SPG WARNING! RAMDAM ko ang pagmamahal sa bawat halik ni Magnus na ibinibigay sa'kin. Andito na naman tayo sa mga halik niyang nakakapanghina pero nakakapagpaliyab ng init na aking nararamdaman. Siya lang ang nakakapagbigay sa'kin ng ganitong pakiramdam. Marahan niyang kinagat ang aking pang-ibabang labi at kinuha niya 'yon ng pagkakataon upang ipasok ang dila niya sa bibig ko at nakipaglaro sa dila ko. Ang kamay naman niya ay unti-unting naglalakbay patungo sa aking dibdib na lalong nagbigay sa'kin ng init sa katawan. Nagpatuloy ang halikan namin hanggang sa unti-unti akong napapahiga sa kanyang kama habang ang kamay niya ay nilalamas ang aking dibdib. "Hmm.." Bumaba ang halik niya sa baba ko, sa pisngi, sa ilong, sa mata, sa noo at sa tenga ko. Wala siyang hindi pinalagpas sa mukha ko. Lahat ay minarkahan niya ng halik. Hinalikan niya ang leeg ko habang ang kamay niya ay dumadapo sa lahat ng bahagi ng katawan ko. Naramdaman ko ang isang kamay niyang nakahawak sa hita ko pataas h
NAGISING ako dahil may humahalik sa'kin sa labi. "Hmm.." Naramdaman kong gumagapang ang mga kamay niya sa iba't ibang parte ng katawan ko. Hindi pa ba siya pagod? Anong lakas meron ba sa lalaking 'to? Nakadalawang round na kami kagabi. Pagkatapos kasi na may mangyari samin kagabi nasundan pa yun ng midnight. Ginising niya sa paraan ng paghalik niya at ngayong umaga. Ayan na naman?Tumanggi man ako pero ang katawan ko ayaw sumunod sa'kin. Kaya para saan pa kung tatanggi ako di ba?"Wake up baby." Bulong niya sakin at ipinagpatuloy ang paghalik sa'kin. "Inaantok pa ako at saka pagod pa ako." Napatawa siya ng mahina dahil sa sinabi ko sa kaniya. Tignan mo 'to tatawanan ako sa kagagawan niya. Anong masaya dun? Ayaw ako patulugin ng gabi hanggang madaling araw. Jusko! Makatulog lang ako ng isang oras ginagahasa na ako pagkatapos. "Masakit pa ba? You want more?" Tanong niya habang nakangisi, namula naman ang pisngi ko dahil sa hiya kaya bigla ko siyang hinampas sa braso niya. "Tumigil ka
"HALLELUYAH! What happened to you yesterday at hindi ka pumasok?" Agad na tanong sa'kin ni Nanna pagkapasok ko ng room. Nagpatuloy akong naglakad papuntang upuan ko habang siya naman ay sinusundan ako. "I know you Bell, hindi ka basta-basta umaabsent ng walang dahilan. Kahit nga may sakit ka pumapasok ka pa rin eh. So, what happened nga? I can listen." Umupo ito sa harapan ko kaya't napabuntong hininga na lang ako. Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba ang totoo o hindi? Paano kung husgahan niya ako? Magalit siya sa'kin kasi may nangyayaring milagro samin ng stepbrother ko? Paano kung mandiri siya? Pero.... Hindi ko kayang magsinungaling sa kaniya. Lahat ng sekreto ko nasasabi ko lang sa kaniya. Lahat ng problema ko sa kaniya ko nasasabi. Isa pa, pinagkakatiwalaan ko siya. Siya lang ang nanatiling kaibigan ko kahit na ang buong mundo ay ayaw sa'kin. Nand'yan siya para sa'kin. Magsasalita na sana ako para sabihin sa kaniya pero bigla akong natigil nang pumasok si Mrs. Ferrer. "
