Chapter 5.

Alam ni Jane na hindi titigil ang Kuya Randy niya sa pamimilit sa kanya, kaya para matigil at para na rin sa ikakapanatag ng loob nito ay tinanggap niya ang ATM Card na inabot nito.

Di bale. Itatabi nalang niya ito para sa Kuya niya. Para sa oras ng kagipitan ay mayro'n siyang maibibigay rito.

Nang tanggapin niya ang Card ay ngumiti 'to at bahagya pang ginulo ang buhok niya. "Siya nga pala, Jane. Kailan mo balak ipakilala sa amin si bayaw?"

Hilaw na ngumiti si Jane. Hindi niya inasahan na agad na makakabawi ang kanyang kapatid sa balita at magtatanong tungkol sa kanyang asawa.

"Sa susunod nalang siguro, Kuya. May kailangan pa kasi akong gawin ngayon kaya kailangan ko ng umalis." Mabilis na dahilan niya bago tumayo. "Mag aalas singko na, Kuya. Diba susunduin mo pa si Girlie?" tukoy niya sa anak nitong nasa kindergarten ngayon. Saka mayamaya lang ay dinner na. Kung magtatagal pa siya dito ay sigurado na aanyayahan siya ng Kuya niya na kumain, at tiyak na hindi iyon ikatutuwa ng kanyang hipag.

Bagamat hindi sila magkasundo ng kanyang hipag, nais pa rin niyang manatiling maayos ang relasyon nito sa kanyang kapatid. Kaya umiiwas siya na magkaro'n ng hidwaan sa pagitan nila sa kabila ng hindi nito magandang ugali katulad ng kanyang ina.

Mas mainam na ang umiwas para payapa ang pamilya.

Pagkatapos magpaalam sa Kuya Randy niya at sa asawa nito ay umalis na siya. Bago umuwi ay naisipan niya na dumaan muna sa Drugstore para bumili ng gamot.

"Ma'am, may reseta po kayo?" magalang na tanong ng pharmacist sa kanya.

Tumango siya at inabot ang reseta na binigay sa kanya ng Doctor ng nakaraang magpacheck-up siya. Vitamins, folic acid ang nasa reseta, bumili din siya ng Anmum na gatas para sa kanya.

Habang nagbabayad sa counter, ngumiti ang pharmacist sa kanya ng magiliw. "Ma’am, ang ganda-ganda mo naman po. May kamukha kang American actress. Sigurado ako na magiging maganda rin ang anak mo katulad mo.”

Kiming ngumiti si Jane sa papuri ng pharmacist. “Uhm, salamat po.” Pagkakuha sa pinamili ay lumabas na siya ng Drugstore.

Hindi ito ang unang beses na nakatanggap siya ng papuri sa isang estranghero. Pero hanggang ngayon ay hindi parin siya nasasanay.

Hinaplos niya ang flat na tiyan ng makalabas. Hanggang ngayon ay hindi siya lubos makapaniwala na mayro’ng lumalaking bata sa loob ng kanyang manipis na tiyan.

Magkakaanak na talaga siya!

*Tumunog ang notification text sa kanyang cellphone ng dalawang beses.

Kinuha niya ang cellphone at binasa ang mensahe na natanggap niya. Mensahe pala ito galing sa matagal na niyang kliyente, nagtatanong kung nasa Shop siya. Balak raw nitong pumunta sa Shop kasama ang isang kaibigan na nagbabalak na bumili ng sasakyan.

“Yes po, on the way na ako. Mga five minutes ay nari’yan na ako.” Reply niya.

Kapag ganitong araw ay hindi siya pumapasok para magpahinga. Pero ngayong magkakaanak na siya ay kailangan niyang magdoble kayod para mabuhay silang mag ina. Sayang din ang commission na kikitain niya kung makakabente siya.

Pagkatapos ilagay ang mga biniling gamot sa kanyang bag ay masigla siyang sumakay ng Scooter niya para bumalik sa Shop.

Accountant ang kursong tinapos niya. Noong Highschool pa siya ay in-demand ang kursong ‘to, pero noong nakapagtapos na siya ay nahirapan siya na humanap ng trabaho. Kahit saan siya mag-apply ay puro with two years experience ang hinahanap o higit pang experience sa ibang kumpanya. May iilan naman na makakakuha siya ng experience with certificate pero masyadong mababa ang alok na sahod.

Ang nasa isip niya noong panahon na iyon ay makapagbayad sa Kuya niya at makapagbigay sa Mama nila. Maliit ang minimum wage kaya humanap siya ng ibang trabaho. At pagbebenta nga ng mga sasakyan ang napasukan niya. Hindi rin naman kalakihan ang sahod, pero kung ikukumpara sa minimum wage ay mas okay na ‘to. Malaki kasi ang kita sa komisyon.

