"JA," Nagulat pa siya nang biglang siyang hawakan nito sa braso nang akmang bababa na siya ng kotse.
Sumabay kasi siya dito papasok, dala ang magagarang gamit na binigay sa kanya noong Dragon. Balak niya itong ibalik dahil wala ng dahilan para itabi niya ang mga iyon at isa pa ayaw niyang magkaroon ng utang na loob dito gayong hindi naman siya nagtatrabaho para dito.
"Gusto mo ako na lang ang magbalik niyan?" may kalakip na pag-aalalang suhestyon nito.
Pinilit niya itong dulutan ng ngiti upang iparating na wala itong dapat ipag-alala. "Ok lang ako ate, at saka ang dami nito gusto mong mag-thumbling yang bulinggit sa loob ng tiyan mo?"
Napatawa ito at mahinang nahampas ang braso niya. "Lukaret ka talaga, oh siya ikaw ang bahala... ang iniisip ko lang naman baka bugbugin mo yung amo namin bigla," birong sabi nito nang makababa sila.
"Oh-" kunwari'y gulat pang bungad ni Meg sa kanya pero bigla din naman siyang inismiran nito upang ipakita ang pagtatampo sa kanya.
Parang bata siyang napanguso at pinagmukhang kawawa ang mukha nang sugurin niya ito ng yakap. "Sorry na... hindi ko naman sinasadyang iwan ka kahapon." Umarte siya na parang maiiyak.
"Naku, huwag mo nga akong mayakap-yakap!" mataray nitong hasik sa kanya sabay kalas sa yakap niya, "Hindi ko kailangan ng emote mo." Inirapan siya nito at pinagsiklot ang mga braso sa tapat ng dibdib.
"Eh anong pwede kong gawin para hindi ka na magtampo?" nagpapaawa niyang lambing dito habang nakaupo at nilalaro niya ang manggas nito.
"I need you to tell me kung anyare?! Hindi yung nagdadrama ka diyan! Hmmp!" sabay snob sa kanya.
'Luh Marites talaga!'
Anong gagawin niya? Eh kahit nga kanino ay hindi niya pwedeng sabihin ang nangyari.
"Eh teka mamaya ko na lang ikukwento kailangan ko munang isauli ito sa amo mong Dragon." Itinaas niya ang mga bitbit na paper bags.
"Naku, bahala ka diyan ayokong tawagan si Sir at sabihing nandito ka dahil kahapon pa yun bumubuga ng apoy. Kulang nalang paliparin niya yung kapeng itinimpla ko kahapon," halatang takot na lahad nito.
"Eh paano ako papasok?" problemadong aniya.
"Luh bahala ka diyan sisibat muna ako tapos sabihin mo di mo ko nakita kaya pumasok ka na."
Bigla tuloy siyang kinabahan, mukhang wrong timing ang punta niya, dapat yata hinintay niya na munang lumipas ang galit nito.
'Pero teka!!! Galit din naman ako ah!' Bigla niyang naisip at isa pa hindi na siya nito empleyado. 'Haleerrr! Anong takot-takot? Excuse me! Subukan niya kong bugahan ng apoy...' Pero bigla ulit niyang naisip, paano nga kung totoong galit ito at bigla siyang batuhin ng tasa? 'Edi tatakbo na lang, mabilis naman akong tumakbo.'
♪♪♪♪♪♪
"YOU mean there's nothing?" Jimiel's eyebrows furrow as to what Nasser reported about the phone for investigation.
"Nothing." Bahagya pa itong umiling at kaswal na tumingin sa kanya habang siya naman ay prenteng nakasandal at nakapangalumbaba sa brasong nakapatong sa armrest ng upuan niya.
He is expecting something, something that could really make him feel right about firing her. That he made the right decision, but it's not what's happening right now.
Nagkatingin sila ni Jimiel, he could see guilt in his eyes, and somehow he is starting to feel the same way, remembering her eyes from yesterday, it's shown fear, anger, and disgust towards him that made him more furious for the unknown reason. He felt her resentment and pain that stored in his mind the whole time after she left, and it made everybody's life miserable yesterday because he vent out all his frustration on the people around him.
"She's clean, we checked all the phone activities, contacts, and phone calls. There's nothing suspicious. She only talks to her grandmother every night at exactly 10 pm. It's the coffee shop's closing time, she also has some text messages from a guy named Bruno, and the conversation is about the money that she borrowed and it seems like she's paying in installments because she sent him like 4,000 for her first payment from her last salary, and she also has some music downloads, mostly old love songs, and produced by our company," Nasser stating some of the details that he had gathered, "Oh I forgot, I also got the chance to hear some of the phone calls she made," napansin niya ang pagpipigil nito na mangiti.
