Chapter 1

Supposedly this is the happiest day of my life. Ikakasal lang naman ako sa lalaking pinakamamahal ko ng mahigit dalawampung taon. Akala ko ito na ang pinakamasayang araw na mangyayari sa tanang buhay ko.

Ngunit nagkamali pala ako. Pagkatapos ng aming pag-iisang dibdib… Namatay ako mismo ng gabi pagkatapos ng kasal ko.

Sa araw ng aking kasal, inabandona ako ng asawa ko at ginawa akong katatawanan ng lahat ng taong naroon. 

Nang sumalakay ang isang mamatay tao, sinubukan kong humingi ng tulong ngunit sinabi niya sa akin na manahimik na lang ako para sa ikakasiya ng kapatid ko.

At bago ako mawalan ng hininga nakita ko pa ang mga magagandang fireworks sa buong lungsod. Ang fireworks na iyon ay sinadya para sana sa kasal ko, ngunit parang biglang nag bago ang lahat naging isa na lamang itong dekorasyon para magpasikat sa ibang babae.

Akala ko pagkatapos kung mamatay ay magsasama na sila ng legal nang aking kapatid.

Ngunit ng malaman ng aking asawa na ang mga buto ng katawan ko ay ginawang beads palagi niya itong hinahawakan araw at gabi hanggang sa mabaliw siya.

At bago pa man ako mawalan ng hininga nakadial pa ako ng numero nito at nakatawag pa ako sa kanya. Ngunit nagkaroon ng pagtatalo sa kabilang linya. At rinig na rinig ko ang boses ng isang lalaki. “Graciela, hindi ka pa ba kuntento? Binigyan kita ng enggrandeng kasal. Inabandona ko na si Charlotte, dahil ikaw ang gusto kong makasama,” wika ng malamig na boses nito at kung hindi ako nagkakamali ay boses ito ng asawa ko si Demetry Simons.

Sobrang sakit na marinig ang lahat lahat mula rito, wala ng sasakit pa sa saksak ng mamatay tao mula sa likuran ko, kasabay ng pag agos ng aking mga dugo sa lupa. Pinagmamasdan niya ako na parang isang langgam na namimilipit habang ako naman ay pinipilit na mabuhay pa kahit marami ng dugo ang nawala sa akin.

Batid nito na malapit na akong mamatay at hindi na makakagawa ng paraan para mabuhay pa.

Ngunit ayokong sumuko at pinang hahawakan ko pa rin ang aking swerte na makakaligtas ako.

Alam nito na malapit na akong mamatay at hindi na makakaligtas pa. Ngunit hindi pa rin ako susuko hanggang sa nakakakita ako ng pag-asa.

Ang suot kong wedding dress ay basang basa ng dahil sa tubig mula sa ilog at ang laylayan naman nito ay punong puno ng putik. Hinang hina na rin ako at ang huling pag-asa ko na lamang ay marinig niya ako.

“Demetry, save me!”

Mabilis siyang pinatigil ni Demetry sa pagsasalita. “Tumigil ka na sa kadramahan mo! Kung hindi ka pa napapagod, pwes ako pagod na!”

“H-Hindi talaga ako nagsisinungaling sayo, meron talagang gustong pumatay sa akin...”

Cold na ngumiti ito sa akin. “Charlotte, palagi ka na lang nagpapanggap na may sakit noon, ano na naman ba ito?”

“Hindi pa ba sapat ang pagmamahal ko? Graciela is your biological sister, at ikaw ay ganap ng Mrs. Simons. Gusto mo bang mamatay na rin siya para sa ikakasiya mo?”

Walang-wala ang lamig na buga ng hangin sa akin, kumpara sa mga masasakit na salitang narinig ko. Habang pinagmamasdan ko ang mga dugo na natuyo sa malaking parte ng bahagi ng suot kung wedding gown. At alam kung malapit na akong mamatay…

Nilunok ko ang laway ko at patuloy na sumasagap ng hangin. Habang nagsasalita at kinakausap ang sarili ko.

“Ngunit kung maayos at mananatiling buhay si Graciela, at ako… ay mamatay.”

“Kung ganon, mamatay ka na ng madalian at ng hindi na magagalit si Graciela sa akin kung mamatay ka na.”

Bago mamatay ang tawag narinig ko rin ang malambing na boses ng isang babae... “Demetry, malapit nang magsimula ang fireworks show.”

Nawala ang boses ni Demetry sa kabilang linya at tanging pag singhap na lamang ng hininga nito ang dumadaloy pa sa kanyang pandinig. At ang namuong dugo sa palad ko ay nadikit sa aking cellphone na hindi maalis ng tubig.

