัส หวงน้องจนหน้ามืด"ไอ้กายบ่นเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้พีตาร์มันมีน้องสาวแต่เป็นลูกของเพื่อนพ่อมันนั่นแหละทีแรกก็น้องอยู่หรอกแต่หลังๆ พี่น้องยังไงไม่รู้มันถึงได้ข้ามขั้นให้อัญชัญเป็นเม
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมบอกเพื่อนเสร็จผมก็พาเมียมาที่รถทันทีกลับมาคราวนี้เมียผมแม่งรุกแรงว่ะ วันนี้วันเกิดผมแต่ผมดันลืมสะงั้นเพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของเมียตัวเองนี่แหละ"จุ้บ....อืม"ผมหันมาจูบปากเมียตัวเองที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"เฮคพอแล้ว""อย่าอ่อยเยอะครับเดี๋ยวจะไม่ได้นอน"ผมพูดเสียงดุ"ไม่ได้อ่อยสักหน่อยเถอะ"ผมหันกลับมายิ้มให้เมียตัวเองที่กำลังยืนเขินอยู่"จุ้บ กลับคอนโดกันครับที่รัก"ผมขับรถพาเมียกลับคอนโดก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารีบกลับทำไมผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าของขวัญที่เมียจะให้มันคืออะไรกันแต่ที่แน่ๆ คืนนี้เป็นของผมทั้งคืน"ไหนของขวัญครับ"ทันทีที่เข้าห้องมาผมก็ถามเมียตัวเองทันที"หัวใจชาไง"หึ....ผมรีบเดินตามเมียเข้าห้องนอนก่อนจะจับเมียหมุนตัวมาหา"เรียนจบแล้วมีลูกกันนะชา"ผมบอกเมีย"เดือนหน้าก็จบแล้ว"เมียผมพูดเสียงเบาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมา"รักเมียตรงนี้แหละ จุ้บ"มันเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอดผมอยากมีครอบครัวอยากมีลูกผมว่าผมโตพอที่จะดูแลเมียได้แล้ว ที่จริงผมกับเพื่อนก็ทำธุรกิจกันอยู่แล้วผมก็พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างเห็นผมไม่เอาไหนเรื่องความรักแต่เรื่องการเรื่องงานผมโอเคนะเว้ย“เสียเวลาเรามาเริ่
เฮคเตอร์ผมยืนยิ้มให้กับเมียตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำรีบอาบน้ำ พอแล้วว่ะพอแล้วจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ชาไทยคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ผมรีบอาบน้ำก่อนจะเดินออกมา“ไหนบอกจะนอนพร้อมกันไง” ผมบ่นพลางก้าวขึ้นเตียงเพราะเมียผมเล่นหลับก่อนสะงั้น“ฮึก...เฮคอย่าไปนะ” ผมก้มมองเมียตัวเองที่พูดทั้งน้ำตาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่ต้องร้องแล้ว” ผมปลอบเมียตัวเองที่ละเมออยู่ผมดึงเมียเข้ามากอดแม่งโคตรจะคิดถึงเลยไม่ได้กอดตั้งนาน ถ้าผมเชื่อพ่อกับแม่และเพื่อนที่เตือนตอนนั้นเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นก็ดีนะมันทำให้ผมได้รู้ว่าเมียผมรักผมแค่ไหน“จุ้บ ขอบคุณที่กลับมาหาเฮคนะครับที่รัก” ผมบอกคนที่หลับสนิทในอ้อมกอดของผมจนมาถึงตอนนี้ผมยอมรับว่าผมกลัวมากกลัวว่าจะเสียเมียผมไปอีกยิ่งชาไทยทำให้ผมเห็นว่าไม่มีผมเธอก็อยู่ได้ผมยิ่งกลัว..เช้า“จุ้บ รักเฮคนะ” ที่จริงผมตื่นตั้งนานแล้วแหละแต่ผมอยากจะรู้ไงว่าเมียผมตื่นมาจะทำอะไร“รักเหมือนกันครับ” ผมบอก“เฮคเตอร์ทำไมชอบแกล้ง” ผมหัวเราะออกมาจนลั่นห้อง“จุ้บ ทำไมตื่นเช้าหื้มมมม” ผมถาม“ก็ตื่นเช้าทุกวันอยู่แล้ว” เมียผมพูดก่อนจะขย