"And what about it?" Bahagyang napakunot ang noo niya nang makita napahaplos ito sa batok at tuluyan nang napahagikgik.
"What?" Katulad niya ay lalo lang ding na-curious si Jimiel dahil sa reaksyon nito.
Nasser tried to calm himself first before he continue. "She always talks about her mean Boss to her grandmother, telling how snobbish and conceited you are, and how many times she has to make different kinds of coffee depending on your mood. Oh, and even the way you criticize her looks her grandmother knows."
"What?!" Napadiretyo siya ng upo sa narinig. Hindi niya alam kung anong mararamdaman ng mga oras na iyon. Feeling niya na back-stub siya ng hindi niya namamalayan.
"What did her grandma said?" nagpipigil din na tawang tanong ni Jimiel na agad niyang nasimangutan.
Muling napabungisngis si Nasser. "Bro you should watch out, her grandma said she will kick your b*tt when she get a chance to meet you." Hindi na nito napigilang mapatawa. "She's really angry, like bro how can you say to Janine that she's an eyesore? Ewan ko kung gaano kataas ang standards mo sa babae pero come on bro, Janine is... so georgeous and a very hardworking girl," naimwestra pa nito ang mga kamay sa ere upang ipamukha ang ideyang yun sa kanya.
"I agree," napatango-tangong sang-ayon ni Jimiel kay Nasser.
"Aiiish! Do I look like I care about those things?! I'm a CEO, I don't give a f*ck whoever works for me as long as they can meet my expectation and can give me results," nakabusangot niyang sermon sa dalawa na sabay pang napabulalas ng tawa na para bang sinasabing ang weird niya.
"Aaaiiish!" Hindi niya maintindihan pero bigla siyang nainis, it's not like someone can really kick him in the b*tt but he can't help feeling upset hearing the idea. An old lady will kick his b*tt? 'What the heck?' Plus, he can't accept the fact that these two are idiots, eyeing his Filekeeper.
"And also..." Muli siyang napatingin kay Nasser. "She talks about someone, a guy that she's starting to admire, maybe a crush or something like that." Nagkibit balikat ito at nagpalipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa.
He doesn't have to think hard in order to know who it is and that really gives him an odd feeling that he can't desciphere until now. Nilingon niya si Jimiel na ngayon ay parang natulala at napaisip. Gusto niyang sabihin na huwag na itong magmaang-maangan dahil alam naman nito kung anong yung kalokohang ginawa.
"Do you guys have any idea who is she's pertainig to? Is it one of our talents? Maybe someone is courting her?" Halatang walang kaide-ideyang tanong ni Nasser sa kanilang dalawa.
He scoffs and shook his head. "So she's really that eas-" hindi na niya naituloy pa ang sasabihin nang may biglang kumatok. Napakuno't ang noo niya dahil malinaw niyang binilinan ang kanyang secretarya na huwag na huwag magpapapasok ng kahit na sino hanggat hindi natatapos ang usapan sa loob.
Dahang-dahang bumukas ang pintuan at sumilip ang ulo doon ng magaling niyang Filekeeper. Speaking off, she looks hesitant nang makita sila, lalo na sa kanya pero agad ding nagbago ang reaksyon. Naging seryoso at matapang na tumuloy pa din ito sa pagpasok na may bitbit na pamilyar na mga paper bags.
"JA," Nasser broke the silence. Kaswal naman itong tumungo sa kaibigan niya.
"How dare you interupt our meeting?" he said in a dangerous tone, trying to intimidate her, pero mukhang hindi naman ito tinalaban at diretyong sinalubong ang mga mata niya.
♪♪♪♪♪♪
DATI-RATI'Y kaagad siyang natataranta kapag pinupukol siya nito ng matatalim nitong tingin pero hindi na ngayon. Hindi na siya nito empleyado at isa pa huling beses niya na itong makikita, kaya naman hindi niya hahayaang magwagi ito ngayong araw.
"Isasauli ko lang itong mga gamit na binigay mo SIR." She made sure to emphasize that word with sarcasm.
He scoffs at the way she answered back. "Why? You don't know how to throw your rubbish? Ako pa yata ang balak mong pagtapunin ng mga yan?"
"Bakit hindi? Eh ikaw naman ang bumili ng mga ito, kaya walang ibang may karapatan na magtapon nito kung hindi ikaw lang." She gave her the same level of arrogance. Saka inilapag sa gilid ng sofa ang mga paperbags kung saan niya ito dinampot noon.
