ตอนที่55

หลังจากซีโวลอดวางสายจากราเดนได้ มุขรินทร์ก็รู้ว่าสิ่งที่เธอคาดการณ์เอาไว้ไม่ผิด ตอนนี้ปารวีบาดเจ็บจนต้องนอนโรงพยาบาลเพราะต้องการหนีจากราเดน เธอจึงรีบเดินทางไปหาราเดนและปารวีพร้อมกับซีโวลอดในทันที

ชวินบินจากภูเก็ตได้ก็ตรงมายังไร่ผูกรักริมธารเพราะคิดว่าปารวีจะอยู่ที่นี่ ทว่ามาถึงเขาก็ไม่เจอใคร เขาจึงขับรถเข้ามาหาสามภพที่ไร่สหายเสือ แล้วก็ได้รู้เรื่องที่น่าหงุดหงิดใจที่เพื่อนของเขากำลังร่วมหุ้นหับราเดนทำโรงบ่มไวน์โดยที่ไม่คิดจะปรึกษากับเขาสักคำ

“แกกำลังจะทำโรงบ่มไวน์กับราเดนทำไมไม่บอกฉัน”

“แล้วแกโมโหไรวะ” สามภพเท้าเอวขมวดคิ้ว มองเพื่อนตนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความฉงน เพราะไม่รู้ว่าทำไมชวินถึงได้มาอารมณ์เสียกับเรื่องแค่นี้ เพราะไม่ช้าไม่นานเขาก็ต้องบอกให้ชวินรับรู้อยู่แล้ว

“ฉันไม่ชอบหน้าหมอนั่น” ชวินสบถเสียงแข็ง

“ฉันมองออกว่าแกคิดอะไรกับลูกปลา แต่ก็ไม่ควรพาลมาเรื่องงานของฉันนะโว้ย”

“แกไม่รู้หรือไงว่าราเดนทำอะไรกับลูกปลาไว้ เค้าทำให้เธอเสียใจ หลอกเธอให้เธอจดทะเบียนด้วยแล้วก็หักหลังเธอจะไปแต่งงานกับคนอื่น” ชวินละล่ำละละลัก เรื่องไม่พอใจที่ราเดนได้ปารวีไปครอบครองเขายอมรับ ทว่าเขาก็ไม่อยากให้เพื่อนได้ร่วมหุ้นลงทุนกับคนนิสัยเสียเช่นราเดน

“เค้าจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร” ภาพที่เขาเห็นปารวีอยู่กับราเดนก็ดูหวานกันปานจะกลืนกิน แล้วจู่ๆ ทำไมราเดนถึงได้ทำเช่นนั้นกับปารวี

“ถ้าแกไม่เชื่อก็โทรถามอมยิ้มหรือเพิร์ลก็ได้”

สามภพรีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาต่อสายหามุขรินทร์ ทว่าก็โทรไม่ติดเขาจึงรีบต่อสายหาอารยา ยังไงวันนี้เขาก็ต้องรู้ให้ได้อย่างละเอียดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตคู่ของราเดนและปารวีกันแน่

เมื่อเภสัชสาวรับสายสามภพก็เค้นเธออยู่นานสองนานกว่าเธอจะยอมพูดเรื่องของปารวีให้ฟัง หากเขาไม่เอาเรื่องที่เขาจะต้องตัดสินใจเป็นหุ้นส่วนกับราเดนอารยาก็คงไม่คิดจะเล่าอะไรให้เขาได้ฟังแน่นอน

ชวินนั่งกำหมัดแน่น กัดฟันจนกรามขึ้นเป็นสันขณะสามภพกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับอารยานานสองนาน อยากจะรู้เหลือเกินว่าสามภพจะยังทำท่าชื่นชมราเดนอีกหรือไม่เมื่อรับรู้วีรกรรมไม่ดีของคนที่จะร่วมหุ้นลงทุนด้วยระยะยาว

ชวินผุดลุกขึ้นยืนพยักเพยิดหน้าให้กับเพื่อนรักที่เดินหน้าเจื่อนกลับเข้ามาหาเขาในห้องนั่งเล่น “ไงล่ะ ได้เรื่องอย่างที่ฉันพูดไหมล่ะ”