HINDI ko na alam kung ano ang susundin ko ang puso ko ba o ang isip ko. Tama si Nanna kanina sa sinabi niya, padalos-dalos ako ng desisyon na ibigay ang sarili ko sa stepbrother ko pa tapos wala pang kasiguraduhan kung ano ang namamagitan sa'min. Napabuntong-hininga na lang ako sa pinasok kong sitwasyon. Wala akong magagawa mahal ko siya at mahal niya ako. "Do you have a problem? Can you share?" Tanong ni Magnus habang nagdadrive siya. Lumingon siya sa'kin nang may pag-aalala sa mukha niya. Paano ko iiwan ang lalaking 'to? Gayong mahal ko siya pero mahal ko din si Mama ayokong madissappiont ko siya dahil 'yung ituturing kong kuya ay mahal ko na. "Hey, Isabela. What's wrong? You can tell me your problems. I'll always here for you no matter what happen." I am so lucky to have this guy beside me. Umiling na lang ako at sinabing, "Wala, wag mo kong intindihin. Magdrive ka lang d'yan." Napakunot na lang ang noo niya na parang sinasabing hindi ko sinasabi ang totoo. "Are you sure? It's
"PIKIT!" Utos ni Nanna kaya ipinikit ko na lang mga mata ko. May nilalagay siya ng kung ano sa mata ko. Eye shadow ata tawag dun."Kailangan pa ba 'to? Di pweding, polbo at lipstick lang?" Tanong ko sa kaniya. Birthday lang naman kasi pupuntahan namin tapos may pa-gan'to pa. Dinaig pa ata ang kasal. "Hay naku, Bell! Anong akala mo kay Xander my loves ko? Mahirap? Syempre, bonggahan birthday non." Sabi pa niya na may maipagyayabang sa Xander my loves niya daw. Inlababo na ata bestfriend ko dun sa kaibigan ni Magnus. Eh hindi pa niya nakikilala ng lubusan. "Oo na." Inirapan ko na lang siya. Wala naman akong magagawa eh. Siya may alam sa lahat ng bagay gaya nito. Sa academics lang naman ako may alam."Pikit sabi eh." Pinikit ko naman ang mata ko at may kung anong malamig ang naramdaman ko malapit sa eyelashes ko. Kung ano-ano na naman nilalagay sa mata ko. "Wag ka munang didilat, baka kumalat 'yang eyeliner." Baka makatulog ako nito. Gaano ba 'to katagal bago matuyo?"Pwedi na ba?" "
PUMUNTA naman sa gawi namin si Xander kaya binati na namin siya. "Happy birthday bro." Bati ni Magnus at nagman hug lang sila."Happy birthday Xander." Bati ko sa kaniya at nakipagkamay. "Thank you and thank you for coming Sophia. By the way, there are wine and foods on the dining area. Just enjoy the night and party lovebirds." Sabi niya sa'min. Nagulat naman ako sa sinabi niya. May alam ba si Xander sa nangyayari sa'min ni Magnus? Sabagay kaibigan niya 'yun kaya panigurado na sinasabi niya lahat sa kanila. Pero wala naman sa pagkatao ni Magnus magsabi sa mga kaibigan man niya. Mas gusto niya ang manahimik kesa magdaldal ng magdaldal."Watzup!" "Oh andito na pala si James." Agad namang kaming napatingin sa bagong dating, isa nilang kaibigan na si James. Nag first bump pa sila ni Xander. "Happy birthday bro!" Masayang bati ni James kay Xander. Marami namang mga babae ang nakatingin sa gawi namin. Paano namang walang titingin sa tatlo ba namang mga kasama namin ni Nanna na lalaki
NAPAGPASYAHAN ni Nanna na umuwi na muna. Ayaw niya daw makita si Xander. Sinamahan ko na lang siya hanggang makasakay siya sa taxi bago ako pumunta sa loob para balikan si Magnus. Pagkapasok ko sa loob ay sobrang dami na ng tao at halos maging bar na ang loob sa mansyon ni Xander. Nilibot ko ang paningin ko sa loob kung saan ko iniwan sila Magnus pero waka na sila doon. Kaya pumunta na lang ako sa dining para kumuha ng makakain at inumin saka ako bumalik sa dating pwesto namin kanina. Wala naman nakaupo eh. Baka dito ako balikan ni Magnus. "Hey miss, kanina pa kita nakikita and I want to talk to you but you are with your escort when you arrive." Napatingin naman ako sa lalaking nakasalamin at nakacap na biglang sumulpot dito sa harapan ko. Nasa loob siya ng mansyon bakit nakasumbrero pa siya at nakasalamin. Parang tuloy siyang magnanakaw sa style niya. "Bakit gusto mo ko kausapin? Hindi naman tayo magkakilala." Nagtatakang tanong ko sa kaniya na nakapagpangiti sa kaniya. Actually
