Chapter 6: Getting It Wrong

Matapos ang afternoon class namin ay nagmadali kaming pumunta ni Ian sa gym kung saan ay nagpa-practice ang basketball seniors. Pagmamaktol pa ni Ian na ako lang daw ang nagmamadali at hinihila ko lang daw siya sa kung ano ang gusto ko. Kahit na ganoon, ay alam ko namang nais ring sumama ni Ian. Pagdating pa lang namin ay ang paglalaro kaagad ng basketball ang kaniyang inatupag.

Samantala, lumapit ako sa pwesto nina Kuya Mav, Kuya Ashton, at Kuya Daryll. Ang tatlong paborito kong kuya ay may isang taon na lang bago grumaduate sa high school at tumuloy sa kolehiyo. Pumasa sila entrance exam sa Willoughby Sports University. Dahil sa galing nila ay may scholarship na sila. Dagdag pa ng kanilang pagiging student athlete ang pagiging honor students nila. Talaga nga namang nakamamangha ang mga kuya ko.

"Amber, gusto mong maglaro?" tanong ni Kuya Daryll habang nagdi-dribble.

"Hindi po kuya. May itatanong lang sana kami ni Ian," sabi ko habang binubuksan ang inabot sa akin na bottled water. "Tungkol sa peer lecture ninyo sa Class A," dagdag ko at ibinigay ang bottle kay Kuya Ashton.

"Bakit naman?" tanong ni Kuya Ashton. "Don't tell me sa Class A kayo naka-assign."

"Kasali po ba si Yuhan sa Class A students na may ginawang masama laban sa inyo?" diretsahang tanong ni Ian.

Isang tipid at makahulugang ngiti ang lumitaw mula sa labi nina Kuya Mav at Kuya Ashton.

"Siya ang sumita sa mga kaklase niya at nagbabala na maaaring mademerit ang buong klase kung ganoon ang magiging asal nila sa amingpeer lecturers," sabi ni Kuya Ashton. "Pero masama rin ang naging tugon nila kay Yuhan. Sinabi nila na masyado raw pabibo si Yuhan at iniingatan ang top spot kaya niya yun ginagawa. Parang sinasabi na rin nila na walang pinagkaiba si Yuhan. Pero sa totoo lang, dahil sa pagsita ni Yuhan ay nakontrol namin ang sarili namin bago pa makipagbanghayan sa kanila. Dahil kay Yuhan ay naawa kami sa Class A kaya hindi na namin nireport ang insidente."

"Alam mo ba Kuya Ash na hindi na kasali ang Class A sa Advanced Peer Learning Program?" pagsisimula ko. "Umabot ang insidente sa investigation board kaya nalaman nila ang tungkol sa ginawa ng Class A. Nademerit pa rin ang points nila."

"Talaga? Sinong nagreport?" tanong ni Kuya Mav.

"Hindi namin alam," sabi ni Ian. "Sa ngayon, sigurado na akong panatag ang loob ni Amber na kaibiganin si Yuhan."

"Kaya ba tinanong mo kami tungkol diyan? Dahil lamang kay Yuhan?" natatawang tanong ni Kuya Daryll.

"Eh sa ayaw kong magkaroon ng kaibigan na kinalaban na pala kayo. Ayaw kong magalit kayo sa akin," tunay kong tugon habang niyayapos ang mga braso.

"Hindi naman kami magagalit kung magiging close na kayo ni Yuhan. It's good for your social skills kung makikipagkaibigan ka rin sa iba," tugon ni Kuya Daryll. "Isa pa, Yuhan is a good boy. Pero huwag mo muna siyang tratuhin nang kagaya sa amin ah?"

"Bakit po?"

"Kami kasi, malalakas na mga braso namin. Healthy din katawan namin. Maawa ka kay Yuhan kung ihe-headlock mo siya. Huwag ka ring basta-bastang magfistbump sa kaniya. Huwag mong hahampasin ang braso niya. Baka masaktan mo siya. Huwag mo nga pala siyang aayayaing maka-spar sa Sanda. Ayos ba?" paalala ni Kuya Mav. "Huwag mo rin siyang pilitin na samahan kang magjogging o magbike at mas lalong huwag mo siyang hamunin sa basketball at soccer."