"I'll give you the right then, you don't have to show your face here since, I already fired you," he still tries to intimidate her with his sarcastic words.
"No thanks." She gave him a savage smirk. "Don't worry Sir promise hinding-hindi mo na ko makikita dahil the feeling is mutual."
Akmang tatalikod na siya ng biglang bumukas ang pinto sa paraan na parang halos mawasak na ito sa lakas nang pagkakabukas. Buti na nga lang hindi pa siya nakakalapit kung hindi tumalsik siya ng wala sa oras.
"Wala akong pakealam kung nasa gitna siya ng meeting!!!! Nasaan na yang lintik na bata na iyan?!" at iniluwa noon ang isang me-edad na lalaki.
"S-sir wait!" Nakita niya pang habol dito ni Meg at bakas sa mukha ang pagpapanic, halos mapasubsob na nga ito para lang mapigilan itong makapasok.
He looks as if he wants to kill someone with his wrathful eyes. His hair is all white, but it won't take the fact that he looks so handsome and majestic despite his old age. Pwede itong gumanap na artistang pumapapel bilang isang hari with his dignified aura and unbelievably elegant style, halatang hindi ito basta-basta.
Hindi nakaligtas sa paningin niya ang pagkagimbal noong tatlong kalalakihan sa likod niya, even her Dragon Boss looks so alarmed seeing the old man and that made her realize he must be someone more powerful than anyone in the room.
Pakiramdam niya din tuloy nanigas siya sa kinatatayuan habang naghihintay sa mangyayari.
"W-what are you doing h-here?" did her ex-boss just stutters? He looks terrified and in panic.
'Woah! Akalain mong marunong din pa lang masindak ang ungas na ito??'
"I'm here to kill you!!! You mor*n!!" mabilis itong sumugod sa likod ng lamesa ni Yuki at walang anu-ano'y binitbit ito sa kwelyo dahilan upang mapaangat nalang ito sa kinauupuan.
"W-woah... calm down!" aawat sana si Jimiel ngunit dinuro ito noong matanda.
"Don't even try to stop me or I'll kill you first!" Nagmukhang takot na tuta ito nang mamutla at napaatras.
Naramdaman niya ang pagtabi sa kanya ni Nasser na hanggang ngayon ay gulat na gulat pa rin sa nangyayari sa harap nila. Para bang gusto nitong tumulong pero mas pinili na lang na hindi dahil ayaw ding mamatay.
Mabilis itong tumakbo papunta sa pintuan at iginaya palabas si Meg at inilock ang pinto, gusto niyang sabihin dito na lalabas na din siya dahil ayaw niyang madamay pero nakaharang na ito doon at animo'y itataya ang buhay huwag lang mabuksan ang pintuan na iyon ng kahit na sino. Siguro ay ayaw nitong may makakitang ibang empleyado kung paanong papanaw ang CEO ng kompanya.
"What the hell is wrong with you??" Pinilit makawala ng amo niya ngunit malakas lang itong ibinalibag ng matanda pabagsak sa upuan nito na napadaing na lang sa sobrang sakit nang tumama ang tagiliran sa armrest at bumalandra sa sahig.
Sa puntong iyon kahit galit siya dito ay parang bigla siyang naawa sa pagbalibag na ginawa ng matanda dito. Napakalakas noon na nagawang maiangat sa lupa ang amo niya. Never niyang na-imagine ito sa ganoong kaawa-awang sitwasyon. Hindi kasi ganoon ang pag-kakakilala niya dito, he's the King inside the building that every single person who works for him automatically bows down whenever he passes by, no one can go against him and everyone should obey his command without a question, pero ngayon halos balibagin lang ito sa harapan nilang tatlo ng walang pakundangan.
"Aiiisshhh!! Ano bang problema mo?! Arrrggg," angil ng amo niya dito na nanghihinang hinahaplos ang tagilirang tumama sa upuan at napapaungol na lang sa sakit.
"Problema?! Heto!" Hinampas nito sa lamesa ang isang envelope na hinugot mula sa suot nitong coat na halatang mamahalin, dahilan upang kumalat ang parang kung anong mga litrato na nagsiliparan sa ere.