Hello readers, I'm sorry super tagal ng update ni author. Busy lang po talaga and kaag nakahanap ako ng tyempo. Mag update po ako agad. I am really really sorry. Thank you parin sa pag support nito. I hope naghihintay kayo for update. Sana is maantay niyo super duper talaga dami ng demo ko. Halos di ko na po alam uunahin. Hindi naman po pera habol ko dito. This is just my hobby to express what are running to my head. You know pag bored ako kung ano ano naiisip ko na story. Just reread again pag completed na ang story. Hoping andyan parin kayo para sakin. Matatapos ko to fighting lang hehe. Love you all.
MATAPOS ang araw na 'yon na hindi nalalaman nila Mama ang nangyari. Ang buong akala nila ay dumalo talaga ang fiance ko 'kuno'. Tinanong pa nila ako kung kamusta si Klin. Yes, my fiance was named Klin.Nagsinungaling ako. Isa lang ang alam kong dahilan dahil mahal ko si Magnus at ayokong paghiwalayin kaming dalawa. Sinabi ko kila Mama na ayaw ko sa Klin na 'yon kaya hindi na nila ako pinilit.Kilala ko si Mama, ayaw niyang pinipilit ako sa taong ayaw ko pero hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi niya maibigay ang gusto ko. Isa lang naman ang gusto at wala nang iba."Malapit na ang birthday mo, Sophia. Ano gusto mo?" Biglang tanong ni Mama sakin bago siya sumubo ng pagkain.Sabay kaming tatlo na nagdidinner ngayon. Si Magnus? As usual, nasa condo nito namamalagi. Ayaw siyang pauwiin ni Tito dito sa mansyon dahil sakin.Isa lang naman ang gusto ko Ma, pero alam kong hindi niyo maibibigay kaya wag na lang.Gusto ko 'yan sabihin sa kanila pero pinigilan ko lang ang sarili ko. "
"M-MAGNUS?"Wala sa sariling nasabi ko. Gulat akong nakatingin sa lalaking nasa harapan ko ngayon. Ilang beses rin akong napakurap kung hindi ba ako namamalikmata sa nakikita ko.Pero totoo lahat kahit pisilin ko ang pisngi o yung kamay ko ay siya talaga ang nasa harapan ko. Ang taong matagal kong hindi simula sa pangalawang araw ng disyembre.Walang emosyon ang makikita sa mukha niya pero kita ko sa mga mata ang galak na makita ako habang nakangisi siya.Pero agad din akong nakabawi sa pagkagulat at agad na nagtanong."What are you doing here?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.Yumuko siya at pumantay sa mukha ko ang mukha niya. Nahigit ko ang paghinga ko at nabibingi na rin ako sa lakas ng tibok ng puso ko na halos gusto ng lumabas sa katawan ko."I'm here to take you with me. I can't let you go that easily." Nakangising tugon nito sakin. Bakit ang gwapo niya? Sobrang hot niya ngayon sa paningin. "Nasaan ang si
