I am not religious in any way. Ayos na kung makapagsimba ako ng isa o dalawang beses sa isang taon. Hindi ako mabuting tao at madalas nagkakasala pero marunong akong humingi ng tawad at magsisi sa mga ginawa ko.
Sa murang edad, maaga akong namulat sa reyalidad ng buhay. Hindi naging maganda ang takbo ng lahat. Maaga akong naulila. Lumaki ako sa hirap, swerte na kung kumain kami ng tatlong beses sa isang araw. Many people have asked, "If there is a God, why does He permit suffering?" It may sound crazy, but I believe that suffering serves a purpose.Our trials and tribulations have allowed us to mature spiritually. I believe that we make plans for our lives before we are born. We choose our parents, the lessons we want to learn, and the people we will meet with to help us learn those lessons.We forget all of that information when we are born in order to avoid sensory overload. The goal of our existence on Earth is to remember why we came here in the first place. We are dormant when we are born. We just keep waking up over and over again throughout our lives. We are not designed to live lives full of parties and vacations. That is why Heaven exists. We come here to work hard and solve problems. Comfortable and privileged situations are not conducive to soul development."W-wala ka nang m-makukuha sa a-akin!" natataranta kong sabi dahil sa sobrang lapit niya sa akin. Wala naman na talaga! Nag-aaksaya lang siya ng oras sa akin. Iyong perang binigay niya ay naibayad ko na sa mga sumisingil sa utang ni Ate. Kulang pa nga iyon sana lang ay hindi na ulit magkrus ang mga landas namin dahil wala akong maibabayad sa kanila. "You're stuttering..." he said smirking. "You know, we discussed in psychology class that one of the signs that someone is lying is when they speak in sentence fragments... like you are doing right now."Habang nagsasalita ito, hindi ko mapigilan ang sarili kong tignan ang kabuoan ng kaniyang mukha. Sigurado na ba talaga itong magpapari ito? Sayang kasi ang lahi, eh. He has fair skin, which contrasts sharply with my morena skin tone. His chinito eyes stood out against his pointed nose and cheekbones. He also has pinkish lips that appear to be very soft and enticing to kiss.Ang gwapo! Kung ikukumpara ito sa mga naging ex ko, walang-walang panama ang mga iyon sa lalaking ito!"Parurusahan mo na ba ako, Father?" tanong ko rito. Gusto ko tuloy matawa bigla. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko nang makita ang biglang pag-igting ng kaniyang panga. Bigla akong kinilig. Napalitan ng kilig ang gutom. "Does your conscience keep you awake at night because you scammed on me?" He asked, and I didn't understand much because my attention was drawn to the movement of his Adam's apple.My gaze went lower and lower over his shoulder which was covered by a formal polo shirt up to his stomach not being able to see if there were any hiding abs.Napangisi ako nang tumigil ng ilang segundo ang aking mata sa kaniyang umbok. Maganda ang katawan nito. Ilang taon na kaya ito? Sayang na sayang ang lahi. Hindi man lang mapapalaganap? Sigurado na ba talaga siya sa kaniyang gusto sa buhay? Wala na bang makakapigil? Baka pwede pang pigilan! Baka pwede pang maharot!Napailing-iling ako nang mapansin niya ang pagtitig ko sa kaniya. Umangat ang labi niya at mas lalo pang lumapit sa akin. Nasa may tenga ko na ang kaniyang mukha. Gusto kong pigilan ang sarili ko sa kung anong planong biglang sumagi sa isip ko."You're in your school right now, you know I can report you to your principal. You don't want that to happen right?" He said it in a hoarse voice that made me think of lude things right now.Tigang na tigang ka ba, Amari? Ngayon pa talaga! Hindi maganda ang sitwasyon namin ngayon. Sinisingil niya ako ng utang ko pero nagawa ko pa na humarot at mag-isip ng mga makamundong pagnanasa! Maling-mali, Amari!"So please give my money back if you don't want trouble," he said, making my hair stand on end. The warmth of his breath reawakened my desire for him.Ganito