"The f*ck is that?!" inis na umahon ito sahig kahit hirap na hirap at marahas na dinampot ang isang papel sa lamesa habang hawak-hawak pa din ang tagiliran. Nalukot ang mukha nito nang mamasdan kung anong meron sa larawan. "Where the hell did you get this?!" Natataranta pa nitong dinampot ang iba at nanlulumong napatingin na lang sa matanda na walang sabi-sabing ginawaran ito ng isang malutong na sapok. Yung sapok na parang ikakawala ng malay mo, talagang napakalutong noon na to the point na dinig mo yung pagtama noon sa bungo noong sinapok.
Napasubsob ito sa lamesa, "Aaargg... damn it! You're gonna break my skull!"
"Don't worry child, I'm gonna break your bones too," his threathening voice sends chill in her spine. Seryoso, mukha ng kawawa yung amo niyang kani-kanina lang eh kay yabang-yabang sa kanya tapos ngayon hindi makapalag sa ginagawang pambubugbog dito ng matandang iyon?
Nakipulot na rin si Jimiel noong mga litratong nagkalat, marahil ay dala na din ng kyuryosidad at halos lumuwa din ang mga mata nito nang makita ang nilalaman noon.
"Is this your f*cking reason for ditching all the dates that I set up for you?!! You don't want to get married because you are a f*cking gay???!! And you call yourself an Alpha?!! Huh?!" halos dumagundom ang boses nito sa buong opisina at galit na galit muling hinablot nito ang kwelyo noong halos hilong-talilong na si Yuki. Napansin niyang nawasak na rin ang ilang butones sa damit nito dahilan upang mahantad ang maputi at matipuno nitong dibdib. Gigil na gigil talaga yung matanda dito, feeling nga niya mas malala yun kesa sa naramdaman niya kahapon.
"What?!" Kahit si Nasser nagulantang sa narinig. "What the heck? He is gay?!" Ibig sabihin hindi din nito alam. So, siya lang talaga ang nakakaalam dahil naalala niyang bigla kung paano siyang binalaan ni Jimiel about sa bagay na iyon.
"Answer me you...." akmang sasapakin pa sana ulit ito ng matanda nang tumakbo si Jimiel upang pigilan ito.
"Mr. Galvez stop!"
"Huwag mo kong pigilan! Papatayin ko na lang itong walang kwentang-" galit nitong hasik kay Jimiel na pinipilit bawiin ang kamay na hawak hawak nito, pero nang mapatitig dito ay biglang nanlaki ang mga mata at wala sa sariling binitawan si Yuki na muling bumalandra sa sahig at si Jimiel naman ang hinablot nito sa kwelyo. "Ikaw!!!! Ikaw yung kasama niya sa larawan!!!!"
"Ah... wai-" hindi na nito nakumpleto ang sasabihin nang ito naman ang napagdiskitahan ng matandang sakalin.
"Holy sh*t!" Napatakbo na ng wala sa oras si Nasser at napilitang umawat dahil halos hindi na makagulapay si Yuki, halatang nahilo sa ginawang pagsapok dito kanina at mukhang hindi din sasantuhin ng matanda si Jimiel dahil lumalawit na ang mga ugat sa leeg nito sa higpit ng ginagawang pagsakal.
Dahil sa laki ni Nasser mabilis naman nitong natanggal ang mga kamay ng matanda sa leeg ni Jimiel at nanghihinang nabuwal na lang ito sa sahig habang walang humpay sa pag-ubo at halos mamula gawa ng ilang segundong hindi nakahinga, pero ang wais na matanda ay mabilis na dinibdiban din si Nasser na agad nitong ikinaatras na buti na lang ay agad na napakapit sa gilid ng lamesa ni yuki upang huwag tuluyang bumagsak sa sahig.
Akmang susugurin muli nito si Jimiel ng... "Wait! Yuki is not gay!" sumusukong hiyaw ni Jimiel na agad na nagpatigil sa matanda. "His not gay ok?!" Nanghihinang nahawakan na lang nito ang sariling leeg na ngayon ay makikitaan ng mga pulang marka mula sa mga daliri ng matanda.
"Huwag mo kong lokohin! Dahil iyan ang ibidensya! kailan pa nagsimula ang kabaliwang niyong ito?!"
Nagpapasalamat siya na hanggang ngayon ay wala pa ding nakakapansin sa kanya kaya unti-unti niya na ding sinimulang ihinahakbang ang mga paa niya patungo sa pintuan dahil ayaw niya talagang madamay sa mga ito.
"How come he is gay? When he has a girlfriend?!" hirap pero pasigaw na depensa nito.