เฮคเตอร์ไม่ใช่ว่าที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะอยากให้ชาไทยเห็นใจแต่ที่ผมทำทั้งหมดเพราะผมรักเมียผมจริงๆ มาถึงวันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมทำมันผิดและมันทำให้เมียผมทุกข์มากแค่ไหนแต่ผมเสียเมียผมไปไม่ได้จริงๆ"ยังไม่ตอบตอนนี้ก็ได้"ผมผละกอดออกก่อนจะมองหน้าชาไทย"ฮึก......เจ็บมั้ยเฮค"ผมยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อเมียผมถามก่อนจะจับที่แก้มผม"ไม่เจ็บครับแล้วชาเจ็บตรงไหนมั้ย"ผมถามออกไป"ไม่เจ็บ"เราสองคนยืนมมองหน้ากันนิ่งๆ ผมรู้ว่าชาไทยกลัวว่าผมจะเป็นเหมือนเดิมแต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ นะ ผมรู้ว่าควรจะรักษาเมียตัวเองไว้ก็เมื่อจะเสียเธอไป"กูจะไปหาไอ้กาย"เสียงไอ้ติณณ์บอกผมผมหันกลับไปมองเพื่อนตัวเองที่ยืนอยู่กับพวกไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์มันไม่ได้มีเรื่องแค่กับผมแต่มันมีเรื่องกับไอ้กายด้วยและเหมือนวันนี้เพื่อนผมมันกำลังจะจัดการกับศัตรูเบอร์หนึ่งของมัน"กูไปด้วย"ผมพูดขึ้นผมบอกแล้วไงเมียผมผมแตะได้คนเดียวคนอื่นอย่าหวัง ผมหันกลับมามองเมียผมที่ยืนร้องไห้อยู่ก่อนจะเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มให้"เดี๋ยวเฮคมานะ"ผมบอกแล้วยิ้มให้เมียตัวเองก่อนจะเดินไปหาไอ้กายแต่...."ฮึก...กลับบ้านกันนะเฮคกลับบ้านกับชานะ"เมียผมวิ่งมาดึงชายเสื้
เฮคเตอร์(มึงไม่ควรด่ากูแบบนี้นะเฮคเตอร์)"เมียกูอยู่ไหน"(ชาไทยสบายดี)"มึงต้องการอะไรว่ามา"(แข่งรถกับมึง มึงฉลาดเฮคเตอร์มึงรู้ว่ากูต้องการอะไร)"ที่ไหนเมื่อไหร่แล้วกูจะแน่ใจได้ยังไงว่าเมียกูปลอดภัย"(ชาไทยจะปลอดภัยหรือไม่ปลอดภัยก็ขึ้นอยู่กับมึง ถ้ามึงลีลากูไม่รับประกันนะว่ากูจะทำอะไรเมียมึงบ้าง)"ไอ้สัสเอ๊ยยยย"(แล้วเจอกันครับ)"ไอ้แชมป์เดี๋ยวไอ้แชมป์ โถ่ววววโว้ยยยย!!!!""อะไรไอ้เฮค ไอ้แชมป์มันทำไม"ไอ้ติณณ์รีบเข้าถามผม"มันจับเมียกูไป กูจะไปหาเมียกู"ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องทันที"ไอ้เฮคเดี๋ยว มึงรู้หรือไงว่ามันเอาชาไทยไปไว้ไหน"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาห้ามผม"ทำไมทันต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ"ผมหันมาถามเพื่อนตัวเอง"มันจะเอาอะไร"ไอ้กายถามผม"มันจะแข่งรถกับกู""มันไม่น่าจบที่แข่งรถแน่ไอ้แชมป์แพ้ใครไม่เป็นและที่สำคัญวันนั้นมึงเล่นมันเกือบตาย"ไอ้เป้บอกก่อนจะดึงผมมานั่งลง"ช่างแม่งแต่ตอนนี้กูเป็นห่วงเมียกู"ผมนั่งอยู่ที่นามกับเพื่อนรอไอ้ห่าแชมป์ติดต่อกลับมาถ้ามันอยากได้ชีวิตผมนักก็เอาไปผมขอแค่เมียผมปลอดภัยก็แค่นั้นเอง"สนามร้างแถบชานเมือง"ไอ้กายพูดขึ้นก่อนจะโชว์มือถือให้ดูผมกับเพื่อนรีบมาที่สนามตาม
