Hello, don't forget to give this story a gem. I am happy that you are already in this chapter. Keep reading and thank you for supporting me. Love yah, all!
NAGISING ako dahil sa pagkatok ng pintuan. Natutulog ang tao e, nang-iisturbo sila. Tinignan ko muna ang oras at nalaman kong maggagabi na. Tumayo akong pagewang-gewang dahil antok na antok pa ako. Pagbukas ko ng pinto ay nakita ko si Tito at nagulat pa ito nang makita ako. Anong nakakagulat sa mukha ko? Hala! Baka may muta pa ako! Bigla akong nagtago sa pinto at nag-alis saglit ng muta bago ako humarap kay Tito. Nakakahiya naman kapag humarap ako sa kanila na may muta pa. Hindi na ako bata para maging dugyutin na humarap sa tao. "Anong kailangan niyo po sa'kin, Tito?" Hinihikab kong tanong sa kaniya. "Why are you here?" Nagtatakang tanong nito sa'kin. Napakunot noo naman ako sa tanong niya. Mukha atang siya 'yung inaantok, hindi ako. "Syempre po kwarto ko po 'to." Inaantok pang saad ko sa kaniya. Jusme, hindi niya ba alam na kwarto ko 'to? Bumaba naman ang tingin niya sa damit ko. Nagulat pa siya sa kaniyang nakita. "And why are you wearing that?" Gulat na tanong niya sa'kin. Nagt
HABANG naglalakad ako sa tabi ng dalampasigan para magpahangin dito sa labas. Umupo ako sa harap ng papasikat na araw. Hindi ko na kailangan ayusin ang mga gamit ko dahil ang kwarto na ginamit ni Magnus ay samin na mismo iyon. Sinabi kasi ni tito na samin talaga ang kwartong iyon pag naisipan namin daw na magbakasyon dito. Taray nga eh, sobrang yaman nila.Nawala ang pamumuni-muni ko nang may maramdamang akong umupo sa tabi ko kaya nilingon ko 'to. "Anong ginagawa mo dito, Bell?" tanong niya. Binalik ko ang tingin ko sa harapan bago sumagot sa kanya."Nagpapahangin.""Sayang at hindi ka nakasama samin magswimming kahapon. Bigla ka ba naman hinila ng stepbrother mo. " Napapailing pa nyang saad habang natatawa. "Kung di lang kayo magkapatid, iisipin kung may gusto siya sayo." dagdag pa nya na nakapagpakaba sakin dahil baka mahalata niya na may nangyayari samin ni Magnus na hindi kaaya-aya bilang makapatid."Wag muna pansinin yun." tugon ko na lang para di na siya magtanong pa. Ayokong ma
ILANG araw kong ginugol ang oras ko sa pag-aaral para lang maiwasan si Magnus. Ayoko siyang kausapin o tignan man lang. Hinahatid at sundo niya ako sa school pero hindi ko siya kinakausap. Ayokong mahulog ang loob ko sa kaniya kaya hangga't maaari, tatapusin ko kung ano man ang nararamdaman ko sa kaniya. Hindi ko alam kung napansin niyang hindi ko siya pinapansin sa tuwing kinakausap niya. Puro oo at hindi lang sinasagot ko sa kaniya. Hindi rin ako tumitingin sa mga mata niya dahil para akong hinihipnotismo nito kaya iniiwasan kong magtama ang mga mata naming dalawa. "We're here." Sabi niya kaya nagmadali na akong bumaba sa sasakyan. Hindi ko na siya hinintay pang pagbuksan ako dahil alam ko na ang ugali niya. Hindi niya kayang maging gentleman kaya ako na ang nagkusang nagbukas para sa sarili ko. Naglakad na ako papasok ng gate. May mangilan-ngilan na akong nakikitang estudyante sa loob. Maaga pa naman kaya kakaunti pa lang ng estudyante ang pumapasok. *BEEP!* "AYY, PUSANG KA