Kahit siya napahinto. 'Weh hindi nga?!' Hindi niya napigilang maging Marites nang kusang huminto ang mga paa niya. Andoon yung pag-nanais niyang malaman kung paanong magpapalusot ito ngayong nabunyag na ang sikreto nila. Kanina pa nga niyang gustong sumigaw ng... 'Karma yarn?' Pero naisip niyang sapat na siguro yung inabot na sapok at pananakal sa dalawang baklitang iyon.
"What?!" Narinig niya pang sabay na bigkas ni Nasser at Yuki.
Napanganga si Nasser at napatingin kay Yuki, samantalang ito naman ay kuno't na kunot ang noong napatitig kay Jimiel na para bang sinasabi? Kelan pa ito nagka-girlfriend?
Kung sa bagay kahit siya ay hindi maniniwala sa kasinungalingang iyon dahil alam niya kung anong tunay na pagkatao ng mga ito.
"He has a girlfriend??" Natigilan ang matanda sa akmang pagsugod dito.
"In fact, she's here."
PAKIRAMDAM niya natuklaw siya ng ahas nang ituro nito ang direksyon niya. 'S***a!' Abot-abot na lang ang kanyang pag-sisisi sa pagiging Marites niya dahil hayun at nadamay na nga siya ng tuluyan. Parang gusto na nga din niyang sugurin si Jimiel at siya na lang ang sasakal dito. Akalain mong hindi na talaga ito nakonsensya sa mga nagawa sa kanya at ngayon ay inilalagay pa siya sa alanganin. Tuluyan ng nawala ang pagtingin niya dito at labis na pagkabwisit na ang pumalit doon. Natulos siya sa kinatatayuan nang bumaling sa kanya ang matanda at walang pakundangan siyang sinuri mula ulo hanggang paa hanggang sa marating nito ang harapan niya na talaga naman halos ikalaglag na ng mga mata niya sa sahig dulot ng sobrang kaba. Hindi niya maipaliwanag pero parang
"OH, bakit nandito na naman ito?" buong pagtataka niyang namasdan ang mga paperbags sa lapag ng kwarto niya. Ang alam niya sinauli niya na iyon kahapon, kaya bakit nandyan na naman ang mga ito. Kakarating niya lang galing coffee shop. Hindi pa niya nakakausap ang amo about sa kagustuhan niyang mag-full time na doon. Sa totoo lang na-eexcite siya sa ideyang iyon pero dahil sa mga kontrabidang frog hindi niya tuloy alam kung dapat pa ba niya itong kausapin. "Ah hinatid yan kanina ni Nasser," tugon na nagmula sa likuran niya na agad niyang nalingunan. Nakasilip ito mula sa kwarto nitp, marahil ay narinig ang pagpasok niya sa bahay. Lumakad ito papalapit sa kanya at pinaningkitan siya nito ng mga mata. May palagay siyang nakarating na dito angm
PAPASOK na sana siya ng elevator nang matigilan. Babatiin niya sana ang mga ito ngunit parang hindi siya nito kilala. Nakasimangot na tumingin sa taas si Jake at si Travis naman ay animo'y may interesanteng tinigtignan sa sapatos nito. Kaya naman hindi na niya itinuloy at tahimik na lang na pumasok doon."Gosh I hate rumors," Travis mumbled after he lets out of a deep sigh. Napatingin tuloy siya sa mga ito mula sa salamin. Nahuli niyang nakatingin ang mga ito sa kanya ngunit agad na inalis nang magtama ang mga mata nila."If... that is a rumor. What if it's the truth?" Pasimple din siyang tinapunan ng makahulugang tingin ni Jake pero mabilis na inilipat sa partner nito."Well, She should've at least share it to her soulmates right?" sabi nito na pailalim pang tumingin sa kanya, "If she really trust them, but it seems like she doesn't," may pagtampong ani nito na pasimple pa siyang inirapan.Kung pwede lang niyang pag-untugin ang dalawang
'HAYYYS, ako na third wheel, ewan ko sayo Ja.'Nailingan na lang niya ang sarili sa isip. Ewan niya kung bakit lagi na lang niya naisasali ang sarili sa mga ganitong bagay? Kung tutuusin dapat ay mag-oout na siya at hayahay na sanang papasok sa paborito niyang amo, pero hindi at adelantada siyang nagvolunteer na bantayan itong kolokoy na pasaway. Napabuntong-hininga na lang siya, hindi na pwedeng magback out kaya naman... "Sir Yuki, tawagin mo lang ako pag may kailangan ka diyan ah?" "Check out," walang gana nitong utos. Nakatingala ito at tulalang pinagmamasdan ang kisame. 'Kita mo itong loko-lokong ito!'Siya na nga nagvoluteer siya pa yung pinauwi? "Ahhh... Sir Yuki hindi kita-" "I don't need you, I can take care of myself, just check out," kuno't noo itong nilingon siya, hindi dahil sa masungit ito pero parang may masakit dito. Nakita niy
