Kakatapos lang mag-shower ni Analyn. Mahihiga na sana siya pagkatapos magpatuyo ng buhok nang mag-ring ang telepono niya.
Agad siyang kinabahan nang makita ang pangalan ni Cora sa screen ng telepono niya. Pero pilit niyang isinantabi ang kaba. Baka paranoid lang siya at may sasabihin lang sa kanya ang babae. Baka magtatanong lang kung bakit hindi siya nagpunta kanina sa coffee shop nito.
Pagkatapos huminga nang malalim, sinagot na ni Analyn ang tawag. Pero bago pa siya makapagsalita ay naunahan na siya ni Cora.
[“Kasabwat ka ba niya?”]
Malamig ang boses ni Cora, hindi ito ang karaniwang sarili nito ngayon.
Nung una ay hindi maintindihan ni Analyn ang tanong ni Cora. Pero biglang pumasok sa isip niya ang mukha ni Xian. Mukhang nagpunta na si Xian at nagka-usap na silang dalawa.
Hindi malaman ni Analyn kung ano ang isasagot kay Cora. Hindi niya alam kung paano ba niya ipagtatanggol ang sarili. Na
Nagulat si Analyn na nandoon siya sa lugar malapit sa coffee shop ni Cora. Nakatayo siya sa walkway ng baywalk. Hindi pa niya maisip kung paano siya napunta roon nang biglang sumulpot si Anthony sa tabi niya.Hinawakan nito ang isang kamay niya at saka bahagya itong pinisil.“We will be together forever,” seryosong sabi ng lalaki sa kanya.Hindi sumagot si Analyn, naguguluhan pa siya sa mga nangyayari. Hanggang sa unti-unti ay biglang lumalabo ang mukha ni Anthony. Parang drawing lang na binubura ng pambura ng lapis ang mukha niya hanggang sa tuluyang hindi mo na makilala ang mukha niya.Bumalikwas ng bangon si Analyn. Nagpalinga-linga siya sa paligid at nasiguro niyang nasa kuwarto siya sa bahay ni Anthony. Napahawak si Analyn
“Oh, tara na. Nakahanda na ang mesa. Kumain na kayo,” pag-anunsiyo ni Manang Rhia.Agad namang tumayo si Anthony mula sa sofa at akmang bubuhatin uli si Analyn nang pigilan siya ng dalaga.“O-Okay lang ako. Kaya kong maglakad.”“Hindi mo pa pwedeng biglain ‘yang paa mo. Ikaw rin, baka hindi ka makapasok sa Lunes niyan.”Hinawakan ni Analyn ang braso ni Anthony, sabay mahinang nagsalita.“Sir, hindi kasi ako komportable. Too much public display of attention.”Inilapit ni Anthony ang mukha niya sa gilid ng mukha ni Analyn at saka bumulong sa tapat ng tenga nito.“Mak
Inisip ni Analyn na baka sa kamag-anak o kaibigan ni Anthony ang mga iyon at pilit iwinaglit sa isip niya ang hinalang nabuo sa isip.Pero ang mas nakapagpalukot sa mukha ni Analyn ay ang mga lumang larawan na kasama ng mga laruan dun. Nasa pinaka-ilalim iyon ng kahon, at natatambakan nung mga laruan. Tila sinadyang ipailalim ang mga iyon doon para hindi mapansin at itago.Kinuha ni Analyn ang mga lumang larawan at saka isa-isang tiningnan ang mga iyon. Ang unang larawan ay larawan ng medyo bata pang lolo ni Anthony, at may katabi siyang dalawang bata. Ang isa ay isang nakangiting batang lalaki, at may kahawak-kamay na batang babae. At base sa background ng larawan, kuha ito sa harap ng mansyon,Namilog ang mga mata ni Analyn. Kamukhang-kamukha niya ang batang babae. Pakiramdam niya ngayon ay tinit