"Parang sinasabi niyo na rin na huwag ko siyang lapitan?" Nalilito na ako. Lahat ng sinabi nila ay ang hilig kong gawin kasama ang mga basketball seniors at si Ian. Ano na lang ang gagawin ko kung kasama ko si Yuhan?

Tumawa sila at hindi na nilinaw pa ang sinabi nila --katulad ng palagi nilang ginagawa sa tuwing may tinatanong ako.

Matapos ang tagpong iyon ay lumabas kami ni Ian. Nagkataong nakita namin si Yuhan na naglalakad sa corridor. Tumakbo ako nang mabilis. Naiwan naman si Ian na dala-dala pa ang bag ko.

"Yuhan," sabi ko habang nakaharang sa daraanan niya.

Matipid siyang ngumiti sa akin at yumuko.  Sinubukan niyang dumaan sa kabilang gilid kaya hinarangan ko na naman siya sa direksyong iyon.

"Yuhan, gusto ko sanang magsorry," sabi ko nang tumigil na siya at tumingin sa akin. Yumuko ako at nagsalita, "Sorry kasi nagkamali ako ng iniisip tungkol sa iyo. Sorry sa inasal ko noong huli nating pagkikita. Sorry din kasi inabala pa kita ngayon para lang makapagsorry ako." Tumayo ako nang maayos at tumingin sa kaniya. Nakangiti siya nang kay tamis habang nakatitig din sa akin.

"Akala ko ay may ginawa akong mali sa iyo kaya nagalit ka," tugon niya sabay kamot sa batok. "Wala na yun," dagdag ni Yuhan. "Pero bakit mo naisipang magsorry sa akin?"

"I got you wrong. Nagtanong ako sa mga seniors ko at kay Sir Kenneth tungkol sa peer lecture incident. Your name came clean. Kaya gusto kong magsorry dahil sa mga maling naisip ko," paliwanag ko habang nasa corridor pa rin kami.

"Wala na yung problema," kalmadong tugon niya. "Pero kung gusto mong malaman ang side ko at kung gusto mo akong makilala nang lubusan, hindi mo naman kailangang magtanong sa ibang tao. Pwede mo naman akong kausapin at tanungin tungkol dito. Hindi ako magagalit kung maayos din naman ang pagtatanong mo."

Nahihiya man ay ngumiti pa rin ako. Babawi na lang ako sa kaniya. "Pasensya na kung hindi ako lumapit sa iyo," sabi ko.

"Amber," sabi niya kaya hindi ko natuloy ang pagtatanong kung gusto niya bang bumili ng burger. "Kaibigan na tayo, hindi ba?"

Tumango ako.

"Maglaro tayo ng basketball."

Napanganga ako sa tanong niya. Kakasabi nga lang ng basketball seniors na hindi muna makipaglaro sa kaniya ng basketball.

"Isama mo na rin si Ian. Gala tayo ngayong Sabado. Laro tayo sa arcade," natutuwa niyang pag-imbita. Akala ko ay yung basketball talaga. Basketball Arcade Machine lang pala.

"Sige, magpapaalam muna ako kina mama at papa. Ganoon din si Ian," tugon ko.

Dumating si Ian na ang pangalan na lang niya ang narinig.

"Ano na naman ‘tong tungkol sa akin?" bungad niya at binalik sa akin ang bag ko. "Ambigat ng bag mo. Nakakaubos ng hininga," komento niya.

"Niyayaya niya tayo na maglaro sa arcade ngayong Sabado," paglilinaw ko habang paharap na isinabit ang bag. Sa ganitong paraan ay komportable akong makapaglakad pauwi. Pero ang higit na mas komportable ay ang pagiging malapit ni Yuhan sa akin. Natapos ang araw na ito na nalinaw ang pag-aalala ko. Ngayon ay hindi na nga maipagkakaila na kaibigan na namin ni Ian si Yuhan. Sisiguraduhin kong masisiyahan si Yuhan kasama kami.