KABANG-KABA siya nang maalimpungatan dahil wala na ang among si Yuki sa tabi niya. "Nasaan na yon?" Kuno't noo niyang inilibot ang paningin sa buong lugar, ngunit medyo madilim na kaya wala siyang gaanong maaninag. Tanging ang buwan lamang sa labas ng bintana ang pinanggaggalingan ng liwanag Tumayo siya at dahan-dahang humakbang upang masigurong hindi siya mabunggo sa kahit ano ngunit, napahinto siya sa paghakbang nang makita niyang may bultong nakaupo sa upuan ng amo niya, pero hindi siya sigurado kung ito nga si Yuki dahil nanggagaling sa likod nito ang liwanag ng buwan. "S-sir Yuki, ikaw ba yan?" ewan niya kung bakit siya nanginginig pero parang horror ang ambiance ng opisina nito bigla. Ganoon pala doon pag gabi, mabuti na lang pala at maaga siyang umuuwi lagi.'S***a takot ako sa multo!!'Bahagya niyang naikuyom ang kamao na animo'y inihahanda ang depensa para sa sarili sakaling may biglang lumita
MGA 30 minutes na din silang bumabiyahe at habang nababawasan ang gusaling nakikita nila merong isang gusaling pumukaw sa kanyang atensyon. On the upper part of the building there's a label that says "The Gold Web Tower" and it's made out of shinny gold metals, na kumikislap sa kintab lalo na kapag tinatamaan ito ng sinag ng araw. The whole building was made out of dark coffee shade tinted glass. It's not too high maybe 50 to 55 floors and it looks separated from city since, napapaligiran ito ng daan na puno ng mga matatas na ibat-ibang klaseng mga puno, but mostly Pine trees. It's like between being the urban and rural area. The path looks exclusively made only for those people who will go exactly to that building. Bago ka rin makapasok doon ay dadaan ka sa napakalaking black and gold gate kung saan may
"AH Sir Yuki wait lang ha, I just need to answer this call," paalam ng Stylist sa kanya bago lumabas ng VIP room na bahagya niyang natunguan. Halata sa mukha nito ang pagka-stress sa kanya. Actually wala namang panget sa sinukat ng Filekeeper niya, wala pa lang talaga siyang napipiling sobrang nagustuhan niya, dahil hindi siya nasanay na pumili ng ok lang kung hindi yung the best dapat, pero lahat naman bagay dito. Actually, kahit anong isuot nito nagmumukhang mamahalin, kahit nga yung mga lumang damit nito noon ay bagay naman dito kaso lang manipis lang talaga at nakakaasiwang tignan. "Sir Yuki!" He heard her whisper yells while peeping behind the Fitting room's curtain. "What?" Napataas naman ang isa niyang kilay. Ano na naman kayang problema nito? "Nasaan yung Stylist?" "He went outside to take a call. Why?" "I need help," she
"WOAH!" hindi niya napigilang bulalas nang makarating sila sa lugar kung saan magaganap ang sinasabi nitong dinner. Nanlalaking mga mata niyang binalingan si Yuki na daig pa ang mukha ng nalugi sa paninda nitong puto't kutsinta. Halatang-halata dito na napipilitan lang na pumunta doon. Actually, napipilitan lang din naman siya kanina, pero ngayon nakalimutan niya na ang ideyang yon nang makita ang buong lugar.Napakapit siya sa braso nito ng wala sa oras na agad umani ng pagkuno't ng noo nito sa kanya."Grabe Sir Yuki, ano ka anak nang maharlika? At saka may ganito pa lang lugar sa Pilipinas?! Hindi man lang ba ito nababalita sa TV?" curious na curious niyang usisa dito.Napangiwi ito at parang allergic na inialis ang mga kamay niya sa pagkakakapit sa braso nito. "Hindi ako maharlika and obviously meron lugar na ganito. Ayan na nga nasa harap mo na diba? Nagtatanong pa?" Inirapan siya nito at nagpatuloy
