Pinapanood ko lang ang kanilang ginagawa sa set mula sa malayo normal naman ang ganitong scenes kaya hindi ako nakakaramdam ng pagka-inis natutuwa pa ako sa naririnig kong papuri sa mahal ko. Naka-halukipkip ako ng kamay nakatayo ako mula sa malayo ayokong lumapit sa kanila dahil magagambala ko ang trabaho nila. "Grabe ang galing ni Vhan!" papuring sabi ng manager ko sa kanya napangiti na lang ako sa nakikita ko matured na talaga ang role na binibigay sa kanila.Okay lang sa akin na ganito ang role na binibigay sa kanya kung hindi lang bibigyan ng kahulugan ang kanilang pagsasama katulad nangyari sa amin noon."Proud ako sa kanya," sabi ko na lang sa kanya nabaling naman nila sa akin."Oo nga naman, Karen proud ka kaso...alam natin na hindi lang ikaw ang proud sa ginagawa niya, ano kaya ang sasabihin niya sa'yo mamaya?" sabat ng manager ko natahimik naman ako sa sinabi niya natatakot ako sa mangyayaring pag-uusap namin mamaya."Kahit hindi natin isipin posibleng 'yon ang pag-uusapan
Hindi pa rin siya bumibitaw sa akin inalis ko ang dalawang kamay na naka-hawak sa akin at umupo ako sa harapan nito sa bato ng veranda hindi naman ako mahuhulog dahil may grills. Tumingala siya at malungkot na hinawakan ang kamay ko at hinayaan ko na lang tumingin naman ako sa mga anak ko."May babayaran ba kami sa lakad nyo, Riko?" tanong ko naman sa anak namin syempre meron ang ganoong lakad sa school."Meron, Ma wala pang announcement kung magkano ang babayaran namin sa ngayon ang sinabi lang kung saan kami dadalhin hindi pa 'yon confirm baka, magbago pa." sagot sa amin ng anak ko hindi pa rin pala nagbabago ang patakaran sa school palaging last two minutes ang lahat.Tumango na lang ako sa anak namin hinayaan kong umunan sa hita ko ang asawa ko hindi pa rin niya binibitawan ang kamay ko. "Sabihan mo kami kung kailan kayo mag-babayad," sabi ko na lang sa anak ko nag-thumbs up siya nang kamay.Tinanong ko kung kumain na sila nang hapunan."Kami ni Riko, Ma kumain na si Papa hindi p
Nang makapasok kaming lahat sa loob ng van pina-alis ito kaagad ng manager nang mapansin namin maraming nag-kukumpulan umiiyak naman ako ng marinig ko mula kay George na magagawa niyang makipag-hiwalay sa akin. Okay naman kami, hindi ba?"Bakit???" sigaw ko na lang sa loob ng van humagulgol na lang ako nang iyak."Kasalanan mo 'yan," sabat nilang lahat sa akin hindi ako tumitingin sa kanila.Umiyak lang ako nang umiyak sa harapan nila wala na akong pakialam."Oo, hindi maiiwasang mag-selos ka o si George sa ginagawa nyo sa pinasok nyong field na 'to eh pero, isipin mo naman ang mangyayari kung hindi nyo napigilan ang pag-seselos mo sa ginagawa nyo hindi ito maganda sa mata ng mga naka-paligid sa'yo at sa boyfriend mo mismo may limitasyon din ang lahat at sumabog na si George sa ginagawa mo sa kanya." sabat ng isa sa kasama namin walang nagsalita pati ang manager ko tahimik."Mabuti nga si George kahit aminado siyang seloso siya nauunawaan niya ang trabaho nyo walang personalan, ikaw,
Nang maihatid nila ako sa bahay namin natitigilan na lang ako dahil ang lungkot ng pakiramdam ko sa loob ng bahay nang makapasok ako sa loob. Gutom ako pero wala akong ganang kumain kaya umakyat na lang ako sa kwarto namin ng buksan ko ang pintuan bumungad sa akin ang gamit niya na hindi pa kasamang dinala.Lumupasay ako sa sahig at humagulgol ako nang iyak tumalungko ako ng pwesto at sumiksik sa gilid ng pintuan. Mali ba na mag-selos ako sa nakita ko?Naalala ko ang sinabi ng manager ko nang bumaba ako sa van."Normal na makaramdam ka ng selos, Karen pero nasa industriya ka showbiz na maraming makakasama si George hindi buo ang tiwalang binigay mo sa kanya dahil kung buo hindi ka mag-seselos ng ganyan sa mga babaeng naka-paligid sa kanya...alam naman natin na seloso siya, bakit hindi siya katulad mo na konting galaw selos na? Alam niyang trabaho lang ang nangyayari at may tiwala siya sa'yo na hindi mo siya lolokohin at ikaw sa kanya wala kang tiwala na hindi ka niya lolokohin, Karen