Habang nasa biyahe pauwi si Analyn, hindi maalis sa isip niya ang batang babaeng kasama ni Anthony at Greg sa picture. Marami siyang mga katanungan sa isip niya.So iyon pala iyong Ailyn. Iyong minsang nabanggit ni Sir Anthony na kababata niya na bigla daw nawala. Hindi ko naman kayang itanong kung paanong nawala at bakit? Pribadong buhay niya iyon at hindi ko mapangahasang magtanong. Pero bakit kamukhang-kamukha ko iyong bata? Pwede na ngang mapagkamalang ako ang batang iyon. Pero imposible namang ako iyon dahil ngayon lang niya nakilala ang mag-lolo na Anthony at Greg.Nang umalis si Analyn sa bahay ni Greg ay madilim ang langit. At eto nga, habang nasa biyahe siya at biglang bumuhos na ang malakas na ulan.Hindi napahinto ng malalaking patak ng ulan sa salamin ng bintana ang mga iniisip ni An
“Mama! Mama! Huwag mo akong iwan, Mama! Sasama ako sa ‘yo!”Hilam na sa luha ang mga mata ng batang lalaking humahabol sa itim na kotse. Pero hindi ito huminto at tuloy-tuloy lang ang takbo.“Mama! Hintayin mo ko! Sasama ako!” muling sigaw ng bata habang patuloy pa rin sa pagtakbo.Hanggang sa pagliko ng kotseng itim sa isang kurbada, tuluyan nang naiwan ang bata at hindi na nakahabol dahil sa pagkatapilok niya sa naka-usling bato.Umiiyak na sinundan na lang ng tingin ng bata ang papalayo nang sasakyan.Umiiyak pa rin na pinagmasdan ng bata ang sugat sa tuhod niya. Umagos ang dugo mula roon, na lalong nagpa-iyak sa kanya nang mapatakan ang sugat ng sarili niyang mga luha. Lalo pa siyang nai
Maaga gumising si Analyn. Alam niya sa sarili niya na hindi uuwi si Anthony kagabi kaya paniguradong magko-commute lang siya ngayong araw pagpasok sa kumpanya ng binata.Walang tao sa bus stop nang dumating si Analyn doon. Bigla tuloy siyang natakot para sa sarili. Pakiramdam niya, anumang oras ay susulpot doon si Jiro at sasaktan siya. Para tuloy gusto niyang magsisi na nagawa niyang galitin si Anthony. Napakalaking bagay din kapag nakasakay siya sa sasakyan ng binata. Nakatipid na siya sa pamasahe, meron pa siyang kapanatagan ng loob laban kay Jiro. Kaya dapat, hindi na niya gagalitin ulit si Anthony. Mabuti na lang at payapa siyang nakarating sa DLM.Nagtaka si Analyn nang sundan siya ni Michelle sa mesa niya.“Ang haggard mo,” sabi ni Michelle sa kaibigan, “may problema ba sa asawa mo? Maysakit siya, di ba
Sa isang seafood restaurant nagpa-reserve si Xian. Malapit rin ito ng dagat. Sa open air ang pinili ni Xian na puwesto nila, kaya naman ramdam ni Analyn ang malamig na simoy ng hangin at amoy niya ang natural na amoy ng dagat.“Natuwa ako sa design mo. Nakita ko na may elemento rin ng dagat doon,” nakangiting sabi ni Xian.“Mukhang may something sa iyo ang dagat, Sir Xian,” nakangiting komento ni Analyn.Nakangiting umiling si Xian, “wala akong hilig sa dagat.”Napamaang si Analyn. Nagkamali pala siya ng hula.“Si Cora lang.”Natigilan si Analyn. Mukhang hindi pa talaga nakaka-move on si Xian kay Cora.
“Have a seat, Ms. Employee,” yaya ng lalaking kasama ni Anthony sa kuwarto.Tiningnan muna ni Analyn si Anthony. Nang nakita niyang bahagya itong tumango sa kanya, tanda ng pagsang-ayon nito ay nagsimula na siyang naglakad patungo sa sofa na kinauupuan ng dalawa. Minabuti niyang maupo sa pang-isahang upuan.Nakaupo na si Analyn ay nakatingin pa rin sa kanya ang kasama ni Anthony.“Ako nga pala si Edward, Ms. Employee,” sabay abot nito ng kamay niya kay Analyn, “tutal mukhang walang balak ang boss mo na ipakilala ako sa ‘yo,” nakangiting sabi ni Edward.Napilitang abutin ni Analyn ang kamay ni Edward. Isa pa, kaibigan ito ng amo niya kaya kailangan niyang maging magalang dito.Nang magdaop ang mga kamay nila ay mabilis na sumulyap si Edward kay Antony, tila sinusubukan ang binata.“Oh? Baka pwede ko ng malaman ang pangalan mo, Ms. Employee. Nagpakilala na ako sa &ls
Nang nagising si Brittany, may malamig na bagay sa noo niya. May naamoy din siyang mabango na tila may bagong lutong pagkain. Pinilit niyang bumangon, at saka niya nakita ang isang mangkok na may lamang sabaw, isang basong tubig at mga gamot sa tabi nito. Bigla niyang naalala na nasa bahay nga pala siya ni Anthony. Napaisip tuloy siyang bigla kung kama ba ni Anthony itong hinigaan niya. Nakaramdam tuloy siya ng saya sa isiping iyon. Inilibot niya ang tingin para hanapin ang lalaki. Nakita niya na nasa veranda ito at may kausap sa telepono. Base sa anggulong nakikita ni Brittany, seryoso ang mukha ng lalaki. Napaisip si Brittany kung sino kaya ang posibleng kausap ni Anthony. Ginagawan na kaya niya ng paraan ang pagsalba sa Business Inquirer?Dahan-dahang bumaba ng kama si Brittany at saka maingat na nilapitan ang kinaroroonan ng lalaki.“Anthony, napag-isipan mo na ba?” tanong agad ni Brittany ng nakita niyang tinapos na ng lalaki ang tawag nito sa telepono niya. Napapikit si Antho
Hindi pa rin tumitigil ang ulan, at nakatayo pa rin si Brittany sa ulanan. Nilalamig na siya at nakakaramdam na ng gutom. Hindi niya alam kung may bagyo ba ngayong araw. Nagtatrabaho siya sa isang publication company pero ni hindi niya nabalitaan man lang kung may bagyo o paparating. Masyado kasi siyang naka-pokus kay Anthony.Pero kabaligtaran niya ang lalaki. Dahil si Anthony, kay Analyn lang naka-pokus. Sana, kahit konting oras man lang sana ay mabigyan siya ng atensyon ng lalaking matagal ng minamahal. Sana…Hindi na alam ni Analyn kung gaano na siyang katagal nakatayo roon. Pakiramdam niya ay nanlalambot na siya. Wala naman kasing pwedeng maupuan sa harap ng bahay na ito ni Anthony. Nang sa tingin niya ay tatakasan na siya ng ulirat, saka may biglang dumating na sasakyan. Tinamaan pa ng ilaw nun sa mukha niya si Brittany. Agad na nagkaroon ng pag-asa ang babae, kahit na hindi pa siya sigurado na si Anthony na ang dumating. Parang biglang nawala lahat ng masama niyang nararamda
Nasa 25th floor ang opisina ng Blank. Inokupa nila ang buong palapag. Binayaran na ni Elle ang pang-isang taong upa sa buong palapag. Kaya kailangang kumita sila agad para mabawi na agad nila ang ibinayad sa renta.Maraming bisita ang nagpunta sa opening. Mga dating nakikilala ni Analyn sa Creatives, Inc. Mga dating naging kliyente at mga nakasalamuha sa pagdidisenyo. Humahalimuyak ang buong palapag sa dami ng mga ipinadalang bulaklak ng mga kakilala nila Analyn at Elle. Hindi rin nahihinto si Michelle sa pagre-register ng mga dumarating na mga bisita. At siyempre, hindi pwedeng wala roon ang Papa ni Analyn. Gusto ng babae na masaksihan ng Papa niya ang importanteng bagay na ito sa buhay niya.Hindi makakarating si Anthony. Pero para kay Analyn, okay na rin iyon. Ayaw niyang isipin ng mga tao na puppet lang siya ni Anthony sa maliit na negosyo na ito. Gusto niyang matanim sa isip ng mga tao na pinagpaguran niya ang kung anong meron siya ngayon.Hindi na nagulat si Analyn ng dumating
Masasabi ni Analyn na napakalaking bagay na galing siya sa Creatives, Inc.. Idagdag pa na nakuha niya ang pinakamataaas na award sa taunang pa-contest ng Philippine Designer’s Association. Naging madali para sa kanya ang pag-aayos ng bubuksan na design company. Idagdag pa nagkaroon siya ng mga koneksyon sa gobyerno magmula noong naupo siyang department head ng Design department at nanalo siya sa maraming design projects. Pinangalanan nila ang maliit na kumpanya nila ni Elle ng Blank. Ibig sabihin ay blanko, nagsimula sa wala. Naisipan ni Analyn na tawagan si Michelle at alukin ng trabaho sa kumpanya nila ni Elle. Matagal na rin naman ang babae sa ganoong industriya at mapagkakatiwalaan ito, kaya alam ni Analyn na magiging malaking tulong sa kanya ang kaibigan. [“Of course, I’m willing to help!”]“Pero hindi pa namin kayang ibigay ang sahod at benefits na kinikita mo sa Creatives.” [“Alam ko. Pero iba kasi kapag ikaw ang ka-trabaho.”]“Wala pang maipagmamalaki ang Blank.”[“So what
Nasa loob ng kotse sila Anthony at Analyn. Doon nila itinuloy ng paghahalikan kanina sa daan galing sa shop ni Hans. Nahihiya raw kasi si Analyn sa maaaring makakita sa kanila roon. Pero hindi lang basta halik ang ginagawa sa kanya ni Anthony doon. Nakatanggal ang ilang butones ng blusa ni Analyn, habang ang isang kamay ni Anthony ay nasa loob ng bra ni Analyn, sakop ang isang dibdib niya. “Anthony… kiss lang ang sabi mo…” kunwari ay pagrereklamo ni Analyn, “bakit may pagdukot ka pa diyan…”Nag-angat ng mukha niya si Anthony mula sa paghalik sa leeg ni Analyn, pero hindi niya inalis ang kamay niya sa dibdib ng asawa. Sa halip ay minasahe pa niya itong maigi, tinutukso ito. “My bad… ako nga pala ang natalo sa laro. Sorry… ano’ng gusto mong hilingin bilang premyo mo?” May naisip na kanina pa si Analyn, pero hindi niya agad nasabi kay Anthony dahil sa panghaharot nito sa kanya. “Tinatanong mo kanina kung bakit nasa bahay si Elle, di ba?” Sa halip na sagutin ang tanong ni Analyn, mu
Sa unang dalawang laro, tinuruan muna ni Anthony si Analyn. Sa ikatlong round, nagsimula na ang totoong laro. “Best of three? Best of five?” tanong ni Anthony. “Three lang!” “Wow, confident…”Tumawa lang si Analyn. Sa una at pangalawang round, nanalo si Anthony. “One more win at talo ka na. Makukuha ko na ang reward ko,” nakangiting sabi ni Anthony habang binabalasa ang mga baraha. “Dinaya mo ba ako?” tanong ni Analyn. “Excuse me? Bakit ko naman gagawin ‘yun? Kahit kailan hindi ako nandadaya sa mga kalaro ko.”“Hmp!”“Natatakot ka bang matalo kita? Magaling lang talaga ako.”“Natatakot lang ako sa reward na nasa isip mo.” Inirapan pa ni Analyn ang lalaki. “Kaya humanda ka ng matalo sa third round,” bigay babala ni Anthony.Tumaas ang isang kilay ni Analyn. “Hindi ka sure…”“Game,” sa halip ay sagot ni Anthony sabay ipinamahagi na sa kanilang dalawa ang mga baraha. Sinamang-palad na matalo si Anthony sa pangatlong round. “Haha! I told you… hindi ka sure…” malakas ang tawa na
