"OH, Janine ang aga mo naman?" Napataas ang dalawang kilay nito nang makita siya habang nagpupunas ng lamesa.
"Hi Ja!" masiglang bati din sa kanya nung isa sa likod ng counter na abala din sa pagliligpit doon
Nakangiting binati niya rin ang morning shift duo ng Purple Maccchiato. This two boys are actually nice kahit sandaling oras niya lang nakakasama ang mga ito sa araw-araw na pumapasok siya sa coffee shop. Nalaman din niyang mga talent trainees pala ito sa HOO pero nakaka-tatlong buwan palang ang mga ito and they need to undergo 3 years of training before they can debute. Requirements din nila ang makapagtapos ng pag-aaral at makakuha ng magandang grado kaya naman ganoon na lang ang supportang ginagawa ng amo nila dito.
She heard that Rockie can sing and dance well while Jin-jin is focusing on rapping but he dance too. They are actually an eyecatcher lalo na sa mga kabataang babae, their charm works very well in the coffee shop. Kaya ang madalas na dumudumog sa lugar na iyon ay ang mga teenager nitong tagahanga.
Naisip niyang napaka-hirap palang maging trainee sa kompanya ng amo niya. Ang taas ng standard at isa pa ang tagal nilang hasain ang mga talents bago isasabak sa industriya at nalaman niya ring nagsimula ang ganoong sistema sa termino ni Yuki.
'Grabe diba?! Best in high standard talaga ang ex-amo ko.'
Sa kabilang banda, worth it din naman ang ginagawa nito dahil lumago ng triple ang value ng kompanya simula ng maupo ito doon bilang CEO, at kung paano niya nalaman ang lahat ng ito ay dahil sa Marites na nagngangalang Meg.
Siguro nga'y mabuti na rin ang nangyaring wala na siya sa HOO. Hindi na niya kailangan madamay sa stress ng demanding niyang amo, minsan kasi napaka OA na nito. Kaya tuloy yung iba sa kompanya ay nagsisipag-alisan na lang.
But somehow she can't help feeling down-hearted about it. Kung hindi naman nangyari yung kanina ay hindi rin naman niya babalaking mag-resign dahil kinakaya naman niya. The thought of she doesn't have to make coffee for the Dragon or follow him around anymore makes her feel incomplete. 'Ano nababaliw na bako? Na-addict na sa pagiging alipin?'
"Ah oo eh, maaga kasi akong pinag-out kanina," pagsisinungaling niya sabay ayos sa salaming mumurahing binili niya kanina upang ikubli ang namamaga niyang mga mata dulot ng labis na pag-iyak. Hindi pa niya kayang aminin kahit na kanino ang kanyang sinapit, dahil hindi pa din niya alam kung paano ieexplain ang pagkatanggal niya sa trabaho.
"Ah ganoon ba," Napatango-tango naman si Rocky. "Wala nga pala si Boss may importante daw siyang lakad kaya mag OT na lang ako ng dalawang oras para may kasama ka mamaya," Nahihiya pero pinipigilang mangiti nitong balita sa kanya.
"Ah talaga ba? Thank you ah." Bahagya pa niyang tinapik ito sa balikat bago dumiretyo papuntang counter.
"Naku nagvolunteer talaga yan siya Janine! Ako dapat sasabihan ni Boss kaso, nagprisi-" hindi na nito natuloy pa ang sasabihin ng batuhin ito ni Rocky ng basahan na mabilis naman nitong nailagan at mapang-asar itong tinawanan na may kasama pang pangdidila.
Hindi niya napigilang mapatawa sa ginawa ni Rocky kay Jin-jin, para itong mga batang maliliit kung mag-asaran. Mabuti na nga lang walang mga customer nang mga oras na yun kaya nakakapagkulitan sila.
"Huwag kang maniwala diyan Ja, niloloko ka lang niyan!" mariing depensa nito habang pulang-pula ang pisngi at taynga na muling ikinatawa niya.
"Huwag mo ng itanggi Brad mukha ka ng kamatis!" muling kantyaw ni Jin-jin dito.
"Hoy sige ayaw mong tumigil? Isusumbong kita kay Teacher Ren mamaya, sasabihin ko may crush ka sa kanya kaya mali-mali ka sa dance routine natin!" balik na panakot nito na agad nakapagpahinto kay Jin-jin sa pang-aasar nito.
"Ito naman hindi na mabiro!" Tila ito naman ang biglang naging defensive at halatang guilty sa rebelasyon ni Rocky. Napakamot ito ng ulo at animo'y naging isang maamong tupa.