'S***A ang gwapo!' hindi niya napigilang mapatili sa utak nang magslow motion ito sa paglabas doon. Panandalian siyang na destruct sa ganap nito. Nakasuot ito ng puting polo na bahagyang nakabukas ang sa bandang dibdib kung saan may pasilip sa makinis at maputi nitong dibdib, nakatuping pataas ang manggas sa mga braso na binagayan ng ragged denim skinny gray pants kung saan naka tuck-in ang pang itaas. He looks so damn good-looking at mukhang parating bagong ligo dahil tingin pa lang parang napakabango na. Ayos na ayos din ang blonde nitong buhok na naka brush-up showing his flawless forehead. Bagay na bagay dito yung dala nitong oto, na para bang mas pinatikas nito ang datingan ng ubod sa kisig na lalaking iyon. 'Kaso bakla ang hudyo. Hmmp!' Nauwi sa pangngiwi at panghihinayang ang kanya sanang pagpapantasya. "Yuki, what happened? Oh my God, you're bleeding," may pag-aalalang bungad nito sa kanila at agad na hinawakan sa pulso ang kasintahan. Mukhang hindi na ito galit at tanging lab
"WE heard that the best always comes the last." Sabay- sabay silang lahat napalingon sa tatlong taong kararating lang.It's the guy from a while ago, Harry. May kasama din itong isang lalaki at babae na sa tantya niya ay hindi nalalayo sa kanyang edad. For sure magkapatid ang dalawang kasama nito dahil magkamukha ang mga ito. Wala talagang tapon sa lahi ng mga Dragon. Lahat ng mga ito ay may kanya kanyang palanggang dala nang magsabog ang Diyos ng kagandahan sa lupa. Natitiyak niyang napakaganda at gwapo ng mga magulang nito."Oh! Akala ko hindi kayo makakarating?!" Tuwang-tuwang sinalubong ito ng lolo ni Yuki at nakipagbeso-beso na siyang sinundan din ng iba pang kamag-anak nito maliban kay Yuki na hindi man lang natinag sa tabi niya at parang walang kainte-interes habang pinapanood ang sosyalan sa harap nila."We can't miss this," nakangiting ani ng babae na bahagya pang sinilip ang direksyon nila ni Yuki at kumindat. "Plus, Popsie and Momsie wants proof and pictures when we go bac
"WOAH!" hindi niya napigilang bulalas nang makarating sila sa lugar kung saan magaganap ang sinasabi nitong dinner. Nanlalaking mga mata niyang binalingan si Yuki na daig pa ang mukha ng nalugi sa paninda nitong puto't kutsinta. Halatang-halata dito na napipilitan lang na pumunta doon. Actually, napipilitan lang din naman siya kanina, pero ngayon nakalimutan niya na ang ideyang yon nang makita ang buong lugar.Napakapit siya sa braso nito ng wala sa oras na agad umani ng pagkuno't ng noo nito sa kanya."Grabe Sir Yuki, ano ka anak nang maharlika? At saka may ganito pa lang lugar sa Pilipinas?! Hindi man lang ba ito nababalita sa TV?" curious na curious niyang usisa dito.Napangiwi ito at parang allergic na inialis ang mga kamay niya sa pagkakakapit sa braso nito. "Hindi ako maharlika and obviously meron lugar na ganito. Ayan na nga nasa harap mo na diba? Nagtatanong pa?" Inirapan siya nito at nagpatuloy
"AH Sir Yuki wait lang ha, I just need to answer this call," paalam ng Stylist sa kanya bago lumabas ng VIP room na bahagya niyang natunguan. Halata sa mukha nito ang pagka-stress sa kanya. Actually wala namang panget sa sinukat ng Filekeeper niya, wala pa lang talaga siyang napipiling sobrang nagustuhan niya, dahil hindi siya nasanay na pumili ng ok lang kung hindi yung the best dapat, pero lahat naman bagay dito. Actually, kahit anong isuot nito nagmumukhang mamahalin, kahit nga yung mga lumang damit nito noon ay bagay naman dito kaso lang manipis lang talaga at nakakaasiwang tignan. "Sir Yuki!" He heard her whisper yells while peeping behind the Fitting room's curtain. "What?" Napataas naman ang isa niyang kilay. Ano na naman kayang problema nito? "Nasaan yung Stylist?" "He went outside to take a call. Why?" "I need help," she