“Anthony, tapos na ba kayo?” Biglang tumuwid ng tayo si Anthony at saka humiwalay kay Analyn. Naglakad ito papunta sa kurtinang nagsisilbing tabing ng kuwarto. Nakatayo roon ang matandang sumalubong sa kanila kanina. “Maraming salamat sa pagpapagamit ng lugar at mga tools, Uncle Hans.”Iwinasiwas ng matanda ang kamay niya, na parang sinasabi nito na ‘walang anuman’. Saka lang niya napansin si Analyn. Itinuro niya ang babae. “Kaano-ano mo ang magandang babaeng ito?”Biglang nakaramdam ng hiya si Analyn. Napaatras siya, alam niya na ang isasagot ni Anthony kahit hindi pa niya naririnig. Paano siya ide-deny ni Anthony? Ano’ng sasabihin nito? Na kaibigan lang siya? Girlfriend? Malabo ‘yun. Pero biglang hinawakan ni Anthony ang kamay niya at saka siya hinila palapit sa kanya. “I am married, Uncle Hans. And this is my wife.”Napamaang si Analyn. Hindi siya makapaniwala sa sinabi ni Anthony kaya napatingala siya sa lalaki. “Talaga ba? Nagpakasal ka na?” masayang tanong ni Hans, pagkat
Pinaningkitan ni Anthony ng mga mata si Analyn. Takot na umiling si Analyn at saka muling humakbang paatras. “Ayoko, Anthony. Hindi ako papasok diyan, uuwi na ko.”“Analyn, huwag kang makulit.” Pagkasabi nun ni Anthony ay inisang hakbang niya si Analyn at saka sinaklit ang babae sa beywang at saka walang hirap na binuhat paalis doon. Karga-karga ni Anthony si Analyn habang naglalakad sa pinaka loob ng shop.“Anthony! Ibaba mo ako! Ayoko! Ayokong magpa-tattoo!”Pagdating sa isang kuwarto, agad na isinara ni Anthony ang pintuan nun at saka mahinang ibinalibag si Analyn sa kama. Pinilit bumangon ni Analyn pero hinawakan agad ni Anthony ang braso ni Analyn at saka itinali iyon sa kama.“Anthony? Ano’ng ginagawa mo?!” Hindi sumagot si Anthony hanggang sa maitali niya pa ang isa pang kamay ni Analyn at ang dalawa pang binti nito. “Anthony!” Pero hindi pa rin siya pinansin ng lalaki, sa halip ay hinila nito ang kurtina roon kaya dumilim sa loob ng kuwarto. “Anthony… maawa ka, please…” k
Pagpasok sa loob ng bahay, tulala si Analyn. Nakatunghay si Anthony sa laptop niya ng napansin niya ang naglalakad na asawa. Ng nakita niya ang itsura nito, napahinto siya sa binabasa at saka tumayo, hinarang si Analyn. “Okay ka lang ba?” tanong niya sa babae. Sinalat pa nito ang noo nito. Pinilit ni Analyn ngumiti at saka ipinakita kay Anthony ang hawak na telepono. “Wala lang ‘to. May nabasa lang kasi akong balita na hinuli raw si Kaye kahapon dahil nagda-drugs daw siya.”Pansin ni Analyn na tila dumilim ang mukha ni Anthony, pero agad ding umaliwalas ang mukha nito. “Alam mo namang matindi ang kampanya ng Tierra Nueva tungkol sa droga. Kung talagang gumagamit siya ng droga, malamang na makukulong talaga siya,” sabi pa ni Anthony. “Pero hindi ba parang napala-coincidence?” tanong ni Analyn.Nahulaan ni Anthony ang ibig sabihin ng tanong ni Analyn. “It’s not me.” Agad namang na-guilty si Analyn, pilit niyang binabale-wala ang nasa isip niya kanina pa. “Sorry…” sabi niya at saka