Bata pa siyang namulat sa pagbabanat ng buto, marami siyang napasok na trabaho, kaya naman mahusay siyang makitungo sa mga tao at naging madali sa kanya ang pagbebenta.

Dalawang buwan na ang nakalipas nang bilhin ng Apex Wheels Company ang Mart Car Dealership, kung saan siya nagtatrabaho.

Ang Apex Wheels Company ang unang undisputed group sa Manila. Sa nakalipas na dalawang taon, isang bagong tagapagmana ang namuno rito, at dahil sa kanyang drastic reforms at innovation, napabilang ang Apex Wheels Company sa mga pinakamalalaking kumpanya sa buong bansa. Dahil dito, mas lumago ang negosyo ng Mart Car Dealership.

May bagong manager din sa kanilang department, galing ito mismo sa Apex Wheels Company. At gaya ng kasabihan, "kapag bagong upo, may dalang bagong rules," agad itong nagpatupad ng bagong rules sa mga sales agent.

Para makuha ang kabuohang sahod, kailangan mong makabenta ng sampong kotse sa loob ng isang buwan, at may karagdagang bonus din para sa sales champion.

Ang sahod at bonus na ito ay sapat na para kay Jane, lalo na kung isasama pa ang komisyon. Kaya bawing-bawi naman ang pagod niya kahit mabawasan ang oras ng kanyang pahinga.

Pagkarating niya sa Shop, agad niyang inasikaso ang kanyang mga customer—mula sa pagpapakita ng sasakyan, pag-explain ng pagkakaiba ng bawat model, hanggang sa test drive.

Wala pang isang oras ay nakapabenta na siya ng isang kotse. Habang inihahatid ang mga customer palabas, hindi maikubli ng kasamahan niyang si Maya ang paghanga sa kanya.

"Ate Jane, ang galing mo talaga! Wala pang isang oras pero nakabenta ka na agad ng 500 thousands na kotse! Ang bilis, Ate Jane! Idol na talaga kita! Bigyan mo naman ang tips, Ate Jane!”

Napangiti nalang si Jane sa sinabi nito.

"Maraming mga customer ang hindi pamilyar sa mga sasakyan, Maya. Bukod sa pagiging professional sa pagbebenta, kalangang kabisado mo rin ang bawat detalye ng kotseng binibenta mo, at higit sa lahat, dapat mong alamin kung ano ba ang klase ng sasakyan ang angkop sa kanila. Katulad nung mag-asawa kanina, nakita ko na may dala siyang baby carrier, kaya naisip kong may baby sila. Kapag may anak ka, marami kang dalang gamit, kaya ang malaking SUV ang nirekomenda ko sa kanila."

Sunod-sunod ang tango ni Maya, seryoso itong nakikinig sa bawat sabihin ni Jane, tinatatak nito sa isip ang mga tips na naririnig mula sa kanya.

Biglang lumapit sa kanila ang isang babaeng may kulot at pulang buhok, nakasuot ito ng maikli na pulang blouse kaya labas ang pusod nito, samantalang napaka ikli naman ng palda nito na hindi aabot sa kalahati ng hita ang haba, pakembot-kembot pa ang balakang nito habang naglalakad.

Ito si Laarni, isa sa kanilang kasamahan.

Sinulyapan sila nito ng may halong panunuya. "Maya, umaasa ka na naman bang tuturuan ka ni Jane? Paalala ko lang, hindi naman talaga siya ganoon kagaling pagdating sa sales marketing. Maganda lang naman siya kaya siya nakakabenta ng sasakyan."

Lumatawan ang pagkainis sa mukha ni Maya sa sinabi ni Laarni, samantalang hindi naman natinag si Jane sa parinig nito. Iispin nalang niya na papuri iyon mula rito.

Nandito siya para kumita ng pera, at wala siyang balak pakinggan ang mga walang kwentang sinasabi ng iba.

Nakadama ng pagkayamot si Laarni ng hindi niya nakitaan ng pagkainis si Jane sa mga sinabi niya, pero agad din siyang napangiti na parang mayrong masamang balak.

“Siya nga pala, Jane. Nandito ako para ipaalala sa’yo na approved na ni Sir Santos ang order na sasakyan kanina. Paki-ayos nalang ang impormasyon ng customer sa office para mapadala na ito sa akin mamaya.”

Bumalatay ang pagtataka sa mukha ni Jane.

Samantala ay hindi naman nakatiis na nagkomento si Maya. "Bakit kailangan dumaan sayo? Sandali lang. Inagaw mo na naman ang sale ni Ate Jane? Pangatlong beses mo na ‘tong ginawa ngayong buwan! Hindi ka ba marunong mahiya? Aba tinalo mo pa ang mga buwayang corrupt sa bansa!”