Lia and Ethan were childhood friends. Sa tagal ng pagkakaibigan nila, hindi maipagkakait na mangkagusto si Lia kay Ethan. However, it seems like Ethan can't see her the same way she did. When a love of friendship turns into a love that you can’t ever imagine it happened, what will you choose to believe in? Is that love worth the risk?
View MoreLia's POV:
"Lia, I love you!" He said, lumakas bigla yung pintig ng puso ko.
That man wearing a pair of black tuxedos standing in front of me. No! He is in front of me and everyone. I can’t seem to describe how it really feels pero ganito pala ang feeling ng ikakasal?
"You know that, don't you?" Dugtong niyang tanong.
Wait bakit ba ako kinabahan? Bakit parang hindi ako sigurado na mahal ako ng taong ito?
"Huh?" Napatanong ako ng wala sa oras.
It’s just that, it doesn’t seem like it’s right.
"Uhmmmmm…” Hindi ko alam kung ano ang idudugtong ko sa gusto kong sabihin.
*Bogsh*
At biglang naglaho ang lahat. Ramdam ko ang malambot pero malakas na paghampas na dumampi sa ulo ko. Kung hindi ako nagkakamali may bumato na naman ng unan sa akin. Napadilat ako ng mata and that's when I frowned.
"Good morning, Lia!" Mas lalong kumunot ang noo ko.
Ewan ko kung ba't isinilang pa sa mundo ang taong 'to para sirain lagi ang buhay ko.
"Pwedeng gumising ka naman ng hindi nababato ng unan?" Tanong niya.
Bumangon na ako.
"Gosh! Bilisan mo ma-li-late na tayo." Reklamo niya, nakakairita na promise!!!!!!!
"I really hate Mom, sinamay ka niyang labas masok sa bahay namin." Saad ko.
Inirapan ko siya sabay tulak nang bahagya. Nakaharang kasi siya sa dadaanan ko since nasa gilid lang siya ng kama ko.
"Well, I'm sorry malakas ako kay Auntie. Can't you be thankful? Kung hindi dahil sa akin, everyday kang late." Nagmamayabang niyang saad.
"Yeah…yeah! Thank you Mr. Lee. Ang GANDA LANG KASI NG BUNGAD NG ARAW KO DAHIL SAYO." I said sarcastically.
Nilingon ko siya saglit habang naghahanda ako ng masusuot ko.
"You are right though, ang ganda talaga. Cause this man in front of you… is no joke, ang pogi." Confident niyang sabi.
Napatitig ako sa kanya, my heart can't stop beating while looking at him. Tama, if there's something that is good in seeing him every morning, that is him. As in him in every angle. Undeniably, this man is handsome and no one will disagree.
"Why? Is there something wrong with my face?" Tanong niya.
He walks towards the corner of the room kung saan nakalagay yung full body mirror ko. Napahinga ako ng malalim, buti’t nabalik ako sa realidad. Tumalikod ako ulit at pinagpatuloy ang ginagawa ko.
"Wala namang problema sa mukha ko ahh." Saad niya.
Hindi ko na pinansin ang sinabi niya baka kung saan pa mapunta ang pag-uusap namin.
"Antayin mo ako sa baba, maliligo muna ako." I said to change the topic sabay pasok sa banyo.
*****
Ethan is already driving on our way to school. I'm currently eating sandwich for breakfast. Matapos kong kumain, I took the other sandwich.
"Here!" Akmang isusubo ko kay Ethan ang sandwich.
Nakasanayan ko na siyang suboan habang nag-dadrive siya dahil lagi naman kaming nagmamadali. Madalas kasi kaming kinakapos sa oras dahil late naa ko nagigising.
"Thanks!" Without hesitation, he took a bite.
"Your mom is really good at making sandwiches." Saad niya.
Agad naman akong sumimangot. Pinaghirapan ko yung ihanda kagabi pero si Mommy lang pala ang i-co-compliment niya.
"Hey! Sa tingin mo talaga hindi ako marunong gumawa kahit sandwich?” Naiinis kong tanong.
He smirked, alam niya talaga kung paano ako inisin. He glanced at me bago ibinalik ang tingin sa kalsada.
"I'm sorry, okay? Pero totoo, ang sarap. Hindi lang masarap, sobrang sarap." Sabi niya.
Mukhang nagpipigil pa tumawa, mas lalo ata niya akong iinisin dahil sa over hyped compliment niya.
"I hate you!" I said.
Napatawa na talaga siya dahil sa sinabi ko. Pero bakit imbis na mainis ako, mas nabighani ako sa tawa niya. Umiiling iling ako when I realized I got affected with his laugh. Ano ba Lia! Tawa lang yan. As if hindi ka nakakakita ng mga masayahing tao sa paligid mo hoy!
"Anyways be early tomorrow you know we will have an exam. We can't miss it, that's scheduled in the first period." Saad niya.
Tumango lang ako para sang-ayunan siya.
"Ba't ba kasi ang tagal mong gumising?" Pahabol pa niya.