na ba ako ka-hayok sa lalaki? Ganito na ba talaga ako ka-tigang?"Babayaran kita... Sa ibang bagay nga lang." Saad ko hanggang sa bigla akong bumaling sa kaniya na siya naman niyang ikinagulat at saka inatake ng halik ang kaniyang labi. Nakita ko pa kung paano nanlaki ang mga mata niya ngunit mas lalo ko lang inilapit at idiniin ang sarili ko sa kaniya. Ewan ko ba, nalalasing ako sa mga titig at boses niya. Pilit niya pa sana akong tinutulak pero nahanap ng aking mga kamay ang landas sa kaniyang batok at mas lalo lang idiniin ang sarili sa kaniya hanggang sa unti-unti hinayaan na lang niya akong trabahuhin ang malambot at masarap niyang labi. "Masasarapan ka..." saad ko pa bago inatake muli ang kaniyang labi. I'd kissed a lot of boys in the past. My boyfriends are frequently bad boys. When we kiss, they smell like cigarettes. Now, this is revolutionary and one-of-a-kind.I am the one who initiated and manipulated kissing him. Kumbaga sa kotse, ako ang nagmamaneho. Ako ang nangunguna. This is my kind of fetish. It really turns me on.Did he cast a curse on me? Why am I suddenly attracted to him? Fuck that hair that was neatly combed to the side. He's so clean and looks so damn good. I'm drawn to his menthol and mint-scented breath. I'm not sure what it is about this man that captivates me; he is forbidden in everyone's eyes because he is destined to become a priest, but I enjoy kissing him. Damn him really!"O-oh..." He moaned again which was the reason of my increasing sensuality. With my right, I brushed his hair back to his ear. I leaned in closer to his lips. His lips are pinkish and soft. I placed my lips on his until he opened his mouth slightly, at which point my lips slid into his mouth. I began sucking his lower lip. Nang lingunin ko ang kaniyang mukha ay nakita ko kung gaano siya kalasing sa aking halik. Iba talaga ang epekto ko sa mga lalaki, hindi ko inaakala na pati sa kaniya ay tatalab ang karisma ko. "O-oh..." I heard him moaned again. Hirap na hirap at hindi mo maintindihan kung papunta sa kung saan ipoposisyon ang kaniyang ulo. I felt he is suddenly aroused and he started sucking my mouth too. I smirked a little. He is learning so fast. Halatang baguhan pa siya kanina. We were so much involved in kissing our salvia was coming out of mouth.I no longer feel rejected by him. I lost track of where we were and whether we could be discovered of what we are doing. That seemed to add to the thrills, the more it was forbidden, the more I feel so turn on!"J-jesus... W-what are you d-doing?" He said this while panting and clearly having difficulty in our situation right now.Nang magsawa sa kaniyang labi I started tickling his left ear lob with my lips. He started breathing heavily again. My right hand was tightly wrapped on his navel to make sure he does not get out of my grip.Akmang hahalikan ko na ang kaniyang leeg nang malakas niya akong tinulak. Napasigaw ako sa sobrang pagkataranta. Nakita ko pa kung paano siya naghabol ng kaniyang hininga at halatang gulat na gulat pa rin sa mga nangyayari. "Wait, w-what did you do?! Why did you k-kiss me?!" napahilamos ito ng kaniyang mukha.Napasigaw ako sa sakit. Tumama ang likod ko sa aparador na puno ng mga kawali at kaldero. Dahil sa pagtama ko sa aparador ay gumalaw ang mga nasa loob nito. Narinig ko pa siyang napasigaw at akmang lalapitan ako para tulungan nang may tumamang kung anong mabigat na bagay sa aking ulo.Napaigik ako lalo sa sakit. Nakita ko pa ang tuluyan niyang paglapit at pagluhod sa aking harap bago ako tuluyang mawalan nang malay."Fortunately, all of the tests that we performed were normal. She only needs three days here in the hospital to fully recover." Nagising ako dahil sa boses ng kung sino. Hindi ko alam kung paano at bakit nakatulog ako. Ang huli ko lang natatandaan ay nasa eskwelahan ako.Ngayon, kahit hindi pa tuluyang binubuksan ang talukap ng aking mga mata ay pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Wala akong enerhiya. Hinang-hina ang katawan na para bang ang tagal ko nang nakahiga at natutulog."Are the test conducted are hundred percent accurate Dra. Jimenez? How about the bleeding happened on her head? I don't want to worry that much when we leave the hospital." boses ng pamilyar na lalaki iyon.My forehead creased a bit. Iniisip kung nasaan ako ngayon. I was about to open my eyes when my nose picked up on the omnipresent odor of antiseptic. Parang agad akong natauhan!Amoy ospital! Nang buksan ang aking mga mata agad na bumungad sa akin ang puting kwarto at ang dalawang taong nakatalikod sa akin