ชาไทยฉันกำลังจะเข้าเรียนวันนี้มีเรียนวิชาสำคัญเมื่อไหร่จะเรียนจบสักทีวะเนี่ย ฉันกับเก๋เดินเข้าห้องก่อนจะนั่งรออาจารย์ส่วนไอ้เป้ไปไหนของมันก็ไม่รู้โทรหาก็ไม่รับคอยดูนะถ้าไม่เข้าเรียนจะบ่นให้หูชาเลย"เงียบจังเนาะวันนี้"เก๋พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"เงียบก็ดีแล้วนี่"ฉันบอกเพื่อนไปเห็นวันนี้มีแข่งรถที่สนามแต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่มาเพราะฉันไม่มีอะไรจะคุย"ไอ้เป้ไปไหนของมันเนี่ย"เก๋ถามเสียงดัง"มาแล้วกูมาแล้ว"ฉันกับเก๋มองไอ้คนที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง"หน้าซีดเป็นอะไรเป้"ฉันถาม"มึงไปไหนมาทำไมมาสาย""ไปสนามแข่งมา"ฉันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาเล่นมือถือของตัวเอง"แล้วมึงเป็นอะไรเนี่ย มึงมองไอ้ชาแบบนี้ทำไมเป้"เก๋ถามขึ้นก่อนที่ฉันจะหันมาจ้องมัน"มีอะไรจะบอกกูมั้ยเป้"ฉันกดเสียงถาม"เฮคเตอร์รถล้ม"ตุ้บ!!! มือถือของฉันหยุดมือเมื่อเป้บอก"ชา ไอ้ชา!!!"ฉันรีบตั้งสติก่อนจะมองหน้าไอ้เป้อีกรอบรถล้มงั้นหรอล้มได้ยังไงกันเพราะปกติเฮคเตอร์ไม่ใช่คนที่จะพลาดง่ายๆขนาดนั้น"แล้ว.............."ฉันถามเสียงเบา"แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่ข้อมือซ้น"เฮ้อออ ฉันลอบถอนหายใจเมื่อได้ยินว่าเฮคเตอร์ปลอดภัย"เป็นห่วงก็
ชาไทยตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำที่มหาลัยโดยมีเฮคเตอร์นั่งอยู่ข้างๆ ฉันไม่ใช่คนใจร้ายใจดำขนาดนั้นหรอก แต่ที่ฉันต้องพูดก็เพราะเฮคเตอร์ยังคอยมาวนเวียนกับฉันตลอด ส่วนเรื่องหย่าฉันก็ยังรอเฮคเตอร์ว่างซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ไม่รู้ว่าจะดึงเวลาไว้ทำไมกัน"เดี๋ยวเฮคมาหาใหม่นะครับ"ฉันหันมองเฮคเตอร์ที่กำลังลุกขึ้น"พอได้แล้วเฮคทุกอย่างมันจบแล้ว ต่อให้เฮคจะมาอีกกี่ครั้งคำตอบชาก็เหมือนเดิม"ฉันพูดขึ้นก่อนเฮคเตอร์จะมองหน้าฉันนิ่งๆ"เฮคแค่อยากมาหา ชาจบแต่เฮคไม่จบหรอกนะ"ฉันถอนหายใจใส่คนที่ยืนพูดอยู่"แล้วแต่เถอะ"ฉันมองเฮคเตอร์ที่เดินกลับไปกับเพื่อนก่อนที่เก๋จะเข้ามานั่งลงข้างฉันแทน ฉันรู้ว่าทุกคนอยากให้ฉันกลับไปคืนดีกับเฮคเตอร์แต่สำหรับฉันไม่ก็คือไม่"แรงไปมั้ยมึงกูสงสารเฮคมัน"เก๋พูดขึ้นพลางชี้นิ้วไปทางเฮคเตอร์"ถ้าจะมาช่วยพูดมึงก็เงียบไปเลย แค่เวลาไม่นานมึงคิดว่าคนอย่างเฮคเตอร์จะเปลี่ยนได้หรอ"ฉันหันมาถามเก๋เสียงดุ"กูว่าครั้งนี้เฮคเตอร์แม่งเลิกจริงแล้วแหละชามึงไม่เห็นสายตาของเฮคมันหรอเศร้าขนาดไหน""พอดีกูเป็นพวกเจ็บแล้วจำว่ะ"ฉันบอกก่อนจะเดินออกมาถ้าเฮคเตอร์กลับตัวได้มันก็เป็นผลดีต่อตัวเขาเองนั่