MGA 30 minutes na din silang bumabiyahe at habang nababawasan ang gusaling nakikita nila merong isang gusaling pumukaw sa kanyang atensyon. On the upper part of the building there's a label that says "The Gold Web Tower" and it's made out of shinny gold metals, na kumikislap sa kintab lalo na kapag tinatamaan ito ng sinag ng araw. The whole building was made out of dark coffee shade tinted glass. It's not too high maybe 50 to 55 floors and it looks separated from city since, napapaligiran ito ng daan na puno ng mga matatas na ibat-ibang klaseng mga puno, but mostly Pine trees. It's like between being the urban and rural area. The path looks exclusively made only for those people who will go exactly to that building. Bago ka rin makapasok doon ay dadaan ka sa napakalaking black and gold gate kung saan may
KABANG-KABA siya nang maalimpungatan dahil wala na ang among si Yuki sa tabi niya. "Nasaan na yon?" Kuno't noo niyang inilibot ang paningin sa buong lugar, ngunit medyo madilim na kaya wala siyang gaanong maaninag. Tanging ang buwan lamang sa labas ng bintana ang pinanggaggalingan ng liwanag Tumayo siya at dahan-dahang humakbang upang masigurong hindi siya mabunggo sa kahit ano ngunit, napahinto siya sa paghakbang nang makita niyang may bultong nakaupo sa upuan ng amo niya, pero hindi siya sigurado kung ito nga si Yuki dahil nanggagaling sa likod nito ang liwanag ng buwan. "S-sir Yuki, ikaw ba yan?" ewan niya kung bakit siya nanginginig pero parang horror ang ambiance ng opisina nito bigla. Ganoon pala doon pag gabi, mabuti na lang pala at maaga siyang umuuwi lagi.'S***a takot ako sa multo!!'Bahagya niyang naikuyom ang kamao na animo'y inihahanda ang depensa para sa sarili sakaling may biglang lumita
'HAYYYS, ako na third wheel, ewan ko sayo Ja.'Nailingan na lang niya ang sarili sa isip. Ewan niya kung bakit lagi na lang niya naisasali ang sarili sa mga ganitong bagay? Kung tutuusin dapat ay mag-oout na siya at hayahay na sanang papasok sa paborito niyang amo, pero hindi at adelantada siyang nagvolunteer na bantayan itong kolokoy na pasaway. Napabuntong-hininga na lang siya, hindi na pwedeng magback out kaya naman... "Sir Yuki, tawagin mo lang ako pag may kailangan ka diyan ah?" "Check out," walang gana nitong utos. Nakatingala ito at tulalang pinagmamasdan ang kisame. 'Kita mo itong loko-lokong ito!'Siya na nga nagvoluteer siya pa yung pinauwi? "Ahhh... Sir Yuki hindi kita-" "I don't need you, I can take care of myself, just check out," kuno't noo itong nilingon siya, hindi dahil sa masungit ito pero parang may masakit dito. Nakita niy
PAPASOK na sana siya ng elevator nang matigilan. Babatiin niya sana ang mga ito ngunit parang hindi siya nito kilala. Nakasimangot na tumingin sa taas si Jake at si Travis naman ay animo'y may interesanteng tinigtignan sa sapatos nito. Kaya naman hindi na niya itinuloy at tahimik na lang na pumasok doon."Gosh I hate rumors," Travis mumbled after he lets out of a deep sigh. Napatingin tuloy siya sa mga ito mula sa salamin. Nahuli niyang nakatingin ang mga ito sa kanya ngunit agad na inalis nang magtama ang mga mata nila."If... that is a rumor. What if it's the truth?" Pasimple din siyang tinapunan ng makahulugang tingin ni Jake pero mabilis na inilipat sa partner nito."Well, She should've at least share it to her soulmates right?" sabi nito na pailalim pang tumingin sa kanya, "If she really trust them, but it seems like she doesn't," may pagtampong ani nito na pasimple pa siyang inirapan.Kung pwede lang niyang pag-untugin ang dalawang
"OH, bakit nandito na naman ito?" buong pagtataka niyang namasdan ang mga paperbags sa lapag ng kwarto niya. Ang alam niya sinauli niya na iyon kahapon, kaya bakit nandyan na naman ang mga ito. Kakarating niya lang galing coffee shop. Hindi pa niya nakakausap ang amo about sa kagustuhan niyang mag-full time na doon. Sa totoo lang na-eexcite siya sa ideyang iyon pero dahil sa mga kontrabidang frog hindi niya tuloy alam kung dapat pa ba niya itong kausapin. "Ah hinatid yan kanina ni Nasser," tugon na nagmula sa likuran niya na agad niyang nalingunan. Nakasilip ito mula sa kwarto nitp, marahil ay narinig ang pagpasok niya sa bahay. Lumakad ito papalapit sa kanya at pinaningkitan siya nito ng mga mata. May palagay siyang nakarating na dito angm