SOPHIA's POV.Hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman ko. Masakit malaman na may ganto palang ginawa sila Mama at Papa dati. Bakit ngayon lang nila sinabi sakin kung kailan hindi ko na matatanggap 'to?Sino naman ang fiance ko sa arrange marriage na 'to? Bakit siya pumayag?"Bakit ngayon niyo lang 'to nasabi? O gawa-gawa niyo lang 'to ngayon dahil sa relasyon namin ni Magnus? Kung hindi niyo matanggap ang samin, dapat hindi na kayo gumawa ng gantong kalokohan." Galit na sabi ko habang patuloy na dumadaloy ang luha ko."Hindi sa ganoon Sophia, matagal na 'tong nakasettled hindi lang namin nasabi sayo ng Papa mo noon dahil hindi ka pa handa kasi bata ka pa noon pero ngayon, siguro ito na ang tamang panahon para sabihin sayo." Malumanay na sabi sakin ni Mama pero umiiling iling lang ako. Napabuntong hininga na lang si Mama. Hindi naman nagsalita si Tito at tahimik lang sa isang tabi. Hinayaan niya lang kami ni Mama na mag-usap."Bakit hindi mo subukan na kilalanin siya? Hindi mo pa nga
THIRD PERSON's POV.Nagising si Magnus sa malalakas na katok sa labas ng pinto. Inis na bumangon siya pero agad din napahiga at napahawak sa ulo niya nang maramdaman ang kirot mula dito.Hindi niya alam kung gaano siya kalasing kagabi nang makauwi siya sa condo niya. Hindi niya alam kung paano siya nakauwi."Hey, Magnus!" Sigaw ni James sa labas ng pinto at patuloy pa rin sa pagkatok. "Can you open the door?" Tanong pa nito."Don't fucking shout!" Sigaw rin ni Magnus dahil sa inis at galit. May hangover pa siya tapos kung magdabog at magsigaw si James parang wala itong hangover kagaya niya.Pinilit ni Magnus bumangon at inis na binuksan ang pinto saka niya sinamaan ng tingin ang dalawang kaibigan na nasa labas ng pinto."Why are you here?" Paos na boses na tanong ni Magnus. Halata sa hitsura at boses niya na kagigising niya lang."Hey bro, good evening." Nakangiting bati ni James sa kanya ngunit hindi siya natinag tinignan niya lang ito ng masama.Hindi niya rin namalayan na isang buo
SCARLETTE's POV.23 days. Almost, one month of december na hindi ko pa rin nakikita si Magnus at nakakausap simula sa pangalawang araw ng disyembre.Ito na ba ang parusa namin? Parusa ng maling ginawa namin? Simula nang magsecond day ng december, pinagbawalan na kami ni Magnus na magkita. Maaga din kaming pinagchristmas break after one week ng december.Mabuti na rin 'yon dahil hindi ako masyado makapagfocus sa pag-aaral ko dahil sa problema ng pamilya namin, problema namin ni Magnus.Galit pa din si Mama sakin hanggang ngayon kahit na nagsorry na ako at sabihin niyang hindi na siya galit. Tahimik pa rin siya at halos hindi ako kausapin ni Mama.Pinatira na rin ni Tito Donny si Magnus sa condo nito sa Manila at ako naman ipinatanggal ni Tito Donny as personal assisstant ni Magnus sa kompanya kaya wala akong magawa kundi nandito lang sa bahay o kaya niyayaya ako ni Mama minsan na lumabas kapag nandito siya. Madalas kasi
HINDI pa rin mawala sa isip ko ang nangyari noong nagdaang araw sa Italian restaurant. Kung saan kami nagfamily dinner date.Hindi rin mawala-wala sa isip ko kung paano nagalit si Mama sakin. Ngayon ko lang ulit naranasan na nagalit siya sakin.I am so obedient to her since my father left us. Lahat ng gusto ni Mama sinusunod ko lalo na kung alam kung para sa ikabubuti ko. Hindi rin ako nagbibigay ng sakit ng ulo sa kanya dahil ako na lang ang meron sa kanya.Kaya hindi ko makalimutan ang malalamig na tingin at walang emosyong mukha ni Mama. Nasasaktan ako dahil sa unang pagkakataon ulit, nakagawa na naman ako ng mali.Ramdam ko sa bawat salita nila ni Tito Donny at Mama na tutol sila samin ni Magnus kaya pilit nila kaming pinaghihiwalay ng landas. Oo. Sa mga nagdaang araw hindi kami nakakapagkita ni Magnus dahil inutusan siya ni Tito na magfocus lang sa kompanya o kaya ay marami itong ipapagawa dito. Minsan naman kung