"Parang ang sarap kumain ng saging ngayon..." pagpaparinig ko sa kaniya pagkatapos kong maubos kainin ang dessert kong crème brûlée. Kakatapos ko palang mananghalian. Parang nabibitin pa ako sa kinain ko kaya naman ngayon ay nagpaparinig ako sa kaniya. Papaupo na sana siya nang mabitin sa ere ang kaniyang pwet dahil sa pagpaparinig ko. Bigla akong napahalakhak nang tumingin siya sa akin ngayon nang hindi maipaliwanag ang mukha. Tawang-tawa sa itsura niya. Alam ko nang inis na kaagad siya pero nang taasan ko nang kilay ay biglang napailing ito at napangiti sa akin. "Yung mahaba..." napapahalakhak ako habang biglang naging berde ang naiisip. "Tapos mataba... at masarap." saad ko mapang-akit na boses. Napaupo bigla sa upuan ang lalaki habang pulang-pula ang mukha at mabilis na napasulyap sa kaibigan niyang parang wala namang pakialam sa amin at nanonood lang ng balita sa telebisyon. "Yung kasya sana sa bibig ko kahit... unang subo pa lang." kumindat pa ako sa kaniya. Gusto ko na tal
According to the Greek dictionary, agape means "affection, goodwill, love, benevolence," and it depicts the sort of love portrayed in the Bible. Agape is the ultimate type of love, defined as God's love for man and man's love for God. It is a type of Christian love that is depicted in the Bible and is concerned with the well-being of the one we love. This type of love prioritizes intention above emotion and instinct. This is the type of intentional love that Christians should strive for in our interpersonal interactions. This love, however, cannot exist in our life unless it is a part of our daily routine or if we have lost faith in its presence.First Corinthians 13:4-8 says, "Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always p
"When I grow up, I want to be a priest..." I still remember saying that as I walked up the aisle at my Kindergaten graduation. What else do I want to be when I grow up? I knew what my life would be like when I was a kid.Growing up in a religious family, where in there are images of saints, crucifixes, and other religious items in every room... Talagang lalaki at lalaki kang relihiyoso. Aside from that, my Lola takes me to church every Sunday to attend and serve mass. I began serving at the altar at a very young age."Apo, how's school? Where do you plan to go in High school? Nakapagdesisyon ka na ba?" Lola asked. Kakatapos lang ng aking graduation ceremony.I am the valedictorian of the class. I took a lot of entrance exams and by the mercy of God, I passed it all. Now, I just have to choose where to study. "Congratulations, my Apo. I'm always proud of you and your accomplishments..." She added. I leaned closer her to give her a warm hug. I am more than grateful to God having her
"Ah... Ang ulo mo, Miss. Huwag diyan..." Saad ko pa na hindi niya naman pinapansin dahil abala pa rin siya sa pag-iyak. "S-sira ang lock ng p-pantalon ko!" hindi ko na malaman ang sinasabi ko dahil sa sobrang taranta.Diyos ko! Baka ibang ulo ang masandalan nitong babaeng ito!Gagalaw pa sana ako at akmang ililipat ang ulo niya para makaalis na ako roon nang biglang bumukas ang pinto ng sasakyan.Sobrang lakas ng pintig ng puso ko sa sobrang gulat. May narinig akong bumagsak sa lupa. Nang lingunin ko ang nasa may pinto, nakita ko ang mukha ng gulat na gulat na mga pari habang ang isa ay napa-sign of the cross nalang dahil sa kaniyang nasaksihan."Dios mio perdon, Tiburcio!" gulat na saad ni Father Ismael.Hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak ang babae. Ano ba itong napasok ko?!"Nagkakamali po kayo ng iniisip!" mabilis kong sabi habang natatarantang tinulak papalayo ang babae sa akin. "Aray ko naman!" reklamo pa nito habang sapo-sapo ang ulo niyang tumama sa upuan. Abala naman ako sa p
"Ah... Ang ulo mo, Miss. Huwag diyan..." Saad ko pa na hindi niya naman pinapansin dahil abala pa rin siya sa pag-iyak. "S-sira ang lock ng p-pantalon ko!" hindi ko na malaman ang sinasabi ko dahil sa sobrang taranta.Diyos ko! Baka ibang ulo ang masandalan nitong babaeng ito!Gagalaw pa sana ako at akmang ililipat ang ulo niya para makaalis na ako roon nang biglang bumukas ang pinto ng sasakyan.Sobrang lakas ng pintig ng puso ko sa sobrang gulat. May narinig akong bumagsak sa lupa. Nang lingunin ko ang nasa may pinto, nakita ko ang mukha ng gulat na gulat na mga pari habang ang isa ay napa-sign of the cross nalang dahil sa kaniyang nasaksihan."Dios mio perdon, Tiburcio!" gulat na saad ni Father Ismael.Hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak ang babae. Ano ba itong napasok ko?!"Nagkakamali po kayo ng iniisip!" mabilis kong sabi habang natatarantang tinulak papalayo ang babae sa akin. "Aray ko naman!" reklamo pa nito habang sapo-sapo ang ulo niyang tumama sa upuan. Abala naman ako sa p
"Baka makalampas ka na sa langit niyan, kanina ka pang nagdadasal diyan." Napaangat ako ng tingin sa pinanggalingan ng boses. Nasa gilid ko na pala si Lazarus. Hindi ko napansin dahil sa taimtim kong pagdadasal. Nakaluhod na din ito at pikit-matang nagdadasal. Nagkibit-balikat ako at tinuon ang atensyon sa harap ng altar, partikular sa nakapakong Hesus sa gitna. Kanina pa ako humihingi ng tawad sa kasalanang nagawa ko. Alam kong hindi iyon tama, pero para matigil na ang hindi pagkakaintindihan at para maagapan ang posibleng maging problema iyon ang ginawa ko. Iniisip ko na lang na nakatulong ako sa babae dahil nangangailan ito. I sighed tiredly. I don't know how many prayers of the rosary I have done. All I want is to somehow, reduce the conscience that has been exhaustingly bothering me since then."Seryoso, Trevor. Ayos ka lang?" naramdaman ko ang paggalaw nito sa gilid ko. Hudyat na nakaupo na ito sa likod ko. "Bakit nahuli ka pala kanina? Hinahanap ka namin ni Finn." dagdag na
"P*tanginang buhay 'to, oo! Pagod ka na nga sa trabaho wala pang maaabutang pagkain pagkauwi!" napatagilid ako ng higa at iniharang ang unan sa aking tenga- nagbabakasakali na mababawasan ang ingay kapag iyon ang ginawa ko.Pero hindi, nag-aaksaya lang ako ng oras. Maliit lang ang kwarto namin at kilala ko ang ate ko, maingay iyan lalo na kapag umaga. Iyon din kasi ang uwi niya dahil panggabi ang trabaho niya. "Pambihirang customer iyon! Hayok na hayok parang ngayon lang nakak*ntot!" dagdag pa nito.Mas lalo ko pang idiniin ang unan sa aking tenga at pinipilit na ipikit ang mata. Baka kapag iyon ang aking ginawa ay balikan ulit ako ng antok at makatulog pang muli. "Hoy, Amari! Gumising ka diyan. Tanghaling-tapat na, wala ka bang pasok?" nagulat ako nang tadyakan ako nito sa hita. Napaigik ako sa sakit. Sanay nang palaging ginaganito. "Nakahilata ka pa dyan! Sarap buhay?!"Kaya kahit na medyo antok pa, napaupo ako sa kama at sinamaan siya ng tingin. Pambihirang buhay 'to! Kung gumant
"Parang ang sarap kumain ng saging ngayon..." pagpaparinig ko sa kaniya pagkatapos kong maubos kainin ang dessert kong crème brûlée. Kakatapos ko palang mananghalian. Parang nabibitin pa ako sa kinain ko kaya naman ngayon ay nagpaparinig ako sa kaniya. Papaupo na sana siya nang mabitin sa ere ang kaniyang pwet dahil sa pagpaparinig ko. Bigla akong napahalakhak nang tumingin siya sa akin ngayon nang hindi maipaliwanag ang mukha. Tawang-tawa sa itsura niya. Alam ko nang inis na kaagad siya pero nang taasan ko nang kilay ay biglang napailing ito at napangiti sa akin. "Yung mahaba..." napapahalakhak ako habang biglang naging berde ang naiisip. "Tapos mataba... at masarap." saad ko mapang-akit na boses. Napaupo bigla sa upuan ang lalaki habang pulang-pula ang mukha at mabilis na napasulyap sa kaibigan niyang parang wala namang pakialam sa amin at nanonood lang ng balita sa telebisyon. "Yung kasya sana sa bibig ko kahit... unang subo pa lang." kumindat pa ako sa kaniya. Gusto ko na tal
"Fortunately, all of the tests that we performed were normal. She only needs three days here in the hospital to fully recover." Nagising ako dahil sa boses ng kung sino. Hindi ko alam kung paano at bakit nakatulog ako. Ang huli ko lang natatandaan ay nasa eskwelahan ako.Ngayon, kahit hindi pa tuluyang binubuksan ang talukap ng aking mga mata ay pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Wala akong enerhiya. Hinang-hina ang katawan na para bang ang tagal ko nang nakahiga at natutulog."Are the test conducted are hundred percent accurate Dra. Jimenez? How about the bleeding happened on her head? I don't want to worry that much when we leave the hospital." boses ng pamilyar na lalaki iyon.My forehead creased a bit. Iniisip kung nasaan ako ngayon. I was about to open my eyes when my nose picked up on the omnipresent odor of antiseptic. Parang agad akong natauhan!Amoy ospital! Nang buksan ang aking mga mata agad na bumungad sa akin ang puting kwarto at ang dalawang taong nakatalikod sa akin
I am not religious in any way. Ayos na kung makapagsimba ako ng isa o dalawang beses sa isang taon. Hindi ako mabuting tao at madalas nagkakasala pero marunong akong humingi ng tawad at magsisi sa mga ginawa ko.Sa murang edad, maaga akong namulat sa reyalidad ng buhay. Hindi naging maganda ang takbo ng lahat. Maaga akong naulila. Lumaki ako sa hirap, swerte na kung kumain kami ng tatlong beses sa isang araw. Many people have asked, "If there is a God, why does He permit suffering?" It may sound crazy, but I believe that suffering serves a purpose.Our trials and tribulations have allowed us to mature spiritually. I believe that we make plans for our lives before we are born. We choose our parents, the lessons we want to learn, and the people we will meet with to help us learn those lessons.We forget all of that information when we are born in order to avoid sensory overload. The goal of our existence on Earth is to remember why we came here in the first place. We are dormant when
"P*tanginang buhay 'to, oo! Pagod ka na nga sa trabaho wala pang maaabutang pagkain pagkauwi!" napatagilid ako ng higa at iniharang ang unan sa aking tenga- nagbabakasakali na mababawasan ang ingay kapag iyon ang ginawa ko.Pero hindi, nag-aaksaya lang ako ng oras. Maliit lang ang kwarto namin at kilala ko ang ate ko, maingay iyan lalo na kapag umaga. Iyon din kasi ang uwi niya dahil panggabi ang trabaho niya. "Pambihirang customer iyon! Hayok na hayok parang ngayon lang nakak*ntot!" dagdag pa nito.Mas lalo ko pang idiniin ang unan sa aking tenga at pinipilit na ipikit ang mata. Baka kapag iyon ang aking ginawa ay balikan ulit ako ng antok at makatulog pang muli. "Hoy, Amari! Gumising ka diyan. Tanghaling-tapat na, wala ka bang pasok?" nagulat ako nang tadyakan ako nito sa hita. Napaigik ako sa sakit. Sanay nang palaging ginaganito. "Nakahilata ka pa dyan! Sarap buhay?!"Kaya kahit na medyo antok pa, napaupo ako sa kama at sinamaan siya ng tingin. Pambihirang buhay 'to! Kung gumant
"Baka makalampas ka na sa langit niyan, kanina ka pang nagdadasal diyan." Napaangat ako ng tingin sa pinanggalingan ng boses. Nasa gilid ko na pala si Lazarus. Hindi ko napansin dahil sa taimtim kong pagdadasal. Nakaluhod na din ito at pikit-matang nagdadasal. Nagkibit-balikat ako at tinuon ang atensyon sa harap ng altar, partikular sa nakapakong Hesus sa gitna. Kanina pa ako humihingi ng tawad sa kasalanang nagawa ko. Alam kong hindi iyon tama, pero para matigil na ang hindi pagkakaintindihan at para maagapan ang posibleng maging problema iyon ang ginawa ko. Iniisip ko na lang na nakatulong ako sa babae dahil nangangailan ito. I sighed tiredly. I don't know how many prayers of the rosary I have done. All I want is to somehow, reduce the conscience that has been exhaustingly bothering me since then."Seryoso, Trevor. Ayos ka lang?" naramdaman ko ang paggalaw nito sa gilid ko. Hudyat na nakaupo na ito sa likod ko. "Bakit nahuli ka pala kanina? Hinahanap ka namin ni Finn." dagdag na