Panadalian niyang nakalimutan ang sentimyento niya dahil sa dalawang iyon na maya't mayang nag-aasaran at nagpapatawa. Ayon kay Jin-jin ay sinabi daw ni Rocky na may crush ito sa kanya. Feeling niya normal lang naman yung hangaan at humanga. Ang hindi tama yung umasa at pinasa kang may chance kay crush. Honestly he see Rocky as a younger brother since matanda naman talaga siya dito ng 5 years. Hindi nga niya maintindihan kung bakit hindi ate ang tawag ng mga ito sa kanya.
"Ah, Ja... kailangan ko nang mag-out," nahihiyang napapakamot sa ulo nitong sabi. Halos magdadalawa't kalahating oras na itong nag-OT dahil nilinis muna nito ang lahat ng lamesa at inilabas ang basura para sa kanya.
"Ah ganoon ba? Sige go! Kerry ko na toh! Kanina ka pa nga dapat ng out kaya." Alanganin napakamot din siya sa ulo, sa totoo nga lang nahihiya na nga siya dito dahil halos hindi naman siya nito pinagagalaw sa coffee shop. Tanging pagtimpla lang ng kape ang ginawa niya. Ito na nga rin ang naghugas ng mga pinag-gamitan niya. Kanina pa itong umaga, halos kalahating araw na ito nagtatrabaho tapos may klase pa mamaya.
Naisip niyang pabaunan ito ng dalawang Choco muffin na siya mismo ang nagbayad bilang pasasalamat sa hindi nito pag-iwan sa kanya.
Namula na naman ang taynga at pisngi nito ng abutin iyon. "Ah, thank you." Pinigil nitong mapangiti ng wagas. Bahagya itong yumuko bago mabilis na tumakbong palabas ng shop na ikinahagikgik niya.
Matapos ang dalawang oras na hindi masyadong busy ay sumapit na rin ang oras ng pag-sasara, akmang babaliktarin na niya ang open sign ng may dalawang lalakeng bumulaga sa labas ng pintuan.
"Ayyy kabute!" patiling bulalas niya, "Aiiish!!"
Maiinis sana siya mula sa ginawang pang-gugulat ng mga ito pero naglaho iyon ng parang bula nang sabay nitong ibaba ang mga mask na suot at sinalubong siya ng pamatay nitong mga ngiti, sabay kaway na parang mga batang paslit.
Napakagat na lang siya ng labi nang sumakit ang dibdib niya sa hindi makayanang pagpapacute ng mga ito. 'Jusme wagas!! I cannot!!'
Sinenyasan pa siya nito na buksan ang pinto dahil pirmeng natulala na lang siya sa mga ito. Kaya naman natataranta naman niyang pinagbuksan ang mga ito.
"A-anong ginagawa niyo dito?"
"I'll make a cup of coffee for your heart..." bungad ni Travis habang umaawit nang makapasok at bahagya pang ibinukas ang mga bisig at hinawak ang isa sa tapat ng puso nito habang feel na feel ang pagkanta na may papikit-pikit pa.
Tutuloy pa sana ito sa susunod na linya nang hampasin ito ni Jake sa balikat dahilan upang mapahinto ito at lukot na mukhang napahaplos sa sariling braso.
"For your head yun! Mali yung lyrics mo, imbento yan?" Nakasimangot na sermon nito.
Napahagikgik siya nang magmake face si Travis dito at umirap. "Perfect ka? Eh magkatunog naman," reklamo nitong pabulong, pero sabay ngiti nang bumalik sa kanya ang paningin. "Hi JA."
"Naligaw kayo ah..."
"Sa gabi na kasi kami nagkakape ngayon," nagpipigil na ngiting tugon ni Jake na talaga naman ikina-cute nito. Ngali-ngali na nga niyang pisilin ang mga pisngi nito pero syempre lintek ang ginawa niyang pagpigil sa sarili.
Hindi din tuloy niya mapigilang mapangiti. Goodvibes talaga ang hatid sa kanya ni Tom and Jerry. Sila naman talaga ang naging una niyang dahilan kung bakit tinanggap ang trabaho sa HOO, yung mga artistang tulad nila Travis at Jake na kahit sikat ay mababait pa rin at humble.
"Eh sarado na ko eh," Kunwari'y pinakuno't niya ang noo.
Sabay bumilog ang labi ng dalawa at parang mga batang paslit na pinalungkot ang mga mata sa kanya dahilan upang isuko niya agad ang gagawing pangtitrip sa mga ito. Hindi niya kaya, wala siyang kakayahang tanggihan ang mga baby niya.
"Charot lang," Sabay na napangiti ang dalawa at napakamot ng ulo. "Tara, dito na lang kayo sa tapat ng counter umupo," aya niya sa dalawa at naghatak ng dalawang highchair na mabilis na ikinatakbo ng mga ito upang tulungan siya.
"Anong gusto niyo?" nakangiting tanong niya sa dalawa nang pumunta siya sa loob ng counter at binuksan ang coffee machine.
Nakapangalumbaba ang mga ito at titig na titig sa kanya. Napataas tuloy ang dalawa niyang kilay at nagtatakang nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa.
"Oh, bakit ganyan kayo makatingin?"
"I think she cried a lot," nakangusong baling ni Travis sa katabi na wala sa sarili lang na napatango at nananatiling nakatitig sa kanya.
Napakuno't naman ang noo niya.
"We know that you quit." Jake's lips curled on its side showing sadness and disappointment.
'I did not quit, I was fired.' But she will not take the liberty to tell them if that's the way how that two jerk wants people to see it. Muli na naman kumirot ang dibdib niya. Isa sa mamimiss niya ay yung mga araw na nakakasabay niya ang dalawang ito magkape sa coffee station at yung mga kulitan nila doon.
Travis pouts. "Why did you quit? Wala na kaming ka-bonding sa coffee station," may kalakip na tampo sa tinig nito.
She opens her mouth but don't know what to say. She feels like if she would dare to say a word her tears will fall. Huminga siyang malalim ngunit sumabay naman doon ang pagbagsak ng isang matabang luha sa gilid ng mata niya at nagsunod-sunod na ito, making her sobs.
Natatarantang napatakbo ang dalawa papunta sa loob ng counter at sinubukan siyang patahanin.
"Sorry na... nalulungkot lang naman kami na nagresign ka," alalang ani Travis sa gilid niya habang hinahaplos ang likod niya.
"Is it because of Sir Yuki?" kuno't noong tanong ni Jake na bahagya pa siyang hinawakan sa magkabilang braso. "Is he being so mean to you?" Bumakas sa mukha nito ang pagkainis.
Lalo siyang naiyak nang marinig ang pangalan ng amo niya. Bakit ba siya nasasaktan? Hindi ba dapat ay maging ok na siya? Dahil mula bukas hindi na niya kailangan pang harapin ang mga taong iyon?
Naramdaman niyang niyakap siya ng dalawa at nalanghap ang kabanguhan ng mga ito. Parang mga bagong ligo, gabi na pero fresh pa rin. Oo at nalulungkot siya pero bakit bigla din siyang kinilig? 'Buset napaka praning mo Janine!' Sa gitna ng pag-iyak niya ay bigla din siyang napahagikgik. 'S***a baliw shet!' Ang hirap kaya yung tinatalo ng kilig yung pagsesenti niya.
Dahang-dahang bumitaw ang dalawa at kuno't noong napatitig sa kanya dahil sabay niyang ginagawa ang pag-iyak at paghagikgik. Kahit siya nawiwirduhan sa sarili, siya ba naman ang yakapin ng sabay nitong dalawa sa pinakasikat na superstars ng bansa at ubod pa ng gwapo tapos napaka bango din, makakaiyak kaba ng matino?
Nagkatinginan pa ang mga ito na animo'y nagdududa sa katinuan niya.
"Kaloka... ang gusto ko lang naman umiyak pero mas kinikilig ako sa yakap niyong dalawa," at muli siyang napatawa pero lintek na luha niya ay tuloy pa rin sa pag-agos. Kumuha siya ng paper towell upang punasan iyon at isinga na din ang bara sa ilong.
Hindi na rin napigilan ng dalawang kaharap niya na mapahalakhak at muli siyang pinagtulungang mahigpit na niyakap. Hindi siya makapaniwala ng mga sandaling iyon. hinahangaan niya ang mga ito, pero hindi din naman lalagpas bilang mga kaibigan ang turing niya dito.
Matapos niya itong gawan ng mga kape naisipan muna nilang mag-soundtrip at magkwentuhan habang siya naman ay nagsisimula ng magligpit sa likod ng counter.
"Sinong nagsabing nagresign ako?" wala sa loob niyang natanong sa dalawa habang pinupunasan ang mga baso.
"Hmmm... si Sir Jimiel," si Travis ang sumagot.
She scoffs. 'Wow talaga ba Jimiel?' Napailing-iling na lang siya.
"Nililigawan ka ba nun Ja?" biglang tanong ni Jake, dahilan upang mag-angat siya ng paningin dito.
He is seriously waiting for her answer and Travis looks kind of surprised by the sudden question.
'Asa! Echoserang baklita yun!' "Ah, ako liligawan? Mukha bang ako ang tipo na magugustuhan noon?" she akwardly laugh.
"Why not?" His eyebrow furrows. "You're beautiful, kahit nga sa mga ibang level ng building kilala ka, they know that Sir Yuki has a pretty Filekeeper."
"Weh! Joke yan?" At bakit naman siya magiging kilala, eh hindi naman siya Talent?
Ngumisi naman si Travis ng nakakaloko. "Alam nga din nilang crush kita."
Napakagat siya ng labi, at pinigil mangiti.
"Hindi naman niya tinatanong," mabilis na bara ni Jake dito, "Hindi na nga rin masyadong masungit si Boss Yuki, kaya akala namin ok ka lang," dagdag pa ni Jake nang ibalik sa kanya ang atensyon.
'Anong hindi?!! Hindi niyo lang alam!' Napasimangot naman siya.
"Totoo... kaya nga nagulat kami nung nalaman namin na nag-quit ka. Although hindi naman bago na laging palit ng palit ng Filekeeper si Boss," segunda ni Travis, "Pero kumpara mo naman sa mga nauna, ikaw yung pinaka-OK."
"Paano mo naman nasabing ako yung pinaka ok, aber?" She needs Travis to justify that compliment.
"Una, ikaw lang yung Filekeeper na hindi nabasagan ng baso, pangalawa, ikaw na ang laging isinasama niya sa pagrarounds hindi na si Meg, pangatlo, masipag ka at higit sa lahat kaya mong sakyan ang toyo ni Boss. Kaya ano ba kasing nangyari?"
Ayaw na niyang magkomento pa dahil malinaw ang babala ni Jimiel sa kanya. Walang dapat makaalam ng mga nangyari kanina. Hindi niya alam kung ano ang pwedeng magawa ng mga ito sa kanya kaya, kakalimutan na lang niya lahat ng nakita.
"Huwag na nating pag-usapan," she dismissed the topic immediately.
Kinuha niya ang mop at nagsimulang maglampaso.
Maya-maya ay nakita niyang nagpupunas yung dalawa ng lamesa na halos lundagin niya upang pigilan. "Hoy! Anong ginagawa niyo?!"
Sabay muling bumilog ang mga labi at mga mata nito. "Helping you out," sabay din nitong sagot.
"Aaiiish! Baka sakalin ako ni Boss Nasser pag nalaman nun na pinagpunas ko kayo ng lamesa dito!"
Sabay na bungisngis na ngumiti ito. "Hindi naman niya malalaman," Naisip niya kailangan talaga sabay sumagot?
Wala siyang nagawa sa pagpupumilit at kulit ng dalawa kaya hinayaan na lang niyang gawin ng mga ito ang gusto na nakabuti na rin dahil mabilis siyang natapos sa paglilinis.
Maya-maya pa ay tumugtog ang isang masayang awitin at nagsimulang sumayaw ang dalawa.
"This is my type of song!" hiyaw ni Travis at ganadong-ganadong sinayaw ang tugtugin at talagang kabisado pa nito ang choreography na hindi din nakatiis na sinabayan ni Jake.
"Woah!" Napatunga-nga na lang siya sa husay ng dalawa dahil sabay na sabay ang galaw ng mga ito. medyo nagblush din siya nang pakitaan siya nito ng sexy at cool dance moves.
Sa totoo lang alam din niya ang kantang iyon, "Superstar Glow" awitin ng isang Male idol group sa ibang bansa na sikat sa buong mundo.
Nagulat pa siya nang hatakin siya ng mga ito at pinilit isali sa sayaw na pinilit niyang sabayan kahit papaano naman kasi ay marunong siyang magsayaw. Nandyan yung parang isinayaw siya ni Travis ng pa-Tango at nang paikutin siya nito ay mabilis naman siyang hinatak ni Jake sa bandang baywang at isinayaw ng pa-Swing. Nakakahingal ang pinaggagawa nila pero talaga naman tuluyan niyang nakalimutan ang lahat ng mga nangyari kanina.
Halos mapuno ng tawanan nila ang buong coffee shop. Sabay sabay silang napasalampak sa couch nang matapos ito. Siya ang nasa gitna at nasa magkabilang gilid naman niya ang dalawa. Panadalian silang sabay sabay naghabol ng hininga at nang magkatingin ay sabay-sabay ding nag-sipag tawanan.
"Grabe kayo yata yung soulmates ko eh," natatawang sabi niya.
"Hindi lang Soulmates, Night buddies pa!" mataas na enerhiyang dagdag ni Jake.
"Keep shining, Keep gliding... knowing you can always run to me, Oh yes! That's what Frien-" hindi muling naituloy ni Travis ang inaawit nang batuhin ito ni Jake ng throw pillow sa mukha. "Aaaaiish!! Bakit na naman?!" nakabusangot na angil nito.
"Huwag ka na ngang kumanta! Mali mali talaga yung lyrics mo!"
"For good times..." itinuloy niya ang kanta with feelings.
"Woah! You can sing?!" Halos lumuwa ang mga mata nung dalawa sa sobrang amazement nang madiskubreng may tinatago pala siyang talento.
♪♪♪♪♪♪
"STOP the car," walang gana niyang utos sa driver.
Araw-araw niyang nadadaanan ito pero ngayon na lang ulit niya napagmasdan ng maige ang lugar na iyon.
It's not that he doesn't like to see his friend, but he wants to protect him. Acting like they never knew each other is the best way to give his life back. He knows that no matter what happens their friendship will always be there.
Sa totoo lang hindi naman iyon ang dahilan kung bakit niya ipinahinto ang kotse. Hanggang ngayon ay pala-isipan pa din sa kanya kung ano ba talagang pakay ng babaeng iyon sa kompanya niya at sa mga taong malapit sa kanya.
Nang lingunin niya ang lugar ay agad na nagsalubong ang mga kilay niya nang makita ang dalawa sa pinakatanyag niyang Talent sa kompanya.
"The hell are these two doing in this place?"
They shouldn't be loitering around the public on their own. It's too dangerous, especially now that there seem to be termites inside his company.
"Aiiiissh!"
He could see them dancing inside and having fun with... 'Janine?!' Agad na kumirot ang sintido niya ngunit muling natuksong panuorin ang mga ito.
They both look so close and fond of her. Gusto niyang isiping may hidden agenda talaga ang babaeng yun but she looks equally fond to them. They are laughing like they've been friends for such a long time.
But he can't lower her fence down, he needs to dig deeper and make sure that she is clean, or else she will have to deal with an Alpha's wrath.
Mabilis niyang dinampot ang cellphone at nag dial ng numero. Matapos lang ng dalawang ring ay sinagot na sa kabilang linya.
"Yes, bro?"
"Where are you?" kaswal niyang tanong.
"I'm at home. Why?"
He can hear the loud noise from the other side. Mukhang nanonood ito ng movie.
"Mga alaga mo asan?"
"Ha? Nasa condo na nila hinatid ko kanina."
"Can you make sure of that? Because right now, I'm watching them doing something stupid."
"What??!!! Where?!!!" tila nagulantang ang mundo nito sa sinabi niya. "Aiiiish!!! Lagot sa akin yan dalawang yan bukas!"
"Tell them the situation and to be extra careful. Malapit na ang launching we can't afford bad news for now."
"Aiiissh! Copy."
"JA," Nagulat pa siya nang biglang siyang hawakan nito sa braso nang akmang bababa na siya ng kotse. Sumabay kasi siya dito papasok, dala ang magagarang gamit na binigay sa kanya noong Dragon. Balak niya itong ibalik dahil wala ng dahilan para itabi niya ang mga iyon at isa pa ayaw niyang magkaroon ng utang na loob dito gayong hindi naman siya nagtatrabaho para dito. "Gusto mo ako na lang ang magbalik niyan?" may kalakip na pag-aalalang suhestyon nito. Pinilit niya itong dulutan ng ngiti upang iparating na wala itong dapat ipag-alala. "Ok lang ako ate, at saka ang dami nito gusto mong mag-thumbling yang bulinggit sa loob ng tiyan mo?" Napatawa ito at mahinang nahampas ang braso niya. "Lukaret ka talaga, oh siya ikaw ang bahala... ang iniisip ko lang naman baka bugbugin mo yung amo namin bigla," birong sabi nito nang makababa sila. "Oh-" kunwari'y gulat
PAKIRAMDAM niya natuklaw siya ng ahas nang ituro nito ang direksyon niya. 'S***a!' Abot-abot na lang ang kanyang pag-sisisi sa pagiging Marites niya dahil hayun at nadamay na nga siya ng tuluyan. Parang gusto na nga din niyang sugurin si Jimiel at siya na lang ang sasakal dito. Akalain mong hindi na talaga ito nakonsensya sa mga nagawa sa kanya at ngayon ay inilalagay pa siya sa alanganin. Tuluyan ng nawala ang pagtingin niya dito at labis na pagkabwisit na ang pumalit doon. Natulos siya sa kinatatayuan nang bumaling sa kanya ang matanda at walang pakundangan siyang sinuri mula ulo hanggang paa hanggang sa marating nito ang harapan niya na talaga naman halos ikalaglag na ng mga mata niya sa sahig dulot ng sobrang kaba. Hindi niya maipaliwanag pero parang
"OH, bakit nandito na naman ito?" buong pagtataka niyang namasdan ang mga paperbags sa lapag ng kwarto niya. Ang alam niya sinauli niya na iyon kahapon, kaya bakit nandyan na naman ang mga ito. Kakarating niya lang galing coffee shop. Hindi pa niya nakakausap ang amo about sa kagustuhan niyang mag-full time na doon. Sa totoo lang na-eexcite siya sa ideyang iyon pero dahil sa mga kontrabidang frog hindi niya tuloy alam kung dapat pa ba niya itong kausapin. "Ah hinatid yan kanina ni Nasser," tugon na nagmula sa likuran niya na agad niyang nalingunan. Nakasilip ito mula sa kwarto nitp, marahil ay narinig ang pagpasok niya sa bahay. Lumakad ito papalapit sa kanya at pinaningkitan siya nito ng mga mata. May palagay siyang nakarating na dito angm
PAPASOK na sana siya ng elevator nang matigilan. Babatiin niya sana ang mga ito ngunit parang hindi siya nito kilala. Nakasimangot na tumingin sa taas si Jake at si Travis naman ay animo'y may interesanteng tinigtignan sa sapatos nito. Kaya naman hindi na niya itinuloy at tahimik na lang na pumasok doon."Gosh I hate rumors," Travis mumbled after he lets out of a deep sigh. Napatingin tuloy siya sa mga ito mula sa salamin. Nahuli niyang nakatingin ang mga ito sa kanya ngunit agad na inalis nang magtama ang mga mata nila."If... that is a rumor. What if it's the truth?" Pasimple din siyang tinapunan ng makahulugang tingin ni Jake pero mabilis na inilipat sa partner nito."Well, She should've at least share it to her soulmates right?" sabi nito na pailalim pang tumingin sa kanya, "If she really trust them, but it seems like she doesn't," may pagtampong ani nito na pasimple pa siyang inirapan.Kung pwede lang niyang pag-untugin ang dalawang
'HAYYYS, ako na third wheel, ewan ko sayo Ja.'Nailingan na lang niya ang sarili sa isip. Ewan niya kung bakit lagi na lang niya naisasali ang sarili sa mga ganitong bagay? Kung tutuusin dapat ay mag-oout na siya at hayahay na sanang papasok sa paborito niyang amo, pero hindi at adelantada siyang nagvolunteer na bantayan itong kolokoy na pasaway. Napabuntong-hininga na lang siya, hindi na pwedeng magback out kaya naman... "Sir Yuki, tawagin mo lang ako pag may kailangan ka diyan ah?" "Check out," walang gana nitong utos. Nakatingala ito at tulalang pinagmamasdan ang kisame. 'Kita mo itong loko-lokong ito!'Siya na nga nagvoluteer siya pa yung pinauwi? "Ahhh... Sir Yuki hindi kita-" "I don't need you, I can take care of myself, just check out," kuno't noo itong nilingon siya, hindi dahil sa masungit ito pero parang may masakit dito. Nakita niy
KABANG-KABA siya nang maalimpungatan dahil wala na ang among si Yuki sa tabi niya. "Nasaan na yon?" Kuno't noo niyang inilibot ang paningin sa buong lugar, ngunit medyo madilim na kaya wala siyang gaanong maaninag. Tanging ang buwan lamang sa labas ng bintana ang pinanggaggalingan ng liwanag Tumayo siya at dahan-dahang humakbang upang masigurong hindi siya mabunggo sa kahit ano ngunit, napahinto siya sa paghakbang nang makita niyang may bultong nakaupo sa upuan ng amo niya, pero hindi siya sigurado kung ito nga si Yuki dahil nanggagaling sa likod nito ang liwanag ng buwan. "S-sir Yuki, ikaw ba yan?" ewan niya kung bakit siya nanginginig pero parang horror ang ambiance ng opisina nito bigla. Ganoon pala doon pag gabi, mabuti na lang pala at maaga siyang umuuwi lagi.'S***a takot ako sa multo!!'Bahagya niyang naikuyom ang kamao na animo'y inihahanda ang depensa para sa sarili sakaling may biglang lumita
MGA 30 minutes na din silang bumabiyahe at habang nababawasan ang gusaling nakikita nila merong isang gusaling pumukaw sa kanyang atensyon. On the upper part of the building there's a label that says "The Gold Web Tower" and it's made out of shinny gold metals, na kumikislap sa kintab lalo na kapag tinatamaan ito ng sinag ng araw. The whole building was made out of dark coffee shade tinted glass. It's not too high maybe 50 to 55 floors and it looks separated from city since, napapaligiran ito ng daan na puno ng mga matatas na ibat-ibang klaseng mga puno, but mostly Pine trees. It's like between being the urban and rural area. The path looks exclusively made only for those people who will go exactly to that building. Bago ka rin makapasok doon ay dadaan ka sa napakalaking black and gold gate kung saan may
"AH Sir Yuki wait lang ha, I just need to answer this call," paalam ng Stylist sa kanya bago lumabas ng VIP room na bahagya niyang natunguan. Halata sa mukha nito ang pagka-stress sa kanya. Actually wala namang panget sa sinukat ng Filekeeper niya, wala pa lang talaga siyang napipiling sobrang nagustuhan niya, dahil hindi siya nasanay na pumili ng ok lang kung hindi yung the best dapat, pero lahat naman bagay dito. Actually, kahit anong isuot nito nagmumukhang mamahalin, kahit nga yung mga lumang damit nito noon ay bagay naman dito kaso lang manipis lang talaga at nakakaasiwang tignan. "Sir Yuki!" He heard her whisper yells while peeping behind the Fitting room's curtain. "What?" Napataas naman ang isa niyang kilay. Ano na naman kayang problema nito? "Nasaan yung Stylist?" "He went outside to take a call. Why?" "I need help," she