Ang rumaragasang luha sa aking mga mata at naging pag-iyak at unti-unting bumaba sa pisngi ko.

At ang pag patak ng snow sa madilim na kalangitan na may mga bituin na nagniningning. Ang maingay na pagsabog na tunog na naririnig ng aking tainga at ang fireworks na nakikita ng aking mga mata. 

He spent half a year preparing these grand fireworks to celebrate our wedding day, but in the end it became a means for him to please another woman.

May isang taong nag send ng picture sa akin. Ang kalangitan ay punong puno ng makukulay na fireworks habang ang aking asawa naman ay nakasandal sa ibang babae.

At ang labi nito ay kitang kita kung gaano siya kasaya kasama ito base sa kanyang matamis na pag ngiti. At ang kaligayahan niya ay ang nagdulot ng sakit sa akin magpakailanman..

Narinig ko rin na ang mga namatay na tao ay pwedeng ma reincarnate sa ibang mundo pagkatapos nitong mamatay sa lupa.

At kung ito ang tinatawag nilang after life, ayoko nang makita pa si Demetry ulit.

Ngunit sa kasamaang palad ang lahat ng hiniling ko ay hindi man lang natupad. Nang magkamalay ako nakita ko ang dalawang pares ng isang lalaki at isang babae na naghahalikan sa ilalim ng madilim na kalangitan.

Ang asawa ko na si Demetry Simons at ang kapatid ko na si Graciela.

“Demetry Simons, hindi mo pwedeng gawin ito!”

Nagmamadali akong lumapit sa kanila at ang mga daliri ko ay diretso sa katawan nila. Ibinaba ko ang aking tingin sa halos transparent kung katawan. At walang sino mang nakakakita sa akin.

Hanggang sa narealize ko na patay na pala talaga ako at ang kaluluwa ko na lamang ang nag gagala. Habang nakikita ko silang naghahalikan mas lalo akong nasasaktan. 

Maliwanag na sa akin na ako ang childhood sweetheart niya. Not long ago ang ugnayan ni Demetry at Graciela ay parang magkapatid lamang dahil sa akin nangakong magpakasal nito at alam ko rin na ako lang ang mahal niya hanggang sa huli.

Nang matapos ang pagtunog ng mga fireworks sa kalangitan, at ng nagising si Demetry at kaagad na itinulak si Graciela papalayo.

“Grace, sinabi ko na sayo at maliwanag na sa ating dalawa na hindi nating pwedeng gawin ito ulit.”

Lumukot ang mukha ni Graciela nang may halong pagtataka. Kinagat niya ang mapupula niyang labi. “Kuya, hindi ko sinasadya.. Hindi… Hindi ko lang napigilan ang sarili ko,” ani niya.

Hinawakan ni Demetry ang buhok niya. “Okay, hindi naman kita sinisisi. May tatawagan lang ako,” aniya..

Nakita ko siya na kinuha ang kanyang cellphone at dinial ang numero ng aking cellphone.

Nilalamig ako sobra at ang pinagsamahan namin mula ng magkaibigan kami 20 years ago ay wala nang halaga pa sa ngayon..

At kahit maalala pa niya ako, hindi na maibabalik ang lahat, patay na ako. At nakipag talik na siya sa aking kapatid na si Graciela.

Beep… Beep… Beep..

Mahigit tatlong ring ngunit wala naman makakarinig nang aking boses.

Alam mo Demetry kanina pa ako naghihintay dito ng mahigit bente kwatro oras. Sino bang makaka kita sa akin dito. Pagkatapos ng tatlong ring tumigil na ito. Wala rin naman akong magagawa at hindi ko masasagot ang tawag niya.

“Patay na ako, Demetry! Paano ko naman masasagot ang tawag mo?” bulong ko kahit malabo naman na marinig niya ang sinabi ko.

Biglang lumamig ang paligid.

Kumunot ang noo ni Demetry. “Charlotte, nagpunta ako sa lokasyon na senend ni Graciela sa akin.”

Totoo bang… naaalala pa niya ako?

Bago ako mamatay senend ko sa kanya ang lokasyon ng ilog kung nasaan ako. Kung pupunta siya, kukunin ba niya ang katawan ko? Sa paglipas ng oras, hindi ko talaga alam kung anong plano ng mamatay na tao na iyon sa katawan ko.

Ang maliit na kamay ang pumulupot sa baywang nito at ang mukha ni Graciela na nagpapa awa ang nakita niya. “Kuya, pwede mo ba akong samahan?”

Kitang-kita ang pagtanggi sa mukha ni Demetry. “Pero, si Charlotte…”

“Noon pa man ay mahilig ng umarte si ate. Nakalimutan mo na ba na sinabi niyang nag-pa opera siya noon sa ospital, at iniwan mo ang sampung bilyong negosyo at nagmamadaling bumalik, ngunit buhay pa rin siya at sumisipa? At sinabi niya rin noon na may sumusunod sa kanya kanina, pero ayos lang siya, diba?”

“Ang ate ko ay palaging ini spoiled ng pamilya mula pagkabata. At gusto niyang maglaro ng ganitong uri ng panlilinlang. Siya ang pinaka matandang anak ng pamilya kaya paano siya masasaktan? o mapapahamak.”

Ang mga sinabi nito ay nagkaroon ng impact sa kanyang pag-iisip. Napahawak siya sa kanyang ulo.

“Kung si Charlotte ay kasing talino mo, ewan ko na lang talaga.”

Ngumiti si Graciela at ngumiti rin ako.

Maliwanag pa sa akin ang lahat ng sinabi niya. “Ang kagaya mong bata pa ay hindi dapat nagsasalita ng mga ganyang bagay. Graciela, ate mo pa rin si Charlotte.”

Walang balak na hanapin ako ni Demetry ngayon dahil dinala niya sa loob ng wedding room namin si Graciela.

Humarang ako sa pintuan at ayoko siyang paraanin. Katulad ng ahas na gustong tumuklaw kaso ngumiti lang ito at dinaanan niya lang ang aking katawan. At kahit na buhay o patay man ako ay hindi ko siya magawang pigilan sa masama niyang balak.

Lumabas ng bathroom si Graciela suot ang night gown ko. Ito sana ang plano kong surpresa para kay Demetry pagkatapos ng kasal namin at sa honeymoon.

Nang makita ni Demetry ang katawan nito gumalaw ang adams apple niya. At umikot ang maitim na eyeball niya.

Sa tagal na nakasama ko ito bakit hindi ko napansin ang ginagawa nilang dalawa. I was angry and sad.

“Grace, damit yan ni Charlotte.” paalala ni Demetry.

“Alam ko.” sagot nito. Pagkatapos pinulupot niya ang kamay sa leeg ni Demetry. “Kuya, alam kong hindi mo mahal ang ate ko sa mahabang panahon. Ang gusto mo ay ako, tama?”

“Tumigil ka nga Graciela!” bulyaw ni Demetry at naging cold ang boses.

Lumuha ang mata ni Graciela at miserableng nagsalita na parang inabandong kinawawa. “After tonight, magiging brother-in-law na kita. Hindi ako swapang, isang gabi lang, isang gabi, okay? Kuya, gusto kong maging babae mo.”

“Pinapangako ko ang ibang bagay sayo. Pero, hindi ito.” Tinulak siya ni Demetry palayo.

Nagpapadyak ng paa si Graciela at nagbanta.” Well, kung ayaw mo sa akin, ibibigay ko ang sarili ko sa kahit sinong lalaki, janitor, male models or kahit sa isang pulubi pa sa ilalim ng tulay.”

“Walang kwenta!”

“Since ayaw mo naman sa akin. At hindi mo mapag bigyan ang aking… Ako…”

Hinila siya ni Demetry at kinulong sa mga bisig nito at pinatahimik ng isang halik…

Naninikip ang puso ko at gusto kung magsisigaw…

Nakita ko ang nangyari sa kanilang dalawa ngayong gabi. Nakita ko kung gaano sila nagpakasasa sa katawan ng isa’t-isa.

Nang mag umaga na punong puno ng kissmark ang katawan ng malanding kapatid ko na nahihiya pa na nakasandig sa braso ng asawa ko.

Napabalikwas ng bangon si Demetry at ng makita ang lahat. Biglang nag bago ang awra ng mukha nito. “Grace, ang nangyari kagabi ay.. Parehas…"

Ngumisi ako, nagawa mo na ang lahat lahat bakit ngayon ka pa ba magsisisi.

Gago ka! Ang dumi mo!

“Demetry, hwag kang mag-alala hindi ko sasabihin sa ate ko. Simula ngayon bayaw na kita. Aalis ako patungo sa abroad para mag-aral. At hindi na ako magpapakita pa sayo ulit.”

Kumunot ang noo ni Demetry.” Sinong nagsabi sayo na umalis ka? Ikaw…”

Bago pa siya matapos sa pagsasalita biglang nagring ang cellphone at sinagot ni Demetry ang tawag.

Seryoso ang boses ng isang lalaki na nasa kabilang linya. “Mr. Simons, may nagtapon ng mamahaling wedding gown dito sa Manila bay ngayong umaga. At pagkatapos nang pag-iinspection nalaman namin na ito ang suot ng iyong asawa kahapon. Pumunta ka ngayon sa police station para maassist ka sa pag-iimbestiga.”