ILANG ARAW pa ang lumipas. Hindi naman siya kinukulit ni Maya na pirmahan ang divorce paper, pero hindi naman siya nito kinakausap. Hindi sinasagot ang mga tawag at mensahe niya. At sa mga nakalipas na araw na iyon ay napansin niya ang interval ng pagpapalit ng shift ng mga guard.
At ngayon, muli niyang susubukan ang swerte niya.
He waited until it was time to change guards. It would take at most a minute before they were all set in their posts. Sinamantala niya ang kaunting oras na iyon para tawirin ang mataas na bakod. Akala niya ay sapat ang isang minuto para makaabot man lang siya kahit hanggang sa tapat ng balkonahe ni Maya, pero nagkakamali siya.
It took him a lot of time playing run and hide with the guards. Minsan pa na nag-ala-ninja siya at nag-camouflage sa damuhan at pader. Marahil kung nanonood lang si Maya sa kanya, humagalpak na naman ito ng tawa sa mga pinaggagagawa niya.
Naiiling na nangingiti siya. Hindi naman gano’n kababaw ang taw
“Nasaan ang divorce paper?”Napamaang siya sa tanong ni Maya. They just ended a satisfying lovemaking, and now, she was hiding her body from him while asking for that thing!“Mukha ba akong basurahan para hanapan mo ng basura?” Pilit niyang kinakalma ang sarili. Sinamahan niya rin sa ilalim ng kumot ang asawa.“Did you sign it?” tanong ulit nito, tila hindi alintana ang inis sa mukha at boses niya.“Pinipirmahan pala iyon? Hala! Pinunit ko,” painosenteng sabi niya.Sa inis ay hinampas siya ng unan ni Maya. Sinalo niya iyon at binato sa kung saan, saka hinila payakap si Maya.“M-Magbihis ka nga muna!” asik nito at tinulak siya.Napakamot na lang siya sa batok niya. Kinuha niya ang damit niya na nasa bandang paanan lang ng kama at sinuot sa harap mismo ni Maya. Hindi naman siya nilulubayan ng tingin nito. Nang matapos, akma siyang babalik sa paghiga sa tabi ng asawa nang pigila
HINDI SIYA pinakinggan ni Maya ng araw na iyon. She just stormed out of the house kahit malakas pa ang ulan. Wala siyang nagawa kung hindi habulin ito at ihatid na sa bahay nito. It simply means na buo na ang desisyon ni Maya na makipaghiwalay sa kanya.Kagigising niya lang at una niyang nabasa ang message ni Maya na sa ibang araw na lang nito dadalhin ang bagong kopya ng divorce paper, kasama na ang lawyer nito para daw wala na siyang gawing kalokohan.Hindi niya alam kung anong gagawin ngayon. Hindi niya alam kung saan pupunta. Lumipas ang ilang araw, para siyang teenager na unang beses nakaranas ng heartbreak at nagmumukmok mag-isa sa kwarto.“I shouldn’t ruin myself just because of it.”Bumangon siya at mabilisang ligo ang ginawa niya. Napagpasiyahan niya na pumunta na lang sa club, kahit tirik na tirik ang araw, bakasakaling malaman niya kung ano sa pakiramdam ang maghanap ng iba habang kasal pa—tulad ng ginawa ni Maya. Baka m
NANG BUHATIN niya sa kanyang bisig si Maya ay hindi na ito naka-hindi pa. Dinala niya ito sa kwarto nila at maingat na inihiga. If this will be the last time he will lay her on their bed, hindi niya sasayangin ang bawat segundo na sambahin ang katawan nito.Hindi naman ito nagpakita ng kahit na anong pagtutol kaya mabilis niya lang naalis lahat ng saplot nila sa katawan.Tila binuhusan siya ng malamig na tubig nang makita niya ang tahi sa tiyan nito. Mukhang napansin naman nito ang matagal na pagtitig niya kaya tinakpan nito iyon ng kamay.“Maya, don’t. It’s beautiful. I mean, everything about you is beautiful.”Nalunok niya ang sariling boses. He should stop looking at her wonderful side!Pabagsak na humiga siya sa ibabaw nito at kinagat ang balikat nito. “I should hate you. I hate you, Maya! You’re not beautiful at all. You’re just a—something. Fuvk!”He wanted to curse her to dȇath but