"BOYFRIEND?!" Gulat na tanong ni Nanna sa kaniya. Kahit ako ay nagulat sa sinabi ni Elyse. Nililigawan ba siya ni Ethan? Pero wala naman itong sinasabi samin."Yes, he's only mine. So, is it true what I heard?!" Tanong niya habang masama ang tingin na ipinupukol niya sa'kin. Umiling ako sa tanong niya. "Hindi," Hinahangaan ko lang si Ethan sa pagiging mabait niya samin but still wala akong gusto sa kaniya as a more than friend. I like him just a friend. Crush? Oo, pero hanggang dun lang 'yun."Liar!" Nagulat ako nang may juice na tumilapon sa'kin. Ramdam ko ang lamig na dumikit sa katawan ko dahil sa juice."Bell!" Agad na napatayo si Nanna at lumapit sa'kin. "Ano ba?! Wala naman siyang ginagawa sayo!" Galit na sigaw nito kay Elyse. Nakita ko sa kamay ni Elyse ang basong wala ng laman na kanina pa niya hawak pero kanina may laman pang juice 'yun. Inilapag niya ang baso sa mesa at nagcross arm na humarap samin ni Nanna."You two are cheap! Pinagsisiksikan niyo mga sarili niyo sa taong a
THIRD PERSON'S POV. PINAGMAMASDAN ng isang lalaki si Sophia sa malayo at naghihintay ng pagkakataong gawin ang plano sa dalaga. Kasama nito ang kaibigang si Nanna. Nag-uusap pa ang dalawang dalaga habang hinihintay nila ang kanilang mga sundo. Habang siya ay naghihintay ng pagkakataon upang gawin ang kanilang plano. *KRINGG!* ["Kamusta ang pinapagawa ko sayo?"] Bungad agad ng babaeng mahal niya nang sagutan niya ang tawag, walang iba kundi si Blair. "Kasama pa niya ang kaibigan niya, naghihintay ng sundo." ["Okay, good. Just make sure magagawa mo ang ipinapagawa ko sayo."] "Of course, I will do everything for you my love." Lambing niya sa babae at ibinaba na ang tawag. Agad siyang napangisi nang makitang umalis na kaibigan ni Sophia. Nag-iisa na lang ito ngayon habang hinihintay ang sundo nito. Pinagmamasdan niya itong maglakad papunta sa isang tindahan para bumili dahil nakaramdam si Sophia ng uhaw kaya naisipang bumili ng tubig sa isang tindahan na hindi kalayuan pero kai
WARNING SPG!! JAMES POV. NAG-IISA ako ngayon sa bar. Wala ang dalawa kong kaibigan dahil busy sila while me? Spending my time to drink alcohol and to have s*x in any girls I want in all day long. You can say that I am a s*x addict. Well, yeah! I will admit that. It's true, I am a s*x addict every time I see a sexy body of a woman, I feel horny. Hindi ako ganito dati. Sabihin na lang natin na simula iniwan ako ng ex girlfriend ko saka ako naging ganito. She cheated on me. I saw her doing s*x in other boy. "Hey" May biglang lumapit sa'kin dito sa table ko. Isang maganda at napakasexy na chicks. Halos lumuwa na ang malulusog nitong dibdib dahil sa hapit nitong suot. Bigla ko tuloy nalagok ang isang basong alak na nasa harapan ko. She sit beside me and put her elbow on my table so I see the view of her b*obs. I feel horny because of the view. I know what she want. "You're alone?" Tanong niya sa'kin habang ako ay inuubos ang alak na nasa mesa ko. "Yeah, you can join me." Sabi ko nam
PADABOG kong binuksan ang office ni Magnus dahil sa pang-iisturbo niya sa'kin. Nagpaalam ako dun kay Lea ang babaeng kas*x ko kanina. Babalikan ko siya mamaya pagkatapos ko kausapin ang mga ugok na 'to. Sumama ang tingin sa'kin ni Magnus dahil sa pagdadabog ko at nadamay ko pati ang kawawa niyang pinto. Nakita ko naman si Xander na nagpipigil ng tawa na nasa tabi lang nito. Alam niyang nabitin ako kapag ganito ako umakto. "Itawa mo 'yan baka umutot ka pa." Sabi ko sa kaniya at ayun nga, tumawa naman ang loko. "What can I do for you? Pinatawag mo pa ako? Nasa langit na sana ako sayang." Sabi ko sa kaniya saka umupo sa harapan niya. Inilapag nito ang isang envelop. Nagtaka naman ako kung ano ang laman nun. Kinuha ko ito at binuksan. Tumambad sa'kin ang mga pictures ng mga namatay na tao. Lahat sila ay mga investors namin. What the? May mga umuubos ng investors namin. Gusto nila ata kaming pabagsakin. "Who the hell behind of this kind of murdered?" I asked them. Xander seriously f