"Ah... Ang ulo mo, Miss. Huwag diyan..." Saad ko pa na hindi niya naman pinapansin dahil abala pa rin siya sa pag-iyak. "S-sira ang lock ng p-pantalon ko!" hindi ko na malaman ang sinasabi ko dahil sa sobrang taranta.Diyos ko! Baka ibang ulo ang masandalan nitong babaeng ito!Gagalaw pa sana ako at akmang ililipat ang ulo niya para makaalis na ako roon nang biglang bumukas ang pinto ng sasakyan.Sobrang lakas ng pintig ng puso ko sa sobrang gulat. May narinig akong bumagsak sa lupa. Nang lingunin ko ang nasa may pinto, nakita ko ang mukha ng gulat na gulat na mga pari habang ang isa ay napa-sign of the cross nalang dahil sa kaniyang nasaksihan."Dios mio perdon, Tiburcio!" gulat na saad ni Father Ismael.Hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak ang babae. Ano ba itong napasok ko?!"Nagkakamali po kayo ng iniisip!" mabilis kong sabi habang natatarantang tinulak papalayo ang babae sa akin. "Aray ko naman!" reklamo pa nito habang sapo-sapo ang ulo niyang tumama sa upuan. Abala naman ako sa p
"Ah... Ang ulo mo, Miss. Huwag diyan..." Saad ko pa na hindi niya naman pinapansin dahil abala pa rin siya sa pag-iyak. "S-sira ang lock ng p-pantalon ko!" hindi ko na malaman ang sinasabi ko dahil sa sobrang taranta.Diyos ko! Baka ibang ulo ang masandalan nitong babaeng ito!Gagalaw pa sana ako at akmang ililipat ang ulo niya para makaalis na ako roon nang biglang bumukas ang pinto ng sasakyan.Sobrang lakas ng pintig ng puso ko sa sobrang gulat. May narinig akong bumagsak sa lupa. Nang lingunin ko ang nasa may pinto, nakita ko ang mukha ng gulat na gulat na mga pari habang ang isa ay napa-sign of the cross nalang dahil sa kaniyang nasaksihan."Dios mio perdon, Tiburcio!" gulat na saad ni Father Ismael.Hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak ang babae. Ano ba itong napasok ko?!"Nagkakamali po kayo ng iniisip!" mabilis kong sabi habang natatarantang tinulak papalayo ang babae sa akin. "Aray ko naman!" reklamo pa nito habang sapo-sapo ang ulo niyang tumama sa upuan. Abala naman ako sa p
"When I grow up, I want to be a priest..." I still remember saying that as I walked up the aisle at my Kindergaten graduation. What else do I want to be when I grow up? I knew what my life would be like when I was a kid.Growing up in a religious family, where in there are images of saints, crucifixes, and other religious items in every room... Talagang lalaki at lalaki kang relihiyoso. Aside from that, my Lola takes me to church every Sunday to attend and serve mass. I began serving at the altar at a very young age."Apo, how's school? Where do you plan to go in High school? Nakapagdesisyon ka na ba?" Lola asked. Kakatapos lang ng aking graduation ceremony.I am the valedictorian of the class. I took a lot of entrance exams and by the mercy of God, I passed it all. Now, I just have to choose where to study. "Congratulations, my Apo. I'm always proud of you and your accomplishments..." She added. I leaned closer her to give her a warm hug. I am more than grateful to God having her
According to the Greek dictionary, agape means "affection, goodwill, love, benevolence," and it depicts the sort of love portrayed in the Bible. Agape is the ultimate type of love, defined as God's love for man and man's love for God. It is a type of Christian love that is depicted in the Bible and is concerned with the well-being of the one we love. This type of love prioritizes intention above emotion and instinct. This is the type of intentional love that Christians should strive for in our interpersonal interactions. This love, however, cannot exist in our life unless it is a part of our daily routine or if we have lost faith in its presence.First Corinthians 13:4-8 says, "Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always p