Habang ngluluto ako ng lunch ko may humablot sa kamay ko napalingon ako sa likuran ko. Narinig ko kanina na may tinawagan ang manager ko sa cellphone nang tumalikod ako sa kanila kanina."Karen! Uulitin mo ba ang ginawa mo sa sarili mo?" sigaw ng manager ko sa harapan ko hindi ko na lang siya pinansin at binalya ko ang kamay naka-hawak sa akin.Wala akong imik na tumalikod sa kanya at huminto ako sa gagawin ko nang mag-basag siya nang baso sa lababo umilag naman ako dahil baka matamaan ako sa mukha. Sinampal ako sa mukha nang manager ko na kinabigla ko naman hindi ito bago sa akin pero..."Bakit mo ako sinampal?" sigaw ko sa manager ko at hinawakan ko bigla ang mukha ko.Hinaltak niya ako bigla palabas ng kusina nagulat ang mga kasama namin ng lumingon sila sa amin at inutusan ng manager ko ang isa sa kanila na magluto nang pagkain namin."Wala pang isang linggo, Karen gusto mo nang gumawa ng dahilan ng kamatayan mo." nasabi na lang sa akin ng manager ko nang ibalibag ako sa sofa umus
Nang makarating ako sa mall nagpunta muna ako sa department store para mamili ng damit para sa mga anak ko napansin ko ang mga suot nila pinag-lumaan nang panahon binibili sila ng kanilang ama dahil may mga branded na damit naka-sabit sa kanilang cabinet. Wala pa akong nabibili sa kanila mula nang magkita kami ulit at tumira sa isang bahay.Kinuha ko ang cellphone sa bag nang tumunog bigla nabasa ko na tumatawag ang manager ko sinagot ko naman kaagad.Calling...Manager: Hello, Nikka, jigeum eodi issnayo?(Where are you now?)Tumigil ako sa tabi nang may nag-excuse me sa likuran ko. Wala akong facemask dahil naiinitan ako at hinihintay ko ang kaibigan ko dito sa loob.Nikka: Waeyo, maenijeonim?(Why, manager?)Marami na ako napili para sa dalawang anak ko may binili akong ref cover natandaan ko marumi na ang nakalagay sa ibabaw ng ref.Manager: Dangsin-eun imi dangsin-ui eobmuwa chingue daehan iljeong-eul gajigo iss-eumeulo geunyeoege gyeong-yeongjin-ui jean-eul sulaghalago malhasibs
Napalingon kami nang bumukas ang pintuan ng bahay pumasok ang naka-simangot kong manager at lumapit sa amin sa sala."Grabe! Hindi man lang kayo nag-imbita!" sabi ng manager ko sa amin tumabi ito sa kaibigan ko na masama kung makatingin naiiling na lang ako sa kanila."Alam naman kasi namin na busy ka, manager hindi ka busy?" tanong ng asawa ko sa kanya nilayo ako nang manager ko at umusog ako nang bahagya."Wala nga akong ginagawa kanina pa, George may ganito pala kayong plano hindi nyo ako sinabihan? Okay ka lang, George?" tanong ng manager ko sa asawa ko nang hampasin ang binti nito nang magtanong.Siniko ko ang manager ko dahil alam kong lasing na ang asawa ko pero, hindi lang ako sigurado kung nasa katinuan pa siya. Nabaling naman ang tingin namin sa kanya nang magsalita siya."Ako at si Karen, hiwalay na." sagot niya sa amin at wala kami naging reaksyon sa binanggit niya.Walang nagsalita sa amin nang sabihin niya 'yon sa harap ng mga kasama namin."Sino sa dalawang babaeng maha
Wala na akong balita kay George mula nang magkausap kami noong nakaraang araw at nakipag-hiwalay siya sa akin. Kinokontak ko siya para magkausap kaming dalawa pero, hindi naman niya sinasagot ang mga tawag ko. Kapag pinupuntahan ko ang mga taping niya hindi ko siya nakikita kahit nandoon ang manager nito natatandaan ko tuloy ang sinabi ng manager nito sa akin."Kailangan niya ng space, Karen lumayo ka muna sa kanya kung ayaw mong tuluyan na siyang lumayo sa'yo at ayaw niyang makipag-usap sa'yo pakalmahin mo naman ang sarili mo maawa ka naman sa kanya." tugon ng manager nito sa akin nang lapitan ko ito sa gilid nung makita ko ito sa taping.Napansin ko pa na tumingin ang mga tao sa amin."Gusto kong malinawagan sa sinabi niya sa akin," pahayag ko sa manager ni George nakita ko ang pag-iling nito sa harapan ko."Gusto mo ba kumalat ang nangyayari sa inyo ni George? Gusto niya ng katahimikan ngayon at huwag mong balakin na kausapin ang mga anak niya dahil hindi ka nila kakausapin." bangg