'S***A ang gwapo!' hindi niya napigilang mapatili sa utak nang magslow motion ito sa paglabas doon. Panandalian siyang na destruct sa ganap nito. Nakasuot ito ng puting polo na bahagyang nakabukas ang sa bandang dibdib kung saan may pasilip sa makinis at maputi nitong dibdib, nakatuping pataas ang manggas sa mga braso na binagayan ng ragged denim skinny gray pants kung saan naka tuck-in ang pang itaas. He looks so damn good-looking at mukhang parating bagong ligo dahil tingin pa lang parang napakabango na. Ayos na ayos din ang blonde nitong buhok na naka brush-up showing his flawless forehead. Bagay na bagay dito yung dala nitong oto, na para bang mas pinatikas nito ang datingan ng ubod sa kisig na lalaking iyon. 'Kaso bakla ang hudyo. Hmmp!' Nauwi sa pangngiwi at panghihinayang ang kanya sanang pagpapantasya. "Yuki, what happened? Oh my God, you're bleeding," may pag-aalalang bungad nito sa kanila at agad na hinawakan sa pulso ang kasintahan. Mukhang hindi na ito galit at tanging lab
"WE heard that the best always comes the last." Sabay- sabay silang lahat napalingon sa tatlong taong kararating lang.It's the guy from a while ago, Harry. May kasama din itong isang lalaki at babae na sa tantya niya ay hindi nalalayo sa kanyang edad. For sure magkapatid ang dalawang kasama nito dahil magkamukha ang mga ito. Wala talagang tapon sa lahi ng mga Dragon. Lahat ng mga ito ay may kanya kanyang palanggang dala nang magsabog ang Diyos ng kagandahan sa lupa. Natitiyak niyang napakaganda at gwapo ng mga magulang nito."Oh! Akala ko hindi kayo makakarating?!" Tuwang-tuwang sinalubong ito ng lolo ni Yuki at nakipagbeso-beso na siyang sinundan din ng iba pang kamag-anak nito maliban kay Yuki na hindi man lang natinag sa tabi niya at parang walang kainte-interes habang pinapanood ang sosyalan sa harap nila."We can't miss this," nakangiting ani ng babae na bahagya pang sinilip ang direksyon nila ni Yuki at kumindat. "Plus, Popsie and Momsie wants proof and pictures when we go bac
"WOAH!" hindi niya napigilang bulalas nang makarating sila sa lugar kung saan magaganap ang sinasabi nitong dinner. Nanlalaking mga mata niyang binalingan si Yuki na daig pa ang mukha ng nalugi sa paninda nitong puto't kutsinta. Halatang-halata dito na napipilitan lang na pumunta doon. Actually, napipilitan lang din naman siya kanina, pero ngayon nakalimutan niya na ang ideyang yon nang makita ang buong lugar.Napakapit siya sa braso nito ng wala sa oras na agad umani ng pagkuno't ng noo nito sa kanya."Grabe Sir Yuki, ano ka anak nang maharlika? At saka may ganito pa lang lugar sa Pilipinas?! Hindi man lang ba ito nababalita sa TV?" curious na curious niyang usisa dito.Napangiwi ito at parang allergic na inialis ang mga kamay niya sa pagkakakapit sa braso nito. "Hindi ako maharlika and obviously meron lugar na ganito. Ayan na nga nasa harap mo na diba? Nagtatanong pa?" Inirapan siya nito at nagpatuloy
"AH Sir Yuki wait lang ha, I just need to answer this call," paalam ng Stylist sa kanya bago lumabas ng VIP room na bahagya niyang natunguan. Halata sa mukha nito ang pagka-stress sa kanya. Actually wala namang panget sa sinukat ng Filekeeper niya, wala pa lang talaga siyang napipiling sobrang nagustuhan niya, dahil hindi siya nasanay na pumili ng ok lang kung hindi yung the best dapat, pero lahat naman bagay dito. Actually, kahit anong isuot nito nagmumukhang mamahalin, kahit nga yung mga lumang damit nito noon ay bagay naman dito kaso lang manipis lang talaga at nakakaasiwang tignan. "Sir Yuki!" He heard her whisper yells while peeping behind the Fitting room's curtain. "What?" Napataas naman ang isa niyang kilay. Ano na naman kayang problema nito? "Nasaan yung Stylist?" "He went outside to take a call. Why?" "I need help," she