ชาไทยฉันนั่งคุยกับมะปรางและติณณ์อยู่นานจนเป้กับเก๋มารับ ฉันรู้ว่าทุกคนอยากให้ฉันคิดทบทวนอีกรอบแต่เพราะฉันคิดมาดีแล้วที่เหลือก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามเวลาก็แค่นั้น“มึงแน่ใจแล้วหรอชา” เก๋ถามฉัน“รู้ว่าเป็นห่วงแต่กูตัดสินใจแล้ว” ฉันบอกเพื่อนไป“แล้วไอ้เฮคมันจะยอมหรอชา” นี่ก็อีกคนฉันหันมองหน้าเป้จนมันต้องหลบตา“ไม่ยอมแล้วยังไงมึงจะให้กูกลับไปให้เขาเหยียบหัวใจกูอีกหรอเป้” ฉันถามเพื่อนเสียงดุ“กูก็แค่ถามไงมึงจะดุทำไมกูกลัว”“แล้วพ่อกำนันรู้เรื่องยัง” เก๋ถามฉัน“รอให้ทุกอย่างมันจบแล้วกูจะบอกป๋าเอง”ฉันไม่อยากให้แม่กับพ่อมาคิดมากเพราะเรื่องของฉันหรอกนะ ฉันโตมากพอที่จัดการกับชีวิตตัวเองได้แล้ว อีกแค่ไม่กี่เดือนฉันก็จะเรียนจบฉันจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่สักทีเก๋ให้ฉันมาอยู่ด้วยเพราะมันให้เหตุผลว่าเป็นห่วงกลัวฉันคิดมาก ฉันเองก็ไม่ได้ติดอะไรหรอกฉันอยู่ไหนก็ได้ขอแค่มันเป็นที่ที่อยู่แล้วสบายใจ“ถ้ารู้ว่ารักแล้วมันเจ็บขนาดนี้นะ” ฉันพูดพลางทิ้งตัวลงที่เตียง“อย่างน้อยก็ได้รักแหละมึง ต่อไปจะได้รู้ไงว่าเราต้องทำตัวยังไงเมื่อกลับมาเดินคนเดียว” นั่นสินะแต่ที่จริงฉันก็เดินคนเดียวมาตลอดอยู่แล้วนี่“เจ็บส
เฮคเตอร์ผมรีบเดินตามเมียออกมาด้านนอกทันที หย่างั้นหรอฝันไปเถอะให้ตายยังไงผมก็ไม่หย่าหรอก ผมหยุดอยู่ที่หน้าประตูเพราะเมียผมหันมาเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง"ไม่มีโอกาสไม่มีครั้งต่อไปแล้วนะเฮค เฮคทำมันพังไปหมดแล้วทั้งความรักทั้งความเชื่อใจไว้ใจที่ชามีให้เฮคทำมันพัง"เมียผมหันมาพูด"ขอโทษ ไม่เอาแบบนี้ดิชา"ผมรีบเข้าไปกอดเมียไว้"ชาต้องฟังอีกกี่ล้านครั้งหรอเฮค บอกแล้วไงว่าชีวิตคู่มันไม่สนุกเหมือนที่เฮคคิดไว้ เฮคทำผิดอย่างอื่นชายังจะพอให้อภัยได้นะแต่นี่เฮคนอกใจนอกกายชาอ่ะเฮคทำได้ยังไง ที่ชาให้มันไม่พอหรอเฮคถึงได้ออกไปหากินข้างนอก"เมียผมแกะมือผมออกทันทีก็อารมณ์มันพาไปจะให้ทำยังไงวะแม่ง......"ต่อไปเฮคจะไม่ทำแล้วชา"ผมรีบบอก"ไม่มีครั้งต่อไปแล้วเฮคความอดทนของชามันหมดแล้ว ถ้ายังรักสนุกอยู่เฮคไม่ควรจะเอาห่วงมาผูกตัวเองไว้และอย่าเอาความเห็นแก่ตัวมารั้งคนอื่น"ผมยืนฟังอยากจะเข้าไปกอดอีกครั้งแต่เมียผมก็ถอยหนี"เฮครักชานะ""รักของเฮคกับรักของชามันต่างกันเกินไป ดูแลตัวเองดีๆ นะ""ไม่ชาไม่เฮคไม่ให้ชาไปไหนเด็ดขาดชาต้องอยู่กับเฮคสิ"ผมรีบวิ่งมาจับมือเมียไว้"ขอโทษนะตอนนี้ชารักตัวเองมากกว่า"ผมยืนมองเมียตัวเอ