“ฉันรู้ทุกอย่างแล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่าคุณเรทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร”

“ไม่พ้นเห็นลูกปลาเป็นของเล่นน่ะสิ”

“ไม่ใช่ ที่ฉันรู้คือคุณเรไม่เคยคิดจะมีความรัก เค้าไม่เคยศรัทธาความรัก แล้วใครที่รักเค้า เค้าก็จะทำให้ทุกคนเกลียดเหมือนกรณีลูกปลา ฉันก็ไม่เข้าใจปมในใจเค้าเท่าไรหรอก แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่าคุณเรกำลังตามขอโทษลูกปลาเพราะรู้แล้วว่าเสียลูกปลาไปไม่ได้เท่านั้น”

คิ้วเข้มได้รูปสวยขมวดเข้าหากันแน่น หากราเดนจัดฉากทุกอย่างเพื่อให้ปารวีเกลียดตัวเอง เท่ากับว่าเขาก็ไม่ได้จะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นจริงๆ แล้วมันก็มีแนวโน้มที่ว่าเขาจะง้อปารวีได้สำเร็จ ทว่าชวินก็ยังมีแก่ใจเข้าข้างตัวเองว่าปารวีจะไม่ยอมคืนดีกับราเดนอยู่ไม่น้อย

“ถึงจะเป็นอย่างงั้นคนใจแข็งอย่างลูกปลาก็ไม่ยอมคืนดีกับคนที่มาล้อเล่นกับความรู้สึกตัวเองง่ายๆ หรอก”

“แกคิดอย่างงั้นจริงๆ หรือคิดเข้าข้างตัวเอง ฉันเห็นมาเต็มสองตาว่าสองคนนั้นเวลาอยู่ด้วยกันดูรักกันแค่ไหน ถ้านายไม่อยากเจ็บก็ตัดใจเถอะ” สามภพไม่ได้คิดจะเข้าข้างราเดน แต่ที่เขาเตือนชวินตรงไปตรงมาก็เพราะเป็นห่วงความรู้สึกชวิน ปารวีรักราเดนมาร่วมห้าปีกว่าโดยที่ไม่คิดจะมองใครเลยแม้ไม่ได้อยู่กับราเดน ต่อให้ปารวีต้องเลิกรากับราเดนขาดจริงๆ ก็ยากที่ปารวีจะหันมามองชวินแบบคนรัก

“ไม่ ถ้าลูกปลาไม่ปฏิเสธฉัน ฉันก็จะเดินหน้า แกก็คอยดูแล้วกันว่าลูกปลาจะเลือกใคร”

“เฮ้อ...” สามภพถอนหายใจพรืด เอาเป็นว่าเขาไม่อยากจะพูดอะไรซ้ำซาก หากเพื่อนเขามั่นใจว่าจะทำให้ปารวีเป็นของตัวเองได้เขาก็เอาใจช่วยอยู่ห่างๆ ก็แล้วกัน

ตั้งแต่ปารวีตื่นมาในช่วงเช้าตรู่ของวันใหม่ หลังจากพยาบาลเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยราเดนก็เอาแต่นั่งเฝ้ามองจ้องหน้าของเธออยู่ไม่ห่าง จนตอนนี้เธอเองก็เริ่มจะอึดอัดพอสมควร เขาไม่คิดจะเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปื้อนรอยเลือดของเอเลยหรือไง ยิ่งเห็นเธอก็ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวาน เป็นเพราะเขาแท้ๆ หากเขาไม่คิดจะขังเธอเอาไว้ที่เกาะเธอก็คงไม่ต้องคิดหนีจนเจ็บตัวเช่นนี้ คราวนี้จะหนีหน้าของเขาไปไหนก็ทำได้ยากแล้ว

“ถ้าเจ็บแผลรีบบอกพี่นะ พี่จะเรียกพยาบาลให้”

“ต้องอยู่ที่นี่อีกกี่วันคะ”

“หมอบอกว่าหนึ่งอาทิตย์ เพราะแผลของลูกปลาค่อนข้างใหญ่”

“เรื่องที่ฉันเจ็บตัวไม่ต้องให้พ่อกับแม่ฉันรู้นะคะ”

“พี่รู้แล้ว”