KATAHIMIKAN. Tanging tunog lang ng mga plato at kobyertos ang maririnig samin. Nawalan rin kasi ako ng ganang ngumiti at magsalita dahil sa nangyari kanina. Ramdam ko rin kay Magnus ang delikado nitong awra sa sinabi ni Tito Donny kanina."How are you kids?" Pambabasag ni Tito sa katahimikan. Nakangiti itong nakatingin samin ni Magnus. Katabi ko ngayon si Magnus habang kaharap ang mga magulang namin."Don't call us kid, we're not kid anymore." Malamig na sabi ni Magnus sa kanyang ama.Natawa naman si Tito sa sinabi ni Magnus."Ayos lang kami Tito." Ako na ang sumagot dahil hindi naman sasagot ng matino si Magnus."Is he treated you so well?" Tumango naman ako sa kanya. "Yes po Tito.""Good to hear that." Nakangiti nito saad bago magpatuloy kumain.Napatingin ako kay Mama nang maramdaman kong kanina niya pa akong tinitignan."May gusto ba kayong sabihin, Mama?" Tanong ko di
MABILIS na lumipas ang mga araw at ngayon ay bisperas na ng pasko. Unang araw na ngayon ng disyembre at kanina lang ay tumawag sakin si Mama pero hindi sinabi sakin kung kailan sila uuwi, basta ang sabi lang e ngayong disyembre sila uuwi ni Tito Donny.Miss ko na si Mama. Gusto ko rin malaman kung anong ginawa nila sa Paris. Kung nakita ba nila 'yong eiffel tower.Humiga na ako sa kama at naisipang matulog. "Isabella" kumatok si Magnus sa pinto ng kwarto ko kaya pinagbuksan ko 'to kahit na tinatamad ako."Bakit?" Bungad ko sa kanya. Sumingit naman siya at nagpumilit na pumasok. May dala-dala itong isang paper bag."Oh" Tinaasan ko siya ng kilay nang iabot sakin ang dala niya."Anong gagawin ko dyan?" Tanong ko dito. Walang ganang tumingin lang siya sakin."You wear it." Maikling saad nito.Binuklat ko ang paper bag at nakita ang isang dress. A white dress. Simple but elegant.Nagtataka naman akong tumingin sa kanya. Bakit niya ako binibigyan ng dress?"May okasyon ba?" Nagtatakang ta
SCARLETTE's POV.HINDI ko alam kung ilang beses na akong napapalunok. Ramdam na ramdam ko ang matipunong katawan ni Magnus na nasa likuran ko. Kahit nakadamit ako at malamig ang tubig ay ramdam ko pa rin ang init ng katawan niya."Nervous?" Narinig ko siyang nakangisi at ramdam ko ang hininga niya na tumatama sa tenga ko dahil sa pagbulong niya.Alam ko pulang pula na ang mukha ako sa ginagawa niya. Ilang beses niya kinakagat kagat ang earlobe ko na para bang inaakit ako nito."When I saw this falls yesterday, you are the one who came in to my mind." Malalim ang boses nitong saad. "Beautiful, isn't it?" Tumango naman ako."Beautiful as you but for me you are more beautiful. You're like a moon who keep shining and giving me light in the middle of the darkness." Dagdag pa nito.Bumilis naman ang tibok ng puso sa sinabi niya. Hindi ako makapagsalita at hindi ko alam ang sasabihin ko.Mas bumilis ang tibok ng puso ko nang bigla niyang halikan ang leeg ko habang nakayakap sakin hanggang