MGA 30 minutes na din silang bumabiyahe at habang nababawasan ang gusaling nakikita nila merong isang gusaling pumukaw sa kanyang atensyon. On the upper part of the building there's a label that says "The Gold Web Tower" and it's made out of shinny gold metals, na kumikislap sa kintab lalo na kapag tinatamaan ito ng sinag ng araw. The whole building was made out of dark coffee shade tinted glass. It's not too high maybe 50 to 55 floors and it looks separated from city since, napapaligiran ito ng daan na puno ng mga matatas na ibat-ibang klaseng mga puno, but mostly Pine trees. It's like between being the urban and rural area. The path looks exclusively made only for those people who will go exactly to that building. Bago ka rin makapasok doon ay dadaan ka sa napakalaking black and gold gate kung saan may
KABANG-KABA siya nang maalimpungatan dahil wala na ang among si Yuki sa tabi niya. "Nasaan na yon?" Kuno't noo niyang inilibot ang paningin sa buong lugar, ngunit medyo madilim na kaya wala siyang gaanong maaninag. Tanging ang buwan lamang sa labas ng bintana ang pinanggaggalingan ng liwanag Tumayo siya at dahan-dahang humakbang upang masigurong hindi siya mabunggo sa kahit ano ngunit, napahinto siya sa paghakbang nang makita niyang may bultong nakaupo sa upuan ng amo niya, pero hindi siya sigurado kung ito nga si Yuki dahil nanggagaling sa likod nito ang liwanag ng buwan. "S-sir Yuki, ikaw ba yan?" ewan niya kung bakit siya nanginginig pero parang horror ang ambiance ng opisina nito bigla. Ganoon pala doon pag gabi, mabuti na lang pala at maaga siyang umuuwi lagi.'S***a takot ako sa multo!!'Bahagya niyang naikuyom ang kamao na animo'y inihahanda ang depensa para sa sarili sakaling may biglang lumita
'HAYYYS, ako na third wheel, ewan ko sayo Ja.'Nailingan na lang niya ang sarili sa isip. Ewan niya kung bakit lagi na lang niya naisasali ang sarili sa mga ganitong bagay? Kung tutuusin dapat ay mag-oout na siya at hayahay na sanang papasok sa paborito niyang amo, pero hindi at adelantada siyang nagvolunteer na bantayan itong kolokoy na pasaway. Napabuntong-hininga na lang siya, hindi na pwedeng magback out kaya naman... "Sir Yuki, tawagin mo lang ako pag may kailangan ka diyan ah?" "Check out," walang gana nitong utos. Nakatingala ito at tulalang pinagmamasdan ang kisame. 'Kita mo itong loko-lokong ito!'Siya na nga nagvoluteer siya pa yung pinauwi? "Ahhh... Sir Yuki hindi kita-" "I don't need you, I can take care of myself, just check out," kuno't noo itong nilingon siya, hindi dahil sa masungit ito pero parang may masakit dito. Nakita niy
PAPASOK na sana siya ng elevator nang matigilan. Babatiin niya sana ang mga ito ngunit parang hindi siya nito kilala. Nakasimangot na tumingin sa taas si Jake at si Travis naman ay animo'y may interesanteng tinigtignan sa sapatos nito. Kaya naman hindi na niya itinuloy at tahimik na lang na pumasok doon."Gosh I hate rumors," Travis mumbled after he lets out of a deep sigh. Napatingin tuloy siya sa mga ito mula sa salamin. Nahuli niyang nakatingin ang mga ito sa kanya ngunit agad na inalis nang magtama ang mga mata nila."If... that is a rumor. What if it's the truth?" Pasimple din siyang tinapunan ng makahulugang tingin ni Jake pero mabilis na inilipat sa partner nito."Well, She should've at least share it to her soulmates right?" sabi nito na pailalim pang tumingin sa kanya, "If she really trust them, but it seems like she doesn't," may pagtampong ani nito na pasimple pa siyang inirapan.Kung pwede lang niyang pag-untugin ang dalawang
"OH, bakit nandito na naman ito?" buong pagtataka niyang namasdan ang mga paperbags sa lapag ng kwarto niya. Ang alam niya sinauli niya na iyon kahapon, kaya bakit nandyan na naman ang mga ito. Kakarating niya lang galing coffee shop. Hindi pa niya nakakausap ang amo about sa kagustuhan niyang mag-full time na doon. Sa totoo lang na-eexcite siya sa ideyang iyon pero dahil sa mga kontrabidang frog hindi niya tuloy alam kung dapat pa ba niya itong kausapin. "Ah hinatid yan kanina ni Nasser," tugon na nagmula sa likuran niya na agad niyang nalingunan. Nakasilip ito mula sa kwarto nitp, marahil ay narinig ang pagpasok niya sa bahay. Lumakad ito papalapit sa kanya at pinaningkitan siya nito ng mga mata. May palagay siyang nakarating na dito angm