Naalala ko tuloy yung panaginip ko kanina. Hindi lang yun isang beses. Ever since ata may nagugustohan naa ko, lagi ko rin yung napanaginipan.
"Ethan, naniniwala ka ba na yung taong para sayo napapanaginipan mo yun before meeting that person?" I asked him.
"Why did you suddenly ask me?" Tanon grin niya.
I took my courage to find a better answer, ba't ko nga ba siya tinanong? I honestly like this man beside me but I don't want to hold on a single hope thinking he likes me too.
"Remember that guy na lagi kong napapanaginipan? Yung lahi kong kinikwento sa’yo. I want to know who he is.” Saad ko.
Nakita ko siyang ngumisi.
"If you haven't seen the face, how about his body? Natatandaan mo ba?" Tanong niya.
I nodded bago ako yumuko. I clasped my hand.
"Basta nasisiguro kong hindi ikaw yun?" Saad ko.
"Hindi kayo same ng hairstyle eh.” Dagdag ko pa.
"Shall I be thankful that I'm not that man?" Tanong niya.
Napakagat labi ako. I know he values me as his friend but parang ang sakit lang na marinig yun sa kanya?
"I guess, he has a bad hairstyle." Dagdag pa niya.
Napalunok na lang ako. I feel suffocated inside the car.
"Well--I must say---Uhmmm--" Gosh Lia, ba't nauutal ka?
Pick up yourself!
"You don’t have a bad hairstyle naman. Lagi naman kitang pinupuri diyan. But, his hairstyle just fits for that occasion.” Saad ko.
"What occasion?" Tanong niya.
Nilingon ko siya, saktong sa akin rin pala siya nakatingin. Sasabihin ko ba?
"What?" Tanong niya ulit.
Sakto ring nakaparada na ang sasakyan niya sa parking space ng mga studyante sa campus.
"Kasal namin." Sagot ko.
"Thanks for the ride. Here, drink this." Dagdag sabi ko sa kanya.
Nauna akong bumaba after I left the bottled water to him.
Lia's POV:Gabi na at kasama ko si Ethan at ang parents niya pati na rin si Kuya Edward na kumakain sa dining nila. Biglang nag-lagay ng ulam si Mommy Marie sa plate ko."Lia anak kumain ka pa ng marami." Saad niya."Thanks Mom." I responded sabay subo."I don't have to be worried kung may mukha pa ba akong ihaharap kay Arnulfo since I see na hindi naman napapabayaan ni Ethan si Lia. Mas nagkalaman ka ngayon anak." Saad sa akin ng Daddy ni Ethan."Hahaha Daddy naman parang ayaw ko ng kumain dahil sa sinabi mo. Baka pag tumaba ako iiwan ako ni Ethan." Pagbibiro ko pero nabulonan si Ethan.Nakita kong agad siyang uminom ng tubig bago niya ako tiningnan ng mariinan."What did you say? Are you accusing me of something that I won't ever dare to do?" Saad niya sabay taas ng isang kilay at nag-aantay kung may sasabihin ako pero I chose to stay silent."Lia, Ethan won't do that hindi niya sasayangin yung g
Author's POV: Both Hannah and Edward were silently eating, unconsciously napangiti ang lalaki sa dalaga. Hannah noticed him smiling kaya napangiti narin siya. She thought of him as a nice person *Hindi katulad nung...* Hindi na niya tinuloy ang nasa isip niya. Napailing siya, ba't naman niya iisipin yung taong matagal tagal na niyang hindi nakikita at ayaw na niyang makita ulit. "Haielie, can I ask something?" Tanong ni Edward nang huminto ito sa pagkain, tumango naman si Hannah. "Do you perhaps consider marrying at such a young age?" Edward asked with curiosity. Hindi naman nag-isip nang kung ano si Hannah kaya agad niya itong sinagot, she want to be honest with him as she finds him a person she can trust and be comfortable with. "Yes, I want to continue the family that was built by my parents. It must have been nice to experience a complete family but take it as our secret, everyone thought I just wa
Continuation...Author's POV:Sa kabilang banda naman makikita mo ang mukha ni Lio na kahit sa kagwapuhan ay hindi ma-idrawing ang reaksyon nitong nakaupo kaharap ang babae sa isang mesa.His Mom once again tricked him that made him went to this place, a Restaurant. Kausap pa lang niya si Edward kanina when he was driving and he almost laughed to his friend because the guy somehow is willing to give a try sa isang blind date. bagay na ayaw niyang gawin.Iniisip niya na someday magiging bestman na pala siya kung tutuosin. Hindi naman sa ginagawa niyang katatawanan yung marriage. It's just that he don't want his parents to decide it for him. Pero ito siya ngayon nakakunot ang noo habang kaharap ang isang napakachik manamit na babae."If I haven't forget that Mom went to the airport today I shouldn't have come here." Saad ni Lio sa babaeng kaharap niya but the girl's response is a seductive smirk as