SOPHIA'S POV. ILANG araw nang hindi pa umuuwi dito sa Laguna si Magnus. Mas mabuti nga 'yun eh, para hindi na ako mahihirapan na iwasan siya. Ilang araw na din nang muntik na akong masagasaan. Kung sino man ang driver ng sasakyan na 'yun makakarma din sana ang taong 'yun. Wala naman akong ibang alam na may nakaaway ako ng malala. Siguro coincedence lang 'yun. "Manood kayo mamaya huh." Sabi ni Ethan samin ni Nanna. Nandito kami ngayon sa Canteen para maglunch. Mamayang hapon pa kasi ang laro niya sa basketball. Makakalaban nila ang iba't ibang schools kaya siguradong maraming students ang dadagsa sa gym. Dito kasi gaganapin ang nasabing laro. Kanina lang natapos ang iba pang sports like volleyball, chess at tennis table. Mamayang hapon naman ang basketball at sipak takraw. Bukas naman gaganapin ang iba pang sports kasama na ang badminton. Pero ni isa sa mga sports wala akong sinalihan ngayon intrams namin. Mahilig ako sa badminton pero di na ako sumali kasi matagal na rin nang h
MATAPOS ang araw na 'yon na hindi nalalaman nila Mama ang nangyari. Ang buong akala nila ay dumalo talaga ang fiance ko 'kuno'. Tinanong pa nila ako kung kamusta si Klin. Yes, my fiance was named Klin.Nagsinungaling ako. Isa lang ang alam kong dahilan dahil mahal ko si Magnus at ayokong paghiwalayin kaming dalawa. Sinabi ko kila Mama na ayaw ko sa Klin na 'yon kaya hindi na nila ako pinilit.Kilala ko si Mama, ayaw niyang pinipilit ako sa taong ayaw ko pero hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi niya maibigay ang gusto ko. Isa lang naman ang gusto at wala nang iba."Malapit na ang birthday mo, Sophia. Ano gusto mo?" Biglang tanong ni Mama sakin bago siya sumubo ng pagkain.Sabay kaming tatlo na nagdidinner ngayon. Si Magnus? As usual, nasa condo nito namamalagi. Ayaw siyang pauwiin ni Tito dito sa mansyon dahil sakin.Isa lang naman ang gusto ko Ma, pero alam kong hindi niyo maibibigay kaya wag na lang.Gusto ko 'yan sabihin sa kanila pero pinigilan ko lang ang sarili ko. "
"M-MAGNUS?"Wala sa sariling nasabi ko. Gulat akong nakatingin sa lalaking nasa harapan ko ngayon. Ilang beses rin akong napakurap kung hindi ba ako namamalikmata sa nakikita ko.Pero totoo lahat kahit pisilin ko ang pisngi o yung kamay ko ay siya talaga ang nasa harapan ko. Ang taong matagal kong hindi simula sa pangalawang araw ng disyembre.Walang emosyon ang makikita sa mukha niya pero kita ko sa mga mata ang galak na makita ako habang nakangisi siya.Pero agad din akong nakabawi sa pagkagulat at agad na nagtanong."What are you doing here?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.Yumuko siya at pumantay sa mukha ko ang mukha niya. Nahigit ko ang paghinga ko at nabibingi na rin ako sa lakas ng tibok ng puso ko na halos gusto ng lumabas sa katawan ko."I'm here to take you with me. I can't let you go that easily." Nakangising tugon nito sakin. Bakit ang gwapo niya? Sobrang hot niya ngayon sa paningin. "Nasaan ang si
SOPHIA's POV.Hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman ko. Masakit malaman na may ganto palang ginawa sila Mama at Papa dati. Bakit ngayon lang nila sinabi sakin kung kailan hindi ko na matatanggap 'to?Sino naman ang fiance ko sa arrange marriage na 'to? Bakit siya pumayag?"Bakit ngayon niyo lang 'to nasabi? O gawa-gawa niyo lang 'to ngayon dahil sa relasyon namin ni Magnus? Kung hindi niyo matanggap ang samin, dapat hindi na kayo gumawa ng gantong kalokohan." Galit na sabi ko habang patuloy na dumadaloy ang luha ko."Hindi sa ganoon Sophia, matagal na 'tong nakasettled hindi lang namin nasabi sayo ng Papa mo noon dahil hindi ka pa handa kasi bata ka pa noon pero ngayon, siguro ito na ang tamang panahon para sabihin sayo." Malumanay na sabi sakin ni Mama pero umiiling iling lang ako. Napabuntong hininga na lang si Mama. Hindi naman nagsalita si Tito at tahimik lang sa isang tabi. Hinayaan niya lang kami ni Mama na mag-usap."Bakit hindi mo subukan na kilalanin siya? Hindi mo pa nga
THIRD PERSON's POV.Nagising si Magnus sa malalakas na katok sa labas ng pinto. Inis na bumangon siya pero agad din napahiga at napahawak sa ulo niya nang maramdaman ang kirot mula dito.Hindi niya alam kung gaano siya kalasing kagabi nang makauwi siya sa condo niya. Hindi niya alam kung paano siya nakauwi."Hey, Magnus!" Sigaw ni James sa labas ng pinto at patuloy pa rin sa pagkatok. "Can you open the door?" Tanong pa nito."Don't fucking shout!" Sigaw rin ni Magnus dahil sa inis at galit. May hangover pa siya tapos kung magdabog at magsigaw si James parang wala itong hangover kagaya niya.Pinilit ni Magnus bumangon at inis na binuksan ang pinto saka niya sinamaan ng tingin ang dalawang kaibigan na nasa labas ng pinto."Why are you here?" Paos na boses na tanong ni Magnus. Halata sa hitsura at boses niya na kagigising niya lang."Hey bro, good evening." Nakangiting bati ni James sa kanya ngunit hindi siya natinag tinignan niya lang ito ng masama.Hindi niya rin namalayan na isang buo
SCARLETTE's POV.23 days. Almost, one month of december na hindi ko pa rin nakikita si Magnus at nakakausap simula sa pangalawang araw ng disyembre.Ito na ba ang parusa namin? Parusa ng maling ginawa namin? Simula nang magsecond day ng december, pinagbawalan na kami ni Magnus na magkita. Maaga din kaming pinagchristmas break after one week ng december.Mabuti na rin 'yon dahil hindi ako masyado makapagfocus sa pag-aaral ko dahil sa problema ng pamilya namin, problema namin ni Magnus.Galit pa din si Mama sakin hanggang ngayon kahit na nagsorry na ako at sabihin niyang hindi na siya galit. Tahimik pa rin siya at halos hindi ako kausapin ni Mama.Pinatira na rin ni Tito Donny si Magnus sa condo nito sa Manila at ako naman ipinatanggal ni Tito Donny as personal assisstant ni Magnus sa kompanya kaya wala akong magawa kundi nandito lang sa bahay o kaya niyayaya ako ni Mama minsan na lumabas kapag nandito siya. Madalas kasi
HINDI pa rin mawala sa isip ko ang nangyari noong nagdaang araw sa Italian restaurant. Kung saan kami nagfamily dinner date.Hindi rin mawala-wala sa isip ko kung paano nagalit si Mama sakin. Ngayon ko lang ulit naranasan na nagalit siya sakin.I am so obedient to her since my father left us. Lahat ng gusto ni Mama sinusunod ko lalo na kung alam kung para sa ikabubuti ko. Hindi rin ako nagbibigay ng sakit ng ulo sa kanya dahil ako na lang ang meron sa kanya.Kaya hindi ko makalimutan ang malalamig na tingin at walang emosyong mukha ni Mama. Nasasaktan ako dahil sa unang pagkakataon ulit, nakagawa na naman ako ng mali.Ramdam ko sa bawat salita nila ni Tito Donny at Mama na tutol sila samin ni Magnus kaya pilit nila kaming pinaghihiwalay ng landas. Oo. Sa mga nagdaang araw hindi kami nakakapagkita ni Magnus dahil inutusan siya ni Tito na magfocus lang sa kompanya o kaya ay marami itong ipapagawa dito. Minsan naman kung
KATAHIMIKAN. Tanging tunog lang ng mga plato at kobyertos ang maririnig samin. Nawalan rin kasi ako ng ganang ngumiti at magsalita dahil sa nangyari kanina. Ramdam ko rin kay Magnus ang delikado nitong awra sa sinabi ni Tito Donny kanina."How are you kids?" Pambabasag ni Tito sa katahimikan. Nakangiti itong nakatingin samin ni Magnus. Katabi ko ngayon si Magnus habang kaharap ang mga magulang namin."Don't call us kid, we're not kid anymore." Malamig na sabi ni Magnus sa kanyang ama.Natawa naman si Tito sa sinabi ni Magnus."Ayos lang kami Tito." Ako na ang sumagot dahil hindi naman sasagot ng matino si Magnus."Is he treated you so well?" Tumango naman ako sa kanya. "Yes po Tito.""Good to hear that." Nakangiti nito saad bago magpatuloy kumain.Napatingin ako kay Mama nang maramdaman kong kanina niya pa akong tinitignan."May gusto ba kayong sabihin, Mama?" Tanong ko di
MABILIS na lumipas ang mga araw at ngayon ay bisperas na ng pasko. Unang araw na ngayon ng disyembre at kanina lang ay tumawag sakin si Mama pero hindi sinabi sakin kung kailan sila uuwi, basta ang sabi lang e ngayong disyembre sila uuwi ni Tito Donny.Miss ko na si Mama. Gusto ko rin malaman kung anong ginawa nila sa Paris. Kung nakita ba nila 'yong eiffel tower.Humiga na ako sa kama at naisipang matulog. "Isabella" kumatok si Magnus sa pinto ng kwarto ko kaya pinagbuksan ko 'to kahit na tinatamad ako."Bakit?" Bungad ko sa kanya. Sumingit naman siya at nagpumilit na pumasok. May dala-dala itong isang paper bag."Oh" Tinaasan ko siya ng kilay nang iabot sakin ang dala niya."Anong gagawin ko dyan?" Tanong ko dito. Walang ganang tumingin lang siya sakin."You wear it." Maikling saad nito.Binuklat ko ang paper bag at nakita ang isang dress. A white dress. Simple but elegant.Nagtataka naman akong tumingin sa kanya. Bakit niya ako binibigyan ng dress?"May okasyon ba?" Nagtatakang ta
SCARLETTE's POV.HINDI ko alam kung ilang beses na akong napapalunok. Ramdam na ramdam ko ang matipunong katawan ni Magnus na nasa likuran ko. Kahit nakadamit ako at malamig ang tubig ay ramdam ko pa rin ang init ng katawan niya."Nervous?" Narinig ko siyang nakangisi at ramdam ko ang hininga niya na tumatama sa tenga ko dahil sa pagbulong niya.Alam ko pulang pula na ang mukha ako sa ginagawa niya. Ilang beses niya kinakagat kagat ang earlobe ko na para bang inaakit ako nito."When I saw this falls yesterday, you are the one who came in to my mind." Malalim ang boses nitong saad. "Beautiful, isn't it?" Tumango naman ako."Beautiful as you but for me you are more beautiful. You're like a moon who keep shining and giving me light in the middle of the darkness." Dagdag pa nito.Bumilis naman ang tibok ng puso sa sinabi niya. Hindi ako makapagsalita at hindi ko alam ang sasabihin ko.Mas bumilis ang tibok ng puso ko nang bigla niyang halikan ang leeg ko habang nakayakap sakin hanggang