PUPUNGAS-PUNGAS na bumangon si Miguel mula sa sofa. Sumasakit ang sentido niya, kumikirot na parang gusto niya na lang iumpog sa corner ng pinto. Nasilaw pa siya sa liwanag mula sa araw na nag-reflect sa sahig. Naniningkit na tinungo niya ang kusina. Napakamot pa siya sa likod at tiyan niya, parang may tumutusok at nangangati siya.Nang hubarin niya iyon, puno lang naman ng maliliit na tuyong dahon mula sa ligaw na damo.Dumiretso siya sa lababo at nagmumog ng mouthwash. He was so unmotivated to even take a bath.Uminom na rin siya ng kape. Pagkatapos ay um-order ng pagkain. Bitbit ang dalawang bote ng alak, bumalik siya sa sala. Nakasalubong niya pa si Brix na pababa ng hagdan. Bagong ligo ito.“Anong ginagawa mo rito? Kararating mo lang? Sana nagsabi ka na pupunta ka, dinagdagan ko sana iyong take out.”“Kagabi pa ako—sandali, wala kang naalala?”“Anong naalala?” inis na tanong niya at naupo na sa
ISA-ISANG nagsilapitan ang mga bisita para i-congratulate ang pagsasanib pwersa ng dalawang malaking tao sa larangan ng business. Sinabihan naman siya ni Brix na puntahan na rin nila ang dalawa para mas makilala niya.Sumang-ayon naman siya dahil kanina niya pa gustong puntahan ang asawa.Nang makalapit sila, agad nagtama ang mga mata nila ni Maya. Ilang segundo lang iyon, agad na lumipat ang tingin nito sa braso niya kung saan nakalingkis si Andrea.Oh no… piping bulong isip niya.Ayaw niya sa nakikita sa mata ng asawa.“Mr. Choi, I knew you would come. This must be…” binitin ni Mr. Ignacio ang sasabihin, though may alam na siya na ang gusto nitong sabihin ay ang shareholder na may pinakamalaking share sa kompanya nilang dalawa.Usap-usapan na rin kasi ito kanina pa, dahil may nagtanong kung sino ang magiging Chairman at sinong magiging CEO ng pinag-merge na business ng dalawa. Marami na rin kasi ang nakakaalam tun
ILANG MINUTO na siyang nakatingin sa salamin habang hawak ang labi niya. Hindi niya nalasahan ang kahit na anong lasa na may hinalikang iba si Miguel. Hanggang kailan kaya ito magpapaka-loyal sa kanya?Gusto niyang ilaban ito pero…“Sweetie?”Napatingin siya sa pinto. Nakatayo ro’n ang mommy Edrina niya.“Mom…”“Are you ok?”Sasagutin niya sana ang ina nang makarinig na tila binubuksan ang pinto sa balkonahe.“Mom, magtago ka, bilis!” bulong niya sa ina.Mabilis naman itong nahiga sa gilid ng kama niya na hindi na nagtanong.“Babe, nakalimutan kong sabihin—”“Diyan ka lang!” sigaw niya rito nang akma itong lalapit sa kanya.“Ok.” Nalilitong tumayo ito sa labas. “September twenty, please make sure you’re free on that day, pati na ang mga anak mo.”She eyed him, silently askin
IT WAS NEVER his intention to hide from Maya’s mother. Alam niyang mali na ilihim sa parents nito ang tungkol sa kanila, pero wala siyang magawa. He chose to give whatever his wife’s requests and demands—at isa na ro’n ang kagustuhan nitong itago ang relasyon nila.Dala ang basket ng prutas at bote ng wine, and a bouquet of roses on the other hand, he tried his luck to get inside through the front gate.Nagtaka pa siya nang papalapit pa lamang siya, binubuksan na ng guard ang gate. Tumingin siya sa likod niya, wala namang nakasunod na sasakyan sa kanya.Nang akma siyang magtatanong kung nasa loob si Maya at ang ina nito, inunahan siyang magsalita ng isa sa mga guard.“Tuloy na po kayo.”Hindi niya alam pero bigla na lang siyang binalot ng kaba. ‘Di ba dapat, natutuwa siya? Pero ang pakiramdam niya ngayon sa bawat hakbang niya papalapit sa bahay nina Maya, ay naglalakad siya sa kanyang huling hantungan.
HINDI NIYA ALAM pero pagkatapos niyang mag-shower, ang gaan ng pakiramdam ni Maya. She felt like something was lifted off her shoulder. Dahil ba nagawa niyang sagutin ang tatay niya, na suwayin ang gusto nito? Naipagtanggol niya rin ang mommy niya sa harap nito.Ang totoo, that was the first time she talked back to her dad and the first time she saw his bad side. Though halata naman dahil sa panggigipit nito sa kanya, hindi niya inaakala na pagtataasan siya ng boses at pagsasalitaan ng masasakit na salita ng sariling ama.She grew up without him.She grew up believing that she was loved by him, na ang mommy niya lang ang hindi nito gusto kaya nagkahiwalay ang mga ito.Siguro, kung hindi pa siya nito ipinakilala sa matagal na nitong ipinagkasundo sa kanya, hindi niya makikita ang totoong kulay ng tatay niya.Paglabas niya ng bathroom, nagulat pa siya nang makita ang mataas na kilay ng mommy niya. She eyed her from head to toe.“Palagi k