Continuation....Lia's POV:Sinusubuan ko si Ethan ng lugaw. Nakasandal siya sa headboard. I keep on feeding him without talking."Galit ka ba sa akin?" He asked me in a weak tone."Tapusin mo 'to panghuling kutsara na 'to." Saad ko sabay subo sa kanya. I put the small bowl on the bed side table."Love seriously you can go home. Ayaw kong mahawa ka sa akin." Saad niya and I glared at him."Hey! Lia Aerabelle stop glaring at me." He said trying to look scary but he's weak. I chuckled sarcastically."Really Haeil Ethan?" I said, sounding so frustrated as I sighed."Did we just fight?" Tanong niya sa akin."And you think we're not?" Tanong ko naman sa kanya.Nakita ko siyang napakagat labi. Binuksan ko yung drawer ng bed side table to get his medicine. I paused
Continuation.... Lia's POV: Magkasabay kaming kumain ng family ko with Ethan. Mom asked him to have dinner with us. We keep on eating when Dad initiate a conversation. "Ethan I heard you are working with Edward and Harold. Are you sure you can manage it anak? Tandaan mo nag-aaral ka pa." Saad ni Dad. "Yun nga ang sabi ko eh, I talked with Marie about it pero nagpupumilit daw itong si Ethan." Saad naman ni Mommy. Ramdam ko yung kamay ni Ethan na nakahawak sa kamay ko sa ilalim ng mesa. Gusto kong matawa, minsan kasi walang preno 'tong pamilya ko unlike Ethan's family na ang tahimik. "Mom-Dad don't worry I'm taking an off tonight. Hindi ko naman yun gagawin kapag hindi ko naman kaya. I am doing good with it so I'm keeping the job whebever I have time to work part time on weeknights and fulltime by weekends." Ethan explained. "Why bro? Are you planning to buy a new car? Nahh just name it akon
continuation.... Author's POV: The loud buzz was heard across the gym. An indication na tapos na ang laro. "Ouch!!" Sabay saad ng mga students who were cheering for Pol. Sci. "It's the first time they lose in the game." Lia uttered. "Sayang naman!" Saad nung ibang students. "Medyo wala sa mood maglaro si Fernan ngayon ah, isa pa naman siya sa ina-anticipate ko!" Saad naman nung isa. "They lose the game but it was a good match so far." Saad naman ng isa. "Given naman na mahihirapan sila te, na-injured yung isa sa kanila, isa lang yung substitute nila." Saad naman ng isa pang student. "I am sorry for Ethan's team." Saad ni Kendra. "Why?" Tanong ni Lia. "I am partly to blame for Fernan's play today." Kendra said looking like she's about to cry. "Hindi naman sa lahat ng panahon mananalo yung t
continuation....Author's POV:"Why did she left last night?" Tanong ni Fernan sa sarili habang nakasandal sa headboard ng kama. Hawak hawak niya ang cellphone niya. Kakatawag pa lang niya kay Kendra pero hindi naman ito sumagot."Ahhh!!" Umimpit siya sa sakit ng ulo. "I did drank too much last night." Saad niya ulit. He checked his phone again at may message ito galing sa Daddy niya asking where he is.He responded whatever he can think as an alibi bago pinatong sa lamp table ang phone. Tumayo siya at naisipan niyang tumawag sa front desk ng hotel to check if they have something to cure for hang over pero bago pa man siya maka-dial sa intercom ay nakita niya ang bottled water na may katabing hang over medicine na nasa mesa di kalayuan sa bed ng hotel.He thought everything was prepared by Kendra because as far as he can remember, it's Kendra who brought him in the hotel room last night
continuation.....Author's POV:Friday ngayong araw, the last day of the School Fair. Kakarating pa lang ni Ethan at Lia sa parking lot ng school, bago pa man makababa ang dalawa sa sasakyan ay may napansin si Lia kay Ethan."You look so sick. Are you okay?" Tanong ni Lia sa kanya.Tumango lang ito. Nilapitan ni Lia si Ethan at idinampi ang palad sa noo nito tapos nakiramdam."Wala ka namang lagnat." Saad ni Lia habang bahagya namang ngumiti si Ethan."I told you love I'm okay." Saad naman ni Ethan.Tiningnan nito si Lia at pinatong sa ulo ni Lia ang kamay nito. He make sure Lia's head won't move para yung tingin ni Lia ay nasa kanya lang."If you are okay then let's get out of the car, what are you doing now?" Lia asked him. Ethan gave her a smirk before he ruffles her hair. "Hey! I'm having a hard time fixing my hair ba't mo naman ginulo." Saad n
continuation..... Author's POV: Bella is inside her car while waiting for her driver who went inside the bar, she's too exhausted for having to participate on some activities in school for the School Fair and has to attend business training in her Dad's Company. She wants to take a break but she can't do anything about it. Her Dad's Secretary called her on their way home that her Dad is already drunk inside the bar and couldn't drive alone so they have to pick him up. This kind of scenario happens when her Dad is happy and wants to celebrate on something that ended him to get drunk. Bella sighed as she gets bored inside the car. "I hope Dad will calm himself, he has been drinking for quite a while now." Saad ni Bella. "I still need to drink. Why are you kicking me out as if i'm not gonna pay you?" A loud shout near the bar house entrance was heard by Bella that made her loo
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments